મારા પુસ્તકાલય માંના કહેવત પરના ૪૯ પુસ્તકો. – +૯૭૩-૬૬૩૩૧૭૮૧
| 1 | Gujarati proverbs with their equivalents |
| 2 | Kahevat Mool |
| 3 | Kashmiri Proverbs |
| 4 | Marathi Proverbs |
| 5 | अवधी कहावतें |
| 6 | आभाणकजगन्नाथ |
| 7 | कहावत रत्नाकर |
| 8 | कुछ और जन-कहावतें |
| 9 | खेती की कहावते |
| 10 | गदेया -हल्बी की कहावतें, मुहावरे और पहेलियाँ |
| 11 | घाघ और उनकी कहावतें |
| 12 | घाघ और भड्डरी की कहावते. |
| 13 | घाघ और भड्डरी की कहावतें (2) |
| 14 | घाघ और भड्डरी की कहावतें |
| 15 | घाघ और भड्डरी की सम्पूर्ण रचनाए |
| 16 | घाघ और भड्डरी |
| 17 | जन-कहावतें |
| 18 | जर्मन-हिंदी कहावत कोश |
| 19 | बीकानेरी कहावतें – एक अध्ययन |
| 20 | बुन्देला कहावत कोश – कृष्णानन्द गुप्ता |
| 21 | बृहत सहदेव भासली |
| 22 | मालवी कहावतें भाग – १ |
| 23 | मुहावरे व लोकोक्तियां |
| 24 | मेवाड़ की कहावतें |
| 25 | राजस्थानी कहावत कोश |
| 26 | राजस्थानी कहावतें एक अध्ययन |
| 27 | राजस्थानी कहावतें |
| 28 | राजस्थानी हिंदी कहावत कोश |
| 29 | राजस्थानी-हिन्दी कहावत-कोश धाम – २ |
| 30 | वर्गीकृत हिन्दी लोकोक्ति कोश |
| 31 | हिन्दुस्तानी कहावत कोश |
| 32 | આપણી કહેવતો અધ્યયન |
| 33 | ઉક્તિભંડાર |
| 34 | કચ્છ ની કહેવતો – દુલેરાય કારાણી |
| 35 | કહેવત – કથાનકો |
| 36 | કહેવત ભંડાર – 1500 |
| 37 | કહેવત સંગ્રહ |
| 38 | કહેવત સમુદય |
| 39 | કહેવત-માળા – ભાગ ૨ |
| 40 | કહેવતશતસાઈ |
| 41 | કહેવતો – શાંતિલાલ ઠાકર |
| 42 | ગુજરાતી કહેવત સંગ્રહ |
| 43 | ગુજરાતી કહેવતો – વેબ સંગ્રહ |
| 44 | ગુજરાતી કહેવતો – સોમ પટેલ |
| 45 | ચરોતરમાં બોલાતી કહેવતોનો સંગ્રહ- ડૉ. ચતુર પટેલ |
| 46 | ચાર કહેવત ની રમૂજી વાર્તા |
| 47 | બૃહદ કહેવત કથાસાગર – અરવિંદ નર્મદાશંકર શાસ્ત્રી |
| 48 | ભડલી વાક્ય |
| 49 | રૂઢીપ્રયોગ અને કહેવત સંગ્રહ |
x=�Cd<���=pyw�$�
| અંગૂઠો બતાવવો | |
| અંજળ પાણી ખૂટવા | |
| અંધારામાં તીર ચલાવવું | |
| અંધારામાં પણ ગોળ તો ગળ્યો જ લાગે | |
| અંધેરી નગરી ગંડુ રાજા | |
| અક્કરમીનો પડીઓ કાંણો | |
| અક્કલ ઉધાર ન મળે | |
| અક્કલનો ઓથમીર મંગાવી ભાજી તો લાવ્યો કોથમીર | |
| અચ્છોવાના કરવાં | |
| અજાણ્યા પાણીમાં ઊતરવું નહિ | |
| અજાણ્યો અને આંધળો બેઉ સરખા | |
| અણીનો ચૂક્યો સો વરસ જીવે | |
| અતિ ચીકણો બહુ ખરડાય | |
| અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ | |
| અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડાં ન ભરાય | |
| અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો | |
| અનાજ પારકું છે પણ પેટ થોડું પારકું છે ? | |
| અન્ન અને દાંતને વેર | |
| અન્ન તેવો ઓડકાર | |
| અવસરચૂક્યો મેહુલો શું કામનો ? | |
| અવળા હાથની અડબોથ | |
| અવળે અસ્ત્રે મુંડી નાખવો | |
| આંકડે મધ ભાળી જવું | |
| આંખ આડા કાન કરવા | |
| આંખે જોયાનું ઝેર છે | |
| આંગળા ચાટ્યે પેટ ન ભરાય | |
| આંગળી ચીંધવાનું પુણ્ય | |
| આંગળી દેતાં પહોંચો પકડે | |
| આંગળીથી નખ વેગળા જ રહે | |
| આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં | |
| આંતરડી કકળાવવી/દૂભવવી | |
| આંતરડી ઠારવી | |
| આંધળામાં કાણો રાજા | |
| આંધળી ઘોડી ને પોચા ચણા મીઠા લાગ્યા ને ખાધા ઘણા | |
| આંધળી દળે ને કૂતરા ખાય | |
| આંધળે બહેરું કૂટાય | |
| આંધળો ઓકે સોને રોકે | |
| આકાશ પાતાળ એક કરવા | |
| આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય | |
| આગળ ઉલાળ નહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ | |
| આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ | |
| આજ રોકડા, કાલ ઉધાર | |
| આજની ઘડી અને કાલનો દી | |
| આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ | |
| આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવું | |
| આપ ભલા તો જગ ભલા | |
| આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દુનિયા | |
| આપ મુવા વિના સ્વર્ગે ન જવાય | |
| આપ સમાન બળ નહિ | |
| આપણી તે લાપસી અને બીજાની તે કુસકી | |
| આપવાના કાટલાં જુદા ને લેવાના કાટલાં જુદા | |
| આફતનું પડીકું | |
| આબરૂના કાંકરા કરવા / ધજાગરો કરવો | |
| આભ ફાટ્યું હોય ત્યાં થીગડું ન દેવાય | |
| આમલી પીપળી બતાવવી | |
| આરંભે શૂરા | |
| આલાનો ભાઈ માલો | |
| આલિયાની ટોપી માલિયાને માથે | |
| આવ પાણા પગ ઉપર પડ | |
| આવ બલા પકડ ગલા | |
| આવડે નહિ ઘેંસ ને રાંધવા બેસ | |
| આવી ભરાણાં | |
| આવ્યા’તા મળવા ને બેસાડ્યા દળવા | |
| આળસુનો પીર | |
| ઈંટનો જવાબ પથ્થર | |
| ઉકલ્યો કોયડો કોડીનો | |
| ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન | |
| ઉતાવળે આંબા ન પાકે | |
| ઊંઘ અને આહાર વધાર્યાં વધે ને ઘટાડ્યાં ઘટે | |
| ઊંચે આભ ને નીચે ધરતી | |
| ઊંટ મૂકે આંકડો અને બકરી મૂકે કાંકરો | |
| ઊંટના અઢારે અંગ વાંકા જ હોય | |
| ઊંટના ઊંટ ચાલ્યા જાય | |
| ઊંટની પીઠે તણખલું | |
| ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠા | |
| ઊંડા પાણીમાં ઊતરવું | |
| ઊંદર બિલાડીની રમત | |
| ઊંદરની જેમ ફૂંકી ફંકીને કરડવું | |
| ઊંધા રવાડે ચડાવી દેવું | |
| ઊંધી ખોપરીનો માણસ | |
| ઊંબાડિયું કરવાની ટેવ | |
| ઊગતા સૂરજને સૌ નમે | |
| ઊજળું એટલું દૂધ નહિ, પીળું એટલું સોનુ નહિ | |
| ઊઠાં ભણાવવા | |
| ઊડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર | |
| ઊતર્યો અમલદાર કોડીનો | |
| ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવા જેવો ઘાટ | |
| એક કરતાં બે ભલા | |
| એક કાંકરે બે પક્ષી મારવા | |
| એક કાનેથી સાંભળી બીજા કાનેથી કાઢી નાખવું | |
| એક ઘા ને બે કટકા | |
| એક ઘાએ કૂવો ન ખોદાય | |
| એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ | |
| એક નકટો સૌને નકટાં કરે | |
| એક નન્નો સો દુ:ખ હણે | |
| એક નૂર આદમી હજાર નૂર કપડાં | |
| એક પગ દૂધમાં ને એક પગ દહીંમાં | |
| એક બાજુ કૂવો અને બીજી બાજુ હવાડો | |
| એક ભવમાં બે ભવ કરવા | |
| એક મરણિયો સોને ભારી પડે | |
| એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે | |
| એક સાંધે ત્યાં તેર તૂટે | |
| એક હાથે તાળી ન પડે | |
| એકનો બે ન થાય | |
| એના પેટમાં પાપ છે | |
| એનો કોઈ વાળ વાંકો ન કરી શકે | |
| એરણની ચોરી ને સોયનું દાન | |
| એલ-ફેલ બોલવું | |
| ઓકી દાતણ જે કરે, નરણે હરડે ખાય | |
| ઓછું પાત્ર ને અદકું ભણ્યો | |
| ઓડનું ચોડ કરવું | |
| ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે | |
| કજિયાનું મૂળ હાંસી ને રોગનું મૂળ ખાંસી | |
| કજિયાનું મોં કાળું | |
| કડવું ઓસડ મા જ પાય | |
| કડવો ઘૂંટડો ગળે ઊતારવો | |
| કપાસિયે કોઠી ફાટી ન જાય | |
| કપાળ જોઈને ચાંદલો કરાય | |
| કમળો હોય તેને પીળું દેખાય | |
| કમાઉ દીકરો સૌને વહાલો લાગે | |
| કમાન છટકવી | |
| કરમ કોડીના અને લખણ લખેશરીના | |
| કરવા ગયા કંસાર અને થઈ ગઈ થૂલી | |
| કરો કંકુના | |
| કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો | |
| કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા | |
| કર્યું કારવ્યું ધૂળમાં મળી જવું | |
| કાંચિડાની જેમ રંગ બદલવા | |
| કાંટો કાંટાને કાઢે | |
| કાંડાં કાપી આપવાં | |
| કાંદો કાઢવો | |
| કાકા મટીને ભત્રીજા ન થવાય | |
| કાકો પરણ્યો ને ફોઈ રાંડી | |
| કાખમાં છોકરું ને ગામમાં ઢંઢેરો | |
| કાખલી કૂટવી | |
| કાગડા ઊડવા | |
| કાગડા બધે ય કાળા હોય | |
| કાગડો દહીંથરું લઈ ગયો | |
| કાગના ડોળે રાહ જોવી | |
| કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું | |
| કાગનો વાઘ કરવો | |
| કાચા કાનનો માણસ | |
| કાચું કાપવું | |
| કાજીની કૂતરી મરી જાય ત્યારે આખું ગામ બેસવા આવે પણ | |
| કાટલું કાઢવું | |
| કાતરિયું ગેપ | |
| કાન છે કે કોડિયું? | |
| કાન પકડવા | |
| કાન ભંભેરવા/કાનમાં ઝેર રેડવું | |
| કાનખજુરાનો એકાદ પગ તૂટે તો શું ફરક પડે? | |
| કાનનાં કીડા ખરી પડે તેવી ગાળ | |
| કાનાફૂંસી કરવી | |
| કાપો તો લોહી ન નીકળે તેવી સ્થિતિ | |
| કામ કામને શિખવે | |
| કામ પતે એટલે ગંગા નાહ્યા/જાન છૂટે | |
| કામના કૂડા ને વાતોના રૂડા | |
| કામનો ચોર | |
| કારતક મહિને કણબી ડાહ્યો | |
| કાલાં કાઢવાં | |
| કાળજાની કોર/કાળજાનો કટકો | |
| કાળજાનું કાચું/પાકું | |
| કાળા અક્ષર ભેંશ બરાબર | |
| કાળા માથાનો માનવી ધારે તે કરી શકે | |
| કાળી ટીલી ચોંટવી | |
| કાળી લાય લાગવી | |
| કીડી પર કટક ન ઊતારાય | |
| કીડીને કણ અને હાથીને મણ | |
| કીડીને પાંખ ફૂટે એ એના મરવાની એંધાણી | |
| કીધે કુંભાર ગધેડે ન ચડે | |
| કુંન્ડુ કથરોટને હસે | |
| કુંભાર કરતાં ગધેડા ડાહ્યાં | |
| કુકડો બોલે તો જ સવાર પડે એવું ન હોય | |
| કુલડીમાં ગોળ ભાંગવો | |
| કૂતરાની પૂંછડી વાંકી તે વાંકી જ રહે | |
| કૂતરાનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે | |
| કૂતરું કાઢતા બિલાડું પેઠું | |
| કૂવામાં હોય તો અવેડામાં આવે | |
| કેટલી વીસે સો થાય તેની ખબર પડવી | |
| કેસરિયા કરવા | |
| કોઈની સાડીબાર ન રાખે | |
| કોઈનો બળદ કોઈની વેલ ને બંદાનો ડચકારો | |
| કોઠી ધોયે કાદવ જ નીકળે | |
| કોઠે જઈ આવ્યો ને કથા કરવા બેઠો | |
| કોડિયા જેવડું કપાળ અને વચ્ચે ભમરો | |
| કોણીએ ગોળ ચોપડવો | |
| કોણે કહ્યું’તું કે બેટા બાવળિયા પર ચડજો ? | |
| કોથળામાં પાનશેરી રાખીને મારવો | |
| કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું | |
| કોના બાપની દિવાળી | |
| કોની માએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે | |
| કોપરાં જોખવાં | |
| કોલસાની દલાલીમાં કાળા હાથ | |
| ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી? | |
| ક્ષમા વીરનું ભૂષણ છે | |
| ખંગ વાળી દેવો | |
| ખણખોદ કરવી | |
| ખરા બપોરે તારા દેખાડવા | |
| ખાંધે કોથળો ને પગ મોકળો | |
| ખાઈને સૂઈ જવું મારીને ભાગી જવું | |
| ખાખરાની ખિસકોલી સાકરનો સ્વાદ શું જાણે | |
| ખાટલે મોટી ખોટ કે પાયો જ ન મળે | |
| ખાડો ખોદે તે પડે | |
| ખાતર ઉપર દીવો | |
| ખાલી ચણો વાગે ઘણો | |
| ખાળે ડૂચા અને દરવાજા મોકળા | |
| ખિસ્સા ખાલી ને ભભકો ભારી | |
| ખીચડી પકવવી | |
| ખીચડી હલાવી બગડે ને દીકરી મલાવી બગડે | |
| ખીલાના જોરે વાછરડું કૂદે | |
| ખેંચ તાણ મુઝે જોર આતા હૈ | |
| ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ | |
| ખોટો રૂપિયો કદી ન ખોવાય | |
| ખોદે ઉંદર અને ભોગવે ભોરિંગ | |
| ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર | |
| ગંજીનો કૂતરો, ન ખાય ન ખાવા દે | |
| ગઈ ગુજરી ભૂલી જ જવાની હોય | |
| ગઈ તિથિ જોશી પણ ન વાંચે | |
| ગગા મોટો થા પછી પરણાવશું | |
| ગગો કુંવારો રહી જવો | |
| ગજ વાગતો નથી | |
| ગજવેલના પારખાં ન હોય | |
| ગતકડાં કાઢવા | |
| ગધેડા ઉપર અંબાડી ન શોભે | |
| ગધેડાને તાવ આવે તેવી વાત | |
| ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી | |
| ગરજવાનને અક્કલ ન હોય | |
| ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે | |
| ગાંજ્યો જાય તેવો નથી | |
| ગાંઠના ગોપીચંદન | |
| ગાંડા સાથે ગામ જવું ને ભૂતની કરવી ભાઈબંધી | |
| ગાંડાના ગામ ન વસે | |
| ગાંડી પોતે સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે | |
| ગાંડી માથે બેડું | |
| ગાંધી-વૈદનું સહીયારું | |
| ગાજરની પીપૂડી વાગે ત્યાં સુધી વગાડવાની ને પછી ખાઈ જવાની | |
| ગાજ્યા મેઘ વરસે નહિ ને ભસ્યા કૂતરા કરડે નહિ | |
| ગાડા નીચે કૂતરું | |
| ગાડી પાટે ચડાવી દેવી | |
| ગાડું ગબડાવવું | |
| ગાડું જોઈને ગુડા ભાંગે | |
| ગાભા કાઢી નાખવા | |
| ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો પણ હોય | |
| ગામના મહેલ જોઈ આપણાં ઝૂંપડાં તોડી ન નખાય | |
| ગામના મોંએ ગરણું ન બંધાય | |
| ગામનો ઉતાર | |
| ગામમાં ઘર નહિ સીમમાં ખેતર નહિ | |
| ગાય દોહી કૂતરાને પાવું | |
| ગેંગે-ફેંફે થઈ જવું | |
| ગોટલાં છોતરાં નીકળી જવા | |
| ગોર પરણાવી દે, ઘર ન માંડી દે | |
| ગોળ ખાધા વેંત જુલાબ ન લાગે | |
| ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું લાગે | |
| ગોળ વિના મોળો કંસાર, મા વિના સૂનો સંસાર | |
| ગોળથી મરતો હોય તો ઝેર શું કામ પાવું? | |
| ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો | |
| ઘ-ઙ | |
| ઘડો-લાડવો કરી નાખવો | |
| ઘર ફૂટે ઘર જાય | |
| ઘર બાળીને તીરથ ન કરાય | |
| ઘરડા ગાડા વાળે | |
| ઘરડી ઘોડી લાલ લગામ | |
| ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આટો | |
| ઘરના ભુવા ને ઘરના ડાકલાં | |
| ઘરની દાઝી વનમાં ગઈ તો વનમાં લાગી આગ | |
| ઘરની ધોરાજી ચલાવવી | |
| ઘરમાં વાઘ બહાર બકરી | |
| ઘરમાં હાંડલા કુસ્તી કરે તેવી હાલત | |
| ઘરે ધોળો હાથી બાંઘવો | |
| ઘા પર મીઠું ભભરાવવું | |
| ઘાણીનો બળદ ગમે તેટલું ચાલે પણ રહે જ્યાં હતો ત્યાં જ | |
| ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં | |
| ઘી-કેળાં થઈ જવા | |
| ઘીના ઠામમાં ઘી પડી રહ્યું | |
| ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા | |
| ઘો મરવાની થાય ત્યારે વાઘરીવાડે જાય | |
| ઘોંસ પરોણો કરવો | |
| ઘોડે ચડીને આવવું | |
| ઘોરખોદિયો | |
| ચકલાં ચૂંથવાંનો ધંધો | |
| ચકલી નાની ને ફૈડકો મોટો | |
| ચકીબાઈ નાહી રહ્યાં | |
| ચડાઉ ધનેડું | |
| ચપટી ધૂળની ય જરૂર પડે | |
| ચપટી મીઠાની તાણ | |
| ચમડી તૂટે પણ દમડી ન છૂટે | |
| ચમત્કાર વિના નમસ્કાર નહિ | |
| ચલક ચલાણું ઓલે ઘેર ભાણું | |
| ચા કરતાં કીટલી વધારે ગરમ હોય | |
| ચાદર જોઈને પગ પહોળા કરાય | |
| ચાર મળે ચોટલા તો ભાંગે કૈંકના ઓટલા | |
| ચાલતી ગાડીએ ચડી બેસવું | |
| ચીંથરે વીંટાળેલું રતન | |
| ચીભડાના ચોરને ફાંસીની સજા | |
| ચેતતો નર સદા સુખી | |
| ચોર કોટવાલને દંડે | |
| ચોર પણ ચાર ઘર છોડે | |
| ચોરની દાઢીમાં તણખલું | |
| ચોરની મા કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ | |
| ચોરની માને ભાંડ પરણે | |
| ચોરની વાદે ચણા ઉપાડવા જવું | |
| ચોરને કહે ચોરી કરજે અને સિપાઈને કહે જાગતો રહેજે | |
| ચોરને ઘેર ચોર પરોણો | |
| ચોરનો ભાઈ ઘંટીચોર | |
| ચોરી પર શીનાજોરી | |
| ચોરીનું ધન સીંકે ન ચડે | |
| ચોળીને ચીકણું કરવું | |
| ચૌદમું રતન ચખાડવું | |
| છક થઈ જવું | |
| છકી જવું | |
| છક્કડ ખાઈ જવું | |
| છક્કા છૂટી જવા | |
| છછૂંદરવેડા કરવા | |
| છઠ્ઠીનું ધાવણ યાદ આવી જવું | |
| છાગનપતિયાં કરવા | |
| છાજિયા લેવા | |
| છાણના દેવને કપાસિયાની જ આંખ હોય | |
| છાતી પર મગ દળવા | |
| છાપરે ચડાવી દેવો | |
| છાશ લેવા જવી અને દોણી સંતાડવી | |
| છાશમાં માખણ જાય અને વહુ ફુવડ કહેવાય | |
| છાસિયું કરવું | |
| છિનાળું કરવું | |
| છીંડે ચડ્યો તે ચોર | |
| છેલ્લા પાટલે બેસી જવું | |
| છેલ્લું ઓસડ છાશ | |
| છોકરાંને છાશ ભેગા કરવા | |
| છોકરાંનો ખેલ નથી | |
| છોકરીને અને ઉકરડાને વધતાં વાર ન લાગે | |
| છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય | |
| જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો | |
| જણનારીમાં જોર ન હોય તો સુયાણી શું કરે ? | |
| જનોઈવઢ ઘા | |
| જમણમાં લાડુ અને સગપણમાં સાઢુ | |
| જમવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો | |
| જમાઈ એટલે દશમો ગ્રહ | |
| જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું | |
| જશને બદલે જોડા | |
| જા બિલાડી મોભામોભ | |
| જા બિલ્લી કૂત્તે કો માર | |
| જાગ્યા ત્યાંથી સવાર | |
| જાડો નર જોઈને સૂળીએ ચડાવવો | |
| જાતે પગ પર કુહાડો મારવો | |
| જીભ આપવી | |
| જીભ કચરવી | |
| જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે | |
| જીભે લાપસી પીરસવી તો મોળી શું કામ પીરસવી? | |
| જીવ ઝાલ્યો રહેતો નથી | |
| જીવતા જગતિયું કરવું | |
| જીવતો નર ભદ્રા પામે | |
| જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી | |
| જીવો અને જીવવા દો | |
| જીવ્યા કરતાં જોયું ભલું | |
| જે ગામ જવું હોય નહિ તેનો મારગ શા માટે પૂછવો? | |
| જે ચડે તે પડે | |
| જે જન્મ્યું તે જાય | |
| જે જાય દરબાર તેના વેચાય ઘરબાર | |
| જે નમે તે સૌને ગમે | |
| જે ફરે તે ચરે | |
| જે બોલે તે બે ખાય | |
| જે વાર્યા ન વરે તે હાર્યા વરે | |
| જે સૌનું થશે તે વહુનું થશે | |
| જેટલા મોં તેટલી વાતો | |
| જેટલા સાંધા એટલા વાંધા | |
| જેટલો ગોળ નાખો તેટલું ગળ્યું લાગે | |
| જેટલો બહાર છે તેથી વધુ ભોંયમાં છે | |
| જેણે મૂકી લાજ એનું નાનું સરખું રાજ | |
| જેના લગન હોય તેના જ ગીત ગવાય | |
| જેના હાથમાં તેના મોંમા | |
| જેની રૂપાળી વહુ તેના ભાઈબંધ બહુ | |
| જેની લાઠી તેની ભેંસ | |
| જેનું ખાય તેનું ખોદે | |
| જેનું નામ તેનો નાશ | |
| જેને કોઈ ન પહોંચે તેને પેટ પહોંચે | |
| જેને રામ રાખે તેને કોણ ચાખે | |
| જેનો આગેવાન આંધળો તેનું કટક કૂવામાં | |
| જેનો રાજા વેપારી તેની પ્રજા ભિખારી | |
| જેવા સાથે તેવા | |
| જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ | |
| જેવી સોબત તેવી અસર | |
| જેવું કામ તેવા દામ | |
| જેવો ગોળ વિનાનો કંસાર એવો મા વિનાનો સંસાર | |
| જેવો દેશ તેવો વેશ | |
| જેવો સંગ તેવો રંગ | |
| જેસલ હટે જવભર ને તોરલ હટે તલભર | |
| જોશીના પાટલે અને વૈદના ખાટલે | |
| જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખી બમણતી આવે જ | |
| જ્યાં ચાહ ત્યાં રાહ | |
| જ્યાં સંપ ત્યાં જંપ | |
| જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ | |
| ઝાઝા રસોઈયા રસોઈ બગાડે | |
| ઝાઝા હાંડલા ભેગા થાય તો ખખડે પણ ખરા | |
| ઝાઝા હાથ રળિયામણા | |
| ઝાઝી કીડી સાપને ખાઈ જાય | |
| ઝાઝી સૂયાણી વિયાંતર બગાડે | |
| ઝેરના પારખા ન હોય | |
| ટકાની ડોશી અને ઢબુનું મૂંડામણ | |
| ટલ્લે ચડાવવું | |
| ટહેલ નાખવી | |
| ટાંટિયો ટળવો | |
| ટાંટીયાની કઢી થઈ જવી | |
| ટાંડી મૂકવી | |
| ટાઢા પહોરની તોપ ફોડવી | |
| ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ | |
| ટાઢું પાણી રેડી દેવું | |
| ટાઢો ડામ દેવો | |
| ટાયલાવેડાં કરવાં | |
| ટાલિયા નર કો’ક નિર્ધન | |
| ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય | |
| ટૂંકું ને ટચ | |
| ટેભા ટૂટી જવા | |
| ટોટો પીસવો | |
| ટોણો મારવો | |
| ટોપી પહેરાવી દેવી | |
| ટોપી ફેરવી નાખવી | |
| ઠણઠણગોપાલ | |
| ઠરડ કાઢી નાખવી | |
| ઠરીને ઠામ થવું | |
| ઠરીને ઠીંકરું થઈ જવું | |
| ઠાગાઠૈયા કરવા | |
| ઠેકાણે પડવું | |
| ઠેરના ઠેર | |
| ઠોકર વાગે ત્યારે જ અક્કલ આવે | |
| ઠોઠ નિશાળિયાને વૈતરણા ઝાઝા | |
| ડબ્બો ગુલ કરી નાખવો | |
| ડહાપણની દાઢ ઊગવી | |
| ડાંગે માર્યા પાણી જુદા ન પડે | |
| ડાંફાં મારવા | |
| ડાકણેય એક ઘર તો છોડે | |
| ડાગળી ખસવી | |
| ડાચામાં બાળવું | |
| ડાચું વકાસીને બેસવું | |
| ડાફરિયાં દેવા | |
| ડાબા હાથની વાત જમણાને ખબર ન પડે | |
| ડાબા હાથનો ખેલ | |
| ડાબા હાથે ચીજ મુકી દેવી | |
| ડારો દેવો | |
| ડાહીબાઈને બોલાવો ને ખીરમાં મીઠું નખાવો | |
| ડીંગ હાંકવી | |
| ડીંડવાણું ચલાવવું | |
| ડુંગર દૂરથી રળિયામણા | |
| ડૂબતો માણસ તરણું પકડે | |
| ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે | |
| ઢાંકણીમાં પાણી લઈ ડૂબી મર | |
| ઢાંકો-ઢૂંબો કરવો | |
| તમાચો મારી ગાલ લાલ રાખવો | |
| તમાશાને તેડું ન હોય | |
| તલપાપડ થવું | |
| તલમાં તેલ નથી | |
| તલવારની ધાર ઉપર ચાલવું | |
| તાંબિયાની તોલડી તેર વાના માંગે | |
| તારા જેવા તાંબિયાના તેર મળે છે | |
| તારા બાપનું કપાળ | |
| તારી અક્કલ ક્યાં ઘાસ ચરવા ગઈ હતી? | |
| તારું મારું સહિયારું ને મારું મારા બાપનું | |
| તાલમેલ ને તાશેરો | |
| તીરથે જઈએ તો મૂંડાવું તો પડે જ | |
| તીસમારખાં | |
| તુંબડીમાં કાંકરા | |
| તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં | |
| તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ | |
| તેલ પાઈને એરંડિયું કાઢવું | |
| તોબા પોકારવી | |
| તોળી તોળીને બોલવું | |
| ત્રણ સાથે જાય તો થાય ત્રેખડ ને માથે પડે ભેખડ | |
| ત્રાગું કરવું | |
| ત્રેવડ એટલે ત્રીજો ભાઈ | |
| થાક્યાના ગાઉ છેટા હોય | |
| થાબડભાણા કરવા | |
| થાય તેવા થઈએ ને ગામ વચ્ચે રહીએ | |
| થૂંકના સાંધા કેટલા દી ટકે? | |
| થૂંકેલું પાછું ગળવું | |
| દયા ડાકણને ખાય | |
| દરજીનો દીકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે | |
| દશેરાના દિવસે જ ઘોડુ ન દોડે | |
| દળી, દળીને ઢાંકણીમાં | |
| દાંત કાઢવા | |
| દાંત ખાટા કરી નાખવા | |
| દાંતે તરણું પકડવું | |
| દાઝ્યા પર ડામ | |
| દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી | |
| દાણો દબાવી/ચાંપી જોવો | |
| દાધારિંગો | |
| દાનત ખોરા ટોપરા જેવી | |
| દામ કરે કામ અને બીબી કરે સલામ | |
| દાળમાં કાળું | |
| દી ફરવો | |
| દી ભરાઈ ગયા છે | |
| દી વળવો | |
| દીકરી એટલે સાપનો ભારો | |
| દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય | |
| દીવા તળે અંધારું | |
| દીવાલને પણ કાન હોય | |
| દુ:ખતી રગ દબાવવી | |
| દુ:ખનું ઓસડ દહાડા | |
| દુ:ખે છે પેટ અને કૂટે છે માથું | |
| દુકાળમાં અધિક માસ | |
| દુબળાં ઢોરને બગાં ઝાઝી | |
| દૂઝણી ગાયની લાત ભલી | |
| દૂધ પાઈને સાપ ઉછેરવો | |
