मंदिर

मन्दिर महत्त्व
एक भ्रम फैलाया गया है कि मन्दिर केवल आस्था का केन्द्र है। आस्था का क्या अर्थ या महत्व है, उन लोगों को पता नहीं है। इसका एक अन्य रूप श्रद्धा है, जिसके विषय में गीता में लिखा है-श्रद्धावान् लभते ज्ञानम्। देश या समाज के प्रति आस्था होने से उसकी स्वस्थ परम्परा तथा सौहार्द की रक्षा होती है। साम्प्रदायिक द्वेष के कारण उसे तोड़ने से संघर्ष तथा हिंसा होती है।
मन्दिर के कई अन्य महत्व थे जो हजारों की संख्या में आतंकियों द्वारा तोड़ने से नष्ट हो गए-
(१) यह सभी उत्सवों का केन्द्र था। मन्दिर नष्ट कर जो क्लब या केन्द्र बने हैं वे शराब, जुआ या दुर्व्यसनों के केन्द्र हैं तथा केवल धनी व्यक्ति जा सकते हैं।
(२) सभी सामाजिक पर्वों में मिलन केन्द्र।
(३) व्यक्ति के सभी संस्कार नामकरण से विवाह तक का सहज तथा सस्ता साधन मन्दिर है। आज भी विवाह के लिए सबसे सस्ता स्थान वही है।
(४) पुरानी कथाओं के अनुसार यात्री लोग मन्दिर में ही ठहरते थे जिनके रहने तथा भोजन का प्रबन्ध रहता था। बाद में आतंकियों द्वारा तोड़ने के भय से इनको धर्मशाला कहने लगे।
(५) पाठशाला तथा महाशाला या विश्वविद्यालय के अतिरिक्त ये सार्वजनिक पुस्तकालय का काम करते थे जिनका प्रयोग शिक्षा संस्थान छोड़ने के बाद करते थे। भोपाल की भोजशाला या सरस्वती मन्दिर जैसे कई सार्वजनिक पुस्तकालय द्वेष तथा लूट के लिए नष्ट किये गये जो उसके बाद हिंसा का केन्द्र बन गए।

अरुण उपाध्याय

Share this:

ડૉક્ટર ની સામે એક કપલ બેઠું હતુ…….,

*”ડોક્ટર અમને છોકરી નથી જોઈતી !”*
જન્મ થનારા બાળકના પિતાએ કહ્યુ…

“તમને કેવી રીતે ખબર પડી કે છોકરી જ છે.???
ડોક્ટરે પૂછયુ….

” તમે ટેસ્ટ કરવાની ના પાડી એટલે અમે બાજુના રાજયમા જઈને સોનોગ્રાફી સેન્ટર મા ટેસ્ટ કરીને આવ્યા…
જન્મ થનારા બાળકના પિતા બોલ્યાં…

“તો પછી તમે ત્યાંજ કેમ એબોર્શન ના કરાવ્યુ …????
ડોક્ટર બોલ્યાં….

*”ત્યા એવી સગવડ નોહતી….ત્યાંથી તેમણે એક એડ્રેસ આપ્યુ હતુ*
*તે એક ડૉક્ટરનું જ હતુ..પણ તેમની ફિસ ખુબજ વધારે હતી…*

*ત્યારે વિચાર્યું કે તમે અમારા એક ઓળખીતા ડોક્ટર છો…લાખો કરતા હકારો માં કામ થઈ જાશે… માટે તમારી પાસે આવ્યા..*
જન્મ દેનારા પિતા બોલ્યાં…

*”હુ કાઈ તમને કસાઈ લાગુ છુ….???? પછી…*
*ડોક્ટરે સંયમ રાખીને આગળ બોલ્યાં…*

*”અરે ભાઈ, તમને પહેલી પણ દીકરી જ છે ને…”*

આટલી વાર થી ચૂપ બેસેલી બાળકને જન્મ દેનારી માં બોલી……
*એટલે જ અમને બીજી છોકરી નથી જોઈતી…*
*બીજો છોકરો જ જોઇયે છે….બબ્બે છોકરી તો નહીં જ*


ડોક્ટરે માના ખોળામાં બેસેલી છોકરી સામે જોયુ….નિષ્પાપ, બોલકી આંખો, હસમુખો ખુબસુરત ચહેરો…,જાણે જોઈલો મનગમતી ક્યૂટ ઢીંગલી..,
ડોક્ટરની નજર પડતાજ….ઢીંગલી ડોક્ટર પાસે આવી ગઈ..ડોક્ટરે તરતજ તેને હર્ષભેર વહાલ કર્યું….,

ડોક્ટર કાય બોલતા ન હતા….એ જોઈને* છોકરીમા પિતા બોલ્યા.
*જે પણ ફિસ થશે તે સાહેબ અમે વ્યવસ્થિત આપીશુ..એ શિવાય આ વાત અમે ક્યાંય લીક નહી કરીશુ એની અમે ખાત્રી આપીયે છીયે.*

ડોક્ટરનો ચહેરો હવે લાલ ઘુમ થવા લાગ્યો.
જન્મ થનારા બાળક ના માતા-પિતાને કહ્યુ..
તમારો વિચાર પાક્કો છે…????
તમોને સાચ્ચેજ બે છોકરી નથી જોઈતી.??
ફરીથી વિચાર કરો..

