Posted in भारत का गुप्त इतिहास- Bharat Ka rahasyamay Itihaas

​महमूद गजनवी के सत्रह 


महमूद गजनवी के सत्रह 

आक्रमणों का पूरा सच !!
अंग्रेजो से प्रभावित भारतीय इतिहासकारों ने विदेशी आक्रमणकारियों

को सदैव महिमा मंडित किया है।
इसी परम्परा में गजनी के महमूद के द्वारा भारत किये गए सत्रह सफल

आक्रमणो की गौरव गाथा भी गायी गयी है।
1025 ईसवीं में महमूद का सोलहवां बहु चर्चित प्रसिद्ध आक्रमण सोमनाथ

मन्दिर पर हुआ।
मन्दिर को लूटा गया लेकिन इस घटना को इतना तुच्छ समझा गया कि समसामयिक भारतीय इतिहास लेखकों हेमचन्द्र,सोमेश्वर और मेरुतुंग

आदि ने चर्चा तक न की।
कीर्ति कौमुदी,कुमार पाल चरित,सुकृत संकीर्तन आदि समसामयिक

पुस्तको में इसका उल्लेख भी नहीं हुआ।
गुजरात की सत्ता और सम्रद्धि में कुछ भी कमी नहीं आई,

क्यों कि 1026 ईसवी में ही भीमदेव प्रथम ने पाटन गुजरात पर

अधिकार कर लिया और 1026 में ही सोमनाथ मंदिर का जीर्णोद्धार

कर पुनः प्रतिष्ठित कर दिया।
और इस के सात वर्ष बाद ही 1032 में मंत्रीश्वर विमल देव शाह ने

आबू पर खर्च हुए ”भगवान आदि नाथ” का मंदिर बनवाया जिस में

” बारह करोड़ रूपये” खर्च हुए थे।
आज फिर से देखते है सत्रह आक्रमण:
पहला आक्रमण 1000 ईसवीं में हुआ था।
यह किसी राजा पर नहीं,खैबर दर्रे के कुछ अरक्षित किलों पर

अधिकार किया था।
दूसरा आक्रमण……1001ईसवीं….

पेशावर में राजा जयपाल पर…..
राजा जयपाल के 15-20 पुत्र पौत्र एवं परिजनों को बंदी बना लिया

गया,जिन्हें फिरौती में 250000 दीनार मिलने पर छोड़ा गया

उसके बाद भी 15000 हिन्दुओं का क़त्ल किया गया |
अपमानित राजा ने आत्महत्या कर ली,…. क्यों ?….

यह खुला युद्ध नहीं था महमूद ने मित्रता का प्रस्ताव रख,

धोखे से राजा को और उसके परिजनों को बंदी बना लिया और

फिरौती मांगी |
महमूद के वापस जाते ही जयपाल के बेटे आनंद आनन्दपाल ने

गद्दी पर कब्ज़ा कर लिया।
तीसरा आक्रमण…..

1006 ईसवीं… मुल्तान , 
सात दिन के घेरे के बाद वहां के शासक अबुल फतह को बंदी बनाकर मुल्तान पर

अधिकार कर लिया,और राजा जयपाल के पुत्र सुखपाल को

” नवाब शाह ” के नाम से राजा बनाया,महमूद के वापस जाते

ही सुखपाल ने इस्लाम त्याग अपने को स्वतंत्र राजा घोषित

कर दिया।
चौथा आक्रमण……

1008 ईसवीं.. मुल्तान.. 
सुखपाल का विद्रोह

दमन किया।
पांचवां आक्रमण…..
1008 ईसवीं पेशावर के राजा आनंद पाल के

नेत्रत्व में उज्जैन ग्वालियर कन्नौज कालिंजर के राजाओं ने

मोर्चा बनाया।
ओहिंद के मैदान में सामना हुआ।

खोखरो ने भी हिन्दू राजाओं का साथ दिया।
पहले धावे में ही खोखरों ने 5000 मुसलमानों को मार दिया।
महमूद की सेना भागने को ही थी की आनंद पाल का हाथी बिगड़

गया और भागने लगा,फिर भी दो दिन तक युद्ध चला ,

आनंद पाल पराजित हुआ।
छठा आक्रमण……

1009 ईसवीं… 
नगरकोट काँगड़ा… छोटा राज्य,

हिन्दुओं द्वारा आत्मसमर्पण ……बड़ी लूट,मन्दिरों को लूटा गया।
इस लूट में महमूद को सात हजार सोने के दीनार,700 मन सोने

चांदी के बर्तन 200 मन सोना और 20 हीरे मिले।
सातवाँ आक्रमण…..

1014 ईसवीं… में 

थानेश्वर. पर आक्रमण,

मन्दिरों को लूटा गया।
आठवां आक्रमण……
1015 ईसवीं… में कश्मीर पर अभियान….

असफल आक्रमण- तौसी मैदान में महमूद ने डेरा डाल,महमूद

की बुरी हार हुई ….वह अस्त बस्त हालत में गजनी पहुँच पाया।
नवां आक्रमण……
1018-1019 मथुरा वृन्दावन और कन्नौज

मन्दिरों को लूटा गया।
दसवां आक्रमण……
1021 ईसवीं.. में फिर कश्मीर पर …..