| દૂધ, સાકર, એલચી, વરીઆળી ને દ્રાક્ષ | |
| દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી કરી નાખવું | |
| દૂધનો દાઝેલો છાશ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ | |
| દે દામોદર દાળમાં પાણી | |
| દેખવું નહિ અને દાઝવું નહિ | |
| દેવ દેવલા સમાતા ન હોય ત્યાં પૂજારાને ક્યાં બેસાડવા | |
| દોડવું હતું ને ઢાળ મળ્યો | |
| દોમ દોમ સાયબી | |
| દોરડી બળે પણ વળ ન છૂટે | |
| દ્રાક્ષ ખાટી છે | |
| ધકેલ પંચા દોઢસો | |
| ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર | |
| ધનોત-પનોત કાઢી નાખવું | |
| ધરતીનો છેડો ઘર | |
| ધરમ કરતાં ધાડ પડી | |
| ધરમ ધક્કો | |
| ધરમના કામમાં ઢીલ ન હોય | |
| ધરમની ગાયના દાંત ન જોવાય | |
| ધાર્યું ધણીનું થાય | |
| ધીરજના ફળ મીઠા હોય | |
| ધુમાડાને બાચકા ભર્યે દહાડો ન વળે | |
| ધૂળ ઉપર લીંપણ ન કરાય | |
| ધૂળ કાઢી નાખવી | |
| ધોકે નાર પાંસરી | |
| ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો | |
| ધોયેલ મૂળા જેવો | |
| ધોલધપાટ કરવી | |
| ધોળા દિવસે તારા દેખાવા | |
| ધોળામાં ધૂળ પડી | |
| ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે | |
| ધોળે ધરમે | |
| ન આવડે ભીખ તો વૈદું શીખ | |
| ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં | |
| ન બોલ્યામાં નવ ગુણ | |
| ન મળી નારી એટલે સહેજે બાવા બ્રહ્મચારી | |
| ન મામા કરતા કહેણો મામો સારો | |
| નકલમાં અક્કલ ન હોય | |
| નગારખાનામાં પીપૂડીનો અવાજ ક્યાંથી સંભળાય? | |
| નજર ઉતારવી | |
| નજર બગાડવી | |
| નજર લાગવી | |
| નજરે ચડી જવું | |
| નજરે જોયાનું ઝેર છે | |
| નથ ઘાલવી | |
| નદીના મૂળ અને ઋષિના કુળ ન શોધાય | |
| નબળો ધણી બૈરી પર શૂરો | |
| નમાજ પડતા મસીદ કોટે વળગી | |
| નરમ ઘેંશ જેવો | |
| નવ ગજના નમસ્કાર | |
| નવરો ધૂપ | |
| નવરો બેઠો નખ્ખોદ કાઢે | |
| નવાણિયો કૂટાઈ ગયો | |
| નવાણુંનો ધક્કો લાગવો | |
| નવી ગિલ્લી નવો દાવ | |
| નવી વહુ નવ દહાડા | |
| નવે નાકે દિવાળી | |
| નવો મુલ્લો બાંગ વધુ જોરથી પોકારે | |
| નવો મુસલમાન નવ વાર નમાજ પઢે | |
| નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા વાગે | |
| નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે | |
| નસીબનો બળિયો | |
| નાક ઊંચું રાખવું | |
| નાક કપાઈ જવું | |
| નાક કપાવી અપશુકન ન કરાવાય | |
| નાક લીટી તાણવી | |
| નાકે છી ગંધાતી નથી | |
| નાગાની પાનશેરી ભારે હોય | |
| નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ? | |
| નાચવું ન હોય તો આંગણું વાંકુ | |
| નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ | |
| નાણું આવશે પણ ટાણું નહિ આવે | |
| નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| નાના મોઢે મોટી વાત | |
| નાનો પણ રાઈનો દાણો | |
| નીર-ક્ષીર વિવેક | |
| નેવાના પાણી મોભે ના ચડે | |
| નોકર ખાય તો નફો જાય, શેઠ ખાય તો મૂડી જાય | |
| પંચ કહે તે પરમેશ્વર | |
| પઈની પેદાશ નહિ ને ઘડીની ફુરસદ નહિ | |
| પગ કુંડાળામાં પડી જવો | |
| પગ ન ઊપડવો | |
| પગ લપસી જવો | |
| પગભર થવું | |
| પડતો બોલ ઝીલવો | |
| પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ | |
| પડ્યા પર પાટું | |
| પડ્યો પોદળો ધૂળ ઉપાડે | |
| પઢાવેલો પોપટ | |
| પત્તર ખાંડવી | |
| પથ્થર ઉપર પાણી | |
| પરચો આપવો/દેખાડવો | |
| પરણ્યા નથી પણ પાટલે તો બેઠા છો ને? | |
| પલાળ્યું છે એટલે મૂંડાવવું તો પડશે જ ને | |
| પવન પ્રમાણે સઢ ફેરવવો | |
| પહેતા પાણીમાં હાથ ધોઈ લેવા | |
| પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા | |
| પહેલો ઘા પરમેશ્વરનો | |
| પહેલો સગો પાડોશી | |
| પહોંચેલ માયા/બુટ્ટી | |
| પાંચમની છઠ્ઠ ક્યારે ન થાય | |
| પાંચમાં પૂછાય તેવો | |
| પાંચે ય આંગળી ઘીમાં | |
| પાંચે ય આંગળી સરખી ન હોય | |
| પાંચે ય આંગળીએ દેવ પૂજવા | |
| પાંસરુંદોર કરી નાખવું/થઈ જવું | |
| પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે | |
| પાઘડી ફેરવી નાખવી | |
| પાઘડીનો વળ છેડે આવે | |
| પાટિયાં બેસી જવાં | |
| પાટો બાઝવો | |
| પાઠ ભણાવવો | |
| પાડા ઉપર પાણી | |
| પાડા મૂંડવાં | |
| પાણી ઉતારવું | |
| પાણી ચડાવવું | |
| પાણી દેખાડવું | |
| પાણી પહેલા પાળ બાંધી લેવી સારી | |
| પાણી પાણી કરી નાખવું | |
| પાણી પીને ઘર પૂછવું | |
| પાણી ફેરવવું | |
| પાણી માપવું | |
| પાણીચું આપવું | |
| પાણીમાં બેસી જવું | |
| પાણીમાં રહીને મગર સાથે વેર ન બંધાય | |
| પાણીમાંથી પોરા કાઢવા | |
| પાનો ચડાવવો | |
| પાપ છાપરે ચડીને પોકારે | |
| પાપડતોડ પહેલવાન | |
| પાપડી ભેગી ઈયળ બફાય | |
| પાપનો ઘડો ભરાઈ જવો | |
| પાપી પેટનો સવાલ છે | |
| પારકા કજિયા ઉછીના ન લેવાય | |
| પારકા છોકરાને જતિ કરવા સૌ તૈયાર હોય | |
| પારકી આશ સદા નિરાશ | |
| પારકી છઠ્ઠીનો જાગતલ | |
| પારકી પંચાતમાં શું કામ પડવું | |
| પારકી મા જ કાન વિંધે | |
| પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ | |
| પારકે પાદર પહોળા થવું | |
| પારકે પૈસે દિવાળી | |
| પારકે પૈસે પરમાનંદ | |
| પારકે ભાણે લાડુ મોટો દેખાય | |
| પાશેરામાં પહેલી પૂણી છે | |
| પિયરની પાલખી કરતાં સાસરિયાની સૂળી સારી | |
| પીઠ પાછળ ઘા | |
| પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ | |
| પુણ્ય પરવારી જવું | |
| પુત્રના લક્ષણ પારણામાંથી ને વહુના લક્ષણ બારણામાંથી | |
| પુરાણ માંડવું | |
| પેટ કરાવે વેઠ | |
| પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું ન કરાય | |
| પેટ છે કે પાતાળ ? | |
| પેટછૂટી વાત કરવી | |
| પેટનો બળ્યો ગામ બાળે | |
| પેટમાં પેસીને પગ પહોળા કરવા | |
| પેટમાં ફાળ પડવી | |
| પેટિયું રળી લેવું | |
| પેટે પાટા બાંધવા | |
| પૈસા તો ડાબા હાથનો મેલ છે | |
| પૈસાનું પાણી કરવું | |
| પૈસો મારો પરમેશ્વર ને હું પૈસાનો દાસ | |
| પોચું ભાળી જવું | |
| પોત પ્રકાશવું | |
| પોતાના પગ નીચે રેલો આવે ત્યારે જ ખબર પડે | |
| પોતાની ગલીમાં કુતરો પણ સિંહ | |
| પોતાનો કક્કો જ ખરો કરવો | |
| પોતિયા ઢીલા થઈ જવા | |
| પોતિયું કાઢીને ઊભા રહેવું | |
| પોથી માંહેના રીંગણા | |
| પોદળામાં સાંઠો | |
| પોપટીયું જ્ઞાન | |
| પોપાબાઈનું રાજ | |
| પોબારા ગણી જવા | |
| પોલ ખૂલી ગઈ | |
| પ્રસાદી ચખાડવી | |
| પ્રીત પરાણે ન થાય | |
| ફઈને મૂછ ઉગે તો તેને કાકો કહેવાય | |
| ફટકો પડવો | |
| ફણગો ફૂટવો | |
| ફના- ફાતિયા થઈ જવા | |
| ફનાફાતિયા થઈ જવું/કરી નાખવું | |
| ફરે તે ચરે ને બાંધ્યું ભૂખે મરે | |
| ફસકી જવું | |
| ફાંકો રાખવો | |
| ફાચર મારવી | |
| ફાટીને ધુમાડે જવું | |
| ફાવ્યો વખણાય | |
| ફાળિયું ખંખેરી નાખવું | |
| ફિશિયારી મારવી | |
| ફીંફાં ખાંડવાં | |
| ફુલ નહિ તો ફુલની પાંખડી | |
| ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો | |
| ફૂટી બદામના ભાવે | |
| ફૂલાઈને ફાળકો થઈ જવું | |
| ફોદેફોદા ઊડી જવા | |
| બંધ બેસતી પાઘડી પહેરી લેવી | |
| બકરું કાઢતા ઊંટ પેઠું | |
| બગભગત-ઠગભગત | |
| બગાસું ખાતા પતાસું મળ્યું | |
| બત્રીસ કોઠે દીવા પ્રગટ્યા | |
| બધો ભાર કન્યાની કેડ પર | |
| બલિદાનનો બકરો | |
| બળતાંમાં ઘી હોમવું | |
| બળતું ઘર કૃષ્ણાર્પણ કરવું | |
| બળિયાના બે ભાગ | |
| બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ઉઘાડી વા ખાય | |
| બાઈ બાઈ ચારણી | |
| બાઈને કોઈ લે નહિ ને ભાઈને કોઈ આપે નહિ | |
| બાડા ગામમાં બે બારશ | |
| બાપ તેવા બેટા ને વડ તેવા ટેટા | |
| બાપ શેર તો દીકરો સવા શેર | |
| બાપના કૂવામાં ડુબી ન મરાય | |
| બાપના પૈસે તાગડધીન્ના | |
| બાપનું વહાણ ને બેસવાની તાણ | |
| બાપે માર્યા વેર | |
| બાફી મારવું | |
| બાર ગાઉએ બોલી બદલાય | |
| બાર બાવા ને તેર ચોકા | |
| બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે | |
| બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી | |
| બારે મેઘ ખાંગા થવા | |
| બારે વહાણ ડૂબી જવા | |
| બાવળ વાવો તો કાંટા ઉગે અને આંબો વાવો તો કેરી મળે | |
| બાવા બાર ને લાડવા ચાર | |
| બાવાના બેઉ બગડ્યા | |
| બાવો ઉઠ્યો બગલમાં હાથ | |
| બિલાડીના કીધે શીંકુ ન ટૂટે | |
| બિલાડીના પેટમાં ખીર ન ટકે, બૈરાંના પેટમાં વાત ન ટકે | |
| બિલાડીની ડોકે ઘંટ બાંધે કોણ? | |
| બિલાડીને દૂધ ભળાવો તો પછી શું થાય ? | |
| બીજાની ચિતા પર પોતાની ભાખરી શેકી લેવી | |
| બીડું ઝડપવું | |
| બે ઘરનો પરોણો ભૂખે મરે | |
| બે પાંદડે થવું | |
| બે પાડા લડે તેમાં ઝાડનો ખો નીકળે | |
| બે બદામનો માણસ | |
| બે બાજુની ઢોલકી વગાડવી | |
| બેઉ હાથમાં લાડવા | |
| બેઠાં બેઠાં ખાધે તો કુબેરના ભંડાર પણ ખૂટી જાય | |
| બૈરાંની બુદ્ધિ પગની પાનીએ | |
| બોકડો વધેરવો | |
| બોડી-બામણીનું ખેતર | |
| બોલે તેના બોર વેંચાય | |
| બ્રાહ્મણી વંઠે તો તરકડે જાય | |
| ભડનો દીકરો | |
| ભણેલા ભીંત ભૂલે | |
| ભરડી મારવું | |
| ભરાઈ પડવું | |
| ભલભલાને ભૂ પાઈ દેવું | |
| ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશું શ્રીગોપાળ | |
| ભાંગરો વાટવો | |
| ભાંગ્યાનો ભેરુ | |
| ભાંગ્યું તો ય ભરુચ | |
| ભાંડો ફૂટી ગયો | |
| ભાગતા ભૂતની ચોટલી ભલી | |
| ભાગ્યશાળીને ભૂત રળે | |
| ભીખના હાંલ્લા શીંકે ન ચડે | |
| ભુવો ધૂણે પણ નાળિયેર તો ઘર ભણી જ ફેંકે | |
| ભૂંડાથી ભૂત ભાગે | |
| ભૂંડાને પણ સારો કહેવડાવે તેવો છે | |
| ભૂત ગયું ને પલિત આવ્યું | |
| ભૂતનું સ્થાનક પીપળો | |
| ભૂતોભાઈ પણ ઓળખતો નથી | |
| ભૂલ્યા ત્યાંથી ફરી ગણો | |
| ભેંશ આગળ ભાગવત | |
| ભેંશ ભાગોળે, છાશ છાગોળે અને ઘેર ધમાધમ | |
| ભેંશના શીંગડા ભેંશને ભારી | |
| ભેખડે ભરાવી દેવો | |
| ભેજાગેપ | |
| ભેજાનું દહીં કરવું | |
| ભોઈની પટલાઈ | |
| મંકોડી પહેલવાન | |
| મગ જે પાણીએ ચડતા હોય તે પાણીએ જ ચડાવાય | |
| મગજમાં રાઈ ભરાઈ જવી | |
| મગનું નામ મરી ન પાડે | |
| મગરનાં આંસુ સારવા | |
| મણ મણની ચોપડાવવી | |
| મણનું માથું ભલે જાય પણ નવટાંકનું નાક ન જાય | |
| મન ઊતરી જવું | |
| મન ઢચુપચુ થઈ જવું | |
| મન દઈને કામ કરવું | |
| મન મનાવવું/મારીને રહેવું | |
| મન મોટું કરવું | |
| મન હોય તો માળવે જવાય | |
| મન, મોતી ને કાચ, ભાંગ્યા સંધાય નહિ | |
| મનનો ઊભરો ઠાલવવો | |
| મનમાં પરણવું ને મનમાં રાંડવું | |
| મનુષ્ય યત્ન, ઈશ્વર કૃપા | |
| મરચા લાગવા | |
| મરચાં લેવા | |
| મરચાં વાટવા | |
| મરચું-મીઠું ભભરાવવું | |
| મરતાને સૌ મારે | |
| મરતો ગયો ને મારતો ગયો | |
| મસાણમાંથી મડા બેઠા કરવા | |
| મસીદમાં ગયું’તું જ કોણ? | |
| મહેતો મારે ય નહિ અને ભણાવે ય નહિ | |
| મળે તો ઈદ, ન મળે તો રોજા | |
| મા કરતાં માસી વહાલી લાગે | |
| મા તે મા, બીજા બધા વગડાના વા | |
| મા તેવી દીકરી, ઘડો તેવી ઠીકરી | |
| મા મૂળો ને બાપ ગાજર | |
| માંગ્યા વિના મા પણ ન પીરસે | |
| માંડીવાળેલ | |
| માખણ લગાવવું | |
| માગુ દીકરીનું હોય – માગુ વહુનું ન હોય | |
| માણસ માત્ર ભૂલને પાત્ર | |
| માણસ વહાલો નથી માણસનું કામ વહાલું છે | |
| માથા માથે માથું ન રહેવું | |
| માથાનો મળી ગયો | |
| માથે દુખનાં ઝાડ ઉગવા | |
| માથે પડેલા મફતલાલ | |
| માના પેટમાંય સખણો નહિ રહ્યો હોય | |
| મામા બનાવવા | |
| મામો રોજ લાડવો ન આપે | |
| મારવો તો મીર | |
| મારા છગન-મગન બે સોનાના, ગામનાં છોકરાં ગારાના | |
| મારે મીર ને ફૂલાય પીંજારો | |
| મિયાં ચોરે મૂઠે ને અલ્લા ચોરે ઊંટે | |
| મિયાં પડ્યા પણ ટંગડી ઊંચી | |
| મિયાં મહાદેવનો મેળ કેમ મળે | |
| મિયાંની મીંદડી | |
| મીઠા ઝાડના મૂળ ન ખવાય | |
| મુલ્લાની દોડ મસીદ સુધી | |
| મુવા નહિ ને પાછા થયા | |
| મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| મૂઈ ભેંશના ડોળા મોટા | |
| મૂછે વળ આપવો | |
| મૂડી કરતાં વ્યાજ વધુ વહાલું હોય | |
| મૂરખ મિત્ર કરતાં દાનો દુશ્મન સારો | |
| મૂરખના ગાડાં ન ભરાય | |
| મેથીપાક આપવો | |
| મેરી બિલ્લી મૂઝસે મ્યાઉં | |
| મેલ કરવત મોચીના મોચી | |
| મોં કાળું કરવું | |
| મોં ચડાવવું | |
| મોં તોડી લેવું | |
| મોં પરથી માંખી ઉડતી નથી | |
| મોં બંધ કરવું | |
| મોં માથાના મેળ વિનાની વાત | |
| મોંકાણના સમાચાર | |
| મોટું પેટ રાખવું | |
| મોઢાનો મોળો | |
| મોઢામાં મગ ભર્યા છે? | |
| મોઢું કટાણું કરવું/બગાડવું | |
| મોઢું જોઈને ચાંદલો કરાય | |
| મોતિયા મરી જવા | |
| મોરના ઈંડાને ચીતરવા ન પડે | |
| મોસાળમાં જમણ અને મા પીરસનાર | |
| યથા રાજા તથા પ્રજા | |
| રંગ ગયા પણ ઢંગ ન ગયા | |
| રાંડ્યા પછીનું ડહાપણ | |
| રાંધવા ગયા કંસાર અને થઈ ગયું થૂલું | |
| રાંધેલ ધાન રઝળી પડ્યા | |
| રાઈના પડ રાતે ગયા | |
| રાજા, વાજા ને વાંદરા, ત્રણેય સરખા | |
| રાજાને ગમી તે રાણી, છાણા વીણતી આણી | |
| રાત ગઈ અને વાત ગઈ | |
| રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા | |
| રાતે પાણીએ રોવાનો વખત | |
| રામ બોલો ભાઈ રામ થઈ જવું/રામશરણ પહોંચવું | |
| રામ રમાડી દેવા | |
| રામ રાખે તેને કોણ ચાખે | |
| રામના નામે પથ્થર તરે | |
| રામનું રાજ | |
| રામબાણ વાગ્યા હોય તે જાણે | |
| રામાયણ માંડવી | |
| રીંગણાં જોખવા | |
| રૂપ રૂપનો અંબાર | |
| રેતીમાં વહાણ ચલાવવું | |
| રોકડું પરખાવવું | |
| રોગ ને શત્રુ ઉગતાં જ ડામવા પડે | |
| રોજ મરે એને કોણ રોવે | |
| રોજની રામાયણ | |
| રોટલાથી કામ કે ટપટપથી | |
| રોતો રોતો જાય તે મુવાની ખબર લઈ આવે | |
| રોદણા રોવા | |
| લંકાની લાડી ને ઘોઘાનો વર | |
| લંગોટીયો યાર | |
| લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય | |
| લખણ ન મૂકે લાખા | |
| લગને લગને કુંવારા લાલ | |
| લાંબા જોડે ટૂંકો જાય, મરે નહિ તો માંદો થાય | |
| લાકડાના લાડુ ખાય તે પસ્તાય અને ન ખાય તે પણ પસ્તાય | |
| લાકડાની તલવાર ચલાવવી | |
| લાકડે માંકડું વળગાવી દેવું | |
| લાખો મરજો પણ લાખોનો પાલનહાર ન મરજો | |
| લાગ્યું તો તીર, નહિ તો તુક્કો | |
| લાજવાને બદલે ગાજવું | |
| લાલો લાભ વિના ન લોટે | |
| લીલા લહેર કરવા | |
| લે લાકડી ને કર મેરાયું | |
| લેતાં લાજે ને આપતાં ગાજે | |
| લોઢાના ચણા ચાવવા | |
| લોઢું લોઢાને કાપે | |
| લોભને થોભ ન હોય | |
| લોભિયા હોય ત્યાં ધુતારા ભૂખે ન મરે | |
| લોભે લક્ષણ જાય | |
| વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગે | |
| વટનો કટકો | |
| વઢકણી વહુ ને દીકરો જણ્યો | |
| વર મરો કે કન્યા મરો, ગોરનું તરભાણું ભરો | |
| વર રહ્યો વાસી ને કન્યા ગઈ નાસી | |
| વરને કોણ વખાણે? વરની મા! | |
| વરસના વચલા દહાડે | |
| વહેતા પાણી નિર્મળા | |
| વહેતી ગંગામાં ડુબકી લગાવવી | |
| વહેમનું કોઈ ઓસડ નથી | |
| વહોરાવાળું નાડું પકડી ન રખાય | |
| વા વાતને લઈ જાય | |
| વાંઢાને કન્યા જોવા ન મોકલાય | |
| વાંદરાને સીડી ન અપાય | |
| વાંદરો ઘરડો થાય પણ ગુલાંટ ન ભૂલે | |
| વાઘ પર સવારી કરવી સહેલી છે પણ નીચે ઉતરવું અઘરું છે | |
| વાઘને કોણ કહે કે તારુ મોં ગંધાય છે | |
| વાડ ચીભડા ગળે | |
| વાડ વિના વેલો ન ચડે | |
| વાણિયા વાણિયા ફેરવી તોળ | |
| વાણિયા વિદ્યા કરવી | |
| વાણિયાની મૂછ નીચી તો કહે સાત વાર નીચી | |
| વાણિયો રીઝે તો તાળી આપે | |
| વાત ગળે ઉતરવી | |
| વાતનું વતેસર કરવું | |
| વાતમાં કોઈ દમ નથી | |
| વારા ફરતો વારો, મારા પછી તારો, મે પછી ગારો | |
| વાર્યા ન વળે તે હાર્યા વળે | |
| વાવડી ચસ્કી | |
| વાવો તેવું લણો, કરો તેવું પામો | |
| વાળંદના વાંકા હોય તો કોથળીમાંથી કરડે | |
| વિદ્યા વિનયથી શોભે | |
| વિના ચમત્કાર નહિ નમસ્કાર | |
| વિનાશકાળે વિપરીત બુદ્ધિ | |
| વિશ્વાસે વહાણ તરે | |
| વીંછીના દાબડામાં હાથ નાખીએ તો પરિણામ શું આવે? | |
| વીસનખી વાઘણ | |
| વેંત એકની જીભ | |
| શંકા ભૂત અને મંછા ડાકણ | |
| શાંત પાણી ઊંડા હોય | |
| શાંતિ પમાડે તે સંત | |
| શિયા-વિયા થઈ જવું | |
| શિયાળ તાણે સીમ ભણી અને કૂતરું તાણે ગામ ભણી | |
| શિયાળો ભોગીનો ઉનાળો જોગીનો | |
| શીંગડા, પૂંછડા વિનાનો આખલો | |
| શીરા માટે શ્રાવક થવું | |
| શેક્યો પાપડ ભાંગવાની તાકાત નથી | |
| શેઠ કરતાં વાણોતર ડાહ્યાં | |
| શેઠની શિખામણ ઝાંપા સુધી | |
| શેર માટીની ખોટ | |
| શેરના માથે સવા શેર | |
| શેહ ખાઈ જવી | |
| શોભાનો ગાંઠિયો | |
| શ્રી ગણેશાય નમઃ કરવું | |
| સંઘર્યો સાપ પણ કામ આવે | |
| સંતોષી નર સદા સુખી | |
| સંસાર છે ચાલ્યા કરે | |
| સઈ, સોની ને સાળવી ન મૂકે સગી બેનને જાળવી | |
| સઈની સાંજ ને મોચીની સવાર ક્યારે ય ન પડે | |
| સક્કરવાર વળવો | |
| સગપણમાં સાઢુ ને જમણમાં લાડુ | |
| સતી શાપ આપે નહિ અને શંખણીના શાપ લાગે નહિ | |
| સત્તર પંચા પંચાણું ને બે મૂક્યા છૂટના, લાવો પટેલ સોમાં બે ઓછા | |
| સત્તા આગળ શાણપણ નકામું | |
| સદાનો રમતારામ છે | |
| સસ્તુ ભાડું ને સિદ્ધપુરની જાત્રા | |
| સળગતામાં હાથ ઘાલો તો હાથ તો દાઝે જ ને | |
| સાંઠે બુદ્ધિ નાઠી | |
| સાચને આંચ ન આવે | |
| સાજા ખાય અન્ન ને માંદા ખાય ધન | |
| સાન ઠેકાણે આવવી | |
| સાનમાં સમજે તો સારું | |
| સાપ ગયા અને લીસોટા રહ્યા | |
| સાપના દરમાં હાથ નાખવો | |
| સાપને ઘેર સાપ પરોણો | |
| સાપે છછુંદર ગળ્યા જેવી હાલત | |
| સારા કામમાં સો વિઘન | |
| સીંદરી બળે પણ વળ ન મૂકે | |
| સીદીભાઈને સીદકાં વહાલાં | |
| સીદીભાઈનો ડાબો કાન | |
| સીધી આંગળીએ ઘી ન નીકળે | |
| સુખમાં સાંભરે સોની ને દુ:ખમાં સાંભરે રામ | |
| સુતારનું મન બાવળિયે | |
| સુરતનું જમણ ને કાશીનું મરણ | |
| સૂકા ભેગુ લીલું બળે | |
| સૂપડાં સાફ થઈ ગયાં | |
| સૂળીનો ઘા સોયથી સર્યો | |
| સેવા કરે તેને મેવા મળે | |
| સો દવા એક હવા | |
| સો દહાડા સાસુના તો એક દહાડો વહુનો | |
| સો વાતની એક વાત | |
| સોટી વાગે ચમચમ ને વિદ્યા આવે રૂમઝૂમ | |
| સોના કરતાં ઘડામણ મોંઘું | |
| સોનાની જાળને પાણીમાં ન ફેંકાય | |
| સોનાની થાળીમાં લોઢાનો મેખ | |
| સોનાનો સૂરજ ઉગવો | |
| સોનામાં સુગંધ મળે | |
| સોનીના સો ઘા તો લુહારનો એક ઘા | |
| સોનું સડે નહિ ને વાણિયો વટલાય નહિ | |
| સોળે સાન, વીસે વાન | |
| સ્ત્રી ચરિત્રને કોણ પામી શકે ? | |
| સ્ત્રી રહે તો આપથી અને જાય તો સગા બાપથી | |
| હરામના હાડકાં | |
| હલકું લોહી હવાલદારનું | |
| હવનમાં હાડકાં હોમવા | |
| હવેલી લેતા ગુજરાત ખોઈ | |
| હસવામાંથી ખસવું થવું | |
| હસવું અને લોટ ફાકવો બન્ને સાથે ન થાય | |
| હસે તેનું ઘર વસે | |
| હળદરના ગાંઠીયે ગાંધી ન થવાય | |
| હળાહળ કળજુગ | |
| હાડકાં ખોખરાં કરવા/રંગી નાખવાં | |
| હાથ ઊંચા કરી દેવા | |
| હાથ દેખાડવો | |
| હાથ ભીડમાં હોવો | |
| હાથના કર્યા હૈયે વાગ્યા | |
| હાથનો ચોખ્ખો | |
| હાથમાં આવ્યું તે હથિયાર | |
| હાથી જીવે તો લાખનો, મરે તો સવા લાખનો | |
| હાથીના દાંત દેખાડવાના જુદા અને ચાવવાના જુદા | |
| હાથીની અંબાડીએ ચડી છાણાં ન વિણાય | |
| હાથીની પાછળ કૂતરા ભસે | |
| હાર્યો જુગારી બમણું રમે | |
| હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા | |
| હીરો ઘોઘે જઈ આવ્યો અને ડેલે હાથ દઈ આવ્યો | |
| હું પહોળી ને શેરી સાંકડી | |
| હું મરું પણ તને રાંડ કરું | |
| હું રાણી, તું રાણી તો કોણ ભરે પાણી ? | |
| હુતો ને હુતી બે જણ | |
| હૈયા ઉકલત | |
| હૈયું બાળવું તેના કરતા હાથ બાળવા સારા | |
| હૈયે છે પણ હોઠે નથી | |
| હૈયે રામ વસવા | |
| હોઠ સાજા તો ઉત્તર ઝાઝા | |
| હોળીનું નાળિયેર | |
| અંગૂઠો બતાવવો | |
| અંજળ પાણી ખૂટવા | |
| અંધારામાં તીર ચલાવવું | |
| અંધારામાં પણ ગોળ તો ગળ્યો જ લાગે | |
| અંધેરી નગરી ગંડુ રાજા | |
| અક્કલ ઉધાર ન મળે | |
| અક્કલનો ઓથમીર મંગાવી ભાજી તો લાવ્યો કોથમીર | |
| અચ્છોવાના કરવાં | |
| અજાણ્યા પાણીમાં ઊતરવું નહિ | |
| અજાણ્યો અને આંધળો બેઉ સરખા | |
| અણીનો ચૂક્યો સો વરસ જીવે | |
| અતિ ચીકણો બહુ ખરડાય | |
| અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ | |
| અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડાં ન ભરાય | |
| અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો | |
| અનાજ પારકું છે પણ પેટ થોડું પારકું છે ? | |
| અન્ન અને દાંતને વેર | |
| અન્ન તેવો ઓડકાર | |
| અપના હાથ જગન્નાથ | |
| અબી બોલા અબી ફોક | |
| અવસરચૂક્યો મેહુલો શું કામનો ? | |
| અવળા હાથની અડબોથ | |
| અવળે અસ્ત્રે મુંડી નાખવો | |
| આંકડે મધ ભાળી જવું | |
| આંખ આડા કાન કરવા | |
| આંખે જોયાનું ઝેર છે | |
| આંગળા ચાટ્યે પેટ ન ભરાય | |
| આંગળી ચીંધવાનું પુણ્ય | |
| આંગળી દેતાં પહોંચો પકડે | |
| આંગળીથી નખ વેગળા જ રહે | |
| આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં | |
| આંતરડી કકળાવવી/દૂભવવી | |
| આંતરડી ઠારવી | |
| આંધળામાં કાણો રાજા | |
| આંધળી ઘોડી ને પોચા ચણા મીઠા લાગ્યા ને ખાધા ઘણા | |
| આંધળી દળે ને કૂતરા ખાય | |
| આંધળે બહેરું કૂટાય | |
| આંધળો ઓકે સોને રોકે | |
| આકાશ પાતાળ એક કરવા | |
| આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય | |
| આગળ ઉલાળ નહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ | |
| આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ | |
| આજ રોકડા, કાલ ઉધાર | |
| આજની ઘડી અને કાલનો દી | |
| આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ | |
| આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવું | |
| આપ ભલા તો જગ ભલા | |
| આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દુનિયા | |
| આપ મુવા વિના સ્વર્ગે ન જવાય | |
| આપ સમાન બળ નહિ ને મેઘ સમાન જળ નહિ | |
| આપણી તે લાપસી અને બીજાની તે કુસકી | |
| આપવાના કાટલાં જુદા ને લેવાના કાટલાં જુદા | |
| આફતનું પડીકું | |
| આબરૂના કાંકરા કરવા / ધજાગરો કરવો | |
| આભ ફાટ્યું હોય ત્યાં થીગડું ન દેવાય | |
| આમલી પીપળી બતાવવી | |
| આરંભે શૂરા | |
| આલાનો ભાઈ માલો | |
| આલિયાની ટોપી માલિયાને માથે | |
| આવ પાણા પગ ઉપર પડ | |
| આવ બલા પકડ ગલા | |
| આવડે નહિ ઘેંસ ને રાંધવા બેસ | |
| આવી ભરાણાં | |
| આવ્યા’તા મળવા ને બેસાડ્યા દળવા | |
| આળસુનો પીર | |
| ઈંટનો જવાબ પથ્થર | |
| ઈચ્છા તો આ બધી નીચે મુજબની હિન્દી કહેવતોને પણ ગુજરાતી ગણી તેને ગુજરાતી કહેવતોનો દરજ્જો આપવાની છે શું થાય, બાવા બન્યા હૈ તો હિન્દી બોલ્યા વિના સૂટકા નહિ હૈ ! આપણે બધાં વાતેવાતમાં આ હિન્દી કહેવતો ટાંકતાં જ હોઈએ છીએ | |
| ઉકલ્યો કોયડો કોડીનો | |
| ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન | |
| ઉતાવળે આંબા ન પાકે | |
| ઉલાળિયો કરવો | |
| ઊંઘ અને આહાર વધાર્યાં વધે ને ઘટાડ્યાં ઘટે | |
| ઊંઘ વેચીને ઉજાગરો લેવાનો ધંધો ખોટો | |
| ઊંચે આભ ને નીચે ધરતી | |
| ઊંટ મૂકે આંકડો અને બકરી મૂકે કાંકરો | |
| ઊંટના અઢારે અંગ વાંકા જ હોય | |
| ઊંટના ઊંટ ચાલ્યા જાય | |
| ઊંટની પીઠે તણખલું | |
| ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠા | |
| ઊંડા પાણીમાં ઊતરવું | |
| ઊંદર ફૂંક મારતો જાય અને કરડતો જાય | |
| ઊંદર બિલાડીની રમત | |
| ઊંધા રવાડે ચડાવી દેવું | |
| ઊંધી ખોપરીનો માણસ | |
| ઊંબાડિયું મૂકવાની ટેવ ખોટી | |
| ઊગતા સૂરજને સૌ નમે | |
| ઊજળું એટલું દૂધ નહિ, પીળું એટલું સોનુ નહિ | |
| ઊઠાં ભણાવવા | |
| ઊડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર | |
| ઊતર્યો અમલદાર કોડીનો | |
| ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવા જેવો ઘાટ | |
| એક કરતાં બે ભલા | |
| એક કાંકરે બે પક્ષી મારવા | |
| એક કાનેથી સાંભળી બીજા કાનેથી કાઢી નાખવું | |
| એક ઘા ને બે કટકા | |
| એક ઘાએ કૂવો ન ખોદાય | |
| એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ | |
| એક નકટો સૌને નકટાં કરે | |
| એક નન્નો સો દુ:ખ હણે | |
| એક નૂર આદમી હજાર નૂર કપડાં | |
| એક પંથ દો કાજ | |
| એક પગ દૂધમાં ને એક પગ દહીંમાં | |
| એક બાજુ કૂવો અને બીજી બાજુ હવાડો | |
| એક ભવમાં બે ભવ કરવા | |
| એક મરણિયો સોને ભારી પડે | |
| એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે | |
| એક સાંધે ત્યાં તેર તૂટે | |
| એક હાથે તાળી ન પડે | |
| એકનો બે ન થાય | |
| એના પેટમાં પાપ છે | |
| એનો કોઈ વાળ વાંકો ન કરી શકે | |
| એરણની ચોરી ને સોયનું દાન | |
| એલ-ફેલ બોલવું | |
| ઓકી દાતણ જે કરે, નરણે હરડે ખાય | |
| ઓછું પાત્ર ને અદકું ભણ્યો | |
| ઓડનું ચોડ કરવું | |
| ઓળખાણ સૌથી મોટી ખાણછે | |
| ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે | |
| કજિયાનું મૂળ હાંસી ને રોગનું મૂળ ખાંસી | |
| કજિયાનું મોં કાળું | |
| કડવું ઓસડ મા જ પાય | |
| કડવો ઘૂંટડો ગળે ઊતારવો | |
| કપાસિયે કોઠી ફાટી ન જાય | |
| કપાળ જોઈને ચાંદલો કરાય | |
| કમળો હોય તેને પીળું દેખાય | |
| કમાઉ દીકરો સૌને વહાલો લાગે | |
| કમાન છટકવી | |
| કરમ કોડીના અને લખણ લખેશરીના | |
| કરવા ગયા કંસાર અને થઈ ગઈ થૂલી | |
| કરો કંકુના | |
| કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો | |
| કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા | |
| કર્યું કારવ્યું ધૂળમાં મળી જવું | |
| કાંકરો કાઢી નાખવો | |
| કાંચિડાની જેમ રંગ બદલવા | |
| કાંટો કાંટાને કાઢે | |
| કાંડાં કાપી આપવાં | |
| કાંદો કાઢવો | |
| કાકા મટીને ભત્રીજા ન થવાય | |
| કાકો પરણ્યો ને ફોઈ રાંડી | |
| કાખમાં છોકરું ને ગામમાં ઢંઢેરો | |
| કાખલી કૂટવી | |
| કાગડા ઊડવા | |
| કાગડા બધે ય કાળા હોય | |
| કાગડો દહીંથરું લઈ ગયો | |
| કાગના ડોળે રાહ જોવી | |
| કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું | |
| કાગનો વાઘ કરવો | |
| કાચા કાનનો માણસ | |
| કાચું કાપવું | |
| કાજી દૂબલે ક્યું તો બોલે સારે ગાંવકી ફીકર | |
| કાજી મરી જાય ત્યારે કાળો કાગડો ય ખરખરો કરવા ન આવે | |
| કાજીની કૂતરી મરી જાય ત્યારે આખું ગામ બેસવા આવે પણ | |
| કાટલું કાઢવું | |
| કાતરિયું ગેપ | |
| કાન છે કે કોડિયું? | |
| કાન પકડવા | |
| કાન ભંભેરવા/કાનમાં ઝેર રેડવું | |
| કાનખજુરાનો એકાદ પગ તૂટે તો શું ફરક પડે? | |
| કાનનાં કીડા ખરી પડે તેવી ગાળ | |
| કાનાફૂંસી કરવી | |
| કાપો તો લોહી ન નીકળે તેવી સ્થિતિ | |
| કાબે અરજુન લુંટિયો વહી ધનુષ વહી બાણ | |
| કામ કામને શિખવે | |
| કામ પતે એટલે ગંગા નાહ્યા/જાન છૂટે | |
| કામના કૂડા ને વાતોના રૂડા | |
| કામનો ચોર | |
| કારતક મહિને કણબી ડાહ્યો | |
| કાલાં કાઢવાં | |
| કાળજાની કોર/કાળજાનો કટકો | |
| કાળજાનું કાચું/પાકું | |
| કાળા અક્ષર ભેંશ બરાબર | |
| કાળા માથાનો માનવી ધારે તે કરી શકે | |
| કાળી ટીલી ચોંટવી | |
| કાળી લાય લાગવી | |
| કીડી પર કટક ન ઊતારાય | |
| કીડીને કણ અને હાથીને મણ | |
| કીડીને પાંખ ફૂટે એ એના મરવાની એંધાણી | |
| કીધે કુંભાર ગધેડે ન ચડે | |
| કુંન્ડુ કથરોટને હસે | |
| કુંભાર કરતાં ગધેડા ડાહ્યાં | |
| કુકડો બોલે તો જ સવાર પડે એવું ન હોય | |
| કુલડીમાં ગોળ ભાંગવો | |
| કૂતરાની પૂંછડી વાંકી તે વાંકી જ રહે | |
| કૂતરાનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે | |
| કૂતરું કાઢતા બિલાડું પેઠું | |
| કૂવામાં હોય તો અવેડામાં આવે | |
| કેટલી વીસે સો થાય તેની ખબર પડવી | |
| કેસરિયા કરવા | |
| કોઈની સાડીબાર ન રાખે | |
| કોઈનો બળદ કોઈની વેલ ને બંદાનો ડચકારો | |
| કોઠી ધોયે કાદવ જ નીકળે | |
| કોઠે જઈ આવ્યો ને કથા કરવા બેઠો | |
| કોડિયા જેવડું કપાળ અને વચ્ચે ભમરો | |
| કોણીએ ગોળ ચોપડવો | |
| કોણે કહ્યું’તું કે બેટા બાવળિયા પર ચડજો ? | |
| કોથળામાં પાનશેરી રાખીને મારવો | |
| કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું | |
| કોના બાપની દિવાળી | |
| કોની માએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે | |
| કોપરાં જોખવાં | |
| કોલસાની દલાલીમાં કાળા હાથ | |
| ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી? | |
| ક્ષમા વીરનું ભૂષણ છે | |
| ખંગ વાળી દેવો | |
| ખણખોદ કરવી | |
| ખરા બપોરે તારા દેખાડવા | |
| ખાંડ ખાય છે | |
| ખાંધે કોથળો ને પગ મોકળો | |
| ખાઈને સૂઈ જવું મારીને ભાગી જવું | |
| ખાખરાની ખિસકોલી સાકરનો સ્વાદ શું જાણે | |
| ખાટલે મોટી ખોટ કે પાયો જ ન મળે | |
| ખાડો ખોદે તે પડે | |
| ખાતર ઉપર દીવો | |
| ખાલી ચણો વાગે ઘણો | |
| ખાળે ડૂચા અને દરવાજા મોકળા | |
| ખિસ્સા ખાલી ને ભભકો ભારી | |
| ખીચડી પકવવી | |
| ખીચડી હલાવી બગડે ને દીકરી મલાવી બગડે | |
| ખીલાના જોરે વાછરડું કૂદે | |
| ખુદા મહેરબાન તો ગદ્ધા પહેલવાન | |
| ખેંચ-પકડ મુઝે જોર આતા હૈ | |
| ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ | |
| ખોટો રૂપિયો કદી ન ખોવાય | |
| ખોદે ઉંદર અને ભોગવે ભોરિંગ | |
| ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર | |
| ગંજીનો કૂતરો, ન ખાય ન ખાવા દે | |
| ગઈ ગુજરી ભૂલી જ જવાની હોય | |
| ગઈ તિથિ જોશી પણ ન વાંચે | |
| ગગા મોટો થા પછી પરણાવશું | |
| ગગો કુંવારો રહી જવો | |
| ગજ વાગતો નથી | |
| ગજવેલના પારખાં ન હોય | |
| ગતકડાં કાઢવા | |
| ગધેડા ઉપર અંબાડી ન શોભે | |
| ગધેડાને તાવ આવે તેવી વાત | |
| ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી | |
| ગરજવાનને અક્કલ ન હોય | |
| ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે | |
| ગળ્યું એટલે ગળ્યું, બીજું બધું બળ્યું | |
| ગાંજ્યો જાય તેવો નથી | |
| ગાંઠના ગોપીચંદન | |
| ગાંડા સાથે ગામ જવું ને ભૂતની કરવી ભાઈબંધી | |
| ગાંડાના ગામ ન વસે | |
| ગાંડી પોતે સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે | |
| ગાંડી માથે બેડું | |
| ગાંધી-વૈદનું સહીયારું | |
| ગાજરની પીપૂડી વાગે ત્યાં સુધી વગાડવાની ને પછી ખાઈ જવાની | |
| ગાજ્યા મેઘ વરસે નહિ ને ભસ્યા કૂતરા કરડે નહિ | |
| ગાડા નીચે કૂતરું | |
| ગાડી પાટે ચડાવી દેવી | |
| ગાડું ગબડાવવું | |
| ગાડું જોઈને ગુડા ભાંગે | |
| ગાભા કાઢી નાખવા | |
| ગામ ગાંડું કરવું | |
| ગામ માથે લેવું | |
| ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો પણ હોય | |
| ગામના મહેલ જોઈ આપણાં ઝૂંપડાં તોડી ન નખાય | |
| ગામના મોંએ ગરણું ન બંધાય | |
| ગામનો ઉતાર | |
| ગામમાં ઘર નહિ સીમમાં ખેતર નહિ | |
| ગાય દોહી કૂતરાને પાવું | |
| ગાય પાછળ વાછરડું | |
| ગેંગે-ફેંફે થઈ જવું | |
| ગોટલાં છોતરાં નીકળી જવા | |
| ગોર પરણાવી દે, ઘર ન માંડી દે | |
| ગોળ ખાધા વેંત જુલાબ ન લાગે | |
| ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું લાગે | |
| ગોળ વિના મોળો કંસાર, મા વિના સૂનો સંસાર | |
| ગોળથી મરતો હોય તો ઝેર શું કામ પાવું? | |
| ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો | |
| ઘડો-લાડવો કરી નાખવો | |
| ઘર ફૂટે ઘર જાય | |
| ઘર બાળીને તીરથ ન કરાય | |
| ઘરડા ગાડા વાળે | |
| ઘરડી ઘોડી લાલ લગામ | |
| ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આટો | |
| ઘરના ભુવા ને ઘરના ડાકલાં | |
| ઘરની દાઝી વનમાં ગઈ તો વનમાં લાગી આગ | |
| ઘરની ધોરાજી ચલાવવી | |
| ઘરમાં વાઘ બહાર બકરી | |
| ઘરમાં હાંડલા કુસ્તી કરે તેવી હાલત | |
| ઘરે ધોળો હાથી બાંઘવો | |
| ઘા પર મીઠું ભભરાવવું | |
| ઘાણીનો બળદ ગમે તેટલું ચાલે પણ રહે જ્યાં હતો ત્યાં જ | |
| ઘાયલકી ગત ઘાયલ જાને | |
| ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં | |
| ઘી-કેળાં થઈ જવા | |
| ઘીના ઠામમાં ઘી પડી રહ્યું | |
| ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા | |
| ઘો મરવાની થાય ત્યારે વાઘરીવાડે જાય | |
| ઘોંસ પરોણો કરવો | |
| ઘોડે ચડીને આવવું | |
| ઘોરખોદિયો | |
| ચકલાં ચૂંથવાંનો ધંધો | |
| ચકલી નાની ને ફૈડકો મોટો | |
| ચકીબાઈ નાહી રહ્યાં | |
| ચડાઉ ધનેડું | |
| ચપટી ધૂળની ય જરૂર પડે | |
| ચપટી મીઠાની તાણ | |
| ચમડી તૂટે પણ દમડી ન છૂટે | |
| ચમત્કાર વિના નમસ્કાર નહિ | |
| ચલક ચલાણું ઓલે ઘેર ભાણું | |
| ચા કરતાં કીટલી વધારે ગરમ હોય | |
| ચાદર જોઈને પગ પહોળા કરાય | |
| ચાર મળે ચોટલા તો ભાંગે કૈંકના ઓટલા | |
| ચાલતી ગાડીએ ચડી બેસવું | |
| ચીંથરે વીંટાળેલું રતન | |
| ચીભડાના ચોરને ફાંસીની સજા | |
| ચેતતો નર સદા સુખી | |
| ચોર કોટવાલને દંડે | |
| ચોર પણ ચાર ઘર છોડે | |
| ચોરની દાઢીમાં તણખલું | |
| ચોરની મા કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ | |
| ચોરની માને ભાંડ પરણે | |
| ચોરની વાદે ચણા ઉપાડવા જવું | |
| ચોરને કહે ચોરી કરજે અને સિપાઈને કહે જાગતો રહેજે | |
| ચોરને ઘેર ચોર પરોણો | |
| ચોરનો ભાઈ ઘંટીચોર | |
| ચોરી પર શીનાજોરી | |
| ચોરીનું ધન સીંકે ન ચડે | |
| ચોળીને ચીકણું કરવું | |
| ચૌદમું રતન ચખાડવું | |
| છક થઈ જવું | |
| છકી જવું | |
| છક્કડ ખાઈ જવું | |
| છક્કા છૂટી જવા | |
| છછૂંદરવેડા કરવા | |
| છઠ્ઠીનું ધાવણ યાદ આવી જવું | |
| છાગનપતિયાં કરવા | |
| છાજિયા લેવા | |
| છાણના દેવને કપાસિયાની જ આંખ હોય | |
| છાતી પર મગ દળવા | |
| છાપરે ચડાવી દેવો | |
| છાશ લેવા જવી અને દોણી સંતાડવી | |
| છાશમાં માખણ જાય અને વહુ ફુવડ કહેવાય | |
| છાસિયું કરવું | |
| છિનાળું કરવું | |
| છીંડે ચડ્યો તે ચોર | |
| છેલ્લા પાટલે બેસી જવું | |
| છેલ્લું ઓસડ છાશ | |
| છોકરાંને છાશ ભેગા કરવા | |
| છોકરાંનો ખેલ નથી | |
| છોકરીને અને ઉકરડાને વધતાં વાર ન લાગે | |
| છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય | |
| જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો | |
| જણનારીમાં જોર ન હોય તો સુયાણી શું કરે ? | |
| જનોઈવઢ ઘા | |
| જમણમાં લાડુ અને સગપણમાં સાઢુ | |
| જમવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો | |
| જમાઈ એટલે દશમો ગ્રહ | |
| જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું | |
| જશને બદલે જોડા | |
| જા બિલાડી મોભામોભ | |
| જા બિલ્લી કૂત્તે કો માર | |
| જાગ્યા ત્યાંથી સવાર | |
| જાડો નર જોઈને સૂળીએ ચડાવવો | |
| જાતે પગ પર કુહાડો મારવો | |
| જાન બચી લાખો પાયે | |
| જીભ આપવી | |
| જીભ કચરવી | |
| જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે | |
| જીભે લાપસી પીરસવી તો મોળી શું કામ પીરસવી? | |
| જીવ ઝાલ્યો રહેતો નથી | |
| જીવતા જગતિયું કરવું | |
| જીવતો નર ભદ્રા પામે | |
| જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી | |
| જીવો અને જીવવા દો | |
| જીવ્યા કરતાં જોયું ભલું | |
| જૂનું એટલું સોનું | |
| જે ગામ જવું હોય નહિ તેનો મારગ શા માટે પૂછવો? | |
| જે ચડે તે પડે | |
| જે જન્મ્યું તે જાય | |
| જે જાય દરબાર તેના વેચાય ઘરબાર | |
| જે નમે તે સૌને ગમે | |
| જે ફરે તે ચરે | |
| જે બોલે તે બે ખાય | |
| જે વાર્યા ન વરે તે હાર્યા વરે | |
| જે સૌનું થશે તે વહુનું થશે | |
| જેટલા મોં તેટલી વાતો | |
| જેટલા સાંધા એટલા વાંધા | |
| જેટલો ગોળ નાખો તેટલું ગળ્યું લાગે | |
| જેટલો બહાર છે તેથી વધુ ભોંયમાં છે | |
| જેણે મૂકી લાજ એનું નાનું સરખું રાજ | |
| જેના લગન હોય તેના જ ગીત ગવાય | |
| જેના હાથમાં તેના મોંમા | |
| જેની રૂપાળી વહુ તેના ભાઈબંધ બહુ | |
| જેની લાઠી તેની ભેંસ | |
| જેનું ખાય તેનું ખોદે | |
| જેનું નામ તેનો નાશ | |
| જેને કોઈ ન પહોંચે તેને પેટ પહોંચે | |
| જેને રામ રાખે તેને કોણ ચાખે | |
| જેનો આગેવાન આંધળો તેનું કટક કૂવામાં | |
| જેનો રાજા વેપારી તેની પ્રજા ભિખારી | |
| જેવા સાથે તેવા | |
| જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ | |
| જેવી સોબત તેવી અસર | |
| જેવું કામ તેવા દામ | |
| જેવો ગોળ વિનાનો કંસાર એવો મા વિનાનો સંસાર | |
| જેવો દેશ તેવો વેશ | |
| જેવો સંગ તેવો રંગ | |
| જેસલ હટે જવભર ને તોરલ હટે તલભર | |
| જો કંઠનો ખપ હોય તો પાંચેય વસ્તુ રાખ | |
| જોશીના પાટલે અને વૈદના ખાટલે | |
| જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખી બમણતી આવે જ | |
| જ્યાં ચાહ ત્યાં રાહ | |
| જ્યાં સંપ ત્યાં જંપ | |
| જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ | |
| ઝાઝા રસોઈયા રસોઈ બગાડે | |
| ઝાઝા હાંડલા ભેગા થાય તો ખખડે પણ ખરા | |
| ઝાઝા હાથ રળિયામણા | |
| ઝાઝી કીડી સાપને ખાઈ જાય | |
| ઝાઝી સૂયાણી વિયાંતર બગાડે | |
| ઝેરના પારખા ન હોય | |
| ટકાની ડોશી અને ઢબુનું મૂંડામણ | |
| ટલ્લે ચડાવવું | |
| ટહેલ નાખવી | |
| ટાંટિયો ટળવો | |
| ટાંટીયાની કઢી થઈ જવી | |
| ટાંડી મૂકવી | |
| ટાઢા પહોરની તોપ ફોડવી | |
| ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ | |
| ટાઢું પાણી રેડી દેવું | |
| ટાઢો ડામ દેવો | |
| ટાયલાવેડાં કરવાં | |
| ટાલિયા નર કો’ક નિર્ધન | |
| ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય | |
| ટૂંકું ને ટચ | |
| ટેભા ટૂટી જવા | |
| ટોટો પીસવો | |
| ટોણો મારવો | |
| ટોપી પહેરાવી દેવી | |
| ટોપી ફેરવી નાખવી | |
| ઠણઠણગોપાલ | |
| ઠરડ કાઢી નાખવી | |
| ઠરીને ઠામ થવું | |
| ઠરીને ઠીંકરું થઈ જવું | |
| ઠાગાઠૈયા કરવા | |
| ઠેકાણે પડવું | |
| ઠેરના ઠેર | |
| ઠોકર વાગે ત્યારે જ અક્કલ આવે | |
| ઠોઠ નિશાળિયાને વૈતરણા ઝાઝા | |
| ડબ્બો ગુલ કરી નાખવો | |
| ડહાપણની દાઢ ઊગવી | |
| ડાંગે માર્યા પાણી જુદા ન પડે | |
| ડાંફાં મારવા | |
| ડાકણેય એક ઘર તો છોડે | |
| ડાગળી ખસવી | |
| ડાચામાં બાળવું | |
| ડાચું વકાસીને બેસવું | |
| ડાફરિયાં દેવા | |
| ડાબા હાથની વાત જમણાને ખબર ન પડે | |
| ડાબા હાથનો ખેલ | |
| ડાબા હાથે ચીજ મુકી દેવી | |
| ડારો દેવો | |
| ડાહીબાઈને બોલાવો ને ખીરમાં મીઠું નખાવો | |
| ડીંગ હાંકવી | |
| ડીંડવાણું ચલાવવું | |
| ડુંગર દૂરથી રળિયામણા | |
| ડૂબતો માણસ તરણું પકડે | |
| ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે | |
| ઢાંકણીમાં પાણી લઈ ડૂબી મર | |
| ઢાંકો-ઢૂંબો કરવો | |
| તમાચો મારી ગાલ લાલ રાખવો | |
| તમાશાને તેડું ન હોય | |
| તલપાપડ થવું | |
| તલમાં તેલ નથી | |
| તલવારની ધાર ઉપર ચાલવું | |
| તાંબિયાની તોલડી તેર વાના માંગે | |
| તારા જેવા તાંબિયાના તેર મળે છે | |
| તારા બાપનું કપાળ | |
| તારી અક્કલ ક્યાં ઘાસ ચરવા ગઈ હતી? | |
| તારું મારું સહિયારું ને મારું મારા બાપનું | |
| તાલમેલ ને તાશેરો | |
| તીરથે જઈએ તો મૂંડાવું તો પડે જ | |
| તીસમારખાં | |
| તુંબડીમાં કાંકરા | |
| તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં | |
| તેરી બી ચૂપ ઓર મેરી બી ચૂપ | |
| તેરે માંગન બહોત તો મેરે ભૂપ અનેક | |
| તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ | |
| તેલ પાઈને એરંડિયું કાઢવું | |
| તોબા પોકારવી | |
| તોળી તોળીને બોલવું | |
| ત્રણ સાથે જાય તો થાય ત્રેખડ ને માથે પડે ભેખડ | |
| ત્રાગું કરવું | |
| ત્રેવડ એટલે ત્રીજો ભાઈ | |
| થાક્યાના ગાઉ છેટા હોય | |
| થાબડભાણા કરવા | |
| થાય તેવા થઈએ ને ગામ વચ્ચે રહીએ | |
| થૂંકના સાંધા કેટલા દી ટકે? | |
| થૂંકેલું પાછું ગળવું | |
| દયા ડાકણને ખાય | |
| દરજીનો દીકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે | |
| દશેરાના દિવસે જ ઘોડુ ન દોડે | |
| દળી, દળીને ઢાંકણીમાં | |
| દાંત કાઢવા | |
| દાંત ખાટા કરી નાખવા | |
| દાંતે તરણું પકડવું | |
| દાઝ્યા પર ડામ | |
| દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી | |
| દાણો દબાવી/ચાંપી જોવો | |
| દાધારિંગો | |
| દાનત ખોરા ટોપરા જેવી | |
| દામ કરે કામ અને બીબી કરે સલામ | |
| દાળમાં કાળું | |
| દી ફરવો | |
| દી ભરાઈ ગયા છે | |
| દી વળવો | |
| દીકરી એટલે સાપનો ભારો | |
| દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય | |
| દીવા તળે અંધારું | |
| દીવાલને પણ કાન હોય | |
| દુ:ખતી રગ દબાવવી | |
| દુ:ખનું ઓસડ દહાડા | |
| દુ:ખે છે પેટ અને કૂટે છે માથું | |
| દુકાળમાં અધિક માસ | |
| દુબળાં ઢોરને બગાં ઝાઝી | |
| દૂઝણી ગાયની લાત ભલી | |
| દૂધ પાઈને સાપ ઉછેરવો | |
| દૂધ, સાકર, એલચી, વરીઆળી ને દ્રાક્ષ | |
| દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી કરી નાખવું | |
| દૂધનો દાઝેલો છાશ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ | |
| દૂધમાં અને દહીંમાં પગ રાખવો | |
| દૂધમાંથી પોરા કાઢવા | |
| દૂધે વાળુ જે કરે, તે ઘર વૈદ ન જાય | |
| દે દામોદર દાળમાં પાણી | |
| દેખવું નહિ અને દાઝવું નહિ | |
| દેવ દેવલા સમાતા ન હોય ત્યાં પૂજારાને ક્યાં બેસાડવા | |
| દોડવું હતું ને ઢાળ મળ્યો | |
| દોમ દોમ સાયબી | |
| દોરડી બળે પણ વળ ન છૂટે | |
| દ્રાક્ષ ખાટી છે | |
| ધકેલ પંચા દોઢસો | |
| ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર | |
| ધનોત-પનોત કાઢી નાખવું | |
| ધરતીનો છેડો ઘર | |
| ધરમ કરતાં ધાડ પડી | |
| ધરમ ધક્કો | |
| ધરમના કામમાં ઢીલ ન હોય | |
| ધરમની ગાયના દાંત ન જોવાય | |
| ધાર્યું ધણીનું થાય | |
| ધીરજના ફળ મીઠા હોય | |
| ધુમાડાને બાચકા ભર્યે દહાડો ન વળે | |
| ધૂળ ઉપર લીંપણ ન કરાય | |
| ધૂળ કાઢી નાખવી | |
| ધોકે નાર પાંસરી | |
| ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો | |
| ધોયેલ મૂળા જેવો | |
| ધોલધપાટ કરવી | |
| ધોળા દિવસે તારા દેખાવા | |
| ધોળામાં ધૂળ પડી | |
| ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે | |
| ધોળે ધરમે | |
| ન આવડે ભીખ તો વૈદું શીખ | |
| ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં | |
| ન બોલ્યામાં નવ ગુણ | |
| ન મળી નારી એટલે સહેજે બાવા બ્રહ્મચારી | |
| ન મામા કરતા કહેણો મામો સારો | |
| નકલમાં અક્કલ ન હોય | |
| નગારખાનામાં પીપૂડીનો અવાજ ક્યાંથી સંભળાય? | |
| નજર ઉતારવી | |
| નજર બગાડવી | |
| નજર લાગવી | |
| નજરે ચડી જવું | |
| નજરે જોયાનું ઝેર છે | |
| નથ ઘાલવી | |
| નદીના મૂળ અને ઋષિના કુળ ન શોધાય | |
| નબળો ધણી બૈરી પર શૂરો | |
| નમાજ પડતા મસીદ કોટે વળગી | |
| નરમ ઘેંશ જેવો | |
| નવ ગજના નમસ્કાર | |
| નવરો ધૂપ | |
| નવરો બેઠો નખ્ખોદ કાઢે | |
| નવાણિયો કૂટાઈ ગયો | |
| નવાણુંનો ધક્કો લાગવો | |
| નવી ગિલ્લી નવો દાવ | |
| નવી વહુ નવ દહાડા | |
| નવે નાકે દિવાળી | |
| નવો મુલ્લો બાંગ વધુ જોરથી પોકારે | |
| નવો મુસલમાન નવ વાર નમાજ પઢે | |
| નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા વાગે | |
| નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે | |
| નસીબનો બળિયો | |
| નાક ઊંચું રાખવું | |
| નાક કપાઈ જવું | |
| નાક કપાવી અપશુકન ન કરાવાય | |
| નાક લીટી તાણવી | |
| નાકે છી ગંધાતી નથી | |
| નાગાની પાનશેરી ભારે હોય | |
| નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ? | |
| નાચવું ન હોય તો આંગણું વાંકુ | |
| નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ | |
| નાણું મળશે પણ ટાણું નહિ મળે | |
| નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| નાના મોઢે મોટી વાત | |
| નાનો પણ રાઈનો દાણો | |
| નામું માંડવું | |
| નીર-ક્ષીર વિવેક | |
| નેવાના પાણી મોભે ના ચડે | |
| નોકર ખાય તો નફો જાય, શેઠ ખાય તો મૂડી જાય | |
| પંચ કહે તે પરમેશ્વર | |
| પંચકી લકડી એક કા બોજ | |
| પઈની પેદાશ નહિ ને ઘડીની ફુરસદ નહિ | |
| પગ કુંડાળામાં પડી જવો | |
| પગ ન ઊપડવો | |
| પગ લપસી જવો | |
| પગચંપી કરવી | |
| પગપેસારો કરવો | |
| પગભર થવું | |
| પગલાં પાડવા/પગલાં ઓળખવા | |
| પડતો બોલ ઝીલવો | |
| પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ | |
| પડ્યા પર પાટું | |
| પડ્યો પોદળો ધૂળ ઉપાડે | |
| પઢાવેલો પોપટ | |
| પત્તર ખાંડવી | |
| પથારો પાથરવો | |
| પથ્થર ઉપર પાણી | |
| પરચો આપવો/દેખાડવો | |
| પરણ્યા નથી પણ પાટલે તો બેઠા છો ને? | |
| પલાળ્યું છે એટલે મૂંડાવવું તો પડશે જ ને | |
| પવન પ્રમાણે સઢ ફેરવવો | |
| પહેતા પાણીમાં હાથ ધોઈ લેવા | |
| પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા | |
| પહેલો ઘા પરમેશ્વરનો | |
| પહેલો સગો પાડોશી | |
| પહોંચેલ માયા/બુટ્ટી | |
| પાંચમની છઠ્ઠ ક્યારે ન થાય | |
| પાંચમાં પૂછાય તેવો | |
| પાંચે ય આંગળી ઘીમાં | |
| પાંચે ય આંગળી સરખી ન હોય | |
| પાંચે ય આંગળીએ દેવ પૂજવા | |
| પાંસરુંદોર કરી નાખવું/થઈ જવું | |
| પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે | |
| પાઘડી ફેરવી નાખવી | |
| પાઘડીનો વળ છેડે આવે | |
| પાટિયાં બેસી જવાં | |
| પાટો બાઝવો | |
| પાઠ ભણાવવો | |
| પાડા ઉપર પાણી | |
| પાડા મૂંડવાં | |
| પાણી ઉતારવું | |
| પાણી ચડાવવું | |
| પાણી દેખાડવું | |
| પાણી પહેલા પાળ બાંધી લેવી સારી | |
| પાણી પાણી કરી નાખવું | |
| પાણી પીને ઘર પૂછવું | |
| પાણી ફેરવવું | |
| પાણી માપવું | |
| પાણીચું આપવું | |
| પાણીમાં બેસી જવું | |
| પાણીમાં રહીને મગર સાથે વેર ન બંધાય | |
| પાણીમાંથી પોરા કાઢવા | |
| પાનો ચડાવવો | |
| પાપ છાપરે ચડીને પોકારે | |
| પાપડતોડ પહેલવાન | |
| પાપડી ભેગી ઈયળ બફાય | |
| પાપનો ઘડો ભરાઈ જવો | |
| પાપી પેટનો સવાલ છે | |
| પારકા કજિયા ઉછીના ન લેવાય | |
| પારકા છોકરાને જતિ કરવા સૌ તૈયાર હોય | |
| પારકી આશ સદા નિરાશ | |
| પારકી છઠ્ઠીનો જાગતલ | |
| પારકી પંચાતમાં શું કામ પડવું | |
| પારકી મા જ કાન વિંધે | |
| પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ | |
| પારકે પાદર પહોળા થવું | |
| પારકે પૈસે દિવાળી | |
| પારકે પૈસે પરમાનંદ | |
| પારકે ભાણે લાડુ મોટો દેખાય | |
| પાશેરામાં પહેલી પૂણી છે | |
| પિયરની પાલખી કરતાં સાસરિયાની સૂળી સારી | |
| પીઠ પાછળ ઘા | |
| પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ | |
| પુણ્ય પરવારી જવું | |
| પુત્રના લક્ષણ પારણામાંથી ને વહુના લક્ષણ બારણામાંથી | |
| પુરાણ માંડવું | |
| પેટ કરાવે વેઠ | |
| પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું ન કરાય | |
| પેટ છે કે પાતાળ ? | |
| પેટ ઠારવું/પેટ બાળવું | |
| પેટ પકડીને હસવું | |
| પેટ પર પાટું મારવું | |
| પેટ મોટું રાખવું | |
| પેટછૂટી વાત કરવી | |
| પેટનું પાણી ન હલવું | |
| પેટનો ખાડો પૂરવો | |
| પેટનો બળ્યો ગામ બાળે | |
| પેટપૂજા કરવી | |
| પેટમાં ઘુસી જવું | |
| પેટમાં પેસીને પગ પહોળા કરવા | |
| પેટમાં ફાળ પડવી | |
| પેટિયું રળી લેવું | |
| પેટે પાટા બાંધવા | |
| પૈસા તો ડાબા હાથનો મેલ છે | |
| પૈસાનું પાણી કરવું | |
| પૈસો મારો પરમેશ્વર ને હું પૈસાનો દાસ | |
| પોચું ભાળી જવું | |
| પોત પ્રકાશવું | |
| પોતાના પગ નીચે રેલો આવે ત્યારે જ ખબર પડે | |
| પોતાની ગલીમાં કુતરો પણ સિંહ | |
| પોતાનો કક્કો જ ખરો કરવો | |
| પોતિયા ઢીલા થઈ જવા | |
| પોતિયું કાઢીને ઊભા રહેવું | |
| પોથી માંહેના રીંગણા | |
| પોદળામાં સાંઠો | |
| પોપટીયું જ્ઞાન | |
| પોપાબાઈનું રાજ | |
| પોબારા ગણી જવા | |
| પોલ ખૂલી ગઈ | |
| પ્રસાદી ચખાડવી | |
| પ્રીત પરાણે ન થાય | |
| ફઈને મૂછ ઉગે તો તેને કાકો કહેવાય | |
| ફટકો પડવો | |
| ફણગો ફૂટવો | |
| ફના- ફાતિયા થઈ જવા | |
| ફનાફાતિયા થઈ જવું/કરી નાખવું | |
| ફરે તે ચરે ને બાંધ્યું ભૂખે મરે | |
| ફસકી જવું | |
| ફાંકો રાખવો | |
| ફાચર મારવી | |
| ફાટીને ધુમાડે જવું | |
| ફાવ્યો વખણાય | |
| ફાળિયું ખંખેરી નાખવું | |
| ફિશિયારી મારવી | |
| ફીંફાં ખાંડવાં | |
| ફુલ નહિ તો ફુલની પાંખડી | |
| ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો | |
| ફૂટી બદામના ભાવે | |
| ફૂલાઈને ફાળકો થઈ જવું | |
| ફોદેફોદા ઊડી જવા | |
| બંધ બેસતી પાઘડી પહેરી લેવી | |
| બકરું કાઢતા ઊંટ પેઠું | |
| બક્ષિસ લાખની પણ હિસાબ કોડીનો | |
| બગભગત-ઠગભગત | |
| બગાસું ખાતા પતાસું મળ્યું | |
| બત્રીસ કોઠે દીવા પ્રગટ્યા | |
| બધો ભાર અંતે કન્યાની કેડ પર આવે | |
| બલિદાનનો બકરો | |
| બળતાંમાં ઘી હોમવું | |
| બળતું ઘર કૃષ્ણાર્પણ કરવું | |
| બળિયાના બે ભાગ | |
| બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ઉઘાડી વા ખાય | |
| બાઈ બાઈ ચારણી | |
| બાઈને કોઈ લે નહિ ને ભાઈને કોઈ આપે નહિ | |
| બાડા ગામમાં બે બારશ | |
| બાપ તેવા બેટા ને વડ તેવા ટેટા | |
| બાપ શેર તો દીકરો સવા શેર | |
| બાપના કૂવામાં ડુબી ન મરાય | |
| બાપના પૈસે તાગડધીન્ના | |
| બાપનું વહાણ ને બેસવાની તાણ | |
| બાપે માર્યા વેર | |
| બાફી મારવું | |
| બાર ગાઉએ બોલી બદલાય | |
| બાર બાવા ને તેર ચોકા | |
| બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે | |
| બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી | |
| બારે મેઘ ખાંગા થવા | |
| બારે વહાણ ડૂબી જવા | |
| બાવળ વાવો તો કાંટા ઉગે અને આંબો વાવો તો કેરી મળે | |
| બાવા બાર ને લાડવા ચાર | |
| બાવાના બેઉ બગડ્યા | |
| બાવો ઉઠ્યો બગલમાં હાથ | |
| બિલાડીના કીધે શીંકુ ન ટૂટે | |
| બિલાડીના પેટમાં ખીર ન ટકે, બૈરાંના પેટમાં વાત ન ટકે | |
| બિલાડીની ડોકે ઘંટ બાંધે કોણ? | |
| બિલાડીનું બચ્ચું સાત ઘેર ફરે | |
| બિલાડીને દૂધ ભળાવો તો પછી શું થાય ? | |
| બીજાની ચિતા પર પોતાની ભાખરી શેકી લેવી | |
| બીડું ઝડપવું | |
| બે ઘરનો પરોણો ભૂખે મરે | |
| બે પાંદડે થવું | |
| બે પાડા લડે તેમાં ઝાડનો ખો નીકળે | |
| બે બદામનો માણસ | |
| બે બાજુની ઢોલકી વગાડવી | |
| બેઉ હાથમાં લાડવા | |
| બેઠાં બેઠાં ખાધે તો કુબેરના ભંડાર પણ ખૂટી જાય | |
| બૈરાંની બુદ્ધિ પગની પાનીએ | |
| બોકડો વધેરવો | |
| બોડી-બામણીનું ખેતર | |
| બોલીને ફરી જવું | |
| બોલે તેના બોર વેંચાય | |
| બ્રાહ્મણી વંઠે તો તરકડે જાય | |
| ભડનો દીકરો | |
| ભણેલા ભીંત ભૂલે | |
| ભરડી મારવું | |
| ભરાઈ પડવું | |
| ભલભલાને ભૂ પાઈ દેવું | |
| ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશું શ્રીગોપાળ | |
| ભાંગરો વાટવો | |
| ભાંગ્યાનો ભેરુ | |
| ભાંગ્યું તો ય ભરુચ | |
| ભાંડો ફૂટી ગયો | |
| ભાગતા ભૂતની ચોટલી ભલી | |
| ભાગ્યશાળીને ભૂત રળે | |
| ભીંતને પણ કાન હોય છે | |
| ભીખના હાંલ્લા શીંકે ન ચડે | |
| ભુવો ધૂણે પણ નાળિયેર તો ઘર ભણી જ ફેંકે | |
| ભૂંડાથી ભૂત ભાગે | |
| ભૂંડાને પણ સારો કહેવડાવે તેવો છે | |
| ભૂખે ભજન ન હોઈ ગોપાલા | |
| ભૂત ગયું ને પલિત આવ્યું | |
| ભૂતનું સ્થાનક પીપળો | |
| ભૂતોભાઈ પણ ઓળખતો નથી | |
| ભૂલ્યા ત્યાંથી ફરી ગણો | |
| ભેંશ આગળ ભાગવત | |
| ભેંશ ભાગોળે, છાશ છાગોળે અને ઘેર ધમાધમ | |
| ભેંશના શીંગડા ભેંશને ભારી | |
| ભેખડે ભરાવી દેવો | |
| ભેજાગેપ | |
| ભેજાનું દહીં કરવું | |
| ભોઈની પટલાઈ | |
| મંકોડી પહેલવાન | |
| મગ જે પાણીએ ચડતા હોય તે પાણીએ જ ચડાવાય | |
| મગજમાં રાઈ ભરાઈ જવી | |
| મગનું નામ મરી ન પાડે | |
| મગરનાં આંસુ સારવા | |
| મણ મણની ચોપડાવવી | |
| મણનું માથું ભલે જાય પણ નવટાંકનું નાક ન જાય | |
| મન ઊતરી જવું | |
| મન ચંગા તો કથરોટમેં ગંગા | |
| મન ઢચુપચુ થઈ જવું | |
| મન દઈને કામ કરવું | |
| મન મનાવવું/મારીને રહેવું | |
| મન મોટું કરવું | |
| મન હોય તો માળવે જવાય | |
| મન, મોતી ને કાચ, ભાંગ્યા સંધાય નહિ | |
| મનનો ઊભરો ઠાલવવો | |
| મનમાં પરણવું ને મનમાં રાંડવું | |
| મનુષ્ય યત્ન, ઈશ્વર કૃપા | |
| મફતકા ચંદન ઘસબે લાલિયા | |
| મરચા લાગવા | |
| મરચાં લેવા | |
| મરચાં વાટવા | |
| મરચું-મીઠું ભભરાવવું | |
| મરતાને સૌ મારે | |
| મરતો ગયો ને મારતો ગયો | |
| મસાણમાંથી મડા બેઠા કરવા | |
| મસીદમાં ગયું’તું જ કોણ? | |
| મહેતો મારે ય નહિ અને ભણાવે ય નહિ | |
| મળે તો ઈદ, ન મળે તો રોજા | |
| મા કરતાં માસી વહાલી લાગે | |
| મા તે મા, બીજા બધા વગડાના વા | |
| મા તેવી દીકરી, ઘડો તેવી ઠીકરી | |
| મા મૂળો ને બાપ ગાજર | |
| માંકડને મોં આવવું | |
| માંગ્યા વિના મા પણ ન પીરસે | |
| માંડીવાળેલ | |
| માખણ લગાવવું | |
| માગુ દીકરીનું હોય – માગુ વહુનું ન હોય | |
| માણસ માત્ર ભૂલને પાત્ર | |
| માણસ વહાલો નથી માણસનું કામ વહાલું છે | |
| માથા માથે માથું ન રહેવું | |
| માથાનો ફરેલ | |
| માથાનો મળી ગયો | |
| માથે દુખનાં ઝાડ ઉગવા | |
| માથે પડેલા મફતલાલ | |
| માથે હાથ રાખવો | |
| માન ન માન મૈં તેરા મહેમાન | |
| માના પેટમાંય સખણો નહિ રહ્યો હોય | |
| માનો તો દેવ નહિ તો પથ્થર | |
| માપમાં રહેવું | |
| મામા બનાવવા | |
| મામો રોજ લાડવો ન આપે | |
| મારવો તો મીર | |
| મારા છગન-મગન બે સોનાના, ગામનાં છોકરાં ગારાના | |
| મારીને મુસલમાન કરવો | |
| મારે મીર ને ફૂલાય પીંજારો | |
| માલ પચી જવો | |
| માશીબાનું રાજ નથી | |
| મિયાં ચોરે મૂઠે ને અલ્લા ચોરે ઊંટે | |
| મિયાં પડ્યા પણ ટંગડી ઊંચી | |
| મિયાં મહાદેવનો મેળ કેમ મળે | |
| મિયાંની મીંદડી | |
| મિયાં-બીબી રાજી તો ક્યા કરેગા કાજી | |
| મીઠા ઝાડના મૂળ ન ખવાય | |
| મુખમેં રામ, બગલમેં છૂરી | |
| મુલ્લાની દોડ મસીદ સુધી | |
| મુવા નહિ ને પાછા થયા | |
| મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| મૂઈ ભેંશના ડોળા મોટા | |
| મૂછે વળ આપવો | |
| મૂડી કરતાં વ્યાજ વધુ વહાલું હોય | |
| મૂરખ મિત્ર કરતાં દાનો દુશ્મન સારો | |
| મૂરખના ગાડાં ન ભરાય | |
| મૂરખની માથે શિંગડા ન ઉગે | |
| મેથીપાક ચખાડવો | |
| મેદાન મારવું | |
| મેરી બિલ્લી મૂઝસે મ્યાઉં | |
| મેલ કરવત મોચીના મોચી | |
| મોં કાળું કરવું | |
| મોં ચડાવવું | |
| મોં તોડી લેવું | |
| મોં પરથી માંખી ઉડતી નથી | |
| મોં બંધ કરવું | |
| મોં માથાના મેળ વિનાની વાત | |
| મોંકાણના સમાચાર | |
| મોટું પેટ રાખવું | |
| મોઢાનો મોળો | |
| મોઢામાં મગ ભર્યા છે? | |
| મોઢું કટાણું કરવું/બગાડવું | |
| મોઢું જોઈને ચાંદલો કરાય | |
| મોતિયા મરી જવા | |
| મોરના ઈંડાને ચીતરવા ન પડે | |
| મોસાળમાં જમણ અને મા પીરસનાર | |
| યથા રાજા તથા પ્રજા | |
| રંગ ગયા પણ ઢંગ ન ગયા | |
| રમત રમવી | |
| રમતવાતમાં | |
| રાંડ્યા પછીનું ડહાપણ | |
| રાંધવા ગયા કંસાર અને થઈ ગયું થૂલું | |
| રાંધેલ ધાન રઝળી પડ્યા | |
| રાઈના પડ રાતે ગયા | |
| રાજા, વાજા ને વાંદરા, ત્રણેય સરખા | |
| રાજાને ગમી તે રાણી, છાણા વીણતી આણી | |
| રાત ગઈ અને વાત ગઈ | |
| રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા | |
| રાતે પાણીએ રોવાનો વખત | |
| રામ બોલો ભાઈ રામ થઈ જવું/રામશરણ પહોંચવું | |
| રામ રમાડી દેવા | |
| રામ રાખે તેને કોણ ચાખે | |
| રામના નામે પથ્થર તરે | |
| રામનામ જપના પરાયા માલ અપના | |
| રામનું રાજ | |
| રામબાણ ઈલાજ | |
| રામબાણ વાગ્યા હોય તે જાણે | |
| રામાયણ માંડવી | |
| રીંગણાં જોખવા | |
| રૂપ રૂપનો અંબાર | |
| રેતીમાં વહાણ ચલાવવું | |
| રેવડી દાણાદાણ કરી નાખવી | |
| રોકડું પરખાવવું | |
| રોગ ને શત્રુ ઉગતાં જ ડામવા પડે | |
| રોજ મરે એને કોણ રોવે | |
| રોજની રામાયણ | |
| રોટલાથી કામ કે ટપટપથી | |
| રોટલો મળે પણ ઓટલો ન મળે | |
| રોતો રોતો જાય તે મુવાની ખબર લઈ આવે | |
| રોદણા રોવા | |
| લંકાની લાડી ને ઘોઘાનો વર | |
| લંગોટીયો યાર | |
| લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય | |
| લખણ ન બદલે લાખા | |
| લગને લગને કુંવારા લાલ | |
| લમણાંઝીક કરવી | |
| લાંબા જોડે ટૂંકો જાય, મરે નહિ તો માંદો થાય | |
| લાકડાના લાડુ ખાય તે પસ્તાય અને ન ખાય તે પણ પસ્તાય | |
| લાકડાની તલવાર ચલાવવી | |
| લાકડે માંકડું વળગાવી દેવું | |
| લાખો મરજો પણ લાખોનો પાલનહાર ન મરજો | |
| લાગ્યું તો તીર, નહિ તો તુક્કો | |
| લાજવાને બદલે ગાજવું | |
| લાતોંકે ભૂત બાતોંસે નહીં માનતે | |
| લાલો લાભ વિના ન લોટે | |
| લીલા લહેર કરવા | |
| લે લાકડી ને કર મેરાયું | |
| લેતાં લાજે ને આપતાં ગાજે | |
| લેને ગઈ પૂત ઔર ખો આઈ ખસમ | |
| લોઢાના ચણા ચાવવા | |
| લોઢું લોઢાને કાપે | |
| લોભને થોભ ન હોય | |
| લોભિયા હોય ત્યાં ધુતારા ભૂખે ન મરે | |
| લોભે લક્ષણ જાય | |
| વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગે | |
| વટનો કટકો | |
| વઢકણી વહુ ને દીકરો જણ્યો | |
| વર મરો કે કન્યા મરો, ગોરનું તરભાણું ભરો | |
| વર રહ્યો વાસી ને કન્યા ગઈ નાસી | |
| વરને કોણ વખાણે? વરની મા! | |
| વરસના વચલા દહાડે | |
| વહેતા પાણી નિર્મળા | |
| વહેતી ગંગામાં ડુબકી લગાવવી | |
| વહેમનું કોઈ ઓસડ નથી | |
| વહોરાવાળું નાડું પકડી ન રખાય | |
| વા વાતને લઈ જાય | |
| વાંઢાને કન્યા જોવા ન મોકલાય | |
| વાંદરાને સીડી ન અપાય | |
| વાંદરો ઘરડો થાય પણ ગુલાંટ ન ભૂલે | |
| વાઘ પર સવારી કરવી સહેલી છે પણ નીચે ઉતરવું અઘરું છે | |
| વાઘને કોણ કહે કે તારુ મોં ગંધાય છે | |
| વાડ ચીભડા ગળે | |
| વાડ વિના વેલો ન ચડે | |
| વાણિયા વાણિયા ફેરવી તોળ | |
| વાણિયા વિદ્યા કરવી | |
| વાણિયાની મૂછ નીચી તો કહે સાત વાર નીચી | |
| વાણિયો પેટમાં પેસીને પગ પહોળા કરે | |
| વાણિયો રીઝે તો તાળી આપે | |
| વાત ગળે ઉતરવી | |
| વાતનું વતેસર કરવું | |
| વાતમાં કોઈ દમ નથી | |
| વારા ફરતો વારો, મારા પછી તારો, મે પછી ગારો | |
| વાર્યા ન વળે તે હાર્યા વળે | |
| વાવડી ચસ્કી | |
| વાવો તેવું લણો, કરો તેવું પામો | |
| વાળંદના વાંકા હોય તો કોથળીમાંથી કરડે | |
| વિદ્યા વિનયથી શોભે | |
| વિના ચમત્કાર નહિ નમસ્કાર | |
| વિનાશકાળે વિપરીત બુદ્ધિ | |
| વિશ્વાસે વહાણ તરે | |
| વીંછીના દાબડામાં હાથ નાખીએ તો પરિણામ શું આવે? | |
| વીસનખી વાઘણ | |
| વેંત એકની જીભ | |
| વો દિન કહાં કિ મિયાં કે પાઉં મેં જૂતિયા | |
| શંકા ભૂત અને મંછા ડાકણ | |
| શાંત પાણી ઊંડા હોય | |
| શાંતિ પમાડે તે સંત | |
| શિયા-વિયા થઈ જવું | |
| શિયાળ તાણે સીમ ભણી અને કૂતરું તાણે ગામ ભણી | |
| શિયાળો ભોગીનો ઉનાળો જોગીનો | |
| શીંગડા, પૂંછડા વિનાનો આખલો | |
| શીરા માટે શ્રાવક થવું | |
| શેક્યો પાપડ ભાંગવાની તાકાત નથી | |
| શેઠ કરતાં વાણોતર ડાહ્યાં | |
| શેઠની શિખામણ ઝાંપા સુધી | |
| શેર માટીની ખોટ | |
| શેરના માથે સવા શેર | |
| શેહ ખાઈ જવી | |
| શોભાનો ગાંઠિયો | |
| શ્રી ગણેશાય નમઃ કરવું | |
| સંઘર્યો સાપ પણ કામ આવે | |
| સંતોષી નર સદા સુખી | |
| સંસાર છે ચાલ્યા કરે | |
| સઈ, સોની ને સાળવી ન મૂકે સગી બેનને જાળવી | |
| સઈની સાંજ ને મોચીની સવાર ક્યારે ય ન પડે | |
| સક્કરવાર વળવો | |
| સગપણમાં સાઢુ ને જમણમાં લાડુ | |
| સતી શાપ આપે નહિ અને શંખણીના શાપ લાગે નહિ | |
| સત્તર પંચા પંચાણું ને બે મૂક્યા છૂટના, લાવો પટેલ સોમાં બે ઓછા | |
| સત્તા આગળ શાણપણ નકામું | |
| સદાનો રમતારામ છે | |
| સમય સમય બલવાન હૈ નહિ મનુજ બલવાન | |
| સર સલામત તો પઘડિયાં બહોત | |
| સસ્તુ ભાડું ને સિદ્ધપુરની જાત્રા | |
| સળગતામાં હાથ ઘાલો તો હાથ તો દાઝે જ ને | |
| સળગતું લાકડું ઘરમાં ન ઘલાય | |
| સાંઠે બુદ્ધિ નાઠી | |
| સાચને આંચ ન આવે | |
| સાજા ખાય અન્ન ને માંદા ખાય ધન | |
| સાન ઠેકાણે આવવી | |
| સાનમાં સમજે તો સારું | |
| સાપ ગયા અને લીસોટા રહ્યા | |
| સાપના દરમાં હાથ નાખવો | |
| સાપને ઘેર સાપ પરોણો | |
| સાપે છછુંદર ગળ્યા જેવી હાલત | |
| સારા કામમાં સો વિઘન | |
| સીંદરી બળે પણ વળ ન મૂકે | |
| સીદીભાઈને સીદકાં વહાલાં | |
| સીદીભાઈનો ડાબો કાન | |
| સીધી આંગળીએ ઘી ન નીકળે | |
| સુખમાં સાંભરે સોની ને દુ:ખમાં સાંભરે રામ | |
| સુતારનું મન બાવળિયે | |
| સુરતનું જમણ ને કાશીનું મરણ | |
| સૂકા ભેગુ લીલું બળે | |
| સૂપડાં સાફ થઈ ગયાં | |
| સૂળીનો ઘા સોયથી સર્યો | |
| સેવા કરે તેને મેવા મળે | |
| સો દવા એક હવા | |
| સો દહાડા સાસુના તો એક દહાડો વહુનો | |
| સો વાતની એક વાત | |
| સોટી વાગે ચમચમ ને વિદ્યા આવે રૂમઝૂમ | |
| સોના કરતાં ઘડામણ મોંઘું | |
| સોનાની જાળને પાણીમાં ન ફેંકાય | |
| સોનાની થાળીમાં લોઢાનો મેખ | |
| સોનાનો સૂરજ ઉગવો | |
| સોનામાં સુગંધ મળે | |
| સોનીના સો ઘા તો લુહારનો એક ઘા | |
| સોનું સડે નહિ ને વાણિયો વટલાય નહિ | |
| સોળે સાન, વીસે વાન | |
| સૌ ચૂહે મારકે બિલ્લી ચલી હજકો | |
| સ્ત્રી ચરિત્રને કોણ પામી શકે ? | |
| સ્ત્રી રહે તો આપથી અને જાય તો સગા બાપથી | |
| હરામના હાડકાં | |
| હલકું લોહી હવાલદારનું | |
| હવનમાં હાડકાં હોમવા | |
| હવેલી લેતા ગુજરાત ખોઈ | |
| હસવામાંથી ખસવું થવું | |
| હસવું અને લોટ ફાકવો બન્ને સાથે ન થાય | |
| હસે તેનું ઘર વસે | |
| હળદરના ગાંઠીયે ગાંધી ન થવાય | |
| હળાહળ કળજુગ | |
| હા જી હા કરવું | |
| હાકલા-પડકારા કરવા | |
| હાજાં ગગડી જવા | |
| હાડકાં ખોખરાં કરવા/રંગી નાખવાં | |
| હાડહાડ થવું | |
| હાથ અજમાવવો/સાફ કરવો | |
| હાથ ઊંચા કરી દેવા | |
| હાથ કંગન કો આરસી ક્યા પઢે લીખે કો ફારસી ક્યા | |
| હાથ દેખાડવો | |
| હાથ ધોઈ નાખવા | |
| હાથ ભીડમાં હોવો | |
| હાથતાળી આપવી | |
| હાથના કર્યા હૈયે વાગ્યા | |
| હાથનો ચોખ્ખો | |
| હાથમાં આવ્યું તે હથિયાર | |
| હાથી જીવે તો લાખનો, મરે તો સવા લાખનો | |
| હાથીઘોડાનો ફરક | |
| હાથીના દાંત દેખાડવાના જુદા અને ચાવવાના જુદા | |
| હાથીની અંબાડીએ ચડી છાણાં ન વિણાય | |
| હાથીની પાછળ કૂતરા ભસે | |
| હાર્યો જુગારી બમણું રમે | |
| હાલ જાય હવાલ જાય બંદેકા ખયાલ ન જાય | |
| હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા | |
| હીરો ઘોઘે જઈ આવ્યો અને ડેલે હાથ દઈ આવ્યો | |
| હું પહોળી ને શેરી સાંકડી | |
| હું મરું પણ તને રાંડ કરું | |
| હું રાણી, તું રાણી તો કોણ ભરે પાણી ? | |
| હુતો ને હુતી બે જણ | |
| હૈયા ઉકલત | |
| હૈયું બાળવું તેના કરતા હાથ બાળવા સારા | |
| હૈયે છે પણ હોઠે નથી | |
| હૈયે રામ વસવા | |
| હોઠ સાજા તો ઉત્તર ઝાઝા | |
| હોળીનું નાળિયેર | |
| અંગૂઠો બતાવવો | |
| અંજળ પાણી ખૂટવા | |
| અંતે ધર્મો જય, પાપો ક્ષય | |
| અંધારામા તીર ચલાવવું અંધેરી નગરી ગંડુ રાજા | |
| અંધારામા પણ ગોળ તો ગળ્યો જ લાગે | |
| અંધારામાં તીર ચલાવવું | |
| અંધારામાં પણ ગોળ તો ગળ્યો જ લાગે | |
| અંધારે ડાંગ મારવી | હેતુ વગરનું કામ કરવુ |
| અંધેરી નગરી ગંડુ રાજા | |
| અંબાડીએ બેસીને છાણાં ન વિણાય | |
| અંબાડીએ બેસીને છાણાં ન વિણાય | |
| અઈડીયું પાઈને તેલ કાઢે | |
| અકડા- અકડી નો વખત | કતૂકતિનોઇ વખત |
| અક્કડ ને અક્કડ રહેવુ | રોફમાં ને ટાપટીપ માં રહેવુ |
| અક્કરમીનો પડિયો કાણો | જેનાં નસીબ વાંકા હોય તેના હાથમાં સાધન પણ એવાં જ આવે છે બિચારાનુ કોઈ કામ થાય જ નહી કમનશીબ વ્યકિતના ભાગ્યમાં વધારે દુઃખ |
| અક્કરમીનો પડીઓ કાંણો | |
| અક્કલ ઉધાર ન મળે | |
| અક્કલ ગીરવે મુકવી | બીજાની બુદ્ધિએ ચાલવું |
| અક્કલ બડી કે ભેંસ | સામાન્ય સમજણ પણ ન હોવી |
| અક્કલના કાંકરા કરવા | બુદ્ધિનો નાશ થવો |
| અક્કલનો ઓથમીર મંગાવી ભાજી તો લાવ્યો કોથમીર | |
| અગત્સ્યના વાયદા લાંબા અને ખોટા વાયદા | |
| અચ્છોવાના કરવાં | |
| અછો આછો વાના કરવા | ખુબ રાજી રાખવું |
| અજાણ્યા પાણીમાં ઉતરવું નહિ | |
| અજાણ્યા પાણીમાં ઊતરવું નહિ | |
| અજાણ્યા પાણીમાં ઊતરવું નહી | |
| અજાણ્યો અને આંધળો બેઉ સરખા | |
| અજ્ઞાનીના ઓરતા ના હોય | |
| અડદળો કાઢવો | મરણતોલ માર મારવો |
| અણી ચુક્યો સો વર્ષ જીવે | એક વાર નિષ્ફળ કે આફતમાંથી ઉગરી જનાર સફળતાની પરંપરાનો લાભ મેળવે છે |
| અણી ચૂક્યો સો વર્ષ જીવે | |
| અણીચૂક્યો સો વરસ જીવે | એકવાર બચી જનારની જિંદગી લાંબી હોય છે |
| અણીનો ચૂક્યો સો વરસ જીવે | |
| અતિ ચીકણો બહુ ખરડાય | |
| અતિ લોભ તે પાપનુ મૂળ | |
| અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ | |
| અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ છે – | લોભના કારણે ઘણાં અનિષ્ટો જન્મે છે |
| અતિની ગતિ નહીં | |
| અતિશય તાણ્યે તૂટી જાય | |
| અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડાં ન ભરાય | |
| અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડા ન ભરાય | |
| અધુરો ઘડો છલકાય | |
| અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો | પોતાને આવડતું ન હોવા છતાં અવડે છે તેવો દેખાવ કરેઅજ્ઞાન માણસ વધુ દેખાવ કરે |
| અનાજ પારકુ છે પણ પેટ થોડુ પારકુ છે? | |
| અનાજ પારકું છે પણ પેટ થોડું પારકું છે ? | |
| અનાજ પારકું છે પણ પેટ થોડું પારકું છે ? | |
| અનીતિનૂ લઈને બે પાંદદે ન થવાય | |
| અન્ન અને દાંતને વેર | |
| અન્ન એવો ઓડકાર | જેવું કાર્ય કરીએ તેવું પરિણામ ભોગવીએ |
| અન્ન તેનું પૂણ્ય અને રાંધનારીને ધૂમાડો | |
| અન્ન તેવો ઓડકાર | |
| અન્ન પારકું છે પણ પેટ પારકું છે? | |
| અપના હાથ જગન્નાથ | |