બાળકીના પિતાએ કહ્યુ પાક્કો જ વિચાર છે…
બે છોકરી નથી જ જોઈતી….

*”ઠીક છે…તો માના પેટમાં રહેલી છોકરીને આપણે રહેવા દઈયે..*

*અને આ પહેલી છોકરીને હુ મારી નાખુ* *એટલે તમને એક છોકરી જ રહેશે..*
*એમ કહીને ડોક્ટરે ટેબલ ઉપર પડેલી છરી ઉપાડીને પેલી છોકરીના ગળા ઉપર મૂકી દીધી…*

અને ત્યાં બેઠેલી છોકરીની માં અચાનક જોરથી ચીસ પાડીને બોલી….
*ડોક્ટર સાહેબ થોભો…*
*આ તમે શું કરી રહ્યા છો..??*
*તમે ડોક્ટર છો કે કસાઈ..????*

ડોક્ટર શાંતી થી મંદ-મંદ હસતા..તે બંને માં-બાપ જોતા હતા…અને નિષ્પાપ ઢીંગલી રમતી હતી….

*બે-જ પળ……ફક્ત*

*બે-જ પળ શાંતી થી પસાર થયો…અને બંને માં-બાપને ભાન થયુ કે અમે શુ કરવા નીકળ્યા હતાં….આખો મામલો એમના ધ્યાનમા આવી ગયો…એમની ભૂલ એમને સમજાય ગઈ…અને એજ સમયે તેમણે ડોક્ટર પાસે માફી માંગી…..

*સાહેબ અમને માફ કરીદો…અમારી ભૂલ અમને સમજાય ગઈ*

*ખરે-ખર તો અમે કસાઈ બનવા નીકળ્યાં હતાં*
આટલું કહીને તે કપલ ઉભા થઈને તેડેલી અને ગર્ભમાં રહેલી બંને રાજકન્યા સાથે ડોકરની કેબીન માથી બહાર નીકળતા જ હતા…

ત્યાં….ડોક્ટર સાહેબે બેસવાનો ઈશારો કર્યો
અને બોલ્યા…

*મારે તમને હજુ એક કાંઈ કહેવાનું રહી ગયુ છે.*
અને ઇ પણ તમનેજ કહેવાનુ ખાસ કારણ એ છે કે, મને તમારો આખરી નિર્ણય બદલ્યો તેની મને મનો-મન ખાત્રી થઈ એટલે જ કહેવુ છે.

*”અમારા વ્યવસાયમાં પણ એવા રાક્ષસી પ્રવૃતી ના પણ લોકો છે એ તો અમે અને ઘણા ખરા લોકો જાણે જ છે પણ તે આટલી નીચા સ્તરે આવી ગયા છે કે*

*સોનોગ્રાફી માં*
*સ્પષ્ટ છોકરાનો ગર્ભ*
*દેખાતા હોવા છતાં..*

*ચંદ-રૂપિયા માટે આ ગર્ભ છોકરીનો છે એવું તમને કહેવામા આવ્યું છે*

*આટલુ સાંભળીને તે મા- બાપના પગમાંથી*
*જમીન સરકી ગઇ…*

👸👸👸👸👸👸👸

*SAVE GIRL CHILD*

જયહિન્દ દેસાઈ

Share this:

