મિત્ર સહેલી – ૧૦૦૦ રમુજી ટુચકાઓ – harshad30@hotmail.com

हास्यमेव जयते whatsapp ग्रुप में जुड़िये और email में ३०० जोक्स की किताबे प्राप्त करे… सिर्फ पारिवारिक चुटकुले ….. Whatsapp ग्रुप नम्बर ———-            +९७३-66331784 Harshad30@hotmail.com        ‘ગુનાશોધક યંત્ર વિશે તમે શું જાણો છો ?’ ‘ઘણું જાણું છું.’ ‘કઈ રીતે ?’ ‘એકની સાથે હું પરણ્યો છું.’

‘મારા પુત્રના બંને લગ્ન નિષ્ફળ નીવડ્યાં.’ ‘કેવી રીતે ?’ ‘તેની પહેલી પત્ની કોઈની સાથે ભાગી ગઈ… અને આ બીજી કોઈની સાથે ભાગી જતી નથી !’

संता – ” देख तेरी बीवी को सांप काट रहा है… ” बंता – ” अबे वो काट नहीं रहा, उसका जहर खतम हो गया है तो वह रीचार्ज करवाने आया है…. “

કેમ ભાઈ આ બે હાજર નો ચેક કોને મોકલી રહ્યો છે ? દાનુંમલે કરોડીમલને પૂછ્યું ‘ મારા એક વિપતીગ્રસ્ત મિત્રની મદદ માટે.કરોડીમલે જવાબ આપ્યું. પણ ભાઈ તે ચેક પર તારી સહી તો કરી જ નથી…દાનુંમલે ચોકી ઉઠતા કહ્યું. ‘ હા મને ખબર છે. હું મારું નામ ગુપ્ત રાખવા ઈચ્છું

છગન અને મગન ભાડાની હોડીમાં બેસીને ફરવા ગયા, ત્યારે જ દરિયામાં તોફાન આવ્યું, છગન-મગનની નાવડી પાણીમાં ડૂબી જવાની તૈયારીમાં હતી. છગન બૂમો પાડવા માંડ્યો મગન – અરે યાર, તૂ આમાં આટલી ચીસો કેમ પાડે છે, નાવડી આપણી થોડી છે, એ તો ભાડાની છે.

“આ કોફી ખાસ દાર્જિલિન્ગ થી આવી છે.” “એમ? તો ય હજી ગરમ છે.”

“આ કોફી ખાસ દાર્જિલિન્ગ થી આવી છે.” “એમ? તો ય હજી ગરમ છે.”

‘અમે ઘરમાં 25 ભાઈ-બહેનો છીએ.’ ‘તમારે ત્યાં કુટુંબનિયોજનવાળા નથી આવતા ?’ ‘આવે છે પણ સ્કૂલ સમજીને જતા રહે છે !’

‘અરે આ તમારા માથા ઉપર શેનો સોજો આવી ગયો છે?’ ‘મારા પગનું ઑપરેશન હતું ને!’ ‘અરે પણ, એમાં માથામાં કઈ રીતે વાગે?’ ‘એ લોકો મને કલોરોફોર્મ સુંઘાડવાનું ભૂલી ગયા હતા!’

‘અરે દોસ્ત, તારી હાલત તો જો… માથે ઢીમચું થયું છે, નાકમાંથી લોહી નીકળે છે, ઠેર-ઠેર ઉઝરડા પડ્યા છે…. ચાલ હું તને ઘરે મૂકી જાઉં….’ ‘ખબરદાર…. હું ઘરેથી જ આવી રહ્યો છું.’

‘અરે દોસ્ત, રાજુ ઉપર જબરજસ્ત મુસીબત આવી પડી છે. તને ખબર છે કે નહિ ?’ ‘ના. શું થયું ?’ ‘મારી પત્ની એની જોડે ભાગી ગઈ !’

‘આપને હું દર મહિને ડૉક્ટર પાસે જતા જોઉં છું. દવાઓ પણ ખાસ્સી લાવો છો. આપને શી તકલીફ છે ?’ ‘તકલીફ તો કશી જ નથી. પણ વાત જાણે એમ છે કે એ ડૉકટર મારો ભાડવાત છે. એ ભાડું ચૂકવતો નથી, એટલે મારી રીતે હું વસૂલ કરું છું.’

‘એના કહેવાથી તેં સિગારેટ છોડી ?’ ‘હા’ ‘અને દારૂ પણ ?’ ‘હા’ ‘જુગારની કલબમાં જવાનું પણ એના કહેવાથી જ બંધ કર્યું ને ?’ ‘હા. હા.’ ‘તો પછી એની સાથે પરણ્યો કેમ નહીં ?’ ‘સુધરી ગયા પછી લાગ્યું કે મને એના કરતાં વધારે સારી છોકરી મળી શકે એમ છે !’

‘ચાલો સારું થયું તમારી દીકરી આખરે પરણી રહી છે. એ જીવનનો જંગ ખેલવા તૈયાર તો છે ને !’ ‘હશે જ ને, ચાર ચાર સગાઈનો એને અનુભવ છે !’

‘છગન, તું સવારે કેટલા વાગ્યે ઊઠી જાય છે ?’ ‘મિત્ર, હું તો છે ને સૂર્યનાં કિરણો બારીમાંથી મારી પથારી ઉપર પડે કે તરત જ ઊઠી જાઉં છું….’ ‘ઓહો ! આ હિસાબે તો તું જબરો વહેલો ઊઠી જતો કહેવાય.’ ‘ના… મારા બેડરૂમની બારી પશ્ચિમ દિશામાં પડે છે….’

‘તમે એક લિટરમાં કેટલા કિલોમીટર મોટર ચલાવો છો ?’ ‘એક કિલોમીટર’ ‘એક જ ?’ ‘હા, બાકીના પંદર કિલોમીટર મારી પત્ની ચલાવે છે.’

‘તારી પાસે ઈન્ટરનેટ કનેકશન છે ?’ ‘ના… એ શું વળી ? એમ કર, મને એ પેન ડ્રાઈવમાં કોપી કરીને આપી દે…’

‘તારે તારી પત્ની સાથે મતભેદ થતા નથી ?’ ‘થાય છે ને ! ઘણી વાર તો મોટા મતભેદ થાય છે. પણ તે બધા ઉકલી જાય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ?’ મિત્રે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું. ‘મારો મત હું ખાનગી રાખું છું – મારી પત્નીને જણાવતો નથી.’

‘તું તો બહુ સરસ સ્વિમિંગ કરે છે…. ક્યાં શીખ્યો ?’ ‘પાણીમાં… બીજે ક્યાં ?’

‘તું શાને રડે છે ?’ ‘પેલો કરોડપતિ મરી ગયો !’ ‘પણ એ તારો સગોવહાલો નહોતો તો પછી તું શા માટે રડે છે ?’ ‘એટલા માટે જ રડું છું !’

‘તું સવારે કેટલા વાગ્યે ઊઠી જાય છે?’ ‘મિત્ર, હું તો છે ને સૂર્યનાં કિરણો બારીમાંથી મારી પથારી ઉપર પડે કે તરત જ ઊઠી જાઉં છું….’ ‘ઓહો ! આ હિસાબે તો તું જબરો વહેલો ઊઠી જતો કહેવાય.’ ‘ના… મારા બેડરૂમની બારી પશ્ચિમ દિશામાં પડે છે….’

‘દોસ્ત, હવે તારા માથાનો દુઃખાવો કેમ છે ?’ ‘હમણાં તો શોપંિગ કરવા ગયો છે !’

‘પારુલ, સૌરભે મને ગઈ કાલે શું કહ્યું ખબર છે ? કહેતો’તો કે તેણે મારા જેવી દેખાવડી અને હોશિયાર છોકરી આજ સુધી જોઈ નથી.’ ‘અને તું ય કેવી મૂરખ છો, ભૈરવી !’ પારુલે કહ્યું : ‘જે માણસ તને પરણ્યા પહેલાં જ આમ છેતરી રહ્યો છે, તેની સાથે લગ્ન કરવા તું તૈયાર થઈ ગઈ છો ?’

‘મારા અને મારી પત્નીના વિચારો મળતા હોય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ? ટેલિપથી ?’ ‘ના. પહેલા એ વિચારે છે, પછી હું પણ એ જ રીતે વિચારું છું.’

‘મારા પુત્રના બંને લગ્ન નિષ્ફળ નીવડ્યાં.’ ‘કેવી રીતે ?’ ‘તેની પહેલી પત્ની કોઈની સાથે ભાગી ગઈ… અને આ બીજી કોઈની સાથે ભાગી જતી નથી !’

‘મારા વિવાહ તૂટવાની અણી પર છે. પ્રિયાએ મારી સાથે લગ્ન કરવાની ના પાડી.’ ‘પેલા તારા કરોડપતિકાકા વિશે તેં એને જણાવ્યું નહોતું કે તું એકલો એનો વારસદાર છું ?’ ‘જણાવ્યું હતું ને ! એટલે જ તો એ હવે મારી કાકી બનાવા જઈ રહી છે !’

‘મારું કુટુંબ એક રાષ્ટ્ર જેવું છે.’ મિ. બ્રાઉને પોતાના સહકર્મચારીને કહ્યું, ‘મારી પત્ની નાણાંપ્રધાન છે. મારી સાસુ ગૃહપ્રધાન છે અને મારી દીકરી વિદેશ પ્રધાન છે.’ સહકર્મચારી : ‘અરે વાહ ! તારી શી સ્થિતિ છે ?’ ‘હું પ્રજા છું. દર મહિને કરવેરો આપું છું !’

‘યાર ! હું એક બહુ મોટી મુશ્કેલીમાં ફસાઈ ગયો છું.’ ‘એવું તે શું થયું ?’ ‘મારી પત્નીના મેક-અપનો ખર્ચ હું બરદાસ્ત નથી કરી શકતો અને મેક-અપ ન કરે તો પત્નીને બરદાસ્ત નથી કરી શકતો !’

‘હમણાં હું એક કરુણાંત ચોપડી વાંચતો હતો.’ ‘કઈ ?’ ‘મારી બેંકની પાસબુક…’

‘હા, જ્યારે હું ઘોડા પર ચડી દૂર જંગલમાં પહોંચ્યો તો કેટલાક ડાકુઓએ મને ઘેરી લીધો અને મારી પાસેથી બધા પૈસા, ઘડિયાળ, વીંટી અને ઘોડો સુદ્ધાં લૂંટી ગયા !’ ‘પણ ! હું માનું છું કે તમારી પાસે પિસ્તોલ પણ હતી.’ ‘હતી તો ખરી પણ તેની ઉપર તે લોકોનું ધ્યાન જ ન ગયું !’

‘હું તને પાંચ છ વાર કહી ચૂક્યો છું, પરંતુ તે જે રકમ ઉધાર લીધી છે, તે હજી સુધી પાછી નથી આપી.’ ‘તે પણ દસ-બાર વાર માગ્યા પછી જ ઉધાર આપ્યા હતા ને.’

‘હું મારા પાડોશીને ત્યાં જાઉં ત્યારે એમ જ લાગે જાણે મારા ઘરમાં જ બેઠી હોઉં.’ ‘એમ ? તો તો તમારા પાડોશી સાથે બહુ સારા સંબંધ લાગે છે.’ ‘ના, એવું નથી. અમારા પાડોશી અમારી જ વસ્તુ લઈ જાય એ પાછી જ નથી આપતા !’

“તમારા દાદા કેવી રીતે મરી ગયા ?” ”બસ. કાંઈ હતું નહિ. દૂધ પીતા હતા અને મરી ગયા.” “દૂધ પીતા હતા ને મરી ગયા ? એ વળી કેવીરીતે ?” “એમાં થયું શું… દૂધ પીતા હતા અને ભેંસ બેસી ગઈ.”

“શું કરે છે તમારો દિકરો ?” “બસ, આ વખતે સ્ટેટસમાં ગયો.” “એમ ? તો તો ઘણું સરસ. અત્યારે તો ઘણા લોકો સ્ટેટસમાં (યુ.એસ.એમાં) જાય છે. ચલો. હવે હું ઘરે જાઉં. મને મોડું થાય છે. જરા એક રીક્ષા બોલાવી દો ને. ” “હા. હું ચુનિયાને કહું છું…. એ તમને રીક્ષામાં બેસાડી દેશે.” “અરે ! પણ, તમે હમણાં તો કહેતા હતા કે તમારો દિકરો સ્ટેટસમાં ગયો ? તો અહીં ક્યાંથી આવ્યો ?” “ભાઈ, હું તો એમ કહેતો હતો કે તે સ્ટેટસમાં ગયો એટલે સ્ટેટિસ્ટિક્સ વિષયમાં ફેઈલ થયો….. તમે શું સમજ્યા ?”

20 વર્ષની વયે હુ સમજતો હતો કે હું દુનિયાને બચાવી લઈશ હવે તો તમે 30 વર્ષના થઈ ગયા હશો. હા, હવે હુ માનુ છુ કે જો મારા વેતનમાંથી હુ થોડુ બચાવી શકુ તો હુ મારી જાતને ભાગ્યશાળી સમજીશ.

Bapu 2 Bill Gates:”Tame manas vichitra chho!” Gates:Kem? Bapu:Atak darvaja (GATES) ni rakho chho ne dhandho bari (WINDOWS) no karo chho.!

Big B- Mere Pas Rocket Hai, SurSuri Hai, Chakri Hai, Murga Bumb Hai, Tumhare  Pas Kya Hai?Shashi- Mere Pas MAA…chis Hai. Happy Diwali

Kya Bharosa hai “Mobile Kaa” “Battery kaa” “Charger Kaa” “Network Kaa” “Balance Kaa” “Life kaa” “Time kaa” “Esi Liye Abhi Advance Me “Happy Diwali”.

My friend asked me who is your favorite actor I answered : my husband Whenever I ask him for diamonds, candle light dinners,vacations..‎ He starts acting😳😳😂😂😂

Santa:Mere padosi ka bacha gum ho gya, Banta:Fir tumne kya kaha? Santa:Maine kaha Google pe search krlo, mil jaye to download kr lena.

Sunny leone :- मेरी अगली मूवी हॉरर है सबको डरा दूंगी.. . . . . . . . Boy :- डर तो आपकी पहले की मूवीज में भी लगता था की पीछे से मम्मी पापा ना आ जाये.

अंकल:बेटा क्या करते हो? लड़का :नारी सम्मान सेवा पर काम कर रहा हूं अं:सोशल वर्कर हो? ल:नहीं अंकल फेसबुक पर सब लड़कियों की फोटो लाइक करता हूं!

अकबर :- बीरबल मुझे बताओ ! अपने स्टाफ में सबसे ज्यादा काम करने वाले को कैसे पहचानोगे ? बीरबल :- महाराज मैं सबको बुला लाता हूँ , फिर बताता हूँ ! बीरबल सबको बुलाता है और एक का हाथ पकड़ के कहता है :- महाराज यही है वो !! अकबर :- तुमने कैसे पहचाना इसको? बीरबल :- महाराज ! मैने इसका मोबाईल चेक किया हैँ, इसके मोबाईल की बैटरी 98% है !! 😄😂

अनीता: यार तू कल कॉकटेल देखकर आई है ना तो बता उससे तूने क्या सीखा? सुनीता: देख बहन, फिल्म देखकर जो चीज मैंने अपने दिमाग में गांठ बांध ली है वह है कि चाहे कुछ भी हो जाए अपने बॉयफ्रेंड को अपनी सहेली से नहीं मिलवाना चाहिए.

एक आदमी कर्जदार से – तुम मेरे पैसे का तक लौटा दोगे। कर्जदार – मुझसे क्या पूछते हो, मैं क्या ज्योतिषी हूँ।

एक औरत का पति खो गया, अपनी सहेली के साथ FIR कराने गई –पति के हुलिये में लिखा Very handsome –blue eyes –six feet tall –wearing jeans उसकी सहेली ने टोका तेरा पति तो ठिगना, गँजा और भैंगा है तू ये क्या लिखवा रही है?‎ औरत ने कहा —- गया सो गया आयेगा तो ढंग का 👧

एक बच्चे ने दोस्त से कहा – नरेश ! जरा अपनी साइकिल मुझे दे दो | नरेश ने कहा – नहीं | बच्चे ने कहा – अगर मुझे साइकिल नहीं दी तो मेरा दिल खट्टा हो जाएगा | नरेश झट से बोला – थोड़ी चीनी खा लेना |

एक बार  एडमिन  चमचमाती अंगूठी पहना था। मैंने पूछा भाई सगाई हो गयी क्या एडमिन बोला नहीं मैंने पूछा अंगूठी तो चमक रही हे पर इसका नग कैसा हे बिल्कुल बेकार एडमिन : 23090 की हे भाई मैं: भाई इतनी महंगी कैसी एडमिन : अंगूठी तो 90 rs की हे इसमे पत्थर 23000 का हे मैं: कौन सा पथ्थर हे भाई एडमिन : कुछ नहीं यार मुझे पथरी हो गयी थी ऑपरेशन में 23000 खर्च हो गए थे । अब इतना महंगा पथ्थर कौन फेके तो अंगूठी खरीद के इसमें लगा ली । बहुत खतरनाक खोपड़ी हे एडमिन की मान गए रे बावा 🙏

एक बार ननकू मेला देखने गया वह रात को किसी ने उसका कम्बल चुरा लिया। जब वह घर लौटा, तो उससे पूछा गया, क्यों भाई कैसा रहा मेला? उसने झट से कहा- अजी मेला-वेला कुछ नहीं, वहां तो लोग मेरा कम्बल चुराने के लिए इकठ्ठा हुए थे।

एक मित्र – अरे तुम तो बहुत कमज़ोर हो गए हो क्या हुआ? दूसरा मित्र – क्या बताऊ यार, मेरी पत्नी इतना ख़राब खाना बनती हैं कि मेरा कुता भी पडोसी के घर खाना खाता हैं।

एक साहब ने गुस्से में कहा – आपको मालूम हैं गधे के सर पर सींग नहीं होते। जी हाँ आपको देख कर तो ऐसा ही लगता हैं, दुसरे ने बड़े शांत स्वभाव से कहां।

एडमिन (admin) के हाथ में नया फोन देखकर ‎ दोस्त बोला:- “नया फोन कब ख़रीदा?”‎ एडमिन :-” नया नहीं, गर्लफ्रेंड का है।”‎ दोस्त :-“गर्लफ्रेंड का फोन क्यों ले आया?”‎ एडमिन:-” रोज कहती थी, मेरा फोन नहीं उठाते! आज मौका मिला, उठा  लाया.‎

किसी ने मेरे से पूछा – आप शादी से पहले क्या करते थे ?? मैंने कहा- जो मेरा दिल करता था।

कोर्ट के बाहर पप्पू को पुलिस हथकड़ी बांध कर ले जा रही थी। यह देख कर बबलू बोला: “क्या हुआ दोस्त?’ पप्पू ने जबाव दिया: ” बीबी का खून किया था।” बबलू बोला: “अरे तो कितनी सज़ा मिली?’ पप्पू बोला: ” छह हफ्ते…..” यह सुन कर बबलू ने झटके से साथ चल रहे पुलिस इन्स्पेक्टर की पिस्तौल छिनी और अपनी पत्नी को गोली मार दी….. फिर पुलिस वालों से बोला: ” चलो मुझे भी ले चलो छह हफ़्तों की ही तो बात है! पप्पू माथा ठोक कर बोला: ” अरे यार पूरी बात तो सुन लेता,……. मुझे छह हफ़्तों बाद फांसी लगने वाली है!”

चार दोस्त होटल में खाना खाने के बाद आपस में बिल देने पर उलझ पड़े सब बोल रहे थे में बिल दूंगा आखिर में तय हुआ जो होटल का चक्कर लगाकर पहले आएगा वो बिल देगा… उन्होंने मेनेजर को सिटी बजाने को कहा मैनेजर ने सीटी बजाई चारों भाग पड़े।  मैनेजर आज भी उनके आने का इन्तजार कर रहा है…ये होती है दोस्ती

चिंटू गोपी से – गोपी क्या तुम्हारें पिताजी का नाम कमाल हैं? गोपी – नहीं तो, तुम्हे किसने बताया। चिंटू – कल अध्यापक जी कह रहे थे की चिंटू तो कमाल का लड़का हैं।

तीन आलसी कामचोर एक साथ खाना खा रहे थे। खाने में नमक कम था तो सवाल यह उठा कि नमक कौन लाएगा..?? एक आलसी बोला -जो पहले बोलेगा वह नमक लाएगा। सब बैठे रहे। न कोई बोला और न ही किसी ने खाना खाया। तीन दिन गुजर गए और तीनों बेहोश हो गए। लोगों ने सोचा तीनों मर चुके हैं। अंतिम संस्कार की तैयारी हुई और पहले को जलाया जाने लगा तो वह बोल पड़ा – अरे मैं जिंदा हूं। तभी बाकी दो आलसी चिल्लाए – चल बेटा अब नमक ला..!!

तीन काले दोस्त एक साथ जा रहे थे । तभी अचानक एक देवी प्रकट हुई । देवी – मै तुम्हारी एक एक इच्छा पूरी करुँगी माँगो जो तुम्हे माँगना है । पहला – मुझे गोरा कर दो । वो गोरा हो गया । दूसरा- मुझे भी गोरा कर दो । वो भी गोरा हो गया । तीसरा – जोर जोर से हँस के बोला इन दोनो को फिर काला कर दो ।😂😂 शिक्षा – हर एक फ्रेड़ँ कमीना होता है ।👆🏻👆🏻 Happy Kali chaudas..

तीन दोस्त एक ऊंची ईमारत की सौवीं मंजिल पर रहते थे। . एक दिन बेचारे काम से घर लौटे तो लिफ्ट काम नहीं कर रही थी। . दोस्तों ने सीढ़ियों से ऊपर जाने का फैसला किया पहली 50 मंजिलों तक एक दोस्त ने एक्शन फिल्म की स्टोरी सुनाई और समय कट गया। . इसके बाद 99वीं मंजिल तक दूसरे दोस्त ने एक रोमांटिक फिल्म की स्टोरी सुनाई… . लेकिन 100वीं मंजिल पर फ्लैट के बाहर छोड़कर तीसरे दोस्त ने सिर्फ एक लाइन सुनाई कि तीनों की आंख में आंसू आ गए… उसने कहा….मै चाबी कार में ही छोड़ आया हूं

तीन दोस्त एक कमरे में बैठे दारू पी रहे थे। पहला- भाई मोटरसाईकिल से लेह-लद्दाक चलते है। दूसरा- हां भाई चलते है, बड़ा मजा आएगा, मस्ती करेंगे। तीसरा दोस्त- पर यार अपने पास तो साइकिल भी नहीं ? पहला फिर बोला- कमीने, हमे पता था कि तू दारू नहीं पी रहा है सिर्फ नमकीन खा रहा है।

दुनिया में सिर्फ वही लोग शरीफ हैं, जिनके मोबाइल में पासवर्ड नहीं है।

दो छात्र रात में पढ़ते हुए पहला – कितने बजे हैं यार.??? दूसरा छात्र उठा और एक पत्थर सामने वाले ग‌र्ल्स होस्टल में दे मारा..उधर से एक लड़की बाहर आई और बोली -कमीनो ! अब तो सो जाओ, रात के दो बज रहे है… दुसरा छात्र – दो बज गए भाई,, चल सो जाते हैं II

दो दोस्त~‎ यार कल रात घर देर से पहुचा, बेल बजाई पर बीबी ने दरवाजा खोला ही नही पूरी रात सडक पर ‎गुजारी😟 ‎ दोस्त : फिर सुबह बीबी की खबर ली के नही? ‎ ‎….नही यार सबेरे याद आया बीबी तो मायके गई है और चाबी तो जेब मे थी!!😳😖😢 मोरल-ख़ुशी में आदमी कभी कभी सब भूल जाता है

दो बचपन के दोस्त बहुत सालों बाद मिले। पहला दोस्त – कितने बच्चे हैं? दूसरा दोस्त – मेरे 4 लड़के हैं। पहला दोस्त – क्या करते हैं? दूसरा दोस्त – पहला MBA, दूसरा MCA, तीसरा M.TECH.. और चौथा चोर है पहला दोस्त – तो फिर चोर को घर से निकालते क्यों नही? दूसरा दोस्त – वही तो कमाता है, बाकी सब तो ‘बेरोजगार’ हैं।

दोस्त ने पूछा के तुम अपने घर के बाहर खड़े ट्रक को देखकर इतना घबरा क्यों राहे हो। उसने जवाब दिया, एक बार ऐसे ही ट्रक के ड्राइवर ने मेरी बीबी को किड्नेप किया था, मुझे डर हैं कि वो उसे वापस छोड़ने तो नहीं आ गया।

पंकज :- यार, शादी मे जाना हैं , कैसा “कोट” पहन के जाऊँ , कि सब मुझे ही देखे .! 😍😍 संदीप : – पेटी’कोट’ पहन के चला जा..! पक्का सब तुझे ही देखेंगे .!

पंकज :- यार, शादी मे जाना हैं , कैसा “कोट” पहन के जाऊँ , कि सब मुझे ही देखे .! 😍😍 संदीप : – पेटी’कोट’ पहन के चला जा..! पक्का सब तुझे ही देखेंगे .!

पडोसी कह रहा है कि मैच हारने का गम उसके कुत्ते को भी है। लगातार रोये जा रहा है। . अब उसे कौन समझाए कि मैच हारने के बाद मैंने ही उसके कुत्ते को दो लट्ठ टिकाये थे।

पहला दोस्त – और क्या चल रहा ह लाइफ में ☺ दूसरा दोस्त – गककञफदजकबकह ।पहला – कुछ समझ नहीं आ रहा?? दूसरा – हां बस यही चल रहा है

पुराने ज़माने में औरतें अपने पति का नाम नहीं लेती थीं ! 😀😀 दो औरतें बात कर रही थीं। उनमे से एक औरत के पति का नाम धनिया था ! पहली औरत -बहन आज खाने में क्या बनाई हो ! दूसरी औरत -दाल भात सब्जी और रामू के बाप की चटनी

पुराने ज़माने में औरतें अपने पति का नाम नहीं लेती थीं ! 😀😀 दो औरतें बात कर रही थीं। उनमे से एक औरत के पति का नाम धनिया था ! पहली औरत -बहन आज खाने में क्या बनाई हो ! दूसरी औरत -दाल भात सब्जी और रामू के बाप की चटनी !

बंता: आप तो डॉक्टर के पास जाने वाले थे, क्या हुआ?‎ संता: यार कल जाऊँगा, आज थोड़ी तबियत ख़राब है!‎

बंता: आपको ठण्ड लगती है तो आप क्या करते हो?‎ संता: मैं हीटर के पास बैठ जाता हूँ!‎ बंता: अगर फिर भी ठण्ड लगे तो?‎ संता: तो हीटर ऑन कर लेता हूँ!‎

बंता: एक लेखक ने लिखा है कि पति को भी घर के मामलों में बोलने का हक होना चाहिये!‎ संता: वह बेचारा भी लिख ही सका, बोल नहीं सका!‎

बंता: कोई ऐसा कारोबार बताओ जिसमें ज्यादा मुनाफा हो?‎ संता: ऐसा करो सर्दियों में सस्ती बर्फ खरीद कर गर्मियों में बेच दो!‎

बंता: मान लो आप सोकर उठे हैं तो उसी वक्त आपको पता लगे कि आप लखपति बन गए हैं तो ‎आप क्या करोगे?‎ संता: मैं फिर से सो जाऊँगा और तब तक सोता रहूँगा जब तक मैं करोड़पति न बन जाऊं!‎

बंता: मैंने तुम्हें फोन करना था पर तुम्हारा मोबाइल नम्बर भूल गया!‎ संता: पागल मुझे मैसेज करके पूछ लेता!‎ बंता: सोरी मेरे दिमाग में तो ये आया हीं नहीं!‎

बंता: हम तो उडती चिड़िया के भी पर गिन लेते हैं!‎ संता: इसमें कौन सी मुश्किल बात है दो ही तो होते हैं!‎

मगन – तेरी बीवी कल क्यों जोर– जोर से चिल्ला रही थी। आवाज मेरे घर तक आ रही थी। छगन – अरे यार कोई ऐसी बात नहीं थी, उसकी फोटो फेसबुक पे अपलोड करने की जगह OLX पर अपलोड हो गई। और हद तो तब हो गई जब एक लड़के ने यह कहा, ऐ भाई ये 1960 का कबाड़ किसने डाला हैं।

मे ऐक दिवस मंदिर नी दान पेटी माँ एक सिक्को नाखयो अने भगवाननी पासेथी सारा मित्र नी मांगणी करी …! त्यारे भगवाने तमने बधाय ने मारा जीवनमाँ मोकल्या अने कहयु रूपया मा आवा ज आवे

मोहन अपने दोस्त राकेश से कहता है, देखो दोस्त चुंकि हम लोकतंत्र प्रणाली पर विशवास रखते हैं इसलिए हम ने आपने घर मे सुख शान्ति बनाए रखने के लिए एक सिस्टम बनाया है । मेरे पत्‍नी वित मंत्री है। मेरे सास रक्षा मंत्री है। मेरे ससुर विदेश मंत्री है और साली लोक सम्पर्क मंत्री है। राकेश: और आप शायद प्रधान मंत्री होगे? मोहन: नही यार, मै बेचारा तो जनता हूँ ।

राजू – आज मैंने दुनिया का सबसे बाद बेवकूफ देख लिया। सोनू – आईने के सामने खड़े थे क्या?

लडकों से निवेदन है कि मेहरबानी कर के लड़कियों जैसे बाल ना रखें ……!अभी अभी मैं एक activa के पीछे 5 किलोमीटर फालतू घूम के आया हुँ …!!

शादीशुदा मर्द उदास होता है तो यार दोस्त पूछते ही है ,क्या हुआ , जवाब होता है, यार कुछ नहीं तेरी भाभी से “कहासुनी” हो गई …. जबकि “कहा” कुछ नही होता, सिर्फ “सुनी” होती है …

शादीशुदा मर्द उदास होता है तो यार दोस्त पूछते ही है ,क्या हुआ , जवाब होता है, यार कुछ नहीं तेरी भाभी से “कहासुनी” हो गई …. जबकि “कहा” कुछ नही होता, सिर्फ “सुनी” होती है …

संता और बंता आपस में बहस कर रहे थे… संता – यदि में काफी पीता हूँ तो में सो नहीं सकता। बंता – मेरे साथ तो इसका ठीक उल्टा होता हैं। यदि में सोता हूँ तो में काफी नहीं पी सकता।

संता बंता से – 20 सालों में, आज पहली बार अलार्म से सुबह सुबह मेरी नींद खुल गई। बंता – क्यों, क्या तुम्हें अलार्म सुनाई नहीं देता था? संता – नहीं आज सुबह मुझे जगाने के लिए मेरी बीवी ने अलार्म घड़ी फेंक कर सिर पर मारी।

संता- मैंने पिछले 20 सालों में एक बात नोट की है। बंता- वह क्या? संता- साला जब भी फाटक बंद होता है तब ट्रेन जरूर आती है।

संता: आज मुझे एक मैसेज आया और उसके बाद मेरा फोन बंद हो गया!‎ बंता: ऐसा क्या मैसेज आया?‎ संता: बैटरी लो!‎

संता: आज सुबह मैं डेंटिस्ट के पास गया था!‎ बंता: क्या तुम्हारा दांत अभी भी दर्द करता है!‎ संता: मुझे नहीं पता क्योंकि वो दांत तो डाक्टर ने रख लिया!‎

संता: कल पापा कुंए में गिर गए बहुत चोट लगी बहुत चिल्ला रहे थे!‎ बंता: अब वो कैसे है?‎ संता: ठीक ही होंगे कल से कुंए से कोई आवाज़ नहीं आई!‎

संता: चल दौड़ लगाते हैं, जो हारेगा वो 1000 रूपये देगा!‎ बंता: ठीक है पर मुझे रास्ता नहीं पता!‎ संता: बस तुम मेरे पीछे-पीछे रहना!‎ बंता: धन्यवाद!‎

संता: मैंने आपको ख़त लिखा था फिर भी आप शादी में क्यों नहीं आये?‎ बंता: मुझे ख़त नहीं मिला!‎ संता: तो मैंने लिखा तो था कि ख़त मिले या न मिले आना ज़रूर!‎

सगाई खातिर लड़का देखने आये हुए लोगो ने लड़के के दादा से पूछा :: चौधरी साहब, छोरा कितनी क्लास पढ़ा सै?? दादा:: म्हारा छोरा पूरी सौ क्लास पढ़ रहया सै । “सौ क्लास ? न्यूं क्यूकर चौधरी?” “भाई आठ क्लास तै आपणे गाम के स्कूल (Middle School) में पास करी। फेर बड्डे स्कूल (High School) में दस क्लास (Matric) पास करी। अठारह क्लास तै हो गई।” “और बाकी?” “भाई, बाकी बियासी (B.Sc) उसनै रोहतक जाट कालिज त पढ़ी सै। जय हो हरियाणा की

सलमान खान – कितने प्रतिशत लोग समझते है की, मेरी शादी कैटरीना से होगी? पप्पू – सिर्फ 10% सलमान – क्यों? पप्पू – क्युकी 90% लोग खुद कैटरीना से शादी करना चाहते है!

हरियाणवी कुवाँरा ब्याह न होने के कारण दुखी होकर अपने दोस्त से बोला- “मनैं तो कई बार यू लागै कि मेरी वाली तो भ्रुण हत्या में मारी गई..”

અકબર બાદશાહઃ ‘અરે બિરબલ, મને કહે કે આપણા સ્ટાફમાં સૌથી સારું કામ કરનાર કોણ છે? એને કેવી ‎રીતે ઓળખવો?’‎ બિરબલઃ ‘જહાંપનાહ, હું બધાય કર્મચારીને બોલાવું પછી કહી શકું.’‎ બિરબલ બધાય કર્મચારીઓને બોલાવે છે… ‎ ત્યારબાદ એક જણનો હાથ પકડીને કહ્યું, ‘જહાંપનાહ તે આ છે.’‎ અકબરઃ ‘કેવી રીતે?’‎ બિરબલઃ ‘આનો મોબાઈલ ચેક કર્યો… એના મોબાઈલની બેટરી 98% છે.’‎

અત્યારે સવારમા બસ સ્ટેન્ડ મા એક ભાઈ કહ કે  મજા મા મે reply મા કહ્યુ ના જલસા મા એ કહે બેઉ મા શુ ફેર?‎ મે કહ્યુ ‎ મજા આપણા રુપીયા થી થાય જલસા બજાર ના રુપીયા થી

અનિકેત નવું નવું ગુજરાતી શીખ્યો હતો, તેથી તે ‘ળ’ની જગ્યાએ ‘ર’ બોલી નાંખતો. એકવાર રસ્તામાં જતાં એને એનો એક મિત્ર મળ્યો. અનિકેતે એને કહ્યું : ‘અરે ! ગઈકાલે હું તારે ત્યાં જ મરવા આવતો હતો; સારું થયું કે તું અહીંયા જ મરી ગયો…. નહીં તો ક્યારે મરતો ?’

અનીલ ; હું તને એક એવી ભયાનક વાર્તા સંભળાવવા માંગું છું, જે સાંભળી તારા માથાના વાળ ઊભા થઇ જશે. દિનેશ : આ વાર્તા તું મને નહિ પરંતુ કોઈ ટાલીયાને સંભળાવજે.

અપ્પુ : ‘અમે ૨૫ ભાઈ-બહેન છીએ ! ગપ્પું : ‘તો તમારે ઘેર કોઈ દિવસ કુટુંબ નિયોજનવાળા આવતા નથી ?’ અપ્પુ : ‘આવે છે પણ બાળમંદિર સમજીને પાછા જતા રહે છે !’

અબજોપતિ જય પોતાના શ્રીમંત મિત્ર વીરુને કહી રહ્યો હતો કે ‘હું સવારે મારી કારમાં બેસીને નીકળું તો સાંજ સુધીમાં મારી અડધી મિલકત પણ ન જોઈ શકું.’ વીરુ : ‘એમાં કઈ મોટી વાત છે. મારી પાસે પણ એવી ખટારા કાર છે.’

અભિષેક (મિતેષને) : શું તને ખબર છે, આપણા ટીચરે કહ્યું છે કે દરરોજ એક સરફજન ખાવથી ડૉક્ટર દૂર રહે છે ? મિતેષ : અરે, આ વાત છે. ત્યારે તો હું સફરજન નહીં ખાઉં. અભિષેક : કેમ ? મિતેષ : કારણ કે મારાં મમ્મીપપ્પા ડૉક્ટર છે.

અમિત (સુમિતને)- યારે, તે આ આંગળીઓ પર નંબર કેમ લખી મુક્યા છે. સુમિત – તુ એટલુ પણ નથી જાણતો, ટીચરે તો કહ્યુ હતુ કે ગણતરી આંગળીઓ પર થવી જોઈએ

અમિત : ‘હમણાં છેલ્લાં પાંચ દિવસથી અમારી આખી ઓફિસ પિકનિક મનાવી રહી છે.’ કૃણાલ : ‘એમ ? એ કેવી રીતે ?’ અમિત : ‘બોસ વેકેશન ઉપર ગયા છે.’

અમિત : ‘હમણાં છેલ્લાં પાંચ દિવસથી અમારી આખી ઓફિસ પિકનિક મનાવી રહી છે.’ કૃણાલ : ‘એમ ? એ કેવી રીતે ?’ અમિત : ‘બોસ વેકેશન ઉપર ગયા છે.’

અમિત : અરે, આટલો ગભરાય છે કેમ ? થોડા દિવસોમાં તો તું રેણુને ભૂલી જઈશ. વિરેન્દ્ર : ના. એટલી ઝડપથી કેવી રીતે ભૂલી જાઉં. એને મેં હીરાની વીંટી ભેટ આપેલી, તેની કિંમતના હપ્તા ચુકવતા સુધી એ તો યાદ રહેવાની !

અમિત : અરે, આટલો ગભરાય છે કેમ ? થોડા દિવસોમાં તો તું રેણુને ભૂલી જઈશ.‎ વિરેન્દ્ર : ના. એટલી ઝડપથી કેવી રીતે ભૂલી જાઉં. એને મેં હીરાની વીંટી ભેટ આપેલી, તેની કિંમતના હપ્તા ‎ચુકવતા સુધી એ તો યાદ રહેવાની !‎

અમેરિકન : ‘અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે – ‘નેશનલ’ અને ‘ઈન્ટરનેશનલ’ બન્તાસિંહ : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ હોય છે : ‘અન્ડર કન્સ્ટ્રકશન’ અને ‘ટેક ડાયવરઝન’ !’

અમેરિકન : ‘અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે – ‘નેશનલ’ અને ‘ઈન્ટરનેશનલ’ બન્તાસિંહ : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ હોય છે : ‘અન્ડર કન્સ્ટ્રકશન’ અને ‘ટેક ડાયવરઝન’ !’

અમેરિકન : ‘અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે : નેશનલ અને ઈન્ટરનેશનલ’ બન્તાસિંગ : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ હોય છે : અન્ડર કન્સ્ટ્રક્શન અને ટેક ડાઈવરઝન !’

અમેરિકન : ‘અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે : નેશનલ અને ઈન્ટરનેશનલ’ બન્તાસિંગ : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ હોય છે : અન્ડર કન્સ્ટ્રક્શન અને ટેક ડાઈવરઝન !’

અમેરિકન : અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે. ‘નેશનલ અને ઈન્ટરનેશનલ’. બન્તા : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ છે. ‘અન્ડર કન્સ્ટક્શન’ અને ‘ટેક ડાઈવર્ઝન !’

અમેરીકન, રશિયન અને ભારતીય એક એવા દેશમાં ગયા જ્યાં ડોલરનો વરસાદ થતો હતો. અમેરીકને એક સ્ટેડીયમ જેટલું વર્તુળ દોરીને કહ્યું કે આમાં પડે એટલા બધા મારા. રશિયને મોટા ગામ જેટલું વર્તુળ દોરીને કહ્યું કે આમાં જેટલા પડે એટલા મારા. ભારતીય શાંતિથી બેઠો હતો. ધીમે રહીને તે ઊભો થયો. ખિસ્સામાંથી પેન કાઢીને જમીન પર એક ટપકું કર્યું અને બોલ્યો : ‘આની બહાર જેટલા પડે એટલા બધા મારા !’

અરે આ તમારા માથા ઉપર શેનો સોજો આવી ગયો છે?’ ‘મારા પગનું ઑપરેશન હતું ને!’ ‘અરે પણ, એમાં માથામાં કઈ રીતે વાગે?’ ‘એ લોકો મને કલોરોફોર્મ સુંઘાડવાનું ભૂલી ગયા હતા!’

અરે મારા દોસ્ત રાજુ ઉપર જબરદસ્ત મુસીબત આવી પડી છે, તને ખબર છે કે નહીં ?’ ‘નાં, શું થયું ?’ ‘મારી બૈરી એની જોડે ભાગી ગઈ !’

અલ્યા જીજ્ઞેશ ? તું એક્ઝામ આપવા કેમ ના ગયો ?’ યાર, પેપર બહુ અઘરું હતું ! ‘પણ તને કેવી રીતે ખબર ? તું તો સાલા, અહી જ બેઠો છે !’ ‘હા, પણ પેપર તો બે દહાડા પહેલા ‘લીક’ થઇ ગયેલું !’

અલ્યા ઢીચણે અત્તર કેમ લગાડે છે? ઠંડીના લીધે અડધી રાતે ઢીંચણ જ નાક પાસે આવશે.. સમજ્યા?

અંકલ – રાહુલ બેટા, મારી આંખ સખત દુ:ખી રહી છે હુ શુ કરુ ? રાહુલ – ગયા રવિવાર મારો એક દાંત પણ બહુ જ દુ”ખતો હતો, તો મેં તેણે કઢાવી નાખ્યો હતો તમે પણ…..

આ ઈન્દ્રપાલ પણ વિચિત્ર માણસ છે જ્યારે જુઓ ત્યારે નાણાંભીડમાં જ હોય. પૈસા તેની પાસે હોતા જ નથી. સમજમાં નથી આવતું કે પૈસા વગર તેનું કામ કેવી રીતે ચાલે છે ? ‘કેમ ? શું તે તારી પાસે પૈસા માગવા આવ્યો હતો કે શું ?’ ‘ના, પણ હું જ્યારે પણ એની પાસે પૈસા માગવા જઉં છું ત્યારે તે જવાબ આપે છે કે મારી પાસે પૈસા નથી.’

આ ઈન્દ્રપાલ પણ વિચિત્ર માણસ છે જ્યારે જુઓ ત્યારે નાણાંભીડમાં જ હોય. પૈસા તેની પાસે હોતા જ નથી. સમજમાં નથી આવતું કે પૈસા વગર તેનું કામ કેવી રીતે ચાલે છે ? ‘કેમ ? શું તે તારી પાસે પૈસા માગવા આવ્યો હતો કે શું ?’ ‘ના, પણ હું જ્યારે પણ એની પાસે પૈસા માગવા જઉં છું ત્યારે તે જવાબ આપે છે કે મારી પાસે પૈસા નથી.’

આ કાગડો કેમ ઠોલા મારે છે , રસ્તે થી આવતા જતા લોકોને? વાત એમ છે, બાજુ વાળા દેવજી ભાઈએ આંબા નો સરબત પી ખાલી કાગળ નો ગ્લાસ રસ્તા પર ફેકી દીધો…ટે મનીયો રસ્તે જતા જતાં તેના ઉપર ફડાક કરતો સર્દી નો સેડો ફેકી દીધો ને પેલો કાગડો આંબા નો સરબત સમજો પીવા ગયો…ને…પાછડ થી ખબર પડી તે બધાને હવે ઠોલા મારે છે… તો કાગડો એની માટે બધાને ઠોલા કા મારે? આજે ભગા ભાઈ નું શ્રાદ્ધ હતું …ટે એમને આંબા ખુબ ભાવતા …તે કાગડો ભગો જ હતો.

આકાશ – (પોતાના દોસ્તને) અરે યાર, મેં અમેરિકા જવાનો વિચાર કરી રહ્યો છું, કેટલા રૂપિયા લાગશે ? સચિન – વિચારવાના કોઈ રૂપિયા નથી લાગતા

‎’આપણે સાથે જમીએ તો કેવું ?’‎ ‎ ‘ઘણું જ સરસ. ‎ આવતી કાલે હું તમારે ત્યાં જમવા આવીશ !’ ‎

આપણે સાથે જમીએ તો કેવું ?’ ‘ઘણું જ સરસ. આવતી કાલે હું તમારે ત્યાં જમવા આવીશ !’

આપને હું દર મહિને ડૉક્ટર પાસે જતા જોઉં છું. દવાઓ પણ ખાસ્સી લાવો છો. આપને શી તકલીફ છે ?’ ‘તકલીફ તો કશી જ નથી. પણ વાત જાણે એમ છે કે એ ડૉકટર મારો ભાડવાત છે. એ ભાડું ચૂકવતો નથી, એટલે મારી રીતે હું વસૂલ કરું છું.’

આળસુ માણસે ખુશ થઇને તેના મિત્રને કહ્યું: કુદરત મારી જુદી જુદી રીતે મદદ કરી રહ્યું છે. હાથ-પગ નથી ‎હલાવવા પડતા અને કામ થઇ જાય છે. મારે ઝાડ કાપવાના હતા, એટલામાં તોફાને મદદ કરી, હું કચરાનો ‎ઢગલો સળગાવવાનું વિચારી રહ્યો હતો કે એટલી વારમાં આકાશમાંથી વીજળી પડી અને કચરામાં આગ લાગી ‎ગઇ. મિત્ર: તો હવે શુ પ્રોગ્રામ છે.? આળસુ બોલ્યો: મારે જમીનમાંથી બટાટા અને ગાજર કાઢવાના છે, ભુકંપની ‎રાહ જોઇ રહ્યો છું.‎

આળસુના સરદાર છગન, મગન અને ચમન ચા પીતા પીતા ગપાટા મારી રહ્યાં હતાં. ‘મને સૂતાં પછી ઊંઘ આવતા ત્રણ કલાક થાય છે.’ છગને કહ્યું. ‘ત્યારે મારે જુદું છે.’ મગને કહ્યું, ‘મને ઊંઘ તો પથારીમાં સૂતા ભેગી આવી જાય છે પણ સવારે ઉઠતા ત્રણ કલાક લાગે છે. તારું શું છે ચમન ?’ ચમન બોલ્યો : ‘મને તમારા જેવું નથી પણ પથારી પાથરતા મારે ત્રણ કલાક થાય છે.’

આળસુના સરદાર છગન, મગન અને ચમન ચા પીતા પીતા ગપાટા મારી રહ્યાં હતાં. ‘મને સૂતાં પછી ઊંઘ આવતા ત્રણ કલાક થાય છે.’ છગને કહ્યું. ‘ત્યારે મારે જુદું છે.’ મગને કહ્યું, ‘મને ઊંઘ તો પથારીમાં સૂતા ભેગી આવી જાય છે પણ સવારે ઉઠતા ત્રણ કલાક લાગે છે. તારું શું છે ચમન ?’ ચમન બોલ્યો : ‘મને તમારા જેવું નથી પણ પથારી પાથરતા મારે ત્રણ કલાક થાય છે.’

એક : ‘ ચાલ, ભાઈ ! આપણે અહીંથી રફુચક્કર થઇ જઈએ. જો સામેથી પેલો જાડિયો માણસ આવે છે. એ મારી પાસે પચ્ચાસ રૂપિયા માંગે છે. તે ઉઘરાણી કરશે.’ બીજો : ‘કંઈ ગભરાવાની જરૂર નથી, મિત્ર. મને જોઇને તે પોતે જ છટકી જશે. કારણ કે હું એની પાસે બસો રૂપિયા માંગું છું.’

એક અભિનેતાના વખાણ કરતાં એક પત્રકારે એને પૂછ્યું, ‘આ ફિલ્મમાં એક ડરપોક પતિની તમે જે ભૂમિકા નિભાવી છે, એ ખરેખર દાદને પાત્ર છે. તમે આટલી મુશ્કેલભરી ભૂમિકાને આટલી સરળતાથી કઈ રીતે કરી શકો છો ?’ ‘જી, એનો શ્રેય મારી પત્નીને જાય છે !’ અભિનેતાએ ટૂંકો જવાબ આપ્યો.