असफल अभियान … महमूद की बुरी हार हुई।
11 वां आक्रमण……
1021-1022 ग्वालियर और कालिंजर असफल

अभियान — मुस्लिम लेखक “ अबू गाडिर्जी” ने अपनी किताब”

जैनुल अकबर “में लिखा है कि 1019 में कालिंजर पर आक्रमण

में राजपूतों ने इतना प्रबल युद्ध किया की महमूद को उलटे पांव

वापस गजनी जाना पड़ा।
1022 ईसवीं. में महमूद फिर इस हार का बदला लेने के लिए गजनी

से चला,रास्ते में ग्वालियर पर चार दिन चार रात घेरा डालने पर भी

जीत की सम्भावना न देख,शांति संधि (हार) कर वह कालिंजर के

लिए आगे बढ़ गया।
कालिंजर का किला इतनी ऊंचाई पर था कि उस पर सीधे

आक्रमण करना संभव नहीं था न ही आधार के पत्थर काटकर

घुसा जा सकता था।
गाडिर्जी आगे लिखता है कि महमूद ने विद्याधर को धन रत्न कपडे

औरतें “ भेट “ में भेजी और कई किलों पर बातचीत कर (अधिकार मान

कर ) गजनी प्रस्थान किया।
यह मुस्लिम लेखको द्वारा अपने संरक्षकों को ” हारा हुआ” न दिखाने

का तरीका था। 
महमूद को” दो बार” हराने के बाद विद्याधर ने खजुराहो

में कंडारिया महादेव का मंदिर बनवाया।
12वां,13वां,14वां और 15वां आक्रमण… कुछ विवरण नहीं मिलता।
सोलहवां आक्रमण—— 
1025 ईसवीं में महमूद का सोलहवां बहु

चर्चित आक्रमण सोमनाथ पर हुआ।

मन्दिर को लूटा।
सोमनाथ की लूट महमूद के जीवन की सबसे बड़ी लूट कही गयी

सैकड़ों मन सोना, चांदी,हीरे जवाहरात,दास,दासी गजनी ले जाये गए।
अंतिम आक्रमण…… 
1026 ईसवीं में जाटों पर आक्रमण—–

कहते है सोमनाथ आक्रमण से वापसी में जाटों ने बहुत तंग किया

था अतः उन्हें दंड देने के लिए यह आक्रमण किया,

सोचने वाली बात है किस तरह तंग किया होगा…..वस्तुतः जाटों

ने सोमनाथ की लूट का खजाना महमूद से छीन लिया था,

उसे वापस पाने के लिए यह आक्रमण किया, पर उस के हाथ न

खजाना,न विजय हाथ लगी।
इस प्रकार हम देखते है कि पहले से पांच आक्रमण एक ही राज्य /

राज परिवार … राजा जयपाल व उनके पुत्रों पर हुए… अतः ”एक ही“

राजनीतिक जीत गिनी जायगी।
नगरकोट काँगड़ा,थानेश्वर,मथुरा (वृन्दावन) और कन्नौज पर

अभियान।
मंदिरों की लूट के लिए किये कश्मीर पर “दो बार” महमूद की बुरी

तरह हार हुई। कालिंजर पर “दो बार“ और ग्वालियर पर “एक बार”

बुरी तरह हार का मुह देखना पड़ा।
इस प्रकार एक ही राजनीतिक जीत और चार बार मंदिरों की लूट

तथा पांच बार “हार” के सच पर महमूद को कितना महत्व दिया

जाय यह सोचने की बात है।
महमूद गजनवी जिसके आक्रमणों का कोई राजनीतिक परिणाम

न आया हो,जिससे भारतीय समाज और जन जीवन जरा भी

प्रभावित न हुआ हो,उसके वापस जाते ही सब कुछ यथावत

चलने लगे।
इतनी महत्वहीन घटना कि सम सामयिक भारतीय लेखको ने इसका

जिक्र तक न किया हो,उसे आज के भारतीय इतिहास में एक महत्व

पूर्ण घटना दिखाना क्या सही है ?
कैसे इतना महत्व दिया जा सकता है कि “महमूद गजनवी “ भारतीय