*શિયાળા નુ છાણુ અને જુવાની નું નાણું – MUST READ ONCE*

*જૂનાં જમાનામાં એક રાજ્યમાં એક એવો રીવાજ હતો કે દર પાંચ વર્ષે રાજાની નિયુક્તિ ગામની પ્રજામાંથી જ થાય અને પાંચ વર્ષ સુધી રાજા રાજ કરે અને નવો રાજા આવે એટલે જુના રાજાને રાજ્યની બહાર આવેલ નદીને સામે પારના ગાઢ જંગલમાં ભગવાન ભરોસે મૂકી આવવાનો. ત્યાના જંગલી જાનવરો આ રાજાનો શિકાર પણ કરી જાય અને એનું જીવન સમાપ્ત થઇ જાતું*
*પ્રજામાંથી રાજાની નિમણૂક એક હાથી કરતો. એની સૂંઢમાં એક મોટો હાર લટકાવવામાં આવતો. ગામ વચ્ચેથી હાથી નીકળે અને જેના ગળામાં હાર નાખે એ રાજા! પાંચ વર્ષ સુધી એ રાજા હતો! અપાર જાહોજલાલી અને એશો આરામની જિંદગી. પણ પાંચ વર્ષ પછી રાજાની હાલત જોવા જેવી હોય! નવો રાજા આવે એ જુના રાજાને દોરડે બાંધીને નદીને પેલે પાર મુકવા જાય. જુનો રાજા કરગરે, જિંદગીની ભીખ માંગે પણ નવો રાજા એને ન સાંભળે*
*એક રાજાની પાંચ વર્ષની ટર્મ પૂરી થઇ અને નવો રાજા નિયુક્ત થતાં જ જુના રાજાને દોરડેથી બાંધવા સૈનિકો આવ્યા એટલે રાજા હસીને કહે, ‘મને દોરડાથી બાંધવાની જરૂર નથી. હું તમારી સાથે જ આવું છું, ચાલો!’ સૈનિકો વિચારમાં પડી ગયા કે આ પહેલો રાજા આમ બોલે છે. અત્યાર સુધીના રાજાઓ તો કરગરતા. તેમ છતાં સૈનિકોએ એને ચારેબાજુથી કોર્ડન કરી લીધો કે જેથી એ ભાગી ન જાય! રાજા ગામ વચ્ચેથી રૂઆબથી ચાલતો નીકળ્યો અને નેતાની જેમ ગામ લોકોને હાથ હલાવતો ચાલી નીકળ્યો. નવો રાજા પણ એને જોઈ રહ્યો હતો કે આ હસતો હસતો કેમ જાય છે! અત્યાર સુધી ગામ લોકોએ રોતો કકળતો અને કરગરતો રાજા જ જોયો હતો. પણ આજે સાવ વિપરીત પરિસ્થિતિ હતી. આ રાજા તો લોકોનું અભિવાદન ઝીલતો હતો!*
*નદીને પેલે પાર જવા એને નાવમાં બેસાડવામાં આવ્યો ત્યારે નાવિક પણ અચરજમાં પડી ગયો. અત્યાર સુધીના રાજાઓને તો દોરડે બાંધેલા હતા અને તેઓ રાડો પાડીને ‘બચાવો! બચાવો!ની બૂમ પાડતા હતા! જયારે આ રાજા તો ગીત ગાતો હતો! જયારે નાવ ચાલી નીકળી ત્યારે નાવિક કહે, ‘રાજા, તું પહેલા રાજા છો કે આમ હસતા હસતા વિદાય લઇ રહ્યો છો! તને મોતનો ડર નથી લાગતો? તારામાં કાંઈક રહસ્ય તો છે જ!’ રાજા કહે, ‘તારી વાત સાચી છે! તેં મને સાચો ઓળખ્યો! ચાલ, તને પૂરી વાત કહું’:*
*જે દિવસે હું રાજા બન્યો ત્યારથી જ હું જાણી ગએલો કે પાંચ વર્ષ પછી મારો વારો પણ દોરડે બંધાઈને જંગલમાં જવાનો જ છે! એટલે મને વિચાર આવ્યો કે હું પાંચ વર્ષ પછી પણ કાયમ રાજા બનીને જ રહું તો! એટલે રાજા બનીને મેં તરત જ સૈનિકો અને મજુરોને નદીને સામેનાં જંગલમાં મોકલીને જંગલ સાફ કરવાનો હુકમ આપ્યો! હું રાજા હતો. ગમે તે હુકમ આપી શકું તેમ હતો. એટલે મેં સૌથી પહેલું આ કામ કર્યું. બીજા વર્ષે ત્યાં હોંશિયાર પ્રધાનોને મોકલીને ઈન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચર ડેવેલોપ કરાવ્યું. પ્રજા માટે સારા રસ્તા, તળાવ, અને શાળા બનાવરાવ્યા. ત્રીજા વર્ષે કડીયાઓ અને મીસ્ત્રીઓને મોકલીને મારો મહેલ અને પ્રજા માટે મકાનો બનાવરાવ્યા. ચોથા વર્ષે એ વિસ્તારને ‘ટેક્સ ફ્રી’ ઝોન જાહેર કરીને સારા બિઝનેસમેનોને ત્યાં વેપાર કરવા મોકલી દીધા. પાંચમાં વર્ષે ત્યાં તમામ પ્રોફેશનલ લોકો જેવા કે વૈદ્ય, હજામ, સોની, શિક્ષકો, નાણા ધીરનાર જેવા અનેકને સ્થાયી થવાનું આમંત્રણ આપ્યું. આજે પાંચ વર્ષ પૂરા થયા. જો ભાઈ, ધ્યાનથી સાંભળ…તને દૂરથી શરણાઈ, ઢોલ અને નગારાનો અવાજ સંભળાય છે? એ મારા સ્વાગત માટે પ્રજાજનો રાહ જુએ છે. મને રાજા તરીકે અહીં તો ફક્ત પાંચ વર્ષ જ રાજ કરવા મળ્યું, પણ ત્યાં તો હું આખી જિંદગી રાજા બનીને રહેવાનો! આ છે મારી મુસ્કાનનું રહસ્ય!*’
*દોસ્ત, બીજા રાજાઓ તો પાંચ વર્ષ ફક્ત ભોગ વિલાસમાં જ માહોલતા રહ્યા! પણ હું જાણતો હતો કે ભગવાને આપણી કમાણીને પણ અમુક વર્ષો જ આપેલા છે. જો તે દરમ્યાન ભવિષ્યનું અને આવનારી અવસ્થાનું પ્લાનિંગ કરી લઈશું તો આખી જિંદગી રાજા બનીને જીવી શકાશે! પણ જો 5-15 વર્ષ કરક્સર થી, ઐયાશી વગર, ભવિષ્ય ના પ્લાનીંગ સાથે જીવીશું તો બીજા રાજાઓની માફક કાકલુદી કરવાનો વારો જ ન આવે*