એક અભિનેત્રીએ બીજીને કહ્યું : ‘યાર, ગઈકાલે મારું નાટક એવું જામ્યું કે આખા ઑડિયન્સનાં મોં ફાટેલાં જ રહી ગયાં.’ એ અશક્ય છે. બીજી અભિનેત્રી બોલી : ‘રોગ ચેપી છે એ ખરું, પરંતુ એટલા બધા લોકોને બગાસું સાથે આવે એ શક્ય નથી.’

એક આફ્રિકન અને બાપુ ભેગા થયા.‎ બાપુ: તમારે ત્યાં આઝાદી કોના લીધે મળી?‎ આફ્રિકન: નેલ્સન મંડેલા. તમારે ત્યાં?‎ બાપુ: અમારે ત્યાં ગાંધી મંડેલા…….‎

એક કબર પર અનિકેત પોક મૂકીને રડતો હતો. એ જોરજોરથી બૂમો પાડી રહ્યો હતો : ‘અરેરે… તું હોત તો મારી આવી દશા ન હોત ! તું….હોત…. તો….’ મગને પૂછ્યું : ‘પણ આ કબર કોની છે ?’ અનિકેત : ‘મારી પત્નીના પહેલા પતિની !!’

એક કવિ તેના મિત્રને કહેતો હતો : ‘મેં જાતે મારો કાવ્યસંગ્રહ પ્રકાશિત કર્યો છે.’ ‘સારી વાત છે. કાંઈ વેચાણ થયું ?’ ‘હા, બધી જ ઘરવખરી વેચી દેવી પડી. હવે મકાન વેચવા કાઢ્યું છે !’

એક કવિ તેના મિત્રને કહેતો હતો : ‘મેં જાતે મારો કાવ્યસંગ્રહ પ્રકાશિત કર્યો છે.’‘સારી વાત છે. કાંઈ વેચાણ થયું ?’‘હા, બધી જ ઘરવખરી વેચી દેવી પડી. હવે મકાન વેચવા કાઢ્યું છે !’

એક કવિરાજને રોજ નવા નવા ચંપલ પહેરતા જોઈ તેમના પાડોશીએ પૂછયું : કવિરાજ, તમારી લોટરી લાગી છે કે શું ? રોજ નવા નવા ચંપલ પહેરો છો ? કવિરાજ : એવું જ સમજી લો સાહેબ. વરસોથી કવિ સંમેલનમાં જાઉં છું પણ આજે પહેલીવાર કોઈ શ્રોતાએ મને બે ચંપલથી માર્યો છે.

એક કિશોરીએ ખુબ ઉંચે ઉડતા બગલાનું નિશાન લઇ ગોળી છોડી અને બગલો જમીન પર પડ્યો. કરોડીમલ આ બધું જોઈ રહ્યો હતો એણે શિકારીને કહ્યો – તમે નાહક એક ગોળી બગાડી. કેમ….. અરે આટલી ઉંચાઈએથી પડીને તો બગલો આપ મેળે મરી જાત.

એક કોલેજિયન : ‘હું નારિયેળના ઝાડ ઉપર ચઢી જાઉં તો એન્જિનિયરીંગ કૉલેજની છોકરીઓને જોઈ શકીશ.’ બીજો કોલેજિયન : ‘હા, પણ ઉપર જઈને હાથ છોડી દઈશ તો મેડિકલ કૉલેજની છોકરીઓને પણ જોઈ શકીશ

એક કોલેજિયન : ‘હું નારિયેળના ઝાડ ઉપર ચઢી જાઉં તો એન્જિનિયરીંગ કૉલેજની છોકરીઓને જોઈ શકીશ.’ બીજો કોલેજિયન : ‘હા, પણ ઉપર જઈને હાથ છોડી દઈશ તો મેડિકલ કૉલેજની છોકરીઓને પણ જોઈ શકીશ !!’

એક કોલેજિયન છોકરી લટકો કરતા બોલી, ‘મેરી તો હર સાંસ પે દસ લડકે મારતે હૈ.’ એની બહેનપણી બોલી, ‘તો તુમ કોઈ અચ્છા સા ટુથપેસ્ટ કયું ઇસ્તેમાલ નહીં કરતી ?’

એક ગાંડાએ બીજાને કહ્યું : હા, હા સૂર્ય જ છે ભાઈ. બીજો : ના, ના ચંદ્ર છે ચંદ્ર. બન્ને વચ્ચે ખાસી ખેચંતાણી ચાલી. અંતે એમણે હતી એટલી બુદ્ધિ વાપરીને ત્રીજા કોઈને પૂછ્યું ‘અરે ભાઈસાબ, આ સૂર્ય છે કે ચંદ્ર ?’ ત્રીજો : મને ના પૂછશો. હું અહીં નવો નવો આવ્યો છું.

એક ગાંડાએ બીજાને કહ્યું : હા, હા સૂર્ય જ છે ભાઈ. બીજો : ના, ના ચંદ્ર છે ચંદ્ર. બન્ને વચ્ચે ખાસી ખેચંતાણી ચાલી. અંતે એમણે હતી એટલી બુદ્ધિ વાપરીને ત્રીજા કોઈને પૂછ્યું ‘અરે ભાઈસાબ, આ સૂર્ય છે કે ચંદ્ર ?’ ત્રીજો : મને ના પૂછશો. હું અહીં નવો નવો આવ્યો છું.

એક છોકરી : ‘મને તો ભણેલોગણેલો પતિ મળે એટલે બસ. તને કેવો પતિ જોઈએ છે ?’ બીજી છોકરી : ‘મને તો આમ ખાસ કોઈ ઈચ્છા નથી. મને કરોડપતિ, પ્રેમાળ અને મને ખુશ રાખી શકે તેવો પતિ મળે તેટલું જ પૂરતું !’

એક છોકરી ના ત્રીજી વાર લગ્ન થયા તો બીજી એ કહ્યું કે તારો પહેલો પતિ ક્યાં ગયો.તો તે છોકરી એ કહ્યું કે મારો પહેલો પતિ અલ્લા ને પ્યારો થયી ગયો.અને બીજો પતિ ”’પાડોશી”’ ને પ્યારો થયી ગયો.

એક છોકરી પોતાની સુંદરતા અંગે અન્ય છોકરીને જણાવી રહી હતી પહેલી છોકરીઃ હું અરિસા આગળ એક કલાક ગાળું છુ અને મારી સુંદરતાને નિહાળું છું. શું તને આ આંડબર લાગે છે? બીજી છોકરીઃ ના, મને એ મનની કલ્પના લાગે છે.

એક છોકરો ટ્રેનમાં જતો હતો. એક મુસાફરે તેના ખભે હાથ મૂકીને પૂછ્યું :’આ કયું સ્ટેશન છે ?’‎ ‎’આ કોઈ સ્ટેશન નથી, મારો ખભો છે.’ છોકરો બોલ્યો.‎

એક છોકરો બીજાને – અમારા એક સરના હાથમાં હંમેશા છોડ રહેતા હતા. બીજો – કેમ ? એ માળી હતા શુ ? પહેલો – નહી યાર તેઓ વનસ્પતિ શાસ્ત્ર ભણાવતા હતા.

એક જણે પોતાના મિત્ર પાસે કબૂલાત કરી, ‘ધોબી પાસે કપડાં ધોવરાવીને, હૉટલનું ખાઈને અને કાણાંવાળાં મોજા પહેરીને હું કંટાળેલો, એટલે પછી પરણી ગયો.’ ‘માળું, એ તો અચરજ કહેવાય !’ મિત્રે જવાબ વાળ્યો, ‘કેમ કે એ જ કારણોસર મેં તો છૂટાછેડા લીધા !’

એક જણે પોતાના મિત્ર પાસે કબૂલાત કરી, ‘ધોબી પાસે કપડાં ધોવરાવીને, હૉટલનું ખાઈને અને કાણાંવાળાં મોજા પહેરીને હું કંટાળેલો, એટલે પછી પરણી ગયો.’ ‘માળું, એ તો અચરજ કહેવાય !’ મિત્રે જવાબ વાળ્યો, ‘કેમ કે એ જ કારણોસર મેં તો છૂટાછેડા લીધા !’

એક જણે પોતાના મિત્ર પાસે કબૂલાત કરી, ‘ધોબી પાસે કપડાં ધોવરાવીને, હૉટલનું ખાઈને અને કાણાંવાળાં મોજા પહેરીને હું કંટાળેલો, એટલે પછી પરણી ગયો.’ ‘માળું, એ તો અચરજ કહેવાય !’ મિત્રે જવાબ વાળ્યો, ‘કેમ કે એ જ કારણોસર મેં તો છૂટાછેડા લીધા !’

એક જુગારીએ બીજા જુગારીને કહ્યું : ‘મારી સમાજમાં એ નથી આવતું કે મારી સાથે જુગાર રમવામાં તું દર વખતે જીતી જાય છે. પરંતુ રેસ માં કેમ હારી જાય છે ?’ બીજા જુગારીએ ચોખવટ કરી : ‘વાત એમ છે કે હું રેસમાં ઘોડાને બેવકૂફ નથી બનાવી શકતો એટલે.’

એક જુગારીએ બીજા જુગારીને કહ્યું : ‘મારી સમાજમાં એ નથી આવતું કે મારી સાથે જુગાર રમવામાં તું દર વખતે જીતી જાય છે. પરંતુ રેસ માં કેમ હારી જાય છે ?’ બીજા જુગારીએ ચોખવટ કરી : ‘વાત એમ છે કે હું રેસમાં ઘોડાને બેવકૂફ નથી બનાવી શકતો એટલે.’

એક દિવસ મનિયાના પપ્પા મગનલાલને તેમના મિત્ર છગનલાલ એમના ઘરે મળવા આવ્યા. છગનલાલે વાત-વાતમાં કહ્યું : ‘યાર મગન ! મારી પુત્રીના લગ્ન કરવા છે, તે માટે હું યોગ્ય મૂરતિયો શોધી રહ્યો છું, લગભગ બાવીસ વરસની ઉંમરનો કોઈ સારો યુવાન જોઈએ, પણ કોઈ મળતું જ નથી તમે…’ હજી છગનલાલ પોતાની વાત આગળ વધારે ત્યાં જ મનિયો વચ્ચે ટપકી પડતા બોલી ઊઠયો : ‘અંકલ ! અગિયાર-અગિયાર વરસના બે ન ચાલે ?’

એક દિવસ સંતાએ બંતાને પૂછ્ય – તે આજ સુધી લગ્ન કેમ ન કર્યા ? તેણે હસતા- હસતા જવાબ આપ્યો – જેણે રામ રાખે તેણે કોણ ચાખે ?

એક દિવસ સંતાએ બંતાને પૂછ્ય – તે આજ સુધી લગ્ન કેમ ન કર્યા ? તેણે હસતા- હસતા જવાબ આપ્યો – જેણે રામ રાખે તેણે કોણ ચાખે ?

એક દોસ્ત – યાર, મારે જો કોઈ વાતનો જવાબ આપવો હોય તો દિલથી આપવો કે દિમાગથી ? બીજો દોસ્ત – તારી પાસે જે હોય તેનાથી આપજે.

એક દોસ્ત – યાર, મારે જો કોઈ વાતનો જવાબ આપવો હોય તો દિલથી આપવો કે દિમાગથી ? બીજો દોસ્ત – તારી પાસે જે હોય તેનાથી આપજે.

એક દોસ્ત (બીજા ને): તને શું લાગે છે ? મેનેજમેન્ટ બહેતર છે કે આઇ ટી? બીજો મિત્ર : જયાં વધારે સારું પેકેજ મળવાની સંભાવના હોય? પહેલો મિત્ર : મારા ખ્યાલ પ્રમાણે તો સૌથી વધારે પોલિટિકસ બહેતર વિકલ્પ છે આપણું પેકેજ..!

એક દોસ્ત : ‘હું એટલો મોટો થઈ ગયો. પણ મને યાદ નથી કે હું ક્યારેય જૂઠું બોલ્યો હૌં.’ બીજો દોસ્ત : ‘હા, તું સાચું કહે છે, મોટી ઉંમરમાં યાદશક્તિ પણ કમજોર થઈ જાય છે !’

એક દોસ્ત : ‘હું એટલો મોટો થઈ ગયો. પણ મને યાદ નથી કે હું ક્યારેય જૂઠું બોલ્યો હૌં.’ બીજો દોસ્ત : ‘હા, તું સાચું કહે છે, મોટી ઉંમરમાં યાદશક્તિ પણ કમજોર થઈ જાય છે !’

એક દોસ્તારે બીજાને પૂછયું : યાર, આ ખુશી એટલે શું ? બીજો દોસ્ત : યાર મને તો નથી ખબર. મારા તો નાનપણમાં જ લગન થઈ ગયેલા.

એક નવવધુ રડી રહી હતી. તેની બહેનપણીએ પૂછ્યુ – શુ થયુ ? મારા પતિએ મને દગો આપ્યો છે. તેઓ પહેલાથી જ પરણેલા છે. તેમના પાંચ બાળકો છે – નવવધુએ રડતાં-રડતાં કહ્યુ. બહેનપણી બોલી – અરે ભગવાન, આ સાંભળીને તને ખૂબ જ દુ:ખ થયુ હશે. હા, અને મારા ત્રણે બાળકો પણ આ સાંભળીને બિલકુલ ખુશ નથી – નવવધુએ સ્પષ્ટતા કરી.

એક નિરક્ષર મહિલાએ શહેરમાં જઇ ફોટો પડાવ્યો. તેની પાડોશમાં રહેતી રીનાને આ ફોટો બતાવ્યો એટલે રીનાએ કહ્યું, ‘અરે! ફોટામાં તો તું બહુ સુંદર લાગે છે?’ ‘હા, ફોટો તો બહુ સરસ પાડયો છે. પણ ફોટોગ્રાફર બહુ બદમાશ હતો. વારંવાર કહેતો હતો મારી તરફ જોઈને હસો.’

એક નિર્માતા – મેં સાંભળ્યુ છે કે તમે રંગીન ચિત્ર બનાવી રહ્યા છો બીજો નિર્માતા – સાચુ સાંભળ્યુ છે. પહેલો નિર્માતા – તો તેના માટે હાલ શુ કરી રહ્યા છો ? બીજો – રંગ ખરીદવા બજાર જઈ રહ્યો છુ.

એક પતિ : “મને હંમેશા મારી વર્ષગાંઠને દિવસે ચિંતા થાય છે ? બીજો પતિ : “શા માટે ?” પહેલો પતિ : “મને હંમેશા ડર રહે છે કે મારી પત્ની મને એવી ભેટ ન આપે જે મારા ખિસ્સાને ન પરવડે.”

એક પતિએ પોતાના પડોશીને કહ્યુ કે – મોટા નિશાનેબાજ બનો છો. ખબર છે, મારી પત્ની બચી ગઈ. નહિ તો તમારી બંદૂકથી તેને ગોળી વાગી જાત. હુ હમણા પોલીસ પાસે જઉ છુ… પડોશીએ તેમને રોકતા કહ્યુ કે – આવુ ન કરતા, પણ તમે ચાહો તો મારી પત્નીને ગોળી મારીને બદલો વાળી શકો છો.

એક પત્રકારે એક બેટસમેનને પૂછ્યું, ‘તમારો જન્મદિવસ ક્યારે આવે છે ?’ બેટસમેન : ‘મારો જન્મદિવસ નથી આવતો.’ પત્રકાર : ‘એવું કઈ રીતે બની શકે ? જન્મદિવસ તો બધાનો આવે છે ?’ ‘એમાં એવું છે ને કે હું રાતના જન્મયો હતો. એટલે મારો જન્મદિવસ નથી આવતો !’

એક ફાંકાબાજ મહાશયે તેમના મિત્રો સમક્ષ બડાશ મારતાં કહ્યું : ‘ગયા અઠવાડિયે હું મારી રિવોલ્વર લઈને જંગલમાં ગયો ત્યારે ગીચ ઝાડીમાં કશોક સળવળાટ થતો હોય તેમ મને લાગ્યું. મેં તરત જ રિવોલ્વર ચલાવી. પછી પચીસેક ડગલાં આગળ જઈને મેં જોયું તો ત્યાં વાઘ મરેલો પડ્યો હતો !’ ‘અચ્છા ! એ વાઘ ત્યાં કેટલા દિવસથી મરેલો પડ્યો હશે, તેનો તને કાંઈ અંદાજ આવેલો ખરો ?’ શ્રોતામિત્રોમાંથી એક જણે બગાસું ખાતાં પૂછ્યું.

એક બહેનપણી – કાલે એક છોકરો મને જોવા આવ્યો હતો તેણે મારું ખૂબ અપમાન કર્યુ. ‎ બીજી બોલી – કેમ ?‎ પહેલીએ જણાવ્યુ – તે મને પૂછવા લાગ્યો કે તમને ગીત ગાતા આવડે છે ?‎ બીજીએ પૂછ્યુ – એમાં અપમાન ક્યા થયુ ? તેણે તો તને સીધો એક સવાલ જ પૂછ્યો પણ તેણે ખાસ્સીવાર સુધી આ ગીત સાંભળ્યા પછી આ સવાલ કર્યો હતો – પહેલી બહેનપણીએ ચોખવટ ‎કરી.‎

એક બહેનપણી – કાલે એક છોકરો મને જોવા આવ્યો હતો તેણે મારું ખૂબ અપમાન કર્યુ. બીજી બોલી – કેમ ? પહેલીએ જણાવ્યુ – તે મને પૂછવા લાગ્યો કે તમને ગીત ગાતા આવડે છે ? બીજીએ પૂછ્યુ – એમાં અપમાન ક્યા થયુ ? તેણે તો તને સીધો એક સવાલ જ પૂછ્યો પણ તેણે ખાસ્સીવાર સુધી આ ગીત સાંભળ્યા પછી કીધું.

એક બેટસમેને બીજી બેટસમેનને પૂછ્યું, ‘યાર, લગ્ન કરવામાં કેટલો ખરચ થાય છે ?’ ‘ખબર નથી યાર ! મેં તો જ્યારથી લગ્ન કર્યા છે, ત્યારથી સતત ખરચો કરતો આવ્યો છું.’ બેટસમેને છગ્ગો માર્યો.

એક બેન એ બીજી બેન ને પૂછે કે તારો પતિ તો પહેલા કાળો હતો હવે સફેદ કેમ થઇ ગયો તો પહેલા બેન બોલ્યા મારા પતિ પહેલા કોલશા ની ખાણ માં કામ કર તો હતો હવે તેની લોટ ની ઘંટી છે

એક બેન એ બીજી બેન ને પૂછે કે તારો પતિ તો પહેલા કાળો હતો હવે સફેદ કેમ થઇ ગયો તો પહેલા બેન બોલ્યા મારા પતિ પહેલા કોલશા ની ખાણ માં કામ કર તો હતો હવે તેની લોટ ની ઘંટી છે

એક ભાઈ બહુ વર્ષો પછી તેમના એક ખાસ મિત્રને ઘરે મળવા ગયા. તેમણે તેમના મિત્રને પૂછ્યું. “શું કરે છે તમારા ત્રણે પુત્રો ?” “એક ડૉકટર છે, બીજો ઍન્જિનિયર છે અને….” “ઓહો ! એક ડૉકટર, બીજો ઍન્જિનિયર… શું વાત છે ? ઘણું જ સરસ. અને ત્રીજો શું કરે છે ?” “ત્રીજો રીક્ષા ફેરવે છે” “અરે ! ત્રીજો રીક્ષા ફેરવે છે ? તો તો તમને એની બહું ચિંતા થતી હશે, ખરું ને !” “હાસ્તો વળી, તેની ચિંતા તો થાય જ ને ! કારણકે તેના એકલાની આવક પર જ ઘર ચાલે છે.”

એક ભાઈએ બંને પગમાં બે જુદા જુદા રંગના મોજા પહેર્યા હતા. એ જોઈને તેના ઓંળખીતાએ પૂછ્યું : ‘એ ભાઈ….આ ….શું છે ?’ જવાબમાં પેલા ભાઈ બોલ્યા : ‘દુકાનદારે મને છેતરી લીધો. હરામખોર દુકાનદારે આવી એક નહિ પણ બે જોડી મોજાની મને આપી છે, આવી જ એક બીજી જોડ ઘેર પડી છે.

એક ભાઈએ સંતાસિન્ગને પૂછ્યું, ‘યાર સંતા, તમારી પાસે મોબાઈલ છે, છતાં તમે મને લેટર કેમ મોકલ્યો ?’ સંતા કહે છે, ‘યાહ ક્યાં કરું ? મૈને આપ કો ફોન લગાયા તો અંદર સે કિસીને બોલા, પ્લીઝ ટ્રાય લેટર !’

એક ભાઈએ સંતાસિંગને પૂછ્યું: ‘યાર સંતા, તમારી પાસે મોબાઈલ છે, છતાં તમે મને લેટર કેમ મોકલ્યો ?’ સંતા કહે છે: ‘યાર ક્યા કરું ? મૈંને આપ કો ફોન લગાયા તો અંદર સે કીસીને બોલા, પ્લીઝ ટ્રાય લેટર !’

એક ભાઈએ સંતાસિંગને પૂછ્યું: ‘યાર સંતા, તમારી પાસે મોબાઈલ છે, છતાં તમે મને લેટર કેમ મોકલ્યો ?’ સંતા કહે છે: ‘યાર ક્યા કરું ? મૈંને આપ કો ફોન લગાયા તો અંદર સે કીસીને બોલા, પ્લીઝ ટ્રાય લેટર !’

એક ભાઈએ સંતાસિંગને પૂછ્યું: ‘યાર સંતા, તમારી પાસે મોબાઈલ છે, છતાં તમે મને લેટર કેમ મોકલ્યો ?’‎ સંતા કહે છે: ‘યાર ક્યા કરું ? મૈંને આપ કો ફોન લગાયા તો અંદર સે કીસીને બોલા, પ્લીઝ ટ્રાય લેટર !’‎

એક ભાઈની પત્નીને બીજા કોઈ સાથે દોસ્તી હતી. તે હાથમાં ખુલ્લી રિવોલ્વરે ‘આજે તો એને મારી જ નાખું.’ બોલતો બોલતો નીકળ્યો કે થોડીક વારમાં ખાલી હાથે પાછો આવ્યો. ટોળામાં જોનારાએ પૂછ્યું : ‘અરે પાપે, વો નહીં મિલા ક્યા ?’ ભાઈ : નહીં યાર, મિલા તો, પર ઉસને પૂછા કિ રિવોલ્વર કિતને મેં ખરીદી ? મૈંને બોલા છેસ્સોમેં. વો બોલા બારાસોમેં દેગા ? તો મૈંને બેચદી…. ક્યા કરેં, ધંધે કા ભી તો દેખને કા ના….

એક ભાઈની પત્નીને બીજા કોઈ સાથે દોસ્તી હતી. તે હાથમાં ખુલ્લી રિવોલ્વરે ‘આજે તો એને મારી જ નાખું.’ બોલતો બોલતો નીકળ્યો કે થોડીક વારમાં ખાલી હાથે પાછો આવ્યો. ટોળામાં જોનારાએ પૂછ્યું : ‘અરે પાપે, વો નહીં મિલા ક્યા ?’ ભાઈ : નહીં યાર, મિલા તો, પર ઉસને પૂછા કિ રિવોલ્વર કિતને મેં ખરીદી ? મૈંને બોલા છેસ્સોમેં. વો બોલા બારાસોમેં દેગા ? તો મૈંને બેચદી…. ક્યા કરેં, ધંધે કા ભી તો દેખને કા ના….

એક માણસને વિચાર આવ્યો કે બળદના શીંગડામાં માથું નાખ્યું હોય તો! તરત જ અમલ કર્યો. શિંગડામાં માથું નાખ્યું ને બળદ દોડ્યો. કેટલાક સજ્જનોએ પેલા માણસને બળદ પાસેથી માંડ છોડાવ્યો. પેલા સજ્જનો બોલ્યા,”ભલા માણસ બળદના શિંગડામાં માથું નાંખતાં વિચાર તો કરવો હતો” પેલો માણસ:-ભાઇ વિચાર તો મહિનાથી કરતો હતો.આજે અમર કર્યો.

એક માણસને વિચાર આવ્યો કે બળદના શીંગડામાં માથું નાખ્યું હોય તો! તરત જ અમલ કર્યો. શિંગડામાં માથું નાખ્યું ને બળદ દોડ્યો. કેટલાક સજ્જનોએ પેલા માણસને બળદ પાસેથી માંડ છોડાવ્યો. પેલા સજ્જનો બોલ્યા,”ભલા માણસ બળદના શિંગડામાં માથું નાંખતાં વિચાર તો કરવો હતો” પેલો માણસ:-ભાઇ વિચાર તો મહિનાથી કરતો હતો.આજે અમર કર્યો.

એક માણસે પોતાના ખંડમાં ચારે તરફ પ્રાર્થનાઓ ચોંટાડી હતી. એ જોઈ એના મિત્રએ પૂછ્યું : ‘તું દરરોજ આટલી બધી પ્રાર્થનાઓ કરે છે ?’ ‘ના, ના. ભગવાનને પ્રાર્થના કરું છું કે આ બધી વાંચી લે. મને પ્રાર્થના કરવાનો બહુ કંટાળો આવે છે.’

એક માણસે પોતાના ખંડમાં ચારે તરફ પ્રાર્થનાઓ ચોંટાડી હતી. એ જોઈ એના મિત્રએ પૂછ્યું : ‘તું દરરોજ આટલી બધી પ્રાર્થનાઓ કરે છે ?’ ‘ના, ના. ભગવાનને પ્રાર્થના કરું છું કે આ બધી વાંચી લે. મને પ્રાર્થના કરવાનો બહુ કંટાળો આવે છે.’

એક માણસે પોતાના દોસ્તને કહ્યું : ‘આજે મારે મારી છત્રી ગુમાવવી પડી.’ કેમ ? કયા ખોવાઈ ગઈ ? ખોવાઈ નથી ગઈ. પેલા માણસે કહ્યું : ‘એના મૂળ માલિકે એ છત્રી ઓળખી લીધી અને મને બે તમાચા મારીને મારી પાસેથી ઝૂંટવી લીધી.

એક માણસે પોતાના દોસ્તને કહ્યું : ‘આજે મારે મારી છત્રી ગુમાવવી પડી.’ કેમ ? કયા ખોવાઈ ગઈ ? ખોવાઈ નથી ગઈ. પેલા માણસે કહ્યું : ‘એના મૂળ માલિકે એ છત્રી ઓળખી લીધી અને મને બે તમાચા મારીને મારી પાસેથી ઝૂંટવી લીધી.

એક મિત્ર – તારી પત્નીનો દાંતનો દુ:ખાવો બંધ થયો કે નહી ? બીજો મિત્ર -હા, ડોક્ટરને બતાવતા જ બંધ થઈ ગયો. પ્રથમ મિત્ર – અરે વાહ, એવી તે કંઈ દવા આપી હતી ? બીજો મિત્ર – દવા-બવા કંઈ જ નહી. બસ, ડોક્ટરે જણાવ્યુ કે આ વૃધ્ધાવસ્થાની નિશાની છે. બસ ત્યારપછી તેણે દાંતના દુ:ખાવાની ફરિયાદ જ નથી કરી.

એક મિત્ર (બીજાને) છોકરાઓનું મગજ માત્ર 15 ટકા જ આરામ કરે છે. બાકીના મગજમાં શું હોય છે? બીજો મિત્ર- ગર્લફ્રેંડ

એક મિત્ર (બીજાંને ) યાર, લગ્ન પછી શું થાય છે ? બીજો મિત્ર – પહેલાં વર્ષે પતિ બોલે છે, અને પત્ની સાંભળે છે. બીજા વર્ષે પત્ની બોલે છે, અને પતિ સાંભળે છે. ત્રીજા વર્ષે બંને બોલે છે અને આજુબાજુવાળા સાંભળે છે.

એક મિત્રએ બીજા મિત્રને પ્રશ્ન કર્યો – શું તારી પત્ની સાથે હમેશા મતભેદ થાય છે. મિત્રએ જવાબ આપ્યો હા…. પરંતુ એક વખત નહોતો થયો. ક્યારે ? જયારે અમારા ઘરમાં આગ લાગી હતી અને અમે બન્નેએ સાથે બુમ પડી હતી.

એક મુરખ એની રિક્ષામાંથી મહામહેનતે પૈડું કાઢતો હતો તે જોઈને કોઈએ પૂછ્યું : ‘અરે મુરખ, આ શું કરે છે ?’ મુરખ : દેખતા નથી ? અહીં લખ્યું છે : Only for two wheeler.

એક મુરખના સરદારે મોબાઈલ પાણીમાં નાખ્યો અને બોલવા લાગ્યો, ‘આવ જલદી આવ.’ એક રાહદારી : ‘એમ કંઈ પાણીમાં નાખેલો મોબાઈલ પાછો આવતો હશે ?’ મૂરખનો સરદાર : ‘શું કામ ન આવે ? ડોલ્ફિન છે !’

એક મૂરખાએ મોબાઈલ પાણીમાં નાખ્યો અને બોલવા લાગ્યો : ‘આવ, જલદી આવ’ એક રાહદારી : ‘એમ કંઈ પાણીમાં નાખેલો મોબાઈલ પાછો આવતો હશે ?’ મૂર્ખ : ‘શું કામ ન આવે ? એ ડૉલ્ફિન (બ્રાન્ડ) છે !’

એક યુવકે બડાશ હાંકતાં કહ્યું : ‘હું બહુ મહેનત કરીને નીચેથી ઉપર પહોંચ્યો છું.’ બીજાએ કહ્યું : ‘ખબર છે, પહેલાં તું બૂટપૉલિશ કરતો હતો અને હવે માથા પર તેલમાલિશ કરે છે !’

એક યુવકે બડાશ હાંકતાં કહ્યું : ‘હું બહુ મહેનત કરીને નીચેથી ઉપર પહોંચ્યો છું.’ બીજાએ કહ્યું : ‘ખબર છે, પહેલાં તું બૂટપૉલિશ કરતો હતો અને હવે માથા પર તેલમાલિશ કરે છે !’

એક યુવકે બડાશ હાંકતાં કહ્યું : ‘હું બહુ મહેનત કરીને નીચેથી ઉપર પહોંચ્યો છું.’ બીજાએ કહ્યું : ‘ખબર છે, પહેલાં તું બૂટપૉલિશ કરતો હતો અને હવે માથા પર તેલમાલિશ કરે છે !’

એક રિપોર્ટર નિશાનેબાજ નંદુનો ઇન્ટરવ્યું કરવા ગયા. ઘરમાં જતાંની સાથે જ તે અચંબામાં પડી ગયા. દીવાલો પર પેન્સીલના નાના-નાના નિશાન હતા અને તેની વચ્ચે ગોળીઓથી નિશાન કરેલા હતા, આ જોઇને રિપોર્ટર કહેવા લાગ્યો: તમે મહાન છો. તમારુ નિશાન અચૂક છે. મને કહો આ બધું કઇ રીતે શકય બન્યું? નંદુએ કહ્યું: ખૂબજ સરળતાથી બન્યુ, સાહેબ પહેલા હું દીવાલ ઉપર ગોળી ચલાઉ છું. એના પછી નિશાનની આજુ બાજુ પેન્સિલથી આકાર કરી દઉ છું.

એક વાર છગન અને મગન વાતો કરતા હતા. છગનઃ લ્યા, તારી પાછળ વાઘ પડે તો તું શું કરે? મગનઃ તો હું દોડવા માંડું. છગનઃ અને જો વાઘ પણ તારી પાછળ દોડવા માંડે તો તું શું કરે? મગનઃ તો હું જલ્દી થી દોડવા માંડું. છગનઃ જો વાઘ પણ તારી પાછળ જલ્દી થી દોડવા માંડે તો? મગનઃ તો હું એનાથી પણ વધુ ઝડપ થી દોડવા માંડું. છગનઃ પછી વાઘ પણ વધુ ઝડપ થી દોડવા માંડે તો તું શું કરે? મગનઃ તો પછી હું ઝાડ પર ચડી જાઉ…છગનઃ અને જો વાઘ પણ તારી પાછળ ઝાડ પર ચડી જાય તો તું શું કરે? મગનઃ પછી મારે ક્યાં કાંઇ કરવાનું હોય? જે કરવાનું હોય તે તો વાઘે હોય ને.

એક વાર ધીરુભાઈ અંબાની ને મુકેશભાઈ અંબાની નું કામ પડ્યું. તો ધીરુભાઈ એ મુકેશભાઈ અંબાની ને ફોન કર્યો. ધીરુભાઈ : હેલ્લો! હું ધીરુ બોલું છુ. મુકેશભાઈ : તો ફાસ્ટ બોલ ને .

એક વાર સલમાન ખાન રડતો હતો ત્યારે બાપુએ પુછ્યું કેમ રડે છે ત્યારે સલમાન ખાને કહ્યું કે મારા હાથમાં Ketrina લખ્યું પણ હાથમાં E ની જગ્યાએ U લખાઈ ગયો

એક વાર સંતા અડધો કલાકમાં દસ વાર ટોયલેટ ગયો, ત્યારે બંતાએ પૂછ્યુ – કેમ સંતા સાહેબ, આજે તમને ચેન નથી ? સંતા – છે પણ ખુલતી નથી.

એક વાર સંતા અડધો કલાકમાં દસ વાર ટોયલેટ ગયો, ત્યારે બંતાએ પૂછ્યુ – કેમ સંતા સાહેબ, આજે તમને ચેન નથી ? સંતા – છે પણ ખુલતી નથી.

એક વાર સંતા ઉંધુ પેપર વાંચી રહ્યો હતો, તેના બંતાએ પૂછ્યું – પેપરમાં શુ સમાચાર છે ?‎ તે બોલ્યો – એક કાર પલટી ગઈ છે.‎

એક વાર સાંતાસિંહ નો મિત્ર તેમની પાસે આવ્યો અને બોલ્યો – સાંતાજી, તમારી પત્ની તમારા ડ્રાઇવર સાથે ‎ભાગી ગઇ જાણીને મને બહુ દુ:ખ થયુ. ‎ સાંતાજી બોલ્યા – અરે તુ મારી ચિંતા ના કર મને ડ્રાઇવીંગ આવડે છે

એક વ્યક્તિ – ચાલ ભાઇ, આપણે અહીંથી રફુચક્કર થઇ જઇએ. સામેથી પેલો જે જાડિયો આવે છે તે મારી પાસે 50 રૂ.માંગે છે. મને જોઇને હમણાં ઉઘરાણી કરશે. બીજો વ્યક્તિ – કંઇ ગભરાવવાની જરૂર નથી. હું તેની પાસે 200રૂ. માંગું છું. તે મને જોઇને ભાગી જશે.

એક વ્યક્તિએ બીજા વ્યક્તિને પૂછ્યું – તમારી શર્ટના ખૂણાં પર આ ગાઁઠ કેવી રીતે બંધાઈ ? બીજાએ જવાબ આપ્યો – પત્નીનો પત્ર પોસ્ટબોક્સમાં નાખવાની યાદ રહે તે માટે. પહેલો બોલ્યો – શુ તમે તે પત્ર પોસ્ટ કરી દીધો ? બીજાએ જવાબ આપ્યો – નહી, મારી પત્ની મને તે પત્ર આપવાનું જ ભૂલી ગઈ.

એક વ્યક્તિને કાનમાં ચળ આવી એટલે એણે કાનમાં ચાવી ફેરવવાનું શરૂ કર્યું. થોડો સમય વીત્યા પછી એક વ્યક્તિએ કહ્યું,’ભાઈસાબ ! જો સ્ટાર્ટ ન થાય તો ધક્કો મારી દઉં ?’

એક વ્યક્તિને કાનમાં ચળ આવી એટલે એણે કાનમાં ચાવી ફેરવવાનું શરૂ કર્યું. થોડો સમય વીત્યા પછી એક વ્યક્તિએ કહ્યું,’ભાઈસાબ ! જો સ્ટાર્ટ ન થાય તો ધક્કો મારી દઉં ?’

એક શેઠનો છોકરો ઘણાં વર્ષોથી એમ.એ.માં નાપાસ થયા કરતો હતો. શેઠનો મિત્ર : ‘એમ.એ પાસ કરીને તમારો પુત્ર શું બનશે ?’ શેઠ : ‘દાદા’ મિત્ર : ‘એટલે ?’ શેઠ : ‘જ્યારે તે એમ.એ પાસ કરશે ત્યાં સુધીમાં તેના છોકરાનાંય છોકરાં થઈ જશે !’

એક શેઠનો છોકરો ઘણાં વર્ષોથી એમ.એ.માં નાપાસ થયા કરતો હતો.શેઠનો મિત્ર : ‘એમ.એ પાસ કરીને તમારો પુત્ર શું બનશે ?’શેઠ : ‘દાદા’મિત્ર : ‘એટલે ?’શેઠ : ‘જ્યારે તે એમ.એ પાસ કરશે ત્યાં સુધીમાં તેના છોકરાનાંય છોકરાં થઈ જશે !’

એક સરકારી ઓફિસમાં સંતા અને બંતા બે નવા કર્મચારીઓ વાતો કરી રહ્યા હતા. સંતાએ કહ્યુ – ‘મારુ ફેમિલી અલાઉંસ વધારવા માટે મારા બાળકોની સંખ્યા ત્રણ લખાવી દીધી છે. બંતા – અરે ઓછામાં ઓછી પાંચ તો લખવી હતી મેં તો સાત લખી છે. સંતા – તારી વાત જુદી છે તુ પરણેલો છે.

એક સરદારજીની પત્ની મરી ગઈ. એનો પતિ તો શાંત બેઠો હતો પણ એનો પ્રેમી રડ્યે જ જતો હતો. શાંત થવાનું નામ જ નહોતો લેતો. આખરે થાકીને સરદાર ઊભા થયા. પેલા પાસે બેસીને એને આશ્વાસન આપતા કહ્યું : ‘ઓયે યાર, રબકે વાસ્તે અબ બસ કરા, મેં દુસરી બાર શાદી કરુંગા, બસ…!

એક સરદારે બંને પગમાં બે જુદા – જુદા રંગના મોજા પહેર્યા હતા. એ જોઇને તેના ઓળખીતાએ પુછુયું: ‘સરદારજી…….આ…….શું ?’ જવાબમાં સરદારજી બોલ્યા: ‘દુકાનદારે મને છેતરી લીધો છે. હરામખોર દુકાનદારે આવી એક નહિ પણ બે જોડી મોજાની મને આપી છે, આવી જ એક બીજી જોડ હજી ઘેર પડી છે.

એક સર્જકને કોઈએ પૂછ્યું : ‘તમે નસીબમાં માનો છો ?’ ‘હાસ્તો. મારા દુશ્મનોની સફળતાને હું બીજા કયા શબ્દથી વર્ણવી શકું ?’

એક સુંદર પાતળા સરખા મહિલાને કોઈએ પૂછ્યું કે, ‘મેડમ, તમારી તંદુરસ્તીનું રહસ્ય શું છે ?’ મહિલા સ્મિત કરીને બોલ્યા, ‘કારણ કે હું બહુ “ચાલુ” છું !’

એક સુંદર યુવતીએ વૃદ્ધઆદમી સાથે લગ્ન કરી લીધા. તે યુવતીની પાડોસીએ પુછ્યું: તે આ આદમીમાં શું જોયું? યુવતી એ કહ્યું : એક તો તેની ઈનકમ અને બીજુ તેના દિન-કમ.

એક સૈનિક – તમે ફોજમાં કેમ જોડાયા ? બીજો સૈનિક – મારી પત્ની છે નહી, અને હું લડાકૂ સ્વભાવનો છુ, પરંતુ તમે કેવી રીતે ભરતી થયા ? પહેલો સૈનિક – મારી પત્ની છે અને હું શાંતિ ઈચ્છુ છુ.

એક સ્ત્રી – જ્યારે પણ હું મારી પુત્રી સાથે જઉ છુ તો લોકો મને પૂછે છે કે શુ આ તમારી બહેન છે ? બીજી સ્ત્રી – તો શુ તારી પુત્રી અત્યારથી વૃધ્ધ દેખાવા માંડી ?

એક સ્ત્રી – જ્યારે પણ હું મારી પુત્રી સાથે જઉ છુ તો લોકો મને પૂછે છે કે શુ આ તમારી બહેન છે ? બીજી સ્ત્રી – તો શુ તારી પુત્રી અત્યારથી વૃધ્ધ દેખાવા માંડી ?

એક સ્ત્રી(બીજીને)- જ્યારે તમારુ બાળક રડે છે ત્યારે શુ તમે તેને લોરી ગાઈને સૂવડાવો છો ? બીજી – બહેન, શુ કહુ ? જ્યારે પણ હું લોરી ગાઈને સૂવડાવવાની કોશિશ કરુ છુ ત્યારે પડોશીઓ કહે છે કે રહેવા દો, એનુ રડવુ વધુ સારુ લાગે છે.

એક સ્ત્રીએ પડોશમાં જઈને કહ્યુ – બહેન જરા તમારુ વેલણ આપજો, મારા પતિ હમણા ઘરે આવ્યા છે. પડોશવાળી સ્ત્રી બોલી – લઈ જાવ બહેન, પણ જલ્દી પાછુ વાળજો, મારા પતિ પણ હમણા આવવાની તૈયારીમાં છે.

એક સ્ત્રીને પતિની કબર પર પંખો કરતી જોઈ પોપટે પૂછ્યું તમે તમારા પતિને ખૂબ પ્રેમ કરતા હતા, હજી પણ તેનો ખ્યાલ રાખો છો. સ્ત્રી – અમારામાં રિવાજ છે કે પતિની કબર સૂકાય નહી ત્યાં સુધી બીજા લગ્ન નથી કરી શકાતા.

એકવાર કરોડીમલ કાપડવાળાની દુકાને ગયો – ‘ભાઈ આ કાપડનો શું ભાવ છે ?’ ‘પાંચ રૂપિયે મીટર.’ દુકાનદાર બોલ્યો. ‘સાડા ચાર રૂપિયે આપવું છે ?’ ‘શેઠ એ ભાવે તો અમારા ઘરમાં પડે છે.’ ‘સારું તો હું ઘેર આવીને લઇ જઈશ.’

એકવાર ગટ્ટુએ રોડ પર ઘણા બધાને દોડતા જોયાં. એ જોઈને તેને બાજુ પર ઉભેલા રસિકને ‎ પૂછ્યુ – આ બધા કેમ દોડી રહ્યા છે ?‎ રસિક – મેરેથોન દોડ યોજાઈ રહી છે.‎ ગટ્ટુ – તેનાથી તેમને શુ ફાયદો થવાનો છે ?‎ રસિક – જે જીતશે તેને ઈનામ મળશે.‎ ગટ્ટુ – તો પછી બીજા કેમ દોડી રહ્યા છે ?‎

એકવાર બંતા છાશને ફૂંકી ફૂંકીન પી રહ્યો હતો, એટલામાં સંતાએ આવીને કહ્યુ – અરે, તુ છાશને કેમ ફૂંકીને પીવે છે. બંતા બોલ્યો – અરે, તે સાંભળ્યુ નથી કે દૂધના દાઝેલા છાશ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીવે છે ? સંતા બોલ્યો – પણ હવે તો જમાનો બદલાઈ ગયો છે. હવે લોકો છાશમાં બરફ નાખીને પીવે છે.

એકવાર સંતાએ રોડ પર બહુ બધાને દોડતા જોયાં. એ જોઈને તેમને બાજુ પર ઉભેલા બંતાને પૂછ્યુ – આ બધા કેમ દોડી રહ્યા છે ? બંતા – મેરેથોન દોડ યોજાઈ રહી છે. સંતા – તેનાથી તેમને શુ ફાયદો થવાનો છે ? બંતા – જે જીતશે તેને ઈનામ મળશે. સંતા – તો પછી બીજા કેમ દોડી રહ્યા છે ?

એકવાર સંતાએ રોડ પર બહુ બધાને દોડતા જોયાં. એ જોઈને તેમને બાજુ પર ઉભેલા બંતાને પૂછ્યુ – આ બધા કેમ દોડી રહ્યા છે ? બંતા – મેરેથોન દોડ યોજાઈ રહી છે. સંતા – તેનાથી તેમને શુ ફાયદો થવાનો છે ? બંતા – જે જીતશે તેને ઈનામ મળશે. સંતા – તો પછી બીજા કેમ દોડી રહ્યા છે ?

એના કહેવાથી તેં સિગારેટ છોડી ?’ ‘હા’ ‘અને દારૂ પણ ?’ ‘હા’ ‘જુગારની કલબમાં જવાનું પણ એના કહેવાથી જ બંધ કર્યું ને ?’ ‘હા. હા.’ ‘તો પછી એની સાથે પરણ્યો કેમ નહીં ?’ ‘સુધરી ગયા પછી લાગ્યું કે મને એના કરતાં વધારે સારી છોકરી મળી શકે એમ છે !’

એના કહેવાથી તેં સિગારેટ છોડી ?’ ‘હા’ ‘અને દારૂ પણ ?’ ‘હા’ ‘જુગારની કલબમાં જવાનું પણ એના કહેવાથી જ બંધ કર્યું ને ?’ ‘હા. હા.’ ‘તો પછી એની સાથે પરણ્યો કેમ નહીં ?’ ‘સુધરી ગયા પછી લાગ્યું કે મને એના કરતાં વધારે સારી છોકરી મળી શકે એમ છે !’

કડકાસિંહ સિગારેટ પિતા હતા. કોઈકે પૂછ્યું, ‘કઈ સિગારેટ પીવો છો ?’ કડકાસિંહ કહે, ‘વન સ્ક્વેર.’ ‘વન સ્ક્વેર ? ઈ વળી કેવી સિગારેટ ?’ ‘અલ્યા, એટલું નો હમજાણું ? ફોર સ્ક્વેરનું ઠુંઠું પીઉ છું !’

કડકાસિંહ સિગારેટ પીતા હતા. કોઈએ પૂછ્યું : ‘કઈ સિગારેટ પીવો છો ?’ કડકાસિંહ કહે : ‘વન સ્કવેર.’ ‘વન સ્ક્વેર ? ઈ વળી કેવી સિગારેટ ?’ ‘અલ્યા, એટલું નો હમજાણું ? ફૉર સ્કવેરનું ઠૂંઠું પીઉં છું !’

કનુ : બોલ મનુ, કરોડપતિ માણસ પાસે નહિ હોય એવી વસ્તુ મારી પાસે છે. મનુ : એવી તે કઈ વસ્તુ ? કનુ : ખબર છે તને ? મનુ : ના. કહે તો જરા. કનુ : ગરીબાઈ અને તંગી.

કનુ : બોલ મનુ, કરોડપતિ માણસ પાસે નહિ હોય એવી વસ્તુ મારી પાસે છે. મનુ : એવી તે કઈ વસ્તુ ? કનુ : ખબર છે તને ? મનુ : ના. કહે તો જરા. કનુ : ગરીબાઈ અને તંગી.

કનુ અને કેતન જંગલમાં ફરતા હતા ત્યાં અચાનક વાઘ જોયો. બંને ઊભી પૂંછડિયે નાઠા. કનુએ પોતાની થેલીમાંથી દોડવા માટેના ખાસ બૂટ કાઢ્યા. કેતન : ‘દોડી શકીશ ?’ કનુ : ‘વાઘ કરતાં નહિ તારા કરતાં ફાસ્ટ દોડી શકીશ એટલે બસ !’

કનુ- લે મેં બિપાશા સાથે ફોન પર વાત કરી. મનુ- અરે વાહ! શુ બોલી બિપ્સ ? કનુ- રોંગ નંબર

કનુ(મનુ કવિને ફોન પર) – અરે મનુ, રવિવારે છાપામાં તારી કવિતા વાંચી ખૂબ સરસ છે. તારી ભાભીને પણ ખૂબ ગમી છે. મનુ – ભાભીને મારા તરફથી ધન્યવાદ કહેજો, અને મારા તરફથી તેમના ચરણસ્પર્શ કરી લેજો.

કનુ(મનુ કવિને ફોન પર) – અરે મનુ, રવિવારે છાપામાં તારી કવિતા વાંચી ખૂબ સરસ છે.તારી ભાભીને ‎પણ ખૂબ ગમી છે.‎ મનુ – ભાભીને મારા તરફથી ધન્યવાદ કહેજો, અને મારા તરફથી તેમના ચરણસ્પર્શ કરી લેજો.‎

કનુએ તેની લગ્નતિથિ નીમિર્તે તેની પત્ની માટે સોનાની વીંટી ખરીદી. આ જોઈને તેના મિત્ર મનુએ તેને પૂછ્યું : ‘તારી પત્નીને તો કાર જોઈતી હતી તો તે વીંટી શા માટે ખરીદી ?’ કનુએ જવાબ આપ્યો : ‘દોસ્ત,તારી વાત સાચી છે કે મારી પત્નીને કાર જોઈએ છે, પરંતુ નકલી કાર મને ક્યાં મળે ?