इतिहास का प्रमुख अध्याय/ पाठ बना दिया।

–#साभार_समाधान_blogspot;;
सदा सर्वदा सुमंगल…

हर हर महादेव,,,

जय भवानी,,,

जय श्री राम,,

Posted in બાળ ગીતો

બાળ ગીતો


બાળ ગીતો
[ ૧ ]
આવડા   અમથા   વાંદરાભાઈને
સિનેમાનો   શોખ  ( ૨ )
ધોતી   પહેરી   ઝભ્ભો   પહેર્યો  ( ૨ )
ટોપી   મૂકી   આમ ,  ટોપી   મૂકી   આમ
આવડા   અમથા …
લાકડી   લીધી   ચશ્મા   પહેર્યા  ( ૨ )
ચાલી   નીકળ્યા   આમ , ચાલી   નીકળ્યા   આમ
આવડા   અમથા …
પહેલા   નંબરની   ટિકિટ   કપાવી  ( ૨ )
જોવા   બેઠા   આમ ,  જોવા   બેઠા   આમ
આવડા   અમથા …
સિનેમામાં   તો   ધડાકો   થયો  ( ૨ )
ગભરાઈ   ગયા   આમ ,  ગભરાઈ   ગયા   આમ
આવડા   અમથા …
ચંપલ   ફેંક્યા ,  ચશ્મા   ફેંક્યા  ( ૨ )
ટોપી   ફેંકીઆમ ,  ટોપી   ફેંકી   આમ
આવડા   અમથા …
[ ૨ ]
અંતર   મંતર   જંતર ,  હું   જાણું   છું   એક   મંતર
તને   ચકલી   બનાવી   દઉં ,  તને   ચકલી   બનાવી   દઉં
જુઓ   આ   ટોપલી   છે   ખાલી  ( ૨ )
તેમાં   પરી   આવે   મતવાલી  ( ૨ )
મારી   ટોપલીમાં   જાદુ ,  તેમાં   પરીને   બેસાડું
તેનું   સસલું   બનાવી   દઉં ,  તેનું   સસલું   બનાવી   દઉં
અંતર   મંતર   જંતર
જુઓ   આ   ગંજીફાની   રમત  ( ૨ )
રમતમાં   છે   મોટી   ગમ્મત  ( ૨ )
પહેલા   રાજા   આવે   છે ,  પછી   રાણી   આવે   છે
તેને   ગુલામ   બનાવી   દઉં ,  તેને   ગુલામ   બનાવી   દઉં
અંતર   મંતર   જંતરજુઓ   આ   નાનો   છે   ઠિંગ્ગુ  ( ૨ )
તેનું   નામ   પાડ્યું   છે   મેં   તો   પિંગ્ગુ
પિંગ્ગુ   ખૂબ   દોડે   છે ,  ઊંચા   પહાડ   કૂદે   છે
એનું   લીંબુ   બનાવી   દઉં ,  એનું   લીંબુ   બનાવી   દઉં
અંતર   મંતર   જંતર
[ ૩ ]
રંગીલા   રંગીલા   રંગીલા   પતંગિયા
હા   હા   હા   હો   હો   હો   હા   હા   હા   પતંગિયા
બાળકો   બાગમાં   રમવાને   આવતા
દોડાવી   દોડાવી   થકવી   એ   નાખતા
મન   મારું   મોહી   લેતા   રે   પતંગિયા
રંગીલા   રંગીલા   રંગીલા
ફૂલડે   ફૂલડે   આમતેમ   દોડતા
આકાશે   ઉડતાને   હાથમાં   ન   આવતા
મન   મારું   મોહી   લેતા   રે   પતંગિયા
રંગીલા   રંગીલા   રંગીલા
[ ૪ ]
બટુકભાઈ   કેવડા   હતા   રે  ( ૨ )
બટુકભાઈ   આવડા   હતા   રે  ( ૨ )
બટુકભાઈ   કેમ   કરી   પાણી   પીતા ’ તા
બટુકભાઈ   ઘટર   ઘટર ,
બટુકભાઈ   ઘટર   ઘટર   પાણી   પીતા ’ તા  …  બટુકભાઈ
બટુકભાઈ   કેમ   કરી   ખાણું   ખાતા ’ તા
બટુકભાઈ   ભચડ   ભચડ ,
બટુકભાઈ   ભચડ   ભચડ   ખાણું   ખાતા ’ તા …  બટુકભાઈ
બટુકભાઈ   કેમ   કરી   કચરો   કાઢતા ’ તા
બટુકભાઈ   આમ   કરી ,
બટુકભાઈ   આમ   કરી   કચરો   કાઢતા ’ તા …  બટુકભાઈ
બટુકભાઈ   કેમ   કરી   કપડાં   ધોતા ’ તા
બટુકભાઈ   આમ   કરી ,
બટુકભાઈ   આમ   કરી   કપડાં   ધોતા ’ તા …  બટુકભાઈ
[ ૫ ]
મેળામાં   જઈએ   ભાઈ   મેળામાં   જઈએ  ( ૨ )
સોબતીઓની   સંગે   રે  ( ૨ )
મેળામાં   જઈએ   ભાઈ   મેળામાં   જઈએ  ( ૨ )
ચકચક   કરતા   ને   ચીં   ચીં   કરતાં  ( ૨ )
ચકડોળમાં   બેસી   જઈએ   રે  ( ૨ )
મેળામાં   જઈએ   ભાઈ   મેળામાં   જઈએ  ( ૨ )
તબડક   તબડક   કરતા   કરતા  ( ૨ )
ઘોડા   પર   બેસી   જઈએ   રે  ( ૨ )
મેળામાં   જઈએ   ભાઈ   મેળામાં   જઈએ  ( ૨ )
લાલ   પીળા   ફૂગ્ગા   ફોડતાં   ફોડતાં  ( ૨ )
જલ્દી   ઘેર   પહોંચી   જઈએ   રે  ( ૨ )
મેળામાં   જઈએ   ભાઈ   મેળામાં   જઈએ  ( ૨ )
[ ૬ ]
બિલાડીનું   નાનું   બચ્ચું   મેળો   જોવા   જાય
બસ   રીક્ષામાં   ચક્કર   આવે ,  ચાલતાં   ચાલતાં   જાય
બિલાડીનું   નાનું   બચ્ચું
ચહેરા   પર   એ   હિંમત   રાખે ,  પણ   મનમાં   મુંજાય
રસ્તાની   એ   ડાબે   ચાલે ,  હળવે   હળવે   જાય
બિલાડીનું   નાનું   બચ્ચું
કૂતરાભાઈ   તો  ( હા   ઉં   હા   ઉં )  ટ્રાફિક   પોલિસ
તરત   સમજી   જાય
સીટી   મારે   હાથ   બતાવે ,  ટ્રાફિક   થોભી   જાય
બિલાડીનું   નાનું   બચ્ચું
મેળામાં   તો   સ્ટોલ   ઘણાં   છે ,  ખાવા   મન   લલચાય
મમ્મીનું   એ   યાદ   આવ્યું   કે ,  બહારનું   ના   ખવાય
બિલાડીનું   નાનું   બચ્ચું
[ ૭ ]
બા   પેલા   બાગમાં   દોડી   દોડી   જાઉં  ( ૨ )
નાના   છોડવાને   પાણી   પાઉં   પાઉં   પાઉં
બા   પેલા   બાગમાં
આંબાની   ડાળે   ટહુકે   કોયલડી  ( ૨ )