*દોસ્તો પ્લાનિંગ માટે આવક માંથી સૌ પ્રથમ ઈન્વેસ્ટમેન્ટ નું પ્લાનિંગ કરી પછી ખર્ચ કરાય.*

*તમને મળેલા કમાણી ના (પાંચ) વરસો માં આખી જિંદગી રાજા બનીને જીવો એવી વ્યવસ્થા કરી લો, કોઈ ની પાસે કાકલૂદી કરવાનો વારો નહીં આવે.*

*એટલે જ આપણે ત્યાં કહેવત છે*…

*નાનપણમાં દળેલું,*
*જવાનીમાં રળેલું*
*ઘડપણ મા કામ લાગે*…
*ત્રેવડ ત્રીજો ભાઈ છે*.

*KEEP HAPPY & SAFE INVESTING

અશોક ભાઈ હિંડોચા

Share this:

હાસ્ય કારો ઘણી વખત કહેતા હોય..જો તમારી નજર ( હાસ્યરસ ની ) તો તમને બધી જગ્યાએ થી હાસ્ય મળી જાય..

મારા એક મિત્ર હતા..હિંમત ભાઈ.ઘણી નાની ઉંમરમાં સ્વર્ગસ્થ થય ગયા .પણ તેમની વાતો સાંભળો એટલે હસી હસીને આપણું પેટ દુખવા મડે.. સામાન્ય વાત માં પણ તે હાસ્ય નો વઘાર એવો નાખે કે તમે હસ્યાં વિના રહી ના શકો..તો આજે તેમની એક વાત કહેવી છે..

એક દાદા દવાખાને ગયા..
ડોકટર..દાદા શુ થાય છે.
દાદા..ઝીણું ઝીણું કળતર રહે છે..અને માથું દુખે છે..
ડોક્ટરે તપાસ કરી..પછી કીધું. દાદા તાવ છે..ઇન્જેક્શન દેવું પડશે.
દાદા… સાબ ટિકડા આપી દયોને…
ડોકટર..ટિકડા પણ આપીશ પહેલા ઇન્જેક્શન લેવું પડશે…
દાદા..ઠીક છે..
ડોકટર..દાદા ટેબલ પર ઉંધા સુઈ જાવ..
ડોકટર..ઇન્જેક્શન લઈ..ડેટોલ નું પોતું લઈ જેવું દાદા દાદા ને ઘસ્યું… દાદા…ઓ ..માડી..ઓ બાપા.. ડોકટર કહે દાદા શાંતિ રાખો…
પણ જેવી સોઈ ભરાવી…દાદા કહે..હાશશશ..

હવે હસવાની વાત એ છે..કે…સોઈ ભરાવે ત્યારે બીક લાગે પણ આતો ઊલટું..રૂ..ફેરવ્યું ત્યારે દેકારો કર્યો…અને ..સોઈ..ભરાવી ત્યારે કે.હાશશશ😊😊☺️😢😢😢

ડાભી

Share this:

“नर्मदा नदी के हर पत्थर में है शिव, आखिर क्यों ?”