કનુ-કાલે મેં બિપાશા સાથે ફોન પર વાત કરી. ‎ મનુ- અરે વાહ! શુ બોલી બિપ્સ ? ‎ કનુ- રોંગ નંબર ‎

કનું : ‘પેલા ગંભીર અને ભારેખમ મો વાળા ભાઈ કોણ છે ? ક્યારના એ કે અક્ષર ય બોલતા નથી.’ મનુ : ‘એ કઈ ગંભીર કે ભારેખમ માણસ નથી. એ તો માત્ર નોકર થુંક્દાની લઈને પાછો આવે એની વાટ જોઈ રહ્યા છે.’

કમળા : ‘બહેન, રસોઈયણ કરતાં આપણા હાથની રસોઈથી ઘણો ફાયદો તેમજ કરકસર પણ થાય છે. ખરું ને ?’ રંજન : ‘હા… જો ને, મારા પતિ પહેલાં જેટલું ખાતા હતા તેના કરતાં અર્ધુ પણ હવે ખાતા નથી !’

કમળા : ‘બહેન, રસોઈયણ કરતાં આપણા હાથની રસોઈથી ઘણો ફાયદો તેમજ કરકસર પણ થાય છે. ખરું ને ?’ રંજન : ‘હા… જો ને, મારા પતિ પહેલાં જેટલું ખાતા હતા તેના કરતાં અર્ધુ પણ હવે ખાતા નથી !’

કમળા : ‘બહેન, રસોઈયણ કરતાં આપણા હાથની રસોઈથી ઘણો ફાયદો તેમજ કરકસર પણ થાય છે. ખરું ‎ને ?’‎ રંજન : ‘હા… જો ને, મારા પતિ પહેલાં જેટલું ખાતા હતા તેના કરતાં અર્ધુ પણ હવે ખાતા નથી !’‎

કરોડપતિ સાથે મુલાકાત….. મુલાકાત લેનાર: તમે કરોડપતિ બન્યા તેનો શ્રેય તમે કોને આપો છો? કરોડપતિ: હું તેની પાછળનો બધો શ્રેય મારી પત્નીને આપું છું…. મુલાકાત લેનાર: Wow, તેની સાથે લગ્ન કર્યા પહેલા તમે શું કરતા હતા? કરોડપતિ: હું અબજોપતિ હતો……

કરોડપતિ સાથે મુલાકાત….. મુલાકાત લેનાર: તમે કરોડપતિ બન્યા તેનો શ્રેય તમે કોને આપો છો? કરોડપતિ: હું તેની પાછળનો બધો શ્રેય મારી પત્નીને આપું છું…. મુલાકાત લેનાર: Wow, તેની સાથે લગ્ન કર્યા પહેલા તમે શું કરતા હતા? કરોડપતિ: હું અબજોપતિ હતો……

કરોડીમલ – આ મારા મિત્ર સાદિકની કબર છે. એ પોતાનું સર્વસ્વ અનાથ આશ્રમને આપી ગયો. નાનુંમલ – ધન્ય છે તારા મિત્રને, એણે અનાથ આશ્રમને શું આપ્યું ? કરોડીમલ – ચાર પુત્ર અને એક પુત્રી.

કરોડીમલ – આજ પહેલીવાર એલાર્મ ઘડીયારથી મારી આંખ ઉઘડી. નાનુંમલ – કઈ રીતે ? કરોડીમલ – મારી પત્નીએ મારા માથા પર મારી હતી.

કરોડીમલ – કિશોરી રોજ મારી પાસે પચાસ રૂપિયા માંગે છે. છેલ્લા ત્રણ મહિનાથી એને આ ટેવ પડી છે. નાનુંમલ – પણ તે એ પચાસ રૂપિયાનું કરે છે શું ? કરોડીમલ – ખબર નથી. મેં આજ સુધી એને પૈસા આપ્યા જ નથી.

કરોડીમલ – ઘણું મોડું થઇ ગયું. મને ઘેર જવાદે . મારી પત્ની ભૂખી બેઠી હશે. નાનુંમલ – ઘણો ભાગ્યશાળી છે તું કે આવી પતિવ્રતા પત્ની મળી. જે તારા વગર જમતી પણ નથી. કરોડીમલ – શું ધૂળ ખાય ? રસોઈ તો હું જઈને બનાવુ છું.

કરોડીમલ – તું આટલી બધી પરેશાન કેમ છે ? કિશોરી – મુન્નો પાંચ પૈસાનો સિક્કો ગળી ગયો છે. કરોડીમલ – ગળી જવા દે. આજકાલ પાંચ પૈસાનું આવે છે શું ?

કરોડીમલ – પ્રિયે મેં એક બસ પાછળ દોડીને એક રૂપિયો બચાવી લીધો. કિશોરી – સાવ મુર્ખ છો ! ટેક્ષી પાછળ દોડ્યા હોત તો પાંચની નોટ બચી જાત.

કરોડીમલ – યાર, તે મુસીબતના સમયે મને સાથ ન આપ્યો. નાનુંમલ – એ કઈ રીતે યાર. કરોડીમલ – મારા લગ્નમાં તું સામેલ ન થયો.

કરોડીમલ- જયારે હું જંગલમાં એકલો જઈ રહ્યો હતો ત્યારે મને ડાકુ મળ્યા.એ મારી ઘડિયાળ કાર અને પૈસા બધું લઇ ગયા. નાનુંમલ- પણ તારી પાસે પિસ્તોલ તો હતી. કરોડીમલ- હા હતી પણ પિસ્તોલ પર એમની નજર ન પડી.

કરોડીમલ- મારી પત્નીની લગ્નની વર્ષગાઠ એક એક નવા જીવનની જન્મતિથીના રૂપમાં ઉજવે છે. નાનુંમલ- અને તું ? કરોડીમલ- મારા જીવનની પુણ્યતિથીના રૂપમાં.

કરોડીમલ- શું એ સાચું છે કે દરેક વ્યક્તિને મરવાનું છે ? નાનુંમલ – હા. કરોડીમલ- હું વિચારું છું કે જે વ્યક્તિ સૌથી છેલ્લે મરશે એને સ્મશાન કોણ લઇ જશે ?

કરોડીમલે પોતાના પાડોશી નાનુંમલને ફરિયાદ કરી ‘ જમાનો ઘણો ખરાબ આવી ગયો છે. આજકાલ દોસ્ત પણ સાથ નથી આપતા. મારો દોસ્ત મરી પત્નીને લઈને ભાગી શકે છે,પણ નથી ભાગતો.

કરોડીમલે પોતાના મિત્રને કહ્યું – ‘હું મારી પત્નીથી તંગ આવી ગયો છું.’ ‘પણ કેમ ?’ મિત્રે પૂછ્યું. ‘એ જયારે પુરા કપડા પહેરે છે ત્યારે કાપડનું બીલ ચુકવવા માટે મારી પાસે પૈસા નથી હોતા અને જયારે ઓછા કપડા પહેરે છે ત્યારે દુકાને જવાની ઈચ્છા નથી થતી.’ કરોડીમલે જવા

કવિ – (મિત્રને) અરે યાર, મારા 5 વર્ષના પુત્રએ મારી બધી કવિતાઓ ફાડી નાખી. મિત્ર – અરે વાહ, તારો પુત્ર તો ખૂબ જ સમજદાર નીકળ્યો. કલાને પારખવાની સમજ છે તેનામાં.

કવિ – (મિત્રને) અરે યાર, મારા 5 વર્ષના પુત્રએ મારી બધી કવિતાઓ ફાડી નાખી.‎ મિત્ર – અરે વાહ, તારો પુત્ર તો ખૂબ જ સમજદાર નીકળ્યો. કલાને પારખવાની સમજ છે તેનામાં.‎

કવિ (ફોન પર) : ભાઇ સાહેબ, રવિવારે સમાચારપત્રમાં તમારી કવિતા વાંચી. ખૂબ ગમી. તમારી ભાભીને પણ કવિતા ખૂબ પસંદ પડી. કવિ : ભાઇ, ભાભીજીને ધન્યવાદ કહેજો અને મારી તરફથી ચરણસ્પર્શ કરી લેજો.

કવિ (ફોન પર) : ભાઇ સાહેબ, રવિવારે સમાચારપત્રમાં તમારી કવિતા વાંચી. ખૂબ ગમી. તમારી ભાભીને ‎પણ કવિતા ખૂબ પસંદ પડી.‎ કવિ : ભાઇ, ભાભીજીને ધન્યવાદ કહેજો અને મારી તરફથી ચરણસ્પર્શ કરી લેજો.‎

કવિ : ‘આ દુનિયામાં અંધેર ચાલે છે !’ મિત્ર : ‘કેમ ?’ કવિ : ‘જો બેંકર બોગસ કવિતા લખે તો કોઈ ગુનો બનતો નથી પણ કવિ ખોટો ચેક લખે તો ગુનો બને છે…!’

કવિ : ‘કાલે રાતે મારા ઘરમાં ચોર ઘૂસેલા.’ મિત્ર : ‘શું ચોરાયું ?’ કવિ : ‘તે બધા ઓરડા ખૂંદી વળ્યા ને આખરે ટેબલ પર પાંચ રૂપિયાની નોટ મૂકીને જતા રહ્યા.’

કવિ : ‘મારું એક પણ કાવ્ય સામાયિકે પાછું નથી મોકલ્યું બોલો !’ મિત્ર : ‘શું વાત કરો છો ?’ કવિ : ‘સાભાર પરત માટે રવાનગી ખર્ચ મોકલતો જ નથી !’

કવિ : ‘કાલે રાતે મારા ઘરમાં ચોર ઘૂસેલા.’ મિત્ર : ‘શું ચોરાયું ?’ ‎ કવિ : ‘તે બધા ઓરડા ખૂંદી વળ્યા ને આખરે ટેબલ પર પાંચ રૂપિયાની નોટ મૂકીને જતા રહ્યા.’ ‎

કવિ : ‘કાલે રાતે મારા ઘરમાં ચોર ઘૂસેલા.’ મિત્ર : ‘શું ચોરાયું ?’ કવિ : ‘તે બધા ઓરડા ખૂંદી વળ્યા ને આખરે ટેબલ પર પાંચ રૂપિયાની નોટ મૂકીને જતા રહ્યા.’

કવિરાજ નિરાશવદને બેઠેલા. ત્યાં એક મિત્રે આવીને પૂછયું: ‘શું થયું?’ ‘શું થયું શું? હમણાં જ લખેલી મારી કવિતાઓની નવી ડાયરી મારા બે વરસના બાબાએ સગડીમાં નાખી દીધી.’ મિત્રે કહ્યું: ‘અભિનંદન, તું ઘણો જ નસીબદાર છે કે આટલી નાની ઉંમરે પણ તારા બાબાને વાંચતા આવડી ગયું છે.’

કવિરાજ નિરાશવદને બેઠેલા. ત્યાં એક મિત્રે આવીને પૂછયું: ‘શું થયું?’ ‘શું થયું શું? હમણાં જ લખેલી મારી કવિતાઓની નવી ડાયરી મારા બે વરસના બાબાએ સગડીમાં નાખી દીધી.’ મિત્રે કહ્યું: ‘અભિનંદન, તું ઘણો જ નસીબદાર છે કે આટલી નાની ઉંમરે પણ તારા બાબાને વાંચતા આવડી ગયુ

કવિરાજ નિરાશવદને બેઠેલા. ત્યાં એક મિત્રે આવીને પૂછયું: ‘શું થયું?’ ‘શું થયું શું? હમણાં જ લખેલી મારી કવિતાઓની નવી ડાયરી મારા બે વરસના બાબાએ સગડીમાં નાખી દીધી.’ મિત્રે કહ્યું: ‘અભિનંદન, તું ઘણો જ નસીબદાર છે કે આટલી નાની ઉંમરે પણ તારા બાબાને વાંચતા આવડી ગયું છે.’

કાઉન્સેલર : ‘દરેક લગ્ન એક “વર્કશોપ” હોય છે !’ પતિ : ‘હા, પતિ ‘વર્ક’માં વ્યસ્ત રહે છે, ‘શૉપ’માં.’

કાનજી : ‘જો તું મને કહી આપે કે મારી આ થેલીમાં શું છે તો એમાંના અડધાં ટામેટાં તારા, અડધાં મારા.’ મનજી : ‘પણ યાર, કંઈક હિન્ટ તો આપ !’

કિશોરી – મને પૈસા આપ. સખ્ત જરૂર છે. માં બીમાર છે. કરોડીમલ – પૈસાની તો મારેય સખત જરૂર છે. કિશોરી – તારે પૈસાની શું જરૂર પડી ? કરોડીમલ – તને આપવા માટે.

કિશોરી – શરત લગાડવી એ પણ એક જાતનો જુગાર છે. તમે શરત મારવાનું છોડી દો. કરોડીમલ – અવશ્ય, હું શરત મારીને કહું છું કે હું કડી શરત નહિ લગાવું. લાગી શરત ?

કોઇએ એક સરદારજીને પૂછ્યું :’અગર આપકી બીબી કો ભૂત ઉઠાકે લે જાયે તો આપ ક્યા કરોગે ? સરદાર : ‘મૈને કયા કરના ભઇ, ગલતી ભૂત કી તો વો ખૂદ ભુગતેગા ના..!’

કોઈએ છગનને પૂછ્યું : ‘અગર આપકી બીવી કો ભૂત ઉઠા કે લે જાય તો આપ ક્યા કરોગે ?’ છગન : મૈંને ક્યા કરના હૈ ભાઈ, ગલતી ભૂત કી હૈ તો વો ખુદ ભુગતેગા ના !’

કોઈએ છગનને પૂછ્યું : ‘અગર આપકી બીવી કો ભૂત ઉઠા કે લે જાય તો આપ ક્યા કરોગે ?’ છગન : મૈંને ક્યા કરના હૈ ભાઈ, ગલતી ભૂત કી હૈ તો વો ખુદ ભુગતેગા ના !’

કોઈએ છગનને પૂછ્યું : ‘અગર આપકી બીવી કો ભૂત ઉઠા કે લે જાય તો આપ ક્યા કરોગે ?’ છગન : મૈંને ક્યા કરના હૈ ભાઈ, ગલતી ભૂત કી હૈ તો વો ખુદ ભુગતેગા ના !’

કોઈએ બાપુને કહ્યું : ‘બાપુ, તમારો કૂતરો બાકી કેવું પડે. સિંહ જેવો લાગે છે.’ બાપુ : ‘અરે ડફોળ, તારો સગો ઈ સિંહ જ છે. પણ ખાધાપીધા વગર્યનો કૂતરા જેવો થઈ ગયો છે.’

કોઈએ બાપુને કહ્યું : ‘બાપુ, તમારો કૂતરો બાકી કેવું પડે. સિંહ જેવો લાગે છે.’‎ બાપુ : ‘અરે ડફોળ, તારો સગો ઈ સિંહ જ છે. પણ ખાધાપીધા વગર્યનો કૂતરા જેવો થઈ ગયો છે.’‎

કોઈએ રાજુને કહ્યું : ‘રાજુ, તમારો કૂતરો બાકી કેવું પડે. સિંહ જેવો લાગે છે.’ રાજુ : ‘અરે ડફોળ, તારો સગો ઈ સિંહ જ છે. પણ ખાધાપીધા વગર્યનો કૂતરા જેવો થઈ ગયો છે.’

કોમલ : એક છત્રીની નીચે ચાર માણસો ઊભા હતા, પણ ચારમાંથી એકેય ન પલળ્યા. સોનલ : એવું કેવી રીતે બને? કોમલ : અરે ગાંડી, તેઓ ગરમીમાં છત્રી ખોલીને ઊભા હતા

કોમેન્ટ્રેટર : ‘તેંડુલકર ઓન સ્ટ્રાઈક…. દેખતે હૈ અબ ક્યા હોતા હૈ….’ છગનબાપુ : ‘ટીવી બંધ કર અલ્યા. આજથી મેચ જોવાનું જ બંધ…. સચિન સ્ટ્રાઈક પર ગયો. આટલું કમાય તોય પાછા સ્ટ્રાઈક પર ?’

ગટુ : ‘મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે.’ નટુ : ‘કેમ ? એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ?’ ગટુ : ‘ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે.’

ગટુ : ‘મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે.’ નટુ : ‘કેમ ? એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ?’ ગટુ : ‘ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે.’

ગટુ : ‘મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે.’‎ નટુ : ‘કેમ ? એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ?’‎ ગટુ : ‘ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે.’‎

ગટ્ટુ : ‘મારા દાદા 90 વર્ષે પણ અઠવાડિયાના છ દિવસ કસરત કરે છે !’ ચિંટુ : ‘એક દિવસનો આરામ કરે છે ?’ ગટ્ટુ : ‘ના, તે દિવસે કસરત કરાવનાર ભાઈ આરામ કરે છે.’

ગટ્ટુ : ‘મારા દાદા 90 વર્ષે પણ અઠવાડિયાના છ દિવસ કસરત કરે છે !’ ચિંટુ : ‘એક દિવસનો આરામ કરે છે ?’ ગટ્ટુ : ‘ના, તે દિવસે કસરત કરાવનાર ભાઈ આરામ કરે છે.’

ગટ્ટુ : ‘મારા દાદા 90 વર્ષે પણ અઠવાડિયાના છ દિવસ કસરત કરે છે !’ ચિંટુ : ‘એક દિવસનો આરામ કરે છે ?’ ગટ્ટુ : ‘ના, તે દિવસે કસરત કરાવનાર ભાઈ આરામ કરે છે.’

ગટ્ટુ : ‘મારા દાદા 90 વર્ષે પણ અઠવાડિયાના છ દિવસ કસરત કરે છે !’‎ ચિંટુ : ‘એક દિવસનો આરામ કરે છે ?’‎ ગટ્ટુ : ‘ના, તે દિવસે કસરત કરાવનાર ભાઈ આરામ કરે છે.’‎

ગપ્પુ : આજે તો બગીચામાંથી મને પાંચ રૂપિયાનો સિક્કો મળ્યો. પપ્પુ : એ મારો જ છે. કાલે હુ જ્યારે અહી રમતો હતો ત્યારે ખિસ્સામાંથી પડી ગયો હતો. ગપ્પુ : પણ મારી પાસે અઢી-અઢી રૂપિયાના બે સિક્કા હતા. પપ્પુ : લાગે છે કે નીચે પડવાથી તેના બે કટકા થઈ ગયા હશે.

ગપ્પુ : આજે તો બગીચામાંથી મને પાંચ રૂપિયાનો સિક્કો મળ્યો. પપ્પુ : એ મારો જ છે. કાલે હુ જ્યારે અહી રમતો હતો ત્યારે ખિસ્સામાંથી પડી ગયો હતો. ગપ્પુ : પણ મારી પાસે અઢી-અઢી રૂપિયાના બે સિક્કા હતા. પપ્પુ : લાગે છે કે નીચે પડવાથી તેના બે કટકા થઈ ગયા હશે.

ગપ્પુ : આજે તો બગીચામાંથી મને પાંચ રૂપિયાનો સિક્કો મળ્યો.‎ પપ્પુ : એ મારો જ છે. કાલે હુ જ્યારે અહી રમતો હતો ત્યારે ખિસ્સામાંથી પડી ગયો હતો.‎ ગપ્પુ : પણ મારી પાસે અઢી-અઢી રૂપિયાના બે સિક્કા હતા.‎ પપ્પુ : લાગે છે કે નીચે પડવાથી તેના બે કટકા થઈ ગયા હશે.‎

ગબ્બર : અરે ઓ સામ્બા ! એ કૌન લોગ હૈ જો એસએમએસ ક જવાબ નહીં દેતે હૈ ? સામ્બા : યે વહી લોગ હૈ જો મિસ-કોલ કરને કે બાદ ભી અપના બેલેન્સ ચેક કર લેતે હૈ !

ગામડામાં નવી નવી કોલેજ ખુલી. બાજુના ગામડેથી રણછોડલાલ રોજ ઘોડા પર બેસીને કોલેજ આવે. એમનો બહુ વટ પડે. પણ એક દિવસ રણછોડલાલ ચાલતા આવ્યા. ‘ઘોડો ક્યાં ?’ રણછોડે કીધું, ‘ઈ ગ્રેજ્યુએટ થઇ ગ્યો !’

ચમન : ‘મને લોકોની વાતો ઉપરથી એવો અંદાજ આવે છે કે હું ઘરડો થતો જાઉં છું.’ ગગન : ‘અરે નિરાશ કેમ થાય છે ? તું ક્યાં હજી ઘરડો થયો છે. પણ તને એમ કેમ લાગે છે ?’ ચમન : ‘લોકો પહેલાં મને કહ્યા કરતા હતા કે તમે લગ્ન કરી લો અને હવે કહે છે કે તમે લગ્ન કેમ નથી કર્યા ?’

ચમન મારવાડીના ફૉનની ઘંટડી રણકી. સામે છેડેથી મગન મારવાડી ટ્રંક કૉલ પર બોલતો હતો : ‘અરે ચમન, મારે તાત્કાલિક પાંચ હજાર રૂપિયા જોઈએ છે.’ ‘અરે ભાઈ, સંભળાતું નથી. ફૉનમાં કંઈક ખરાબી લાગે છે.’ ચમન મારવાડીએ ફૉનમાં બૂમ પાડી કહ્યું. આ સાંભળી ટેલિફોન ઑપરેટર વચમાં બોલી : ‘સર, પેલા ભાઈ આપની પાસે પાંચ હજાર રૂપિયા માગી રહ્યા છે. ફૉન તો બરાબર છે.’ ચમન મારવાડીએ ખિજાઈને ઑપરેટરને કહ્યું, ‘તને સંભળાય છે ને પેલો શું બોલે છે એ ?’ ‘યસ સર.’ ઑપરેટરે કહ્યું. ‘તો પછી તારી પાસેથી આપી દે એને પાંચ હજાર.’ ખિજવાયેલા સ્વરે બોલી ચમને ફૉન મૂકી દીધો.

ચંગુ અને મંગુ જંગલમાંવિહાર કરી રહ્યા હતા. અચાનક સામે સિંહ આવી ગયો. ચંગુએ સિંહની આંખમાં માટી નાંખી અને દોડવા લાગ્યો.. દોડતા દોડતા તેણે મંગુને કહ્યું કે ભાગ…. મંગુ બોલ્યો હું શા માટે ભાગુ માટી તો તે નાંખી છે

ચંદુ : ‘તને ખબર્ય છે ? મારી વાઈફ દેવી છે.’ ચીમન : ‘દેવી તો મારેય છે. પણ લ્યે કોણ ?

ચંદુ: મારી પત્ની મારું કહેવું માનતી જ નથી. મગન: હું કહું કે “પાણી આપ.”એટલે મારી પત્ની પાણી આપે.બ્રશ કહું તો બ્રશ આપે.સાબુ કહું તો સાબુ આપે. ચંદુ: ક્યારે? મગન: કપડા ધોવા બેસું ત્યારે.

ચંપા : ‘મોંઘી સાડી લઉં ત્યારે હું ખુશ થાઉં અને સસ્તી સાડી લઉં ત્યારે પતિ રાજી થાય.’ વીણા : ‘ઓહ ! તો તો ભારે તકલીફ.’ ચંપા : ‘ના રે ! એમાં તકલીફ શેની ? હવે મેં બંનેને રાજી રાખવાની નીતિ અપનાવી છે.’

ચંપા : ‘મોંઘી સાડી લઉં ત્યારે હું ખુશ થાઉં અને સસ્તી સાડી લઉં ત્યારે પતિ રાજી થાય.’ વીણા : ‘ઓહ ! તો તો ભારે તકલીફ.’ ચંપા : ‘ના રે ! એમાં તકલીફ શેની ? હવે મેં બંનેને રાજી રાખવાની નીતિ અપનાવી છે.’

ચંપા: ચંપક, ચાલને આજે ઈંગ્લીશ પિક્ચર જોવા જઈએ. ખુબ જ મસ્ત પિક્ચર છે. ચંપક: કયું? ચંપા: જીવરાજ પાર્ક ચંપક: ડોબી, એનું નામ જીવરાજ પાર્ક નહિ પણ “જુરાસીપાર્ક” છે.

ચાર મિત્રો ફરવા જવાની તેયારી કરી રહ્યા હોય છે. પહેલો મિત્ર : હું મીઠાઈ લાવીશ. બીજો મિત્ર : હું પૂરી લાવીશ. ત્રીજો મિત્ર : હું શાક અને કચુંબર લાવીશ. ચોથો મિત્ર : હું ખાવા માટે મારા ભાઈઓને લાવીશ.

ચિન્ટુ ગાલિબના ઘરે ગયો. બારણું ખખડાવ્યું, ગાલિબે પૂછ્યું : ‘કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘મેં !’ ગાલિબ : ‘મૈં કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘અરે યાર તૂ તો ગાલિબ હૈ ! પૂછતા ક્યું હૈ ?’

ચિન્ટુ ગાલિબના ઘરે ગયો. બારણું ખખડાવ્યું, ગાલિબે પૂછ્યું : ‘કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘મેં ‎ ‎!’ ગાલિબ : ‘મૈં કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘અરે યાર તૂ તો ગાલિબ હૈ ! પૂછતા ક્યું હૈ ?’ ‎

ચિન્ટુ ગાલિબના ઘરે ગયો. બારણું ખખડાવ્યું, ગાલિબે પૂછ્યું : ‘કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘મેં !’ ગાલિબ : ‘મૈં કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘અરે યાર તૂ તો ગાલિબ હૈ ! પૂછતા ક્યું હૈ ?’

ચિંકી : અરે પીન્કી, મેં સાંભળ્યું છે કે તે સિગારેટ પીવાની ચાલુ કરી છે ? પીન્કી : હા, સાચી વાત છે. ચિંકી : ક્યારથી પીવા માંડી ? પીન્કી : જે દિવસે મારા પતિ અચાનક ઘરે પાછા આવ્યા અને એમને ટિપાઈ પર સિગારેટનું ઠુંઠું દેખાઈ ગયું ત્યારથી !

ચિંટુ – કેમ યાર, આકાશમાંથી હંમેશા વરસાદ પડતો રહે છે ? પીંટુ – નહી તો. ચિંટુ – તો પછી લોકો જ્યારે વિમાનમાંથી કૂદે છે ત્યારે છત્રી કેમ લગાવે છે ?

ચિંટુ : (બિટ્ટુ ને) આ હિંદી પણ અજબ ભાષા છે. બિટ્ટુ : તે કેવી રીતે? ચિંટુ : ઘડીયાળ બંધ હોય તો ‘બંધ છે’ તેમ કહેવાય છે અને છોકરી ખરાબ હોય તો ‘ચાલુ છે’ તેમ કહે છે…!

ચિંટુ : (બિટ્ટુ ને) આ હિંદી પણ અજબ ભાષા છે.‎ બિટ્ટુ : તે કેવી રીતે?‎ ચિંટુ : ઘડીયાળ બંધ હોય તો ‘બંધ છે’ તેમ કહેવાય છે અને છોકરી ખરાબ હોય તો ‘ચાલુ છે’ તેમ કહે છે…!‎

ચિંટૂ – આ ગાય ગળામાં ઘંટડી શા માટે બાંધે છે ? પિંટૂ – તેમના હોર્ન કામ નથી કરતાં એટલે

ચીકુ અને ચીમન એક બિસ્તર પર બેઠાં હતા. થોડીકવારમાં ચીકુ શાયરાના અંદાજમાં બોલ્યોઃ ભીગા સા લગતા હે આલમ મુઝે ભીગી સી લગતી હે સુબહ મુઝે ચીમન બોલ્યોઃ ઉભો થા સાલા, બિસ્તર પર સુસુ કર દીયા તુને…

છગન – તમે આટલા દિવસથી દેખાતાં કેમ નહોતા ? મગન .- હું શ્રમદાન કરવા ગયો હતો. છગન – મને સમજાયુ નહી. મગન – મને છ મહિના માટે સશ્રમ કારાવાસ મળ્યો હતો.

છગન : ‘આજે તો અમિતાભ બચ્ચના ઘરે ફોન લાગી ગયો.’ મગન : ‘હોય કાંઈ તમેય શું ફેંકાફેંક કરો છો !’ છગન : ‘ના, ના ઐશ્વર્યાએ જ કહ્યું- “તમારો ફોન પ્રતિક્ષામાં છે, કૃપા કરી ચાલુ રાખો !’

છગન : ‘આપના ઘરમાં કેટલા સદસ્યો છે ?’ મગન : ‘હું, મારી પત્ની, મારી સાસુ અને સાત સાળીઓ.’ છગન : ‘ઓહો ! તો તો તમારે બગાસું ખાવું હોય ત્યારે જ મોઢું ખોલી શકાતું હશે !’

છગન : ‘એના એકાએક મૃત્યુનું કાંઈ કારણ ?’ મગન : ‘હા, એ ભૂલકણો હતો. સંભવ છે કે શ્વાસ લેવાનું ભૂલી ગયો હોય…’

છગન : ‘એવી વાત કઈ છે જે રાવણ એકલો હોય ત્યારે કરી શકે પણ રામ ન કરી શકે.’ મગન : ‘એવી તે કઈ વાત ?’ છગન : ‘ગ્રુપ ડિસ્કશન !’

છગન : ‘એંશી વરસની ઉંમરે પણ…. મારા દાદા દરરોજ સવારે દસ કિલોમીટર દોડવા જાય છે.’ મગન : ‘પછી સાંજે શું કરે ?’ છગન : ‘દોડીને પાછા આવે.’

છગન : ‘જીવનમાં માત્ર બે શબ્દો જો યાદ રાખીશ તો અનેક દરવાજા ખૂલી જશે.’ મગન : ‘એ વળી ક્યા બે શબ્દો ?’ છગન : ‘PUSH’ અને ‘PULL’

છગન : ‘જીવનમાં માત્ર બે શબ્દો જો યાદ રાખીશ તો અનેક દરવાજા ખૂલી જશે.’ મગન : ‘એ વળી ક્યા બે શબ્દો ?’ છગન : ‘PUSH’ અને ‘PULL’

છગન : ‘તને ખબર છે ?’ મગન : ‘શું ?’ છગન : ‘પતિ કુટુંબનું માથું છે પણ પત્ની એની ડોક છે.’ મગન : ‘હા ભઈ ! એ તો જ્યાં ડોક ફરે ત્યાં માથું જાય !!’

છગન : ‘તને ખબર છે ?’ મગન : ‘શું ?’ છગન : ‘પતિ કુટુંબનું માથું છે પણ પત્ની એની ડોક છે.’ મગન : ‘હા ભઈ ! એ તો જ્યાં ડોક ફરે ત્યાં માથું જાય !!’

છગન : ‘તમારા મોટાભાઈ શું કરે છે.’ મગન : ‘એક દુકાન ખોલી’તી. પણ આજકાલ જેલમાં છે.’ છગન : ‘કાં ?’ મગન : ‘દુકાન હથોડાથી ખોલી’તી !’

છગન : ‘તારો ભાઈ આજકાલ શું કરે છે ?’ મગન : ‘એણે એક દુકાન ખોલી હતી પણ હમણાં તો જેલમાં છે.’ છગન : ‘અરે ! એમ કેમ ?’ મગન : ‘કારણ કે એણે દુકાન હથોડાથી ખોલી હતી !’

છગન : ‘માણસ મહેનત કરે તો તળેટીથી શિખર સુધી પહોંચી શકે છે એ મારો જાત અનુભવ છે.’ મગન : ‘એમ, કેવી રીતે ?’ છગન : ‘પહેલાં હું બૂટપૉલિશ કરતો હતો, આજે હજામત કરું છું !’

છગન : ‘મારી કંપની એક એકાઉન્ટન્ટને શોધી રહી છે.’ મગન : ‘પણ હજુ ગયે અઠવાડિયે જ તમારી કંપનીએ એકાઉન્ટન્ટની નિમણૂક કરી હતી ને ?’ છગન : ‘એ એકાઉન્ટન્ટની જ શોધખોળ ચાલે છે !’

છગન : ‘મારી પ્રેમિકા છેલ્લા બે મહિનાથી દર રવિવારે સો રૂપિયા માંગે છે.’ મગન : ‘એમ ? પણ એ રૂપિયાનું એ શું કરે છે ?’ છગન : ‘એ વાતની તો મને પણ ખબર નથી. કારણકે મેં હજુ સુધી એને ક્યારેય પૈસા આપ્યા જ નથી.

છગન : ‘મારો કૂતરો મારા જેટલો જ સમજદાર છે !’ મગન : ‘કોઈને કહેતા નહિ ક્યાંક તમારે કૂતરો વેચવાનો થાય તો તકલીફ પડશે.’

છગન : ‘મારો ભાઈ હજુ તો દોઢ જ વર્ષનો છે, છતાં પોતાનું નામ સવળું અને અવળું બોલતાં તેને આવડી ગયું છે !’ મગન : ‘એમ ? શું નામ છે એનું ?’ છગન : ‘નયન.’

છગન : ‘યાદ-બાદ કરો છો કે નહિ ?’ મગન : ‘બંને શક્ય ન બનતું હોવાથી માત્ર બાદ કરું છું.’

છગન : ‘શાસ્ત્રોમાં લખ્યું છે કે પતિ-પત્ની એક રથના બે પૈંડા સમાન છે. બેમાંથી એકને તકલીફ થાય તો રથ ચાલી શકે નહિ….. માટે…’ મગન (વચ્ચે અટકાવતાં….) : ‘માટે… જ કહ્યું છે કે હંમેશા એક સ્પેર વ્હીલ રેડી રાખો !!’

છગન : ‘હું કોફી પીઉં તો સૂઈ ના શકું.’ મગન : ‘અલ્યા મારું તારાથી બિલકુલ જ ઊંધું છે. હું સૂતા પછી કૉફી નથી પી શકતો !’

છગન : ‘હું જન્મયો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો અમદાવાદમાં.’ મગન : ‘તો તો તારે નિશાળે આવવા-જવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?’

છગન : ‘હું જન્મયો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો અમદાવાદમાં.’ મગન : ‘તો તો તારે નિશાળે આવવા-જવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?’

છગન : ‘હું તો ભાઈ સોમથી શનિ કંઈ જ કામ કરતો નથી.’ મગન : ‘એમ ? તો રવિવારે શું કરો છો ?’ છગન : ‘ભલા માણસ ! રવિવારે તો એક રજા જોઈએ ને !’

છગન : અલ્યા તું બધા ‘એસ.એમ.એસ’ મને બે-બે વાર કેમ મોકલે છે ? મગન : એ તો એટલા માટે કે કદાચને તું એક ફોરવર્ડ કરી દે તો બીજો તો તારી પાસે રહે ને !

છગન : અલ્યા તું બધા ‘એસ.એમ.એસ’ મને બે-બે વાર કેમ મોકલે છે ? મગન : એ તો એટલા માટે કે કદાચને તું એક ફોરવર્ડ કરી દે તો બીજો તો તારી પાસે રહે ને !

છગન : અલ્યા તું બધા ‘એસ.એમ.એસ’ મને બે-બે વાર કેમ મોકલે છે ? મગન : એ તો એટલા માટે કે કદાચને તું એક ફોરવર્ડ કરી દે તો બીજો તો તારી પાસે રહે ને

છગન : આ બધા માણસો કેમ દોડે છે ? મગન : આ રેસ છે. જે જીતે ને એને કપ મળે. છગન : જો જીતનારને જ કપ મળવાનો હોય, તો બાકી બધા શું કામ ખોટી દોડાદોડ કરે છે !?!

છગન : આ બધા માણસો કેમ દોડે છે ? મગન : આ રેસ છે. જે જીતે ને એને કપ મળે. છગન : જો જીતનારને જ કપ મળવાનો હોય, તો બાકી બધા શું કામ ખોટી દોડાદોડ કરે છે !?!

છગન : ‘આજે તો અમિતાભ બચ્ચન ના ઘરે ફોન લાગી ગયો.’ મગન : ‘હોય કાંઈ તમેય શું ફેંકાફેંક કરો છો !’ છગન : ‘ના, ના ઐશ્વર્યાએ જ કહ્યું- “તમારો ફોન પ્રતિક્ષામાં છે, કૃપા કરી ચાલુ રાખો !’

છગન : ત્રણ અઠવાડિયાથી મેં મારી પત્ની સાથે વાત જ નથી કરી. મગન : અરે ! પણ એવું કેમ ?’ છગન : મને વચમાં બોલવું પસંદ નથી.

છગન : ત્રણ અઠવાડિયાથી મેં મારી પત્ની સાથે વાત જ નથી કરી. મગન : અરે ! પણ એવું કેમ ?’ છગન : મને વચમાં બોલવું પસંદ નથી.

છગન : ત્રણ અઠવાડિયાથી મેં મારી પત્ની સાથે વાત જ નથી કરી. મગન : અરે ! પણ એવું કેમ ?’ છગન : મને વચમાં બોલવું પસંદ નથી.

છગન : પેલો કરોડપતિ મરી ગયો તેમાં તું શા માટે રડે છે? તારો સગો હતો ? મગન : એટલા માટે તો રડું છું કે એ મારો સગો નહોતો …

છગન : મગન કેમ આટલો બધો મુન્ઝએલો દેખાય છે? મગન : ઘેર તારી ભાભી સાથે ઝગડો થઇ ગયો હતો એણે અઠવાડિયા સુધી નહીં બોલવાની ધમકી આપી છે ! છગન : અરે એ તો આનંદની વાત છે ! અઠવાડિયું જલસા કર! મગન : શેના જલસા ! આજે અઠવાડિયાનો છેલ્લો દિવસ છે !

છગન : ‘માણસ મહેનત કરે તો તળેટીથી શિખર સુધી પહોંચી શકે છે એ મારો જાત અનુભવ છે.’ મગન : ‘એમ, કેવી રીતે ?’ છગન : ‘પહેલાં હું બૂટપૉલિશ કરતો હતો, આજે હજામત કરું છું !’

છગન : ‘માણસ મહેનત કરે તો તળેટીથી શિખર સુધી પહોંચી શકે છે એ મારો જાત અનુભવ છે.’ મગન : ‘એમ, કેવી રીતે ?’ છગન : ‘પહેલાં હું બૂટપૉલિશ કરતો હતો, આજે હજામત કરું છું !’

છગન : મારા પપ્પાના હાથ નીચેથી ઢગલાબંધ ગાડીઓ પસાર થાય છે. મગન : તારા પપ્પા કામ શું કરે છે? છગન : ટ્રાફિક હવાલદાર છે.

છગન : ‘મારી કંપની એક એકાઉન્ટન્ટને શોધી રહી છે.’ મગન : ‘પણ હજુ ગયે અઠવાડિયે જ તમારી કંપનીએ એકાઉન્ટન્ટની નિમણૂક કરી હતી ને ?’ છગન : ‘એ એકાઉન્ટન્ટની જ શોધખોળ ચાલે છે !’

છગન : ‘મારી કંપની એક એકાઉન્ટન્ટને શોધી રહી છે.’‎ મગન : ‘પણ હજુ ગયે અઠવાડિયે જ તમારી કંપનીએ એકાઉન્ટન્ટની નિમણૂક કરી હતી ને ?’‎ છગન : ‘એ એકાઉન્ટન્ટની જ શોધખોળ ચાલે છે !’‎

છગન : ‘મારી પ્રેમિકા છેલ્લા બે મહિનાથી દર રવિવારે સો રૂપિયા માંગે છે.’ મગન : ‘એમ ? પણ એ રૂપિયાનું એ શું કરે છે ?’ છગન : ‘એ વાતની તો મને પણ ખબર નથી. કારણકે મેં હજુ સુધી એને ક્યારેય પૈસા આપ્યા જ નથી.

છગન : ‘મારે લગ્ન નથી કરવા.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘કારણ કે મને તમામ સ્ત્રીઓથી ડર લાગે છે.’ મગન : ‘તો તો તારે લગ્ન કરી જ લેવા જોઈએ.’ છગન : ‘કેમ ?’ મગન : ‘કારણ કે પછી તને એક જ સ્ત્રીનો ડર લાગશે… ! અને બાકીની બધી ગમવા લાગશે !’

છગન : ‘મારો કૂતરો મારા જેટલો જ સમજદાર છે !’ મગન : ‘કોઈને કહેતા નહિ ક્યાંક તમારે કૂતરો વેચવાનો થાય તો તકલીફ પડશે.’

છગન : ‘મારો કૂતરો મારા જેટલો જ સમજદાર છે !’‎ મગન : ‘કોઈને કહેતા નહિ ક્યાંક તમારે કૂતરો વેચવાનો થાય તો તકલીફ પડશે.’‎

છગન : ‘હું જન્મયો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો અમદાવાદમાં.’ મગન : ‘તો તો તારે નિશાળે આવવા-જવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?’

છગન : ‘હું જન્મયો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો અમદાવાદમાં.’ મગન : ‘તો તો તારે નિશાળે આવવા-જવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?’

છગન અને મગન ભાડાની હોડીમાં બેસીને ફરવા ગયા, ત્યારે જ દરિયામાં તોફાન આવ્યું,છગન-મગનની ‎નાવડી પાણીમાં ડૂબી જવાની તૈયારીમાં હતી. છગન બૂમો પાડવા માંડ્યોમગન – અરે યાર, તૂ આમાં ‎આટલી ચીસો કેમ પાડે છે, નાવડી આપણી થોડી છે, એ તો ભાડાની છે.‎

છગન અને મગનની ગાડીનો એક્સિડેન્ટ થયો. છગન મેં હેડ-લાઇટ બતાવીને તને સાઇડમાં જાવાનું તો કીધું’તુ… મગન: નવરીના, મેં વાઇપર ચાલુ કરીને ના તો પાડી’તી

છગન- અરે વાહ તેતો લગ્ન પણ કરી લીધા ને , ભાભીનું નામ શું છે? મગન- ‘ગુગલ બા’ છગન- કેમ લ્યા આવું નામ? મગન- પ્રશ્ન એક કરો તો જવાબ દસ આપે છે.

છગન આખો દિવસ મોં ખુલ્લુ રાખી ટ્યુબલાઈટ નીચે ઉભો રહ્યો. આ જોઈને તેનો મિત્ર મગન બોલ્યો – અરે, તુ આ શુ કરી રહ્યો છે. છગન – ડોક્ટરે કહ્યુ છે કે બે દિવસ માત્ર લાઈટ ખોરાક લેવો.

છગન એના ચીની મિત્રને હોસ્પિટલમાં મળવા ગયો. ચીની મિત્ર : ‘ચીન યુન યાન’ એટલું બોલીને મરી ગયો. મિત્રના છેલ્લા શબ્દો શું હતા એ જાણવા છગન ચીન ગયો અને એ શબ્દોનો અર્થ પૂછ્યો. અર્થ હતો : ‘તું મારી ઑક્સિજનની નળી ઉપર ઊભો છે.’

છગન એના ચીની મિત્રને હોસ્પિટલમાં મળવા ગયો. ચીની મિત્ર : ‘ચીન યુન યાન’ એટલું બોલીને મરી ગયો. મિત્રના છેલ્લા શબ્દો શું હતા એ જાણવા છગન ચીન ગયો અને એ શબ્દોનો અર્થ પૂછ્યો. અર્થ હતો : ‘તું મારી ઑક્સિજનની નળી ઉપર ઊભો છે.’

છગન એના ચીની મિત્રને હોસ્પિટલમાં મળવા ગયો. ચીની મિત્ર ‘ચીન યુન યાન’ એટલું બોલીને મરી ગયો. મિત્રના છેલ્લા શબ્દો શું હતા તે જાણવા છગન ચીન ગયો અને એ શબ્દોનો અર્થ પૂછ્યો. અર્થ હતો : ‘તું મારી ઑક્સિજનની નળી ઉપર ઊભો છે.’

છગન તેના ચીની મિત્રને હોસ્પિટલમાં મળવા ગયો. ચીની મિત્ર તેને – ચીન યુન યાન એટલુ બોલતા બોલતા જ મરી ગયો. છગન ચીન ગયો અને એ શબ્દોએ અર્થ પૂછ્યો. અર્થ હતો – તુ મારી ઓક્સિજનની નળી ઉપર ઉભો છે.

છગન નો એક ચાઈનીઝ મિત્ર I.C.U માં એડમીટ હતો તો…છગન એને મળવા ગયો  ..! ચાઈનીઝ મિત્ર ”chin wong hev cho yo chi” આટલું બોલી મરી ગયો ….. આ શું બોલીને મરી ગયો તે જાણવા છગન ચાઈના જાય છે ….. ત્યારે તેનો અર્થ જાણવા મલ્યો કે, ”ગધેડા,  તુ મારા ઓક્શીજન ની પાઈપ પર ઉભો છે…….હેઠો ઉતર …!!

છગન બીડી પિતા હતા, મગને પૂછયું : છગન, ધુમાડા કાં નો નીકળે ? છગન : અલ્યા, આ અસ્સલ CNG બીડી છે, ડફોળ !…

છગન, તું સવારે કેટલા વાગ્યે ઊઠી જાય છે ?’ ‘મિત્ર, હું તો છે ને સૂર્યનાં કિરણો બારીમાંથી મારી પથારી ઉપર પડે કે તરત જ ઊઠી જાઉં છું….’ ‘ઓહો ! આ હિસાબે તો તું જબરો વહેલો ઊઠી જતો કહેવાય.’ ‘ના… મારા બેડરૂમની બારી પશ્ચિમ દિશામાં પડે છે….’

છગન: લખુભા, આ મારા મિત્ર ગીરીશ છે લખુભા: આ એજ ભાઈ છેને જેણે હમણા જ દેવાળું ફૂંક્યું, મેં છાપામાં સમાચાર વાંચ્યા હતા છગન: બાપુ એ તો ગ્રીસ છે જે એક દેશ છે અને આતો મારા મિત્ર ગીરીશભાઈ છે

છગન: વરસાદમાં ચુડેલ, ભૂત, ડાકણ એવું નહિ આવે મગન: કેમ? છગન: કેમ કે સડકપર ઠેર ઠેર “ભૂવા” હોય છે

છગનબાપુ સિગારેટ પીતા’તા. પટેલે પૂછ્યું : ‘બાપુ, કઈ સિગારેટ પીવો છો ?’ બાપુ : ‘ટુ સ્ક્વેર’ પટેલ : ‘પણ બાપુ, એવી તો કોઈ સિગારેટ જ નથ્ય…. ફોર સ્ક્વેર હાંભળી છે….’ બાપુ : ‘તે આ એનું ઠૂંઠું છે અલ્યા….’

છગનબાપુને મગને પૂછ્યું : ‘બાપુ, તમે પરણ્યા તો ખરા. પણ ઘરવાળાનું નામ તો કહો.’ છગનબાપુ : ‘ગૂગલબા.’ મગન : ‘બાપુ, આવું નામ કાં ?’ છગનબાપુ : ‘તમે એક સવાલ પૂછો તો દસ જવાબ આપે છે, એટલે…’

છગનબાપુને મગને પૂછ્યું : ‘બાપુ, તમે પરણ્યા તો ખરા. પણ ઘરવાળાનું નામ તો કહો.’ છગનબાપુ : ‘ગૂગલબા.’ મગન : ‘બાપુ, આવું નામ કાં ?’ છગનબાપુ : ‘તમે એક સવાલ પૂછો તો દસ જવાબ આપે છે, એટલે…’

છગન-મગન ઘણાં વર્ષે મળ્યાં. છગન : ‘તારી પત્ની હજુયે એવી ને એવી સુંદર દેખાય છે ?’ મગન : ‘હા, પણ એ માટે હવે એને ઘણો સમય લાગે છે !’

છગન-મગન સાથે જઈ રહ્યા હતા, રસ્તામાં તેમને બે ટાઈમ બોમ્બ મળ્યા છગન – ચાલ આપણે આ ટાઈમ બોમ્બ પોલીસને આપી આવીએ, આપણને ઈનામ મળશે. મગન – અરે પણ રસ્તામાં ક્યાંક બોમ્બ ફૂટી ગયો તો ? છગન – અરે કાંઈ વાંધો નહી, બોલવાનુ એક જ મળ્યો હતો.