કોયલની   સાથી   ગાઉં   ગાઉં   ગાઉં
બા   પેલા   બાગમાં
વડલાની   ડાળે   બાંધ્યો   છે   હિંચકો  ( ૨ )
હિંચકે   હિંચકા   ખાઉં   ખાઉં   ખાઉં
બા   પેલા   બાગમાં
છોડવે   છોડવે   ઊડે   પતંગિયા  ( ૨ )
હું   તો   એને   પકડવા   જાઉં   જાઉં   જાઉં
બા   પેલા   બાગમાં
હરિયાળી   બાગમાં   નાચે   છે   મોરલો  ( ૨ )
મોરલો   બોલે   મેં   આઉં   આઉં   આઉં
બા   પેલા   બાગમાં
[ ૮ ]
ઢિંગલી   તારા   માંડવા   રોપ્યા ,  ઢોલ   વાગે   ઢમઢમ
લાલિયો   મહરાજ   લાડવા   વાળે ,  શાક   કરે   છમછમ
ઢિંગલી   તારા   માંડવા
ચાખવા   મીનીબેન   બેઠા ’ તા  ,  જીભલડી   ચમચમ
પમલો   પેલો   વાંદરો   ફૂંકે ,  પિપૂડાં   પમપમ
ઢિંગલી   તારા   માંડવા
જૂનાગઢથી   જાન   આવી   છે ,  જાનડીઓ   રૂમઝૂમ
દોડતાં   પેહેલાં   વેલડાં   આવે ,  ઢોલ   વાગે   ઢમઢમ
ઢિંગલી   તારા   માંડવા
ઢિંગલીબાઈના   પગમાં   ઝાંઝર ,  ઘૂઘરીઓ   ધમધમ
નાકમાં   એને   નથણી   સોહે ,  કેવી   રે   ચમચમ
ઢિંગલી   તારા   માંડવા
ઢિંગલીબાઈ   તો   સાસરે   જાશે ,  આંસુડાં   ટમટમ
લાગશે   કેવા   ઘરને   શેર ,  સુના   રે   સમસમ
ઢિંગલી   તારા   માંડવા
[ ૯ ]
મમ્મા   ઢીંગલ   ઢીંગલ   ઢીંગલ  ,
પપ્પા   ઢીંગલ   ઢીંગલ   ઢીંગલ
હું   તો   ઢીં … ગ … લી ….( ૨ )
કપડાં   ધો   ધો   કરું  ,  મારા   હાથ   દુ : ખી   જાય  ( ૨ )  મમ્મા   ઢીંગલ
પોતું   કર   કર   કરું ,  મારી   કમર   દુ : ખી   જાય  ( ૨ )
મમ્મા   ઢીંગલ
કચરો   વાળ   વાળ   કરું ,  મારા   હાથ   દુ : ખી   જાય  ( ૨ )  મમ્મા   ઢીંગલ
ચૂલો   ફૂંક   ફૂંક   કરું ,  મારી   આંખો   દુ : ખી   જાય  ( ૨ )  મમ્મા   ઢીંગલ
[ ૧૦ ]
કોયલ   કૂ   કૂ   ગાય ,  મને   ગાવાનું   મન   થાય
ગાવાનું   હું   શરૂ   કરું   ત્યાં ,  પપ્પા   મારા   ખીજાય
કોયલ   કૂ   કૂ   ગાય
ચકલી   ચણ   ચણ   ખાય ,  મને   ખાવાનું   મન   થાય
ખાવાનું   હું   શરૂ   કરું   ત્યાં ,  મમ્મી   મારી   ખીજાય   કોયલ   કૂ   કૂ   ગાય
ઉડતું   પતંગિયું   જોઈ ,  મને   ઉડવાનું   મન   મન
ઉડવાનું   હું   શરૂ   કરું   ત્યાં ,  નીચે   પડી   જવાય
કોયલ   કૂ   કૂ   ગાય
પથારીએ   સુતાં  ,  મને   કઈ   કઈ   વિચાર   થાય
સુવાનું   હું   શરૂ   કરું   ત્યાં ,  સપને   સરી   જવાય
કોયલ   કૂ   કૂ   ગાય
[ ૧૧ ]
એક   ઢિંગલી   સોહાણી   લટકા – મટકા   કરતી   જાય  ( ૨ )
કાને   કુંડળ   પહેરીને ,  નાકે   નથણી   પહેરીને
લટકા – મટકા   કરતી   જાય  ( ૨ )
હાથે   કંગન   પહેરીને ,  પગે   ઝાંઝર   પહેરીને
લટકા – મટકા   કરતી   જાય  ( ૨ )
પગે   સેંડલ   પહેરીને ,  ખભે   પર્સ   ભેરવીને
લટકા – મટકા   કરતી   જાય  ( ૨ )
( ૧૨ )
ઘોડાગાડી   રીક્ષા ,  રીક્ષામાં   બેઠા   બાળકો
ઓ   વહાલા   બાળકો ,  તમે   નિશાળ   વહેલા   આવજો
નિશાળ   તો   દૂર   છે   ભણવાની   જરૂર   છે
એકડો   તો   આવડે   છે   પણ   બગડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
એકડો   તો   આવડે   છે   પણ   બગડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
બગડો   તો   આવડે   છે   પણ   તગડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
તગડો   તો   આવડે   છે   પણ   ચોગડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
ચોગડો   તો   આવડે   છે   પણ   પાંચડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
પાંચડો   તો   આવડે   છે   પણ   છગડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
છગડો   તો   આવડે   છે   પણ   સાતડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
સાતડો   તો   આવડે   છે   પણ   આઠડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
આઠડો   તો   આવડે   છે   પણ   નવડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
નવડો   તો   આવડે   છે   પણ   દસડાની   જરૂર   છે
ઓ   વહાલા
[ ૧૩ ]
લીલી   પીળી   ઓઢણી  ( ૨ )  ઓઢી   રે   મેં   તો   ઓઢી   રે
હું   તો   જાતી   નિશાળિયે   દોડી   રે   દોડી  ( ૨ )
હાથ   કેરા   કંગન  ( ૨ )  પહેર્યા   રે   મેં   તો   પહેર્યા   રે
હું   તો   જાતી   નિશાળિયે   દોડી   રે   દોડી  ( ૨ )
