એક માણસે નારદ મુની ને પુછયુ મારા ભાગ્યમા કેટલુ ધન છે.?

એક માણસે નારદ મુની ને પુછયુ મારા ભાગ્યમા કેટલુ ધન છે.?

:

નારાદમુની એ કહ્યું- ભગવાન વિષ્ણુને પૂછીને આવતી કાલે કહીશ…,
:

બીજા દીવસે નારાદમુની એ કહ્યુ.

૧ રૂપિયો રોજ તારા ભાગ્યમાં છે..
:

માણસ બહુ ખુશ રહેવા લાગ્યો…. એની જે પણ જરૂરતો તે એક રૂપિયામાં પુરી થઈ જાતી હતી…
:

એક દીવસ એના એક મિત્રએ કહ્યુ…., હુ તારા સાદગી ભર્યું જીવન જીવવાનુ અને તેમાં પણ તને ખુશ જોઈને  હુ ઘણો પ્રભાવીત થયો છુ….માટે હુ મારી બહેન ના લગ્ન તારી સાથે કરવા માંગુ છુ…,
:

તે માણસે કહ્યુ મારી કમાઈ રોજનો ૧ રૂપિયો છે…એ તને ખબર છે..તો પણ….

આ એક જ રૂપિયામાં તારી બહેનને ગુજરાન કરવુ પડશે…
:

મિત્રએ કહ્યુ કોઈ વાંધો નહી… મને આ સંબંધ મંજુર છે…
:અને તેણે સગાઈ કરી નાખી….,

આગલા દિવસથી એ માણસની કમાઈ ૧૧ રૂપિયા થઈ ગઈ…
:

એ માણસે નારાદમુની ને બોલાવ્યા અને પુછયુ …,હે મુનિવર મારા ભાગ્યમા તો ૧ રૂપિયો લખ્યો હતો તો પછી ૧૧ રૂપિયા મને કેમ મળી રહ્યા છે.???
:

નારાદમુની એ કહ્યુ:- તારો કોઈની સાથે સબંધ કે સગાઇ થઈ છે…????
:

હા સગાઈ થઈ છે..???

:

તો આ વધારાના ૧૦ રૂપિયા તારી હોનાર પત્ની ના ભાગ્યના તને મળી રહ્યા છે…
હવે આને જોડવા-(બચાવવા) લાગ આગળ તને તારા લગ્નમાં કામ લાગશે..
:

એક દીવસ એની પત્ની ગર્ભવતી થઈ અને એની કમાઈ એ દીવસે થી ૩૧ રૂપિયા થવા લાગી…
:

ફરી થી એણે નારાદમુની ને બોલાવ્યા અને કહ્યુ હે મુનિવર મારા અને મારી પત્નીના ભાગ્યમાં ૧૧ રૂપિયા મળી રહયા હતા તો હવે ૩૧ રૂપિયા કેમ મળવા લાગ્યા..???
કેમ હુ કાઈ કોઈ અપરાધ કરી રહ્યો છુ…????
:

મુનિવરે કહ્યુ :- આ ૨૦ રૂપિયા તને તારા બાળક ના ભાગ્ય ના મળી રહ્યાં છે..
:

દરેક મનુષ્યને એના પ્રારબ્ધ ( ભાગ્ય)લખેલું હોય છે..કે…..,

કોના ભાગ્યથી ઘરમાં ધન-દૌલત આવે છે…. એ અમને કે કોઈને ખબર નથી હોતી..
:

પણ આ દુનિયામાં

મનુષ્ય અહંકાર કરતો હોય છે….કે મે આ બનાવ્યું, મે આ કર્યું,

મે કમાવ્યું, આ મારૂ છે, હુ કમાઈ રહયો છૂ,

મારા લીધેજ આ બધુ થઈ રહ્યુ છે…વગેરે…વગેરે..!!!

:

પરંતુ હે મનુષ્ય

તને નથી ખબર કે તુ કોના ભાગ્યનુ ખાય રહ્યો અને કમાઈ રહ્યો છે …।।👌👌👌👌👌

Share this:

इस्लाम ग्रहण न करने के आरोप में भाई मतीदास को आरे से लकड़ी की तरह दो भाग मैं चीर दिया था ।’
 औरंगजेब ने पूछाः “मतिदास कौन है?”….तो भाई मतिदास ने आगे बढ़कर कहाः “मैं हूँ मतिदास। यदि गुरुजी आज्ञा दें तो मैं यहाँ बैठे-बैठे दिल्ली और लाहौर का सभी हाल बता सकता हूँ। तेरे किले की ईंट-से-ईंट बजा सकता हूँ।”
औरंगजेब गुर्राया और उसने भाई मतिदास को धर्म-परिवर्तन करने के लिए विवश करने के उद्देश्य से अनेक प्रकार की यातनाएँ देने की धमकी दी। खौलते हुए गरम तेल के कड़ाहे दिखाकर उनके मन में भय उत्पन्न करने का प्रयत्न किया, परंतु धर्मवीर पुरुष अपने प्राणों की चिन्ता नहीं किया करते। धर्म के लिए वे अपना जीवन उत्सर्ग कर देना श्रेष्ठ समझते हैं।
जब औरंगजेब की सभी धमकियाँ बेकार गयीं, सभी प्रयत्न असफल रहे, तो वह चिढ़ गया। उसने काजी को बुलाकर पूछाः “बताओ इसे क्या सजा दी जाये?”
काजी ने हवाला देकर हुक्म सुनाया कि ‘इस काफिर को इस्लाम ग्रहण न करने के आरोप में आरे से लकड़ी की तरह चीर दिया जाये।’
औरंगजेब ने सिपाहियों को काजी के आदेश का पालन करने का हुक्म जा-री कर दिया।
दिल्ली के चाँदनी चौक में भाई मतिदास को दो खंभों के बीच रस्सों से कसकर बाँध दिया गया और सिपाहियों ने ऊपर से आरे के द्वारा उन्हें चीरना प्रारंभ किया। किंतु उन्होंने ‘सी’ तक नहीं की।
औरंगजेब ने पाँच मिनट बाद फिर कहाः “अभी भी समय है। यदि तुम इस्लाम कबूल कर लो, तो तुम्हें छोड़ दिया जायेगा और धन-दौलत से मालामाल कर दिया जायेगा।” 
वीर मतिदास ने निर्भय होकर कहाः “मैं जीते जी अपना धर्म नहीं छोड़ूँगा।”

ऐसे थे धर्मवीर मतिदास ! जिन्हे अपना बलिदान देकर धर्म की रक्षा की !!
भाई मतिदास इतिहास के सर्वश्रेष्ठ शहीदों में गिने जाते हैं। भाई मतिदास तथा उनके छोटे भाई सतीदास और भाई दयाल दास नवेंगुरु तेगबहादुर के साथ शहीद हुए थे। उनको औरंगजेब के आदेश से दिल्ली के चांदनी चौक में 09 नवम्बर 1675 को आरे से चीर दिया गया था। उन्हें मृत्यु स्वीकार थी, परंतु धर्म परिवर्तन नहीं। भाई मतिदास गुरु तेगबहादुर के मंत्री थे। ‘भाई’ का सम्मान स्वयं गुरु गोबिंद सिंह ने इस परिवार को दिया था।

रामचंद्र आर्य