‎’છૂટાછેડા લીધા પછી બેન્કનું ખાતું કોણ સંભાળશે ?‎ ‎’અડધેઅડધું વહેંચી લેશું : બેન્કની પાસબુક વગેરે એ રાખે ને માત્ર ચેકબુક હું રાખીશ, બીજું શું ?’‎

છોટુ : ‘મારા દાદાનું ઘર એટલું વિશાળ હતું કે જગતના બધા જ લોકો તેમાં સમાઈ શકતા.’ મોટું : ‘પણ મારા દાદા પાસે એટલો ઊંચો વાંસ હતો કે તેઓ ઈચ્છતા ત્યારે વાદળોમાં કાણું પાડી વરસાદ વરસાવતા.’ છોટુ : ‘તારા દાદા એ વાંસને રાખતા ક્યાં ?’ મોટું : ‘કેમ વળી, તારા દાદાના મકાનમાં જ તો.’

છોટુ : ‘મારા દાદાનું ઘર એટલું વિશાળ હતું કે જગતના બધા જ લોકો તેમાં સમાઈ શકતા હતા.’ મોટુ : ‘પણ મારા દાદા પાસે એટલો ઊંચો વાંસ હતો કે તેઓ ઈચ્છતા ત્યારે વાદળોમાં કાણું પાડી વરસાદ વરસાવતા.’ છોટુ : ‘તારા દાદા એ વાંસને રાખતા ક્યાં ?’ મોટુ : ‘કેમ વળી, તારા દાદાના મકાનમાં જ તો.’

છોટુનો ચહેરો ઊતરેલો જોઈને તેના મિત્રએ એને પૂછયું : ‘અલ્યા છોટુ, તારો ચહેરો કેમ ઉતરી ગયો છે ? શું થયું ? છોટુ : ‘મેં મારા મિત્ર ગટુને કૉસ્મેટિક સર્જરી કરાવવા માટે રૂપિયા પચાસ હજાર આપ્યા હતા. પણ હવે મને ચિંતા એ વાતની છે કે હું એને ઓળખીશ કેવી રીતે ?

છોટુનો ચહેરો ઊતરેલો જોઈને તેના મિત્રએ એને પૂછયું : ‘અલ્યા છોટુ, તારો ચહેરો કેમ ઉતરી ગયો છે ? શું થયું ? છોટુ : ‘મેં મારા મિત્ર ગટુને કૉસ્મેટિક સર્જરી કરાવવા માટે રૂપિયા પચાસ હજાર આપ્યા હતા. પણ હવે મને ચિંતા એ વાતની છે કે હું એને ઓળખીશ કેવી રીતે ?

જય : હું કાલે ટ્રેનમાં આખી રાત સૂઈ ન શક્યો. વિજય : કેમ ? જય : ઊપલી સીટ આવેલી એટલે. વિજય : પણ કોઈને વિનંતી કરીને બદલી લેવી હતી ને ? જય : એ જ તો કઠણાઈ હતી ને. કોની સાથે બદલું ? નીચેની સીટ પર કોઈ હોય તો બદલું ને !?!

જય : હું કાલે ટ્રેનમાં આખી રાત સૂઈ ન શક્યો. વિજય : કેમ ? જય : ઊપલી સીટ આવેલી એટલે. વિજય : પણ કોઈને વિનંતી કરીને બદલી લેવી હતી ને ? જય : એ જ તો કઠણાઈ હતી ને. કોની સાથે બદલું ? નીચેની સીટ પર કોઈ હોય તો બદલું ને !?!

જયંતીભાઈએ દિવાળીની રાત્રે આખી રાત અગાસીમાં ફટાકડાનો ઘોંઘાટ કર્યો. બીજે દિવસે પડોશીએ પૂછ્યું : ‘જયંતીભાઈ, આ વર્ષે ફટાકડા કેટલા રૂપિયાના ખરીદ્યા છે તે આખી રાત ફોડ્યા ?’ જયંતીભાઈ : ‘ફટાકડા નહીં…..ફટાકડા નહીં…… એ તો ફટાકડાના અવાજવાળી એમ.પી.થ્રી સીડી લઈ આવેલો તે આખી રાત વગાડી….!’

જયારે કરોડીમલે કોઈ રીતે જવાનું નામ ન લીધું ત્યારે એના મિત્રે એને તેના ઘરની યાદ અપાવતા કહ્યું. ‘તને ભાભીનો પણ કોઈ ખ્યાલ નથી. એકલી કેટલી પરેશાન થતી હશે.’ કરોડીમલે આત્મીયતા ભર્યા અવાજે કહ્યું – ‘તું એની ચિંતા ન કર. મેં એને લખી નાખ્યું છે કે એ પણ આવી જાય. મજા આવશે

જીવલો : બાપુ , વિશ્ર્વાસ અને અંધ વિશ્વાસ વચ્ચે સુ ફરક..? અન્કુભા : જો જીવલા, દાંત દીધા છે ઇ ચવાણુ પણ આપશે ઇ વિશ્વાસ. .. પણ,….ચવાણુ આપ્યુ છે ઇ બાટલી પણ આપશે ઇ અંધ વિશ્વાસ. ….! જીવલો : ઓહોહો ઘણી ખમ્મા બાપુને. ..હો..!!!

જીવલો : બાપુ , વિશ્ર્વાસ અને અંધ વિશ્વાસ વચ્ચે સુ ફરક..? અન્કુભા : જો જીવલા, દાંત દીધા છે ઇ ચવાણુ પણઆપશે ઇ વિશ્વાસ. .. પણ,….ચવાણુ આપ્યુ છે ઇ દારૂ પણ આપશે ઇ અંધ વિશ્વાસ. ….! જીવલો : ઓહોહો ઘણી ખમ્મા બાપુને. ..હો..!!!

જો કોઈ વાઘ તારી સાસુ અને તારી પત્ની પર હુમલો કરે તો પહેલાં તું કોને બચાવે?’ ‘સિમ્પલ યાર, વાઘને!’

જો જો પેલો સાપ તારી સૂતેલી પત્નીને ડંખ મારવા આવી રહ્યો છે!’ ‘જા જા, એ તો ઝેરનું રિચાર્જ કરવા આવ્યો છે!’

ઝિબ્રા ક્રોસિંગ પર આમથી તેમ ચાલી રહેલા સંતાસિંહને જોઈને બંતાસિંહે પૂછ્યું : ‘તું આમ થી તેમ ચાલી રહીને અહીં ઝિબ્રા ક્રોસિંગ પર શું કરી રહ્યો છે ?’ ‘યાર, હું એ વિચારું છું કે, આ આવડો મોટો પિયાનો છે તો વાગતો કેમ નથી ?’

ઝિબ્રા ક્રોસિંગ પર આમથી તેમ ચાલી રહેલા સંતાસિંહને જોઈને બંતાસિંહે પૂછ્યું : ‘તું આમ થી તેમ ચાલી રહીને અહીં ઝિબ્રા ક્રોસિંગ પર શું કરી રહ્યો છે ?’ ‘યાર, હું એ વિચારું છું કે, આ આવડો મોટો પિયાનો છે તો વાગતો કેમ નથી ?’

ઝેબ્રા ક્રોસિંગ પર આમથી તેમ ચાલી રહેલા મગનને જોઈને છગન બોલ્યો – તું ઝિબ્રા ક્રોસિંગ પર આમ થી તેમ કેમ ચાલી રહ્યો છે ? મગન – હું આટલો મોટો પિયાનો વગાડવાની કોશિશ કરી રહ્યો છુ.

ટપુ : ‘તમારા વખાણ કરું એટલા ઓછાં.’ નટુ : ‘આખરે તમને મારી કિંમત સમજાઈ.’ ટપુ : ‘ના, મને એ સમજાયું કે મૂરખ આગળ જૂઠું બોલવામાં વાંધો નહિ.’

ટાઈમપાસ માટે પાર્કમાં બેઠેલા નંદુલાલે બાજુમાં બેઠેલા મગનલાલને પૂછ્યું : ‘તમારી પાસે માચીસ હોય તો આપોને !’ મગનલાલે નમ્રતાપૂર્વક કહ્યું : ‘જી, નથી. લાઈટર છે, આપું ?’ નંદુલાલ કહે : ‘ના, રહેવા દો.’ મગનલાલે આગ્રહ કરતાં કહ્યું : ‘અરે લો, માચીસ હોય કે લાઈટર શું ફેર પડે છે ?’ નંદુલાલે ચિડાતા કહ્યું : ‘ભાઈસાહેબ, હું લાઈટરથી દાંત તો નહીં ખોતરી શકું !’

ટારા હસવા પર આખી જવાની લૂંટાવી ડેવા…. (એલા, પાછું બોલની) ટારા હસવા પર આખી જવાની લૂંટાવી ડેવા…. એસીપી બોઈલો : તાં જ ઊભો રે’જે, ની તો ગોલી ચલાવી ડેવા !

ટિંકૂને તેના મમ્મી-પપ્પાએ એક ઘડિયાળ ખરીદી આપી હતી. ઘડિયાળ બંધ જોઈને દુ:ખી થયેલા ટિંકૂએ ઘડિયાળ ખોલી. જોયુ તો પટ્ટા પર મરેલો મચ્છર ચોટ્યો હતો. તે રડવા લાગ્યો. મમ્મી બોલી – શુ થયુ ટિંકૂ ? ટિંકૂ – મમ્મી, મારી ઘડિયાળનો ડ્રાઈવર મરી ગયો. હવે ઘડિયાળ કેવી રીતે ચાલ

ટીના : ‘અચાનક તું બહુ બચત કરવા માંડી છે ને કંઈ….!’ મીના : ‘હા, મારા પતિની છેલ્લી ઈચ્છા એ જ હતી. ડૂબતી વખતે તેઓ એમ જ કહેતા રહ્યા, “બચાવો…બચાવો….”’

ટીનીયો : ‘મારો ભાઈ એટલો મોટો ચિત્રકાર છે કે એણે એક વખત બરફનું એવું સરસ આબેહુબ ચિત્ર બનાવ્યું કે દરરોજ બપોરે એમાંથી પાણી ટપકતું હતું.’ મનિયો : ‘બસ ? અલ્યા મારા પિતાજીએ તો એક માણસનું એવું આબેહુબ ચિત્ર બનાવ્યું કે દર ત્રીજા દિવસે અમારે એ માણસની દાઢી કરવી પડતી હતી.’

ટીનીયો : ‘યાર મનિયા ! જયારે આજે આપણાં સાહેબે વર્ગમાં બધાને હસવું આવે તેવો જોક્સ કહ્યો છતા તું હસ્યો નહિ ? તને જોક્સ ના ગમ્યો ?’ મનિયો : ‘ના એવું નથી, જોક્સ તો ગમ્યો હતો, પણ મને એ સાહેબ ગમતા નથી, એટલે.’

ટીનીયો : ‘યાર મનુ ! તું દર અઠવાડિયે નવા નવા બૂટ લઇ આવે છે. શું તારા પપ્પાની બૂટની દુકાન છે ?’ મનિયો : ‘ના, બૂટની દુકાન તો નથી પણ મારા પપ્પા દર અઠવાડિયે મને મંદિરે દર્શન કરવા લઇ જાય છે, ત્યાંથી લાવું છું.’

ટીનુ – સારુ થયુ હું મહારાષ્ટ્રમાં ન જન્મયો મીનુ – કેમ ? ટીનુ – કારણ કે મને તો મરાઠીનો એક શબ્દ પણ નથી આવડતો.

ટીનુ – સારુ થયુ હું મહારાષ્ટ્રમાં ન જન્મયો મીનુ – કેમ ? ટીનુ – કારણ કે મને તો મરાઠીનો એક શબ્દ પણ નથી આવડતો.

ટ્રક અકસ્માતમાંથી સંપૂર્ણ સાજા થઈ ગયા હોવા છતાં ગભરાઈ રહેલા દર્દીને જોઈને ડૉકટરે પ્રશ્ન કર્યો. ‘કેમ ભાઈ ? હવે તો તમે સંપૂર્ણ સાજા છો તો ગભરાયેલા કેમ દેખાવો છો ?’ દર્દી બોલ્યો : ‘સાહેબ વાત એમ છે કે, જે ટ્રક સાથે મારો અકસ્માત થયો હતો તેની પાછળ લખ્યું હતું ‘ફિર મિલેંગે.’’

તમે આરામથી આરામ લો છો પણ આરામમાંથી આરામ નથી લેતાં!’ ‘હા. હું આરામથી આરામ લઈ શકું છું. આરામમાંથી મને આરામ મળી રહે છે, આરામમાંથી આરામ લેવાની જરૂર નથી પડતી.’

તમે કામની શોધમાં છો ?’ ‘ના, નોકરીની શોધમાં છું.

તમે તમારા માથામાં .લીલા રંગનુ સિંદૂર કેમ લગાવો છો ? પરણેલી સ્ત્રીઓ તો લાલ સિંદૂર લગાવે છે ? મારા પતિ એંજિન ડ્રાઈવર છે. જ્યારે હું લાલ રંગનુ સિંદૂર લગાવુ છુ તો તેઓ થંભી જાય છે અને લીલા રંગનુ લગાવુ છુ તો મને જોઈને આગળ વધે છે

તમે દિવસમાં કેટલી વાર દાઢી કરો છો ?’ ‘પચીસ-ત્રીસ વાર થતી હશે.’ ‘તમે ગાંડા છો કે શું ?’ ‘ના. હું વાળંદ છું.’

તારા પતિ ક્યાં નોકરી કરે છે ?’ ‘એ તો બેંક સાફ કરે છે.’ ‘હેં અલી, તે તારા પતિ ઝાડુવાળા છે કે પછી મેનેજિંગ ડિરેકટર છે ?’

તારા પતિ ક્યાં નોકરી કરે છે ?’ ‘એ તો બેંક સાફ કરે છે.’ ‘હેં અલી, તે તારા પતિ ઝાડુવાળા છે કે પછી મેનેજિંગ ડિરેકટર છે ?’

તારે તારી પત્ની સાથે મતભેદ થતા નથી ?’ ‘થાય છે ને ! ઘણી વાર તો મોટા મતભેદ થાય છે. પણ તે બધા ઉકલી જાય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ?’ મિત્રે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું. ‘મારો મત હું ખાનગી રાખું છું – મારી પત્નીને જણાવતો નથી.’

તારે તારી પત્ની સાથે મતભેદ થતા નથી ?’ ‘થાય છે ને ! ઘણી વાર તો મોટા મતભેદ થાય છે. પણ તે બધા ઉકલી જાય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ?’ મિત્રે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું. ‘મારો મત હું ખાનગી રાખું છું – મારી પત્નીને જણાવતો નથી.’

તુમ્હારે સાહેબ રાત કો ખુલે મેં હી સો જાતે હૈ, ઉનકો મચ્છર નહીં કાટતે ?’ ‘કાટતે હૈના! મગર સાબ ઇતની પી કર આતે હૈ કિ આધી રાત તક ઉન્હેં પતા હી નહીં ચાલતા કે મચ્છર કાટ રહે હૈ.’ ‘ઔર આધી રાત કે બાદ ?’ ‘બાદ મેં મચ્છરો કો ઇતની ચડ જાતી હૈ કિ તુંડ હો કર વો ભી સો જાત

થિયેટરમાં ચાલુ ફિલ્મે એક દાદાને આજુબાજુની ખુરશીઓ વચ્ચે કંઈક શોધતા જોઈને કોઈકે પૂછ્યું : ‘દાદા, આ ચાલુ પિક્ચરે શું કરો છો ?’ ‘ચોકલેટ શોધું છું, ભાઈ. ખાતાં ખાતાં પડી ગઈ…’ ‘પડી ગયેલી એવી એક ગંદી ચોકલેટ માટે બધાને શું કામ હેરાન કરો છો ? બીજી ચોકલેટ ખાઈ લેજો.’ ‘વાંધો ચોકલેટનો નથી. પણ એની સાથે ચોકઠુંય પડી ગયું છે ને, એટલે તો શોધું છું !’

દિનેશે – તુ લવ મેરેજ કરીશ કે એરેંજ મેરેજ ? રમેશ – મને તો આ પ્રશ્ન પર જ હસુ આવે છે. આ તો એ જ રીતે છે કે કોઈ પૂછે કે તુ આત્મહત્યા કરીશ કે તને ફાંસીએ લટકાવી દેવામાં આવે.

દિનેશે રમેશને – તુ લવ મેરેજ કરીશ કે એરેંજ મેરેજ ? રમેશ – મને તો આ પ્રશ્ન પર જ હસુ આવે છે. આ તો એ જ રીતે છે કે કોઈ પૂછે કે તુ આત્મહત્યા કરીશ કે તને ફાંસીએ લટકાવી દેવામાં આવે.

દિપક: ‘મારા હાથમાં બેટ આવે એટલે ખલાસ ! સી….ધો છગ્ગો જ જાય.’ અનિલ: ‘બસ! અને મારા હાથમાં બેટ આવે તો બોલ મળે જ નહિ. ખોવાઈ જાય.’

દિલીપ : દુનિયામાં મારા સાળા જેટલો આળસુમાં આળસુ માણસ કોઈ નહિ હોય. તમે એને કોઈવાર જોયો છે. રમણલાલ : હું ચોક્કસપણે કઈ શકતો નથી. પણ એ કેટલી ઊંચાઈનો છે ? દિલીપ : હું એની ઉંચાઈ પણ જાણતો નથી. મેં એને કોઈ દિવસ ઊભો થતો જોયો જ નથી.

દોસ્ત : પત્ની સાથેન ઝઘડો પૂરો થઈ ગયો. પતિ : ઘૂંટણીયે પડીને આવી હતી મારી પાસે…ઘૂંટણીયે!! દોસ્ત : શું વાત કરે છે? પતિ : તો શું? દોસ્ત : પછી એ શું બોલી? પતિ : બોલી કે પલંગ નીચેથી બહાર આવી જાઓ હવે નહીં મારું….!!!

દોસ્તીની પરાકાષ્ઠા કઈ ? (Height of friendship) સંતા આપઘાત કરી રહ્યા હતા. કોઈએ કારણ પૂછયું. એમને કહ્યું : યાર મેરી બીવી મેરે દોસ્ત કે સાથ ચલી ગઈ ઔર મેં મેરે યાર કે બગૈર જી નહી સકતા.

દોસ્તીમાં ‘આઈ એમ સોરી’ ના કહેવાનું હોય. – પણ ‘નાલાયક, તારો જ વાંક છે !’ એમ કહેવાનું હોય. દોસ્તીમાં ‘આઈ એમ હિયર ફોર યૂ’ ના કહેવાનું હોય. – પણ ‘સાલા, ક્યાં રખડે છે ?’ એમ કહેવાનું હોય. દોસ્તીમાં ‘આઈ અન્ડરસ્ટેન્ડ’ ના કહેવાનું હોય. – પણ ‘ગધેડા, સમજતો કેમ નથી ?

ધનુંમલ – કરોડીમલ તારા કેટલા સંતાન છે ? કરોડીમલ – નવ ધનુંમલ – તારે ત્યાં કુટુંબ નિયોજનવાળા નથી આવ્યા ? કરોડીમલ – આવ્યા હતા પણ ખો ખો ની ટીમ સમજીને તરત ચાલ્યા ગયા.

ધીરુભાઈ : હેલો હું ધીરું બોલું છું…ધીરુ… કાકા : કોણ બોલે છે ? કાંઈ સંભળાતું નથી… ધીરુભાઈ : હું ધીરુ બોલું છું…ધીરુ…ધીરુ…. કાકા : જખ મારવાને ધીરુ બોલે છે. જરા જોરથી બોલને….

ધીરુભાઈ : હેલો હું ધીરું બોલું છું…ધીરું… કાકા : કોણ બોલે છે ? કાંઈ સંભળાતું નથી… ધીરુભાઈ : હું ધીરું બોલું છું…ધીરુ…ધીરુ…. કાકા : જખ મારવાને ધીરુ બોલે છે. જરા જોરથી બોલને….

ધીરુભાઈ : હેલો હું ધીરું બોલું છું…ધીરું… કાકા : કોણ બોલે છે ? કાંઈ સંભળાતું નથી… ધીરુભાઈ : હું ધીરું બોલું છું…ધીરુ…ધીરુ…. કાકા : જખ મારવાને ધીરુ બોલે છે. જરા જોરથી બોલને….

ધીરુભાઈ : હેલો હું ધીરું બોલું છું…ધીરું… કાકા : કોણ બોલે છે ? કાંઈ સંભળાતું નથી… ધીરુભાઈ : હું ધીરું બોલું છું…ધીરુ…ધીરુ…. કાકા : જખ મારવાને ધીરુ બોલે છે. જરા જોરથી બોલને….

ધોરાજીના બે રહેવાસી રાજકોટમાં ભેગા થઈ ગયા. ‘કાં, કેમ છે ધંધાપાણી ?’ ‘ઠીકઠીક છે, ભલા.’ ‘તો મને એક દસ રૂપિયા રૂપિયા ઉછીના દેશો ?’ ‘હું કેવી રીતે દઉં ? હું તો તમને ઓળખતોય નથી !’ ‘ઈ જ મોંકાણ છે ને ! અહીં રાજકોટમાં કોઈ ધીરે નહિ કારણકે મને કોઈ ઓળખતું નથી. અને ધોરાજીમાં કોઈ ધીરે નહિ, કેમ કે ત્યાં સહુ મને ઓળખે.’

ધોરાજીના બે રહેવાસી રાજકોટમાં ભેગા થઈ ગયા. ‘કાં, કેમ છે ધંધાપાણી ?’ ‘ઠીકઠીક છે, ભલા.’ ‘તો મને એક દસ રૂપિયા રૂપિયા ઉછીના દેશો ?’ ‘હું કેવી રીતે દઉં ? હું તો તમને ઓળખતોય નથી !’ ‘ઈ જ મોંકાણ છે ને ! અહીં રાજકોટમાં કોઈ ધીરે નહિ કારણકે મને કોઈ ઓળખતું નથી. અને ધોરાજીમાં કોઈ ધીરે નહિ, કેમ કે ત્યાં સહુ મને ઓળખે.’

નટુ : ‘અરે ભાઈ સાહેબ, કેટલા વાગ્યા ?’ ગટુ : ‘છ વાગ્યાં.’ નટુ : ‘કમાલ છે ! હું સવારથી બધાને પૂછું છું. પરંતુ દરેક જણ મને અલગ અલગ સમય કહે છે. મને કોઈ સાચો સમય કહેતું જ નથી !’

નટુ : ‘આ રેલ્વેટાઈમ ટેબલ નો શું ઉપયોગ તને ખબર છે ?’ ગટુ : ‘ટ્રેનનો સમય જોવા માટે. બીજુ શું ?’ નટુ : ‘ના. આ રેલ્વેટાઈમ ટેબલ ટ્રેન કેટલી સમયસર છે એનાં કરતાં કેટલી મોડી છે એ જાણવામાં વધુ ઉપયોગી થાય છે.’

નટુ : ‘જેમ જેમ મારી ઉંમર વધતી જાય છે તેમ તેમ ત્રણ વસ્તુ ભુલાતી જાય છે.’ ગટુ : ‘કઈ ત્રણ ?’ નટુ : ‘યાદ નથી.’

નટુ : ‘તને એક જોરથી થપ્પડ મારીશને તો તું દિલ્હી જઈને પડીશ.’ ગટુ : ‘ઠીક છે. પણ જરા ધીરેથી મારજે. મારે જયપુરમાં થોડુંક કામ છે

નટુ : ‘તને એક જોરથી થપ્પડ મારીશને તો તું દિલ્હી જઈને પડીશ.’ ગટુ : ‘ઠીક છે. પણ જરા ધીરેથી મારજે. મારે જયપુરમાં થોડુંક કામ છે….’

નટુ : ‘તને ખબર છે ? મારી પત્ની દેવી છે. ‘ ગટુ : ‘દેવી તો મારેય છે, પણ લ્યે કોણ ?’

નટુ : ‘તારા પિતાજી દરજી છે તોય તારું શર્ટ ફાટેલું છે ? ખરેખર, આ તો બહુ શરમજનક વાત છે….’ ગટુ : ‘મારી વાત છોડ. તારી વાત કર. શરમજનક વાત તો એ છે કે તારા પિતાજી દાંતના ડૉક્ટર છે તોય તારો નાનો ભાઈ વગર દાંતે જન્મ્યો….!’

નટુ : ‘તારા પિતાજી દરજી છે તોય તારું શર્ટ ફાટેલું છે ? ખરેખર, આ તો બહુ શરમજનક વાત છે….’ ગટુ : ‘મારી વાત છોડ. તારી વાત કર. શરમજનક વાત તો એ છે કે તારા પિતાજી દાંતના ડૉક્ટર છે તોય તારો નાનો ભાઈ વગર દાંતે જન્મ્યો….!’

નટુ : ‘દોસ્ત ગટુ, મારે અને મારી પત્નીએ છ મહિનાની અંદર તમિલ ભાષા શીખવી પડશે, નહીંતર અમે અમારા બાળક સાથે વાત કરી શકીશું નહીં.’ ગટુ : ‘એવું કેમ ?’ નટુ : ‘અમે તમિલ બાળકને દત્તક લીધું છે અને છ મહિના પછી બોલવા માંડશે.’

નટુ : ‘ભારતીય નારીઓ શા માટે વ્રત કરીને આવતા જન્મમાં એ જ પતિ મળે એવી પ્રાર્થના કરે છે ?’ ગટુ : ‘અરે, આટલી મહેનત કરીને ટ્રેનિંગ આપી હોય, એ કંઈ નકામી થોડી જવા દેવાય ?’

નટુ : ‘ભારતીય સ્ત્રી જન્મોજનમ એના એ જ પતિને માંગે છે.’ ગટુ : ‘હાસ્તો !’ નટુ : ‘ખબર છે કેમ ?’ ગટુ : ‘ના, કેમ ?’ નટુ : ‘કારણ કે પતિને સુધારવાના/બદલવાના આગલા જનમમાં કરેલા પ્રયાસો નકામા ન જાય ને માટે…!!’

નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’ ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’

નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’ ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’

નટુ : ‘લોકો કહે છે કે વિરુદ્ધ સ્વભાવવાળી વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવાથી માણસ સુખી થાય છે.’ ગટુ : ‘એટલે તો હું એવી છોકરી શોધું છું જે પૈસાદાર હોય !’

નટુ : ‘સોરી યાર, મારે મોડું થઈ ગયું. વીજળી ગુલ થઈ જતાં હું ચાર કલાક એલિવેટરમાં ફસાઈ ગયો હતો.’ ગટુ : ‘મારે પણ એવું જ થયું. હું ત્રણ કલાક એસ્કેલેટર પર ફસાઈ ગયો હતો.’

નટુ : “વજન ઓછું કર્યા વગર પાતળા દેખાવું હોય તો શું કરવું, બોલ જોઈએ ?” ગટુ : “કાંદા-લસણનો વિપુલ ઉપયોગ કરવો.” નટું : “કેમ ? એમાં કાંદા-લસણ ક્યાં આવ્યા ?” ગટુ : “કાંદા લસણ ખાવાથી લોકો તમારી પાસે ના આવે. અને દૂરથી તો તમે થોડા પાતળા જ દેખાવાના ને !!”

નટુ : કેમ આટલો બધો મૂંઝાયેલો દેખાય છે ? ગટુ : ઘેર તારી ભાભી સાથે ઝઘડો થઈ ગયો હતો. એણે અઠવાડિયા સુધી નહિ બોલવાની ધમકી આપી છે. નટુ : અરે એ તો આનંદની વાત છે ! અઠવાડિયું જલસા કર ! ગટુ : શેના જલસા ! આજે અઠવાડિયાનો છેલ્લો દિવસ છે !

નટુ : કેમ આટલો બધો મૂંઝાયેલો દેખાય છે ? ગટુ : ઘેર તારી ભાભી સાથે ઝઘડો થઈ ગયો હતો. એણે અઠવાડિયા સુધી નહિ બોલવાની ધમકી આપી છે. નટુ : અરે એ તો આનંદની વાત છે ! અઠવાડિયું જલસા કર ! ગટુ : શેના જલસા ! આજે અઠવાડિયાનો છેલ્લો દિવસ છે !

નટુ : કેમ આટલો બધો મૂંઝાયેલો દેખાય છે ? ગટુ : ઘેર તારી ભાભી સાથે ઝઘડો થઈ ગયો હતો. એણે અઠવાડિયા સુધી નહિ બોલવાની ધમકી આપી છે. નટુ : અરે એ તો આનંદની વાત છે ! અઠવાડિયું જલસા કર ! ગટુ : શેના જલસા ! આજે અઠવાડિયાનો છેલ્લો દિવસ છે !

નટુ : ગટુ, ગઈકાલે પત્ની સાથે જોરદાર ઝઘડો થઈ ગયો, દોસ્ત ! પણ આપણે એને બોલતી જ બંધ કરી દીધી. ગટુ : એમ ? એ કેવી રીતે ? નટુ : મેં કહ્યું લે આ પૈસા, જા જઈને સાડી લઈ આવ.

નટુ : ‘તને ખબર છે ? મારી પત્ની દેવી છે. ‘ ગટુ : ‘દેવી તો મારેય છે, પણ લ્યે કોણ ?’

નટુ : ‘દોસ્ત ગટુ, મારે અને મારી પત્નીએ છ મહિનાની અંદર તમિલ ભાષા શીખવી પડશે, નહીંતર અમે અમારા બાળક સાથે વાત કરી શકીશું નહીં.’ ગટુ : ‘એવું કેમ ?’ નટુ : ‘અમે તમિલ બાળકને દત્તક લીધું છે અને છ મહિના પછી બોલવા માંડશે.’

નટુ : ‘દોસ્ત ગટુ, મારે અને મારી પત્નીએ છ મહિનાની અંદર તમિલ ભાષા શીખવી પડશે, નહીંતર અમે અમારા બાળક સાથે વાત કરી શકીશું નહીં.’ ગટુ : ‘એવું કેમ ?’ નટુ : ‘અમે તમિલ બાળકને દત્તક લીધું છે અને છ મહિના પછી બોલવા માંડશે.’

નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’ ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’

નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’ ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’

નટુ : મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે. ગટુ : કેમ, એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ? નટુ : ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે, એ જ મોટો પ્રોબલેમ છે !!

નટુ : મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે. ગટુ : કેમ, એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ? નટુ : ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે, એ જ મોટો પ્રોબલેમ છે !!

નટુ : મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે.‎ ગટુ : કેમ, એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ?‎ નટુ : ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે, એ જ મોટો પ્રોબલેમ છે !!‎

નટુ : મારી મમ્મીને નવી નવી વાનગીઓ બહુ ભાવે. ગટુ : એમ ? આજે જમણમાં શું બનાવ્યું હતું ? નટુ : એમ તો જમવાનું અમે હૉટેલમાં જ રાખીએ છીએ.

નટુ : ‘મારી યાદશક્તિ ઘણી સારી છે, પરંતુ ત્રણ બાબત એવી છે જેને હું ક્યારેય યાદ રાખી શકતો નથી.’‎ ગટુ : ‘તને કઈ ત્રણ બાબતો યાદ રહેતી નથી ?’‎ નટુ : ‘એક, મને લોકોના નામ યાદ રહેતા નથી. બે, લોકોનાં ચહેરાં પણ યાદ રહેતા નથી. અને ત્રણ, મને ‎એ ત્રીજી બાબત જ યાદ રહેતી નથી.’‎

નટુ : ‘મારી યાદશક્તિ ઘણી સારી છે, પરંતુ ત્રણ બાબત એવી છે જેને હું ક્યારેય યાદ રાખી શકતો નથી.’ ગટુ : ‘તને કઈ ત્રણ બાબતો યાદ રહેતી નથી ?’ નટુ : ‘એક, મને લોકોના નામ યાદ રહેતા નથી. બે, લોકોનાં ચહેરાં પણ યાદ રહેતા નથી. અને ત્રણ, મને એ ત્રીજી બાબત જ યાદ રહેતી નથી

નટુ : મારો દીકરો કૉલેજ ગયા પછી એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એ કાગળો લખે તો મારે શબ્દકોષ જોવો પડે છે. ગટુ : અરે, મારો દીકરો પણ એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એનો કાગળ આવે એટલે મારે બૅન્કની પાસબુક જોવી પડે છે !

નટુ : મારો દીકરો કૉલેજ ગયા પછી એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એ કાગળો લખે તો મારે શબ્દકોષ જોવો પડે છે. ગટુ : અરે, મારો દીકરો પણ એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એનો કાગળ આવે એટલે મારે બૅન્કની પાસબુક જોવી પડે છે !

નટુ : મારો દીકરો કૉલેજ ગયા પછી એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એ કાગળો લખે તો મારે શબ્દકોષ જોવો પડે છે. ગટુ : અરે, મારો દીકરો પણ એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એનો કાગળ આવે એટલે મારે બૅન્કની પાસબુક જોવી પડે છે !

નટુ : ‘લોકો કહે છે કે વિરુદ્ધ સ્વભાવવાળી વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવાથી માણસ સુખી થાય છે.’ ગટુ : ‘એટલે તો હું એવી છોકરી શોધું છું જે પૈસાદાર હોય !’

નટુ : ‘સોરી યાર, મારે મોડું થઈ ગયું. વીજળી ગુલ થઈ જતાં હું ચાર કલાક એલિવેટરમાં ફસાઈ ગયો હતો.’ ગટુ : ‘મારે પણ એવું જ થયું. હું ત્રણ કલાક એસ્કેલેટર પર ફસાઈ ગયો હતો.’

નટુ : ‘સોરી યાર, મારે મોડું થઈ ગયું. વીજળી ગુલ થઈ જતાં હું ચાર કલાક એલિવેટરમાં ફસાઈ ગયો હતો.’ ગટુ : ‘મારે પણ એવું જ થયું. હું ત્રણ કલાક એસ્કેલેટર પર ફસાઈ ગયો હતો.’

નથુભા એક બુક વાંચતા-વાંચતા રોવા લાગ્યા બા- કેમ રુઓ છો? નથુભા- આ બુકનો અંત બહુ ખરાબ છે બા- કઇ બુક? નથુભા- પાસબુક

નથુભા એક બુક વાંચતા-વાંચતા રોવા લાગ્યા બા- કેમ રુઓ છો? નથુભા- આ બુકનો અંત બહુ ખરાબ છે બા- કઇ બુક? નથુભા- પાસબુક

નરેશ : ‘મારે પત્નીની આંખો ખૂબ મારકણી છે.’ પરેશ : ‘મારી પત્નીની રસોઈ એવી છે ! બોલ, શું કરું !’

નરેશ : ઇન્ટરનેટમાં ‘ગૂગલ’ પર કોઇ નામ સર્ચમાં લખવાથી તે મળી જાય છે….! રમેશ : તો કાંતામાસી લખને જરા ..! નરેશ: એ કોણ છે? રમેશ : એ અમારી કામવાળી છે. સુરતમાં પૂર આવ્યું ત્યાર પછી નથી આવી, કદાચ ગૂગલમાં મળી જાય તો જો..ને..!

નરેશ : ઇન્ટરનેટમાં ‘ગૂગલ’ પર કોઇ નામ સર્ચમાં લખવાથી તે મળી જાય છે….! રમેશ : તો કાંતામાસી લખને જરા ..! નરેશ: એ કોણ છે? રમેશ : એ અમારી કામવાળી છે. સુરતમાં પૂર આવ્યું ત્યાર પછી નથી આવી, કદાચ ગૂગલમાં મળી જાય તો જો..ને..!

નરેશ : ‘તને ખબર છે, મહેશ ! હું મારા વાળ હંમેશા બીયરથી જ ધોઉં છું.’ ‘એનાથી શું ફરક પડે છે ?’ મહેશ બોલ્યો. ‘કેમ નહિ ?’ નરેશ બોલ્યો : ‘આથી મારા માથાની જૂ અને લીખો હંમેશા નશામાં રહે છે.’

નરેશ : ‘તને ખબર છે, મહેશ ! હું મારા વાળ હંમેશા બીયરથી જ ધોઉં છું.’ ‘એનાથી શું ફરક પડે છે ?’ મહેશ બોલ્યો. ‘કેમ નહિ ?’ નરેશ બોલ્યો : ‘આથી મારા માથાની જૂ અને લીખો હંમેશા નશામાં રહે છે.’

નરેશ : તું કેવી દોસ્ત છે, મને માર ખાતો જોઈને નાસી ગયો. પરેશ : ના, યાર ! એવું નથી, પણ હું તને માર ખાતો જોઈ શકતો નથી.

નરેશ : ‘મારે પત્નીની આંખો ખૂબ મારકણી છે.’ પરેશ : ‘મારી પત્નીની રસોઈ એવી છે ! બોલ, શું કરું !’

નરેશ : ‘મારે પત્નીની આંખો ખૂબ મારકણી છે.’ પરેશ : ‘મારી પત્નીની રસોઈ એવી છે ! બોલ, શું કરું !’

નરેશ : ‘મારે પત્નીની આંખો ખૂબ મારકણી છે.’ પરેશ : ‘મારી પત્નીની રસોઈ એવી છે ! બોલ, શું કરું !’

નવા પરણેલા દંપતીએ પોતાના મિત્રને નવું ઘર બતાવ્યું. પતિ : “આ અમારો મ્યુઝીક રૂમ.” મિત્ર : “અરે ! આ રૂમમાં નથી રેડિયો કે નથી રેકોર્ડ પ્લેયર કે પિયાનો, તો પછી તમે આને મ્યુઝીક રૂમ કેવી રીતે કહો છો ?” પત્ની : “આ રૂમમાંથી અમને પડોશીનો રેડિયો સોંથી સરસ સંભળાય છે.

નાનકડો ચંદુ : ‘મારા પપ્પા રસ્તો ઓળંગતી વખતે ખૂબ જ ડરે છે.’ મનુ : ‘તને કેવી રીતે ખબર પડી ?’ ચંદુ : ‘રસ્તો ઓળંગતી વખતે એ મારો હાથ પકડી લે છે.’

નાનુંમલ – આજ મેં ફૂટબોલને એટલા જોરથી કિક મારી કે છ કલાક પછી નીચે આવ્યો. કરોડીમલ – આજ મેં ક્રિકેટમાં બોલને એવા જોરથી ફટકાર્યો કે છ કલાક પછી નીચે આવ્યો અને એના પર લખ્યું હતું – ‘ બીજી વાર આ દડો ચંદ્ર પર ના ફેકતા.

નાનુંમલ – આટલી ઝડપથી ક્યાં જઈ રહ્યો છે ? કરોડીમલ – પોલીસ સ્ટેશન, મારા ઘરમાં ચોર ઘુસી ગયો છે. નાનુંમલ – પત્નીને એકલી છોડી દીધી ? કરોડીમલ – ના, એણે ચોરને બાહોમાં જકડી રાખ્યો છે.

નાનુંમલ – કાલે રાતે તું ઘેર મોડો ગયો ત્યારે તારી પત્નીએ કાઈ કહ્યું ? કરોડીમલ – એક શબ્દ પણ ન બોલી. આમ પણ મારે આગલા બે દાંત પડાવવાના જ હતા….

નાનુંમલ – તારી પત્ની ચાય તો ઘણી સરસ બનાવે છે. પીવાની ઘણી મજા આવી. કરોડીમલ- દોસ્ત.. જો બિલાડી દુધ બોટી ન ગઈ હોત તો હજુ વધુ મજા આવત.

નાનુંમલ – તારી પ્રેમિકા પ્યારની ભૂખી છે કે પૈસાની ? કરોડીમલ – પ્યારની, પૈસાવાળાના પ્યારની…

નાનુંમલ – તારો છોકરો ઘણો ખરાબ છે. ગંદીગંદી ગાળો બોલે છે. કરોડીમલ – હજુ એની ઉમર શું છે ? જરા મોટો થવા દો પછી સારી સારી ગાળો બોલશે.

નાનુંમલ – તું તારા ભવિષ્ય વિશે જાણે છે ? કરોડીમલ – જી હા નાનુંમલ – એનો પુરાવો ? કરોડીમલ – એ જ કે હું ભવિષ્યમાં મારીશ પહેલા નહિ.

નાનુંમલ – તું ફાનસ દિવસે પણ કેમ સળગતું રાખે છે ? કરોડીમલ – રોજ રોજ દીવાસળીનો ખર્ચ ન થાય એટલે.

નાનુંમલ – તે તારી સુંદર પત્નીને ચુતાચેડા કેમ આપી દીધા ? કરોડીમલ – તાર-દિવસ ઘરકામ ના રોદણાં જ રડ્યા કરતી. નાનુંમલ – એટલે ? કરોડીમલ – બચતના ખ્યાલથી ઘરમાં નોકરાણી રાખતી ન હતી અને મારા મારા હાથનું કામ એને પસંદ ન હતું.

નાનુંમલ – યાર તું તો ભગવાનનો ભક્ત છે. તો પછી તું મંદિર કેમ નથી જતો. કરોડીમલ – યાર ડર લાગે છે ક્યાંક કોઈ નવા બુટ ન લઇ જાય.

નાનુંમલ – લગ્ન પહેલા લોકો શું કરે છે ? કરોડીમલ – ભવિષ્ય વિશે વિચારીને ખુશ થાય છે. નાનુંમલ – અને લગ્ન પછી / કરોડીમલ – અતીતને યાદ કરીને રડે છે.

નાનુંમલ – હું તને બે દિવસથી સતત સિગારેટ પીતો જોઈ રહ્યો છું. શું વાત છે સિગારેટ સસ્તી થઇ ગઈ છે ? કરોડીમલ – ના… મેં વિચારી લીધું છે કે બચત શરુ કરી દઉં એટલે જયારે એક સિગારેટ ખતમ થવા લાગે છે તો હું એનાથી જ બીજી સિગારેટ સળગાવી માચીસના પૈસા બચાવી લઉં છું.

નાનુંમલ – હું તારી પાસે પાંચ છ વાર તકાજો કરી ચુક્યો છું. પણ તે જે પૈસા ઉછીના લીધા હતા એ હજુ સુધી પાછા નથી આપ્યા. કરોડીમલ – તે પણ દસ-બાર વાર માંગ્યા પછી જ ઉછીના આપ્યા હતા ને…

નાનુંમલ- ભાઈ કરોડીમલ તે તારું મકાન જે વકીલ ને આપ્યું હતું એ કેવો માણશ છે. કરોડીમલ- ઘણોજ સારો… ગયા વર્ષે મારી મિલકતના બધા કેસ એ જ લડ્યો. નાનુંમલ- પછી એ સફળ થયો ? કરોડીમલ- ઘણોજ …. હવે એ મારી બધી મિલકતનો માલિક છે અને હું એનો ભાડુઆત છું.

નાનુંમલ- યાર હું મારો રેડિયો અહી મૂકી ગયો હતો. કરોડીમલ- ખોટું શા માટે બોલે છે ? નાનુંમલ- તારા સોગંધ કરોડીમલ- જો તું સાબિત કરી દે કે રેડિયો અહીં મૂકી ગયો હતો તો રેડિયો તો શું એના બદલામાં હું તને આખું આકાશવાણી ભવન ખરીદી દઈશ.

નાનુંમલ- સપ્તાહના છ દિવસ તું શું કરે છે? કરોડીમલ- કોઈ ખાસ કામ નથી કરતો. નાનુંમલ- અને રવિવારે શું કરે છે ? કરોડીમલ- એ દિવસે રજા હોય છે.

નાનુંમલ- હું તો પરદેશ જઈ રહ્યો છું. મને તારી વીટી નિશાની તરીકે આપ જેથી જયારે પણ હું વીટી જોઉં ત્યારે તારી યાદ આવી જાય. કરોડીમલ- અરે યાર, વીટી આપવાની જરૂર નથી. જયારે જયારે તને તારી ખાલી આંગળી દેખાશે ત્યારે તને મારી યાદ આવી જશે કે મિત્ર પાસેથી વીટી માંગી હતી

નાનુંમલે એના દોસ્ત કરોડીમલને ઈર્ષાભર્યા અવાજે પૂછ્યું – ભાઈ તે એ પૈસાવાળી વિધાવાનને મોહબ્બત્તના જાળમાં કઈ રીતે ફસાવી લીધી ? કરોડીમલે જવાબ આપ્યો – ઘણી સરળતાથી, મેં એના જન્મ દિવસ પર દશ ગુલાબ મોકલી દીધા હતા.

નાનુંમાલ – તારો કુતરો કમાલ છે. ગઈ કાલે મારી પત્ની સંગીતનો અભ્યાસ કરવા બેઠી ત્યારે તે સતત ભસતો રહ્યો. કરોડીમલ – વાંક કૂતરાનો નથી શરૂઆત તારી પત્નીએ કરી હતી.

નાનુંમાલ – યાર માની લે કે તારા લગ્ન શ્રીદેવી જેવી માલદાર અભિનેત્રી સાથે થઇ જાય તો તું શું કરે ? કરોડીમલ – તો મારે કશું કરવાની જરૂર જ ન પડે.

નાસાએ નટુ-ગટુને ચંદ્ર પર મોકલ્યા. પરંતુ રોકેટ ઊડીને થોડીવારમાં પાછું આવ્યું. નાસાએ બંનેને પૂછ્યું : ‘કેમ પાછા આવ્યા ?’ નટુ-ગટુ બોલ્યાં : ‘અમે તો ભૂલી ગયા હતા. આજે તો અમાસ છે. ચંદ્ર ક્યાંથી હોય ?’

નાસાએ નટુ-ગટુને ચંદ્ર પર મોકલ્યા. પરંતુ રોકેટ ઊડીને થોડીવારમાં પાછું આવ્યું. નાસાએ બંનેને પૂછ્યું : ‘કેમ પાછા આવ્યા ?’ નટુ-ગટુ બોલ્યાં : ‘અમે તો ભૂલી ગયા હતા. આજે તો અમાસ છે. ચંદ્ર ક્યાંથી હોય ?’

નેતા : “યે સબ લોગ ફુટબોલ કો ઈતની લાતેં ક્યોં મારતે હૈ ?” પી.એ. : “ગોલ કરને કે લીએ.” નેતા : “અરે. પર યે બોલ પહેલેસે ઈતના ગોલ તો હૈ, ઔર કીતના ગોલ કરેંગે ?”

નેતા એના પી.એ.ને : આટલા બધા ખેલાડી ફૂટબોલને કેમ લાત મારે છે ? પી. એ : ગોલ કરવા. નેતા : ધત્ત તેરે કી, બોલ તો પહલે સે હી ગોલ હૈ ઔર કિતના ગોલ કરેંગે ?

નેપોલિયન : ‘તને ખબર છે ?’ ગટુ : ‘શું ?’ નેપોલિયન : ‘મારી ડિક્સનેરીમાં ઈમપોસીબલ નામનો શબ્દ જ નથી.’ ગટુ : ‘તો ડિક્સનેરી જોઈને લેવી જોઈએ ને ! જોયા વગર જ લઈ લીધી ?’

નેપોલિયન : ‘તને ખબર છે ?’ ગટુ : ‘શું ?’ નેપોલિયન : ‘મારી ડિક્સનેરીમાં ઈમપોસીબલ નામનો શબ્દ જ નથી.’ ગટુ : ‘તો ડિક્સનેરી જોઈને લેવી જોઈએ ને ! જોયા વગર જ લઈ લીધી ?’

પતિએ પોતાના મિત્રને કહ્યુ – મારી પત્નીને મારી કેટલી ચિંતા છે. રાતે હું તેને કહ્યુ કે મને ગરમ પાણી કરી આપ, તો તેણે તરત જ કરી આપ્યુ. મિત્રએ કહ્યુ – તો શુ થઈ ગયુ. પણ તે એણે રાતે ગરમ પાણી કરવાનુ કેમ કહ્યુ ? કારણકે હું ઠંડા પાણીથી વાસણો નથી ધોઈ શકતો – પતિ બોલ્યો.

પત્ની- (બહેનપણીને) : આજકાલ મારા પતિ ખૂબ મોડા ઘરેઆવે છે. બહેનપણી : તો તું તેને ધમકાવીને રાખ, એટલે સીધાં થઈ જશે. પત્નીણ : પણ, ક્‌યારે ધમકાવું? જ્‌યારે હું ઘરે પહોંચું છું ત્યાુરે તે સુતા હોય છે.

પત્ની- (બહેનપણીને) : આજકાલ મારા પતિ ખૂબ મોડા ઘરેઆવે છે. બહેનપણી : તો તું તેને ધમકાવીને રાખ, એટલે સીધાં થઈ જશે. પત્ની : પણ, ક્‌યારે ધમકાવું? જ્‌યારે હું ઘરે પહોંચું છું ત્યાુરે તે સુતા હોય છે.

