जीवन रूपी वीणा
एक घर में बहुत दिनों पुरानी एक वीणा रखी हुई थी।
लोग उसको उपयोग में नही लाते थे जिसके चलते पड़ी-पड़ी वो धूल खाती रहती थी।
रात में अगर भूल से कोई.बच्चा उसे गिरा देता तो आधी रात में उसके तार झनझना जाते और घर के लोगो की नींद टूट जाती।
वह वीणा एक उपद्रव का कारण बन गयी थी।
अंततः उस घर के लोगो ने यह तय किया की इसे घर के बाहर फ़ेंक दिया जाए..
क्योंकि यह जगह घेरती है, कचरा इकठ्ठा करती है और घर की शान्ति भी भंग करती है।
सब मिलकर वीणा को घर के बाहर कूड़ेदान में फेंकने चल दिए।
अभी वो फेंककर लौट भी न पाये थे की उधर से एक व्यक्ति गुजरा और उसकी नजर उस वीणा पर पड़ी।
उसने उस वीणा को उठाकर धूल झाड़ी और तारो को ठीक से कसा और उनके तारो को छेड़ने लगा।
फिर क्या था ? अब तो नज़ारा ही बदल गया।
जो भी उस रास्ते से गुजरता वही ठिठक कर खड़ा हो जाता और उसके मधुर संगीत में खो जाता,
चारो ओर भीड़ लग गयी। वह व्यक्ति मंत्रमुग्ध होकर वीणा बजा रहा था.. चारो तरफ शमां सा बाँध गया।
जैसे ही उसने वीणा बजाना बंद किया की फिर सब झपट पड़े, बोले.. यह वीणा हमारी है, इसे हमें वापस कर दो।
वह व्यक्ति हंस पड़ा और बोला.. पहले इसे बजाना तो सीख लो, अन्यथा फिर यह उपद्रव पैदा करेगा।
बजाना न आता हो तो वीणा घर की शान्ति भंग कर देती है। और यदि बजाना आता हो तो घर को शांतिपूर्ण एवं संगीतमय बना देती है।
जीवन भी एक वीणा की तरह है।
इस वीणा को बजाना बहुत कम लोग ही जान पाते है..
इसलिए तो इतनी उदासी है, दुःख है, इतनी पीड़ा है।
जो जीवन एक संगीत बन सकता था, वह विसंगतिपूर्ण बन गया है।
क्या आपको पता है कि आपके भीतर कितनी शक्ति, कितनी सामर्थ्य छिपी पढ़ी है… दुनिया की कोई भी मशीन आज तक नहीं जान पाई।
अपनी शक्ति का एक क्षुद्र भाग ही अभी तक आप प्रगट कर पाए हो ?
इन्सान के पास जितनी शक्ति, जितने विचार, जितने नये सृजन करने की सामर्थ्य विद्यमान है वह अन्य किसी भी जीव के पास नहीं है।
सैंकड़ों बार आप असफल या चोट खा सकते हो लेकिन स्वयं में और ईश्वर में विश्वास रखने के कारण आप संसार को जरूर कुछ देने में सफल होंगे।
समाज को कुछ ऐसे मनुष्यों की आवश्यकता है जो परमार्थ के यज्ञ में निरन्तर संलग्न रहकर इस समाज का भला कर सकें।
जब तुम कहते हो.. मैं क्या कर सकता हूँ ? तब तुम भगवान् का भी उपहास उड़ाते हो।
कुछ भी तो ऐसा नहीं जो तुम्हारे द्वारा ना हो सके। दृढ इच्छा की.. और अपनी शक्तियों को पहचानने की जरूरत है बस…
Happy thoughts 🙏
Day: June 16, 2022
એક ખૂબ જ સુંદર સ્ત્રી વિમાનમાં પ્રવેશી અને પોતાની સીટની શોધમાં આંખો ફેરવી રહી.
તેણે જોયું કે તેની બેઠક આવા વ્યક્તિની બાજુમાં હતી. જેની પાસે બંને હાથ નથી.
મહિલાએ વિકલાંગ વ્યક્તિની પાસે બેસવામાં સંકોચ અનુભવ્યો.
‘સુંદર’ મહિલાએ એરહોસ્ટેસને કહ્યું, “હું આ સીટ પર આરામથી મુસાફરી કરી શકીશ નહીં.
કારણ કે બાજુની સીટ પર બેઠેલી વ્યક્તિના બંને હાથ નથી.
સુંદર મહિલાએ એરહોસ્ટેસને તેની સીટ બદલવાની વિનંતી કરી.