કાન   કેરા   કુંડળ  ( ૨ )  પહેર્યા   રે   મેં   તો   પહેર્યા   રે
હું   તો   જાતી   નિશાળિયે   દોડી   રે   દોડી  ( ૨ )
નાક   કેરી   નથણી  ( ૨ )  પહેરી   રે   મેં   તો   પહેરી   રે
હું   તો   જાતી   નિશાળિયે   દોડી   રે   દોડી  ( ૨ )
પગ   કેરા   ઝાંઝર  ( ૨ )  પહેર્યા   રે   મેં   તો   પહેર્યા   રે
હું   તો   જાતી   નિશાળિયે   દોડી   રે   દોડી  ( ૨ )
[ ૧૪ ]
ઘોડો   ઘૂઘરિયાળો   મારો   ઘોડો   ઘૂઘરિયાળો  ( ૩ ) ( ૨ )
ઘાસ   એ   ખાય   છે   ને   તાજો   માજો   થાય   છે  ( ૨ )
દોડાવું   તો   દોડે   છે   ને   થોભાવું   તો   થોભે   છે  ( ૨ )
એના   ઉપર   બેસું   ત્યારે   લાગું   હું   મૂંછાળો
ઘૂઘરિયાળો  ( ૨ )
ઘોડો   ઘૂઘરિયાળો   મારો   ઘોડો   ઘૂઘરિયાળો  ( ૩ ) ( ૨ )
રંગે   એ   કાળો   છે   પણ   દિલનો   બહુ   રૂપાળો   છે  ( ૨ )
ચાબૂકનું   શું   કામ   છે   ને   ચેતક   એનું   નામ   છે  ( ૨ )
તડબડ   તડબડ   દોડે   ત્યારે   લાગે   પાંખોવાળો
ઘૂઘરિયાળો  ( ૨ )
ઘોડો   ઘૂઘરિયાળો   મારો   ઘોડો   ઘૂઘરિયાળો  ( ૩ ) ( ૨ )
[ ૧૫ ]
પિપૂડીવાળાનો   પેલો   તનમનિયો ,  પેલો   તનમનિયો
ચોરી   ગયો   એ   તો   કેરીનો   કરંડિયો
કેરી   ખવાય   છે ,  ગોટલા   ફેંકાય   છે ,
ચોરી   પકડાય   છે ,  ડંડા   મરાય   છે
તનમાંને   મનમાં   તનમનિયો   મૂંઝાય   છે
પિપૂડીવાળાનો   પેલો   તનમનિયો ,  પેલો   તનમનિયો
ચોરી   ગયો   એ   તો   કેળાંનો   કરંડિયો
કેળાં   ખવાય   છે ,  છોતરાં   ફેંકાય   છે ,
ચોરી   પકડાય   છે ,  ડંડા   મરાય   છે
તનમાંને   મનમાં   તનમનિયો   મૂંઝાય   છે
પિપૂડીવાળાનો   પેલો   તનમનિયો ,  પેલો   તનમનિયો
[ ૧૬ ]
ચોલી   પહેરીને   હું   તો   નિશાળે   ગઈ  ‘ તી  ( ૨ )
ચોલી   મારી   ચલક   ચલક   થાય  ( ૨ )
બેની   મારો   લટકો   જરા   જરા   જો   જો
કંગન   પહેરીને   હું   તો   નિશાળે   ગઈ  ‘ તી  ( ૨ )
કંગન   મારા   ખણણ   ખણણ   થાય  ( ૨ )
બેની   મારો   લટકો   જરા   જરા   જો   જો
નથણી   પહેરીને   હું   તો   નિશાળે   ગઈ  ‘ તી  ( ૨ )
નથણી   મારી   ઝનન   ઝનન   થાય  ( ૨ )
બેની   મારો   લટકો   જરા   જરા   જો   જો
ઝાંઝર   પહેરીને   હું   તો   નિશાળે   ગઈ  ‘ તી  ( ૨ )
ઝાંઝર   મારી   છણણ   છણણ   થાય  ( ૨ )
બેની   મારો   લટકો   જરા   જરા   જો   જો
[ ૧૭ ]
ચકીબેન   ચકીબેન
મારી   સાથે   રમવા   આવશો   કે   નહિ ,  આવશો   કે   નહિ
બેસવાને   ખાટલો ,  સુવાને   પાટલો
ઓઢવાને   પીંછાં   આપીશ   તને ,  આપીશ   તને
ચકીબેન   ચકીબેન
પહેરવાને   સાડી ,  મોરપીંછાંવાળી
ઘમ્મરિયો   ઘાઘરો   આપીશ   તને ,  આપીશ   તને
ચકીબેન   ચકીબેન
ચક   ચક   અવાજે   ચીં   ચીં   કરજે
ચણવાને   દાણા   આપીશ   તને ,  આપીશ   તને
ચકીબેન   ચકીબેન
બા   નહિ   લડશે ,  બાપુ   નહિ   લડશે
નાનો   બાબો   તને   ઝાલશે   નહિ ,  ઝાલશે   નહિ
ચકીબેન   ચકીબેન
[ ૧૮ ]
પેલા   ચકલીબાઈ   એ   માળા   બાંધ્યા   ઢંગા   વગરના
પેલા   દરજીડાને   સુગરીબાઈના   કેવા   મજાના
પેલા   ચકલીબાઈ   એ
ઝાડે   ખિસકોલીએ   માળા   બાંધ્યા   રૂ   ના   રેસાના
કાબર   કબૂતરને   ઘૂવડ   વળી   કાગડા   કોયલના
પેલા   ચકલીબાઈ   એ
પેલા   ઉંદરભાઈએ   દર   ખોદ્યા   કેવા   મજાના
સાપે   પેસી   જઈને   રાફડા   કર્યા   હક   વગરના
પેલા   ચકલીબાઈ   એ
કીડી   મકોડીએ   દરના   કર્યા   નગર   મજાના
પેલા   વાંદરાભાઈ   તો   રખડ્યા   કરે   ઘર   વગરના
પેલા   ચકલીબાઈ   એ
[ ૧૯ ]
મારા   બારણાને   ટોડલે   ચકલી   રમે , એની   ઝીણી   ઝીણી   આંખ ,
એની   નાની   નાની   પાંખ , એ   તો   રમતી   ને   ઊડતી   સૌને   ગમે .
મારા   ફળિયાને   લીમડે   પોપટ   રમે , એની   ગોળ   ગોળ   આંખ ,
એની   લીલી   લીલી   પાંખ , એ   તો   બોલતો   ને   ઊડતો   સૌને   ગમે .
મારા   ઘરને   તે   આંગણે   વાછરું   રમે , એના   સુંવાળા   વાળ ,
એની   થનગનતી   ચાલ , એ   તો   નાચતું   ને   કૂદતું   સૌને   ગમે .
મારી   નાનકડી   બેન   મારા   ઘરમાં   રમે , એની   કાલી   કાલી   બોલી ,
એની   આંખ   ભોળી   ભોળી , એ   તો   રમતી   ને   હસતી   સૌને   ગમે .
સૌને   ગમે ,  સૌને   ગમે , ઘર   મારું   નાનું   સૌને   ગમે  !