नर्मदेश्वर शिवलिंग के सम्बन्ध में एक धार्मिक कथा है –भारतवर्ष में गंगा, यमुना, नर्मदा और सरस्वती ये चार नदियां सर्वश्रेष्ठ हैं। इनमें भी इस भूमण्डल पर गंगा की समता करने वाली कोई नदी नहीं है।

प्राचीनकाल में नर्मदा नदी ने बहुत वर्षों तक तपस्या करके ब्रह्माजी को प्रसन्न किया। प्रसन्न होकर ब्रह्माजी ने वर मांगने को कहा। तब नर्मदाजी ने कहा–’ब्रह्मन्! यदि आप मुझ पर प्रसन्न हैं तो मुझे गंगाजी के समान कर दीजिए ।
ब्रह्माजी ने मुस्कराते हुए कहा–’यदि कोई दूसरा देवता भगवान शिव की बराबरी कर ले, कोई दूसरा पुरुष भगवान विष्णु के समान हो जाए, कोई दूसरी नारी पार्वतीजी की समानता कर ले और कोई दूसरी नगरी काशीपुरी की बराबरी कर सके तो कोई दूसरी नदी भी गंगा के समान हो सकती है।
ब्रह्माजी की बात सुनकर नर्मदा उनके वरदान का त्याग करके काशी चली गयीं और वहां पिलपिलातीर्थ में शिवलिंग की स्थापना करके तप करने लगीं। भगवान शंकर उन पर बहुत प्रसन्न हुए और वर मांगने के लिए कहा।
तब नर्मदा ने कहा–’भगवन्! तुच्छ वर मांगने से क्या लाभ? बस आपके चरणकमलों में मेरी भक्ति बनी रहे। नर्मदा की बात सुनकर भगवान शंकर बहुत प्रसन्न हो गए और बोले–’नर्मदे! तुम्हारे तट पर जितने भी प्रस्तरखण्ड (पत्थर) हैं, वे सब मेरे वर से शिवलिंगरूप हो जाएंगे।

गंगा में स्नान करने पर शीघ्र ही पाप का नाश होता है, यमुना सात दिन के स्नान से और सरस्वती तीन दिन के स्नान से सब पापों का नाश करती हैं, परन्तु तुम दर्शनमात्र से सम्पूर्ण पापों का निवारण करने वाली होगी। तुमने जो नर्मदेश्वर शिवलिंग की स्थापना की है, वह पुण्य और मोक्ष देने वाला होगा।’ भगवान शंकर उसी लिंग में लीन हो गए। इतनी पवित्रता पाकर नर्मदा भी प्रसन्न हो गयीं।
इसलिए कहा जाता है–‘नर्मदा का हर कंकर शंकर है।

#हरहर_महादेव..🙏🚩🚩

Share this:

रामायण के किष्किन्धा कांड में राम हनुमान के बारे में लक्ष्मण से कहते हैं न तीन स्थानों से यह बंधा हुआ आबाज कर रहा

नूनं व्याकरणं कृत्स्नमनेन बहुधा श्रुतम् ।
बहु व्याहरतानेन न किंचिदपशब्दितम् ।।
किष्किन्धा काण्ड, तृतीय सर्ग, श्लोक 29

निश्चित रुप से इसने सम्पूर्ण व्याकरण को भी सुना है, क्योंकि इसने बहुत बोला परन्तु कहीं भी व्याकरण की दृष्टि से एक भी अशुद्धि नहीं हुई। महाभाष्य में पतञ्जलि ने भी व्याकरणशास्त्र परम्परा का उल्लेख करते हुए कहा है कि प्राचीन काल में संस्कार के बाद ब्राह्मण व्याकरण पढ़ते थे।

“पुराकल्प एतदासीत्, संस्कारोत्तरकालं ब्राह्मणा व्याकरणं स्मधीयते ।” (महाभाष्य—1.1.1)

प्रश्न यह उठता है कि जब यह व्याकरण इतना प्राचीन है तो इसे सर्वप्रथम किसको किसने पढ़ाया? इसका उत्तर ऋक्तन्त्र 1.4 में मिलता है। व्याकरण के सर्व प्रथम प्रवक्ता ब्रह्मा थे। ब्रह्मा वृहस्पतये प्रोवाच, वृहस्पतिरिन्द्राय, इन्द्रो भरद्वाजाय, भारद्वाजो ऋषिभ्यः । महाभाष्य के पस्पशाह्निक में शब्दों के बारे में प्रतिपादन करते हुए पतञ्जलि ने पुनः व्याकरणशास्त्र परम्परा का उल्लेख किया- वृहस्पतिरिन्द्राय दिव्यं वर्षसहस्रं प्रतिपदोक्तानां शब्दपारायणं प्रोवाच नान्तं जगाम, वृहस्पतिश्च प्रवक्ता, इन्द्रचाध्येता दिव्यं वर्षसहस्रमध्ययनकालो न चान्तं जगाम इति । इस परम्परा में अनेक आचार्यों का उल्लेख हुआ है। यह लगभग 10 हजार वर्ष की परम्परा है।

Share this:

રણમાં ખીલ્યું ગુલાબ:

હું ક્યાં કહું છું કે તું આંગણ સુધી આવ..!
આંખ મીચું, ને બસ પાંપણ સુધી તો આવ..!!