પત્ની (બહેનપણીને)આજકાલ મારા પતિ રોજ મોડા ઘરે આવે છે. બહેનપણી – તો તુ તેને ધમકાવીને રાખ, એટલે તે સીધા થઈ જશે. પત્ની – પણ ક્યારે ધમકાવુ ? જ્યારે હું ઘરે પહોંચુ છુ ત્યારે તે સુતા હોય છે.

પપ્પા : ‘મનિયા ! તને આજ – કાલ કેવી ખરાબ ટેવ પાડી ગઈ છે, તેની તને ખબર છે ? મેં પૂછેલા સવાલનો જવાબ આપવાને બદલે તને સમો સવાલ પૂછવાની ટેવ પાડી ગઈ છે ?’ મનિયો : ‘ના પપ્પા ! તમને વળી આવું કોણે કહ્યું ?’

પપ્પુ એક વખત પેપ્સી સામે રાખીને ઉતરેલી કઢી જેવું મોં કરીને બેઠો હતો. એટલામાં ત્યાં ગપ્પુ આવી ચઢ્યો. ગપ્પુ પેપ્સી ગટગટાવી ગયો અને બોલ્યો : ‘કેમ પપ્પુ ઉદાસ દેખાય છે ?’ પપ્પુ રડતાં મોંએ બોલ્યો, ‘આજે દિવસ જ સાવ ખરાબ છે. સવારે ઘરવાળી જોડે ઝઘડો થયો, રસ્તામાં કાર પંચર થઈ ગઈ, ઑફિસ મોડે પહોંચ્યો તો શેઠ્યાએ બે-ચાર સંભળાવી અને નોકરીમાંથી નીકાળી દીધો અને હવે મરવા માટે જે પેપ્સીમાં ઝેર નાખીને બેઠો તો એ પણ તું પી ગયો….’

પપ્પુ એક વખત પેપ્સી સામે રાખીને ઉતરેલી કઢી જેવું મોં કરીને બેઠો હતો. એટલામાં ત્યાં ગપ્પુ આવી ચઢ્યો. ગપ્પુ પેપ્સી ગટગટાવી ગયો અને બોલ્યો : ‘કેમ પપ્પુ ઉદાસ દેખાય છે ?’ પપ્પુ રડતાં મોંએ બોલ્યો, ‘આજે દિવસ જ સાવ ખરાબ છે. સવારે ઘરવાળી જોડે ઝઘડો થયો, રસ્તામાં કાર પંચર થઈ ગઈ, ઑફિસ મોડે પહોંચ્યો તો શેઠ્યાએ બે-ચાર સંભળાવી અને નોકરીમાંથી નીકાળી દીધો અને હવે મરવા માટે જે પેપ્સીમાં ઝેર નાખીને બેઠો તો એ પણ તું પી ગયો….’

પરેશ એના મિત્ર નરેશને કહેતો હતો, ‘યાર, મારી પત્ની બહુ ગુસ્સો કરે છે.’ નરેશ : પહેલા મારી પત્ની પણ કરતી હતી, પરંતુ હવે નથી કરતી. પરેશ : એવું તેં શું કર્યું કે ગુસ્સો કરતી બંધ થઈ ગઈ. નરેશ : એક દિવસ મેં એને કહ્યું કે વૃદ્ધાવસ્થામાં ગુસ્સો આવે એ સ્વાભાવિક છે. બસ, ત્યારથી એણે ગુસ્સો કરવાનું જ બંધ કરી દીધું.

પરેશ નિશાળે જઈ રહ્યો હતો. રસ્તામાં એક માણસે તેને પૂછ્યું : ‘બેટા ! હું આ ફુટપાથ પર સીધો ચાલતો રહીશ તો હૉસ્પિટલે પહોંચી જઈશ ?’ પરેશે કહ્યું : ‘ના. ત્યાં પહોંચવા માટે તમારે રસ્તાની વચ્ચોવચ્ચ ચાલવું પડશે.

પહેલો મિત્ર-જો મને કોઈ વાતનો જવાબ આપવો હોય તો મને દિલથી આપવો જોઈએ કે દિમાગથી. બીજો મિત્ર – જે તારી પાસે હોય તેના વડે આપજે.

પાડોશી : અલ્યા પિન્ટુ, આ પરીક્ષામાં તારા આટલા ઓછા માર્ક કઈ રીતે આવ્યા ? પિન્ટુ : ગેરહાજર રહેવાના કારણે. પાડોશી : કેમ, તું પરીક્ષા આપવા નહોતો ગયો ? પિન્ટુ : હું નહીં, મારી બાજુમાં બેસતો છોકરો ગેરહાજર રહ્યો હતો !

પિતાએ પોતાની દીકરીનું ચિત્ર મિત્રને બતાવતા કહ્યું : ‘આ સૂર્યાસ્તનું ચિત્ર કેટલું મોહક છે. મારી દીકરી વિદેશમાં ચિત્રકામ શીખી છે, ખબર છે ?’ મિત્રએ ચિત્રને ધ્યાનથી જોતાં કહ્યું, ‘જરૂર શીખી હશે, કારણકે આપણા દેશમાં તો આ જ દિવસ સુધી આવો સૂર્યાસ્ત ક્યારેય નથી થયો !’

પિન્ટુ : ‘યાર, બધા ગુનેગારો ગુનો કર્યા પછી તેમની આંગળીઓનાં નિશાન કેમ છોડી જાય છે ?’ મોન્ટુ : ‘મને લાગે છે કે તે બધા અભણ હશે, નહિતર સહી છોડીને જાય ને ?!’

પિન્ટુ : ‘યાર, બધા ગુનેગારો ગુનો કર્યા પછી તેમની આંગળીઓનાં નિશાન કેમ છોડી જાય છે ?’ મોન્ટુ : ‘મને લાગે છે કે તે બધા અભણ હશે, નહિતર સહી છોડીને જાય ને ?!’

પિંકી : ‘અરે મનિયા ! તને આ રીતે કોરો પોસ્ટકાર્ડ કોણે લખ્યો છે ?’ મનિયો : ‘મારા મિત્ર બંટીએ.’ પિંકી : ‘પણ એ કોરો કેમ છે ?’ મનિયો : ‘કારણકે હમણાં અમારી વચ્ચે બોલ-ચાલ બંધ છે.’

પિંકી : ‘અરે મનિયા ! તને આ રીતે કોરો પોસ્ટકાર્ડ કોણે લખ્યો છે ?’ મનિયો : ‘મારા મિત્ર બંટીએ.’ પિંકી : ‘પણ એ કોરો કેમ છે ?’ મનિયો : ‘કારણકે હમણાં અમારી વચ્ચે બોલ-ચાલ બંધ છે.’

પોપટ -આજે જીવનમાં પહેલી વખત એલાર્મ ઘડિયાળને લીધે મારી ઊઘ ખૂલી. મિત્ર – કેમ અત્યાર સુધી એલાર્મનો અવાજ કાને નહોતો પડતો. પોપટ -ના, એવું નથી પણ આજે પત્નીએ ઘડિયાળ મારા માથા પર મારી.

પોપટ -આજે જીવનમાં પહેલી વખત એલાર્મ ઘડિયાળને લીધે મારી ઊઘ ખૂલી. મિત્ર – કેમ અત્યાર સુધી એલાર્મનો અવાજ કાને નહોતો પડતો. પોપટ -ના, એવું નથી પણ આજે પત્નીએ ઘડિયાળ મારા માથા પર મારી.

પોપટ- હું મારી પત્નીથી હેરાન થઈ ગયો છું, તેને ઉઠાવીને પાંચમાં માળેથી નીચે ફેંકવાનું મન થાય છે.‎ ચોપટ- તે બહું જાડી છે ?‎ પોપટ – નહી, હું એ વિચાર કરીને રોકાયો છું કે જો તે બચી જશે તો મને કોણ બચાવશે ?‎

પોપટ- હું મારી પત્નીથી હેરાન થઈ ગયો છું, તેને ઉઠાવીને પાંચમાં માળેથી નીચે ફેંકવાનું મન થાય છે. ચોપટ- તે બહું જાડી છે ? પોપટ – નહી, હું એ વિચાર કરીને રોકાયો છું કે જો તે બચી જશે તો મને કોણ બચાવશે ?

પ્રથમ વ્યક્તિ – તારો હાર ખૂબ જ કિમંતી લાગી રહ્યો છે, લાગે છે કે તને ક્યાંક સારી જોબ મળી ગઈ છે. બીજી યુવતી – સર્વિસ નહી, લોટરી લાગી ગઈ. મને શ્રીમંત પતિ મળી ગયો છે.

પ્રથમ સૈનિક : ‘તું કેમ આર્મીમાં જોડાયો ?’ બીજો સૈનિક : ‘મારી પત્ની નથી અને મને યુદ્ધ ગમે છે. પણ તારું શું ?’ પ્રથમ સૈનિક : ‘મારે પત્ની છે પણ મને શાંતિ ગમે છે.’

પ્રથમ સૈનિક : ‘તું કેમ આર્મીમાં જોડાયો ?’બીજો સૈનિક : ‘મારી પત્ની નથી અને મને યુદ્ધ ગમે છે. પણ તારું શું ?’પ્રથમ સૈનિક : ‘મારે પત્ની છે પણ મને શાંતિ ગમે છે.’

ફિઝાઓ મેં આપ… હવાઓ મેં આપ…. બહારો મે આપ….. લહરો મેં આપ…. ગાવો મેં આપ…. શહરો મે આપ….. ગલિયો મેં આપ…. ઘરો મેં આપ…. સચ સુના થા, આપ જૈસે વાઈરસ હર જગહ પર ફેલતે હૈ

ફોનની ઘંટડી વાગે છે. ટ્રીન….ટ્રીન….ટ્રીન…. ‘હલો, પ્રકાશ છે ?’ ‘ના. અહીં કોઈ પ્રકાશ નથી.’ ‘તો મીણબત્તી સળગાવો ને, પ્રકાશ આવશે !’

ફ્રેન્ડશીપ ડે નાં દિવસે મેં તો મિત્રોને ફક્ત એટલું જ પુછયુ‘તુ કે ‘ભાભી સાચવે તો છે ને? હીંબકા ભરી-ભરીને રોયા મારા ભાઇબંધ…

બકો લગન માં જમવા ગયો. ત્યાં પ્લેટ પર મૂકેલ ટીશ્યુ પેપર જોઇ ને તેમને થયું કે આ પણ કોઇ ખાવા ની ચીજ હશે. તે લઇ ને મોઢા માં મૂકવા જતા હતા ત્યાં બકુડી એ રાડ પાડી. ખાતા નહીં, હાવ મોળું સે.

બનાર્ડ શોને કોઈએ પૂછ્યું, ‘કોઈ વિષયમાં આપ જાણતા ન હોય તો શું કરો?’ ‘તો તે વિષયમાં હું પુસ્તક લખી નાખું.’

બંટી : ‘હું નાનો હતો ત્યારે એક વખત ટ્રક નીચે આવી ગયો હતો.’ રાજુ : ‘તો પછી બચી ગયો ?’ બંટી : ‘મને બરાબર યાદ નથી. આ તો વરસો પહેલાની વાત છે ને…’

બંટી : ‘હું નાનો હતો ત્યારે એક વખત ટ્રક નીચે આવી ગયો હતો.’ રાજુ : ‘તો પછી બચી ગયો ?’ બંટી : ‘મને બરાબર યાદ નથી. આ તો વરસો પહેલાની વાત છે ને…’

બંટી : ‘અરે મનિયા ! આ દિવાલમાં આવી ખીલી કેમ લગાવી ? માથાની જગ્યાએ અણી અને અણીની જગ્યાએ માથું છે ?’ મનિયો : ‘અરે મૂરખ ! એ ખીલી તો સામેની દિવાલમાં લગાડવાની છે, સમજ્યો ?’

બંટીએ કહ્યુ – જ્યારે હું ખૂબ જ નાનો હતો ત્યારે એક વાર કુતુબમીનાર પરથી પડી ગયો હતો. બબલી – છતા તુ બચી ગયો ? બંટી – મને યાદ નથી કારણ કે હું ખૂબ જ નાનો હતો.

બંતા – અરે સંતા, તારા ઘરમાં તો નોકરાણી હતી તો પછી તુ કેમ વાસણ ઘોઈ રહ્યો છે ? સંતા – બંતા ભાઈ, થોડા દિવસો પહેલા જ મે એ નોકરાણી સાથે લગ્ન કરી લીધા છે.

બંતા – અરે સંતા, તારા ઘરમાં તો નોકરાણી હતી તો પછી તુ કેમ વાસણ ઘોઈ રહ્યો છે ? સંતા – બંતા ભાઈ, થોડા દિવસો પહેલા જ મે એ નોકરાણી સાથે લગ્ન કરી લીધા છે.

બંતા – અરે સંતા, તારે કદી કોઈ મૂર્ખા સાથે ભટકાયો છે ?‎ સંતા – હા, મે કોશિશ તો જરૂર કરીર તેમનાથી દૂર રહેવાની પણ આજે તારાથી બચી ન શક્યો.‎

બંતા – આ ચપ્પુ કેમ ઉકાળી રહ્યો છે ‎ સંતા – સુસાઈડ કરવા માટે બંતા – તો ઉકાળવાની શી જરૂર છે ?‎ સંતા – ઈંફેક્શન ન થઈ જાય માટે.‎

બંતા – આ ચપ્પુ કેમ ઉકાળી રહ્યો છે ? સંતા – સુસાઈડ કરવા માટે બંતા – તો ઉકાળવાની શી જરૂર છે ? સંતા – ઈંફેક્શન ન થઈ જાય માટે.

બંતા – મને તારા ઘરની માખીઓ સતાવી રહી છે. જ્યારથી આવ્યો છુ ત્યારથી મારી પર જ બેસી રહી છે. ઉડાવુ છુ તો ફરી બેસે છે સંતા – હું પણ આમની આદતથી કંટાળી ગયો છુ જ્યાં ગંદી વસ્તુ દેખાય છે ત્યાંજ બેસવાનું શરૂ થઈ જાય છે.

બંતા – મને તારા ઘરની માખીઓ સતાવી રહી છે. જ્યારથી આવ્યો છુ ત્યારથી મારી પર જ બેસી રહી છે. ઉડાવુ છુ તો ફરી બેસે છે સંતા – હું પણ આમની આદતથી કંટાળી ગયો છુ જ્યાં ગંદી વસ્તુ દેખાય છે ત્યાંજ બેસવાનું શરૂ થઈ જાય છે.

બંતા – યાર તારા ઘરમાંથી હંમેશા હસવાનો અવાજ આવે છે.. તુ તારી પત્ની સાથે ખૂબ ખુશ છે યાર સંતા – અરે યાર એ તો મારી પત્ની મને ચંપલથી મારે છે.. જો વાગી જાય તો એ હસે છે અને ન વાગે તો હું હસુ છુ

બંતા – સારુ થયુ તમે મળી ગયા, હું મારું પર્સ ઘરે ભૂલી આવ્યો છુ, મને 500 રૂપિયાની તત્કાલ જરૂર છે. સંતા – કોઈ વાંધો નહી, મુસીબતમાં જ મિત્ર મિત્રના કામે આવે છે. આ લે બે રૂપિયા, બસ પકડ, આ બસ સીધી તમારા ઘરે જ જશે. ઘરે જઈને પર્સ લઈ આવો.

બંતા -(સંતાને) ચાલ, 5 રૂપિયા ફાળો આપ, એક નેતાનું અવસાન થઈ ગયુ છે, આપણે બધાએ મળીને તેનો ‎અંતિમ સંસ્કાર કરવાનો છે. ‎ સંતા – આ લે 15 રૂપિયા, અને ચાલ એક સાથે ત્રણના અંતિમ સંસ્કાર કરી નાખીએ. ‎

બંતા -(સંતાને) ચાલ, 5 રૂપિયા ફાળો આપ, એક નેતાનું અવસાન થઈ ગયુ છે, આપણે બધાએ મળીને તેનો અંતિમ સંસ્કાર કરવાનો છે. સંતા – આ લે 15 રૂપિયા, અને ચાલ એક સાથે ત્રણના અંતિમ સંસ્કાર કરી નાખીએ.

બંતા : હવે બધા મને ભગવાન માને છે. સંતા : તને કેવી રીતે ખબર પડી ? બંતા : કાલે હુ બગીચામાં ગયો ત્યારે ત્યાં બેઠેલા બધા બોલી ઉઠયા : ઓ ભગવાન તું પાછો આવ્યો ?

બંતા- અરે જો સંતા, આ કોલ્ડ્રિંકની બોટલમાં વંદો તરી રહ્યો છે સંતા- અરે વાહ, શુ સીન છે. માણસોની સાથે સાથે આ જીવોને પણ ફેવરેટ ડ્રિંક છે.

બંતા- અરે જો સંતા, આ કોલ્ડ્રિંકની બોટલમાં વંદો તરી રહ્યો છે સંતા- અરે વાહ, શુ સીન છે. માણસોની સાથે સાથે આ જીવોને પણ ફેવરેટ ડ્રિંક છે.

બંતા- અરે સંતા તે કાન પર કેળુ કેમ મુક્યુ છે ? સંતા- ઓ ભગવાન, તો શુ હું લંચમાં પેંસિલ ખાઈ ગયો શુ ?

બંતા- ઓયે સંતા, આ ટ્યુબલાઈટની સામે મોઢુ ફાડીને શું કરી રહ્યો છે? સંતા – અરે યાર ડોક્ટરે આજે ડિનરમાં લાઈટ ખાવાનું કહ્યું છે.

બંતા ટેક્સીમાં જતો હતો. અચાનક ટેક્સીવાળો બોલ્યો, ‘અપની ટેક્સી કા બ્રેક ફેઈલ હો ગયા હૈ !’ બંતા કહે, ‘ઓયે ફિકર મત કર, અગલી બાર પાસ હો જાયેગા !’

બંતા લેખક એક દિવસ એક સભામાં ભાષણ આપી રહ્યા હતા – કેવો સંજોગ છે કે જે દિવસે પ્રેમચંદજીનું અવસાન થયુ તે દિવસે મારો જન્મ થયો. જોવામાં આવે તો તે દિવસ હિન્દી સાહિત્યને માટે…. ‘બહુ દુર્ભાગ્યનો દિવસ હતો’ સંતા સભાની વચ્ચે જ બોલી ઉઠ્યો.

બંતાએ સંતાને કહ્યું, ‘યાર, મૈને મેરી બીવી કો બારવી પાસ કરવાયા. ફિર બી.એ. પાસ કરવાયા. ફિર એમ.એ. પાસ કરવાયા અરે, ઉસકો ગવર્મેન્ટ મેં નોકરી ભી દિલા દી. અબ ઔર ક્યાં કરું ?’ સંતાએ સલાહ આપી, ‘અબ એક અચ્છા સા લાડકા દેખકર ઉસકી શાદી કરા દે !’

બંતાના માથામાંથી લોહી વહી રહ્યું હતું. કોઈએ પૂછ્યું, ‘યે ક્યાં હુઆ ?’ બંતાએ કહ્યું ‘મેં હાથો સે દીવાર તોડ રહા થા, કીસીને મુજ સે કહા, બંતા, કભી કભી સર કા ભી ઇસ્તેમાલ કિયા કરો….’

બંતાની તબિયત ખુબ જ ખરાબ હતી. તે મરણ પથારીએ હતો. તેણે સંતાને પોતાની પાસે બોલાવ્યો અને કહ્યું સંતા, આ લે એક લાખ રૂપિયા. મારા મર્યા બાદ રોજ એક પેગ વ્હીસ્કી મારી કબર પર રોજ છાંટ તો રહેજે. સંતા: જો તને ખરાબ નહિ લાગે તો એક વાત કહું? બંતા: બોલને જે બોલવું હોય તે બોલ સંતા: વ્હીસ્કીને છાંટતા પહેલા એને મારી કીડનીમાં ફિલ્ટર કરી દઉં તો ચાલશે ને?

બાપુ – જીવલા પડોસ માં કોઈ લાંબી બાઈ રે છે? જીવલો – કેટલીય છે . બાપુ – એના કપડા લેતો આવ. જીવલો – કેમ બાપુ ? બાપુ – દાકતર એ મને ઠંડી માં લાંબી બાઈ ના કપડા પહેરવાનું કીધું છે.

બાપુ- અરે વાહ તેતો લગ્ન પણ કરી લીધા ને , ભાભીનું નામ શું છે? બીજા બાપુ- ‘ગુગલ બા’ બાપુ- કેમ લ્યા આવું નામ? બીજા બાપુ- પ્રશ્ન એક કરો તો જવાબ દસ આપે છે.

બાપુ એક ચોપડી વાંચતાં વાંચતાં રડવા માંડ્યા. બાએ પૂછ્યું : ‘રડો છો કાં ?’ બાપુ : ‘આ બુકનો અંત બહુ કરુણ છે.’ બા : ‘કઈ બુક છે ?’ બાપુ : ‘પાસબુક.’

બાપુ ઘોડા પર બેસી રોજ કોલેજ જતાં હતાં । ત્રણ વષૅ પછી બાપુને એકલા કોલેજ જતાં જોઇને કોઈએ પુછયુ :: બાપુ તમારો ઘોડો કયા ? બાપુ : ઘોડો ગ્રેજયુએટ થઇ ગયો ।।

બાપુ બીડી પિતા હતા.. મગન: બાપુ તમારી બીડી માંથી ધુમાડા કેમ નથી નીકળતા? બાપુ: તે ના નીકળે આ તો CNG બીડી છે

બાપુ બીડી પીતા હતા. કોઈકે પૂછ્યું : બાપુ, ધુમાડા કાં નો નીકળે ? બાપુ : આ અસ્સલ CNG બીડી છે એટલે….!!

બાપુ બીડી પીતા હતા. કોઈકે પૂછ્યું : બાપુ, ધુમાડા કાં નો નીકળે ? બાપુ : આ અસ્સલ CNG બીડી છે એટલે….!!

બાપુએ વિમાનમાં ઊભા થઈને બરાડો પાડ્યો : ‘હાઈજેક !’ બધા ડરી ગયા પણ ત્યાં તો બીજા છેડેથી ઊભો થયેલ જેક સામે બોલ્યો : ‘હાય નાથુભા…!’

બાબુ : ‘મારા કાકાની પાસે સાયકલથી માંડીને હવાઈ જહાજ સુધી બધું જ છે.’ કનુ : ‘તારા કાકા શેનો વેપાર કરે છે ?’ બાબુ : ‘તેમની રમકડાંની દુકાન છે.’

બાબુ : ‘મારા કાકાની પાસે સાયકલથી માંડીને હવાઈ જહાજ સુધી બધું જ છે.’ કનુ : ‘તારા કાકા શેનો વેપાર કરે છે ?’ બાબુ : ‘તેમની રમકડાંની દુકાન છે.’

બાબુ : ‘મારા કાકાની પાસે સાયકલથી માંડીને હવાઈ જહાજ સુધી બધું જ છે.’‎ કનુ : ‘તારા કાકા શેનો વેપાર કરે છે ?’‎ બાબુ : ‘તેમની રમકડાંની દુકાન છે.’‎

બે કંજૂસ મિત્રો ઘણા સમય પછી મળ્યા તો એકે કહ્યુ – મિલનની ખુશીમાં એક-એક ચા થઈ જાય. બીજો બોલ્યો – જરૂર પીશું, પરંતુ બિલ તારે આપવું પડશે, યાદ છે છેલ્લીવાર મેં પીવડાવી હતી.

બે ગપ્પીદાસો વાતો કરી રહ્યા હતા. એકે કહ્યું : ‘જ્યારે હું બર્મામાં હતો ત્યારે ત્યાં એક વાઘ ધસી આવ્યો. એ વખતે શું કરવું તેની મને કાંઈ ગમ પડતી નહોતી એટલે મેં તો પાણીની છાલક તેની આંખો અને મોં ઉપર મારી અને એ યુક્તિ આખર કામ કરી ગઈ. વાઘ તુરત જ ત્યાંથી ભાગી ગયો’ આ સાંભળી બીજો ગપ્પીદાસ બોલી ઊઠયો : ‘હા. તદ્દન સાચી વાત છે. હું એ વખતે ત્યાંથી જ પસાર થઈ રહ્યો હતો. જ્યારે એ વાઘ મારી તદ્દન નજીકથી પસાર થયો ત્યારે તેની મૂછોને મેં હાથ ફેરવ્યો ત્યારે ભીની હતી.’

બે ગપ્પીદાસો વાતો કરી રહ્યા હતા. એકે કહ્યું : ‘જ્યારે હું બર્મામાં હતો ત્યારે ત્યાં એક વાઘ ધસી આવ્યો. એ વખતે શું કરવું તેની મને કાંઈ ગમ પડતી નહોતી એટલે મેં તો પાણીની છાલક તેની આંખો અને મોં ઉપર મારી અને એ યુક્તિ આખર કામ કરી ગઈ. વાઘ તુરત જ ત્યાંથી ભાગી ગયો’ આ સાંભળી બીજો ગપ્પીદાસ બોલી ઊઠયો : ‘હા. તદ્દન સાચી વાત છે. હું એ વખતે ત્યાંથી જ પસાર થઈ રહ્યો હતો. જ્યારે એ વાઘ મારી તદ્દન નજીકથી પસાર થયો ત્યારે તેની મૂછોને મેં હાથ ફેરવ્યો ત્યારે ભીની હતી.’

બે નાનાં બાળકો વાતો કરી રહ્યા હતાં. મંજુ : મારા દાદા પાસે તો અટલો મોટો તબેલો હતો કે આખા ગામની ગાય-ભેંસ એમાં રહેતી. સંજુ : મારા દાદા પાસે તો એટલી મોટી છત્રી હતી કે એમાં અમારું આખું કુટુંબ આવી જતું. મંજુ : હવે જા જા આટલી મોટી છત્રી ના હોય. એ છત્રી ક્યાં રાખતા ? સંજુ : તારા દાદાના તબેલામાં.

બે બહેનપણીઓ વાતો કરી રહી હતી. પહેલી બોલી – મેં નિર્ણય કર્યો છે કે જ્યા સુધી 25 વર્ષની ન થવુ ત્યાં સુધી લગ્ન નહી કરુ. બીજી બોલી – અને મેં નિર્ણય લીધો છે કે જ્યાં સુધી લગ્ન ન થાય ત્યાં સુધી 25 વર્ષની થવુ જ નહી.

બે બહેનપણીઓ વાતો કરી રહી હતી.‎ પહેલી બોલી – મેં નિર્ણય કર્યો છે કે જ્યા સુધી 25 વર્ષની ન થવુ ત્યાં સુધી લગ્ન નહી કરુ.‎ બીજી બોલી – અને મેં નિર્ણય લીધો છે કે જ્યાં સુધી લગ્ન ન થાય ત્યાં સુધી 25 વર્ષની થવુ જ નહી.‎

બે બાળકો પરસ્પર લડી રહ્યા હતા. પહેલો બોલ્યો – મારો એક હાથ પડવાથી તારા બત્રીસ દાંત તૂટી ‎જશે. ‎ બીજો બોલ્યો – હુ તારા ચોસઠ દાંત તોડી નાખીશ. ‎ એક ત્રીજો છોકરો, જે પાસે જ ઉભો હતો તે હંસીને બોલ્યો – તને કદાચ ખબર નથી કે એક વ્યક્તિને ‎બત્રીસ જ દાંત હોય છે. ‎ બીજો બોલ્યો – મને ખબર હતી કે તુ વચ્ચે જરૂર બોલીશ, આથી બત્રીસ તારા પણ ગણી લીધા હતા.‎

બે બાળકો પરસ્પર લડી રહ્યા હતા. પહેલો બોલ્યો – મારો એક હાથ પડવાથી તારા બત્રીસ દાંત તૂટી જશે. બીજો બોલ્યો – હુ તારા ચોસઠ દાંત તોડી નાખીશ. એક ત્રીજો છોકરો, જે પાસે જ ઉભો હતો તે હંસીને બોલ્યો – તને કદાચ ખબર નથી કે એક વ્યક્તિને બત્રીસ જ દાંત હોય છે. બીજો બોલ્યો – મને ખબર હતી કે તુ વચ્ચે જરૂર બોલીશ, આથી બત્રીસ તારા પણ ગણી લીધા હતા.

બે મિત્રો આપસમાં વાતચીત કરતા હતા. એકે કહ્યું : ‘યાર, ગઈકાલે રાત્રે મારી પત્નીએ એક સ્વપ્નું જોયું કે એનાં લગ્ન એક લખપતિની સાથે થયાં છે.’ ‘તું નસીબદાર છે.’ બીજા મિત્રે કહ્યું. ‘એ કઈ રીતે ?’ ‘એટલા માટે કે મારી પત્ની તો આ પ્રકારનાં સ્વપ્નાંઓ દિવસ દરમ્યાન જોયાં કરે છે !’

બે મિત્રો ઝઘડી રહ્યા હતા. એક મિત્રે ઉગ્ર થઈને બીજા મિત્રને કહ્યું. ‘તું મારી વાત સમજતો કેમ નથી ? મને લાગે છે કે તારા મગજમાં ભૂસું ભરાયેલું છે.’ બીજા મિત્રે શાંતિથી કહ્યું : ‘મારા મગજમાં ભૂંસું ભરાયેલું છે, તેથી જ સ્તો તું ક્યારનો મારું મગજ ખાધા કરે છે.’

બે મિત્રો પરીક્ષામાં નપાસ થઈને વાત કરી રહ્યા હતા. એક મિત્ર : ‘કંટાળી ગયા યાર, ચાલ આત્મહત્યા કરી લઈએ….’ બીજો મિત્ર : ‘ચસકી ગયું છે ? આ બધું બાલમંદિરથી ફરી ભણવું પડશે… રહેવા દે !’

બે મિત્રો પરીક્ષામાં નપાસ થઈને વાત કરી રહ્યા હતા. એક મિત્ર : ‘કંટાળી ગયા યાર, ચાલ આત્મહત્યા કરી લઈએ….’ બીજો મિત્ર : ‘ચસકી ગયું છે ? આ બધું બાલમંદિરથી ફરી ભણવું પડશે… રહેવા દે !’

બે મિત્રો રસ્તેથી જઈ રહ્યા હતા, રસ્તામાં તેમને બે બોમ્બ પડેલા જોયા. પહેલો મિત્ર – ચાલ, આ બોમ્બ પોલીસને આપી દઈએ. બીજો મિત્ર – પણ એકાદ રસ્તામાં ફૂટી ગયો તો ? પહેલો મિત્ર – ખોટું બોલવાનુ કે એક જ મળ્યો હતો.

બે મિત્રો સંગીતનો કાર્યક્રમ માણવા ગયેલા, થોડીવાર પછી એક મિત્રે બીજાને કોણી મારીને કહ્યું, ‘જો ને ! પેલો પહેલી હરોળમાં બેઠો છે તે કેવો ઊંઘે છે ! એને સંગીતમાં સમજણ ન પડતી હોય તો અહીં શું કામ આવ્યો હશે ?’ બીજા મિત્રે કહ્યું, ‘અરે ! બુદ્ધુ ! આટલી વાત કરવા માટે તે મારી ઊંઘ બગાડી !’

બે સ્ત્રીઓ પુરુષોની બીજા પર નિર્ભરતા વિશે વાત કરી રહી હતી. એક હસીને બોલી – મારા પતિ બિલકુલ બાળકોની જેમ અસહાય છે. બીજી બોલી – મારા પતિના પણ એ જ હાલ છે. ક્યાં સુધીની વાત કરું ? ઓફિસમાંથી આવીને જ્યારે તે શર્ટમાં બટન લગાવે છે ત્યારે સોઈમાં દોરો પણ મારે જ પરોવી આપવો પડે છે.

બેચારા સંતા… વો અબ સોતા નહીં. બેચારા સંતા… ઉસે નીંદ હી નહીં આતી. બેચારા સંતા… વો બિસ્તર સે દુર ભાગતા હૈ. બેચારા સંતા… સોને સે ડરતા હૈ… કયું ? કયું કી પિછલે મહીને ઉસને સપને મેં લોન લી થી. ઔર, અબ ઉસકે પાસ હફ્તે ચુકાને કે પૈસે નહીં હૈ!

બોસ : તમારો જન્મદિવસ ક્યારે ? સંતા : ૧૩ ઓક્ટોબર. બોસ : કયું વર્ષ ? સંતા : અજીબ હૈ યારા…. અરે હર સાલ…

ભાઈ ! મને ભૂલી ન જતો.’ કરસને પોતાના દોસ્ત મનોજથી છુટા પડતાં કહ્યું. ના, કઈ રીતે ભૂલી શકું છું ? તૂટેલો રેડીયો, ફાટેલું પેન્ટ અને તૂટેલી ઘડિયાળ ઘણા સમય સુધી તારી યાદ અપાવતી રહેશે.’ મનોજ કહ્યું.

ભાઈ ! મને ભૂલી ન જતો.’ કરસને પોતાના દોસ્ત મનોજથી છુટા પડતાં કહ્યું. ના, કઈ રીતે ભૂલી શકું છું ? તૂટેલો રેડીયો, ફાટેલું પેન્ટ અને તૂટેલી ઘડિયાળ ઘણા સમય સુધી તારી યાદ અપાવતી રહેશે.’ મનોજ કહ્યું.

મગન – અરે ભાઈ છગન, તુ ક્યાં ભટકી રહ્યો છે ? છગન – શુ બતાવુ યાર, કાલથી શોધી રહ્યો છુ, ક્યાય મળતુ નથી. મગન – શુ નથી મળતુ ? છગન – મારુ પર્સ, તેમા 20,000 રૂપિયા અને મારુ ક્રેડિટ કાર્ડ પણ છે મગન – શુ તુ ગઈકાલથી પર્સ શોધી રહ્યો છે ? છગન – નહી પર્સ તો મારા નાના ભાઈને મળી ગયુ છે. મગન – તો પછી શુ શોધી રહ્યો છે ? છગન – અરે, હું તો મારા નાના ભાઈને શોધી રહ્યો છુ.

મગન – ગૈ કાલે મારે શન્તા નો ફોન આવ્યો . ઘરે આવોને કોઇ નથી. છગન – આલ્લેલે પછી !. મગન – હું મારતે સ્કુતરે પોંચી ગ્યો. મગન – આલ્લેલે પછી ! છગન – ઈ સાચા બોલી છે ઘરે કોઇ નોતુ – તાળુ હતું

મગન – તને ખબર છે મારા કાકા પાસે સાઈકલથી માંડીને હેલિકોપ્ટર સુધીનુ બધુ જ છે. છગન – તારા કાકા શુ મોટા વેપારી છે ? મગન – તેમની રમકડાંની દુકાન છે.

મગન – બોલ યાર, આખી જીંદગી કોણ આપણને સાથ આપી શકે, પત્ની કે પ્રેમિકા ?‎ છગન – આમ તો બંને સાથ આપે, પણ જો બંન્નેને એકબીજા વિશે ખબર પડી જાય તો બંનેમાંથી ‎ એકપણ નહી.‎

મગન – હું આજે દસ ઈ-મેલ મોકલવાનો છે. ‎ છગન – હું તે પોસ્ટબોકસમાં નાખી આવીશ ‎

મગન – હું આજે દસ ઈ-મેલ મોકલવાનો છે. છગન – હું તે પોસ્ટબોકસમાં નાખી આવીશ

મગન (છગનને) : ‘તમારા છોકરાનો વ્યવસાય શું છે ?’ છગન : ‘ટીમ્બર મર્ચન્ટ છે.’ મગન : ‘તો તો જંગલોના જંગલો ખરીદતો હશે.’ છગન : ‘ના…ના…’ મગન : ‘તો તો જથ્થાબંધ વેપારી હશે. છગન : ‘ના… ના… એ તો ગામના ટાવરચોકમાં દાતણ વેચે છે !’

મગન : ‘બધા હવે મને ભગવાન માને છે.’ છગન : ‘તને કેવી રીતે ખબર પડી ?’ મગન : ‘કાલે હું બગીચામાં ગયો હતો તો ત્યાં બેઠેલા બધા એકી સાથે બોલી ઊઠ્યાં – ‘હે ભગવાન, તું પાછો આવ્યો ?’

મગન : ‘બોલ છગન, તને બે મિનિટ માટે વડાપ્રધાન બનાવે તો શું કરે ?’ છગન : ‘મેગી બનાવું. બીજું તો શું કરું બે મિનિટમાં ?’ મગન : ‘ધારો કે પાંચ વર્ષ માટે બનાવે તો શું ધાડ મારે ?’ છગન : ‘ના રે બાપ, હું ના બનું પાંચ વર્ષ માટે.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘અરે, એટલી બધી મેગી ખાય કોણ ?’

મગન : ‘બોલ છગન, તને બે મિનિટ માટે વડાપ્રધાન બનાવે તો શું કરે ?’ છગન : ‘મેગી બનાવું. બીજું તો શું કરું બે મિનિટમાં ?’ મગન : ‘ધારો કે પાંચ વર્ષ માટે બનાવે તો શું ધાડ મારે ?’ છગન : ‘ના રે બાપ, હું ના બનું પાંચ વર્ષ માટે.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘અરે, એટલી બધી મેગી ખાય કોણ ?’

મગન : ‘બોલ છગન, તને બે મિનિટ માટે વડાપ્રધાન બનાવે તો શું કરે ?’ છગન : ‘મેગી બનાવું. બીજું તો શું કરું બે મિનિટમાં ?’ મગન : ‘ધારો કે પાંચ વર્ષ માટે બનાવે તો શું ધાડ મારે ?’ છગન : ‘ના રે બાપ, હું ના બનું પાંચ વર્ષ માટે.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘અરે, એટલી બધી મેગી ખાય કોણ ?’

મગન : ‘મારા દાદા 96 વર્ષ જીવ્યા પણ એમણે કદી ગ્લાસીસ નો’તા વાપર્યા….’ છગન : ‘હા મને ખબર છે. ઘણા લોકોને ડાયરેક્ટ બોટલથી જ પીવાની ટેવ હોય છે !’

મગન : ‘યાર છગન, તેં સવા લાખ રૂપિયાની જીવનવીમાની પોલિસી રદ કેમ કરાવી દીધી ?’ છગન : ‘તો શું કરું ? જ્યારથી વીમો લીધો ત્યારથી મારી પત્ની બધાને કહેતી ફરતી હતી કે મારા પતિનું તો હાથી જેવું છે….. જીવતો લાખનો અને મરે તો સવાલાખનો !’

મગન : ‘હું નોકરી બદલવા ઈચ્છું છું, યાર.’ છગન : ‘તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ ?’ છગન : ‘પરણેલો પુરુષ કેટલી નોકરીઓ બદલે છે તે મહત્વનું નથી. આખરે તો એનો બૉસ એક જ રહે છે !’

મગન : છગન, બાકી તમારો કૂતરો એટલે કહેવું પડે હો… સિંહ જેવો લાગે છે. છગન : તારો ડોહો, ઈ સિંહ જ છે, પણ ખાધાપીધા વગરનો કુતર્યા જેવો થઈ ગયો છે.

મગન : તારી કારનું નામ શું ? છગન : યાદ નથી યાર, પણ કંઈક T થી શરૂ થાય છે. મગન : ઓયે…. તારી ગાડી તો કમાલની છે યાર. ટી થી શરૂ થાય છે ! મારી તો પેટ્રોલથી શરૂ થાય છે….!

મગન : તારી કારનું નામ શું ? છગન : યાદ નથી યાર, પણ કંઈક T થી શરૂ થાય છે. મગન : ઓયે…. તારી ગાડી તો કમાલની છે યાર. ટી થી શરૂ થાય છે ! મારી તો પેટ્રોલથી શરૂ થાય છે….!

મગન : બધા હવે મને ભગવાન માને છે. છગન : તને કેવી રીતે ખબર પડી ? મગન : કાલે હું બગીચામાં ગયો તો ત્યાં બેઠેલા બધા બોલી ઊઠ્યા : ‘ઓ ભગવાન, તું પાછો આવ્યો !’

મગન : મારા દાદા ૯૬ વર્ષ જીવ્યા પણ એમણે કદી ગ્લાસીસ નોતા વાપર્યા. સંતા : હા… મૈનું પતા હૈ… કુછ લોગના હંમેશા ડાયરેક્ટ બોતલ સે હી પીતે હૈ.

મગન : ‘હું નોકરી બદલવા ઈચ્છું છું, યાર.’ છગન : ‘તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ ?’ છગન : ‘પરણેલો પુરુષ કેટલી નોકરીઓ બદલે છે તે મહત્વનું નથી. આખરે તો એનો બૉસ એક જ રહે છે !’

મગન : ‘હું નોકરી બદલવા ઈચ્છું છું, યાર.’ છગન : ‘તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ ?’ છગન : ‘પરણેલો પુરુષ કેટલી નોકરીઓ બદલે છે તે મહત્વનું નથી. આખરે તો એનો બૉસ એક જ રહે છે !’

મગન અને એનો મિત્ર ૧ લી એપ્રિલે એક બસમાં મુસાફરી કરી રહ્યા હતા . કન્ડકટરે ટિકિટ માગી. મગને 10 રૂપિયા આપી ટિકિટ લીધી. મગન એના મિત્રને કહે :”કન્ડકટરને મેં કેવો એપ્રિલ ફૂલ બનાવ્યો, મારી પાસે તો બસનો પાસ છે !’

મગન અને છગન પાનાં રમતા હતા. છગને રાડય નાખી : હું જીતી ગયો, મગન હું જીતી ગયો…. મગન : કેમનો જીત્યો તું ? છગન : જોઈ લ્યો આ ત્રણ એક્કા… મગન : તે તું ય જોઈ લે, આ દુડી, તીડી, બાદશાહ અને આ ભરેલી બંદૂક…. છગન : મગન, હું તો બે ઘડી ગમ્મત કરતો’તો…. ઈ તો તમે જ

મગન એના મિત્રનો નંબર મોબાઈલમાં સેવ કરતો હતો. વજેસિંગબાપુ જોતા હતા. વજેસિંગબાપુ : અલ્યા શું કરે છે ? મગન : સેવ કરું છું વજેસિંગબાપુ : અઢીસો ગ્રામ મારીય કરજે ભેગાભેગી.

મગન એના મિત્રનો નંબર મોબાઈલમાં સેવ કરતો હતો. વજેસિંગબાપુ જોતા હતા. વજેસિંગબાપુ : અલ્યા શું કરે છે ? મગન : સેવ કરું છું વજેસિંગબાપુ : અઢીસો ગ્રામ મારીય કરજે ભેગાભેગી.

મગન એના મિત્રનો નંબર મોબાઈલમાં સેવ કરતો હતો. વજેસિંગબાપુ જોતા હતા. વજેસિંગબાપુ : અલ્યા શું કરે છે ? મગન : સેવ કરું છું વજેસિંગબાપુ : અઢીસો ગ્રામ મારીય કરજે ભેગાભેગી.

મગન પાછળ એક કૂતરો દોડતો હતો. મગન હસતો જતો હતો. એની પાસેથી પસાર થનાર એક ભાઈએ પૂછ્યું : ‘તમે આમ હસો છો કેમ ?’ મગન : ‘મારી પાસે હવે એરટેલનું નેટવર્ક છે તોય આ હચવાળા પાછળ ને પાછળ ફરે છે એટલે.

મગન પાછળ એક કૂતરો દોડતો હતો. મગન હસતો જતો હતો. એની પાસેથી પસાર થનારે પૂછ્યું : તમે આમ હસો છો કેમ ? મગન : મારી પાસે હવે એરટેલનું નેટવર્ક છે તોય આ હચવાળા પીછો નથી છોડતા એટલે હસું નહીં તો શું કરું ?

મગન: રાજુ તમારી બીડી માંથી ધુમાડા કેમ નથી નીકળતા? રાજુ: તે ના નીકળે આ તો CNG બીડી છે

મગનને કોઈ મોબાઈલ પર વારેઘડીએ સતાવી રહ્યુ હતુ. મગને નવી સિમ ખરીદી અને તેને મેસેજ કરી દીધો કે ‘મેં તો એ નંબર જ બંધ કરી નાખ્યો. હવે તુ શુ તારો બાપ પણ મને સતાવી નહી શકે.’

મગનને શરદી થઈ એટલે બાપુ પાસે ગયો. બાપુ કહે : ‘વ્હિસ્કી પીલે, મટી જશે.’ મગન : ‘બાપુ, એનાથી શરદી જશેને ?’ બાપુ : ‘આ પીવામાં અમારાં રાજપાટ જતાં’ર્યાં તો તારી શરદી નંઈ જાય ? ડોબા….’

મથુરકાકાની યાદશક્તિ બહુ નબળી થતી જતી હતી. એમને મળવા એમના જૂના મિત્ર મનુકાકા આવ્યા. વાતમાંથી વાત નીકળતાં મથુરકાકા કહે : ‘અરે હા, આ અમારી 50મી લગ્નતિથિ હતી. ને, એ રાતના અમે બન્ને જણા એક નવી રેસ્ટોરન્ટમાં જમવા ગયેલા ! અરે, બહુ સરસ ખાવાનું હતું !’ ‘એમ ? શું નામ હતું એ રેસ્ટોરન્ટનું ?’ ‘નામ….’ ઘરડા મથુરકાકા માથું ખંજવાળવા લાગ્યા, ‘પેલું ફૂલ હોય છે ને… પેલું સુગંધીદાર ફૂલ…’ ‘ગુલાબ ?’ ‘ગુલાબ નહીં યાર, આ…… પેલું સફેદ કલરનું હોય છે ને ?’ ‘જૂઈ ?’ ‘ના, ના, જૂઈ નહીં.’ ‘ચમેલી ?’ ‘અરે ચમેલી નહીં યાર…. આ તો મોટું સફેદ ફૂલ થાય છે અને પાછું મોટા ઝાડ પર ઊગતું હોય છે.’ ‘ચંપો ?’ ‘હા, હા…. એ જ !’ મથુરકાકા તરત જ સોફામાંથી ઊંચા થઈને રસોડા તરફ મોં કરી ઊંચા અવાજે કહેવા લાગ્યા : ‘અરે ચંપા…. ? આ રવિવારે આપણે કઈ રેસ્ટોરન્ટમાં જમવા ગયેલા ?’

મધુ – તમારા શરીર પર આ શાના નિશાન છે.? શ્રીમતી પોપટ – કાલે મારા પતિએ મને માર્યુ હતું. મધુ – પણ તમારા પતિ તો ગઈકાલે બહાર ગયા હતા ને ? શ્રીમતી પોપટ- હુ પણ એવું જ સમજતી હતી.

મધુ – તમારા શરીર પર આ શાના નિશાન છે.? શ્રીમતી પોપટ – કાલે મારા પતિએ મને માર્યુ હતું. મધુ – પણ તમારા પતિ તો ગઈકાલે બહાર ગયા હતા ને ? શ્રીમતી પોપટ- હુ પણ એવું જ સમજતી હતી.

મધુ – તમારા શરીર પર આ શાના નિશાન છે.?‎ શ્રીમતી પોપટ – કાલે મારા પતિએ મને માર્યુ હતું.‎ મધુ – પણ તમારા પતિ તો ગઈકાલે બહાર ગયા હતા ને ?‎ શ્રીમતી પોપટ- હુ પણ એવું જ સમજતી હતી.‎

મનિયાના મિત્ર રાજુએ આવીને કહ્યું : ‘મનિયા ! મને અત્યારે દસ રૂપિયાની જરૂર છે.’ આ સાંભળી મનિયાએ કહ્યું : ‘મને અત્યારે ૨૦ રૂપિયાની જરૂર છે.’ રાજુએ પૂછ્યું : ‘પણ તણે આમ ૨૦ રૂપિયા શી જરૂર છે ?’ મનિયાએ કહ્યું : ‘એમાંથી મારે દસ રૂપિયા તને આપવા છે.’

મનિયો : ‘આપણે બધા બસમાં અડઘો કલાકથી બેઠા છીએ છતાં સ્ટેશન આવ્યું નથી.’ પિંકી : ‘તે ક્યાંથી આવે ? આપણે ભલે અડઘા કલાકથી બસમાં બેઠા, પણ બસ ચાલુ તો થવી જોઈએ ને ?’

મનિયો : ‘ટીનીયા ! જો મને અત્યારે જ રસ્તામાં પૈસા ભરેલું પાકિટ મળી જાય તો મારે શું કરવું જોઈએ ?’ ટીનીયો : ‘સહુથી પહેલા એમાંથી તારે મને અડધો ભાગ આપી દેવાનો અને અડધો તારે રાખી લેવો.’