પાપા  પગલી
પાપા    પગલી     ધૂળની    ઢગલી
ઢગલીમાં   ઢેલ     જીવે   મારી   બેન
પાપા    પડિયા     થોડુંક     રડ્યાં
રડતાં    રડતાં      આંસુડાં    ખર્યાં
પાપા     પોળી     ઘીમાં    ઝબોળી
ચોળીને   ખાજો   તાજામાજા   થાજો
તાજામાજા   થાજો
તાજામાજા   થાજો
અડકો  દડકો
અડકો   દડકો   દહીં    દડુકો
શ્રાવણ   ગાજે   પીલું    પાકે
ઊલ   મૂલ   ધંતુરાનું   ફૂલ
સાકર     શેરડી     ખજૂર
ખજરે     ખજરે    આમ     છે
પીતામ્બર   પગલાં   પાડે   છે
મોર   પાણી   ભરે   છે
ઢેલ   પાણી   ઢોળે   છે
રાજિયો      ભોજિયો
ટીલડીનો   ટચાકીયો
મામાનું  ઘર  કેટલે
મામાનું   ઘર   કેટલે
દીવો   બળે    એટલે
દીવો    મેં   તો    દીઠો
મામો    લાગે    મીઠો
તાળી     વગાડે    છોકરાં
મામા     લાવે     ટોપરાં
ટોપરાં    તો    ભાવે   નહિ
મામા   ખારેક   લાવે   નહિ
મામી    મારી   ભોળી
મીઠાઈ   લાવે   મોળી
મોળી   મીઠાઈ   ભાવે   નહિ
રમકડાં    તો    લાવે    નહિ
મામે   સામું    જોયું
મારું   મનડું   મોહ્યું
મામાનું   ઘર   કેટલે
દીવો   બળે    એટલે
               હાથીભાઈ
                હાથીભાઈ   તો   જાડા
                લાગે   મોટા   પાડા
                આગળ   ઝૂલે   લાંબી   સૂંઢ
                પાછળ   ઝૂલે   ટૂંકી   પૂંછ
માલવભાઈ તમે આવજો મારે ગામ ,
તમે ને હું ભેગા મળી કરશું ઘણા કામ.
ઘર વાળશું ,
શેરી વાળશું ,
વાળશું પૂરું ગામ ……………..તમે ને હું
છોડ વાવશું ,
વૃક્ષો વાવશું ,
વાવશું કેરી આંબા ……………તમે ને હું
હોજ ખોદશું ,
કૂવો ખોદશું ,
ખોદશું પૂરું તળાવ ……………તમે ને હું
પાર્થવ ભણશે ,
ધર્મેશ ભણશે ,
ભણશે પૂરું ગામ ……………..તમે ને હું
માલવભાઈ તમે આવજો મારે ગામ ,
તમે ને હું ભેગા મળી કરશું ઘણા કામ.
દીકરીના દેશમાં આવજો હો દાદા ,
દીકરીના વેશ તમે જોજો હો દાદા …………દીકરીના દેશમાં
નાના હતા ત્યારે આંગણામાં રમતાં ,
હૈયાના હીંચકે અમને ઝૂલાવતાં ………….દીકરીના દેશમાં
ઠેસ વાગે ને અમે પડી રે જાતાં ,
દોડીને તમે કેવા પાસે રે આવતાં …………દીકરીના દેશમાં
રિસાઈને ત્યારે અમે ચાલ્યા રે જાતાં ,
પકડીને તમે અમને ખોળામાં બેસાડતાં …..દીકરીના દેશમાં
તમારી પાસે અમે નીતનવું માંગતા ,
ગમે ત્યાંથી તમે ઝટ લઈ આવતાં …………દીકરીના દેશમાં
માંગણી અમારી તમે પૂરી રે કરતાં ,
આનંદથી આપણે સૌ ઝૂમી રે ઊઠતાં ……..દીકરીના દેશમાં
દીકરીના દેશમાં આવજો હો દાદા ,
દીકરીના વેશ તમે જોજો હો દાદા …………દીકરીના દેશમાં
Posted in कविता - Kavita - કવિતા