| અપના હાથ જગન્નાથ | પોતાનું કામ પોતાને હાથે કરવું |
| અબી બોલા અબી ફોક | વચનદ્રોહી બનવું |
| અભિમાન રાજા રાવણનુંય રહ્યું નથી | |
| અવસરચૂક્યો મેહુલો શું કામનો ? | |
| અવસરચૂક્યો મેહુલો શું કામનો ? | |
| અવળા હાથની અડબોથ | |
| અવળે અસ્ત્રે મુંડી નાખવો | |
| અવળે અસ્ત્રે મૂંડી નાખવો | |
| અવી મળવા ને બેઠી દળવા | મળવા માટે આવે અને કામ સોપી દેવાય |
| અહીંયા કરેલાં અહીંયાજ ભોગવવા પડે | |
| આ કાને સાંભળી ઓલા કાને કાઢ્યું | |
| આંકડે મધ ભાળી જવું | |
| આંખ આડા કાન કરવા | |
| આંખ કરડી થવી | ક્રોધ આવવો |
| આંખ મીંચી જવી | મરણ પામવું |
| આંખે જોયાનું ઝેર છે | |
| આંખે પાટા છોડવા | બુદ્ધિપૂર્વક વિચાર કરવો |
| આંગળા ચાટયે પેટ ન ભરાય | |
| આંગળા ચાટ્યે પેટ ન ભરાય | |
| આંગળી ચિંધવાનું પુણ્ય | |
| આંગળી ચિન્ધ્યાનું પુણ્ય | |
| આંગળી ચીંધવાનું પુણ્ય | |
| આંગળી દેતાં પહોંચો પકડે | |
| આંગળીથી નખ વેગળા જ રહે | |
| આંગળીના વેઢે ગણાય એટલા | |
| આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં | |
| આંતરડી કકળાવવી | |
| આંતરડી કકળાવવી/દૂભવવી | |
| આંતરડી ઠારવી | |
| આંતરડી દૂભવવી | |
| આંધળામા કાણો રાજા | |
| આંધળામાં કાણો રાજા | |
| આંધળી ઘોડી ને પોચા ચણા મીઠા લાગ્યા ને ખાધા ઘણા | |
| આંધળી દળે ને કૂતરા ખાય | |
| આંધળે બહેરું કૂટાય | |
| આંધળે બહેરૂં કુઠાવું | ગેરસમજ થવી |
| આંધળો ઓકે સોને રોકે | |
| આકડે મધ ને પર્વત શામાટે જવું | સરળતાથી મળે તેને પ્રયત્ન શામાટે કરવો |
| આકાશ તૂટી પડવુ | ઓચિંતી આપત્તિ આવવી |
| આકાશ પાતાળ એક કરવા | |
| આખલાં બાધે એમાં જાડનો ખોં જાય | |
| આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય | |
| આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન બેસાય | મુશ્કેલી આવે પડે ત્યાર ઉપાય શોધવા નજવાય |
| આગળ ઉલાર નહી અને પાછળ ધરાર નહી | |
| આગળ ઉલાળ નહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ | |
| આગળ કુવો પાછળ ખીણ | બન્ને બાજુ મુશ્કેલી હોવી |
| આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ | |
| આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ | |
| આગે આગે ગોરખ જાગે | ભવિષ્યની ચિંતા અગાઉથી ન કરવી |
| આચમાન મુકવું | પાણી મુકવું |
| આજ રોકડા, કાલ ઉધાર | |
| આજ રોકડા, કાલે ઉધાર | |
| આજ રોકડા, કાલ ઉધાર | |
| આજની ઘડી અને કાલનો દિ | |
| આજની ઘડી અને કાલનો દી | |
| આડે લાકડે આડો વહેર જેવા ની સાથે તેવા | જેવા ની સાથે તેવા |
| આણંદા કહે પરમાણંદા માણહે માણહે ફેર, એક લાખોમાંય ના મળે, એક તાંબીયા ના તેર | |
| આણુ કરવા ગયો ને વહુને ભૂલી આવ્યો | |
| આદર્યા અધુરા ના રહે | |
| આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ | |
| આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ | |
| આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવુ | |
| આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવું | |
| આપ ડાયું થવાય જગ ડાયું નહીં | |
| આપ ભલા તો જગ ભલા | |
| આપ ભલા તો જગ ભલા | પોતે સારા તો આખુ જગત સારું |
| આપ ભલા તો જગ ભલાપોતે સારા તો આખુ જગત સારું | |
| આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દુનિયા | |
| આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દૂનિયા | |
| આપ મુવા વિના સ્વર્ગે ન જવાય | |
| આપ મૂઆ પછી ડૂબી ગઈ દુનિયા | |
| આપ સમાન બળ નહિ | |
| આપ સમાન બળ નહિ ને મેઘ સમાન જળ નહિ | જાત મહેનત સર્વશ્રેષ્ઠ હોય છે |
| આપ સુખી તો જગ સુખી | |
| આપણી તે લાપસી અને બીજાની તે કુસકી | |
| આપત્તિ તો કસોટી છે | |
| આપવાના કાટલા જુદા ને લેવાના કાટલા જુદા | |
| આપવાના કાટલાં જુદા ને લેવાના કાટલાં જુદા | |
| આપશો તેવું પામશો | |
| આપીને માગે તેની અક્કલ જાય આઘે | |
| આપે તે સુંવાળો, ને બીજે કાખનો મુંવાળો | |
| આપ્યું વાણીએ ને ખાધું પ્રાણીએ | |
| આફતનુ પડીકુ | |
| આફતનું પડીકું | |
| આબરૂ ના કાંકરા કરવા | |
| આબરૂના કાંકરા કરવા | |
| આબરૂના કાંકરા કરવા / ધજાગરો કરવો | |
| આભ ફાઈટુ એમાં ક્યાં થિગડાં દેવાં | |
| આભ ફાટ્યુ હોય ત્યા થીગડુ ન દેવાય | |
| આભ ફાટ્યું હોય ત્યાં થીગડું ન દેવાય | |
| આભાસથીય સરી જવાય છે, પડછાયો બની ન આવો, ઝાકળ સમ જીવી લઇશુ, સવારની ક્ષણો લઇ આવો | |
| આમદની અટ્ટની ખર્ચા રૂપૈયા | |
| આમલી પીપળી બતાવવી | |
| આરંભે શૂરા | |
| આલાનો ભાઈ માલો | |
| આલિયાની ટોપી માલિયાને માથે | |
| આવ પાણા પગ ઉપર પડ | |
| આવ બલા પકડ ગલા | |
| આવડે નહિ ઘેંસ ને રાંધવા બેસ | |
| આવી ભરાણાં | |
| આવ્યા’તા મળવા ને બેસાડ્યા દળવા | |
| આવ્યા’તા મળવા ને બેસાડ્યા દળવા | |
| આશા અમર છે | |
| આળસુ નો પીર | |
| આળસુનો પીર | |
| ઇશ્વર જ સર્વ શ્રેષ્ઠ છે | |
| ઈંટનો જવાબ પથ્થર | |
| ઈંટનો જવાબ પથ્થર | |
| ઈજ્જત આપવી-કરવી | માન આપવું |
| ઈજ્જતના કાંકરા કરવા | માન પ્રતિષ્ઠા ને નુકશાન પહોચાડવું |
| ઈટનો જવાબ પત્થર | |
| ઈટનો જવાબ પથ્થર | |
| ઈડરિયો ગઢ જીતવો | ન થઇ શકે એવું પરાક્રમ કરવુ |
| ઈદ પછી રોજા | |
| ઈશ્વર જે કરે તે સારા કાજે | |
| ઈશ્વર મોત કાંઇ પોતાને માથે લેતો નથી | |
| ઈશ્વરની ઈચ્છા વગર પાંદડું પણ હલતું નથી | |
| ઉંઘ ના જોવે ટૂંકી ખાંટ, ભૂખ ના જોવે ટાઢો ભાત | |
| ઉંટ મેલે આકડો ને બકરી મેલે કાંકરો | |
| ઉંટનાં અઢ્ઢારેય વાંકા | |
| ઉંઠા ભણાવવા | |
| ઉંદર બિલાડીની રમત | |
| ઉંદરડીથી દારૂડી નાં જીરવાય | |
| ઉંદરની જેમ ફૂંકી ફંકીને કરડવું | |
| ઉકરડાને વધતાં વાર શી? | |
| ઉકલ્યો કોયડો કોડીનો | |
| ઉકલ્યો કોયડો કોડીનો | |
| ઉગતા સૂરજને સવ પૂજે | |
| ઉગે એવો આથમે | |
| ઉચાળા ભરવા | સામાનની ફેરબદલી કરવી |
| ઉછી ઉધાર કરવુ | દેવું કરી ને જેમ તેમ કામ કાઢવા |
| ઉછીનું લઈને દાન ના કરાય | |
| ઉજળુ એટલુ દૂધ નહિ, પીળુ એટલુ સોનુ નહિ | |
| ઉજળું એટલું દુધ નહિ | |
| ઉજળે લુગડે ડાઘ બેસે | |
| ઉજળે લુગડે રહેવુ | કલંક રહિત રહેવુ |
| ઉજ્જડ ગામમાં ઍરંડો પ્રધાન | |
| ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન | |
| ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન | અભાવમાં પણ થોડી મર્યાદાવાળું મહત્વ ધરાવે છે |
| ઉઠ પ્હાણા પગ પર | |
| ઉઠ રે વહુ વિસામો ખા હું કાંતુ ને તું દળવા જા | |
| ઉડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર | |
| ઉતરતી વેળા આવવી | પડતી નો વખત આવવો |
| ઉતર્યો અમલદાર કોડીનો | |
| ઉતાવળા સો બાવરા,ધીરા સો ગંભીર | ઉતાવળથી કામ બગડે,ધીરજથી કામ સારું યાય |
| ઉતાવળે આંબા ન પાકે | ધીરજ રાખવાથીકામ સારૂ થાય ઉતાવળ કરવાથી કોઇ કોઇ કામ સારું થતું નથી |
| ઉત્તર – દક્ષિણ જેટલું અંતર | ઘણું વધારે અંતર |
| ઉદ્યમ વિનાનું નસીબ પાંગળું | મહેનત વગર નસીબ ઉપયોગી નથી |
| ઉપર આભ ને નીચે ધરતકોઇ આધાર વિનાનું | |
| ઉપર દેર છે અંધેર નહીં | |
| ઉપર વાળો બધુય જાણે | |
| ઉલાળિયું કરવું | ધંધામાં ખોટ થયાની વાત ફેલાવીને ફરાર થઈ જવુ |
| ઉલાળિયો કરવો | |
| ઊંઘ અને આહાર વધાર્યાં વધે ને ઘટાડ્યાં ઘટે | |
| ઊંઘ વેચીને ઉજાગરો લેવાનો ધંધો ખોટો | |
| ઊંચે આભ ને નીચે ધરતી | |
| ઊંટ મરે ત્યારે મારવાડ સામું જૂએ | જેનું દિલ જ્યાં લાગતું હોય તેનું જ સ્મરણ થાય |
| ઊંટ મૂકે આંકડો અને બકરી મૂકે કાંકરો | બધાએ બધી વસ્તુ ન ખવાયા બધા તમામ વસ્તુ ન ખાય એક વસ્તુ તો છોડે જ |
| ઊંટના અઢાર વાંકા | |
| ઊંટના અઢારે અંગ વાંકા જ હોય | |
| ઊંટના અઢારેય વાંકાં | બધાં જ અપલક્ષણો હોવાં |
| ઊંટના ઊંટ ચાલ્યા જાય | |
| ઊંટની પીઠે તણખલું | |
| ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠા | |
| ઊંટે કાઢ્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠલા | પ્રતિકૂળતાને નિરખવા માટે યુક્તિ કરવી |
| ઊંડા પાણીમા ઊતરવુ | |
| ઊંડા પાણીમાં ઉતરવું નહિ | |
| ઊંડા પાણીમાં ઊતરવું | |
| ઊંદર ફૂંક મારતો જાય અને કરડતો જાય | |
| ઊંદર બિલાડીની રમત | |
| ઊંદરની જેમ ફૂંકી ફંકીને કરડવું | |
| ઊંધા રવાડે ચડાવી દેવું | |
| ઊંધી ખોપરી | |
| ઊંધી ખોપરીનો માણસ | |
| ઊંબાડિયું કરવાની ટેવ | |
| ઊંબાડિયું કરવાની ટેવ | |
| ઊંબાડિયું મૂકવાની ટેવ ખોટી | |
| ઊંબાડિયું મૂકવાની ટેવ ખોટી | |
| ઊગતા સૂરજને સૌ નમે | |
| ઊચે આભ ને નીચે ધરતી | |
| ઊજળું એટલું દૂધ નહિ | બાહ્ય દેખાવથી છેતરાવું નહિ |
| ઊજળું એટલું દૂધ નહિ | બાહ્ય દેખાવથી ખરી કિંમત ન થાય |
| ઊજળું એટલું દૂધ નહિ, પીળું એટલું સોનુ નહિ | |
| ઊજળું એટલું દૂધ નહિ, પીળું એટલું સોનુ નહિ | |
| ઊઠાં ભણાવવા | |
| ઊડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર | |
| ઊતર્યો અમલદાર કોડીનો | |
| ઊલટો ચોર કોટવાલને દંડે | અન્યાય આચરનારો બીજાને દોષી ઠેરવે છે |
| ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવા જેવો ઘાટ | |
| ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવું – | એક મુશ્કેલીમાંથી બચવા જતાં બીજી મુશ્કેલીમાં પડવું |
| એક કરતાં બે ભલા | |
| એક કાંકરે બે પક્ષી મારવા | |
| એક કાકરે બે પક્ષી મારવા | |
| એક કાનેથી સાંભળી બીજા કાનેથી કાઢી નાખવું | |
| એક ઘા ને બે કટકા | |
| એક ઘાએ કૂવો ન ખોદાય | |
| એક તો કારેલું ને પાછું લીમડે ચઢયું | મૂળમાં વાંકું અને વળી બહાનું મળી જવું |
| એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ | |
| એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ | |
| એક નકટો સૌને નકટા કરે | |
| એક નકટો સૌને નકટાં કરે | |
| એક નન્નો સો દુ:ખ હણે | |
| એક નૂર આદમી હજાર નૂર કપડાં | |
| એક પંથ દો કાજ | એક જ વસ્તુ ઘણા કામ થઈ જાય |
| એક પંથ દો કાજએક વસ્તુથી બે કે વધારે ફાયદા | |
| એક પગ દૂધમાં ને એક પગ દહીંમાં | |
| એક બાજુ કૂવો અને બીજી બાજુ હવાડો | |
| એક ભવમાં બે ભવ | |
| એક ભવમાં બે ભવ કરવા | |
| એક મરણિયો સોને ભારી પડે | |
| એક મરિણયો સોને ભારી પડે | |
| એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે | |
| એક સાંધતા તેર તૂટે | |
| એક સાંધીએ ત્યાં તેર તુટે – | એક મુશ્કેલીમાંથી માંડમાંડ બહાર આવીએ ત્યાં બીજી અનેક મુશ્કેલી અવીને ઉભી રહે |
| એક સાંધે ત્યાં તેર તૂટે | |
| એક હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી | |
| એક હાથે તાલીયું નાં પડે | |
| એક હાથે તાળી ન પડે | |
| એકડાં વગરનાં મીંડાંકિસમતવગરનું | |
| એકનો બે ન થાય | |
| એકનોય ગોવાળ ને સોનોય ગોવાળ | |
| એના પેટમાં પાપ છે | |
| એનો કોઈ વાળ વાંકો ન કરી શકે | |
| એરણની ચોરી ને સોયનું દાન | |
| એરણીની ચોરી અને સોયનું દાનમોટી ચોરી કરી પુણ્યશાળાનો દાવો | |
| એલફેલ બોલવુ | |
| એલ-ફેલ બોલવું | |
| એલ-ફેલ બોલવું | |
| ઓકી દાતણ જે કરે, નરણે હરડે ખાય | |
| ઓકી દાતણ જે કરે, નરણે હરડે ખાય દૂધે વાળુ જે કરે, તે ઘર વૈદ ન જાય | |
| ઓકી દાતણ જે કરે, નરણે હરડે ખાય | |
| ઓછું પાત્ર ને અદકું ભણ્યો | |
| ઓડનું ચોડ કરવું | |
| ઓળખાણ મોટી ખાણ છે | ઓળખાણ હંમેશા લાભદાઈ હોય છે |
| ઓળખાણ સૌથી મોટી ખાણછે | |
| ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે | |
| ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે | |
| કંધોરત ઉઠી જવા | દિકરા ગુજરી જવા |
| કકડીનું મોં ઢેફલે રાજી | નાના માણસોને થોડાથી સંતોસ થાય |
| કજિયાનું મૂળ હાંસી ને રોગનું મૂળ ખાંસી | મશ્કરીથી કજિયો અને ખાંસીથી રોગો ઊભા થાય છે |
| કજિયાનું મોં કાળું | |
| કજીયા નુ મોં કાળુ | |
| કડવુ ઓસડ માતા જ પાય( કડવી શિખામણ હિતેચ્છુ જ આપે ) | |
| કડવું ઓસડ મા જ પાય | |
| કડવો ઘૂંટડો ગળે ઊતારવો | |
| કડી ઉપર કટક | નિર્બળ ઉપર બળવાનની ચડાઈ |
| કપાસિયે કોઠી ફાટી ન જાય | |
| કપાળ જોઈને ચાંદલો કરાય | કપાળ પ઼માણે ટીલું યોગ્યતા પ઼માણે આપવું |
| કપાળે કપાળે જુદી મતિ | |
| કબીરાં હાય ગરીબકી કભી ન ખાલી જાયમુએ ઢોરકે ચર્મસે લોહા ભસ્મ હો જાય | |
| કમળું ઝાડ જેમ વાળીએ તેમ વળી જાય | નાનપણમાં જેટલી સારી ટેવ પાડવી હોય તેટલી પડી જાય |
| કમળો હોય તેને પીળુ જ જોવાય | |
| કમળો હોય તેને પીળું જ દેખાય | |
| કમળો હોય તેને પીળું દેખાય | |
| કમાઉ દીકરો સૌને વહાલો લાગે | |
| કમાન છટકવી | |
| કરમ કોડીના અને લખણ લખેશરીના | |
| કરમના ફળ મળેજ | |
| કરમમાં ન હોય કોઠાં તો શાનાં મળે ઓઠાં | |
| કરમીની જીભ અને અક્કરમીના ટાંટીયા | |
| કરવા ગયા કંસાર અને થઈ ગઈ થૂલી | |
| કરવો હતો કંસાર અને થઇ ગઇ થુલી- બગડી ગયો સંસાર જ્યાં કરી કુથલી | |
| કરો એવું ભરો | |
| કરો કંકુના | |
| કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો | |
| કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો | |
| કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા | |
| કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા | |
| કર્યું કારવ્યું ધૂળમાં મળી જવું | |
| કલાલની દુકાને દૂધ પણ દારૂ | બદનામ સ્થળે સાચી ચીજ પણ વગોવાય છે |
| કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય | થોડું થોડ્રં કરતાં ભારે કામ પણ પાર પડે છે |
| કાંકરે કાંકરે પાળ બાંધવી | થોડુ થોડુ કામ કરતા મોટું કામ કરી લવું |
| કાંકરો કાઢી નાખવો | |
| કાંખમાં છોકરું ને ગામમાં ગોતે | |
| કાંચિડાની જેમ રંગ બદલવા | |
| કાંચીડાની જેમ રંગ બદલવા | |
| કાંટો કાંટાને કાઢે | |
| કાંડાં કાપી આપવાં | |
| કાંદો કાઢવો | |
| કાંધે ધોંસરૂ નાખવું | |
| કાકા મટીને ભત્રીજા ન થવાય | |
| કાકો પરણ્યો ને ફોઈ રાંડી | |
| કાખમાં છોકરું ને ગામમાં ઢંઢેરો | |
| કાખલી કૂટવી | |
| કાખલી ફૂટવી | આનંદ માં આવી જવુ |
| કાગડા ઊડવા | |
| કાગડા બધે ય કાળા હોય | |
| કાગડાનું શ્રાદ્ધ સોળે દહાડા ~ સ્વમાન વગર જીવનારને બધા દિલસો સરખા હોય છે | |
| કાગડો ઊડે તે જગ દેખે – ખરાબ કાર્યની પ્રસિદ્ધિ જલદી પ્રસરી જાય છે | |
| કાગડો ચાલે મોરની ચાલ | દેખાદેખી કરવાનો અર્થ નહિ |
| કાગડો દહીંથરું લઇ ગયો | અપાત્રને મોટો લાભ મળવો |
| કાગડો દહીંથરું લઈ ગયો | |
| કાગના ડોળે રાહ જોવી | |
| કાગનુ બેસવુ અને ડાળનુ પડવુ | |
| કાગનુ બેહવુ ને ડાળનુ પળવું | |
| કાગનું બેસવુ અને ડાળનું પડવું | |
| કાગનું બેસવું ડાળનું ભાગવુંઆકસ્મિક સંજાગો ઉભા થવાં | |
| કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું | |
| કાગને બેસવું ને ડાળને ભાંગવું – કાર્ય નિયતિ મુજબ થવાનું હોય છતા બહાનારૂપ થવું | |
| કાગનો વાઘ કરવો | |
| કાગળની હોડીથી દરિયો ન તરાય | નબળા સાધનાથી કામ સફળ ન થાય |
| કાગળાનું બેસવુંને ડાળનું ભાંગવું અચાનક કોઇ બનાવ કે કામ બનવું | |
| કાગળો ઉજળો થાય એટલે હંસ ન બને દુર્જન કયારેપણ સજ્જન બની શકતો નથી | |
| કાગા વહાલુ કુંભજળ, સ્ત્રીને વહાલી વાત,બ્રામ્હણને ભોજન ભલુ,ગદ્દા વહાલી લાત, મુંડ મુંડાવે તીન ગુણ, મિટે સીરકી ખાજ, ખાનેકું લડ્ડુ મિલે, લોક કહે મહારાજ | |
| કાચનાં ઘરમાં રહેવું ને કાંકરી મારવી | પોતાનો દોષ હોવા છતાં બીજાનો દોષ કાઢવો |
| કાચળિયું સગપણ સાચું જમણમાં લાડૂ ને સગપણમાં સાટું | |
| કાચા કાનનો માણસ | |
| કાચું કાપવું | |
| કાજી દૂબલે ક્યું તો બોલે સારે ગાંવકી ફીકર | |
| કાજી દૂબલે ક્યોં તો કહે સારે ગામ કી ફીકર | |
| કાજી મરી જાય ત્યારે કાળો કાગડો ય ખરખરો કરવા ન આવે | |
| કાજીની કૂતરી મરી જાય ત્યારે આખું ગામ બેસવા આવે પણ | |
| કાજીની કૂતરી મરી જાય ત્યારે આખું ગામ બેસવા આવે પણ કાજી મરી જાય ત્યારે કાળો કાગડો ય ખરખરો કરવા ન આવે | |
| કાટલું કાઢવું | |
| કાટા વિના ગુલાબ ના હોય | સુખ સાથે દુઃખ હોય જ |
| કાણાને કાણો નાં કેવાય | |
| કાતરિયું ગેપ | |
| કાન આમળવા | શિક્ષા કરવી |
| કાન છે કે કોડિયું? | |
| કાન પકડવા | |
| કાન ભંભેરવા | |
| કાન ભંભેરવા/કાનમાં ઝેર રેડવું | |
| કાનખજુરાનો એકાદ પગ તૂટે તો શું ફરક પડે? | |
| કાનનાં કીડા ખરી પડે તેવી ગાળ | |
| કાનમાં ઝેર રડેવુ | |
| કાનાફૂંસી કરવી | |
| કાપો તો લોહી ન નીકળે તેવી સ્થિતિ | |
| કામ કરે તે કાલા, વાત કરે તે વ્હાલા | |
| કામ કરે તે કાલા, વાત કરે તે વ્હાલાં | |
| કામ કર્યા તેણે કામણ કાર્ય | પરિશ્રમ ફળદાઈ છે |
| કામ કામને શિખવે | |
| કામ પતે એટલે ગંગા નાહ્યા/જાન છૂટે | |
| કામના કુડા વાતોના રૂડાહરામ હાડકાના | |
| કામના કૂડા ને વાતોના રૂડા | |
| કામનો ચોર | |
| કાયા કાચો કુંભ | જીવન ક્ષણભંગુર છે |
| કારતક મહિને કણબી ડાયો | |
| કારતક મહિને કણબી ડાહ્યો | |
| કાલાં કાઢવાં | |
| કાશીએ જાય તો મુંડાવુ પડે | |
| કાશીમા પણ કાગડા તો કાળા જ | |
| કાશીમાં પણ કાગડા તો કાળા જ | |
| કાળજાની કોર/કાળજાનો કટકો | |
| કાળજાનું કાચું/પાકું | |
| કાળા અક્ષર ભેંશ બરાબર | |
| કાળા અક્ષર ભેંસ બરાબર – | અજ્ઞાનીને કશાનું મહત્વ ન હોય |
| કાળા અક્ષર ભેશ બરાબર | |
| કાળા માથાનો માનવી ધારે તે કરી શકે | |
| કાળી ટીલી ચોંટવી | |
| કાળી લાય લાગવી | |
| કાળો અક્ષર ભેંસ બરાબર | |
| કિધા કુંભાર ગધેડે નાં ચડે | |
| કીડી પર કટક | |
| કીડી પર કટક ન ઊતારાય | |
| કીડીને કણ અને હાથીને મણ | |
| કીડીને કણ ને હાથી ને મણ | જેને જેટલી જરૂર હોય તેને તેટલું મળવું જોઇએ |
| કીડીને કણ ને હાથીને મણ | |
| કીડીને પાંખ ફૂટે એ એના મરવાની એંધાણી | |
| કીધે કુંભાર ગધેડે ન ચડે | માણસને ઘણું સમજાવવા છતાં યોગ્ય વસ્તુ ન સમજે |
| કીળીને કણ ને હાથીને મણ | |
| કુંડુ કથરોટને ન નડે | |
| કુંન્ડુ કથરોટને હસે | |
| કુંભાર કરતાં ગધેડા ડાહ્યાં | |
| કુંભાર કરતાં ગધેડાં ડાહ્યાં | શેઠ કરતાં વાણોતર માથું મારે |
| કુકડો બોલે તો જ સવાર ના પડે | |
| કુકડો બોલે તો જ સવાર પડે એવું ન હોય | |
| કુડના દાંડિયા કપાળમાં વાગવા | કપટનું પરિણામ શુભ અને સુખદાય ન મળે |
| કુતરાની પૂંછડી વાંકી ને વાંકી | |
| કુતરુ કાઢતા બિલાડુ પેંઠુ | |
| કુતરુ કાઢતા બિલાડુ પેઠુ; બકરુ કાઢતા ઊંટ પેઠુ | |
| કુતરૂ તાણે ગામ ભણી ને શિયાળીયું સીમ ભણી | |
| કુલડીમાં ગોળ ભાંગવો | |
| કુવાંમાં હોયતો અવેડાંમાં આવે | |
| કૂકડીનું મોં ઢેફલેથી રાજી ~ નાના માણસોને થોડેથી સંતોષી શકાય | |
| કૂતરાંનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે ~ લડાઇ કરનારા કદી સફળતા ન મેળવી શકે:~> ગંજીનો કૂતરો ખાય નહિ કે ખાવા દે નહિ ~ અદેખો સ્વભાવ | |
| કૂતરાની પૂંછડી જમીનમાં દટો તો પણ વાંકી ને વાંકી જ | |
| કૂતરાની પૂંછડી વાંકી તે વાંકી જ રહે | |
| કૂતરાનો સંઘ કશીમાં ન પહોચે | |
| કૂતરાનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે | |
| કૂતરું કાઢતા બિલાડું પેઠું | |
| કૂવામા હોય તો હવાડામા આવે | |
| કૂવામાં હોય તો અવેડામાં આવે | |
| કૂવામાં હોય તો હવાડામાં આવે | |
| કૂવામાં હોય તો હવાડામાં આવેઘરમાં હોય તો બહાર આવે | |
| કેટલી વીસે સો થાય તેની ખબર પડવી | |
| કેડ ભાગી જવી | નબળા થઇ જવુ |
| કેડ માં છોકરુ ને ગામ માં ઢિંઢોરો | |
| કેસરિયા કરવા | |
| કેળ ફળે એક જ વાર ને આંબા ફળે વારંવાર | કુળવાન અને સદાચારી એક જ હોય તોપણ ઉપયોગી |
| કોઇનો બળદ, કોઇની વેલ્ય, બંદાનો ડચકારો | |
| કોઈ ધને મોટું કોઈ મને મોટું | કોઈ ધનવાન હોય તો કોઈ ઉદાર હોય |
| કોઈ ના પુગે એને પેટ પુગે | |
| કોઈની જીભ ફરે ને કોઈના પગ ફરે | કોઈ હુકમ કરે ને બીજો ધક્કો ખાય |
| કોઈની સાડીબાર ન રાખે | |
| કોઈનો બળદ કોઈની વેલ ને બંદાનો ડચકારો | |
| કોઠી ધોઈને કાદવ કાઢવો | |
| કોઠી ધોયે કાદવ જ નીકળે | |
| કોઠી ધોયે કાદવ નીકળે | કુપાત્ર માટે કરેલા સારા પ્રયત્નો સારું પરિણામ આપતા નથી |
| કોઠે જઈ આવ્યો ને કથા કરવા બેઠો | |
| કોડિયા જેવડું કપાળ અને વચ્ચે ભમરો | |
| કોણીએ ગોળ ચોપડવો | |
| કોણે કહ્યું’તું કે બેટા બાવળિયા પર ચડજો ? | |
| કોણે કહ્યું’તું કે બેટા બાવળિયા પર ચડજો ? | |
| કોથળા માથી બિલાડી કાઢવુ | |
| કોથળામાં પાનશેરી રાખીને મારવો | |
| કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું | |
| કોના બાપની દિવાળી | |
| કોની માંએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે | |
| કોની માએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે | |
| કોપરાં જોખવાં | |
| કોયલડી ને કાગ વાને વર્તાય નહિ | દેખાવ જોઇને ગુણ પારખવામાં ભૂલ ના કરવી |
| કોરા ભાણે આરતી ન થાય | ભૂખ્યા પેટે ભગવાનને ન ભજાય |
| કોલસાની દલાલીમાં કાળા હાથ | |
| કોલસાની દલાલીમાં હાથ કાળા થયા | |
| કોલસાની દલાલીમાં હાથ કાળાદુર્જન સાથે કામ પડવાથી કલંક લાગે | |
| ક્યા રાજા ભોજ, ક્યા ગંગુ તલી | |
| ક્યાં રાજા ભોજ , ક્યાં ગંગુ તલી | |
| ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી? | |
| ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી? | |
| ક્યાં રાજા ભોજ ને ક્યાં ગાંગો તૈલી | |
| ક્ષમા વીરનું ભૂષણ છે | |
| ક્ષમા વીરનું ભૂષણ છે | |
| ખંગ વાળી દેવો | |
| ખણખોદ કરવી | |
| ખરા બપોરે તારા દેખાડવા | |
| ખાંટલેથી પાટલે ને પાટલેથી ખાંટલે? | |
| ખાંડ ખાય છે | |
| ખાંધે કોથળો ને પગ મોકળો | |
| ખાઈને સૂઈ જવું મારીને ભાગી જવું | |
| ખાખરાંની ખિસકોલી સાકરનાં સ્વાદમાં શું જાણે? | |
| ખાખરાની ખિસકોલી સાકરનો સ્વાદ શું જાણે | |
| ખાટલે મોટી ખોટ કે પાયો જ ન મળે | |
| ખાડો ખોદે ઈ પડે | |
| ખાડો ખોદે તે પડે | કોઈનું ખરાબ ઇચ્છનાર ને પોતાનું જ ખરાબ થાય |
| ખાડો ખોદે તે પડેબીજાનું અહિત કરનારને અંતે એમાં ફસાવાનું થાય છે | |
| ખાતર ઉપર દીવો | |
| ખાતર માથે દિવો | |
| ખાતરે પાણી અપાવુ | સરસાઈ કરવી |
| ખાય ઇ ખમે | |
| ખાય એનુ નાં ખોદય | |