મનિયો : ‘ટીનીયા ! જો મને અત્યારે જ રસ્તામાં પૈસા ભરેલું પાકિટ મળી જાય તો મારે શું કરવું જોઈએ ?’ ટીનીયો : ‘સહુથી પહેલા એમાંથી તારે મને અડધો ભાગ આપી દેવાનો અને અડધો તારે રાખી લેવો.’

મનિયો : ‘બંટી ! આ નાનકડો મેડલ શેનો છે ?’ બંટી : ‘આ મેડલ મારા પપ્પાએ જયારે ગીત ગાવાનું શરુ કર્યું ત્યારે મળ્યો હતો.’ મનિયો : ‘આ મોટો મેડલ શેના માટે મળ્યો ?’ બંટી : ‘મારા પપ્પાએ ગીત ગાવાનું બંધ કર્યું એના માટે મળ્યો હતો.’

મનિયો : ‘શું તારા પિતાજી ખરેખર ખૂબ પૈસાદાર છે ?’ ટીનીયો : ‘હા, મારા પિતાજી એટલા બધા પૈસાદાર છે કે એમના બધા દાંત સોનાના છે.’ મનિયો : ‘તો તો પછી તારા પિતાજી એમનું માથું દરરોજ રાતે તિજોરીમાં મૂકીને ઊંઘતા હશે, કેમ ?’

મનુ : ‘અલ્યા બંટી ! મારા પપ્પાએ મને તારા ઘરમાં ટી. વી. અને ફ્રીજ છે કે નહિ, તેવું પૂછી જોવાનું કહ્યું છે.’ બંટી : ‘શું તારા પપ્પા ઈન્કમટેક્ષના ઓફિસર છે ?’ મનુ : ‘ના… ના… આ તો અમારે તમારી બાજુમાં ખાલી પડેલું મકાન ભાડે રાખવાનું છે એટલે.

મનુ :”આજે સવારે મારો દાંત સખત દુખતો હતો,માટે મારે ડોક્ટર ને ત્યાં જવું પડ્યું.‎ નનીયો:’દાંતમાં હજુ દુખાવો થાય છે?‎ મનુ:ખબર નહી,કારણ કે એ દાંત તો ડોક્ટરે રાખી લીધો.‎

મનુ :”આજે સવારે મારો દાંત સખત દુખતો હતો…માટે મારે ડોક્ટર ને ત્યાં જવું પડયું. નનીયો : વ્’ દાતમાં હજુ દુખાવો થાય છે? મનુગ્ખબર નહીં…કપ્રણ કે એ દાંત તો ડોકટરે રાખી લીધો.

મનુ અને કનુ ખાસ મિત્રો હતા. પણ ઝઘડો થવાના કારણે એમની દોસ્તી તૂટી ગઈ હતી. જ્યારે મનુનો જન્મ દિવસ આવ્યો ત્યારે તેની મમ્મીએ બધા મિત્રો સાથે તેને પણ બોલાવવાનું કહ્યું. એ વખતે મનુ કનુના ઘરે ગયો અને કહ્યું : ‘આવતી કાલે મારો જન્મ દિવસ છે. તારામાં હિંમત હોય તો આવી જજે.’

મનુ અને કનુ ખાસ મિત્રો હતા. પણ ઝઘડો થવાના કારણે એમની દોસ્તી તૂટી ગઈ હતી. જ્યારે મનુનો જન્મ દિવસ આવ્યો ત્યારે તેની મમ્મીએ બધા મિત્રો સાથે તેને પણ બોલાવવાનું કહ્યું. એ વખતે મનુ કનુના ઘરે ગયો અને કહ્યું : ‘આવતી કાલે મારો જન્મ દિવસ છે. તારામાં હિંમત હોય તો આવી જજે.’

મનુ અને કનુ ખાસ મિત્રો હતા. પણ ઝઘડો થવાના કારણે એમની દોસ્તી તૂટી ગઈ હતી. જ્યારે મનુનો જન્મ દિવસ આવ્યો ત્યારે તેની મમ્મીએ બધા મિત્રો સાથે તેને પણ બોલાવવાનું કહ્યું.એ વખતે મનુ કનુના ઘરે ગયો અને કહ્યું : ‘આવતી કાલે મારો જન્મ દિવસ છે. તારામાં હિંમત હોય તો આવી જજે.’

મનુ ને માનવ પાન-માવો ખાવા ગ્યા’તાં એવામાં રાવણ સાયકલ લઇને નમન નું અપહરણ કરવાં આવ્યો… નમન બી ને જલ્દી-જલ્દી cell માં થી મનુને misscall માર્યો (મનુ RIM to RIM free કરાવેલું હતું…) મનુ હામો માર્યો (call) … “Hey Sweet friends wts up??” નમન: “Sweet friend ની તો ………. કવ ઈ ન્યાં ………. આંય તારો કાકો ગુડાણો છે મને લૈ જાવા…….” મનુ: “હુ વાત કરેસ? પાછો??? પાછું ઓલું પીલેન લૈને…….?” નમન: “ના રે હુ તમેય તે… પેટ્રોલ પોહાય ??? આ ફેરી તો સાયકલ લૈ આયો સે…” મનુ: “લે ગાંડી તો હુ ચીંતા કરેસ .. ?? એને ડબલમાં નથી આવડતી … !!!

મનુ ને માનવ પાન-માવો ખાવા ગ્યા’તાં એવામાં રાવણ સાયકલ લઇને નમન નું અપહરણ કરવાં આવ્યો…નમન બી ને જલ્દી-જલ્દી cell માં થી મનુને misscall માર્યો (મનુ RIMto RIM free કરાવેલું હતું…) મનુ હામો માર્યો (call) … “Hey Sweet friends wts up??” નમન: “Sweet friend ની તો ………. કવ ઈ ન્યાં ………. આંય તારો કાકો ગુડાણો છે મને લૈ જાવા…….” મનુ: “હુ વાત કરેસ? પાછો??? પાછું ઓલું પીલેન લૈને…….?” નમન: “ના રે હુ તમેય તે… પેટ્રોલ પોહાય ??? આ ફેરી તો સાયકલ લૈ આયો સે…” મનુ: “લે ગાંડી તો હુ ચીંતા કરેસ .. ?? એને ડબલમાં નથી આવડતી … !!!

મનુ: યાર તારી બૈરી બરેલી રોટલી બનાવે છે તને કોઈ વાંધો નથી? ગનું: ના રે બિલકુલ નહિ , મારી પાસે બર્નોલ છે.

મનુએ પોતાના મિત્ર રાહુલને કહ્યું : રાહુલ, મારા મામા મોટા ચિત્રકાર છે. એ ફક્ત પોતાના બ્રશને એક ઈશારો કરે તો હસતા માણસનું ચિત્ર રડતા માણસમાં ફેરવાઈ જાય છે. રાહુલે કહ્યું : એ કંઈ ખાસ ખૂબી ન કહેવાય ! મારી મમ્મી આવું કામ એક ઝાડુ વડે પણ કરી શકે છે.

મનુએ પોતાના મિત્ર રાહુલને કહ્યું : રાહુલ, મારા મામા મોટા ચિત્રકાર છે. એ ફક્ત પોતાના બ્રશને એક ઈશારો કરે તો હસતા માણસનું ચિત્ર રડતા માણસમાં ફેરવાઈ જાય છે. રાહુલે કહ્યું : એ કંઈ ખાસ ખૂબી ન કહેવાય ! મારી મમ્મી આવું કામ એક ઝાડુ વડે પણ કરી શકે છે.

મનુએ પોતાના મિત્ર રાહુલને કહ્યું : રાહુલ, મારા મામા મોટા ચિત્રકાર છે. એ ફક્ત પોતાના બ્રશને એક ઈશારો કરે તો હસતા માણસનું ચિત્ર રડતા માણસમાં ફેરવાઈ જાય છે. રાહુલે કહ્યું : એ કંઈ ખાસ ખૂબી ન કહેવાય ! મારી મમ્મી આવું કામ એક ઝાડુ વડે પણ કરી શકે છે.

મનુએ પોતાના મિત્ર રાહુલને કહ્યું : રાહુલ, મારા મામા મોટા ચિત્રકાર છે. એ ફક્ત પોતાના બ્રશને એક ઈશારો કરે તો હસતા માણસનું ચિત્ર રડતા માણસમાં ફેરવાઈ જાય છે. રાહુલે કહ્યું : એ કંઈ ખાસ ખૂબી ન કહેવાય ! મારી મમ્મી આવું કામ એક ઝાડુ વડે પણ કરી શકે છે.

મનુએ પોતાના મિત્ર રાહુલને કહ્યું : રાહુલ, મારા મામા મોટા ચિત્રકાર છે. એ ફક્ત પોતાના બ્રશને એક ‎ઈશારો કરે તો હસતા માણસનું ચિત્ર રડતા માણસમાં ફેરવાઈ જાય છે.‎ રાહુલે કહ્યું : એ કંઈ ખાસ ખૂબી ન કહેવાય ! મારી મમ્મી આવું કામ એક ઝાડુ વડે પણ કરી શકે છે.‎

મનું : કેમ, યાર તું પરીક્ષામાં નાપાસ થયો ? કનું : અમેરિકાને કારણે. મનું : કેમ, અમેરિકા ને લિધે ? કનું : યાર, અમેરિકા ઉપર પુછેલા બધા જ પ્રશ્નોના જવાબ મેં ખોટા લખ્યા હતા માટે.

મમ્મી : ‘બેટા મનિયા ! એવું કોઈ કામ કરવું ન જોઈએ કે જેથી માર ખાવો પડે, સમજ્યો ?’ મનિયો : ‘મમ્મી ! તો પછી કાલથી હું નિશાળે જવાનું બંધ કરી દઈશ.’ મમ્મી : ‘કેમ ?’ મનિયો : ‘કારણ કે નિશાળે જવાથી માસ્તરના હાથનો માર ખાવો પડે છે.’

મમ્મી : ‘બેટા મનિયા ! તું હંમેશા તોફાની અને મસ્તીખોર છોકરાઓ સાથે જ શા માટે રમે છે ? તને ખબર નથી કે એમની સાથે રમવાથી તું બગડી જઈશ ? માટે તારે તો સારા છોકરાઓ સાથે જ રમવું જોઈએ.’ મનિયો : ‘મમ્મી ! મને એ બધી ખબર છે. પણ એવા સારા છોકરાઓના માં-બાપે એમને મારી સાથે રમવાની ના પડી છે.’

મસુરી બહુ સરસ છે. એને લીધે મને જીવનમાં સૌથી આનંદદાયી દિવસો મળ્યા.’ ‘એમ ? તમે ક્યારે ગયા હતા ?’ ‘હું તો નથી ગયો, પણ મારી પત્ની ગઈ હતી !’

મહિલા(બહેનપણીને) – તે તારા માટે લાંબો પતિ કેમ પસંદ કર્યો ? બહેનપણી – કારણકે જ્યારે હું વાત કરું તો માથું ઉચકીને કરું અને એ વાત કરે તો માથુ નમાવીને.

મહિલા(બહેનપણીને) – તે તારા માટે લાંબો પતિ કેમ પસંદ કર્યો ? બહેનપણી – કારણકે જ્યારે હું વાત કરું તો માથું ઉચકીને કરું અને એ વાત કરે તો માથુ નમાવીને.

મહેશ – રમેશ, તુ ખૂબ પરેશાન લાગી રહ્યો છે ? શુ થયુ ?‎ રમેશ – હુ બાપ બનવાનો છુ.‎ મહેશ – અરે આ તો ખુશખબર છે.‎ રમેશ – આમા સારુ શુ છે ? આ વાત મારી પત્નીને હજુ સુધી નથી ખબર.‎

મહેશ – રમેશ, તુ ખૂબ પરેશાન લાગી રહ્યો છે ? શુ થયુ ? રમેશ – હુ બાપ બનવાનો છુ. મહેશ – અરે આ તો ખુશખબર છે. રમેશ – આમા સારુ શુ છે ? આ વાત મારી પત્નીને હજુ સુધી નથી ખબર.

મહેશ : ઈન્ટરનેટમાં ‘ગૂગલ’ પર કોઈ પણ નામ સર્ચમાં લખો, તો એ મળી આવે.’ સુરેશ : તો કાંતામાસી લખ તો જરા. મહેશ : એ કોણ છે ? સુરેશ : એ અમારી કામવાળી છે. સુરતમાં પુર આવ્યું ત્યારની આવી નથી…. કદાચ ગૂગલમાં મળી જાય !!

મહેશ : ઈન્ટરનેટમાં ‘ગૂગલ’ પર કોઈ પણ નામ સર્ચમાં લખો, તો એ મળી આવે.’ સુરેશ : તો કાંતામાસી લખ તો જરા. મહેશ : એ કોણ છે ? સુરેશ : એ અમારી કામવાળી છે. સુરતમાં પુર આવ્યું ત્યારની આવી નથી…. કદાચ ગૂગલમાં મળી જાય !!

માધો (પૂંજાને) : ‘તારા બળદને પેટમાં દુ:ખાવો ઊપડ્યો ત્યારે તેં એને શું પાયું હતું ?’ પૂંજો : ‘એરંડિયું.’ ‘ઠીક’ કહીને માધો ચાલ્યો ગયો. બીજે દિવસે આવીને પૂંજાને કહેવા લાગ્યો : ‘તેં કાલે નહોતું કહ્યું કે તારા બળદને પેટમાં દુ:ખતું હતું ત્યારે તેં એને એરંડિયું પાયું હતું ?’ પૂંજો : ‘હા, કહ્યું હતું ને, કેમ ?’ માધો : ‘મેં પણ મારા બળદને એરંડિયું પાયું ને તે તો મરી ગયો.’ પૂંજો : ‘મરી તો મારોયે ગયો હતો.’

માધો (પૂંજાને) : ‘તારા બળદને પેટમાં દુ:ખાવો ઊપડ્યો ત્યારે તેં એને શું પાયું હતું ?’ પૂંજો : ‘એરંડિયું.’ ‘ઠીક’ કહીને માધો ચાલ્યો ગયો. બીજે દિવસે આવીને પૂંજાને કહેવા લાગ્યો : ‘તેં કાલે નહોતું કહ્યું કે તારા બળદને પેટમાં દુ:ખતું હતું ત્યારે તેં એને એરંડિયું પાયું હતું ?’ પૂંજો : ‘હા, કહ્યું હતું ને, કેમ ?’ માધો : ‘મેં પણ મારા બળદને એરંડિયું પાયું ને તે તો મરી ગયો.’ પૂંજો : ‘મરી તો મારોયે ગયો હતો.’

મારા અને મારી પત્નીના વિચારો મળતા હોય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ? ટેલિપથી ?’ ‘ના. પહેલા એ વિચારે છે, પછી હું પણ એ જ રીતે વિચારું છું.’

મારા વિવાહ તૂટવાની અણી પર છે. પ્રિયાએ મારી સાથે લગ્ન કરવાની ના પાડી.’ ‘પેલા તારા કરોડપતિકાકા વિશે તેં એને જણાવ્યું નહોતું કે તું એકલો એનો વારસદાર છું ?’ ‘જણાવ્યું હતું ને ! એટલે જ તો એ હવે મારી કાકી બનાવા જઈ રહી છે !’

મારા વિવાહ તૂટવાની અણી પર છે. પ્રિયાએ મારી સાથે લગ્ન કરવાની ના પાડી.’ ‘પેલા તારા કરોડપતિકાકા વિશે તેં એને જણાવ્યું નહોતું કે તું એકલો એનો વારસદાર છું ?’ ‘જણાવ્યું હતું ને ! એટલે જ તો એ હવે મારી કાકી બનાવા જઈ રહી છે !’

મારા વિવાહ તૂટવાની અણી પર છે. પ્રિયાએ મારી સાથે લગ્ન કરવાની ના પાડી.’ ‘પેલા તારા કરોડપતિકાકા વિશે તેં એને જણાવ્યું નહોતું કે તું એકલો એનો વારસદાર છું ?’ ‘જણાવ્યું હતું ને ! એટલે જ તો એ હવે મારી કાકી બનાવા જઈ રહી છે !’

મારી પત્ની ‘વાસ્તુ શાસ્ત્ર’માં બહુ માને છે. અમારી વચ્ચે જ્યારે ઝઘડો થાય ત્યારે એ… કોઈ ‘વસ્તુ’ ઉઠાવે છે અને એનો ‘શસ્ત્ર’ તરીકે ઉપયોગ કરે છે.

મિત્ર: કાર્તિક તને ખબર છે કે દુનિયા ના ૨૦% માણસો જ એની જિંદગી થી ખુશ છે કાર્તિક : અને બાકી ના ૮૦% શું કરે છે ???? મિત્ર :એ બધા ના લગ્ન થી ગયા છે……:

મિત્રોએ જેમને આજીવન બ્રહ્મચારી માની લીધા હતા તે મનસુખલાલે 58 વર્ષની વયે પ્રભુતામાં પગલાં પાડ્યાં ત્યારે તેમને મિત્રોએ પૂછ્યું : ‘મનસુખલાલ, તમારે લગ્ન કરવાં જ હતાં તો પછી આટલો બધો વિલંબ કેમ કર્યો ?’ મનસુખલાલે જણાવ્યું : ‘જો મારી પત્ની વઢકણી નીકળે તો એની સાથે વધુ દિવસો વિતાવવા ન પડે. પણ એથી ઊલટું જો એ ડાહી નીકળે તો એને માટે આટલી બધી રાહ જોઈ, એ લેખે લાગે.’

મીના – મારા પતિને છોડીને આજ સુધી કોઈએ મને કિસ નથી કર્યુ. ટીના – આ બદલ તને ગર્વ છે કે અફસોસ ?

મીના – મારા પતિને છોડીને આજ સુધી કોઈએ મને કિસ નથી કર્યુ.‎ ટીના – આ બદલ તને ગર્વ છે કે અફસોસ ?‎

મુન્નાભાઈ – અરે યાર સર્કિટ હુ મારી ગર્લફ્રેંડને કોઈ ગિફ્ટ આપવા માંગુ છુ, બોલ શુ આપુ ? સર્કિટ – યાર એવુ કર તુ એને ગોલ્ડ રિંગ આપી દે. મુન્નાભાઈ – કોઈ મોટી વસ્તુ બતાવ. સર્કિટ – તો ગોલ્ડ રિંગ રહેવા દે, એમઆરએફનુ ટાયર આપી દે.

મુન્નાભાઈ – અરે યાર સર્કિટ હુ મારી ગર્લફ્રેંડને કોઈ ગિફ્ટ આપવા માંગુ છુ, બોલ શુ આપુ ?‎ સર્કિટ – યાર એવુ કર તુ એને ગોલ્ડ રિંગ આપી દે.‎ મુન્નાભાઈ – કોઈ મોટી વસ્તુ બતાવ.‎ સર્કિટ – તો ગોલ્ડ રિંગ રહેવા દે, એમઆરએફનુ ટાયર આપી દે.‎

મુન્નાભાઈ : અરે સર્કીટ, અગર, બસ પે તું ચડે ય ફિર બસ તુજ પે ચડ જાએ તો ક્યાં હોગા ? સર્કીટ : બોલે તો ભાઈ, દોનો બાર ટિકટ તો અપની હી કટેગી નાં ભાઈ !

મુન્નાભાઈ: અરે યાર સર્કીટ, હું મારી ગર્લફ્રેન્ડ ને કઈક ગીફ્ટ આપવા માંગું છું. શું આપું? સર્કીટ: ભાઈ, સોના ની રીંગ આપી દો.. મુન્નાભાઈ: કઈક મોટી વસ્તુ બતાવ.. સર્કીટ: ભાઈ તો એમ.આર.એફ. નું ટાયર આપી દો..

મુરખ : ‘મેં એક એવી શોધ કરી છે કે લોકો દીવાલની આરપાર જોઈ શકશે.’ ડાહ્યો માણસ : ‘અરે વાહ ! જોઉં તો ખરો તારી શોધ !’ મુરખ : ‘આ બારી જો !!’

મૂરખલાલ : ક્યાં સુધી ભણ્યા છો ? મગનલાલ : બી.એ. મૂરખલાલ : કમાલ કરો છો યાર ! માત્ર બે અક્ષર જ ભણ્યા છો ! અને એ પણ ઊંધા !

મૂરખલાલ : ક્યાં સુધી ભણ્યા છો ? મગનલાલ : બી.એ. મૂરખલાલ : કમાલ કરો છો યાર ! માત્ર બે અક્ષર જ ભણ્યા છો ! અને એ પણ ઊંધા !

મૂર્ખ કાનજી : ‘જો તું મને કહી આપે કે મારી આ થેલીમાં શું છે તો એમાંના અડધાં ટામેટાં તારા, અડધાં મારા.’ મહામૂર્ખ મનજી : ‘પણ યાર, કંઈક હિન્ટ તો આપ !’

મૂર્ખ કાનજી : ‘જો તું મને કહી આપે કે મારી આ થેલીમાં શું છે તો એમાંના અડધાં ટામેટાં તારા, અડધાં મારા.’ મહામૂર્ખ મનજી : ‘પણ યાર, કંઈક હિન્ટ તો આપ !’

મૂંઝાયેલા રમણીકને ગિરીશે ચિંતાનું કારણ પૂછ્યું. રમણીક : ‘મારી પત્ની બજારમાં ગઈ છે, અને વરસાદ શરૂ થઈ ગયો છે.’ ગિરીશ : ‘એમાં મૂંઝાય છે શું, કોઈ સ્ટોરમાં ઘુસી જશે.’ રમણીક : ‘એ જ તકલીફ છે ને. એ રૂ. 500 લઈને નીકળી છે.’

મેં તો રીટાયર હો ગાય હું… પરંતુ…. ઈચ્છા હોતી હૈ એક શાદી કર લુ…’ ‘કર લો.’ ‘કિસી વિધવા સે કર લુ ?’ ‘કુંવારી સે હી કર લો. વિધવા તો અપને આપ હો જાયેગી !’

મૈંને પૂછા ઉનસે… આપ કો ખાના બનાના આતા હૈ ક્યા ? તો ઉન્હોંને કહા…. (ગૉર ફરમાઈયેગા) તો ઉન્હોંને કહા મુઝે બનાના ખાના આતા હૈ !

મોડી રાત્રે એક વ્યક્તિ સુમસામ સડક પર જઈ રહ્યો હતો. રસ્તામાં તેને બે માણસો મળ્યાં. એક બોલ્યો : ‘સાહેબ, તમે પચાસ પૈસાનો એક સિક્કો આપશો ?’ પેલાએ કહ્યું : ‘જરૂર આપીશ. પરંતુ તમે તે સિક્કાનું શું કરશો ?’ પેલા માણસે જણાવ્યું : ‘અમે બંને મિત્રો છીએ. આથી ટોસ કરીને અમારે જાણવું છે કે કોણ તમારી ઘડિયાળ લેશે અને કોણ પૈસા !’

મોના : ટીવી અને સમાચાર પત્ર વચ્ચેનો તફાવત ખબર છે ? સોના : ના, પરંતુ મારે જાણવો છે. આ નાતાલ દરમિયાન મારો ખરીદવાનો વિચાર છે. મોના : ટીવી સેટમાં કચરો એકઠો કરી શકાય નહી.

મોનાબેન : ‘શીલાબેન, તમારા છોકરાએ આજે ફરીથી મારા ઘરની બારીના કાચ તોડી નાખ્યા.’ શીલાબેન : ‘તમને ખબર જ છે ને બહેન, કે એ થોડો તોફાની છે.’ મોનાબેન : ‘તોફાની છે તો તમારા ઘરના કાચ કેમ નથી તોડતો ?’ શીલાબેન : ‘એટલો બધો તોફાની નથી.’

મોનાબેન : ‘શીલાબેન, તમારા છોકરાએ આજે ફરીથી મારા ઘરની બારીના કાચ તોડી નાખ્યા.’ શીલાબેન : ‘તમને ખબર જ છે ને બહેન, કે એ થોડો તોફાની છે.’ મોનાબેન : ‘તોફાની છે તો તમારા ઘરના કાચ કેમ નથી તોડતો ?’ શીલાબેન : ‘એટલો બધો તોફાની નથી.’

મોનૂ – સોનુ, આપણે 15મી ઓગસ્ટવાળા દિવસે શું કરવું જોઈએ. સોનૂ – વધુ કશું નહી, અમારા મમ્મી પપ્પાને અમારી સ્વતંત્રતા વિશે વાત કરવી જોઈએ.

મોનૂ – સોનુ, કરોળિયો તારા કમ્પ્યુટર પર શુ કરી રહ્યો છે ? સોનુ- ખબર નહી… તું જ બતાવી દે. મોનુ – મને લાગે છે કે કોઈ વેબસાઈટ બનાવી રહ્યો હશે.

મોનૂ – સોનુ, કરોળિયો તારા કમ્પ્યુટર પર શુ કરી રહ્યો છે ? સોનુ- ખબર નહી… તું જ બતાવી દે. મોનુ – મને લાગે છે કે કોઈ વેબસાઈટ બનાવી રહ્યો હશે.

મોન્ટુ (ચિંટુને) : તને ખબર છે મારા પપ્પા એક આંગળીથી આઠ માણસોને જમીનથી અદ્ધર કરી શકે છે. ‎ચિંટુ : હેં, કેવી રીતે? મોન્ટુ : મારા પપ્પા લિફ્ટમેન છે. ‎

મોન્ટુ (ચિંટુને) : તને ખબર છે મારા પપ્પા એક આંગળીથી આઠ માણસોને જમીનથી અદ્ધર કરી શકે છે. ચિંટુ : હેં, કેવી રીતે? મોન્ટુ : મારા પપ્પા લિફ્ટમેન છે.

મોન્ટુ : ‘જો હું બસમાં ચઢું કે બસ મારી પર ચઢે, એમાં ફેર શું ?’ પિન્ટુ : ‘કોઈ ફેર નહીં. બંનેમાં ટિકિટ તો તારી જ કપાશે.’

મોન્ટુ : લગ્ન પછી હું લાખોપતિ બને ગયો. પિન્ટુ : અચ્છા, તો એમાં ચિંતા કરવા જેવું શું છે ? મોન્ટુ : અરે યાર, લગ્ન પહેલાં હું કરોડપતિ હતો.

મોન્ટુના માથામાંથી લોહી નીકળી રહ્યું હતું. પિન્ટુ : ‘આવું કેવી રીતે થયું ?’ મોન્ટુ : ‘મોટો હથોડો લઈ દીવાલ તોડી રહ્યો હતો ત્યારે બાપુએ કહ્યું ક્યારેક ખોપરીનો ઉપયોગ કર…’

મોહન – જાણો છો, જેટલી વારમાં હું શ્વાસ લઉં છું તેટલી વારમાં એક નવા બાળકનો જન્મ થાય છે. સોહન – હે ભગવાન! તું પોતાની આ ટેવ છોડી કેમ નથી દેતો. પહેલાંજ દેશની વસ્તી આટલી વધી ગઈ છે.

મોહન : ‘મગન ! તું તો કહેતો હતો કે સ્ટેશન થી મારું ઘર દસ જ મીનીટના રસ્તાનું છે, પણ મને તો ચાલીને આવતા પોણો કલાક લાગ્યો.’ મગન : ‘હા, પણ હું એ કહેવાનું ભૂલી ગયો હતો કે દોડીને આવતા દસ મિનીટ લાગે છે.’

મોહન, મગન અને ગટ્ટુનુ જહાજ તોફાનમાં અટવાતા એક ટાપુ પર પહોંચી ગયુ. બે દિવસ પછી તેમને રેતીમાંથી ચિરાગ મળ્યો. ચિરાગ ઉપરની રેતી ખંખેરતાં જ એક જીન હાજર થઈ ગયો અને બોલ્યો, ‘હું ત્રણેયની એક-એક ઇચ્છા પૂરી કરીશ, જલ્દી બોલો’ મોહન બોલ્યો, ‘હું ઘરે પહોંચી જાઉં.’ ધુમાડો થયો અને મોહન ગાયબ. મગન બોલ્યો, ‘મારી પણ ઈચ્છા છે કે હુ ઘરે જાઉં.’ ધુમાડો થયો અને એ પણ જતો રહ્યો. છેલ્લે ગટ્ટુનો વારો આવ્યો. તે બોલ્યો – અરે હું એકલો બોર થઈ ગયો છુ, તમે એ બેઉંને પાછા તેડાવો. ધુમાડો થયો અને બંને પાછા આવી ગયા.

યજમાને વાતચીત દરમિયાન પોતાના ઘેર મહેમાન બનીને આવેલા કરોડીમલ ને કહ્યું – સદા પ્રસન્ન રહેવું સૌભાગ્યની વાત છે. જે લોકો પોતાનું કામ કરતા ગણગણતા રહે છે એ લોકોને જોઇને મને ઘણો આનંદ થાય છે. કરોડીમલ – કદાચ એટલે જ તમારા ઘરમાં મચ્છર ઘણા છે.

યાર બંતા, તને જિંદગીમાં કોઈની જોડે પ્રેમ થયો જ નથી ?’ ‘થયો છે. પણ એ છોકરી ખતરનાક છે.’ ‘કેમ ?’ ‘એ મને કહે છે : આઈ લવ યૂ ટૂ…. હવે યાર, મને હજી ખબર નથી કે આ બીજો કોણ છે ?’

યુદ્ધમાં સંતાએ બુલેટપ્રૂફ જેકેટની જગ્યાએ મચ્છરદાની વીંટાળી. બંટા : ‘ક્યૂં મચ્છરદાની પહેની ?’ સંતા : ‘જિસમેં મચ્છર નહીં ઘૂસ સકતે, ઉસમેં ગોલી કૈસે ઘૂસેગી યારા…..’

યુવક – ડાર્લિંગ, અત્યારે આપણે આપણા વિવાહની વાત ઓફિસમાં કોઈને કરવી નહિ, તું પણ કોઈને ના કહીશ. યુવતી – આમ તો ખાનગી જ રાખીશ, પરંતુ હું વીણાને જરૂર કહીશ કારણકે એ મને કહેતી હતી કે કોઈ મુર્ખ જ તારી સાથે લગ્ન કરશે.

રજત(મયંકને) ટપાલમાં નવા પ્રતિક ચિહ્નોમાં વાપરવામાં આવેલ લાલ અને પીળા રંગો અંગે તમારા શુ વિચારો છે ? મયંક – એટલુ જ કે આપણે પણ આપણા જીવનમાં લાલ અને પીળા કોમ્બિનેશનના કપડાં વધુમાં વધુ પહેરવા જોઈએ.

રમણ – અરે યાર, હુ જ્યારે પણ એટીએમમાં પૈસા કાઢવા જઉ છુ તો ત્યાં એટીએમમાં પાસવર્ડ ‎ નાખુ છુ તો એટીએમમાં ફીગરને બદલે સ્ટાર-સ્ટાર આવે છે. છગન – અરે એ તો તારો પાસવર્ડ ‎ પાછળવાળો માણસ ન જોઈ જાય માટે રમણ – પણ જ્યારે હું એકલો હોવુ ત્યારે પણ સ્ટાર જ આવે ‎ છે. ‎

રમણ – અરે યાર, હુ જ્યારે પણ એટીએમમાં પૈસા કાઢવા જઉ છુ તો ત્યાં એટીએમમાં પાસવર્ડ નાખુ છુ તો એટીએમમાં ફીગરને બદલે સ્ટાર-સ્ટાર આવે છે છગન – અરે એ તો તારો પાસવર્ડ પાછળવાળો માણસ ન જોઈ જાય માટે રમણ – પણ જ્યારે હું એકલો હોવુ ત્યારે પણ સ્ટાર જ આવે છે.

રમણ : જો તારી પ્રેમિકા સુંદર, સમજદાર, ઘ્યાન રાખવાવાળી, ક્યારેય ગુસ્સો ના કરનારી, જલન ના કરનારી અને સ્વાદિષ્ટ ભોજન બનાવનારી હોય તો તને કેવું લાગશે? રાજુ : આ માત્ર એક અફવા છે. બીજુ કંઇ નહિ.

રમેશ – તારા પપ્પા આ કૂતરાની કીમંત વધુ બતાવી રહ્યા છે, કોણ જાણે કે આ વફાદાર છે કે નહી. પરેશ – એના વફાદારી પર તો શક કરીશ જ નહી મિત્ર, પપ્પા આને અત્યાર સુધી 10 વખત વેચી ચૂક્યા છે પણ આ દરેક વખતે અમારા જ ઘરે પરત આવી જાય છે.

રમેશ : ‘અલ્યા, પેલાએ ઉધરસની દવા માગી અને તેં એને જુલાબની કેમ આપી ?’ મહેશ : ‘તું જો એની સામે, કલાક થઈ ગયો દવા લીધે પણ એને નામની ઉધરસ આવી છે ? હવે એ હિંમત જ નહીં કરે !’

રમેશ : ‘યાર, તું તારી કંપનીનો સૌથી સફળ સેલ્સમેન છે. તારી સફળતાનો રાઝ શું છે દોસ્ત ?’ નિલેશ : ‘સાવ સિમ્પલ છે. હું જે ઘરનો દરવાજો ખખડાવું અને સામે થોડી આધેડ વયની સ્ત્રી દેખાય એટલે હું એને પૂછું : ‘મિસ, તમારાં મમ્મી ઘરમાં છે ?’

રમેશ : અમારાં લગનને દોઢ વર્ષ થઇ ગયાં પરંતુ અત્યાર સુધી મેં મારી પત્નીને એક પણ શબ્દ કહ્યો નથી .મદન : બહુ સારું, પણ એવું કેમ? રમેશ : તેને પસંદ નથી કે જયારે તે બોલતી હોય ત્યારે કોઇ તેની વાત વચમાંથી કાપી નાખે

રમેશ : અમારાં લગનને દોઢ વર્ષ થઇ ગયાં પરંતુ અત્યાર સુધી મેં મારી પત્નીને એક પણ શબ્દ કહ્યો નથી. મદન : બહુ સારું, પણ એવું કેમ? રમેશ : તેને પસંદ નથી કે જયારે તે બોલતી હોય ત્યારે કોઇ તેની વાત વચમાંથી કાપી નાખે.

રમેશ : મારી ને કેટરીના કૈફની એક આદત એક સરખી છે.મહેશ : કઇ આદત? રમેશ : એ પણ મને એસએમએસ નથી કરતી અને હું પણ એને એસએમએસ નથી કરતો.

રમેશ કરોડીમલનો વિરોધી હતો. એક દિવસ એણે કરોડીમલને પૂછીયું – શું તમે દુર્ઘટના અને દુર્ભાગ્યની વ્યાખ્યા ઉદાહરણ સહીત જણાવી શકશો ? કરોડીમલ – જી હા, જરૂર જો તમે નદી માં પડી જાવ તો એ દુર્ઘટના કહેવાય અને જો કોઈ તમને બહાર કાઢે તો એ દુર્ભાગ્ય કહેવાય.

રમેશ જમવા માટે એક તૂટેલી-ફૂટેલી હોટેલમાં ગયો. પોતાના બાળપણના મિત્ર મહેશને ત્યાં કામ કરતો ‎જોઈ એ બોલ્યો – અલ્યા, તુ આ હોટલમાં કામ કરે છે ? તને શરમ નથી આવતી ?‎ મહેશ બોલ્યો – નહીં યાર કામ કરવામાં મને શાની શરમ ? હા, જો હું અહીંનુ ખાવાનું ખાતો હોત તો મને ‎શરમ આવી હોત.‎

રવિ (તરુણને) : શું તને ખબર છે કે મારા પપ્પા ચાલતી કારને અટકાવી દે છે ? તરુણ : મારા પપ્પા તો ૧૦ કાર એકસાથે અટકાવે છે. રવિ : સારું, તો તારા પપ્પા પહેલવાન છે. તરુણ : ના, તેઓ એક ટ્રાફિક પોલીસ છે.

રાકેશ : ‘મિતેશ, યાર તારી પત્ની તો બહુ જ ઠીંગણી છે.’ મિતેશ : ‘હા, પણ મારા પિતાજી કહેતા કે મુસીબત જેટલી નાની હોય તેટલું સારું !

રાકેશ : અરે તમે પતિ-પત્ની આટલા ખુશ કેવી રીતે રહી શકો ? રમેશ : અમે ‘મારો, બચાવો અને ખુશ રહો’ની રમત રમીએ છીએ. રાકેશ : એ કઈ રીતે ? રમેશ : પત્ની રસોડામાંથી વાસણ ફેંકીને મારે ત્યારે હું બચવાનો પ્રયત્નો કરું છું. વાગે તો એ ખુશ અને નાં વાગે તો હું ખુશ.

રાકેશ, તમારી સેકંડ ડિવિઝન આવી આ વખતે ?‎ હા, હુ ચંદનની પાછળ બેસ્યો હતો આ વખતે, તેની પણ સેકંડ ડિવીઝન આવી.‎

રાજીવ : ‘યાર, મહેશ તને ખબર છે કે મીસ શર્માની વાણી અચાનક બંધ થઈ ગઈ છે ?’ મહેશ : ‘તો તો આજે જ મારી પત્નીને તેને ઘરે જોવા માટે મોકલું છું. રાજીવ : ‘કેમ ? તેણી તારી પત્નીની બહેનપણી છે ?’ મહેશ : ‘ના, ના, પણ હું વિચારી રહ્યો છું કે જો મીસ શર્માની બિમારી ચેપી નીકળી તો આજે મારી આઝાદી નિશ્ચિત્ત છે !’

રાજીવ : ‘યાર, મહેશ તને ખબર છે કે મીસ શર્માની વાણી અચાનક બંધ થઈ ગઈ છે ?’ ‎ મહેશ : ‘તો તો આજે જ મારી પત્નીને તેને ઘરે જોવા માટે મોકલું છું. ‎ રાજીવ : ‘કેમ ? તેણી તારી પત્નીની બહેનપણી છે ?’ ‎ મહેશ : ‘ના, ના, પણ હું વિચારી રહ્યો છું કે જો મીસ શર્માની બિમારી ચેપી નીકળી તો આજે મારી આઝાદી ‎નિશ્ચિત્ત છે !’ ‎

રાજુ : ‘મગન, તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ વાત ?’ રાજુ : ‘ઊંડા શ્વાસ લેવાથી શરીરના વિષાણુઓ મરી જાય છે !’ મગન : ‘પણ યાર, એમને ઊંડા શ્વાસ લેવાનું કહેવું કઈ રીતે ?’

રાજુ : ‘મગન, તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ વાત ?’ રાજુ : ‘ઊંડા શ્વાસ લેવાથી શરીરના વિષાણુઓ મરી જાય છે !’ મગન : ‘પણ યાર, એમને ઊંડા શ્વાસ લેવાનું કહેવું કઈ રીતે ?’

રાજુ : ‘યાર. સારું થયું કે મારો જન્મ ભારતમાં થયો, અમેરિકામાં ન થયો !’ દિપક : ‘કેમ ? અમેરિકામાં જન્મ થયો હોત તો શું થાત ?’ રાજુ : ‘મને અંગ્રેજી ભાષા બોલતા ક્યાં આવડે છે !?!’

રાજુ : યાર શામુ, હું શું કરું કઈ સમજ જ નથી પડતી. મારી પત્ની કોઈ વાતમાં મારું માનતી નથી અને પોતાની જ જીદ કર્યા કરે છે. શામુ : એ વાતમાં તો હું નસીબદાર છું. મારી પત્ની બહુ જ કહ્યાગરી છે. હું જયારે ગરમ પાણી માંગું ત્યારે તે તાબડતોડ ગરમ પાણી કરી આપે છે.

રાજુ : ‘યાર. સારું થયું કે મારો જન્મ ભારતમાં થયો, અમેરિકામાં ન થયો !’‎ દિપક : ‘કેમ ? અમેરિકામાં જન્મ થયો હોત તો શું થાત ?’‎ રાજુ : ‘મને અંગ્રેજી ભાષા બોલતા ક્યાં આવડે છે !?!’‎

રાજુ અંકલ:ઓ ભાઈ,જરા ઉભા રહો,ટાઈમ શું થયો છે? મુસાફર:સાડા સાત. રાજુ અંકલ:વાત શુ છે!મેં સવારથી જેટ્લા લોકોને ટાઈમ પુછ્યો એ બધા જુદો જુદો ટાઈમ બતાવે છે.

રાજુ એ બેંક લોંન પર કાર લીધી હપ્તા ના ભર્યા તો બેંક વાળા કાર પછી લઇ ગયા. રાજુ :- પહેલા ખબર હોત તો લગન પણ લોન લઈને કરત.

રાજુએ ખેતર ખેડ્યું, વાણીયો: “રાજુ શું વાવશો?” રાજુ: “ખેતર મારું, હળ મારું, ખેડવાનું મારે, તો તું કોણ પૂછવા વાળો?” વાણીયો: “સારું ના કહો, ઉગે ત્યારે જોઈ લઈશ” રાજુ: “તો હવે વાવે એ બીજા”

રામ – શ્યામ, તુ ઘડિયાળ ગલ્લામાં કેમ નાખી રહ્યો છે ?‎ શ્યામ – કેમ ? લોકો ગુલ્લકમાં પૈસા નથી નાખતા શુ ?‎ રામ – પણ એ તો પૈસા બચાવવા માટે ગલ્લામાં પૈસા નાખે છે.‎ બંતા – તો મને પણ સમય બચાવવો છે.‎

રામ : શુ તમે જ ગઈકાલે મારા પુત્રને ડૂબતા બચાવ્યો હતો ? શ્યામ : હા, પણ હવે એ વિશે મારા વખાણ કરીને મને શરમાવો નહી. રામ : કેમ ન કરુ ? બતાવો એ છોકરાની ટોપી ક્યા છે.

રામ : શુ તમે જ ગઈકાલે મારા પુત્રને ડૂબતા બચાવ્યો હતો ? શ્યામ : હા, પણ હવે એ વિશે મારા વખાણ કરીને મને શરમાવો નહી. રામ : કેમ ન કરુ ? બતાવો એ છોકરાની ટોપી ક્યા છે.

રામ : ‘શું ? તારાં લગ્ન છળકપટથી થયાં છે ? કઈ રીતે ?’ શ્યામ : ‘જે બંદૂકની અણીએ મને પરણાવ્યો હતો, તે બંદૂકમાં કારતૂસ જ નહોતી !’

રામ: યાર, મને લાગતું હતું કે આ દુનિયામાં હું જ મૂર્ખ છું. શ્યામ: કેમ શું થયું? રામ: કાલે મેં મારી પત્નીને કાશ્મીરી સફરજન લાવવાનું કહ્યું હતું. શ્યામ: તો શું થયું? રામ: આજે કાશ્મીરથી ફોન આવ્યો કે તેણે સફરજન ખરીદી લીધાં છે.

રામ: યાર, મને લાગતું હતું કે આ દુનિયામાં હું જ મૂર્ખ છું. શ્યામ: કેમ શું થયું? રામ: કાલે મેં મારી પત્નીને કાશ્મીરી સફરજન લાવવાનું કહ્યું હતું. શ્યામ: તો શું થયું? રામ: આજે કાશ્મીરથી ફોન આવ્યો કે તેણે સફરજન ખરીદી લીધાં છે.

રામની ભેસ બીમાર પડી રામ શ્યામ પાસે સલાહ લેવા ગયો. શ્યામે કહ્યુ – થોડુ કેરોસીન પીવડાવી દે. મેં પણ એમ જ કર્યુ હતુ. કેરોસીન પીવરાવવાથી ભેંસ મરી ગઇ..બીજા દિવસે રામ રડતો રડતો શ્યામ પાસે આવ્યો – દોસ્ત ભેંસ તો મરી ગઈ. શ્યામે કહ્યું : હા, મારી ભેંસ પણ મરી જ ગઇ હતી.

રામપ્રસાદ : ‘વિજય તું તો લગ્ન ના કરવાની કસમ લઇને બેઠો હતો. લગ્નના વિરોધની જ વાતો કરતો હતો, તો પછી અચાનક આટલી ઝડપથી લગ્ન કેવી રીતે કરી લીધા? વિજય : ‘દોસ્ત, તને શું કહું મને એકદમ મારા વિચારો જેવી જ છોકરી મળી ગઇ. એ પણ લગ્નની વિરોધી જ છે.

રામુ : એક પ્રસિદ્ધ કોલ્ડ્રિક્સ કંપનીનાં એક હજાર ઢાંકણાં ભેગાં કરવા માટે કંપનીએ મને ઇનામ આપ્યું. મહેશ : શું ઇનામ મળ્યું ? રામુ : હજાર ઢાંકણાં રાખવા માટે કંપનીએ મને એક બોક્સ આપ્યું.

રામુ ઝાડ પર ઊંધો લટકતો હતો. શ્યામુએ આ જોયું. એટલે પૂછ્યું : ‘તું ઝાડ પર ઊંધો થઈને કેમ લટકી રહ્યો છે ?’ શ્યામુ : ‘માથાના દુઃખાવાની ગોળી ખાધી છે, તે ક્યાંક પેટમાં ન જતી રહે એટલે….’

રિદ્ધિ: રસોઈયણ કરતા આપના હાથની રસોઈથી ઘણો ફાયદો તેમજ કરકસર પણ થાય છે ખરું ને? રીમા: હા.. જો ને, મારા પતિ પહેલા જેટલું ખાતા હતા તેના કરતા અરધું પણ હવે ખાતા નથી.

રીના : ‘હું એક એવા ખુશ મિજાજ વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવા માગું છું કે જે સારું ગાતો હોય, સારો નૃત્યકાર હોય, મને રોજ નવી જની જગ્યાઓ દેખાડે, દર અઠવાડીયે ફિલ્મ બતાવે, દુનિયાભરની વાતો કરે, હું બોલવાનું કહું તો જ બોલે અને હું ચૂપ રહેવાનું કહું તો તે ચૂપ થઇ જાય.’ રીટા : ‘મારા માનવા મૂજબ તને પતિ નહી પણ ટીવીની જરૂર છે.’

રીના : ‘હું એક એવા ખુશ મિજાજ વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવા માગું છું કે જે સારું ગાતો હોય, સારો નૃત્યકાર હોય, મને રોજ નવી જની જગ્યાઓ દેખાડે, દર અઠવાડીયે ફિલ્મ બતાવે, દુનિયાભરની વાતો કરે, હું બોલવાનું કહું તો જ બોલેઅને હું ચૂપ રહેવાનું કહું તો તે ચૂપ થઇ જાય.’ રીટા : ‘મારા માનવા મૂજબ તને પતિ નહી પણ ટીવીની જરૂર છે.’

રીમા (રીનાને) : લગ્નજીવનનાં 15 વર્ષમાં પ્રથમ વાર મારા પતિએ મારી સુંદરતાના વખાણ કર્યા. રીના : શું કહ્યું એમણે ? રીમા : એમણે કહ્યું મૂર્ખ પતિઓને જ હંમેશાં સુંદર પત્ની મળે છે !

રીમા (રીનાને) : લગ્નજીવનનાં 15 વર્ષમાં પ્રથમ વાર મારા પતિએ મારી સુંદરતાના વખાણ કર્યા. રીના : શું કહ્યું એમણે ? રીમા : એમણે કહ્યું મૂર્ખ પતિઓને જ હંમેશાં સુંદર પત્ની મળે છે !

રીમા (રીનાને) : લગ્નજીવનનાં 15 વર્ષમાં પ્રથમ વાર મારા પતિએ મારી સુંદરતાના વખાણ કર્યા. રીના : શું કહ્યું એમણે ? રીમા : એમણે કહ્યું મૂર્ખ પતિઓને જ હંમેશાં સુંદર પત્ની મળે છે !

રીંકુ : તને ખબર છે પીંકુ, ‘આઈ એમ ગોંઈગ’નો અર્થ શું થાય?‎ પીંકુ : હું જાઉ છું.‎ રીંકુ : અરે, પહેલાં આનો અર્થ તો કહેતો જા

રીંકુ : તને ખબર છે પીંકુ, ‘આઈ એમ ગોંઈગ’નો અર્થ શું થાય? પીંકુ : હું જાઉ છું. રીંકુ : અરે, પહેલાં આનો અર્થ તો કહેતો જા.

રોહન : ‘આ મોબાઈલ તો મને ભિખારી બનાવી દેશે.’ સોહન : ‘કેમ ? શું થયું ?’ રોહન : ‘યાર, વારે વારે એમાં મેસેજ આવે છે… ‘બેટરી લો…. બેટરી લો…’ હું 56 બેટરી તો બદલી ચૂક્યો છું !’