घोडा प्रथम वही आता है


*घोडा प्रथम वही आता है*

*जिसका सवार अच्छा हो*..!

*परिवार वह ही आगे बढ़ता है*..

*जहाँ मुखिया समझदार हो* ..!

बिना सवार का घोडा

बेलगाम हो जाता है

और बिना मुखिया के

परिवार बट जाता है

*किसी भी मोड़ पर अगर*

*मै बुरा  लगूं….*

 

*तो ज़माने को बताने से पहले*

*एक बार मुझे जरूर बता देना ,*

 

*क्योंकि बदलना मुझे है ,*

*ज़माने को नहीं .* 🌹

” चेहरे की हंसी से गम को भुला दो*

*कम बोलो पर सब कुछ बता दो*

*ख़ुद ना रूठो और  सबको हंसा दो*

*यही राज है जिन्दगी का*

*जियो और जीना सिखा दो

Posted in छोटी कहानिया - १०,००० से ज्यादा रोचक और प्रेरणात्मक

बच्चे की पसंद


*”बच्चे की पसंद”*
*एक बच्चे को आम का पेड़ बहुत पसंद था।* 

*जब भी फुर्सत मिलती वो आम के पेड़ के पास पहुँच जाता।* 

*पेड़ के ऊपर चढ़ता, आम खाता, खेलता और थक जाने पर उसी की छाया में सो जाता।* 

*उस बच्चे और आम के पेड़ के बीच एक अनोखा रिश्ता बन गया।*
*बच्चा जैसे-जैसे बड़ा होता गया वैसे-वैसे उसने पेड़ के पास आना कम कर दिया।* 

*कुछ समय बाद तो बिल्कुल ही बंद हो गया।*
*आम का पेड़ उस बालक को याद करके अकेला रोता!*

*एक दिन अचानक पेड़ ने उस बच्चे को अपनी तरफ आते देखा और पास आने पर कहा-*

*”तुम कहाँ चले गए थे? मैं रोज तुम्हें याद किया करता था। चलो आज फिर से अपन दोनों खेलते हैं।”*
*बच्चे ने आम के पेड़ से कहा-*

*”अब मेरी खेलने की उम्र नहीं है।* 

*मुझे पढ़ना है, लेकिन मेरे पास फीस भरने के पैसे नहीं हैं।”*
*पेड़ ने कहा-* 

*”तू मेरे आम लेकर बाजार में बेंच दे,*

*इससे जो पैसे मिलें, अपनी फीस भर देना।”*
*उस बच्चे ने आम के पेड़ से सारे आम तोड़ लिए और उन सब आमों को लेकर वहाँ से चला गया, और उसके बाद फिर कभी दिखाई नहीं दिया।* 

*आम का पेड़ उसकी राह देखता रहता!*
*एक दिन वो फिर आया और कहने लगा-*

*”अब मुझे नौकरी मिल गई है,* 

*मेरी शादी हो चुकी है,*

*मुझे मेरा अपना घर बनाना है, इसके लिए मेरे पास पैसे नहीं हैं!”*
*आम के पेड़ ने कहा-* 