અસ્વસ્થતા સાથે, એરહોસ્ટેસે પૂછ્યું, “મૅડમ તમે મને કારણ કહી શકશો..?”
‘સુંદર’ મહિલાએ જવાબ આપ્યો “મને આવા લોકો પસંદ નથી. હું આવા વ્યક્તિની બાજુમાં બેસીને મુસાફરી કરી શકીશ નહીં.”
સુશિક્ષિત અને નમ્ર દેખાતી મહિલાની આ વાત સાંભળીને એરહોસ્ટેસ આશ્ચર્યચકિત થઈ ગઈ.
મહિલાએ ફરી એકવાર એરહોસ્ટેસને આગ્રહ કર્યો કે “હું એ સીટ પર બેસી શકતો નથી. તો મને બીજી સીટ આપો.”
એરહોસ્ટેસે ખાલી સીટની શોધમાં ચારે તરફ નજર કરી, પણ તેને કોઈ ખાલી સીટ દેખાઈ નહિ.
એરહોસ્ટેસે મહિલાને કહ્યું કે મેડમ આ ઈકોનોમી ક્લાસમાં કોઈ સીટ ખાલી નથી, પરંતુ પેસેન્જરોની સુવિધાનું ધ્યાન રાખવાની જવાબદારી અમારી છે.
તેથી હું પ્લેનના કેપ્ટન સાથે વાત કરું છું. મહેરબાની કરીને ત્યાં સુધી થોડી ધીરજ રાખો.” આટલું કહીને પરિચારિકા કેપ્ટન સાથે વાત કરવા ગઈ.
થોડા સમય પછી, રોલ કર્યા પછી, તેણે સ્ત્રીને કહ્યું, “મૅમ! તમને થયેલી અસુવિધા માટે હું ખૂબ જ દિલગીર છું.
આ આખા પ્લેનમાં માત્ર એક સીટ ખાલી છે અને તે ફર્સ્ટ ક્લાસની છે. મેં અમારી ટીમ સાથે વાત કરી અને અમે એક અસાધારણ નિર્ણય લીધો. અમારી કંપનીના ઈતિહાસમાં પહેલીવાર કોઈ પેસેન્જરને ઈકોનોમી ક્લાસમાંથી ફર્સ્ટ ક્લાસમાં શિફ્ટ કરવાનું કામ થઈ રહ્યું છે.”
‘સુંદર’ મહિલા ખૂબ જ ખુશ હતી, પરંતુ તેણી તેની પ્રતિક્રિયા વ્યક્ત કરે અને એક શબ્દ બોલે તે પહેલાં …
એરહોસ્ટેસ વિકલાંગ અને હેન્ડલેસ માણસ તરફ આગળ વધી અને નમ્રતાથી તેને પૂછ્યું
“સર, શું તમે ફર્સ્ટ ક્લાસમાં જઈ શકશો..? કારણ કે અમે નથી ઈચ્છતા કે તમે અસંસ્કારી મુસાફર સાથે મુસાફરી કરીને પરેશાન થાવ.
આ સાંભળીને તમામ મુસાફરોએ તાળીઓ પાડીને આ નિર્ણયને આવકાર્યો હતો. તે ખૂબ જ સુંદર દેખાતી સ્ત્રી હવે શરમથી આંખો ઉંચી કરી શકતી નહોતી.
પછી વિકલાંગ માણસ ઊભો થયો અને બોલ્યો,”હું એક ભૂતપૂર્વ સૈનિક છું. અને એક ઓપરેશન દરમિયાન કાશ્મીર બોર્ડર પર બોમ્બ વિસ્ફોટમાં મેં મારા બંને હાથ ગુમાવ્યા.
સૌથી પહેલા તો જ્યારે મેં આ દેવીજીની ચર્ચા સાંભળી ત્યારે હું વિચારમાં પડી ગયો. કોની સલામતી માટે મેં પણ જીવ જોખમમાં મુકીને હાથ ગુમાવ્યો..?
પરંતુ જ્યારે મેં તમારા બધાની પ્રતિક્રિયા જોઈ, હવે મને મારી જાત પર ગર્વ છે કે મેં મારા દેશ અને દેશવાસીઓ માટે મારા બંને હાથ ગુમાવ્યા છે.
અને એમ કહીને તે ફર્સ્ટ ક્લાસમાં ગયો.
‘સુંદર’ મહિલા એકદમ અપમાનમાં માથું નમાવીને સીટ પર બેઠી.
વાર્તાનો સારઃ- વિચારોમાં ઉદારતા ન હોય તો આવી સુંદરતાનું કોઈ મૂલ્ય નથી.
Free Hindi eBooks 