ડોક્ટર શરદ ઠાકર

સજન શાહે લગ્ન માટે છોકરીઓ જોવાનું શરૂ કર્યું. પણ સારો બેટ્સમેન જેમ પહેલી ઓવરના પહેલા જ દડે ક્લીન બોલ્ડ થઈ જાય એવું જ એની સાથે બન્યું. એણે પ્રથમ કન્યારત્ન જોયું એ જ એની આંખમાં વસી ગયું. સજનની ફોઈએ તો એને કહ્યું પણ ખરું..

‘ભ’ઈ, આવું તે કંઈ હોતું હશે..? આપણું ઘર ઊંચું છે. બિઝનેસ મોટો છે. તારા પપ્પાની આબરૂ સારી છે. તારામાં પણ કોઈ કહેવા જેવું નથી. હું તો માનું છું કે તારે ૧૦૧ છોકરીઓ જોઈ લેવી જોઈએ, પછી જ નિર્ણય લેવાય..’

વિધવા ફોઈ સજનના પરિવારમાં જ રહેતા હતા. પપ્પા-મમ્મી, ફોઈ, અને સજન.. આટલો જ પરિવાર હતો. ફોઈની વાત સાવ સાચી હતી. સજનના પપ્પા મુકુંદભાઈએ જાત મહેનતથી બિઝનેસ જમાવ્યો હતો. એક નાની ફેક્ટરીથી શરૂઆત કરીને વીસ વર્ષમાં મુકુન્દરાય વાર્ષિક
૧,૨૦૦ કરોડ રૂપિયાના ટર્ન ઓવર સુધી પહોંચી ગયા હતા. સજન એની જ્ઞાતિનો ‘મોસ્ટ એલિજિબલ બેચલર’ હતો. એનો દેખાવ, એની સ્માર્ટનેસ, એની ડિગ્રી, એના પપ્પાની આર્થિક સમૃદ્ધિ.. આ બધુ સર્વશ્રેષ્ઠ હતું. એ જ્ઞાતિની કે સમાજની કોઇપણ રૂપસુંદરી તરફ પાંપણનો પલકારો મારે તો એ સુંદરી એના જીવનમાં આવી પડે. આવા યુવાને પ્રથમ મુલાકાતમાં જ ગતિ નામની છોકરી માટે ‘હા’ પાડી દીધી. સ્વયં ગતિને પણ સજનના આવા ત્વરીત નિર્ણયથી આશ્ચર્ય થયું હતું. એણે તો હસીને પૂછી પણ લીધું હતું..

‘ખરા છો તમે..! હજુ તો આપણે માંડ બે-પાંચ વાક્યોની જ આપ-લે કરી છે. નથી તમે મને એક પણ સવાલ પૂછ્યો. મારી આવડત, મારા શોખ, મારું ભણતર, મને રાંધતા આવડે છે કે નહીં, મારો સ્વભાવ.. આ બધું તો તમે પૂછ્યું જ નહીં. બસ, આપણે હસ્યા-મળ્યા, ચાર પાંચ વાકયોની આપ-લે કરી, એટલામા તમે મને પસંદ કરી લીધી..?

‘હા, તમને પસંદ કરવા માટે આટલું જ જરૂરી હતું..’

‘તો પછી બીજા યુવાનો અને યુવતીઓ મેરેજ નક્કી કરતા પહેલા ડેટિંગ કરે છે, એકબીજાને સમજવા માટે ૧૦૦ થી ૨૦૦ સવાલોનું પ્રશ્નપત્ર તૈયાર કરે છે.. એ બધું તમને વ્યર્થ લાગે છે..?’

સજન હસી પડ્યો…

‘વ્યર્થ નહીં વાહિયાત લાગે છે..’

‘વાહિયાત..?!?’

‘હા, વાહિયાત.. લગ્ન પહેલાની મુલાકાતો, ઇન્ટરવ્યુ, એકમેકને જાણવાનો પ્રયાસ.. આ બધું જ વાહિયાત હોય છે. એ સામેના પાત્રને છેતરવાનો અભિનય માત્ર હોય છે. આવી મુલાકાતોમાં બંને પાત્રો પોતાના શ્રેષ્ઠ પાસાઓ રજૂ કરવાનો જ પ્રયાસ કરતા હોય છે. ક્યારેય કોઈ એવું કબૂલ નથી કરતું કે મારામાં આટલી આટલી ખામીઓ રહેલી છે. સર્વશ્રેષ્ઠ વસ્ત્રો, મેકઅપ, સારી-સારી વાતો, મિલનસાર સ્વભાવ વગેરે.. એક વાર લગ્ન થઈ જાય એ પછી ઘરમાં ભંડારાયેલા અવગુણોનું પોટલું સપાટી પર ડોકાય છે અને પછી લગ્નજીવનમાં ગરબડો થવા માંડે છે..’