| ખારત ઉપર દીવેલખર્ચ ઉપર વધુ ખર્ચ | |
| ખાલી ચણો વાગે ઘણો | પોતાને આવડતું ન હોવા છતાં અવડે છે તેવો દેખાવ કરે |
| ખાલી ચણો વાગે ઘણોઅધૂરો ઘડો છલકાય | |
| ખાળે ડુચાને દરવાજા ઉઘાડા | |
| ખાળે ડૂચા અને દરવાજા મોકળા | |
| ખાળે ડૂચા ને દરવાજા મોકળા | |
| ખિચડીમાં ઘી | |
| ખિસ્સા ખાલી ને ભભકો ભારી | |
| ખીચડી પકવવી | |
| ખીચડી હલાવી બગડે ને દીકરી મલાવી બગડે | |
| ખીજ્યું કરડે પીંડીએ રીઝ્યું ચાટે મુખ્ | |
| ખીલાના જોરે વાછરડું કૂદે | |
| ખુદા મહેરબાન તો ગદ્ધા પહેલવાન | |
| ખેંચ તાણ મુઝે જોર આતા હૈ | |
| ખેંચ-પકડ મુઝે જોર આતા હૈ | |
| ખેડ ખાતર ને પાણી, ધનને લાવે તાણી | |
| ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ | |
| ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ | |
| ખોટો રૂપિયો કદી ન ખોવાય | |
| ખોદે ઉંદર અને ભોગવે ભોરિંગ | |
| ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર | |
| ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર | |
| ખોદ્યો ડુંગર, નીકળ્યો ઉંદર | |
| ગંજીનો કૂતરો, ન ખાય ન ખાવા દે | |
| ગંધારો ને ગોબરો, ના આવે તો શું જોબરો? | વરસાદ ના આવે તો શું ખાવ? |
| ગઇ ગુજરીને પાર પડીકામ શરૂ કરી પુરું કરવું | |
| ગઈ ગુજરી ભૂલી જ જવાની હોય | |
| ગઈ તિથિ જોશી પણ ન વાંચે | |
| ગગા મોટો થા પછી પરણાવશું | |
| ગગો કુંવારો રહી જવો | |
| ગજ વાગતો નથી | |
| ગજવેલના પારખાં ન હોય | |
| ગતકડાં કાઢવા | |
| ગધેડા ઉપર અંબાડી ન શોભે | |
| ગધેડા સાથે ઘોડું બાંધ્યું, ભૂંક્યૂ નહીં પણ આળોટતા શીખ્યું | |
| ગધેડાને ગુંધરી ના હોય | |
| ગધેડાને તાવ આવે તેવી વાત | |
| ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી | કામ પૂરું થતા સબંધ ન રાખનારી વ્યક્તિ |
| ગરજવાનને અક્કલ ન હોય | સ્વાર્થી માણસ પોતાનાં સ્વાર્થ માટે સારાસારાનો વિચાર ન કરે |
| ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે | |
| ગરજે ગધેડાને બાપ કહેવો પડે ~ ગરજ હોય ત્યારે અયોગ્ય વ્યક્તિને પણ માન આપવું પડે | |
| ગરજે ગધેડાને બાપ કેવો પળે | |
| ગરીબની વહુ સહુની ભાભીગરીબપર સહુ હુકમ ચલાવે | |
| ગલઢા ગાડા વાળે | |
| ગલઢી ઘોળી ને લાલ લગામ | |
| ગળ્યું એટલે ગળ્યું, બીજું બધું બળ્યું | |
| ગા વાળે તે ગોવાળ | |
| ગાંજ્યો જાય તેવો નથી | |
| ગાંઠના ગોપીચંદન | |
| ગાંડા સાથે ગામ જવું ને ભૂતની કરવી ભાઈબંધી | |
| ગાંડાના ગામ ન વસે | |
| ગાંડાના ગામ ન હોય | |
| ગાંડી પોતે સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે | |
| ગાંડી માથે બેડું | |
| ગાંડી સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે | |
| ગાંડી સાસરે ન જાય અને ડાહ્યી ને શીખામણ આપે | |
| ગાંધી-વૈદનું સહીયારું | |
| ગાજરની પીપૂડી વાગે ત્યાં સુધી વગાડવાની ને પછી ખાઈ જવાની | |
| ગાજ્યા મેઘ વરસે નહિ ને ભસ્યા કૂતરા કરડે નહિ | |
| ગાજ્યા મેઘ વરસે નહીં | |
| ગાજ્યાઁ વરસાદ વરસે નહિઁ ને ભસ્યાઁ કુતરાઁ કરડે નહિઁ | |
| ગાજ્યાં મેઘ વરસે નહી ને ભસ્યાં કુતરાં કરડે નહી | |
| ગાડા નીચે કૂઈતરુ | |
| ગાડા નીચે કૂતરું | |
| ગાડી પાટે ચડાવી દેવી | |
| ગાડું ગબડાવવું | |
| ગાડું જોઈને ગુડા ભાંગે | |
| ગાભા કાઢી નાખવા | |
| ગામ ગાંડું કરવું | |
| ગામ માથે લેવું | |
| ગામ હોઈ ત્યાં ઢેઢવાળો હોય | |
| ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો પણ હોય | |
| ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો હોયજ | |
| ગામના મહેલ જોઈ આપણાં ઝૂંપડાં તોડી ન નખાય | |
| ગામના મહેલ જોઈને આપણાઁ ઝુપડાઁ તોડી ન નખા | |
| ગામના મોંએ ગરણું ન બંધાય | |
| ગામના મોઢે ગઈણાં નો બંધાય | |
| ગામનું કૂતરુ પણ વ્હાલું ~ પોતાના ગામની વસ્તુ પ્રત્યે સ્નેહભાવ | |
| ગામનો ઉતાર | |
| ગામમાં ખોરડું નહીં ને સિમમાં વિઘો નહીં | |
| ગામમાં ઘર નહિ સીમમાં ખેતર નહિ | |
| ગામમાં પેસવાના ફાંફા અને પટેલને ઘેર ઊના પાણી | |
| ગાય દોહી કૂતરાને પાવું | |
| ગાય પાછળ વાછરડું | |
| ગાયના મોઢેથી કાઢી કૂતરાને નાં ધરાય | |
| ગાયને દોહીને કૂતરાને પાવું ~ મહેનતથી મેળવેલું વેડફી નાખવું:~> ઘો મારવાની થાય ત્યારે અવળા વાડે જાય ~ વિનાશ થવાનો હોય ત્યારે અવળી બુદ્ધિ સુઝે | |
| ગેંગે-ફેંફે થઈ જવું | |
| ગૉળ અંધારે ખાધો તોય ગળ્યો અને અજવાળે ખાધો તોય ગળ્યો | |
| ગોટલાં છોતરાં નીકળી જવા | |
| ગોર પરણાવી દે, ઘર ન માંડી દે | |
| ગોર પરણાવી દે, ઘર માંડી ન દે | |
| ગોલોગોલી વડેને ઘધેડીનો કાન આંમલે | |
| ગોળ ખાધા વેંત જુલાબ ન લાગે | |
| ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું થાય | |
| ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું લાગે | |
| ગોળ વિના મોળો કંસાર, મા વિના સૂનો સંસાર | |
| ગોળ વિના મોળો કંસાર, મા વિના સૂનો સંસાર | |
| ગોળથી મરતો હોય તો ઝેર શું કામ પાવું? | |
| ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો | |
| ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો | |
| ઘડો એવી ઠીંકરી ને માં એવી દીકરી | |
| ઘડો-લાડવો કરી નાખવો | |
| ઘર જાયને ઓસરી રહે | |
| ઘર ફૂટે ઘર જાય | |
| ઘર બાળીને તીરથ ન કરાય | |
| ઘરકી મુરગી દાલ બરાબર | ઘરની વ્યક્તિની કોઈને કદર થતી નથી |
| ઘરડા ગાડા વાળે | |
| ઘરડી ઘોડી ને લાલ લગામ | |
| ઘરડી ઘોડી ને લાલ લગામ ~ ઘરડે ઘડપણ શોખ હોવા | |
| ઘરડી ઘોડી લાલ લગામ | |
| ઘરડી ઘોડીને લાલ લગામ અયોગ્યને યોગ્ય બનાવવા વ્યર્થ પ઼યાસ | |
| ઘરણ(ગ્રહણ) ટાણે ઘોહો | |
| ઘરના ઘંટી ચાટે ને ઉપાધ્યાયને આટો | |
| ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આંટો | |
| ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આટો | |
| ઘરના છોકરાઁ ઘઁટી ચાટે | |
| ઘરના ભુવા ને ઘરના ડાકલાં | |
| ઘરના ભૂવાને ઘરના ડાક્લા | |
| ઘરનાં ઘંટી ચાટેને પારકાને પકવાન | |
| ઘરનાં છોકરાં ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આંટો | |
| ઘરની દાઝી વનમાં ગઈ તો વનમાં લાગી આગ | |
| ઘરની ધોરાજી ચલાવવી | |
| ઘરનો સુકો રોટલોય મીઠો | |
| ઘરબાળી તીરથ નાં કરાય | |
| ઘરમાં વાઘ બહાર બકરી | |
| ઘરમાં સિંહ બહાર મિંદડી | |
| ઘરમાં હાંડલા કુસ્તી કરે તેવી હાલત | |
| ઘરે ધોળો હાથી બાંઘવો | |
| ઘા પર મીઠું ભભરાવવું | |
| ઘાણીનો બળદ ગમે તેટલું ચાલે પણ રહે જ્યાં હતો ત્યાં જ | |
| ઘાણીનો બળદ ઠેર ના ઠેર ~ વૈતરુ કરનાર ઊંચે ન આવે | |
| ઘાયલકી ગત ઘાયલ જાને | |
| ઘી ઢળ્યું તો ખીચડીમાં –પોતને જ લાભ થવો | |
| ઘી ઢોળાયુઁ તો ખીચડી માઁ | |
| ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં | |
| ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં જ ને! | |
| ઘી-કેળાં થઈ જવા | |
| ઘીના ઠામમાં ઘી પડી રહ્યું | |
| ઘીનાં ઠામમાં ઘી | |
| ઘેર ઘેર માટીના ચુલા | દરેક ઘરની કેટલીક પરિસ્થિતિ સરખી હોય છે |
| ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા | |
| ઘેર ઘેર માટીનાં ચૂલા | |
| ઘેરઘેર માટીના ચૂલાકોઇ કુટુંબ કજિયા વિનાનું ન હોય | |
| ઘો મરવા વાઘરીવાળે જાય | |
| ઘો મરવાની થાય ત્યારે વાઘરીવાડે જાય | |
| ઘોંસ પરોણો કરવો | |
| ઘોંસ પરોણો કરવો | |
| ઘોડા વેગે આવે ને કીળી વેગે જાય(બિમારી) | |
| ઘોડે ચડીને આવવું | |
| ઘોડે સ્વારી કરતો બાપ મરજો, પણ દળણા દળતી મા ન મરજો | |
| ઘોરખોદિયો | |
| ચ | |
| ચકલાં ચૂંથવાંનો ધંધો | |
| ચકલી નાની ને ફઈળકો મોટો | |
| ચકલી નાની ને ફેડકો મોટો ~ ગજા ઉપરાંતની વાત કરવી | |
| ચકલી નાની ને ફૈડકો મોટો | |
| ચકીબાઈ નાહી રહ્યાં | |
| ચટકો ભરવો | લાગણી થાય તેમ કહેવુ |
| ચડાઉ ધનેડું | |
| ચતુર કાગડો ઉકરડે બેસે | |
| ચતુરની ચાર ઘડી, મૂરખનો જન્મારો | |
| ચપટી ધૂળની ય જરૂર પડે | |
| ચપટી મીઠાની તાણ | |
| ચમડી તૂટે પણ દમડી ન છૂટે | |
| ચમત્કાર વિના નમસ્કાર નહિ | |
| ચલક ચલાણું ઓલે ઘેર ભાણું | |
| ચા કરતા કિટલી ગરમ | |
| ચા કરતાં કીટલી વધારે ગરમ હોય | |
| ચાદર જોઈને પગ પહોળા કરાય | |
| ચાયણીમાં પાણી રહે તો બાયડીના પેટમાં વાત રહે | |
| ચાર મળે ચોટલા તો ભાંગે કૈંકના ઓટલા | |
| ચાલતી ગાડીએ ચડી બેસવું | |
| ચીંથરે વીંટાળેલું રતન | |
| ચીભડાના ચોરને ફાંસીની સજા | |
| ચેતતા નર સદા સુખી | |
| ચેતતો નર સદા સુખી | |
| ચોખા મગ ભેગા થઇ જવા | કામ પૂરૂ થઇ જવુ |
| ચોખામગ ચાધી જવા | સ્થિતિ બગડવી |
| ચોર કોટવાલને દંડે | ગુનો કરનાર વ્યકિત પોતાને પકડનાર પર દોષારાપણ કરે છે |
| ચોર કોટવાળને દંડેગુનો કરનાર ફરીયાદી બની જાય | |
| ચોર ને કહે ચોરી કર અને ઘરધણીને કહે જાગતો રહેજે | |
| ચોર પણ ચાર ઘર છોડે | |
| ચોરની દાઢીમાં તણખલું | |
| ચોરની મા કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ | |
| ચોરની માં કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ | |
| ચોરની માંને ભાંડ પરણે | |
| ચોરની માને ભાંડ પરણે | |
| ચોરની વાદે ચણા ઉપાડવા જવું | |
| ચોરને કહે ચોરી કર, ને ઘરધણીને કહે જાગતો રહેજે | |
| ચોરને કહે ચોરી કરજે અને સિપાઈને કહે જાગતો રહેજે | |
| ચોરને ઘેર ચોર પરોણો | |
| ચોરનો ભાઈ ઘંટી ચોર | બન્ને સરખા |
| ચોરનો ભાઈ ઘંટીચોર | |
| ચોરી પર શીનાજોરી | |
| ચોરીનું ધન સીંકે ન ચડે | |
| ચોવટ કરવી | પારકી પંચાત કરવી |
| ચોળીને ચીકણું કરવું | |
| ચૌદમું રતન ચખાડવું | |
| ચૌદમું રતન ચખાડવું | |
| છ | |
| છ | |
| છક થઈ જવું | |
| છકી જવું | |
| છક્કડ ખાઈ જવું | |
| છક્કા છૂટી જવા | |
| છછુંદરનાં છયે સરખાં ~ એકેયમાં સારો ગુણ ન હોવો | |
| છછુંદરનાં માથાંમાંચમેલું ફૂલયોગ્યતા વિનાનું અર્પણ | |
| છછૂંદરવેડા કરવા | |
| છઠ્ઠીનું ધાવણ યાદ આવી જવું | |
| છાગનપતિયાં કરવા | |
| છાજિયા લેવા | |
| છાણના દેવને કપાસિયાની જ આંખ હોય | |
| છાણે વાવ્યા પાણે ઉગે | |
| છાતી પર મગ દળવા | |
| છાપરે ચડાવી દેવો | |
| છાશ લેવા જવી અને દોણી સંતાડવી | |
| છાશ લેવા જવુ અને દોહણી સંતાડવી | |
| છાશ લેવા જવું ને દોણી સંતાડવીકામ કરવું અને શરમ શાની | |
| છાશમાં પાણી ઉમેરવું | વધારી ને કહેવુ |
| છાશમાં માખણ જાય અને વહુ ફુવડ કહેવાય | |
| છાસ માગવી ને દોણી સંતાળવી | |
| છાસમાં માખણ જાય ને વહુ ફૂવડ કેવાય | |
| છાસિયું કરવું | |
| છિનાળું કરવું | |
| છીંડા શોધવા | દોષ જોવા |
| છીંડે ચડે ઈ ચોર | |
| છીંડે ચડ્યો તે ચોર | |
| છેલ્લા પાટલે બેસી જવું | |
| છેલ્લું ઓસડ છાશ | |
| છોકરાંને છાશ ભેગા કરવા | |
| છોકરાંનો ખેલ નથી | |
| છોકરીને અને ઉકરડાને વધતાં વાર ન લાગે | |
| છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય | |
| છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય | |
| જ | |
| જ | |
| જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો | |
| જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો | |
| જંગ જીત્યો રે મારો કાણીયો, જબ બહુ ચલે તબ જાણીયો | |
| જંપ વળવો | શાંતિ વળવી |
| જંપનો પૈસો ન હોવો | |
| જણનારીમા જોર નથી તો સૂયાણિ શું કરે? | |
| જણનારીમાં જોર ન હોય તો સુયાણી શું કરે ? | |
| જણનારીમાં જોર ન હોય તો સુયાણી શું કરે ? | |
| જણનારીમાં જોર ન હોય તો સૂયાણી શું કરે ? | |
| જનોઈવઢ ઘા | |
| જમણમાં લાડુ અને સગપણમાં સાઢુ | |
| જમવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો | |
| જમાઈ એટલે દશમો ગ્રહ | |
| જર જમીનને જોરૂ કજિયાં ના છોરું | |
| જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું | |
| જર, જમીન ને જોરું; ત્રણે કજિયાના છોરું | |
| જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું | |
| જશ ને બદલે જોડા | |
| જશને બદલે જોડા | |
| જા બિલાડી મોભામોભ | |
| જા બિલ્લી કૂત્તે કો માર | |
| જા, વાજા અને વાંદરાં ત્રણેય સરખાં | |
| જાગ્યા ત્યાંથી સવાર | |
| જાગ્યા ત્યારથી સવાર | ભૂલ સમજાય તો તરત સુધારવી |
| જાજી સુયાણી એ વેતર વંઠે | |
| જાજો ડાહ્યો જાજો ખરડાય | |
| જાડો નર જોઈને સુળીએ ચડાવવો | |
| જાડો નર જોઈને સૂળીએ ચડાવવો | |
| જાણીતો જમાદાર બે ભાઠાં વધારે મારે | |
| જાણે એને તાણે | |
| જાતે પગ પર કુલ્હાડી મારવી | |
| જાતે પગ પર કુહાડો મારવો | |
| જાન બચી લાખો પાયે | |
| જાનમાં કોઇ જાણે નઈ ને હું વરની ફૂઈ | |
| જાનમાં કોઇ જાણે નહીં ને વરની ફોઇ હું | |
| જામગીરી ચલાવવી | ઉશ્કેરણી કરવી |
| જીભ આપવી | |
| જીભ કચરવી | |
| જીભને હોઠથી છેટુ | |
| જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે | |
| જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે | |
| જીભે લાપસી પીરસવી તો મોળી શું કામ પીરસવી? | |
| જીવ ઝાલ્યો રહેતો નથી | |
| જીવતા જગતિયું કરવું | |
| જીવતા જગતીયું કરવું | |
| જીવતાં પાય નહીં, પછી પીપળે રેળેં | |
| જીવતો નર ભદ્રા પામે | |
| જીવતો નર ભ઼દ્રા પામેજીવીએ તો જીવનું કલ્યાણ થાય | |
| જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી | |
| જીવો અને જીવવા દો | |
| જીવ્યા કરતા જોયું ભલુ | |
| જીવ્યા કરતાં જોયું ભલું | |
| જૂનું એટલું સોનું | |
| જે ગામ જવું નહીં તેનો મારગ શેં પૂછવો? | |
| જે ગામ જવું હોય નહિ તેનો મારગ શા માટે પૂછવો? | |
| જે ચડે તે પડે | |
| જે જન્મ્યું તે જાય | |
| જે જાય દરબાર તેના વેચાય ઘરબાર | |
| જે નમે તે સૌને ગમે | |
| જે ફરે તે ચરે | |
| જે બોલે તે બે ખાય | |
| જે વાર્યા ન વરે તે હાર્યા વરે | |
| જે સૌનું થશે તે વહુનું થશે | |
| જેટલા મોં તેટલી વાતો | |
| જેટલા સાંધા એટલા વાંધા | |
| જેટલો ગોળ નાખો તેટલું ગળ્યું લાગે | |
| જેટલો બહાર છે તેથી વધુ ભોંયમાં છે | |
| જેણે મૂકી લાજ એનું નાનું સરખું રાજ | |
| જેના લગન હોય તેના જ ગીત ગવાય | |
| જેના હાથમાં તેના મોંમા | |
| જેની રૂપાળી વહુ તેના ભાઈબંધ બહુ | |
| જેની લાઠી એની ભેંસ | |
| જેની લાઠી તેની ભેંસ | |
| જેનું ખાય તેનું ખોદે | |
| જેનું નામ તેનો નાશ | |
| જેને કોઇ ન પહોંચે તેને તેનુ પેટ પહોંચે | |
| જેને કોઈ ન પહોંચે તેને પેટ પહોંચે | |
| જેને કોઈ ના પુગે એને એનુ પેટ પુગે | |
| જેને રામ રાખે તેને કોણ ચાખે | |
| જેનો આગેવાન આંધળો તેનું કટક કૂવામાં | |
| જેનો રાજા વેપારી તેની પ્રજા ભિખારી | |
| જેવા સાથે તેવા | |
| જેવા હારે તેવાં | |
| જેવી દૃષ્ટી તેવી શૃષ્ટી | |
| જેવી દ્દષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ | |
| જેવી દ્રષ્ટિ તેવી શૃષ્ટિ | |
| જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ | |
| જેવી દ્રષ્ટી તેવી શૃષ્ટિ | આપણે જેવા હોઈ એ એવા બીજા જોવાય |
| જેવી સોબત તેવી અસર | |
| જેવું કામ તેવા દામ | |
| જેવું વાવો તેવુ લણો | |
| જેવો ગોળ વિનાનો કંસાર એવો મા વિનાનો સંસાર | |
| જેવો દેશ એવો વેશ | |
| જેવો દેશ તેવો વેશ | |
| જેવો સંગ તેવો રંગ | |
| જેસલ હટે જવભર ને તોરલ હટે તલભર | |
| જો કંઠનો ખપ હોય તો પાંચેય વસ્તુ રાખ | |
| જોશીના પાટલે અને વૈદના ખાટલે | |
| જ્યા ન પહોચે રવિ, ત્યા પહોંચે કવિ અને જ્યા નપહોચે કવિ ત્યાપહોચે અનુભવી | |
| જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખી બમણતી આવે જ | |
| જ્યાં ચાહ ત્યાં રાહ | |
| જ્યાં ન પહોચે રવિ, ત્યાં પહોંચે કવિ અને જ્યાં ન પહોંચે કવિ ત્યાં પહોંચે અનુભવી | |
| જ્યાં સંપ ત્યાં જંપ | |
| જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ | |
| જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ | |
| ઝ-ઞ | |
| ઝાઝા ગુમડે ઝાઝી વ્યથા | |
| ઝાઝા રસોઇયા રસોઇ બગાડે | |
| ઝાઝા રસોઈયા રસોઈ બગાડે | |
| ઝાઝા હાંડલા ભેગા થાય તો ખખડે પણ ખરા | |
| ઝાઝા હાથ રળિયામણા | વધારે માણસો હોય તો કામ જલ્દી અને સારું અને થાય |
| ઝાઝા હાથ રળિયામણાં | ઝડપથી પુરૂ થાય છે |
| ઝાઝા હાથ રળિયામણાંધણા માણસોનાં સહકારયી કાર્ય સિદ્ધ થાય | |
| ઝાઝા હાથ રળીયામણા | |
| ઝાઝા હાથ રળીયામણા અને ઝાઝા મોઢા અદીઠ | |
| ઝાઝા હાથ રળીયામણાં | |
| ઝાઝી કીડી સાપને ખાઈ જાય | |
| ઝાઝી કીડીઓ સાપને તાણે | |
| ઝાઝી સૂયાણી વિયાંતર બગાડે | |
| ઝાઝી સૂયાણીએ વેતર વંઠે | |
| ઝીણો પણ રાઇનો દાણો | |
| ઝેરના પારખા ન હોય | |
| ઝેરના પારખા ન હોય | |
| ટ | |
| ટ | |
| ટકાની ડોશી અને ઢબુનું મૂંડામણ | |
| ટકાની ડોશી ને રૂપિયો મુંડામણ | |
| ટકે શેર ભાજી ટકે શેર ખાજા | |
| ટકે શેર ભાજી ટકે શેર ખાજાસારું નસરું સૌ સરખું | |
| ટકે શેર ભાજી ને ટકે શેર ખાજા | |
| ટલ્લે ચડાવવું | |
| ટહેલ નાખવી | |
| ટાંટિયો ટળવો | |
| ટાંટીયાની કઢી થઈ જવી | |
| ટાંડી મૂકવી | |
| ટાઢા પહોરની તોપ ફોડવી | |
| ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ | |
| ટાઢું પાણી રેડી દેવું | |
| ટાઢે પાણીએ ખસ ગઈ | |
| ટાઢો ડામ દેવો | |
| ટાયલાવેડાં કરવાં | |
| ટાલિયા નર કો’ક નિર્ધન | |
| ટાલિયા નર કો’ક નિર્ધન | |
| ટીંપે ટીંપે સરોવર ભરાય | |
| ટીપે ટીપે સરવર ભરાય | |
| ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય | |
| ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય | |
| ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય | |
| ટૂંકું ને ટચ | |
| ટેભા ટૂટી જવા | |
| ટોટો પીસવો | |
| ટોણો મારવો | |
| ટોપી પહેરાવી દેવી | |
| ટોપી ફેરવી નાખવી | |
| ટોપી ફેરવી નાખવી | |
| ઠ | |
| ઠ | |
| ઠણઠણગોપાલ | |
| ઠરડ કાઢી નાખવી | |
| ઠરીને ઠામ થવું | |
| ઠરીને ઠીંકરું થઈ જવું | |
| ઠાગાઠૈયા કરવા | |
| ઠાલી રાંડને ઠાઠે દિવો | |
| ઠેકાણે પડવું | |
| ઠેરના ઠેર | |
| ઠોકર વાગે ત્યારે જ અક્કલ આવે | |
| ઠોકર વાગે ત્યારે જ અક્કલ આવે | |
| ઠોઠ નિશાળા ને વત્તરણાઁ ઝાઝાઁ | |
| ઠોઠ નિશાળિયાને વતરણાં ઝાઝાં | |
| ઠોઠ નિશાળિયાને વૈતરણા ઝાઝા | |
| ઠોઠ નીશાળીયાંના વેતરણાં જાજા | |
| ડ-ઢ-ણ | |
| ડ-ઢ-ણ | |
| ડબ્બો ગુલ કરી નાખવો | |
| ડહાપણની દાઢ ઉગવી | |
| ડહાપણની દાઢ ઊગવી | |
| ડાંગે માર્યા પાણી જુદા ન પડે | |
| ડાંફાં મારવા | |
| ડાકણેય એક ઘર તો છોડે | |
| ડાગળી ખસવી | |
| ડાચામાં બાળવું | |
| ડાચું વકાસીને બેસવું | |
| ડાફરિયાં દેવા | |
| ડાબા હાથની વાત જમણાને ખબર ન પડે | |
| ડાબા હાથનો ખેલ | |
| ડાબા હાથે ચીજ મુકી દેવી | |
| ડારો દેવો | |
| ડાહી સાસરે જાય નહિઁ ને ગાઁડી ને શિખામણ આપે | |
| ડાહી સાસરે જાય નહીં ને ગાંડીને શિખામણ દયે | |
| ડાહી સાસરે ન જાય ને ગાંડીને શિખામણ દે | |
| ડાહીબાઈને બોલાવો ને ખીરમાં મીઠું નખાવો | |
| ડીંગ હાંકવી | |
| ડીંડવાણું ચલાવવું | |
| ડુંગર દૂરથી રળિયામણા | |
| ડુંગરા દૂરથી રળિયામણાં –પરો પરિચય ન હોય ત્યાં સુધી સારું | |
| ડૂંગર દૂરથી રળીયામણાં | |
| ડૂબતો તરણૂ જાલે | |
| ડૂબતો માણસ તયણુ જાલે | |
| ડૂબતો માણસ તરણું પકડે | |
| ડોશી મરે એનો વાંધો નહીં, જમ ઘર ભાળી જાય | |
| ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે | |
| ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે | |
| ઢાંકણીમાં પાણી લઈ ડૂબી મર | |
| ઢાંકો-ઢૂંબો કરવો | |
| ઢાંકો-ઢૂંબો કરવો | |
| ઢોરનો ને ચોરનો વિશ્વાસ નાં કરાય | |
| ત | |
| ત | |
| તમાચો મારી ગાલ લાલ રાખવો | |
| તમારે કૂકડે સવાર ~ તમે જેમ કહો તેમ | |
| તમાશાને તેડું ન હોય | |
| તરત દાન ને મહાપુણ્ય | |
| તલપાપડ થવું | |
| તલમાં તેલ નથી | |
| તલવારની ધાર ઉપર ચાલવું | |
| તાંબિયાની તોલડી તેર વાના માંગે | |
| તારા જેવા તાંબિયાના તેર મળે છે | |
| તારા બાપનું કપાળ | |
| તારી અક્કલ ક્યાં ઘાસ ચરવા ગઈ હતી? | |
| તારું મારું સહિયારું ને મારું મારા બાપનું | |
| તારૂ મારૂ સહીયારૂ, પણ મારૂ મારા બાપનું | |
| તાલમેલ ને તાશેરો | |
| તાવડી તેર વાનાં માગે | |
| તીરથે જઈએ તો મૂંડાવું તો પડે જ | |
| તીસમારખાં | |
| તુંબડીમાં કાંકરા | |
| તેજીને ટકોરાને ગધેડાને ડફણાં – | બુદ્ધિશાળી સંકેતથી સમજે ને મૂર્ખ માટે માથાકૂટ કરવી પડે છે |
| તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં | |
| તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં | |
| તેર મહિના વિતાવવા કપરા પડે | |
| તેરી બી ચૂપ ઓર મેરી બી ચૂપ | |
| તેરે માંગન બહોત તો મેરે ભૂપ અનેક | |
| તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ | |
| તેલ જોવાય તેલની ધાર જોવાય | |
| તેલ પાઈને એરંડિયું કાઢવું | |
| તેવળ એટલે ત્રિજો ભાઈ | |
| તોબા પોકારવી | |
| તોળી તોળીને બોલવું | |
| તોળી તોળીને બોલવું | |
| ત્રણ સાથે જાય તો થાય ત્રેખડ ને માથે પડે ભેખડ | |
| ત્રાગું કરવું | |
| ત્રાજવું કોઇની શરમ ન રાખે | ન્યાયપૂર્ણ ફેંસલો તટસ્થ જ હોય |
| ત્રેવડ એટલે ત્રીજો ભાઈ | |
| ત્રેવડ ત્રીજો ભાઈ છે | |
| થ | |
| થ | |
| થાઈ એવાં થઈએ, તો ગામ વચ્ચે રહીએ | |
| થાકશે, ત્યારે પાકશે | |
| થાક્યાના ગાઉ છેટા હોય | |
| થાબડભાણા કરવા | |
| થાય તેવા થઈએ ને ગામ વચ્ચે રહીએ | |
| થાય તો કરવું, નહીં તો બેસી રહેવું | |
| થૂંકના સાંધા કેટલા ટકે? | |
| થૂંકના સાંધા કેટલા દી ટકે? | |
| થૂંકેલું પાછું ગળવું | |
| થૂંકેલું પાછું ગળવું | |
| થોડું ખાવું ને મોટાની સાથે રહેવું | |
| થોડું બોલે તે થાંભલો કોરે | |
| થોડું બોલે તો જીતી જાય, ને બહુ બોલે તે ગોદા ખાય | |
| થોડું રાંધ, મને પીરસ, ને ભૂખી રહે તો મારા સમ | |
| થોડું સો મીઠું | |
| થોડે થોડે ઠીક જ થાય | |
| થોડે નફે બમણો વકરો | |
| થોડે બોલે થોડું ખાય | |
| દ | |
| દયા ડાકણને ખાય | |
| દરજીનો દીકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે | |
| દરદ મઈટુ એટલે વૈદ વેરી | |
| દવાથી ના મટે ઈ દૂવાંથી મટે | |
| દશેરાના દિવસે જ ઘોડુ ન દોડે | |
| દશેરાનાં દિવસે ઘોડા ન દોડે | |
| દળ ફરે વાદળ ફરે , ફરે નદી ના પુર પણ શુરા બોલ્યા નવ ફરે , ભલે પશ્ચિમ ઉગે સૂર |
|
| દળી, દળીને ઢાંકણીમાં | |
| દળી, દળીને ઢાંકણીમાં | |
| દાંત કાઢવા | |
| દાંત ખાટા કરી નાખવા | |
| દાંતે તરણું પકડવું | |
| દાઝ્યા ઉપર ડામ | |
| દાઝ્યા પર ડામ | |
| દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી | |
| દાણો દબાવી જોવો | |
| દાણો દબાવી/ચાંપી જોવો | |
| દાધારિંગો | |
| દાનત ખોરા ટોપરા જેવી | |
| દામ કરે કામ અને બીબી કરે સલામ | |
| દાળમાં કાળું | |
| દિ નો ક્યાં દૂકાળ છે? | |
| દિ ભરાઈ ગયા છે | |
| દિવાલને પણ કાન હોય | |
| દિવાલનેય કાન હોય | |
| દી ફરવો | |
| દી ભરાઈ ગયા છે | |
| દી વળવો | |
| દી વારે ઈ દિકરા | |
| દીકરી એટલે સાપનો ભારો | |
| દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય | |
| દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય | |
| દીકરી પારકી થાપણ | |
| દીધા કરતા દયા ભલી | |
| દીધે પે દયા ભલી | |
| દીવા તળે અંધારું | |
| દીવા તળે અંધારુંપ઼માણિકતા જ્યાં ત્યાં અન્યાય | |
| દીવાલને પણ કાન હોય | |
| દુ:ખતી રગ દબાવવી | |
| દુ:ખનું ઓસડ દહાડા | |
| દુ:ખે છે પેટ અને કૂટે છે માથું | |
| દુ:ખે પેટ ને કૂટે માથું | |
| દુઃખનું ઓસડ દહાડા | સમય પસાર થાય એમ દુઃખ ની માત્ર ઘટતી જાય |
| દુકાળમા અધિક માસ | |
| દુકાળમાં અધિક માસ | દુષ્કાળમાંઅનેક આફતો નો સામનો કરવો પડે ત્યાં તેજ, દુઃખમાં વધુ દુઃખ |
| દુખનાં રોદણાં નાં રોવાય | |
| દુખનુ ઓસળ દહાળા | |
| દુખે છે પેટમાં ને કૂટે છે માથું | |
| દુઝણી ગાયની લાત પણ સારી ~ ફાયદો કરાવનારના દોષ પણ સહી લેવા | |
| દુનિયાનો છેડો ઘર | માણસ દુનિયામાં બધે ભમે પણ પોતાને સાચી સુખ શાંતિનો અનુભવતો ઘરમાં જ થાય છે |
| દુબળાં ઢોરને બગાં ઝાઝી | |
| દુબળો સિપાઈ ઢેઢવાડે બળીયો | |
| દુર થી ડુંગરા રળિયામણા | |
| દુરથી ડુંગર રળિયામણા | દુરથી બધુજ સરખું દેખાય |
| દૂઝણી ગાયની લાત ભલી | |
| દૂઝતી ગાયની લાત ભલી | |
| દૂધ પાઈને સાપ ઉછેરવો | |
| દૂધ, સાકર, એલચી, વરીઆળી ને દ્રાક્ષ | |
| દૂધ, સાકર, એલચી, વરીઆળી ને દ્રાક્ષ | |
| દૂધના દૂધમાં પાણીના પાણીમાંપરિશ્રમનો પૈસો ફળે | |
| દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી કરી નાખવું | |
| દૂધનો દાઝેલો છાશ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ | |
| દૂધનો દાઝેલો છાસ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ | |
| દૂધમાં અને દહીંમાં પગ રાખવો | |
| દૂધમાંથી પોરા કાઢવા | |
| દૂધે વાળુ જે કરે, તે ઘર વૈદ ન જાય | |
| દૂધે વાળુ જે કરે, તે ઘર વૈદ ન જાય | |
| દૂરથી ડુંગર રળિયામણાં | |
| દે દામોદર દાળમાં પાણી | |
| દેખવું નહિ અને દાઝવું નહિ | |
| દેડકાનો જીવ જાયને કાગડાને રમત થાય | |
| દેવ દેવલા સમાતા ન હોય ત્યાં પૂજારાને ક્યાં બેસાડવા | |
| દેવું ત્યારે વાયદો શો ? | |
| દેશ તેવો વેશ | |
| દોડવું હતું ને ઢાળ મળ્યો | |
| દોમ દોમ સાયબી | |
| દોરડી બળે પણ વળ ન છૂટે | |
| દોરી બળે પણ વળ ના છોડે | પાયમાલ થઈ જાય તોય અકડાઈ ના છોડે |
| દ્રાક્ષ ખાટી છે | |
| દ્રાક્ષ ખાટી છે | |
| ધ | |
| ધ | |
| ધકેલ પંચા દોઢસો | |
| ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર | |
| ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર | |
| ધણીને ગમ્યું તે ઢાંકણીમાં –ખુદને ગમ્યું તે સારું | |
| ધનોત-પનોત કાઢી નાખવું | |
| ધરતીનો છેડો ઘર | |
| ધરમ કરતાં ધાડ પડી | |
| ધરમ ધક્કો | |
| ધરમ ની ગાય નાં દાંત ના ગણાય | |
| ધરમના કામમાં ઢીલ ન હોય | |
| ધરમની ગાયના દાંત ન જોવાય | |
| ધરમની ગાયના દાંત ના જોવાય ~ | મફત મેળવેલી વસ્તુઓનો દોષ ન જોવાય |
| ધરમની ગાયના દાત ન જોવાય | |
| ધરમીને ત્યા ધાળ | |
| ધારીયુ ધણીનું થાય | |
| ધાર્યું ધણીનું થાય | |
| ધિરજ નાં ફળ મિઠાં | |
| ધીરજના ફળ મીઠા | ધીરજ રાખવાથી અનેક લાભ થાય છે |
| ધીરજના ફળ મીઠા હોય | |
| ધીરજનાં ફળ મીઠાં | |
| ધુમાડાને બાચકા ભર્યે દહાડો ન વળે | |
| ધૂળ ઉપર લીંપણ ન કરાય | |
| ધૂળ કાઢી નાખવી | |
| ધોકે નાર પાંસરી | |
| ધોતિયા છૂટી જવા | ગભરાઈ જવુ |
| ધોબિનો કુતરો ના ઘરનો કે ના ઘાટ નો | |
| ધોબી નો કુતરો ન ઘરનો ન ધાટનો | બન્ને પક્ષ બાજુ કામ કરનાર નિષ્ફળ જાય છે |
| ધોબીનો કૂતરો ન ઘર નો, ન ઘાટનો | |
| ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો | |
| ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો | |
| ધોયેલ મુળા જેવો | |
| ધોયેલ મૂળા જેવો | |
| ધોલધપાટ કરવી | |
| ધોળા તો ગધેળાય હોય | |
| ધોળા દિવસે તારા દેખાવા | |
| ધોળાંમાં ધૂળ પળી | |
| ધોળામાં ધૂળ પડી | |
| ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે | |
| ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે | |
| ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે | |
| ધોળે ધરમે | |
| ન | |
| ન આવડે ભીખ તો વૈદું શીખ | |
| ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં | |
| ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં | |
| ન બોલવામાં નવ ગુણ | |
| ન બોલવામાં નવગુણ મૌન રહેવું એ | |
| ન બોલ્યામાં નવ ગુણ | |
| ન મળી નારી એટલે સહેજે બાવા બ્રહ્મચારી | |
| ન મામા કરતા કહેણો મામો સારો | |
| ન | |
| નકલમાં અક્કલ ન હોય | |
| નકલમાં અક્કલ નહીં | |
| નગારખાનામાં પીપૂડીનો અવાજ ક્યાંથી સંભળાય? | |
| નજર ઉતારવી | |
| નજર બગાડવી | |
| નજર લાગવી | |
| નજરે ચડી જવું | |
| નજરે જોયાનું ઝેર છે | |
| નથ ઘાલવી | |
| નદીના મૂળ અને ઋષિના કુળ ન શોધાય | |
| નબળી ગાયને બગાઈ જાજી | |
| નબળો ધણી બાયડી પર સુરોપુરો | |
| નબળો ધણી બૈરી પર શૂરો | |
| નમાજ પડતા મસીદ કોટે વળગી | |
| નમાજ પઢતાં મસીદ કોટે વળગીસારું કામ કરવા જતા આફત આવી | |
| નમે ઈ પ્રભુને ગમે | |
| નમે તે સૌને ગમે | |
| નરમ ઘેંશ જેવો | |
| નવ ગજના નમસ્કાર | |
| નવરો ધૂપ | |
| નવરો નખ્ખોદ વાળે | |
| નવરો બેઠો નખ્ખોદ કાઢે | |
| નવરો બેઠો નખ્ખોદ વારેકામ વગરનો મુશ્ક્લી ઉભી કરે | |
| નવરો બેઠો નખ્ખોદ વાળે | |
| નવરો વાલંણ પાટલા મુડે | |
| નવાણિયો કૂટાઈ ગયો | |
| નવાણુંનો ધક્કો લાગવો | |
| નવી ગિલ્લી નવો દાવ | |
| નવી વહુ નવ દહાડા | |
| નવું નવ દી તાણી તાણીને તેર દી | |
| નવે નાકે દિવાળી | |
| નવો ભૂવો જાજૂ ધૂણે | |
| નવો મુલ્લો બાંગ વધુ જોરથી પોકારે | |
| નવો મુસલમાન નવ વાર નમાજ પઢે | |
| નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા ઊભા થાય | |
| નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા વાગે | |
| નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે | |
| નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે | |
| નસીબનો બળિયો | |
| ના બોલવામાં નવ ગુણ | |
| ના બોલ્યાં મા નવ ગણ | |
| ના મામા કરતા કાણો મામો સારો | |
| નાક ઊંચું રાખવું | |
| નાક કપાઈ જવું | |
| નાક કપાવી અપશુકન ન કરાવાય | |
| નાક કાપે તોય ઉગે | |
| નાક લીટી તાણવી | |
| નાકે છી ગંધાતી નથી | |
| નાગાઓએ કપડાની દુકાન ખોલી | |
| નાગાની પાંચશેરી ભારે | |
| નાગાની પાનશેરી ભારે હોય | |
| નાગાની પુંઠે બાવળ ઉગે તોય છાંયો થાય | |
| નાગાને નાવાનુય શું ને નીચોવાનું શું? | |
| નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ? | |
| નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ? | |
| નાગાને લૂંટાયાનો ભો શો? | |
| નાચ ન જાને આંગન ટેઢા | |
| નાચ ના જાણે ને આંગણું વાંકુ | |
| નાચવા જવું અને ઘુંમટો તાંણવોએવું કામ ન કરવું જેથી મોં સંતાળવું | |
| નાચવું ન હોય તો આંગણું વાંકુ | |
| નાચવું નહિ ત્યારે આંગણું વાકું | કામ ના કરવુ ત્યારે ખોટું બહાનું બતાવાવવું |
| નાચવું નહી એને આગણું વાકું | કામ કરવાનું મન ન હોવુંં |
| નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ | |
| નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ | |
| નાણા વગરનો નાથીયો,નાણે નાથા લાલ | |
| નાણું આવશે પણ ટાણું નહિ આવે | |
| નાણું મળશે પણ ટાણું નહિ મળે | |
| નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| નાના મોઢે મોટી વાત | |
| નાનું પણ નાગનું બચ્ચું ~ ઉંમર કે કદ નાનું પણ શક્તિ વધું:~> | |
| નાનો પણ રાઈનો દાણો | |
| નામ છે એનો નાશ છે | |
| નામ મોટા દર્શન ખોટા | |
| નામું માંડવું | |
| નીર-ક્ષીર વિવેક | |
| નેવાંનાં પાણી મોભારે નાં ચડે | |
| નેવાના પાણી મોભે ના ચડે | |
| નોકર ખાય તો નફો જાય, શેઠ ખાય તો મૂડી જાય | |
| નોકર ખાય તો નફો જાય, શેઠ ખાય તો મૂડી જાય | |
| નોકર ખાય તો નફો જાય, શેઠ ખાય તો મૂડી જાય | |
| પ | |
| પંચ કહે તે પરમેશ્વર | |
| પંચકી લકડી એક કા બોજ | |
| પઈની પેદાશ નહિ ને ઘડીની ફુરસદ નહિ | |
| પઈની પેદાશ નહીં ને ઘડીની નવરશ નહીં | |
| પગ કુંડાળામાં પડી જવો | |
| પગ ન ઊપડવો | |
| પગ લપસી જવો | |
| પગચંપી કરવી | |
| પગપેસારો કરવો | |
| પગભર થવું | |
| પગલાં પાડવા/પગલાં ઓળખવા | |
| પગે માછલાં મારે ને મોડે રાંમ પુકારે | |
| પછેડી એટલી સોડ તણાય | |
| પટ રાખવી | આબરૂ બચાવવી |
| પટેલની ઘોડી પાદર સુધી | |
| પટેલની ઘોડી પાદર સુધી ~ મર્યાદિત વિસ્તારમાં જ શક્તિમાન હોવું | |
| પટોળે પડી ભાત, ફાટે નહીં પણ ફીટે નહીં | |
| પડતો બોલ ઝીલવો | |
| પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ | |
| પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ | |
| પડ્યા પર પાટું | |
| પડ્યાં ઉપર પાટું | |
| પડ્યો પોદળો ધૂળ ઉપાડે | |
| પઢાવેલો પોપટ | |
| પત્તર ખાંડવી | |
| પથારો પાથરવો | |
| પથ્થર ઉપર પાણી | |
| પરચો આપવો/દેખાડવો | |
| પરણ્યા નથી પણ પાટલે તો બેઠા છો ને? | |
| પરાણે પ્રીત થાય નહીં | |
| પલાળ્યું છે એટલે મૂંડાવવું તો પડશે જ ને | |
| પવન પ્રમાણે સઢ ફેરવવો | |
| પહેતા પાણીમાં હાથ ધોઈ લેવા | |
| પહેલુ સુખ તે જાતે નર્યા | |
| પહેલું સુંખ તે જાતે નર્યાશરીર સારું તો બધું જ સારું | |
| પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા | તંદુરસ્તી એ પ્રથમ સુખ છે |
| પહેલો ઘા પરમેશ્વરનો | |
| પહેલો સગો પાડોશી | |
| પહોંચેલ માયા/બુટ્ટી | |
| પાંચમની છઠ્ઠ ક્યારે ન થાય | |
| પાંચમાં પૂછાય તેવો | |
| પાંચે ય આંગળી ઘીમાં | |
| પાંચે ય આંગળી સરખી ન હોય | |
| પાંચે ય આંગળીએ દેવ પૂજવા | |
| પાંસરુંદોર કરી નાખવું/થઈ જવું | |
| પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે | |
| પાકા ઘડે કાઠા ન ચડે | |
| પાકે ઘડે કાંઠા ન ચઢેઅમુક વસ્તુ વીતી ગયા પછી પરિસ્થિતિ ન બદલાય | |
| પાકે ઘડે કાઠાં ન ચડે | ઉમર થયા પછી કુટેવોમાં સુધારો ન આવે |
| પાઘડી ફેરવી નાખવી | |
| પાઘડીનો વળ છેડે | |
| પાઘડીનો વળ છેડે આવે | |
| પાછો આવ્યો | |
| પાટિયા દેવાવા | છાતી બેસી જવી |
| પાટિયાં બેસી જવાં | |
| પાટો બાઝવો | |
| પાઠ ભણાવવો | |
| પાડા ઉપર પાણી | |
| પાડા મૂંડવાં | |
| પાડાનાં વાંકે પખાલીને ડામ | |
| પાડાને વાંકે પખાલીને ડામ | |
| પાડાને વાંકે પખાલીને ડામ ~ વાંક કોઇનો ને સજા બીજાને | |
| પાડાને વાકે પખાલીને ડામ | એક ની ભૂલને લીધે બીજાને સજા થવી |
| પાડો ચાલે પાંચ ગાઉૂ ને પખાલી ચાલે પંદર ગાઉૂ | |
| પાણાં ઉપર પાણી | |
| પાણી ઉતારવું | |
| પાણી ચડાવવું | |
| પાણી દેખાડવું | |
| પાણી પહેલા પાળ બાંધવી | |
| પાણી પહેલા પાળ બાંધી લેવી સારી | |
| પાણી પહેલાં પાળ બાંધવી | કોઇ પણ કામ તેના નિરધારિત સમય પહેલા કરવાથી તે કામમાં ફાયદો થાય છે |
| પાણી પહેલાં પાળ બાંધવીઅગમચેતી વાપરવી | |
| પાણી પાણી કરી નાખવું | |
| પાણી પીને ઘર પૂછવું | |
| પાણી ફેરવવું | |
| પાણી માપવું | |
| પાણીચું આપવું | |
| પાણીમાં બેસી જવું | |
| પાણીમાં રહીને મગર સાથે વેર ન બંધાય | |
| પાણીમાં રહેવું ને મગર હારે વેર બાંધવું | |
| પાણીમાંથી પોરા કાઢવા | |
| પાણીમાંથી પોરા કાઢે | |
| પાનો ચડાવવો | |
| પાપ છાપરે ચડીને પોકારે | |
| પાપડતોડ પહેલવાન | |
| પાપડી ભેગી ઈયળ બફાય | |
| પાપનો ઘડો કોક દિ ફૂટે | |
| પાપનો ઘડો ભરાઈ જવો | |
| પાપળી ભેગી ઈયળ બફાયસારાં ભેગું ખરાબ પણ ખેંચાય | |
| પાપી પેટનો સવાલ છે | |
| પારકા કજિયા ઉછીના ન લેવાય | |
| પારકા છોકરાને જતિ કરવા સૌ તૈયાર હોય | |
| પારકાં છોકરાંને જતિ કરવા | |
| પારકાંના મહેલ જોય આપણાં જૂંપડાં ના બળાય | |
| પારકિ માં કાન વિંધે | |
| પારકી આશ સદા નિરાશ | |
| પારકી આશ સદા નીરાશ | |
| પારકી છઠ્ઠીનો જાગતલ | |
| પારકી પંચાતમાં શું કામ પડવું | |
| પારકી મા જ કાન વિંધે | |
| પારકી મા જ કાન વીંધે | લોહીનો સંબંધ ન હોય તે વ્યકિત જ કષ્ટદાયક કેળવણી આપી શકે છે |
| પારકી માં કાન વીંધે | |
| પારકી રોટલીની કોર મિઠી | |
| પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ | |
| પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ | |
| પારકે પાદર પહોળા થવું | |
| પારકે પૈસે દિવાળી | |
| પારકે પૈસે પરમાનંદ | |
| પારકે ભાણે મોટો લાડુંબીજાની વસ્તુ સારી લાગે | |
| પારકે ભાણે લાડુ મોટો દેખાય | |
| પાવિયાંને શું પાનો ચડે? | |
| પાશેરામાં પહેલી પુણી છે | |
| પાશેરામાં પહેલી પૂણી છે | |
| પિયરની પાલખી કરતાં સાસરિયાની સૂળી સારી | |
| પિળુ એટલુ સોનુ ના હોય | |
| પીઠ પાછળ ઘા | |
| પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ | |
| પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ | |
| પુણ્ય પરવારી જવું | |
| પુત્રના લક્ષણ પારણામા અને વહુના લક્ષણ બારણામા | |
| પુત્રના લક્ષણ પારણામાંથી ને વહુના લક્ષણ બારણામાંથી | |
| પુત્રનાં લક્ષણ પારણાં માં અને વહુનાં લક્ષણ બારણાં માં | |
| પુરાણ માંડવું | |
| પૂઈછે પંડિત થવાય | |
| પેટ કરાવે વેઁઠ | |
| પેટ કરાવે વેઠ | |
| પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું ન કરાય | |
| પેટ છે કે પાતાળ ? | |
| પેટ છે કે પાતાળ ? | |
| પેટ ઠારવું/પેટ બાળવું | |
| પેટ પકડીને હસવું | |
| પેટ પર પાટું મારવું | |
| પેટ માંથે પોટલાં નાં બંધાય | |
| પેટ મોટું રાખવું | |
| પેટછૂટી વાત કરવી | |
| પેટનું પાણી ન હલવું | |
| પેટનો ખાડો પૂરવો | |
| પેટનો બળ્યો ગામ બાળે | |
| પેટપૂજા કરવી | |
| પેટમાં ઘુસી જવું | |
| પેટમાં પેસીને પગ પહોળા કરવા | |
| પેટમાં ફાળ પડવી | |
| પેટિયું રળી લેવું | |
| પેટે પાટા બાંધવા | |
| પૈ ની પેદાશ નહી અને ઘડીની નવરાશ નહી | |
| પૈસા તો ડાબા હાથનો મેલ છે | |
| પૈસાનું પાણી કરવું | |
| પૈસો મારો પરમેશ્વર ને હું પૈસાનો દાસ | |
| પોચું ભાળી જવું | |
| પોત પ્રકાશવું | |
| પોતાના પગ નીચે રેલો આવે ત્યારે જ ખબર પડે | |
| પોતાની ગલીમાં કુતરો પણ સિંહ | |
| પોતાને તુબડે તરવુ | આપબળથી જીવવુ |
| પોતાનો કક્કો જ ખરો કરવો | |
| પોતિયા ઢીલા થઈ જવા | |
| પોતિયું કાઢીને ઊભા રહેવું | |
| પોથાં તે થોથાં, અને ડાચાં તે સાચાં | |
| પોથી માંહેના રીંગણા | |
| પોથીમાંના રીંગણાંમાત્ર કહૈવા પૂરતી વાત | |
| પોદળામાં સાંઠો | |
| પોદળો પડ્યો તો ધૂળ લઇને ઉખડે | |
| પોપટીયું જ્ઞાન | |
| પોપાબાઈનું રાજ | |
| પોબારા ગણી જવા | |
| પોમલી જણે ને પોમલો શુઆવડ ખાએ | |
| પોલ ખૂલી ગઈ | |
| પોલ ખૂલી ગઈ | |
| પ્રસાદી ચખાડવી | |
| પ્રીત પરાણે ન થાય | |
| ફ | |
| ફ | |
| ફઈને મૂછ ઉગે તો તેને કાકો કહેવાય | |
| ફટકો પડવો | |
| ફણગો ફૂટવો | |
| ફના- ફાતિયા થઈ જવા | |
| ફનાફાતિયા થઈ જવું/કરી નાખવું | |
| ફરે ઈ ચરે, બાંઈધો ભુઈખે મરે | |
| ફરે તે ચરે | |
| ફરે તે ચરે ને બાંધ્યું ભૂખે મરે | |
| ફરે તે ચરે, બાંધ્યા ભૂખ્યા મરે | |
| ફસકી જવું | |
| ફાંકો રાખવો | |
| ફાચર મારવી | |
| ફાટીને ધુમાડે જવું | |
| ફાવ્યો વખણાય | |
| ફાળિયું ખંખેરી નાખવું | |
| ફિશિયારી મારવી | |
| ફીંફાં ખાંડવાં | |
| ફીફા ખાંડવા | મિથ્યા પ્રયત્ન કરવા |
| ફુલ નહિ તો ફુલની પાંખડી | |
| ફૂ થઇ જવુ | નાશ થઇ જવો |
| ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો | |
| ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો | |
| ફૂટી બદામના ભાવે | |
| ફૂલ નહિ તો ફૂલની પાંખડીયથા શકિત આપવું | |
| ફૂલાઈને ફાળકો થઈ જવું | |
| ફૂલીને ફાળકો થવું | આનંદ માં જુમવું |
| ફોદેફોદા ઊડી જવા | |
| બ | |
| બંધ બેસતી પાઘડી પહેરી લેવી | |
| બકરાંના વાડા હોય, સિંહના નહીં | |
| બકરી બે થઇ જવુ | સાવ નરમ થઇ જવુ |
| બકરી ય કાળી ને ભેંસેય કાળી | |
| બકરીએ કાળીને ભેંસેય કાળી | |
| બકરું કઢતા ઉંટ પેઠું | |
| બકરું કાઢતા ઊંટ પેઠું | |
| બકરું કાઢતા ઊંટ પેસે ~ નાનું વિધ્ન દૂર કરવા જતાં મોટું વિધ્ન આવી પડે | |
| બકરૂ કાઢતા ઉંટ પેઠૂં | |
| બક્ષિસ લાખની પણ હિસાબ કોડીનો | |
| બગભગત | |
| બગભગત-ઠગભગત | |
| બગલમાં છરી અને ગામમાં ઢંઢેરો | |
| બગલો એક પગે તપ કરે, માછલુ દેખીને મેલે મોઢામાં | |
| બગલો પાવશ બેઠો | |
| બગાસું ખાતા પતાસું મળ્યું | |
| બત્રીસ કોઠે દીવા પ્રગટ્યા | |
| બધો ભાર અંતે કન્યાની કેડ પર આવે | |
| બધો ભાર કન્યની કેડ પર | |
| બધો ભાર કન્યાની કેડ પર | |
| બલિદાનનો બકરો | |
| બહેરો બે વાર હસે | |
| બળ કોનાં બાપનું | |
| બળતાંમાં ઘી હોમવું | |
| બળતું ઘર કૃષ્ણાર્પણ કરવું | |
| બળિયાના બે ભાગ | |
| બળિયાનાં બે ભાગ વધુ લાભ મેળવે | |
| બળીયાં ના બે ભાગ | |
| બળીયાના બે ભાગ | બળવાન માણસ બળવાન કારણે હમેશા વધુ લઇ જાય |
| બાંધી મુઠી લાખની | |
| બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ઉઘાડી વા ખાય | |
| બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ખોલો તો રાખની | |
| બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ઉઘાડી વા ખાય | |
| બાંધી મૂઠી લાખની | કોઇ ખનગી વાત જાહેર ન થાય ત્યાં સુધીજ વ્યકિતની આબરૂ જળવાઇ રહે છે |
| બાંધે એની તલવાર | |
| બાઈ બાઈ ચારણી | |
| બાઈને કોઈ લે નહિ ને ભાઈને કોઈ આપે નહિ | |
| બાડા ગામમાં બે બારશ | |
| બાપ એવા બેટા વડ એવા ટેટામાબાપનાં સંસ્કાર સંતાનમાં ઉતરે | |
| બાપ તેવા બેટા ને વડ તેવા ટેટા | |
| બાપ નુ ના માને ઈ બાવાનુ ક્યાંથી માને | |
| બાપ શેર તો દીકરો સવા શેર | |
| બાપના કૂવામાં ડુબી ન મરાય | |
| બાપના પૈસે તાગડધીન્ના | |
| બાપનું વહાણ ને બેસવાની તાણ | |
| બાપે માર્યા વેર | |
| બાફી મારવું | |
| બાર ગાઉએ બોલી બદલાય | |
| બાર ગાવે બોલી બદલે, તરવર બદલે શાખા બુઢાપામાં કેશ બદલે, પણ લખણ ના બદલે લાખા | |
| બાર બાવા ને તેર ચોકા | |
| બાર ભૈયા અને તેર ચૌકા | જૂથ નાનું પણ મતભેદ ઘણા |
| બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે | |
| બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે | |
| બાર વર્ષે બાવો બાલ્યો | |
| બાર વર્ષે બાવો બોલ્યો તારુ સત્યાનાશ જાય | |
| બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી | |
| બારે બુધ્ધી ને સોળે સાન | |
| બારે મેઘ ખાંગા થવા | |
| બારે વહાણ ડૂબી જવા | |
| બાવળ વાવો તો કાંટા ઉગે અને આંબો વાવો તો કેરી મળે | |
| બાવળીયા વાવો તો કાંટા લાગે ને આંબા વાવો તો કેરી ખાવ | |
| બાવા બાર ને લાડવા ચાર | |
| બાવાના બેઉ બગડ્યા | |
| બાવાના બેય બગડે | |
| બાવાના બેવુ બગડે | |
| બાવાનાં બે બગડ્યા બે બાજુથી પસ્તાવું | |
| બાવાનાં બેવુ બગડે | |
| બાવો ઉઠ્યો બગલમાં હાથ | |
| બાવો બેઠો જપે જે આવે તે ખપે | |
| બિલાડીના કીધે શીંકુ ન ટૂટે | |
| બિલાડીના પેટમાં ખીર ન ટકે, બૈરાંના પેટમાં વાત ન ટકે | |
| બિલાડીના પેટમાં ખીર ન ટકે, બૈરાંના પેટમાં વાત ન ટકે | |
| બિલાડીની ડોકે ઘંટ બાંધે કોણ? | |
| બિલાડીનું બચ્ચું સાત ઘેર ફરે | |
| બિલાડીને દૂધ ભળાવો તો પછી શું થાય ? | |
| બિલાડીને દૂધ ભળાવો તો પછી શું થાય ? | |
| બીજાની ચિતા પર પોતાની ભાખરી શેકી લેવી | |
| બીડું ઝડપવું | |
| બે ઘરનો પરોણો ભૂખે મરે | |
| બે પાંદડે થવું | |
| બે પાડા લડે તેમાં ઝાડનો ખો નીકળે | |
| બે બદામનો માણસ | |
| બે બાજુની ઢોલકી વગાડવી | |
| બેઉ હાથમાં લાડવા | |
| બેગાની શાદીમેં અબ્દુલ્લા દિવાના | |
| બેઠાં બેઠાં ખાધે તો કુબેરના ભંડાર પણ ખૂટી જાય | |
| બેડાં ઉપર બેડુ ચડે તે પંણીઆરીને ભાર | |
| બૈરાંની બુદ્ધિ પગની પાનીએ | |
| બૈરાંની બુધ્ધિ પગની પાનીએ | |
| બોકડો વધેરવો | |
| બોડી-બામણીનું ખેતર | |
| બોલીને નાં બગાડાય | |
| બોલીને ફરી જવું | |
| બોલે ઈ બે ખાય | |
| બોલે એના બોર વેચાય | |
| બોલે એનાં બોર વેચાયકહ્યા વિના કોઇ ન જાણે | |
| બોલે તેના બોર વહેચાય | |
| બોલે તેના બોર વેંચાય | |
| બોલે તેના બોર વેચાય | |
| બોળી બામણીનું ખેતર | |
| બ્રાહ્મણી વંઠે તો તરકડે જાય | |
| બ્રાહ્મણી વંઠે તો તરકડે જાય | |
| ભ | |
| ભડનો દીકરો | |
| ભણેલા ભીંત ભૂલે | |
| ભણ્યો ભૂલે ને તારો ડૂબેગમે તેની પણ ભૂલ થઇ શકે | |
| ભભૂતિ ચોલાવવી | ધનમાલ વિનાનુ કરવુ |
| ભરડી મારવું | |
| ભરાઈ પડવું | |
| ભરોસાની ભેંસ પાડો જણે | |
| ભલભલાને ભૂ પાઈ દેવું | |
| ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશું શ્રીગોપાળ | |
| ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશું શ્રીગોપાળ | |
| ભલું થયું ભાગી જંજાળનિરાંત અનુભવવી | |
| ભસતાં કૂઈતરા કઈડે નય ને ગાઈજા મે વરહે નઈ | |
| ભસતાં કૂતરાં ભાગ્યે જ કરડે – લાંબી લાંબી વાતો કરનારથી કંઇ થઇ શકતું નથી | |