રોહને સોહનને પૂછ્યુ – શુ તુ તારી મમ્મીનું કહેવું માને છે ?‎ સોહને કહ્યુ – હા, બિલકુલ સાંભળુ છુ, ઉલટાનુ તે કહે છે તેનાથી વધુ માનુ છુ.‎ રોહન – એ કેવી રીતે ?‎ સોહન – જ્યારે માઁ કહે છે કે ફ્રિજમાં રાખેલી કેરીમાંથી એક ખાઈ લે તો હું બધી જ ખઈ ‎ જઉ છું.‎

રોહિત : ‘તું એ કેવી રીતે કહી શકે છે કે માણસ કરતા ઘોડા વધારે સમજદાર હોય છે ?’‎ અમિત : ‘સાવ સીધી વાત છે. જ્યારે મેદાનમાં દસ ઘોડા દોડે છે ત્યારે તેને જોવા માટે ‎ હજારો માણસો ભેગા થાય છે પણ જો ક્યાંક મેદાનમાં દસ માણસો દોડશે તો એક પણ ઘોડો તે જોવા નહિ આવે.’‎

રોહિત : તે હેલ્થકલબના નવેમ્બર મહિનાનો અંક વાંચ્યો ? એમાં મારી પત્નીનો લેખ નામ સાથે છપાયો છે. વિકાસ : એમ તો મારું નામ પણ એક જાડા પુસ્તકમાં છપાયું છે. રોહિત : કયા પુસ્તકમાં ? વિકાસ : ટેલિફોન ડિરેક્ટરીમાં.

લગ્ન પછી બે બહેનપણીઓ ભેગી મળી. એકબીજાના હાલચાલ પૂછ્યા પછી એક-બીજાના પતિ વિશે ‎ પૂછવા માંડી. પહેલી બહેનપણી બોલી – મારો પતિ તો ટાઈપીસ્ટ કમ કલર્ક છે. અને તારો પતિ ?‎ બીજી બોલી – મારો પતિ હસબંડ કમ સર્વન્ટ છે.‎

લગ્ન પછી બે બહેનપણીઓ ભેગી મળી. એકબીજાના હાલચાલ પૂછ્યા પછી એક-બીજાના પતિ વિશે પૂછવા માંડી. પહેલી બહેનપણી બોલી – મારો પતિ તો ટાઈપીસ્ટ કમ કલર્ક છે. અને તારો પતિ ? બીજી બોલી – મારો પતિ હસબંડ કમ સર્વન્ટ છે.

લગ્નના ઘણા સમય બાદ શીલા અને રીનાની અચાનક મુલાકાત થઈ. બંનેએ એકબીજાના ખબરઅંતર પૂછ્યા. શીલા : મારા પતિ ટાઈપિસ્ટ કમ ક્લાર્ક છે અને તારા પતિ શું કરે છે ? રીના : એ હસબન્ડ કમ સર્વન્ટ છે.

લગ્નના ઘણા સમય બાદ શીલા અને રીનાની અચાનક મુલાકાત થઈ. બંનેએ એકબીજાના ખબરઅંતર પૂછ્યા. શીલા : મારા પતિ ટાઈપિસ્ટ કમ ક્લાર્ક છે અને તારા પતિ શું કરે છે ? રીના : એ હસબન્ડ કમ સર્વન્ટ છે.

લગ્નના ત્રણ ચાર મહિના પછી રાજેશ થોડો ટેંશનમાં લાગતો હતો. એક દિવસ તેના મિત્ર ‎ મનીષે પૂછ્યુ – લગ્ન પછી તારી જીંદગીમાં શુ ફેરફાર આવ્યો છે ?‎ રાજેશે નિરાશાજનક અવાજમાં કહ્યુ – કંઈ ખાસ નહી, પહેલા એકલતા સતાવતી હતી હવે પત્ની…‎

લગ્નના ત્રણ ચાર મહિના બાદ હરેશ થોડો ટેન્શનમાં લાગતો હતો.એક દિવસ તેના મિત્ર મનીષે પૂછ્યું- લગ્ન ‎પછી તારી જિંદગીમાં શું ફેરફાર આવ્યો છે?‎ હરેશે નિરાશાજનક અવાજમાં કહ્યું: કંઇ ખાસ નહીં, પહેલા એકલતા સતાવતી હતી અને હવે પત્ની..!‎

લગ્નનાં ત્રણ-ચાર મહિના પછી રાજેશ થોડો ચીડાયેલો લાગવા માંડ્યો. એક દિવસ તેના મિત્ર મનીષે તેને પૂછ્યું – દોસ્ત લગ્ન પછી તારી જીંદગીમાં શુ બદલાવ આવ્યો. રાજેશે દુ:ખી થઈને કહ્યુ – કોઈ ખાસ નહી, પહેલા એકલતા કોરી ખાતી હતી, હવે પત્ની બચકાં ભરે છે.

લગ્નનાં ત્રણ-ચાર મહિના પછી રાજેશ થોડો ચીડાયેલો લાગવા માંડ્યો. એક દિવસ તેના મિત્ર મનીષે તેને પૂછ્યું – દોસ્ત લગ્ન પછી તારી જીંદગીમાં શુ બદલાવ આવ્યો. રાજેશે દુ:ખી થઈને કહ્યુ – કોઈ ખાસ નહી, પહેલા એકલતા કોરી ખાતી હતી, હવે પત્ની બચકાં ભરે છે.

લગ્નપ્રસંગમાં વહુની સેથીમાં સિંદુર પુરતા વરરાજાને જોઈને…. છગન : ‘યાર મગન, આ રિવાજ ઉલ્ટો હોવો જોઈએ. ખરેખર તો વહુએ વરના માથામાં સિંદુર પૂરવું જોઈએ.’ મગન : ‘ચૂપ બેસ અવે, જો એવું થાય તો તો દુનિયાના કેટલાય ટાલિયા માણસો કુંવારા રહી જાય…..!!’

લગ્નપ્રસંગમાં વહુની સેંથીમાં સિંદૂર પુરતા વરરાજાને જોઈને એકે કહ્યું : ‘યાર, આ રિવાજ ઊલટો હોવો જોઈએ. ખરેખર, વહુએ વરના માથામાં સિંદૂર પૂરવું જોઈએ.’ બીજો બોલ્યો : ‘ચૂપ બેસ ને અવે, જો એવું થાય તો દુનિયામાં કેટલાય ટાલિયા માણસો કુંવારા જ રહી જાય !’

લગ્નપ્રસંગમાં વહુની સેંથીમાં સિંદૂર પુરતા વરરાજાને જોઈને એકે કહ્યું : ‘યાર, આ રિવાજ ઊલટો હોવો જોઈએ. ખરેખર, વહુએ વરના માથામાં સિંદૂર પૂરવું જોઈએ.’ બીજો બોલ્યો : ‘ચૂપ બેસ ને અવે, જો એવું થાય તો દુનિયામાં કેટલાય ટાલિયા માણસો કુંવારા જ રહી જાય !’

લગ્નપ્રસંગમાં વહુની સેંથીમાં સિંદૂર પુરતા વરરાજાને જોઈને એકે કહ્યું : ‘યાર, આ રિવાજ ઊલટો હોવો ‎જોઈએ. ખરેખર, વહુએ વરના માથામાં સિંદૂર પૂરવું જોઈએ.’‎ બીજો બોલ્યો : ‘ચૂપ બેસ ને અવે, જો એવું થાય તો દુનિયામાં કેટલાય ટાલિયા માણસો કુંવારા જ રહી ‎જાય !’‎

લતા : વાસણ ઊટકવા માટે તમે શેનો ઉપયોગ કરો છો ? ગીતા : અલી, આમ તો મેં ઘણા અખતરા કરી જોયાં, પણ એમાં ઉત્તમ મારા વર નીકળ્યા છે.

લતા : વાસણ ઊટકવા માટે તમે શેનો ઉપયોગ કરો છો ? ગીતા : અલી, આમ તો મેં ઘણા અખતરા કરી જોયાં, પણ એમાં ઉત્તમ મારા વર નીકળ્યા છે.

લલ્લુ અને રાજુને ત્રણ ટાઈમ બોમ્બ મળ્યા. બેઉ એને લઈને પોલીસસ્ટેશન ચાલ્યા. લલ્લુએ ‎ કહ્યું : ‘ધાર કે આમાંથી એકાદ બોમ્બ રસ્તામાં ફાટી જાય તો ?’‎ રાજુ : ‘તો શું ? ખોટું બોલીશું કે બે જ બોમ્બ મળ્યા હતા !‎

લલ્લુ અને રાજુને ત્રણ ટાઈમ બોમ્બ મળ્યા. બેઉ એને લઈને પોલીસસ્ટેશન ચાલ્યા. લલ્લુએ કહ્યું : ‘ધાર કે આમાંથી એકાદ બોમ્બ રસ્તામાં ફાટી જાય તો ?’ રાજુ : ‘તો શું ? ખોટું બોલીશું કે બે જ બોમ્બ મળ્યા હતા !

લાઈટ જતી રહી. સંતાએ બૂમ પાડી : અરે યાર કોઈ ફેન તો ચલાવો. બંતા : અરે યારા કિ ના બિલકુલ સરદારોવાલી બાત… ફેન ચલેગા તો યે કેન્ડલ બુઝ નહી જાયેગી ?

લાલી – મારો ભાઈ દિવસમાં દસ વખત કપડાં બદલે છે. ‎ ટોની – શુ એ ફિલ્મોમાં કામ કરે છે ? ‎ લાલી – ના, એ તો છ મહિનાનો જ છે. ‎

લાલી – મારો ભાઈ દિવસમાં દસ વખત કપડાં બદલે છે. ટોની – શુ એ ફિલ્મોમાં કામ કરે છે ? લાલી – ના, એ તો છ મહિનાનો જ છે.

લાલી : તું ઘરે વાસણ ધોવા માટે શું વાપરે છે? ‎ ડોલી : આમ તો હું પહેલાં ઘણું વાપરી ચૂકી છું પણ પતિ કરતા સારું કશું જ ન લાગ્યું..!‎

લાલી : તું ઘરે વાસણ ધોવા માટે શું વાપરે છે? ડોલી : આમ તો હું પહેલાં ઘણું વાપરી ચૂકી છું પણ પતિ કરતા સારું કશું જ ન લાગ્યું..!

લાલી : તું ઘરે વાસણ ધોવા માટે શું વાપરે છે? ડોલી : આમ તો હું પહેલાં ઘણું વાપરી ચૂકી છું પણ પતિ કરતા સારું કશું જ ન લાગ્યું..!

લાલુ યાદવ : ‘ઇતના સારા લોગ મિલકર ફૂટબોલ કો લાત કાહે માર રહે હૈ ?’ ફૂટબોલ પ્લેયર : ‘વો સબ ગોલ કરના ચાહતે હૈ’ લાલુ યાદવ : ‘સસુરા ફૂટબોલ તો ઓલરેડી ગોલ હી હૈ, ઔર કિતના ગોલ કરોંગે ?’

લાંબા વખતનું કરજ ન ચૂકવનાર એક માણસ પાસેથી નાણાં વસૂલ કરવાની નવતર કરામત એક લેણદારે અજમાવી. એણે ઉઘરાણી કરી અને પેલાએ હંમેશ મુજબ કહ્યું : ‘અત્યારે હું એ પૈસા આપી શકું તેમ નથી.’ ‘અત્યારે જ આપી દે.’ ચાલાક લેણદાર બોલ્યો, ‘નહીંતર તારા બીજા બધા લેણદારોને હું જણાવીશ કે મારું કરજ તેં ચૂકવી દીધું છે.’

લાંબા સમય બાદ સુરેશની મુલાકાત રમેશ સાથે થઇ. સુરેશ : “અરે રમેશ, આજકાલ શું કરી રહ્યો છે ?” રમેશ : “બેકારીથી તંગ આવીને છેવટે સરકારી હોસ્પીટલ સામે કફનની દુકાન ખોલી અને હું ન્યાલ થઇ ગયો.”

લીના : કોણ વધારે ખુશ હોય ? જેની પાસે પાંચ લાખ રૂપિયા હોય એ કે પછી જેને પાંચ બાળકો હોય એ વ્યક્તિ ? રીના : સીધી વાત છે. જેને પાંચ બાળકો હોય એ ખુશ હોય, કારણ કે એ છઠ્ઠું બાળક નથી ઇચ્છતું. જયારે પૈસાની ભૂખ તો જતી જ નથી !

લીનાએ રીટાને પૂછયું : લાયન્સ કઈ રીતે લડે છે તને ખબર છે ? રીટાએ કહ્યું : ના, મારા પિતા તથા પતિના બધા જ મિત્રો ‘રોટેરિયન’ છે.

લીલા : કાલે તમારા કુતરાએ મારી સાસુને પગે બચકું ભર્યું. શીલા : માફ કરજો બહેન, એવું હોય તો હું તેના બદલે પૈસા આપવા તૈયાર છું. લીલા : પૈસાની વાત નથી કરતી પણ હું એમ ઈચ્છું છું કે તમારો કુતરો જો મને વેચો તો કેટલા રૂપિયા મારે આપવાના ?

લીલા : કાલે તમારા કુતરાએ મારી સાસુને પગે બચકું ભર્યું. શીલા : માફ કરજો બહેન, એવું હોય તો હું તેના બદલે પૈસા આપવા તૈયાર છું. લીલા : પૈસાની વાત નથી કરતી પણ હું એમ ઈચ્છું છું કે તમારો કુતરો જો મને વેચો તો કેટલા રૂપિયા મારે આપવાના ?

લીલા : કાલે તમારા કુતરાએ મારી સાસુને પગે બચકું ભર્યું. શીલા : માફ કરજો બહેન, એવું હોય તો હું તેના બદલે પૈસા આપવા તૈયાર છું. લીલા : પૈસાની વાત નથી કરતી પણ હું એમ ઈચ્છું છું કે તમારો કુતરો જો મને વેચો તો કેટલા રૂપિયા મારે આપવાના ?

વરસાદ પડવાનો ચાલુ થયો હતો. સંતા-બંતા જઈ રહ્યા હતા. સંતાએ છત્રી ખોલી, અને બંતાને કહ્યુ – બંતાજી છત્રી ખોલી લો, વરસાદ આવી રહ્યો છે. બંતા – કોઈ ફાયદો નથી, આમાં તો કાણા જ કાંણા છે. સંતા – તો પછી લાવ્યા કેમ ? બંતા – મને ખબર નહોતી કે વરસાદ પડશે.

વિકી : અમારા ઘરમાં એવી વસ્તુ છે કે જે તારા ઘરમાં નથી ! મિલી : શું ? વિકી : મારા ઘરમાં મારી નવી નાની બહેન છે. મિલી : એમાં તે શું મોટી ઘાડ મારી. અમારા ઘરમાં તો નવા પપ્પા છે.

વિક્કી અને મોન્ટી બે મિત્રો ઝઘડી રહ્યા હતા. વિકીએ ઉગ્ર થઈને મોન્ટીને કહ્યું : ‘તું મારી વાત સમજતો કેમ નથી ?’મને લાગે છે કે તારા મગજમાં ભૂસું બરેલું છે. મોન્ટીએ શાંતિથી વિકીને કહ્યું : ‘તારી વાત સાચી છે, મારા મગજમાં ભૂસું ભરાયેલું છે એટલે જ તો તું ક્યારનો ગધેડાની જેમ ચરી રહ્યો છે.’

વૃધ્ધ પતિ પત્ની પોતાના લગ્નની પચાસમી વર્ષગાંઠ ઉજવી રહ્યા હતા. એક પત્રનો રિપોર્ટર તેમનો ઈંટરવ્યુ લેવા આવ્યો – મેં સાંભળ્યુ છે કે રંગનાથન જી, તમે ફક્ત 1575 રૂપિયાના માસિક વેતન પર તમારા સાત છોકરાઓ અને ચાર છોકરીઓનુ પાલન કર્યુ છે. વૃધ્ધ તરત જ ગભરાઈને બોલ્યો – શ….શ… ચૂપ.. આટલા જોરથી ન બોલતા. શુ તમે અમારી આ અવસ્થામાં ફજેતી કરવા માંગો છો. મારી પત્નીનો તો એ વિચાર છે કે મને ફક્ત 1250 રૂપિયાજ મળે છે.

વૃધ્ધ પત્નીએ પોતાની બહેનપણીને કહ્યુ – મેં મારા પતિની દાંતથી નખ તોડવાની આદત છોડાવી નાખી. બહેનપણી બોલી – કેવી રીતે ? પત્ની – મેં તેમના દાંત સંતાડીને મુકી દીધા.

વૃધ્ધ પત્નીએ પોતાની બહેનપણીને કહ્યુ – મેં મારા પતિની દાંતથી નખ તોડવાની આદત છોડાવી નાખી. બહેનપણી બોલી – કેવી રીતે ? પત્ની – મેં તેમના દાંત સંતાડીને મુકી દીધા.

શર્માજી લગ્નની 21મી વર્ષગાંઠ ઉજવી રહ્યા હતા. તેમના ઘેર આવેલા એક મિત્રએ પૂછ્યુ – શુ આ વીસ વર્ષોમાં તમે તમારા દામ્પત્ય જીવનમાં કોઈ બદલાવ આવ્યાનો અનુભવ કર્યો ? શર્માજી બોલ્યા – હા મામૂલી, પહેલા પત્નીને જોઈને દિલ ઘડકતુ હતુ હવે હંમેશા ઘડકે છે.

શિકારી : ‘મેં તો આફ્રિકાના જંગલોમાં ખૂબ વાઘ માર્યા છે.’ મિત્ર : ‘પણ અમારી ભૂગોળમાં લખ્યું છે કે આફ્રિકામાં મુદ્દલે વાઘ નથી.’ શિકારી : ‘ક્યાંથી હોય ? જેટલા હતા તે તો બધા મેં વીણી વીણીને સાફ કરી નાખ્યા.’

શિયાળાની ફૂલગુલાબી સવારે બે પાગલો પરસ્પર ફિલસૂફીના અંદાજમાં વાતો કરતા હતા. એક બોલ્યો : ‘એક ને એક દિવસે દરેકે મરવાનું છે. શું એ વાત ખરી છે ?’ બીજો બોલ્યો : ‘હા.’ પ્રતિપ્રશ્ન કરતા પહેલાએ પૂછ્યું : ‘હું વિચારું છું કે જે વ્યક્તિ છેલ્લે મરશે એને સ્મશાન કોણ લઈ જશે ?’

શિરીષ : ‘રમેશ, તું અને તારી પત્ની હંમેશાં રાત્રે જ કેમ ફરવા જાઓ છો ?’ રમેશ : ‘એને તૈયાર થતાં જ સાંજ પડી જાય છે !’

શિરીષ : ‘રમેશ, તું અને તારી પત્ની હંમેશાં રાત્રે જ કેમ ફરવા જાઓ છો ?’ રમેશ : ‘એને તૈયાર થતાં જ સાંજ પડી જાય છે !’

શિરીષ : ‘રમેશ, તું અને તારી પત્ની હંમેશાં રાત્રે જ કેમ ફરવા જાઓ છો ?’ રમેશ : ‘એને તૈયાર થતાં જ સાંજ પડી જાય છે !’

શીલા – (મીનાને) અરે વાહ, તારો હાર તો ખૂબ જ સરસ છે, શુ કોઈ સારી નોકરી મળી ગઈ છે ? મીના – નહી સારો પતિ મળી ગયો છે.

શીલા – (મીનાને) અરે વાહ, તારો હાર તો ખૂબ જ સરસ છે, શુ કોઈ સારી નોકરી મળી ગઈ છે ?‎ મીના – નહી સારો પતિ મળી ગયો છે.‎

શીલા : ‘આ તારા પતિ પાઈપ પર ચઢીને ઉપર ઘરમાં કેમ જાય છે ?’ રમા : ‘જ્યાં સુધી એમના પગનું પ્લાસ્ટર ખૂલી ન જાય, ડૉકટરે એમને સીડીઓ ચઢવા-ઉતરવાની મનાઈ કરી છે.’

શીલા : ‘આ તારા પતિ પાઈપ પર ચઢીને ઉપર ઘરમાં કેમ જાય છે ?’ રમા : ‘જ્યાં સુધી એમના પગનું પ્લાસ્ટર ખૂલી ન જાય, ડૉકટરે એમને સીડીઓ ચઢવા-ઉતરવાની મનાઈ કરી છે.’

શીલા એની બહેનપણી ચંપાને ઘેર ગઈ. ત્યાં તેણે જોયું તો ચંપાના છ મહિનાના છોકરાને માળિયામાં સૂવડાવ્યો હતો. શીલાએ નવાઈ પામતા કારણ પૂછ્યું. ચંપાએ જવાબમાં કહ્યું : ‘શું કરું, રસોઈ કરતી વખતે બાબો પલંગ ઉપરથી પડી જતો ત્યારે અવાજ નહોતો આવતો. એટલે માળિયામાં સૂવરાવ્યો છે, જેથી પડી જાય તો તરત ખબર તો પડે !’

શું કરું, ટિનિયો પચાસ પૈસાનો સિક્કો ગલી ગયો છે.’ ‘તો ગળવા દે ને. આજકાલ પચાસ પૈસામાં આવે છે શું?’

શ્યામુ (રામુને) : રામુ, કાલે તેં જે દીવાસળીનું બૉક્સ ખરીદ્યું હતું, તેમાંથી એક પણ ન સળગી. રામુ : આ તો ખૂબ આશ્ચર્યકારક વાત છે, પરંતુ મેં તો એક એક સળી સળગાવીને જોઈ હતી.

શ્યામુની ભેંસ માંદી પડી, રામુ પાસે તે સલાહ લેવા માટે પહોંચી ગયો. રામુએ કહ્યું, કેરોસીન પીવડાવ્યું ‎હતું. કેરોસીન પીવરાવવાથી ભેંસ મરી ગઇ..બીજા દિવસે શ્યામુ રડતો રડતો ત્યાં પહોંચ્યોં.દોસ્ત રામુ: ‎ભેંસ તો મરી ગઇ..શ્યામુએ કહ્યું: હા, મારી ભેંસ પણ મરી જ ગઇ હતી.‎

શ્વેતા -(પોતાની બહેનપણીને) તારા પતિ શુ કરે છે ? રીના – નાના-મોટા બધાને ઉપર-નીચે ચઢાવીને યોગ્ય જગ્યાએ પહોંચાડે છે. શ્વેતા -(ગભરાઈને) મતલબ ! રીના – તે બસ કંડક્ટર.

સતા-(બંતાને) તને જ્યારે ઠંડી લાગે છે ત્યારે તુ શુ કરે છે ? બંતા- હું હિટરની પાસે બેસી જઉં છું સંતા- તો પણ તારી ઠંડી ન ભાગે તો ? બંતા- પછી હું હિટર ચાલુ કરી દઉં છું

સતા-(બંતાને) તને જ્યારે ઠંડી લાગે છે ત્યારે તુ શુ કરે છે ? બંતા- હું હિટરની પાસે બેસી જઉં છું સંતા- તો પણ તારી ઠંડી ન ભાગે તો ? બંતા- પછી હું હિટર ચાલુ કરી દઉં છું

સતા-(બંતાને) તને જ્યારે ઠંડી લાગે છે ત્યારે તુ શુ કરે છે ?‎ બંતા- હું હિટરની પાસે બેસી જઉં છું સંતા- તો પણ તારી ઠંડી ન ભાગે તો ?‎ બંતા- પછી હું હિટર ચાલુ કરી દઉં છું

સતીશ : ‘કાલે દસ જણાએ ભેગા મળીને મને એકલાને માર્યો.’ મનીષ : ‘પછી તેં શું કર્યું ?’ સતીશ : ‘મેં કહ્યું એક એક કરીને આવો.’ મનીષ : ‘પછી ?’ સતીશ : ‘પછી શું બધાએ એક એક કરીને ફરી મને માર્યો.’

સતીશ : ‘કાલે દસ જણાએ ભેગા મળીને મને એકલાને માર્યો.’ મનીષ : ‘પછી તેં શું કર્યું ?’ સતીશ : ‘મેં કહ્યું એક એક કરીને આવો.’ મનીષ : ‘પછી ?’ સતીશ : ‘પછી શું બધાએ એક એક કરીને ફરી મને માર્યો.’

સતીશ : ‘કાલે દસ જણાએ ભેગા મળીને મને એકલાને માર્યો.’ મનીષ : ‘પછી તેં શું કર્યું ?’ સતીશ : ‘મેં કહ્યું એક એક કરીને આવો.’ મનીષ : ‘પછી ?’ સતીશ : ‘પછી શું બધાએ એક એક કરીને ફરી મને માર્યો.’

સતીશ : ‘તને તારી ભૂલ ઉપર કોઈએ અભિનંદન આપ્યા છે ?’ વિવેક : ‘હા, મારાં લગ્ન વખતે અભિનંદનનો વરસાદ વરસ્યો હતો !’

સતીશ : ‘તને તારી ભૂલ ઉપર કોઈએ અભિનંદન આપ્યા છે ?’‎ વિવેક : ‘હા, મારાં લગ્ન વખતે અભિનંદનનો વરસાદ વરસ્યો હતો !’‎

સન્તા : ‘જો હું કોફી પીઉં તો મને ઊંઘ જ ના આવે.’ બન્તા : ‘મારું ઊંધું છે, હું ઊંઘી જાઉં તો પછી મારાથી કોફી જ ના પીવાય.’

સન્તા : ‘યાર બન્તા, યે શાદી કે જોડે કૌન બનાતા હૈ ?’ બન્તા : ‘ઓયે, વો તો આસમાન સે ભગવાન બનાતે હૈં.’ સન્તા : ‘તબ તો બડી ગલતી હો ગઈ.’ બન્તા : ‘ક્યા હુઆ ?’ સન્તા : ‘મૈં તો ટેલર કો દે આયા !’

સન્તા : મેરે પાસ ટ્વીટર હૈ, ફેસબુક હૈ, ઓરકુટ હૈ, ગુગલટોક હૈ, બીબીએન હૈ, એમએસએન હૈ… તુમ્હારે પાસ ક્યાં હૈ ? બન્તા : મેરે પાસ કામ હૈ !

સન્તા : યાર બન્તા, મુઝે ઉસ લડકી સે બચાઓ ! બન્તા : ક્યાં હુઆ ? સન્તા : જબ સે મૈને ઉસે કહા કિ, ‘ચીર કે મેરે દિલ કો દેખો… અપના હી નામ લિખા રખ્ખા હૈ…’ તબ સે વો ચાકુ લે કે મેરે પીછે હી પડ ગઈ હૈ !’

સન્તા અને બન્તા ચેસ રમતા હતા. સન્તા : ‘અબ બહોત હુઆ. હમ ખેલ બંધ કરતે હૈ.’ બન્તા : ‘ઠીક હૈ. વૈસે ભી તુમ્હારા ઘોડા ઔર મેરા હાથી હી બચા હૈ.’

સન્તા અને બન્તા ચેસ રમતા હતા. સન્તા : ‘અબ બહોત હુઆ. હમ ખેલ બંધ કરતે હૈ.’ બન્તા : ‘ઠીક હૈ. વૈસે ભી તુમ્હારા ઘોડા ઔર મેરા હાથી હી બચા હૈ.’

સન્તા વિદેશ પ્રવાસે ગયાં. બન્તાને કહેતો ગયો. મારી બૈરી પર ધ્યાન રાખજે અને કંઈ અજુકતી ઘટના લાગે તો મને મેસેજ કરજે. બન્તાએ ૧૫ દિવસ પછી મેસેજ કર્યો, ‘તેરી બીબી કો મિલને જો જવાન રોજ આતા થા, વો આજ નહીં આયા!’

સરકિટ : ‘મુન્નાભાઈ, અપુન કિસ દેશ મૈ હૈ ?’ મુન્નાભાઈ : ‘ઇન્ડિયા મૈ હૈ, કયું ?’ સરકિટ : ‘નઈ ભાઈ, યે ટેલિફોન કે ડબલે મેં સે બોલ રેલી હૈ કી આપ ‘કતાર’ મૈ હો !’

સરદાર : ઓયે, મેં કાલે સચિન તેંડુલકરને ફોન કર્યો અને એની સાથે વાત પણ કરી. બીજો સરદાર : એણે શું કહ્યું ? પહેલો સરદાર : એણે કહ્યું, રોંગ નંબર.

સરલા : ‘કેમ તરલા ! મેં તારા ઘરે ગઈકાલે રાતે મોકલેલો મુરબ્બો કેવો લાગ્યો ?’ સરલા : ‘મુરબ્બો ? હા મારો મનિયો એની ચોપડીનું પાનું સાંધ્યા પછી કહેતો હતો કે આ ગુંદર સરસ છે મમ્મી ! ક્યાંથી લાવી ?’

સરિતા : ‘આ વખતે મારું વજન એક કિલો ઘટી ગયું.’ કમલા : ‘કેમ, તેં નખ કાપી નાખ્યા ?’

સરિતા : ‘આ વખતે મારું વજન એક કિલો ઘટી ગયું.’ કમલા : ‘કેમ, તેં નખ કાપી નાખ્યા ?’

સંજય – તારો હાલ જન્મેલો ભાઈ આટલો રડે છે કેમ ? ‎ અજય – જો તારા મોઢામાં એક પણ દાંત ન હોય, માથા પર વાળ ન હોય, પગ એટલા કમજોર હોય કે ‎તમે ઉભા પણ ન રહી શકો. આવી સ્થિતિમાં મારો ખ્યાલ છે કે તમને રડુ જ આવશે. ‎

સંજય – તારો હાલ જન્મેલો ભાઈ આટલો રડે છે કેમ ? અજય – જો તારા મોઢામાં એક પણ દાંત ન હોય, માથા પર વાળ ન હોય, પગ એટલા કમજોર હોય કે તમે ઉભા પણ ન રહી શકો. આવી સ્થિતિમાં મારો ખ્યાલ છે કે તમને રડુ જ આવશે.

સંતા – અરે યાર બંતા, તુ મારા લગ્નમાં તો આવીશને ? બંતા – જરૂર, હુ એ લોકો જેવો નથી જે મુસીબતમાં પોતાના મિત્રને એકલો છોડી દે.

સંતા – એ.કે 47 સૌથી શક્તિશાળી છે. બંતા – તે મારી વાઈફને નથી જોઈ તેથી આવુ બોલે છે,

સંતા – એ.કે 47 સૌથી શક્તિશાળી છે. બંતા – તે મારી વાઈફને નથી જોઈ તેથી આવુ બોલે છે,

સંતા – કાચમાં પોતાનો ચહેરો જોઈને – યાર બંતા, આ કાચમાં જે માણસ છે, તેને મેં ક્યાંક જોયો છે. ‎ બંતા – (કાચમાં ચહેરો જોઈને) અરે, મૂર્ખ આ હુ જ છુ.‎

સંતા – કાચમાં પોતાનો ચહેરો જોઈને – યાર બંતા, આ કાચમાં જે માણસ છે, તેને મેં ક્યાંક જોયો છે. બંતા – (કાચમાં ચહેરો જોઈને) અરે, મૂર્ખ આ હુ જ છુ.

સંતા – કાલે મે જોયું તો એક પુરૂષ સ્ત્રી સાથે લડી રહ્યો હતો. મેં તેને કહ્યું કે તું સાચો બહાદુર હોય તો પુરુષ જોડે લડને. બંતા – પછી શું થયુ ? સંતા – થવાનું શું હતુ ? જ્યારે મને ભાન થયું ત્યારે હું હોસ્પિટલમાં હતો.

સંતા – કાલે મે જોયું તો એક પુરૂષ સ્ત્રી સાથે લડી રહ્યો હતો. મેં તેને કહ્યું કે તું સાચો બહાદુર હોય તો પુરુષ જોડે લડને. બંતા – પછી શું થયુ ? સંતા – થવાનું શું હતુ ? જ્યારે મને ભાન થયું ત્યારે હું હોસ્પિટલમાં હતો.

સંતા – કેમ મિત્ર તમારા દાંત કેવી રીતે તૂટી ગયા ? બંતા – હસવાને કારણે.. સંતા – હસવાને કારણે કેવી રીતે ? બંતા – હા, યાર, ગઈકાલે મેં એક પહેલવાનને જોઈને હસી પડ્યો હતો.

સંતા – કેમ મિત્ર તમારા દાંત કેવી રીતે તૂટી ગયા ? બંતા – હસવાને કારણે.. સંતા – હસવાને કારણે કેવી રીતે ? બંતા – હા, યાર, ગઈકાલે મેં એક પહેલવાનને જોઈને હસી પડ્યો હતો.

સંતા – ક્યાં જઈ રહ્યાં છો ? બંતા- હુ મારે ગામ જઈ રહ્યો છું ? સંતા – પણ હાથમાં આ ‎ દૂરબીન કેમ છે ? બંતા- અસલમાં, હું મારા એક દૂરનાં સગાંને જોવા જઈ રહ્યો છુ. ‎

સંતા – ક્યાં જઈ રહ્યાં છો ? બંતા – હુ મારે ગામ જઈ રહ્યો છું ? સંતા – પણ હાથમાં આ દૂરબીન કેમ છે ? બંતા – અસલમાં, હું મારા એક દૂરનાં સગાંને જોવા જઈ રહ્યો છુ.

સંતા – ઘરમાં શાસન કેવી રીતે ચલાવવુ નામના પુસ્તકથી તમને કોઈ ફાયદો થયો ? બંતા – નહી. સંતા – કેમ ? બંતા – પત્નીએ મને પુસ્તક વાંચવાને તક જ ન આપી.

સંતા – ઘરમાં શાસન કેવી રીતે ચલાવવુ નામના પુસ્તકથી તમને કોઈ ફાયદો થયો ? બંતા – નહી. સંતા – કેમ ? બંતા – પત્નીએ મને પુસ્તક વાંચવાને તક જ ન આપી.

સંતા – ચાલ, વગર વિચાર્યે ખોટુ બોલી બતાવ તો, હુ તને સો રૂપિયા આપીશ. બંતા – હમણા તો તુ એક હજાર રૂપિયા આપવાની વાત કરતો હતો ને ?

સંતા – ચાલ, વગર વિચાર્યે ખોટુ બોલી બતાવ તો, હુ તને સો રૂપિયા આપીશ. બંતા – હમણા તો તુ એક હજાર રૂપિયા આપવાની વાત કરતો હતો ને ?

સંતા – જે દિવસથી મારી ફીયાંસીને મળીને આવ્યો છુ તે દિવસથી હું કશુ ખાઈ શકતો નથી, કે પી શકતો ‎નથી અને હસી પણ શકતો નથી ? ‎ બંતા – મતલબ તને તારી ફીયાંસી સાથે પ્રેમ થઈ ગયો છે. ‎ સંતા – નહી……. કારણકે એક જ મુલાકાતમાં મારો એક મહિનાનો પગાર વપરાઈ ગયો છે.‎

સંતા – જ્યારે હું દિલ્લીમાં આવ્યો ત્યારે મારા શરીર પર એક પણ કપડાં નહોતા. બંતા – એવુ કેમ બને ? સંતા – કારણ કે મારો જન્મ જ દિલ્લીમાં થયો હતો

સંતા – ડોક્ટરે કહ્યુ કે તમને કોઈ બીમારી નથી ‎ બંતા – તો પછી, તુ આટલો ઉદાસ કેમ છે ? ‎ સંતા – હું વિચાર કરી રહ્યો છુ કે ફી ના 150 રૂપિયા બેકાર ગયા.‎

સંતા – તને ખબર છે બંતા, પેલા મગનિયા પર કેટલી મોટી મુસીબત આવી પડી ? બંતા – નહી યાર, કેમ શુ થયુ ? સંતા – મારી પત્ની તેની સાથે ભાગી ગઈ, બિચારો મગન.

સંતા – તમને સંગીતનો શોખ છે? બંતા – હા, હુ તો સંગીતને પ્રેમ કરું છું. સંતા – તમે કયુ વાદ્ય યંત્ર વગાડો છો. બંતા – ગ્રામોફોન.

સંતા – તમારી છત્રીમાં તો કાણું છે. બંતા – ખબર છે, મેં જ કર્યુ છે. સંતા- પણ કેમ? બંતા – અરે યાર, જ્યારે વરસાદ બંધ થઈ જશે ત્યારે મને ખબર પડી જાયને એટલા માટે.

સંતા – તમારી છત્રીમાં તો કાણું છે. બંતા – ખબર છે, મેં જ કર્યુ છે. સંતા- પણ કેમ? બંતા – અરે યાર, જ્યારે વરસાદ બંધ થઈ જશે ત્યારે મને ખબર પડી જાયને એટલા માટે.

સંતા – તમે આટલા દિવસથી દેખાતાં કેમ નહોતા ? સંતા- હું શ્રમદાન કરવા ગયો હતો. બંતા – મને સમજાયુ નહી. સંતા – મને છ મહિના માટે સશ્રમ કારાવાસ મળ્યો હતો.

સંતા – તુ ઈંટરનેટથી કોઈનું પણ ભવિષ્ય કેવી રીતે બતાવી શકે છે ? બંતા – જે ઈંટરનેટ પર દસ કલાક પસાર કરે છે તેનું ભવિષ્ય ચોક્કસ અંધકારમય છે.

સંતા – તુ શું કરે છે ?‎ બંતા – હું ટ્ર્ક નો ડ્રાઈવર છુ, અને તુ ?‎ સંતા – હું તો પાઈલોટ છું.‎ બંતા- આ પાઈલોટ કોણ હોય છે ?‎ સંતા- તે જે વિમાન ઉડાવે છે.‎ બંતા- સારું, તો એમ બોલને કે તું પ્લેનનો ડ્રાઈવર છે.‎

સંતા – નેપોલિયનની વાત સાચી છે યાર, દુનિયામાં કંઈ અશક્ય નથી ‎ બંતા – પણ, હુ તો કહુ છુ કે આ વાત ત્યારે સાબિત થાય જ્યારે કોઈ એક હાથમાં બે તરબૂચ પકડી ‎બતાવે. ‎

સંતા – બતાવ બંતા, લોકો અક્કલથી કામ લે તો શુ થાય ? બંતા – તો તેમણે તલાક નહી આપવી પડે. સંતા – અને વધુ બુધ્ધિથી કામ કરે તો ? બંતા – તો લગ્ન કરવાનો વારો જ ન આવે.

સંતા – બતાવ બંતા, લોકો અક્કલથી કામ લે તો શુ થાય ? બંતા – તો તેમણે તલાક નહી આપવી પડે. સંતા – અને વધુ બુધ્ધિથી કામ કરે તો ? બંતા – તો લગ્ન કરવાનો વારો જ ન આવે.

સંતા – બેવકૂફ કોણે કહે છે ? બંતા – મારી નજરમાં બેવકૂફ એ છે જે પોતાની વાત વિચિત્ર રીતે કહે છે અને એ માણસ જે વાત સાંભળે છે અને તેને વાત બિલકુલ સમજાતી નથી, કંઈ સમજાયુ ? સંતા – નહી.

સંતા – મને તો મારા મિત્રએ કહ્યું હતુ કે તમારું અવસાન થઈ ગયુ છે. બંતા- કેવી વાત કરી રહ્યા છો, હું તો તમારી સામે જ જીવતો ઉભો છુ. સંતા- હું તમારી વાતથી વધારે મારા મિત્રની વાત પર વિશ્વાસ કરું છું.

સંતા – મને તો મારા મિત્રએ કહ્યું હતુ કે તમારું અવસાન થઈ ગયુ છે. બંતા- કેવી વાત કરી રહ્યા છો, હું તો તમારી સામે જ જીવતો ઉભો છુ. સંતા- હું તમારી વાતથી વધારે મારા મિત્રની વાત પર વિશ્વાસ કરું છું.

સંતા – મારી પત્ની તો ઝધડો થતાં જ પિયર જતી રહે છે. બંતા – તુ તો બહું નસીબદાર છે. મારી પત્ની તો ઝધડો થતાં જ પિયરવાળાને અહીં બોલાવી લે છે.

સંતા – મારી પત્ની તો ઝધડો થતાં જ પિયર જતી રહે છે. બંતા – તુ તો બહું નસીબદાર છે. મારી પત્ની તો ઝધડો થતાં જ પિયરવાળાને અહીં બોલાવી લે છે.

સંતા – મારી પત્ની બોલવામાં એટલી કુશળ છે કે તે કોઈ પણ ટૉપિક પર કલાકો સુધી બોલી શકે છે. બંતા – કદાચ તને જાણ નથી કે મારી પત્ની તો એનાથી પણ વધુ કુશળ છે, તે તો કોઈપણ ટૉપિક વગર પણ કલાકો સુધી બોલી શકે છે.

સંતા – મારી પત્ની રોજ ફરિયાદ કરતી હતી કે મારી પાસે પહેરવા માટે વ્યવસ્થિત કપડાં નથી. બતા – તો શુ તે એણે કપડાં સીવડાવી આપ્યા. સંતા – નહી યાર, મેં મારા ધરની બારીઓમાં પરદા લગાવડાવી દીધા.

સંતા – મારી પત્ની રોજ ફરિયાદ કરતી હતી કે મારી પાસે પહેરવા માટે વ્યવસ્થિત કપડાં નથી.‎ બતા – તો શુ તે એણે કપડાં સીવડાવી આપ્યા.‎ સંતા – નહી યાર, મેં મારા ધરની બારીઓમાં પરદા લગાવડાવી દીધા.‎

સંતા – યાર, તમારો ફોટો તો બહુ સંદર છે. બંતા – ક્યા જોયો ? પત્ર-મિત્રમાં ? સંતા – નહી, પોલીસ ચોકીમાં.

સંતા – યાર, શુ તારી પાસે મુન્નાભાઈનો મોબાઈલ નંબર છે ? બંતા – નહી, પણ તુ પૂછી કેમ રહ્યો છે ? સંતા – મારા દર્દીઓને હોસ્પિટલમાં જાદુની ઝપ્પી અપાવવી છે.

સંતા – વાધને મારવો હોય તો તુ શું કરીશ ? બંતા – પહેલા હું ઝેર ખાઈશ, અને પછી વાધને હવાલે થઈ જઈશ.

સંતા – શુ તમને જલેબી પસંદ છે ? જો છે તો શુ તમે 500 ગ્રામ જલેબી એકસાથે ખાઈ શકો છો ?‎ બંતા – આમ તો જલીબી મને વધુ પસંદ નથી, પણ જો એક કિલો રબડી સાથે મળે તો હુ જરૂર ખાઈ ‎લઈશ.‎

સંતા – શુ તુ ખાધા વગર જીવતો રહી શકે છે ? બંતા – નહી. સંતા – પણ હુ રહી શકુ છુ. બંતા – કેવી રીતે ? સંતા- નાશ્તો કરી ને.

સંતા – શુ મૃત્યુ પછીના જીવન પર તને ભરોસો છે ? બંતા – હા, આ શક્ય છે. સંતા- તો, તો તારી વાત સાચી છે, તું જે મામાની સ્મશાન યાત્રામા જવા મારી પાસેથી 100 રૂપિયા ઉધાર લઈ ગયો હતો તે તરા મામા તને મળવા બહાર આવ્યા છે.

સંતા – હું ઉનાળામાં દસ બાર વાર નહાઉ છુ, અને શિયાળામાં ચાર પાંચ વાર.‎ બંતા – અરે વાહ, પણ તું એક દિવસમાં દસ-બાર વાર કેવી રીતે નહાય છે ?‎ સંતા – હું તો આખા ઉનાળામાં દસ-બાર વાર નહાવાની વાત કરતો હતો.‎

સંતા (બંતા અને તેની પત્નીને)- તમે બંને પાછલી બે મિનિટથી મૌન, ગરદન નીચે કરીને કેમ ઉભા છો? શું આજે કંઈક ખાસ છે? બંતા- હા અમે અમારી લગ્નની વર્ષગાઠ ઉજવી રહ્યાં છીએ.

સંતા (બંતાને) – આ શુ કરી રહ્યો છે ? બંતા – ફાંસી લગાવી રહ્યો છુ. સંતા – તો દોરડું કમર પર કેમ બાંધ્યું છે. બંતા – ગળામાં બાંધીશ તો ગૂંગળામણ થશે ને.

સંતા (બંતાને) – દોસ્ત જો હું પાંચ કિલો ખાંડ ખાઈ જવું તો તુ મને શુ આપે ? બંતા – હોસ્પિટલ જવાનું ભાડુ.

સંતા (બંતાને) – દોસ્ત જો હું પાંચ કિલો ખાંડ ખાઈ જવું તો તુ મને શુ આપે ? બંતા – હોસ્પિટલ જવાનું ભાડુ.

સંતા (બંતાને) સાંભળ્યુ છે કે ચૂટણી આયોગે દેશના પાંચ રાજ્યોમાં ચૂટણીની જાહેરાત કરી છે. બંતા-સારુ છે દોસ્ત, હું તો ક્યારનો આ દિવસની જ રાહ જોઈ રહ્યો હતો. સંતા-કેમ ? બંતા-અરે વાહ, કેમ નહી. મારા માથા પર પણ ફરીવાર મુગટ પહેરાવવામાં આવશે ને.

સંતા : ‘અરે બંતા, તું આ ચાકુ કેમ ગરમ કરી રહ્યો છે ?’ બંતા : ‘જિંદગીથી કંટાળી ગયો છું એટલે આત્મહત્યા કરવા માગું છું.’ સંતા : ‘તો પછી ચાકુ ગરમ કરવાની શી જરૂર ?’ બંતા : ‘ઈન્ફેકશન ના થાય તે માટે.’

સંતા : ‘ઘરમેં આગ લગ ગઈ. આગ લગ ગઈ….’ બંટા : ‘તો ઈસમેં મુઝે ક્યા ?’ સંતા : ‘બેવકૂફ, તેરે હી ઘરમેં આગ લગી હૈ.’ બંટા : ‘તો ફિર ઉસમેં તુઝે ક્યા ?’

સંતા : ‘બોર હો ગયા હું…’ બંતા : ‘ક્યું ક્યા હુઆ ?’ સંતા : ‘યહ રામદેવજી ભી ના…. શાદી નહીં કિ ઈસલિયે રોજ કહેતે હૈ : અચ્છી સેહત કે લિયે રોજ પ્રાણાયામ કરો, અપની સાસ પે કંટ્રોલ કરો. યહાં બીવી બાત નહીં માનતી તો સાસ કો ક્યા ખાક કંટ્રોલ કરે

સંતા : ‘મત આપવા માટે સરકારે ૧૮ વર્ષની ઉમર નક્કી કરી છે. પણ લગ્ન કરવા માટે ૨૧ વર્ષની ઉમર કેમ નક્કી કરી છે ?’ બંતા : ‘જો ભાઇ, સરકારને ખબર છે કે દેશ સંભાળવો સહેલો છે પણ પત્ની સંભાળવી બહુ અઘરી છે.’

સંતા : ‘મારું ઘર એટલું મોટું છે કે અંદર લોકલ ટ્રેન ચાલે છે.’ બંતા : ‘મારું ઘર એટલું મોટું છે કે ફોન પર વાત કરતાં કરતાં બીજા છેડે પહોંચી જાઉં તો રોમિંગ ચાર્જ લાગે છે !’

સંતા : ‘મેરે પાસ ટ્વીટર હૈ, ફેસબુક હૈ, ઓરકુટ હૈ, ગુગલટૉક હૈ, એમએસએન હૈ…. તુમ્હારે પાસ ક્યા હૈ ?’ બંતા : ‘મેરે પાસ કામ હૈ !’

સંતા : ‘યાર ! મેં એક બાબતની ખાસ નોંધ લીધી છે.’ બંતા : ‘કઈ બાબતની ?’ સંતા : ‘રેલવે ફાટક જ્યારે બંધ હોય છે ત્યારે અચૂક ટ્રેન આવે જ છે.’

સંતા : ‘યાર ! મેં એક બાબતની ખાસ નોંધ લીધી છે.’ બંતા : ‘કઈ બાબતની ?’ સંતા : ‘રેલવે ફાટક જ્યારે બંધ હોય છે ત્યારે અચૂક ટ્રેન આવે જ છે.’

સંતા : ‘યાર, હું બાળપણમાં બહુ તાકાતવાન હતો.’ બંતા : ‘તને કેવી રીતે ખબર ?’ સંતા : ‘મારી મા કહેતી હતી કે હું જ્યારે રડતો હતો ત્યારે આખું ઘર માથે લઈ લેતો હતો !’