‘તો પછી તમે મારામાં શું જોયું..?’

‘તારો દેખાવ, તારું રૂપ, તારી સ્માર્ટનેસ, અને તારું સ્મિત.. સાચું કહું તો બાહ્ય શારીરિક સૌંદર્ય જ એક માત્ર એવી ‘વસ્તુ’ છે જે યથાર્થ સ્વરૂપમાં જોઈ શકાય છે. હા, થોડો ઘણો મેકઅપ કરીને તમે એમાં પણ ચમક-દમક ઉમેરી શકો છો, પણ નાક-નકશો મહદંશે બદલાતો નથી. માટે મેં તો તારું રૂપ જોયું છે. માંહ્યલા ગુણો તો મહાદેવ જાણે..!’

પોતાના રૂપની પ્રશંસા કઈ સ્ત્રીને સાંભળવી ન ગમે..? ગતિ પણ ખુશ થઈ ગઈ. એણે તો સજન સાથેની મુલાકાત પહેલા જ જાણી લીધું હતું કે એ કરોડો રૂપિયાનું ટર્નઓવર ધરાવતો દંપતીનો મેનેજિંગ ડિરેક્ટર છે. એની સાથેના ચારફેરા એટલે જિંદગીનું આમુલ પરિવર્તન..! સાવ સામાન્ય આર્થિક સ્થિતિ ધરાવતા પિતાના ઘરમાંથી ઉચકાઇને રાતોરાત સમૃદ્ધિથી ઉભરતા પતિના ઘરમાં પહોંચી જવાની ચમત્કારિક ઘટના. જે નિર્ણય લેવાનો હતો તે માત્ર સજને જ લેવાનો હતો. ગતિએ તો માત્ર પ્રગતિ જ કરવાની હતી.. ચટ્ટ મંગની, પટ્ટ બ્યાહ..! બંનેના લગ્ન ઊજવાઈ ગયા. સજનના પપ્પા મુકુંદભાઈ લગ્નના ચાર દિવસ પહેલા છાના-છપના ગતિના ઘરે જઈને ભાવિ વેવાઈના હાથમાં ૫૧ લાખ રૂપિયા મૂકી દીધા..

‘વેવાઈ, મન મૂકીને ખર્ચ કરજો. અમારું ખરાબ દેખાવું ન જોઈએ..’

રૂપનો ખજાનો ધનના ખજાના સાથે જોડાઈ ગયો. સજનનો શયનખંડ સમૃદ્ધિથી તો ચમકતો જ હતો, હવે એ સૌંદર્યથી પણ ઝગમગી ઉઠ્યો. એક મહિનાનું હનીમૂન સ્વિટ્ઝર્લેન્ડમાં માણીને સજન-ગતિ ઘરે પાછા ફર્યા. જિંદગી ધીમે-ધીમે રોજિંદા ઢાંચામાં ગોઠવાતી ગઈ. સજને પોતાનો બીઝનેસ સંભાળી લીધો. એક દિવસ એકાંતની પળોમાં ગતિએ સજનની આગળ વાત મૂકી..

‘સજન, આખો દિવસ હું ઘરમાં રહીને કંટાળી જાઉં છું. મારા માટે કોઈ કામ છે જ નહીં. ઘરકામ માટે 10થી 12 ફુલટાઈમ માણસો રાખેલા છે. આમને આમ તો હું છ મહિનામાં જાડી-પાડી થઈ જઈશ. મારું ફિગર બગડી જશે..!’

‘ના, હો..! એવું ન બને. એવું તો મને જરા પણ નહીં ગમે. બોલ, તારે શું કરવું છે..? જીમ જોઇન કરવું છે..?’

‘હા, એ તો હું કરીશ જ, પણ મારો વિચાર આપણી ઓફિસમાં રસ લેવાનો થાય છે. તારો બોજ પણ હળવો થશે અને મારો સમય પણ પસાર થઈ જશે..’

‘ઈટઝ એ ગુડ આઈડિયા.. સારા કામમાં મોડું શા માટે..? હું આવતીકાલે જ મેનેજરને કહીને તારે માટે અલગ ઓફિસ તૈયાર કરવાની વ્યવસ્થા કરાવું છું. પહેલી તારીખથી તું આવવાનું શરૂ કરી દેજે..’

સજને પત્નીની ઇચ્છાને વધાવી લીધી. એ પછીના મહિનાની પહેલી તારીખથી ગતિએ બિઝનેસમાં પતિની જવાબદારી સંભાળી લેવાનું શરૂ કર્યું. અઢીસો કર્મચારીઓનો સમૂહ ઉત્સાહમાં આવી ગયો. સિનેમાની હિરોઇન જેવી આકર્ષક દેખાતી ગતિ બધાને ગમી ગઈ. એના દેખાવ ઉપરાંત બધાની સાથેનું એનું વર્તન પણ ખૂબ સારું હતું. સજન પણ પત્નીની કામગીરીથી ખુશ હતો. એક દિવસ એણે જ સામે ચાલીને કહ્યું..