| ભાંગરો વાટવો | |
| ભાંગ્યાનો ભેરુ | |
| ભાંગ્યું તો ય ભરુચ | |
| ભાંડો ફૂટી ગયો | |
| ભાગતા ભૂતની ચોટલી ભલી | |
| ભાગશાળીને ભૂત રળે | |
| ભાગ્યશાળીને ભૂત રળે | |
| ભાભોજી ભારમાં તો વહુ લાજમાંબન્ને પક્ષે મુજવણમાં રહેવું | |
| ભાવતુ હતુ ને વૈદે કીધુ | |
| ભાવતું હતું ને વૈદે કીધું | પોતાને પસંદ હોય અને હિતકારી આપણને તેજ કામ કરવાનું કહે |
| ભાવતું હતુને વૈદ્યે કહ્યું | પોતાને ગમતું હોય અને હિતેચ્છુ પણ એજ સૂચવે |
| ભાવતુતુ ને વૈદ્યે કીધુ | |
| ભીંતને પણ કાન હોય છે | |
| ભીખના હાંલ્લા શીંકે ન ચડે | |
| ભીડ ભાંગે ઈ ભાઈ | |
| ભુખ્યો ભજન નાં કરે | |
| ભુવો ધૂણે પણ નાળિયેર તો ઘર ભણી જ ફેંકે | |
| ભૂંડાથી ભૂત ભાગે | |
| ભૂંડાને પણ સારો કહેવડાવે તેવો છે | |
| ભૂખે ભજન ન હોઈ ગોપાલા | |
| ભૂત ગયું ને પલિત આવ્યું | |
| ભૂતનું સ્થાનક પીપળો | |
| ભૂતોભાઈ પણ ઓળખતો નથી | |
| ભૂલ્યા ત્યાંથી ફરી ગણો | |
| ભેંશ આગળ ભાગવત | |
| ભેંશ ભાગોળે, છાશ છાગોળે અને ઘેર ધમાધમ | |
| ભેંશના શીંગડા ભેંશને ભારી | |
| ભેંશના શીંગડા ભેંશને ભારી | |
| ભેંસ આગળ ભાગવત | |
| ભેંસ આગળ ભાગવત – અણસમજુને ઉપદેશ આપવો નકામો | |
| ભેંસ આગળ ભાગવત ના સમજ લોકોને શીખામણ આપવી | |
| ભેંસ ભાગોળે અને છાશ છાગોળે | |
| ભેંસ ભામણને ભાજી, પાણી દેખી રાજી | |
| ભેખડે ભરાવી દેવો | |
| ભેજાગેપ | |
| ભેજાનું દહીં કરવું | |
| ભેસ આગળ ભાગવત | |
| ભેસ ભાગોળે અને છાશ છાગોળે | |
| ભોઈની પટલાઈ | |
| ભોઈની પટલાઈ | |
| ભોળાનો ભગવાન | |
| મ | |
| મ | |
| મંકોડી પહેલવાન | |
| મકાન ક્યે મને ઉખેરી જો, વરો ક્યે મને આદરી જો | |
| મગ જે પાણીએ ચડતા હોય તે પાણીએ જ ચડાવાય | |
| મગજમાં રાઈ ભરાઈ જવી | |
| મગનું નામ મરી ન પાડે | |
| મગરનાં આંસુ સારવા | |
| મણ મણની ચોપડાવવી | |
| મણનું માથું જાય પણ નવટાંકનું નાક ન જાય | |
| મણનું માથું ભલે જાય પણ નવટાંકનું નાક ન જાય | |
| મન ઊતરી જવું | |
| મન ચંગા તો કથરોટમાં ગંગામન શુદ્ધ હોય તો યાત્રાકરવી જરૂરનથી | |
| મન ચંગા તો કથરોટમેં ગંગા | |
| મન ઢચુપચુ થઈ જવું | |
| મન દઈને કામ કરવું | |
| મન મનાવવું/મારીને રહેવું | |
| મન મોટું કરવું | |
| મન હોય તો માંડવે જવાય | |
| મન હોય તો માળવે જવાય | |
| મન, મોતી ને કાચ, ભાંગ્યા સંધાય નહિ | |
| મનનો ઊભરો ઠાલવવો | |
| મનમાં પરણવું ને મનમાં રાંડવું | |
| મનમાં પરણ્યાં ને મનમાં રાંડ્યા | |
| મનુષ્ય યત્ન, ઈશ્વર કૃપા | |
| મફતકા ચંદન ઘસબે લાલિયા | |
| મરચા લાગવા | |
| મરચાં લેવા | |
| મરચાં વાટવા | |
| મરચું-મીઠું ભભરાવવું | |
| મરતાને સૌ મારે | |
| મરતો ગયો ને મારતો ગયો | |
| મસાણમાંથી મડા બેઠા કરવા | |
| મસાણેથી મડદાં પાછાં ન આવે | |
| મસીદમાં ગયું’તું જ કોણ? | |
| મહાણેથી મળદા પાછા ના આવે | |
| મહેતો મારે નહિ મહેતો ભણાવે નહિસારો દેખાનય પણ આવડત ન હોય | |
| મહેતો મારે ય નહિ અને ભણાવે ય નહિ | |
| મળદાં માંથે વીજળી પળી | |
| મળદાને જમની શું બીક? | |
| મળે તો ઈદ, ન મળે તો રોજા | |
| મા ઈ મા બીજા વગડાનાં વા | |
| મા કરતાં માસી વહાલી લાગે | |
| મા તે મા, બીજા બધા વગડાના વા | |
| મા તે મા, બીજા વગડાના વા | |
| મા તે મા, બીજા વગડાનાં વા | |
| મા તેવી દીકરી, ઘડો તેવી ઠીકરી | |
| મા મૂળો અને બાપ ગાજર વર્ણસંકરની બાબત બનવી | |
| મા મૂળો ને બાપ ગાજર | |
| માંકડને મોં આવવું | |
| માંગો તો હજાર હાથ વાળા પાસેજ માંગો | |
| માંગ્યા વિના મા પણ ન પીરસે | |
| માંગ્યું મોત ના આવે | |
| માંડીવાળેલ | |
| માંદી કામ કરે ને સાજી કઈડ જાલે | |
| માઈગા મેં વરહે નહીં | |
| માખણ લગાવવું | |
| માગુ દીકરીનું હોય – માગુ વહુનું ન હોય | |
| માગ્યા મોત ના આવે | |
| માણસ માત્ર ભૂલને પાત્ર | |
| માણસ વહાલો નથી માણસનું કામ વહાલું છે | |
| માણ્યુ તેનું સ્મરણ પણ લહાણુ | |
| માણ્યુ તેનું સ્મરણ પણ લહાણું | |
| માથા માથે માથું ન રહેવું | |
| માથાનો ફરેલ | |
| માથાનો મળી ગયો | |
| માથે દુખનાં ઝાડ ઉગવા | |
| માથે પડેલા મફતલાલ | |
| માથે હાથ રાખવો | |
| માન ન માન મૈં તેરા મહેમાન | |
| માના પેટમાંય સખણો નહિ રહ્યો હોય | |
| માનો તો દેવ નહિ તો પથ્થર | |
| માપમાં રહેવું | |
| મામા બનાવવા | |
| મામાનું ઘર કેટલે, દિવો બળે એટલે | |
| મામો રોજ લાડવો ન આપે | |
| મારવો તો મીર | |
| મારવો તો મીર ને હણવો તો હાથી ~ લાભ મેળવવો હોય તો પછી મોટો જ મેળવાય | |
| મારા છગન-મગન બે સોનાના, ગામનાં છોકરાં ગારાના | |
| મારીને મુસલમાન કરવો | |
| મારુ મારુ આગવુ ને તારુ મારુ સહીયારુ | |
| મારે મીર ને ફૂલાય પીંજારો | |
| માલ પચી જવો | |
| માશીબાનું રાજ નથી | |
| મિયાં ચોરે મૂઠે ને અલ્લા ચોરે ઊંટે | |
| મિયાં પડ્યા પણ ટંગડી ઊંચી | |
| મિયાં મહાદેવનો મેળ કેમ મળે | |
| મિયાંની મીંદડી | |
| મિયાં-બીબી રાજી તો ક્યા કરેગા કાજી | |
| મીંયાંની ટંગડી ઉંચી | |
| મીઠા ઝાડના મૂળ ન ખવાય | |
| મીઠાં જાળનાં મૂળ નાં ખવાય | |
| મુખમેં રામ, બગલમેં છૂરી | |
| મુલ્લાની દોડ મસીદ સુધી | |
| મુવા નહિ ને પાછા થયા | |
| મુસાભાઈના વા ને પાણી | |
| મૂઈ ભેંશના ડોળા મોટા | |
| મૂઈ ભેંસનાં મોટા ડોળાવસ્તુની હયાતી બાદ તેની કદર થાય | |
| મૂછે વળ આપવો | |
| મૂડી કરતાં વ્યાજ વધુ વહાલું હોય | |
| મૂરખ મિત્ર કરતાં દાનો દુશ્મન સારો | |
| મૂરખના ગાડાં ન ભરાય | |
| મૂરખની માથે શિંગડા ન ઉગે | |
| મૂરખને માથે સિંગળા ના હોય | |
| મેં ભેગો ગારો | |
| મેતો મારેય નહીં ને ભણાવેય નહીં | |
| મેથીપાક આપવો | |
| મેથીપાક ચખાડવો | |
| મેદાન મારવું | |
| મેરી બિલ્લી મુજ કો મ્યાઉં ~ જેને આશરો આપ્યો હોય તે જ બેવફાઇ કરે | |
| મેરી બિલ્લી મુજસે મ્યાંઉંપોતાના જ દગો કરે | |
| મેરી બિલ્લી મૂઝસે મ્યાઉં | |
| મેલ કરવત મોચીના મોચી | |
| મેહુલાં વરહ્યાં ભલાં | |
| મોં કાળું કરવું | |
| મોં ચડાવવું | |
| મોં તોડી લેવું | |
| મોં પરથી માંખી ઉડતી નથી | |
| મોં બંધ કરવું | |
| મોં માથાના મેળ વિનાની વાત | |
| મોં માથાના મેળ વિનાની વાત | |
| મોંકાણના સમાચાર | |
| મોંકાણના સમાચાર | |
| મોંછડી ભેંસ ને નછરવી છોડીચંચળતા ન છોડવી | |
| મોટું પેટ રાખવું | |
| મોઢાંમાં રામ બગલ માં છરી | |
| મોઢાનો મોળો | |
| મોઢામાં મગ ભર્યા છે? | |
| મોઢું કટાણું કરવું/બગાડવું | |
| મોઢું જોઈને ચાંદલો કરાય | |
| મોતિયા મરી જવા | |
| મોર ના ઇંડા ચીતરવા ના પડે | |
| મોર વગડામાં નાચ્યો કોણે જાણ્યો ! – સાચી સાબિતીનો અભાવ | |
| મોરના ઈંડા ચીતરવા ન પડે | |
| મોરના ઈંડાને ચીતરવા ન પડે | |
| મોરનાં ઈંડા ચીતરવા ન પડે | |
| મોરનાં ઈંડાં ચીતરવાં ન પડેસાચી વસ્તુને જાહેરાતની જરૂર નથી | |
| મોરનાં ઈંડાંને ચીતરવાં ન પડે – સાચી વસ્તુને જાહેરાતની જરૂર નથી હોતી | |
| મોરનાં ઈંડાને ચીતરવા ન પડે | માતાપિતાના સંસ્કાર સંતાનમાં આપો આપ ઉતરી આવે છે |
| મોસાળમાં જમણ અને મા પીરસનાર | |
| મોસાળે જમણ ને માં પિરસે | |
| યથા રાજા તથા પ્રજા | |
| ય-ર | |
| રંગ ગયા પણ ઢંગ ન ગયા | |
| રમત રમવી | |
| રમતવાતમાં | |
| રાંકના કહ્યા ભિખારા નાં માને | |
| રાંકને ઘેર રતનખૂજ હર્ષજનક બાબત બનવી | |
| રાંડ્યા પછી ડહાપણ નકામુ | |
| રાંડ્યા પછીનું ડહાપણ | |
| રાંધવા ગયા કંસાર અને થઈ ગયું થૂલું | |
| રાંધેલ ધાન રઝળી પડ્યા | |
| રાઈના પડ રાતે ગયા | |
| રાજા ને ગમે તે રાણી | |
| રાજા, વાજા અને વાંદરાં ત્રણેય સરખાં | |
| રાજા, વાજા ને વાંદરા, ત્રણેય સરખા | |
| રાજાને ગમી તે રાણી, છાણા વીણતી આણી | |
| રાજાને ગમે તે રાણી, ભલે છાણા વીણતી આણી | |
| રાત ગઈ અને વાત ગઈ | |
| રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા | |
| રાત થોડી વેશ ઝાઝાઓછા સમય અને વધારે કામ | |
| રાતે પાણીએ રોવાનો વખત | |
| રામ બોલો ભાઈ રામ થઈ જવું/રામશરણ પહોંચવું | |
| રામ રમાડી દેવા | |
| રામ રાખે તેને કોણ ચાખે | |
| રામના નામે પથ્થર તરે | |
| રામનામ જપના પરાયા માલ અપના | |
| રામનું રાજ | |
| રામબાણ ઈલાજ | |
| રામબાણ વાગ્યા હોય તે જાણે | |
| રામાયણ માંડવી | |
| રીંગણાં જોખવા | |
| રૂપ રૂપનો અંબાર | |
| રેતીમાં વહાણ ચલાવવું | |
| રેવડી ઉડાડવી | હશીપાત્ર બનાવવું |
| રેવડી દાણાદાણ કરી નાખવી | |
| રોકડું પરખાવવું | |
| રોગ ને શત્રુ ઉગતાં જ ડામવા પડે | |
| રોજ મરે એને કોણ રોવે | |
| રોજની રામાયણ | |
| રોટલાથી કામ કે ટપટપથી | |
| રોટલો મળે પણ ઓટલો ન મળે | |
| રોતો રોતો જાય તે મુવાની ખબર લઈ આવે | |
| રોદણા રોવા | |
| રોદણા રોવા | |
| લ | |
| લ | |
| લંકાએ સોનું શું કામનું? | |
| લંકાની લાડી ને ઘોઘાનો વર | |
| લંગોટીયો યાર | |
| લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે કપાળ ધોવા ન જવાય | |
| લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે કપાળધોવા ન જવાય | |
| લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય | |
| લખણ ન બદલે લાખા | |
| લખણ ન મૂકે લાખા | |
| લખમી ચાંદલો કરવા આવે તો મુરત ના જોવાય | |
| લગને લગને કુંવારા લાલ | |
| લપસ્યા તોયે ગંગામાં | |
| લમણાંઝીક કરવી | |
| લાંગણ કરવી | તદ્દન કોરો ઉપવાસ કરવો |
| લાંબા જોડે ટૂંકો જાય, મરે નહિ તો માંદો થાય | |
| લાકડાના લાડુ ખાય તે પસ્તાય અને ન ખાય તે પણ પસ્તાય | |
| લાકડાની તલવાર ચલાવવી | |
| લાકડી ભાંગે નહિ ને સાપ મરી જાય | નુકસાન વગર કામ થઇ જાય |
| લાકડે માંકડું વળગાવી દેવું | |
| લાખ મળ્યા નહિ અને લખેશ્રી થયા નહિ | |
| લાખ મળ્યાં નહિ અને લખેશ્રી થયા નહિ | |
| લાખો મરજો પણ લાખોનો પાલનહાર ન મરજો | |
| લાગ્યું તો તીર, નહિ તો તુક્કો | |
| લાજવાને બદલે ગાજવું | |
| લાતો ના ભૂત વાતોથી ન માને | |
| લાતોંકે ભૂત બાતોંસે નહીં માનતે | |
| લાપસી પીરસવી જીભે, તો મોળી શી પીરસવી? | |
| લાલો લાભ વગર નાં લોટે | |
| લાલો લાભ વિના ન લૂટે | |
| લાલો લાભ વિના ન લોટે | |
| લીલા લહેર કરવા | |
| લૂલી વાસીદુ વાળે અને સાત જણને કામે લગાડે | |
| લે લાકડી ને કર મેરાયું | |
| લેતાં લાજે ને આપતાં ગાજે | |
| લેને ગઈ પૂત ઔર ખો આઈ ખસમ | |
| લોઢાના ચણા ચાવવા | |
| લોઢું લોઢાંને કાપે | |
| લોઢું લોઢાને કાપે | |
| લોઢે લોઢુ ના થવાય | |
| લોભને થોભ ન હોય | |
| લોભિયા હોય ત્યાં ધુતારા ભૂખે ન મરે | |
| લોભી હોય ત્યાં ધૂતારા ભૂખે ન મરે | |
| લોભી હોય ત્યાં ધૂતારાં ભૂખેના મરે | |
| લોભીયા નુ ધન ધૂતારા ખાય | |
| લોભે લક્ષણ જાય | |
| લોભે લક્ષણ જાય | |
| લોભે લખણ જાય | |
| લ્યે મગો ને ભરે જગો | |
| લ્યે લાલો ને ભરે હરદાસ | |
| વ | |
| વ | |
| વખાણી ખીચડી દાંતે ચોટે | |
| વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગી | |
| વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગે | |
| વઘારેલી ખીચડી દાઢે વાળગી | |
| વટનો કટકો | |
| વડ એવા ટેટાં ને બાપ એવા બેટાં | |
| વડ જેવા ટેટા ને બાપ જેવા બેટાં | |
| વઢકણી વહુ ને દીકરો જણ્યો | |
| વઢકણી વહુંએ દીકરો જણ્યો | |
| વધારે પડતા રસોઈયા રસોઈ બગાડે | |
| વર મરો કે કન્યા મરો, ગોરનું તરભાણું ભરો | |
| વર મરો, કન્યા મરો પણ ગોરનું તરભાણુ ભરો | |
| વર મરો, કન્યા મરો પણ ગોરનું તરભાણું ભરો | |
| વર રહ્યો વાસી ને કન્યા ગઈ નાસી | |
| વરની ફૂઇ દોડી દોડી મૂઇ | |
| વરને કોણ વખાણે? વરની મા! | |
| વરને વખાણે વરની માં | |
| વરસના વચલા દહાડે | |
| વસી વધે નહિ ને કુત્તા પામે નહિ | પ્રમાણસરનું હોવું |
| વહેતા પાણી નિર્મળા | |
| વહેતી ગંગામાં ડુબકી લગાવવી | |
| વહેમનું કોઈ ઓસડ નથી | |
| વહોરાવાળું નાડું પકડી ન રખાય | |
| વા વાત લઇ જાયમાઠા ખબર વીજળીવેગે જાય | |
| વા વાતને લઈ જાય | |
| વાં ફરે એમ વાંતુ ફરે | |
| વાંઢાને કન્યા જોવા ન મોકલાય | |
| વાંદરા ને સીડી ના અપાય | |
| વાંદરાને સીડી ન અપાય | |
| વાંદરો કૂદે ખીલાના જોરે ~ માણસ મોટે ભાગે બીજાની મદદથી જ જોર કરતો હોય છે | |
| વાંદરો ઘરડો થાય પણ ગુલાંટ ન ભૂલે | |
| વાંદરો ઘરડો થાય પણ ઠેકડા મારવાનું ન ભૂલે – | માણસની વય બદલે પણ લક્ષણોમાં ખાસ બદલાવ ન આવે |
| વાંસો ને પેટ એક થઈ જાય | |
| વાઈરા ના વરે ઈ હાઈરા વરે | |
| વાઘ પર સવારી કરવી સહેલી છે પણ નીચે ઉતરવું અઘરું છે | |
| વાઘને કોણ કહે કે તારુ મોં ગંધાય છે | |
| વાટકીનું શિરામણ | ઓછી વ્યવસ્થા હોવી |
| વાડ ચિભડાં ગળે | |
| વાડ ચીભડા ગળે | |
| વાડ થઇને ચીભડાં ગળે રક્ષક જ ભક્ષક બને | |
| વાડ થઈને ચીભડા ગળે | |
| વાડ થઈને ચીભડાં ગળે | |
| વાડ વિના વેલો ન ચડે | |
| વાડે વેલો ચડે | |
| વાણિયા વાણિયા ફેરવી તોળ | |
| વાણિયા વિદ્યા કરવી | |
| વાણિયાની મૂછ નીચી તો કહે સાત વાર નીચી | |
| વાણિયો પેટમાં પેસીને પગ પહોળા કરે | |
| વાણિયો રીઝે તો તાળી આપે | |
| વાત ગળે ઉતરવી | |
| વાતનું વતેસર કરવું | |
| વાતમાં કોઈ દમ નથી | |
| વાધરી સાંટું ડોબુ ના મરાય | |
| વાન ના આવે, સાન આવે | |
| વારા ફરતો વારો, મારા પછી તારો, મે પછી ગારો | |
| વારા ફરથી વારો અને મારા પછી તારો | |
| વાર્યા ન વળે તે હાર્યા વળે | |
| વાર્યાં ના વરે, હાર્યાં વરે | |
| વાવડી ચસ્કી | |
| વાવો તેવુ લણો | |
| વાવો તેવું લણો | |
| વાવો તેવું લણો, કરો તેવું પામો | |
| વાળ વાંહે એયડા પ્યેં | |
| વાળંદના વાંકા હોય તો કોથળીમાંથી કરડે | |
| વિદ્યા વિનય થી શોભે છે | |
| વિદ્યા વિનયથી શોભે | |
| વિના ચમત્કાર નહિ નમસ્કાર | |
| વિનાશકાળે વિપરીત બુદ્ધિ | |
| વિશ્વાસે વહાણ તરે | |
| વિશ્વાસે વહાણ હાલેં | |
| વીંછીના દાબડામાં હાથ નાખીએ તો પરિણામ શું આવે? | |
| વીસનખી વાઘણ | |
| વેંત એકની જીભ | |
| વેંત એકની જીભ | |
| વેળાવેળાની છાંયડીસમય સમય નો પ઼ભાવ | |
| વૈદ્યના ખાટલે | |
| વો દિન કહાં કિ મિયાં કે પાઉં મેં જૂતિયા | |
| વ્યાજ ને ઘોડાય ના આંબે | |
| શ | |
| શ | |
| શંકા ભૂત અને મંછા ડાકણ | |
| શાંત પાણી ઊંડા હોય | |
| શાંતિ પમાડે તે સંત | |
| શિયા-વિયા થઈ જવું | |
| શિયાળ તાણે સીમ ભણી અને કૂતરું તાણે ગામ ભણી | |
| શિયાળો ભોગીનો ઉનાળો જોગીનો | |
| શીંગડા, પૂંછડા વિનાનો આખલો | |
| શીરા માટે શ્રાવક થવું | |
| શું થાય, બાવા બન્યા હૈ તો હિન્દી બોલ્યા વિના સૂટકા નહિ હૈ ! | |
| શેક્યો પાપડ ભાંગવાની તાકાત નથી | |
| શેઠ કરતાં વાણોતર ડાહ્યાં | |
| શેઠની શિખામણ ઝાંપા સુધી | |
| શેઠની શીખામણ જાંપા સુધી | |
| શેઠને ગુમડું થાય તો ગામ આખુ ખબર કાઢ્વા જાય | |
| શેતાનનુ નામ લીધુ શેતાન હાજર | |
| શેતાનું નામ લીધુ શેતાન હાજર | |
| શેર માટીની ખોટ | |
| શેરના માથે સવા શેર | |
| શેરને માથે સવાશેર | |
| શેહ ખાઈ જવી | |
| શોભાનો ગાંઠિયો | |
| શોભાનો ગાંઠીયો | |
| શ્રી ગણેશાય નમઃ કરવું | |
| શ્રી ગણેશાય નમઃ કરવું | |
| સંગ એવો રંગ | |
| સંગ તેવો રંગ | |
| સંગર્યો સાપ પણ કામનો | |
| સંઘરેલો સાપ કામ લાગે | |
| સંઘર્યો સાપ પણ કામ આવે | |
| સંતોષી નર સદા સુખી | |
| સંપ ત્યાં જંપ | |
| સંભાળ્યાનો સંતાપ અને દીઠાનું ઝેર | સાંભળવાથી દુઃખ થાય અને જોવાથી પણ દુઃખ થાય છે |
| સંમદર તરીને ખાબોચિયામાં ડૂબ્યા | મોટા સાહસમાં સફળ થયા અને નજીવા કામમાં નિષ્ફળ રહેવુ |
| સંસાર છે ચાલ્યા કરે | |
| સઈ, સોની ને સાળવી ન મૂકે સગી બેનને જાળવી | |
| સઈની સાંજ ને મોચીની સવાર ક્યારે ય ન પડે | |
| સક્કરવાર વળવો | |
| સગપણમાં સાઢુ ને જમણમાં લાડુ | |
| સતી શાપ આપે નહિ અને શંખણીના શાપ લાગે નહિ | |
| સત્તર પંચા પંચાણું ને બે મૂક્યા છૂટના, લાવો પટેલ સોમાં બે ઓછા | |
| સત્તા આગળ શાણપણ નકામું | |
| સદાનો રમતારામ છે | |
| સબળકા વગર ધબળકો | |
| સમ ખાય તે સદા જુઠો | વાત વાત માં સોગન ખાય તેના પર ક્યારેય વિશ્વાસ કરવો નહિ |
| સમજુ વેરી સારો પણ મૂરખ ભાઈબંધ ખોટો | મૂરખ મિત્ર કરતા શાણો શત્રુ સારો |
| સમો વર્તે સાવધાન | સમય જોઇને કામ વર્તન કરવુ જોઈએ |
| સર સલામત તો પઘડિયાં બહોત | |
| સવા મણ તેલે અંધારું | સાધનો હોવા છતાં વ્યવસ્થા ન હોવી |
| સસરાની શૂળી સારી પણ પિયરની પાલખી ભુંડી | સ્ત્રીનું સ્થાન તેના સાસરે જ શોભે |
| સસ્તુ ભાડું ને સિદ્ધપુરની જાત્રા | |
| સહિયારી સાસુને ઉકરડે મૌકાણ | જે સહિયારું છે તેની સંભાળ કોઈ રાખતું નથી |
| સહુ પોતપોતાના ગીત ગાય | સૌને પોતાની જ વાતો હોય |
| સળગતામાં હાથ ઘાલો તો હાથ તો દાઝે જ ને | |
| સળગતું લાકડું ઘરમાં ન ઘલાય | |
| સાંઠે બુદ્ધિ નાઠી | |
| સાગરનું નીર ગાગરમાં ન સમાય | અતિશયપણું અને અગાધતા સાથે ના જોવા મળે |
| સાચને આંચ ન આવે | |
| સાચાને સાચવનાર ઇશ્વર | |
| સાજા ખાય અન્ન ને માંદા ખાય ધન | બીમાર માણસ પાછળ ધન વધારે વપરાય |
| સાજે લુગડે થીગડું ન હોય | કારણ વગર કોય કાર્ય ન હોય |
| સાન ઠેકાણે આવવી | |
| સાનમાં સમજે તો સારું | |
| સાપ કાંચળી બદલે પણ વાળ ન મુકે | માણસની પ્રકૃતિ અને પ્રાણ બદલાતા નથી |
| સાપ ગયા અને લીસોટા રહી ગયા | |
| સાપ મરેને પરોણો ય ના ભાંગે | |
| સાપના દરમાં હાથ નાખવો | |
| સાપના મોમાંથી અમૃત ન નીકળે | દુષ્ટ લોકો પાસેથી સારું કામ કરશે એવી આશા ન રાખી શકાય |
| સાપને ઘર પરોણા સાપ એક ભૂખ્યો હોય તે બીજા ભૂખ્યાને શું ખવડાવે | |
| સાપને ઘેર સાપ પરોણો | |
| સાપે છછુંદર ગળી | |
| સાપે છછુંદર ગળ્યા જેવી હાલત | |
| સારા કામમાં સો વિઘન | |
| સારામાં સહુનો ભાગ | સુખમાં સૌ ભાગ પડાવે |
| સાસ ત્યાં સુધી શોષજીવે ત્યાં સુધી જંજાળદમ ત્યાં લગી દવા | |
| સાહસ વિના સિદ્ધિ નથી | |
| સાહુકારની છોકરી ને સરકારની નોકરી | |
| સાહેબ મહેરબાન તો ગધ્ધા પહેલવાન | ઈશ્વરની કૃપા હોય તો મુર્ખ પણ હોશિયાર થઇ શકે છે |
| સિંદરી બળે પણ વળ નાં જાય | |
| સિંહ પાંજરે પડ્યો ગરીબ | ગુલામી દુઃખદાયી હોય છે |
| સિંહ ભૂખો મરે પણ ખડ ન ખાય | |
| સિંહનાં ટોળાં ન હોય ~ | બહાદુર માણસ એકલો જ હોય છે |
| સિંહને કોણ ક્યે તારૂ ડાચું ગંધાય? | |
| સિદિને સિદકા વાલાં | |
| સિધ્ધિ તેને જઈ વરે જે પરસેવે ન્હાય | |
| સીંદરી બળી ગઇ પણ વળ ન ગયા | |
| સીંદરી બળે પણ વળ ન મૂકે | |
| સીદીભાઈને સીદકાં વહાલાં | |
| સીદીભાઈનો ડાબો કાન | |
| સીધી આંગળીએ ઘી ન નીકળે | |
| સીધુ જાય અને યજમાન રીસાય | |
| સુકા ભેગુ લીલુ બળે | |
| સુખમાં સાંભરે સોની ને દુ:ખમાં સાંભરે રામ | |
| સુથારનું મન બાવળિયે | સ્વાર્થભરી નજર હોવી |
| સુપાત્રે દાન કુપાત્રે ધાન | દાન પાત્ર જોઇને અપાય |
| સુરતનું જમણ ને કાશીનું મરણ | |
| સૂકા ભેગુ લીલું બળે | |
| સૂકા ભેગું લીલું બળે | |
| સૂપડાં સાફ થઈ ગયાં | |
| સૂરજ કાઈ છાબડે ઢાંક્યો રહે નહિ | શક્તિશાળી, પ્રતિભાશાળી વ્યક્તિ છુપી રહી શકતી નથી |
| સૂળીનો ઘા સોયથી સર્યો | |
| સેવા કરે તેને મેવા મળે | |
| સો દવા એક હવા | |
| સો દહાડા સાસુના તો એક દહાડો વહુનો | |
| સો દાહ્ડાં સાસુના એક દા‘હ્ડો વહુનો | |
| સો મણ તલે અંધારું –અન્યાય થવો | |
| સો વાત ની એક વાત | |
| સો વાતની એક વાત | |
| સો સોનાર કી એક લૂહાર કી | |
| સોટી વાગે ચમચમ ને વિદ્યા આવે રૂમઝૂમ | |
| સોના કરતાં ઘડામણ મોંઘું | |
| સોનાં કરતા ઘડામણ મોંઘુ | |
| સોનાંની થાળીને લોઢાની મેખ | |
| સોનાની જાળ પાણીમાં ન નખાય | |
| સોનાની જાળને પાણીમાં ન ફેંકાય | |
| સોનાની થાળીમાં લોઢાનો મેખ | |
| સોનાનો સૂરજ ઉગવો | |
| સોનામાં સુગંધ મળે | |
| સોનીના સો ઘા તો લુહારનો એક ઘા | |
| સોનીના સો ને લુહાર નો એક | |
| સોનું સડે નહિ ને વાણિયો વટલાય નહિ | |
| સોબત કરતા શ્વાનની બે બાજુ નુ દુઃખ, | |
| સોય માંથી સોંસરવો નિકળે | |
| સોળે સાન, વીસે વાન | |
| સૌ ચૂહે મારકે બિલ્લી ચલી હજકો | |
| સૌને મન સૌના સોનાના | |
| સ્ત્રી ચરિત્રને કોણ પામી શકે ? | |
| સ્ત્રી રહે તો આપથી અને જાય તો સગા બાપથી | |
| હઁગીને આહડવા બેસવુઁ | |
| હરામના હાડકાં | |
| હરામનુ ના પચે | |
| હલકાથી ભારે હોય | |
| હલકુ લોહી હવાલદારનુ | |
| હવનમાં હાડકાં હોમવા | |
| હવેલી લેતા ગુજરાત ખોઈ | |
| હસવામાંથી ખસવું થવું | |
| હસવું અને લોટ ફાકવો બન્ને સાથે ન થાય | |
| હસે તેનુ ઘર વસે | |
| હસે તેનું ઘર વસે | |
| હળદરના ગાંઠીયે ગાંધી ન થવાય | |
| હળાહળ કળજુગ | |
| હા જી હા કરવું | |
| હાકલા-પડકારા કરવા | |
| હાજાં ગગડી જવા | |
| હાડકાં ખોખરાં કરવા/રંગી નાખવાં | |
| હાડહાડ થવું | |
| હાથ અજમાવવો/સાફ કરવો | |
| હાથ ઊંચા કરી દેવા | |
| હાથ દેખાડવો | |
| હાથ ધોઈ નાખવા | |
| હાથ ભીડમાં હોવો | |
| હાથતાળી આપવી | |
| હાથના કર્યા હૈયે વાગ્યા | |
| હાથનો ચોખ્ખો | |
| હાથમાં આવ્યું તે હથિયાર | |
| હાથી અને ઘોડાનો ફરક | |
| હાથી જીવતો લાખનો , મરે તો સવા લાખનો | |
| હાથીના દાંત દેખાડવાના જુદા અને ચાવવાના જુદા | |
| હાથીના પેટમાં હરડેકોઇ મહત્વ ન હોવું | |
| હાથીની અંબાડીએ ચડી છાણાં ન વિણાય | |
| હાથીની પાછળ કૂતરા ભસે | |
| હાર્યો જુગારી બમણુ રમે | |
| હાલ હાલ હલ્લુની માશી હાલતો થા | |
| હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા | |
| હિમ્મતે મર્દા તો મદદે ખુદા | |
| હિરો ગોગે જઈને આવ્યો અને ડેલીએ હાથ દઈને આવ્યો | |
| હીરાની પરીક્ષા ઝવેરી જ જાણે | |
| હીરો ઘોઘે જઈ આવ્યો અને ડેલે હાથ દઈ આવ્યો | |
| હું પહોળી ને શેરી સાંકડી | |
| હું મરું પણ તને રાંડ કરું | |
| હું રાણી, તું રાણી તો કોણ ભરે પાણી ? | |
| હુતો ને હુતી બે જણ | |
| હૈયા ઉકલત | |
| હૈયું બાળવું તેના કરતા હાથ બાળવા સારા | |
| હૈયે છે પણ હોઠે નથી | |
| હૈયે રામ વસવા | |
| હોઠ સાજા તો ઉત્તર ઝાઝા | सर सलामत तो पगड़िया बहुत |
| હોય ત્યારે ઇદ, ન હોય ત્યારે રોજા | |
| હોળી નું નાળીયેર થવું | |
| હોળીનું નાળિયેર |
Free Hindi eBooks 