સંતા : ATMમાંથી પૈસા કાઢતો હતો. બંતાએ પાછળથી ડોકું કાઢીને કહ્યું, મૈને તેરા PIN NO દેખ લિયા **** હૈના ? સંતા : ગલત, બિલકુલ ગલત, તુને ક્યાં ખાક દેખા, મેરા નંબર તો ૬૫૪૮ હૈ,

સંતા : ATMમાંથી પૈસા કાઢતો હતો. બંતાએ પાછળથી ડોકું કાઢીને કહ્યું, મૈને તેરા PIN NO દેખ લિયા **** હૈના ? સંતા : ગલત, બિલકુલ ગલત, તુને ક્યાં ખાક દેખા, મેરા નંબર તો ૬૫૪૮ હૈ, બોલો તારારારમ….

સંતા : અબે યારા, યે કૈસી માચીસ લે કે આ ગયા તૂ ? એક ભી નહીં જલ રહી હૈ… બંતા : ક્યાં બાત કર રહા હૈ યારા… મૈ તો સબકી સબ ચેક કરકે લાયા હૂં…

સંતા : અરે ભગવાન, ગદ્દી મેં પેટ્રોલ ખતમ હો ગયા…. અબ યે આગે નહી જાયેગી… બંતા : તું ભી નાં યાર. જરા પેટ્રોલ ચેક કરકે નિકાલના ચાહિયે ના… સારા મૂડ ચોપટ કર દિયા… ચલ અબ પીછે લે લે… ઓર ક્યાં, વાપસ ચલેંગે…

સંતા : આ ગુનેગારો ગુનાની જગા પર પોતાના આંગળાની છાપ કેમ છોડી જતા હોય છે ? બંતા : ભણેલા નહીં હોય એટલે. બાકી, ભણેલા હોય તો સિગ્નેચર ના છોડી જાય ?

સંતા : આ મૈંને પાની કો ઉલ્લુ બનાયા. બંતા : કૈસે ? સંતા : મૈંને પાની ગરમ કિયા લેકિન નહાયા ઠંડે પાનીસે !

સંતા : આજ મેરે મોબાઈલ મેં અજીબ સા મેસેજ આયા…… ફિર મેરા ફોન બંધ હો ગયા ! બંતા : ઐસા કૌન સા મેસેજ થા ? સંતા : બેટરી લો. બંતા : તું ફટાફટ મુઝે ફોરવર્ડ કર, હમ સબ કો ભેજ કર ડરાયેંગે !

સંતા : ઉડતી રકાબી જોવાનો સૌથી સરસ રસ્તો કયો ? બંતા : કઈ નહીં… સાવ સહેલું છે… છોકરીઓ વેઈટ્રેસ હોય એવી હોટલમાં જવાનું, એને એક ચિંતીયો ભરવાનો… રકાબી શું ભલભલું ઊડતું જોવા મળશે.

સંતા : કલ મૈ નયા કલર ટીવી લય…. બંતા : અચ્છા ? કૌન સે કલર કા ?

સંતા : ઘર મેં આગ લગ ગઈ, આગ લગ ગઈ… બંતા : તો ઇસમેં મુઝે ક્યાં ? સંતા : બેવકૂફ, તેરે હી ઘરમે આગ લગી હૈ બંતા : તો ફિર ઉસમેં તુઝે ક્યાં ?

સંતા : ઘર મેં આગ લગ ગઈ, આગ લગ ગઈ… બંતા : તો ઇસમેં મુઝે ક્યાં ? સંતા : બેવકૂફ, તેરે હી ઘરમે આગ લગી હૈ. બંતા : તો ફિર ઉસમેં તુઝે ક્યાં ?

સંતા : જબ મેં છોટા થા તબ કુતુબમિનાર સે ગીર ગયા થા ! બંતા : બાપરે ! ફિર તું જિન્દા રહ થા, યા મર ગયા ? સંતા : યાદ નહીં, મૈ બહોત છોટા થા ના !

સંતા : જબ મેં મર જાઉં તો સામનેવાલી ફેમિલી કો જરૂર બુલાના. બંતા : કયો ? સંતા : યાર ઉનકે ઘરકી લેઇઝ મુર્દે કો લિપટ કે રોતી હૈ !

સંતા : જો બનતા, તેરી બીવી કો સાપ ડસ રહા હૈ ! બંતા : ફિકર મત કર યાર ! ઉસકા ઝહર ખતમ હો ગયા હોગા તો રિ-ચાર્જ કરવાને આયા હૈ !’

સંતા : જ્‌યારે હું જંગલમાંથી એકલો પસાર થઈ રહ્યો હતો. ત્યાદરે મને ડાકૂ મળ્યાં . તેઓ મારી ઘડિયાળ, ‎કાર અને રૂપિયા બધું લઈ ગયાં. ‎ બંતા : પણ તારી પાસે પિસ્તોંલ હતી ને? ‎ સંતા : હા, હતી ને. પણ પિસ્તોહલ પર તેઓની નજર જ ન પડી.‎

સંતા : જ્‌યારે હું જંગલમાંથી એકલો પસાર થઈ રહ્યો હતો. ત્યાદરે મને ડાકૂ મળ્યાં . તેઓ મારી ઘડિયાળ, કાર અને રૂપિયા બધું લઈ ગયાં. બંતા : પણ તારી પાસે પિસ્તોંલ હતી ને? સંતા : હા, હતી ને. પણ પિસ્તોહલ પર તેઓની નજર જ ન પડી.

સંતા : તુને યે કછુઆ કયું પાલા હૈ ? બંતા : સુના હૈ કછુએ કી ઉમ્ર ૨૦૦ સાલ કી હોતી હૈ… મૈને સોચા ચેક કર કે દેખતે હૈ !

સંતા : તું ક્યારનો બેઠો બેઠો ઈંટો કેમ ફેંકી રહ્યો છે ? બંતા : હું એક રહસ્ય ઉકેલવા માટે આવું કરી રહ્યો છું. તું જો… આ ઈંટ લંબચોરસ છે ને ? તો પછી આ પાણીમાં વમળ કેમ વર્તુળાકાર પેદા થાય છે ?

સંતા : નયે ડિટરજન્ટ સે શર્ટ ધોઈ તો છોટી હો ગઈ. અબ કિ કરું યારા ? બડી મહેંગી શર્ટ હૈ… બંતા : ઇસમેં ક્યા હૈ ? વહી ડિટરજન્ટ સે અબ તું ખુદ ભી નહા લે… ઝંઝટ ખતમ હો જાયેગી…!!!

સંતા : મરતે હુએ આદમી કે મુંહ મેં ક્યાં ડાલના ચાહિએ ? બંતા : બિરલા સિમેન્ટ. સંતા : કયો ? બંતા : ક્યોકિ ઇસમેં જાન હૈ…

સંતા : મૈને એક ખાસ ચીજ માર્ક કી હૈ… બનતા : ક્યાં ? સંતા : જબ જબ રેલ્વે ફાટક બંધ હોતા હૈ તબ તબ ટ્રેન જરૂર ગુજરાતી હૈ !

સંતા :- યાર આજે મેં મારા છોકરાને ખૂબ માર માર્યો અને લાંબો સમય સુધી તેને મૂર્ગો બનાવી રાખ્યો ‎ બંતા :- એવું કેમ કર્યુ?‎ સંતા :- અરે યાર સીધી વાત છે! તેનુ આવતી કાલે પરિણામ છે અને હું થોડા દિવસ માટે બહાર ગામ જવાનો ‎છું.‎

સંતા : ‘યાર મેરી બીવી મુઝે ઘર કા નોકર સમજાતી હૈ. મેં ક્યાં કરું ?’ બંતા : ‘કરના ક્યાં હૈ, ઔર દો-ચાર ઘર કે કામ લે લે !’

સંતા : યાર, આ ઠંડીનો ફાયદો શો ? બંતા : સીધી સી બાત હૈ યાર, ગરમી જો નહી લગતી !!

સંતા : યાર, પાણી માટે આજે આટલી ખેંચાતાણી થઈ રહી છે, તો ખબર નહિ દસ વર્ષ પછી શું થશે. બંતા : અરે મિત્ર તારે ચિંતા કરવાની શું જરૂર છે, તારા તો ચાર-ચાર દિકરા છે, દહેજમાં એક ટેંકર જ માંગી લે જે.

સંતા : યાર, પાણી માટે આજે આટલી ખેંચાતાણી થઈ રહી છે, તો ખબર નહિ દસ વર્ષ પછી શું થશે. બંતા : અરે મિત્ર તારે ચિંતા કરવાની શું જરૂર છે, તારા તો ચાર-ચાર દિકરા છે, દહેજમાં એક ટેંકર જ માંગી લે જે.

સંતા : યાર, મુઝે સુબહ સુબહ સાંસ લેને મેં બડી તકલીફ હોતી હૈ ! બંતા : વો તો હોગી હી. બાબા રામદેવ ઔર ઉસકે ચેલે સુબહ સુબહ સારા ઓક્સીજન ખીંચ લેતે હૈ !

સંતા : યાર, મુઝે સુબહ સુબહ સાંસ લેને મેં બડી તકલીફ હોતી હૈ ! બંતા : વો તો હોગી હી. બાબા રામદેવ ઔર ઉસકે ચેલે સુબહ સુબહ સારા ઓક્સીજન ખીંચ લેતે હૈ !

સંતા : યારા લગતા હૈ મૈનુ બર્ડ ફ્લ્યુ હો ગયા હૈ… બંતા : તેનું કૈસે પતા ચલા ? સંતા : યારા, મેરા ના કલસે ઉડને કો જી કરતા હૈ…

સંતા : હું કાલે ટ્રેનમાં આખી રાત સુઈ ના શક્યો. બંતા : કેમ ? સંતા : ઉપલી સીટ મળેલી ને એટલે. બંતા : પણ કોઈને વિનંતી કરીને બદલી લેવી હતી ને ? સંતા : એ જ તો કઠણાઈ હતી ને… કોની સાથે બદલું ? નીચેની સીટ પર કોઈ હોય તો બદલું ને ?

સંતા : હું જન્મ્યો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો પૂનામાં. બંતા : યાર, તને નિશાળે જવા-આવવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?

સંતા 25 માળની બિલ્ડીંગની છત પર જઈને ઉભો હોય છે, ત્યારે તેને ફોન આવે છે કે -સંતાજી તમારી ‎પત્ની મરી ગઈ. ‎ સંતા નિરાશ અને દુ:ખથી તે ત્યાંથી જ કૂદકો મારી દે છે. ઉપરથી નીચે પડતાં પહેલા વચ્ચેજ તેને યાદ ‎આવે છે કે અરે હજુ તો તે કુંવારો છે.‎

સંતા અને બંતા ગીત ગાઈ રહ્યા હતા. તેમાંથી સંતા સીધો ઉભો હતો અને બંતા શીર્ષાસનમાં ઉભો રહીને ગીત ગાઈ રહ્યો હતો. એક વ્યક્તિ જ્યારે જોયું ત્યારે તેને રોકાઈને પૂછ્યું – કેમ ભાઈ આ રીતે શીર્ષાસનમાં ઉભા રહીને જ કેમ ગાઈ રહ્યા છો ? બંતા બોલ્યો – અરે સમજાતું નથી, આ સાઈડ એ ગાઈ રહ્યો છે અને હું સાઈડ બી ગાઈ રહ્યો છુ.

સંતા અને બંતા ઘણા રંગીન મૂડમાં વાતો કરતા કરતા હોટલથી બહાર નીકળ્યા. અચાનક સામે બે સ્ત્રીઓને આવતી જોઈ તેઓ થંભી ગયા. સંતાએ સંતાવાની કોશિશ કરીને ગભરાતાં-ગભરાતાં કહ્યુ – હે ભગવાન મારી પત્ની અને પ્રેમિકા એક સાથે આવી રહી છે. બંતા બોલ્યો – મજાક ન કર, એ તો મારી પત્ની અને મારી પ્રેમિકા છે.

સંતા અને બંતા ચેસ રમતા હતા. સંતા : અબ બહોત હુઆ. હમ ખેલ બંધ કરતે હૈ. બંતા : ઠીક હૈ. વૈસે ભી તુમ્હારા ઘોડા ઔર મેરા હાથી હી બચા હૈ.

સંતા અને બંતા જંગલમાં ભૂલા પડયા. સામેથી સિંહ આવ્યો. સંતાએ સિંહની આંખમાં ધૂળ ઉડાડી અને ભાગવા લાગ્યા. બંતાસિંહ ત્યાં ને ત્યાં જ ઊભા રહ્યા. ભાગતા સંતાએ પાછળ જોયું બૂમ પાડી : અબે ભાગ… બંતા : મેં કયું ભાગું ? મીટ્ટી તો તૂને ડાલી હૈ…

સંતા અને બંતા રસ્તામાં ઉભા રહીને વાતો કરતા હતા. એકદમ સામે બે યુવતીઓ આવતી દેખાઈ. ‎ સંતાએ કહ્યુ – ગજબ થઈ ગયો મારી પત્ની અને પ્રેમિકા બંને એકસાથે આવી રહી છે.‎ બંતા બોલ્યો – કેટલી વિચિત્ર વાત છે, હું પણ એવુ જ કહેવાનો હતો.‎

સંતા અને બંતા રસ્તામાં ઉભા રહીને વાતો કરતા હતા. એકદમ સામે બે યુવતીઓ આવતી દેખાઈ. સંતાએ કહ્યુ – ગજબ થઈ ગયો મારી પત્ની અને પ્રેમિકા બંને એકસાથે આવી રહી છે. બંતા બોલ્યો – કેટલી વિચિત્ર વાત છે, હું પણ એવુ જ કહેવાનો હતો.

સંતા અને બંતા લગ્ન પછી પહેલીવાર મળ્યા. સંતા – શુ બતાવું મારી પત્નીને તો ગાતા આવડે છે પણ ‎ગાતી જ નથી.‎ બંતા- તુ તો નસીબદાર છે,મારી પત્નીને તો ગાતાં નથી આવડતું છતાં ગાયા જ કરે છે.‎

સંતા અને બંતાને ત્રણ ટાઈમબોમ્બ મળ્યા. બેઉ એને લઈને પોલિસ સ્ટેશન ચાલ્યા. સંતાએ કહ્યું : ધારો કે આમાંથી એકાદ બોમ્બ રસ્તામાં ફાટી જાય તો ? બંતા : તો શું ? ખોટું બોલીશું કે બે જ બોમ્બ મળ્યા હતા !

સંતા- અહી પાસે કોઈ કબ્રસ્તાન છે ? ‎ બંતા – નહી ‎ સંતા – તો પછી ગાડીની રાહ જોતા જોતા જે લોકો મરી જાય છે, તેમણે દફન કયાં કરવામાં આવે છે. ‎

સંતા એક ઝાડ પર ચઢી રહ્યો હતો. એ જોઇને બંતાએ પૂછ્યું, ‘અબે પેડ પે કયું ચડ રહા હૈ ?’ સંતા : એપલ ખાને. બંતા : મગર એ તો આમ કા પેડ હૈ. સંતા : તો ક્યાં હુઆ ? એપલ તો મેરી જેબ મેં હૈ !

સંતા એક દિવસ એક ટાવર પેર ચડી ગયો . અને દરેક આવતા જતા ને બુમ પડી ને કહેવા લાગ્યો કે હું પડીશ લોકો પૂછવા લાગ્યા પણ સંતા કોઈ જવાબ આપેજ નહિ બધાજ બહુ સમજવા લાગ્યા પણ મને એ બીજા હવે લોકો વિચાર તા હતા કે આ સંતા ને કેમ કરી ઉતારવો પણ કોઈ વાતે મનેજ નહિ યેટલા માં ત્યાંથી બંતા પસાર થયો તેને ઉપર જોયું અને બધા કઈ વિચારે એ પહેલા બંતા ઉપર વાળા સંતા ને કહયું કે નીચે ઉતરે છે કે આ બ્લેડ થી ટાવર કાપી નાખું ,સંતા તરતજ નીચે ઉતારી ગયો…

સંતા એક રાત્રે પથારીમાંથી ઊઠીને હવામાં તલવાર ઘુમાવવા લાગ્યો. બંતાએ પૂછ્યું, ‘અબે તલવાર કિસ કે સામને ઘુમા રહા હૈ ?’ સંતા : ભૂત કે સામને.’ બંતા : ‘ભૂત ને તેરા ક્યાં બિગાડા ?’ સંતા : ‘પતલૂન !’

સંતા એની રીક્ષામાંથી મહામહેનતે પૈડું કાઢતા હતા તે જોઇને કોઈએ પૂછયું : અરે સરદારજી, આ શું કરો છો ? સંતા : દેખતા નહી ક્યાં ? વહાં પે લિખા હૈ Only for two wheelers.

સંતા કશ્મીરની રજાઓ ગાળી રહ્યો હતો. એક દિવસ તેને બંતા નામનો બીજો વેપારી મળ્યોતેણે પોતાનો પરિચય આપત કહ્યુ – હુ અહી વીમા કંપનીના રૂપિયે મોજ કરી રહ્યો છુ. મને આગ લાગવાના ફળસ્વરૂપ વીસ હજાર રૂપિયા વીમાના મળ્યા હતા. સંતા બોલ્યો – હું પણ વીમા કંપનીના પૈસે મોજ કરી રહ્યો છુ મને પુરના કારણે થયેલ નુકશાનના 50,000 મળ્યા.બંતાએ માથુ ખંજવાળતા કહ્યુ – યાર, એ બતાવો કે પૂરની શરૂઆત કેવી રીતે કરવી ?

સંતા ક્યારનો અરીસા સામે ઊભો હતો. બંતાએ પૂછ્યું : ‘યહા કયું ખાડા હૈ ?’ સંતા : ‘મેં સોચ રહ હું.’ બંતા : ક્યાં ?’ સંતા : ‘યે સામને આઈને મે જો આદમી હૈ ઉસે મૈને કહી દેખા હૈ !’ બંતાએ સંતાને ખસેડીને જાતે આઇનામાં જોઇને કીધું, ‘અબે ઘોચું, યે તો મેં હું !’

સંતા- ગઈકાલે તુ રસ્તા પર કેમ પડ્યો હતો. બંતા – કારણકે હું આખી બોટલ પી ગયો હતો અને બોટલ પીવી પણ જરૂરી હતી. સંતા – તેમાં જરૂરી શુ હતુ ? બંતા – બોટલનું ઢાઁકણ ખોવાઈ ગયુ હતુ માટે.

સંતા- જાણો છો, જેટલી વારમાં હું શ્વાસ લઉં છું તેટલી વારમાં એક નવા બાળકનો જન્મ થાય છે. બંતા- હે ભગવાન! તું પોતાની આ ટેવ છોડી કેમ નથી દેતો. પહેલાંજ દેશની વસ્તી આટલી વધી ગઈ છે.

સંતા- જાણો છો, જેટલી વારમાં હું શ્વાસ લઉં છું તેટલી વારમાં એક નવા બાળકનો જન્મ થાય છે. બંતા- હે ભગવાન! તું પોતાની આ ટેવ છોડી કેમ નથી દેતો. પહેલાંજ દેશની વસ્તી આટલી વધી ગઈ છે.

સંતા- જાણો છો, જેટલી વારમાં હું શ્વાસ લઉં છું તેટલી વારમાં એક નવા બાળકનો જન્મ થાય છે. બંતા- હે ભગવાન! તું પોતાની આ ટેવ છોડી કેમ નથી દેતો. પહેલાંજ દેશની વસ્તી આટલી વધી ગઈ છે.

સંતા- જો તુ બતાવી દે કે મારી મુઠ્ઠીમાં કેટલા રૂપિયા છે, તો હું તને 100 રૂપિયા આપી દઈશ.‎ બંતા નહી યાર, આ બતાવવા માટે હું ઓછામાં ઓછા 300 રૂપિયા લઈશ.‎

સંતા- તે ભાખડા ડેમ વિશે સાંભળ્યું છે ?‎ બંતા- હા, સાંભળ્યું છે.‎ સંતા- તે મારા બાપુજીએ ખોદયો હતો.‎ બંતા – તે મૃત સાગર વિશે સાંભળ્યું છે.‎ સંતા- હા, સાંભળ્યું છે.‎ બંતા- તેને તો મારા બાપુજીએ માર્યો હતો.‎

સંતા- તે ભાખડા ડેમ વિશે સાંભળ્યું છે ? બંતા- હા, સાંભળ્યું છે. સંતા- તે મારા રાજુજીએ ખોદયો હતો. બંતા – તે મૃત સાગર વિશે સાંભળ્યું છે. સંતા- હા, સાંભળ્યું છે. બંતા- તેને તો મારા રાજુજીએ માર્યો હતો.

સંતા દોઢ કલાકથી એક ઝાડ નીચે કશુય કર્યા વિના બેસી રહ્યો હતો. બંતાએ પૂછ્યું : ‘યાર તું ક્યાં કર રહ્યા હૈ? સંતા કહે છે : ‘મેં બદલા લે રહા હું.’ ‘કિસ સે ?’ ‘વક્ત સે.’ ‘કૈસે ?’ ‘એક જમાને મેં મુઝે વક્ત ને બરબાદ કર ડાલા થા. આજ મૈ વક્ત કો બરબાદ કર રહા હું !’

સંતા પાછળ એક કૂતરો દોડતો હતો. સંતા હસતો જતો હતો. એની પાસેથી પસાર થનારે પૂછયું : તમે આમ હસો છો કેમ ? સંતા : મારી પાસે હવે એરટેલ નેટવર્ક છે તોય આ હચવાળા પીછો નથી છોડતા એટલે હસું નહીં તો શું કરું ?

સંતા પોતાના ઘરે આંસરિંગ મશીન લઈ આવે છે. બીજા દિવસે બંતા તેને ફોન કરે છે. આંસરિંગ મશીનથી અવાજ આવે છે. સંતા ઘરે નથી, તમે તમારો મેસેજ રેકોર્ડ કરી દો. બંતા – મને મૂર્ખ સમજે છે. ઘરે હોવાં છતાં પણ બોલે છે કે ઘરે નથી.

સંતા પ્લેટફોર્મ પર ઉભો હતો અને અચાનક જ ટ્રેનના પાટા પર કૂદી જાય છે. બંતા – અરે, તુ મરી જઈશ. સંતા – અરે, તુ મરી જઈશ, તે સાંભળ્યું નહી કે ટ્રેન પ્લેટફોર્મ પર આવી રહી છે.

સંતા પ્લેટફોર્મ પર ઉભો હતો અને અચાનક જ ટ્રેનના પાટા પર કૂદી જાય છે. બંતા – અરે, તુ મરી જઈશ. સંતા – અરે, તુ મરી જઈશ, તે સાંભળ્યું નહી કે ટ્રેન પ્લેટફોર્મ પર આવી રહી છે.

સંતા- બહું મુશ્કેલી છે. બંતા- શું પરેશાની છે ? સંતા – યાર, જ્યારે પણ હું ઉઘીને ઉઠુ છુ, મને એવું લાગે છે જાણે બધુ ગોળ ગોળ ફરી રહ્યુ છે. બંતા- આટલી જ વાત છે, તુ એક કામ કર, તુ ઉઠીને ઉંધી જા.

સંતા- બંતા, તુ વારેઘડીએ તારી પેંટ ઉપર ના ચઢાવ્યા કરીશ, ખરાબ લાગે છે. બંતા- જો હું પેંટ ઉપર નહી ખેંચુ તો તને વધુ ખોટું લાગશે.

સંતા બંતાને ઘરે ગયો અને બંતાની પત્નીને જોઇને બોલ્યો, “વાહ, તારી અને ભાભીની જોડી તો રામ-સીતાની”  જોડી છે. બંતા : જવા દે ને યાર, નથી એ ધરતીમાં સમાતી  કે નથી એને કોઈ રાવણ લઇ જતો

સંતા માત્ર શર્ટ પહેરીને આંટા મારતો હતો. બંતાએ પૂછયું : કયો સિર્ફ શર્ટ પહના હૈ ? સંતા : કોઈ આ જાએ તો ? હા પર પેન્ટ કયું નહી પહના ? સંતા : અગર કોઈ ના આયે તો ? ખામખા પેન્ટ ખરાબ કયું કરને કા…

સંતા- મારી આવકનો મોટો ભાગ તો જાહેરતો પાછળ જ વપરાય જાય છે. બંતા – પણ મેં કદી તમારી કોઈ વસ્તુની જાહેરાત નથી જોઈ. સંતા – એ તો ઠીક છે, પણ મારી પત્ની જાહેરાત વાંચે છે.

સંતા- યાર કાલે રાતના હું ઘરે મોડો પહોંચ્યો. કેટલી બેલ વગાડી વાઇફે દરવાજો જ ના ખોલ્યો. આખી રાત મેં બહાર સૂઇને નીકાળી. બંતા- તો સવારે વાઇફની ખબર લીધી કે નહીં? સંતા- ના યાર, સવારે યાદ આવ્યું કે તે તો માયકે ગઇ છે અને ચાવી તો મારા ખિસ્સામાં જ હતી.

સંતા- યાર બંતા, પચાર રૂપિયા આપ. બંતા- અરે મારી હેસિયત તો જો! પચાસ રૂપિયા માંગી રહ્યો છે! સંતા- તો મને સો રૂપિયા આપી દે. બંતા- ઓયે, તારી હેસિયત તો જો ! સો રૂપિયા માંગી રહ્યો છે!

સંતા- યાર બંતા, પચાર રૂપિયા આપ. બંતા- અરે મારી હેસિયત તો જો! પચાસ રૂપિયા માંગી રહ્યો છે! સંતા- તો મને સો રૂપિયા આપી દે. બંતા- ઓયે, તારી હેસિયત તો જો ! સો રૂપિયા માંગી રહ્યો છે!

સંતા- યાર, મને ખાસી બહું થઈ રહી છે, શું કરુ ? બંતા – આજથી તું તળેલી વસ્તુ ખાવાની બંધ કરી દે અને ફક્ત દૂધ બ્રેડ જ ખા. સંતા – આજથી નહી યાર, કાલથી. બંતા – એક કેમ ? સંતા – આજે તો તારી ઘેર જમણવાર છે ને.

સંતા- યાર, મને ખાસી બહું થઈ રહી છે, શું કરુ ? બંતા – આજથી તું તળેલી વસ્તુ ખાવાની બંધ કરી દે અને ફક્ત દૂધ બ્રેડ જ ખા. સંતા – આજથી નહી યાર, કાલથી. બંતા – એક કેમ ? સંતા – આજે તો તારી ઘેર જમણવાર છે ને.

સંતા રાતના ઊઠ્યો, માચીસ સળગાવી, આમતેમ જોયું અને પાછો સુઈ ગયો. બંતાએ પૂછ્યું ‘ક્યાં દેખ રહા થા ?’ સંતા : ‘યહી કી તુને લાઈટ બુઝાઈ થી યા નહીં.’

સંતા- શુ તારો ક્યારેક ભૂતથી પાલો પડ્યો છે ? બંતા – નહી, મેં ધણા પ્રયત્નો કર્યા કે ભૂતથી પાલો પડે, પણ આજે હું તારાથી બચી જ ન શક્યો.

સંતા- શુ તારો ક્યારેક ભૂતથી પાલો પડ્યો છે ?‎ બંતા – નહી, મેં ધણા પ્રયત્નો કર્યા કે ભૂતથી પાલો પડે, પણ આજે હું તારાથી બચી જ ન શક્યો.‎

સંતા- હમણા જે કમ્પ્યૂટરનુ નિર્માણ થયુ છે, ખબર છે તેની ખાસ વાત શુ છે બંતા – તે લગભગ માણસ જેવુ છે, પોતાની દરેક વાત બીજા પર ઢોળે છે.

સંતા હુઈની ઘરે બે છોકરીઓ જન્મી, તેણે પોતાના પડોસી બંતાને કહ્યુ કે છોકરીઓનુ હું અંગ્રેજી નામ ‎મૂકવા માંગુ છુ, શુ નામ મુકુ.‎ બંતાએ કહ્યુ એકનુ નામ કેટ મુકી દે, સંતા બોલ્યો અને બીજીનુ નામ શુ મુકુ ? બંતાએ કહ્યુ – ડુપ્લીકેટ

સંતા- હું આજે દસ ઈ-મેલ મોકલવાનો છુ. બંતા- ઠીક છે, હું એને પોસ્ટઓફિસમાં નાખી આવીશ.

સંતા-(બંતાને) યાર, મારી ઘડિયાળ ચાલતી નથી, શુ કરુ ? ‎ બંતા- એ ચાલશે તો ત્યારે જ્યારે તેને હાથના બદલે પગમાં બાંધીશ. ‎

સંતા-(બંતાને) યાર, મારી ઘડિયાળ ચાલતી નથી, શુ કરુ ? બંતા- એ ચાલશે તો ત્યારે જ્યારે તેને હાથના બદલે પગમાં બાંધીશ.

સંતા, બંતા નેઃ તને એવું ક્યારે લાગે છે, કે તમને ભગવાન પણ નહીં બચાવી શકે….. બંતાઃ જ્યારે મને ઝાડા થયા હોય અને પાયજામાની નાડી ના ખુલે ત્યારે…..

સંતા: જો તારો બેસ્ટ ફ્રેન્ડ અને તારી ગર્લફ્રેન્ડ બન્ને એક સાથે ડૂબી રહ્યા હોય તો તુ પહેલા કોને બચાવે? બંતા: ડૂબી જવા દો સાલાઓને..બન્ને જણા એક સાથે કરતા તા શું?

સંતાએ ૧લી એપ્રિલે બંતાને જમવા બોલાવ્યો. બંતા પહોચ્યો તો બારણે તાળું ને ચિઠ્ઠી : હેય, કૈસે ઉલ્લુ બનાયા ? બંતાએ બારણે ચિઠ્ઠી મૂકી : હેય ! મેં તો આયા હી નહી થા !

સંતાએ એક દિવસ હિંમત કરીને એક પઠાણ આગળ જઇને કહી દીધું, મેં આપકી બેટીકા હાથ માંગને આયા હું! પઠાણ એવો ચિડાયો કે સંતાને ધનાધન ધનાધન મારીને ધોઇ નાંખ્યો, માંડ માંડ જમીન પર બેઠા થતાં બોલ્યો : ‘ઓ કે, તો ફિર મેં આપ કી ના સમજું.’

સંતાએ પોતાના ઘરનો આખો દરવાજો જોરથી ખેંચીને ભીંતમાંથી ઉખાડી નાખ્યો. પછી પીઠ પર દરવાજો ઉપાડીને તે જતો હતો ત્યાં બંતાએ તેને પૂછ્યું, ‘ઓય, કિધર જા રહ હૈ ?’ ‘સંતાએ કહ્યું મેરે દરવાજે કા તાલા બિગડ ગયા હૈ, વો ખૂલવાને જ રહા હું !’

સંતાએ બંતાને કહ્યું : ‘ઓયે, મુઝે મેરે બેટે પે બડા ગરુર હૈ ! વો મેડિકલ કોલેજ મેં હૈ !’ ‘અચ્છા ? વો ક્યાં સ્ટડી કર રહા હૈ ?’ ‘વો નહીં ! સારે ડોક્ટર લોગ ઉસ કો સ્ટડી કર રહે હૈ !’

સંતાએ બંતાને ભવિષ્યફળ વાંચીને સંભળાવી રહ્યા હતા, તો બંતાએ કાંઈક વિચારી ને કહ્યુ – શુ વિચાર છે તમારો ‎ભવિષ્યફળ વિશે ?‎ સંતા – મે કાલના ભવિષ્યમાં વાચ્યુ હતુ કે આ મહિનામાં તમારી સથે કાંઈક એવી ઘટના થશે, જેમા તમારી ‎બોલતી બંધ થઈ જશે. ‎ બંતા – તો શુ કશુ એવુ થયુ ખરુ ‎ સંતા – હા કલે સાંજે મારો મોબઈલ ગાયબ થઈ ગયો.‎

સંતાના તાજેતરમાં લગ્ન થયાં હતાં તો પણ તે મોડે સુધી ઓફિસમાં રોકાતો. આથી તેના અધિકારીએ તેના મોડે સુધી રોકાવાના કારણ વિશે પુછ્યું. સંતા : ‘મારી પત્ની પણ નોકરી કરે છે. અમારા બંને વચ્ચે એવું નક્કી થયું છે કે જે ઘરે વહેલું પહોંચે તે રાતનું જમવાનું બનાવે.’

સંતાના નવા નવા લગ્ન થયા હતા. એક દિવસ તે મૂંઝવણમાં હતો. બંતાએ તેને જોઈને પૂછ્યુ – બહુ ટેંશનમાં ‎લાગે છે.‎ સંતા- યાર, બહુ મોટી મુસીબત છે, હજુ સુધી અમને રહેવા માટે ઘર નથી મળ્યુ.‎ બંતા – તો તુ તારા સસરાની ઘેર જઈને કેમ નથી રહેતો, એમનુ તો ખૂબ મોટુ મકાન છે.‎ સંતા – અરે ભાઈ, મારા સસરા તો પોતે જ તેમના સસરાની ઘરે રહે છે.‎

સંતાના માથામાંથી ધડધડ લોહી વહેતું જોઇને કોઈએ પૂછયું : અરે ભાઈ, આ વાગ્યું કેવી રીતે ? સંતા : હું હાથથી પત્થર તોડતો હતો ત્યાં પેલા મૂરખ નવજોતે કહ્યું : પાજી કભી તો અપના સર ઇસ્તેમાલ કરો… તો મૈને કિયા…

સંતાની રોટલી પરથી ઉંદર દોડી ગયો. સંતા : ‘હવે હું આ રોટલી નહીં ખાઉં.’ બંતા : ‘અરે ખાઈ લે યાર, ઉંદરે વળી ક્યાં ચંપલ પહેર્યા હતા !’

સંતાની રોટલી પરથી ઉંદર દોડી ગયો. સંતા : ‘હવે હું આ રોટલી નહીં ખાઉં.’ બંતા : ‘અરે ખાઈ લે યાર, ઉંદરે વળી ક્યાં ચંપલ પહેર્યા હતા !’

સંતાની રોટલી પરથી ઉંદર દોડી ગયો. સંતા : ‘હવે હું આ રોટલી નહીં ખાઉં.’ બંતા : ‘અરે ખાઈ લે યાર, ઉંદરે વળી ક્યાં ચંપલ પહેર્યા હતા !’

સંતાને દુ:ખી જોઈને બંતાએ પૂછ્યું : ‘આટલો ટેન્શનમાં કેમ છે ?’ સંતા : ‘એક મિત્રને 3 લાખ પ્લાસ્ટિક સર્જરી માટે આપ્યા હતા હવે હું એને ઓળખી શકતો નથી.’

સંતાને બંતાએ પૂછયું : તું આજે ડોક્ટર પાસે જવાનો હતો, તેનું શું થયું ? સંતા : જવા દેને યાર… આજે નહી, આજે મારી તબિયત બરાબર નથી, કાલે ઠીક લાગશે તો જઈશ.

સંતા-બંતા એક ચા ની દુકાને બેઠા-બેઠા વાતો કરી રહ્યાં હતાં સંતા : અરે યાર બંતા તને ખબર છે કાલે રાત્રે હું એક ફિલ્મ જોઈ રહ્યો હતો જેમાં એક ચુડેલ ક્યારેક મારી આગળ તો ક્યારેક મારી પાછળ આટા-ફેરા કરી રહી હતી. બંતા : કઈ ફિલ્મ હતી એ ? સંતા : ફિલમ-બિલમ કંઈ નહીં એ તો મારા લગ્નની વીડિયો કેસેટ હતી.

સંતાસિંહ : ચાલ ચેસ રમીએ. બંતાસિંહ : તું બધું કાઢ, ગોઠવ ત્યાં સુધી હું જરા સ્પોર્ટ્સ શૂઝ પહેરીને આવું.

સંતાસિંહ : ચાલ ચેસ રમીએ. બંતાસિંહ : તું બધું કાઢ, ગોઠવ ત્યાં સુધી હું જરા સ્પોર્ટ્સ શૂઝ પહેરીને આવું.

સંતાસિંહ : યાર, તુમ ઇતને બડે હો ગયે ફિર ભી દાઢી-મૂછ નહી હૈ, બાત ક્યાં હૈ યાર… બંતા : કુછ નહી યાર, મેં ઇસ બાત મેં અપની માં પર ગયા હું.

સંતાસિંહ 100 વોટના બલ્બ પર પિતાજીનું નામ લખી રહ્યો હતો. કોઈએ પૂછ્યું : ‘ક્યા કર રહે હો ?’ સંતાસિંહ : ‘બાપ કા નામ રોશન કર રહા હું !’

સંતાસિંહ 100 વોટના બલ્બ પર પિતાજીનું નામ લખી રહ્યો હતો. કોઈએ પૂછ્યું : ‘ક્યા કર રહે હો ?’ સંતાસિંહ : ‘બાપ કા નામ રોશન કર રહા હું !’

સંતાસિંહ એકવાર ટ્રક લઈને જઈ રહ્યા હતા. રસ્તામાં તેમની ટ્રક ખરાબ થઈ ગઈ. સંતાએ ટ્રકને લઈ જવા માટે એક બીજી ટ્રક ની વ્યવસ્થા કરી અને પોતાના ટ્રકને ખેંચીને ગેરેજમાં લઈ જવા લાગ્યો. રસ્તામાં એક ઢાબા પર બંતા બેઠો હતો, બંતા સિંહ ટ્રકને જોઈને જોર જોરથી હસવા લાગ્યો. સંતાએ ગુસ્સે થઈને પૂછ્યુ – શુ તે કદી ટ્રક નથી જોઈ ? બંતા – ટ્રક તો જોઈ છે, પણ પહેલી વાર જોયુ કે બે ટ્રક મળીને એક દોરીને ખેંચી રહ્યા છે.

સંતાસિંહ ક્યારના સૂર્યપ્રકાશમાં આઈસ ક્યુબ સામે તાકી રહ્યા હતા. બંતાએ પૂછયું : તું ક્યા દેખ રહા હૈ કબ સે ? સંતા : મેં ચેક કર રહા હૂં કિ આખિર યે કહાં સે લીક હો રહા હૈ ?

સંતાસિંહ ખતરનાક વાઘણ ખરીદી લાવ્યો. લોકોએ તેને આ પ્રકારની ખરીદી વિશે પુછ્યું. સંતા કહે : ‘મારી પત્નીનો બે મહિના પહેલા દેહવિલય થયો. તેના જવાથી મને ઘરમાં બહુ સુનું સુનું લાગતું હતું.’

સંતાસિંહ ખતરનાક વાઘણ ખરીદી લાવ્યો. લોકોએ તેને આ પ્રકારની ખરીદી વિશે પુછ્યું. સંતા કહે : ‘મારી પત્નીનો બે મહિના પહેલા દેહવિલય થયો. તેના જવાથી મને ઘરમાં બહુ સુનું સુનું લાગતું હતું.’

સંતાસિંહ ફાઈલ, એટેચી બધું લઈને ઝાડની ડાળ પર ચડી રહ્યા હતા. કોઈએ પૂછયું : અબે ઓયે, ત્યાં શું દાટયું છે ? જવાબ : ઓયે, યાર, હું બ્રાંચ મેનેજર છું !

સંતાસિંહ બંતાને કહે : યાર ગઈકાલે ઇન્ડિયાની મેચ પર ૪૦૦૦ રૂપિયા લગાવ્યા હતા પણ હારી ગયો. બંતા : યાર, હું તો ૮૦૦૦ હારી ગયો. સંતા : એવું કંઈ રીતે થયું ? શરત તો તેય ૪૦૦૦ ની જ મારેલીને ? બંતા : હા યાર, પણ હું ફરી રાતે હાઈલાઈટમાં ૪૦૦૦ હારી ગયો…

સંતાસિંહ લગ્નમાં જતી વખતે બાયનોક્યુંલર લઈને નીકળ્યા. એક દોસ્તારે એનું કારણ પૂછયું તો જવાબ આપતા સંતાએ કહ્યું : “To See my distant relatives !!!”

સંતાસિંહ લગ્નમાં જતી વખતે બાયનોક્યુંલર લઈને નીકળ્યા. એક દોસ્તારે એનું કારણ પૂછયું તો જવાબ આપતા સંતાએ કહ્યું : “To See my distant relatives !!!”

સંતાસિંહના ઘરે દીકરીનો જન્મ થયો. બંતાએ ચિંતાથી કહ્યું ‘યાર, યે બડી હોગી, લડકે છેડેંગે… કિ કરેગા યાર !’ સંતા : મૈંને પહેલે સે ઈન્તઝામ કર રખા હૈ. મેં ઈસકા નામ રખૂંગા, દીદી.

સંતાસિંહના મા મરી ગયા. કોઈ વાતે રડતા બંધ જ ન થાય. મિત્રે માંડ માંડ શાંત પાડયા ત્યાં એક ફોન આવ્યો. સંતાસિંહ ફરી રડવા માંડયા. મિત્ર હવે અકળાઈને બોલ્યો : વળી શું થયું ? ફરીથી કાં રડવા માંડયો ? સંતા : મારી બહેનનો ફોન હતો… યાર… એની મા પણ મરી ગઈ…!!

સંતાસિંહને મનોવિજ્ઞાન વાંચવાની સૂજી, તે તેમાં ડૂબી ગયા. એક દિવસ તેમનો એક મિત્ર મળ્યો. સંતાસિંહએ તેને કહ્યુ – મેં સાંભળ્યુ હતો કે તારું મૃત્યુ થઈ ગય છે. મિત્રએ કહ્યુ કે – પણ હું તો તમારી સામે ઉભો છુ. સંતાએ કહ્યુ – અસંભવ, કારણકે જેણે મને બતાવ્યુ હતુ તે તમારાથી વધુ ભરોસાવાળો છે.

સંતાસિંહને મનોવિજ્ઞાન વાંચવાનો ચસ્કો લાગ્યો. તે એમાં ડૂબી ગયો. એક દિવસ એક મિત્ર મળ્યો. સંતા સિંહે તેમને કહ્યુ – મેં સાંભળ્યુ હતુ કે તમારુ અવસાન થયુ છે. મિત્રએ કહ્યુ – પરંતુ હું તો તમારી સામે જીવતો ઉભો છુ ? સંતાજીએ પોતાનુ મનોવિજ્ઞાન જ્ઞાન બતાવતા કહ્યુ કે – પણ એ કહેનારો માણસ તમારા કરતા વધુ ભરોસાવાળો હતો.

સંન્તા બંન્તા ને ફોન પર….. સંન્તાઃ તેરે ઘર મે ફ્રિઝ હે ? બંન્તાઃ હાં. સંન્તાઃ ચલતા હે ? બંન્તાઃ હાં. સંન્તાઃ તો પકડ કે રખ… કહિ ભાગ જાયેગા……

સાંભળ્યુ છે કે તારા પપ્પાના એક ઈશારે ટ્રેફિક ચાલે છે ? સાચી વાત છે. તારા પપ્પા શુ કરે છે ? ટ્રાફિક પોલીસ છે.

સાંભળ્યું ? આપણા ડૉક્ટરને અકસ્માત થયો છે !’ ‘ભારે કરી ! કેમ કરતાં થયો ?’ ‘હૉસ્પિટલમાંથી ઘરે આવતાં, એમ્બ્યુલન્સની અડફેટમાં આવી ગયા !’

સુધીર : ‘મારી દીકરીના સંગીત કલાસ મને ફળ્યા.’ સુનીલ : ‘એ કેવી રીતે ?’ સુધીર : ‘મારા પાડોશી તેમનો ફલેટ મને અર્ધી કિંમતમાં વેચી રહ્યા છે !’

સુનીલે લોન પર કાર ખરીદી. લોનના હપ્તા ભરપાઈ ન થતાં બેન્કે કાર પાછી લઈ લીધી. સુનીલ મનોમન બબડ્યો કે : મને આવી ખબર હોત તો લગ્ન માટે પણ મેં લોન લીધી હોત !

સુનીલે લોન પર કાર ખરીદી. લોનના હપ્તા ભરપાઈ ન થતાં બેન્કે કાર પાછી લઈ લીધી. સુનીલ મનોમન બબડ્યો કે : મને આવી ખબર હોત તો લગ્ન માટે પણ મેં લોન લીધી હોત !

સુરેશ – મારા દાંતમાં ખૂબ જ દુ:ખાવો છે, શુ કરુ ? રમેશ – એકવાર મારા દાંતમાં પણ ખોબ દુ:ખાવો ઉપડ્યો હતો, ત્યારે મેં ઘરે આવતા જ મારી પત્નીને કિસ કર્યુ અને મારી સલાહ છે કે તુ પણ આવુ કર. સુરેશ – શુ તારી પત્ની આ માટે રાજી થશે ખરી ?

સોનુ – તને ખબર છે મારો કૂતરો સો સુધીની ગણતરી કરી શકે છે ? મોનુ – હા, ખબર છે. સોનુ – તને કોણે કહ્યુ ? મોનુ – મારા કૂતરાએ.

સોનુ (મોનુને) મને તો આંખ બંધ કરીને પણ દેખાય છે. મોનૂ(આશ્ચર્યથી) શુ દેખાય છે ? સોનુ – અંધારુ.

સોહન- શું તુ તારી મમ્મીનું કહેવું માને છે ? મોહન – હા, બિલકુલ માનું છું, અરે હું તો એ જેટલું કહે છે એનાથી વધુ માનું છું. સોહન–કેવી રીતે ? મોહન – જ્યારે મમ્મી કહે છે કે ફ્રિઝમાં મૂકેલી અડધી મિઠાઈ ખાઈ લે તો આખી ખાઈ જાઉં છું.

સોહન- શું તુ તારી મમ્મીનું કહેવું માને છે ?‎ મોહન – હા, બિલકુલ માનું છું, અરે હું તો એ જેટલું કહે છે એનાથી વધુ માનું છું.‎ સોહન–કેવી રીતે ?‎ મોહન – જ્યારે મમ્મી કહે છે કે ફ્રિઝમાં મૂકેલી અડધી મિઠાઈ ખાઈ લે તો આખી ખાઈ જાઉં છું.‎

સોહમ : તું જમ્યા પછી મોઢું કેમ ધોતી નથી, તારું મો જોઇને ખબર પડી જાય છે કે તે શું ખાધું છે. ભૂમિ : તો પછી બતાવો મેં અત્યારે સુ ખાધું છે? સોહમ : દહીવડા ભૂમિ : ખોટું, એ તો મેં ગયી કાલે ખાધા હતા.

સ્ત્રી – આ પુરૂષ ખરેખર ગાંડો છે, તમે તેને કાંઈપણ કહેશો તો એક કાનથી સાંભળશેને બીજા કાને કાઢી ‎નાખશે.‎ પુરૂષ – આ તો તોય સારો છે. મારી પત્નીને તો કશું પણ કહેશો તો એ બંને કાનેથી સાંભળશે ‎ અને મોઢા વડે કાઢી નાખશે.‎

હમણાં હું એક કરુણાંત ચોપડી વાંચતો હતો.’ ‘કઈ ?’ ‘મારી બેંકની પાસબુક…’

હમારી દોનો આંખે સબ સે અચ્છી દોસ્તી કી મિસાલ હૈ. દોનો સાથ ઉઠતી હૈ, દોનો સાથ સોતી હૈ, દોનો સાથ ખુલતી હૈ, દોનો સાથ બંધ હોતી હૈ, દોનો સાથ રોતી હૈ, દોનો સાથ હસતી હૈ, દોનો કિ પલકે ભી સાથ ઝપકતી હૈ, કુછ દેખને પર દોનો હી સાથ ચમકતી હૈ. મગર… જહાં કોઈ લડકી દેખી, એક આંખ બંધ હો જાતી હૈ…

હાય ! કેમ છો ? મારું એક કામ કરશો ? કાલ સાંજ સુધીમાં તમારો ફૂલ-સાઈઝ ફોટો મળશે ? મને જોઈએ છે. કેમ કે હું એક ફોટો એક્ઝીબીશન કરવા માંગું છું, જેનું નામ છે ‘ભગવાનની ભૂલ’!

😌आग लगी थी. . मेरे घर में सब जानने वाले आये, हाल पुछा और चले गयेएक सच्चे दोस्त ने पूछा ‎‎-:‎ ‎”क्या क्या बचा है. . ? ?”.‎ मैने कहा -:कुछ नहीं “सीर्फ मैं बच गया हूँ. . ! !‎ ‎”.उसने गले लगाकर कहा -:साले ! “फिर जला ही क्या है।चल उठ मैं हु नादेखकर दर्द किसी का,जो आह निकल जाती है..!!‎बस इतनी सी बात,आदमी को इन्सान बनाती है….!!!‎