‘હું જાણું છું કે તારું કામ દિન-પ્રતિદિન વધતું જાય છે..’

‘હા, મને પણ લાગે છે કે હું એકલી આટલા બધા કામને પહોંચી શકતી નથી..’

‘આઈ સજેસ્ટ યુ વન થીંગ..?’

‘શું.. ?’

‘તું એક પર્સનલ આસિસ્ટન્ટ રાખીલે. શી વિલ લુક આફ્ટર ઓલ યોર વર્ક. ભલે એને સેલેરી આપવી પડે, પણ તારા કામનો બોજ અડધો થઈ જશે..’

‘ગતિએ એક અઠવાડિયામાં પતિની સૂચનાને અમલમાં મૂકી દીધું. જો કે આ કામ માટે આવેલી 10 છોકરીઓમાંથી એક પણ એને પસંદ પડી નહીં. નાછૂટકે એક યુવાન પર એણે મહોર મારવી પડી. મોનાર્ક તરવરિયો યુવાન હતો. ભલે એ આર્ટસ ગ્રેજ્યુએટ હતો, પણ એનામાં ધંધાકીય સૂઝ-સમજ સારી એવી હતી. એનામાં ઓફિસ વર્ક ઉપરાંત બહારનું, બેંકનું કામકાજ, ખરીદીનું કામ, પબ્લિસિટી વર્ક ઉપરાંત ગતિના અંગત પરચૂરણ કામો કરી આપવાની ફાવટ પણ સારી એવી હતી.

‘મોનાર્ક, અમારી માટે કોલકાતાની ફ્લાઇટની ટિકિટ બુક કરાવી લાવીશ..? મોનાર્ક, આજે અમારે માટે હોટલ મેરેડિયન inમાં ૨ ટેબલ રિઝર્વ કરાવી આપીશ..? આજે મારા ભાઈનો બર્થડે છે. હું ગિફ્ટ લેવા જઈ શકું તેમ નથી, તો પ્લીઝ…?’

ગતિ પૂર્ણપણે મોનાર્કની આવડત ઉપર આધાર રાખતી થઈ ગઈ. ક્યારેક ગતિએ સ્વયં પણ મોનાર્કની સાથે બહાર જવું પડતું હતું. ગિફ્ટની પસંદગી કાંઈ મોનાર્ક એકલો થોડો કરી શકે..? ધીમે-ધીમે ઓફિસમાં ગણગણાટ થવા માંડ્યો. સજનના કાન ઉપર પણ વાત આવી..

‘મેડમ અને મોનાર્ક દરરોજ પાંચથી છ કલાક ક્યાંક ગાયબ થઈ જાય છે. સાહેબ, જરાક નજર રાખો..’

સજને નજર રાખી તો ચોંકી જવાય તેવું સત્ય બહાર આવ્યું. ગતિ અને મોનાર્ક દૂરના એક ખાલી બંગલામાં રોજ સુંવાળું સાનિધ્ય માણવા ઉપડી જતા હતા. ગતિના મોબાઇલમાં સચવાયેલા ઢગલાબંધ મેસેજ વાંચીને સજનને ખાતરી થઇ ગઈ કે એમનો પગારદાર કર્મચારી મોનાર્ક તો ગતિનો ‘જાનુ..’ ‘બાબુ..’ અને ‘મોનુ..’ બની ગયો હતો. ખરા આઘાતની વાત તો હવે આવે છે. એક રાતે સજને પત્નીને સામે બેસાડીને આકરી પૂછપરછ શરૂ કરી. ગતિએ કહી દીધું..

‘મોનાર્ક અને હું વર્ષોથી પ્રેમમાં હતા, છીએ અને રહીશું. એ કોલેજમાં પણ મારી સાથે જ હતો..’

સજને ભયંકર ઝઘડો કર્યો. પરિણામ શું આવ્યું..? ગતિ એના ઘરમાંથી નીકળી ગઈ. ડોમેસ્ટિક વાયોલન્સની ફરિયાદ કરી દીધી. પ્રતિષ્ઠા જવાના ડરથી સજને સમાધાન કરી લીધું. 50 કરોડ રૂપિયા આપીને ગતિને મુક્ત કરી દીધી. આજે ગતિ અને મોનાર્ક પતિ-પત્ની છે. નાનાપાયે ધંધાની શરૂઆત કરી રહ્યા છે. સજન હજુ બેવફાઈના આઘાતમાંથી બહાર આવી શક્યો નથી.
Copy paste