*”तू मेरी सभी डालियों को काट कर ले जा, उनसे अपना घर बना ले।”*

*उस जवान ने पेड़ की सभी डालियाँ काट लीं और ले कर चला गया।* 
*आम के पेड़ के पास अब कुछ नहीं था…! वो अब बिल्कुल बंजर हो गया था!*

*कोई उसे देखता भी नहीं था!* 

*पेड़ ने भी यह उम्मीद छोड़ दी थी कि अब वो बालक/जवान उसके पास फिर लौटकर आएगा!*
*और फिर एक दिन अचानक वहाँ एक बूढ़ा आदमी आया।* *उसने आम के पेड़ से कहा-*

*”शायद आपने मुझे नहीं पहचाना…!!* 

*मैं वही बालक हूँ जो बार-बार आपके पास आता… और आप हमेशा अपने टुकड़े काट-काट कर भी मेरी मदद करते थे।”*
*आम के पेड़ ने दु:ख के साथ कहा-*

*”पर बेटा मेरे पास अब ऐसा कुछ भी नहीं जो मैं तुम्हें दे सकूँ…!*
*वृद्ध ने आँखों में आँसू लिए कहा-*

*”आज मैं आपसे कुछ लेने नहीं आया हूँ, बल्कि आज तो मुझे आपके साथ जी भरके खेलना है…!!!*

*आपकी गोद में सर रखकर सो जाना है…!!!”*
*इतना कहकर वो आम के पेड़ से लिपट गया और आम के पेड़ की सूखी हुई डालियाँ फिर से अँकुरित हो उठीं।*
*वो आम का पेड़ हमारे माता-पिता हैं।*

*जब छोटे थे उनके साथ खेलना अच्छा लगता था।* 

*जैसे-जैसे बड़े होते चले गए उनसे दूर होते गए।*

*पास भी तब आए जब कोई जरूरत पड़ी…!*

*जब कोई समस्या खड़ी हुई…!*
*आज कई माँ-बाप उस बंजर पेड़ की तरह अपने बच्चों की राह देख रहे हैं…*
*जाकर उनसे लिपटें।*

*उनके गले लग जाएँ।*

*फिर देखना वृद्धावस्था में उनका जीवन कैसे पुनः अँकुरित हो उठेगा।*
     🙏✍🙏

*(~रमेश चन्द्र भार्गव)*

Posted in छोटी कहानिया - १०,००० से ज्यादा रोचक और प्रेरणात्मक

મામા નું ઘર


નાના હતા અને ઉનાળાનું વૅકેશન પડે એટલે સવાર સવારમાં ગિલ્લીદંડા , ભરબપોરે પત્તા , સાંજે ક્રિકેટ , સતોડીયું અને ઘંટડી વાગે એટલે બરફનો ગોળો , રાત પડે એટલે ફરી રમતો ચાલુ ને ચાલુ  … પંદર વીસ જણાના ટોળેટોળા   … ખડકીઓમાં ચારેબાજુ અવાજ અવાજ  .. વચ્ચે 20 – 25 દિવસ માસી ને ત્યાં રહેવા જવાનું અને ત્યાં પણ એવી ટોળકીઓ  .. બપોરે એકબાજુ ઘરે ઘઉં સાફ થતા હોય અને સાંજ પડે ખડકીમાં મરચું ખંડાતું હોય   .. ત્યારે તો A C શું એ પણ ખબર નહોતી  .. અને રાત્રે થાક્યાપાક્યા ઉપર અગાસી માં ઠંડી પવનની લહેરો વચ્ચે બ્રહ્માંડના તારાઓ ને જોઈને એકદમ આશ્ચર્ય પામતા પામતા સુઈ જવાનું કે આ સામે આકાશમાં દેખાય છે એ ખરેખર છે શું   .. આ તારાઓ આપણી ઉપર પડતા કેમ નથી  .. આ ચંદ્ર આટલું બધું અજવાળું કેવી રીતે આપતો હશે   .. આ બધાના વૈજ્ઞાનિક કારણો ગમે તે હશે પણ એ વખત કલ્પનાઓ કરવાની બહુ મજા આવતી   … 
નાનપણની ખરી મજા ઉનાળા એ જ આપી છે  .. એ પછી કેરીઓ ખાવાની હોય કે રમવાની હોય  .. અત્યારે ધંધા પર બેઠા પછી ગરમી કાળઝાળ લાગે છે પણ એ વખતે તો આ ઉનાળો જ સૌથી પ્રિય લાગતો કારણકે ઝીંદગીની સૌથી અમૂલ્ય ક્ષણો જ એમાં કોતરાયેલી હતી  .. મોટા થયા ત્યારે નોટો ગણ ગણ કરીએ છે અને નાના હતા ત્યારે હવે સ્કૂલ ખૂલવામાં કેટલા દિવસ બાકી બસ એની જ ગણતરીઓ થતી હતી  ..
કાશ આ પૈસાની થોકડીઓ એ નાનપણ પાછું લાવી આપતું હોત  …  શરીર પર ગમે એટલા ઘા લાગતા તો રુજ આવી જતી હતી પણ એ ઉંમરે દિલ પર ઘા લાગતા જ ના હતા  .. લુચ્ચાઈ શેને કહેવાય એ ખબર જ ના હતી  . માણસોનું બીજું સ્વરૂપ જોયેલું જ ના હતું   .. દુનિયા એકદમ નાની પણ એકદમ સુંદર અને ભવ્ય હતી   ..👌👍🙏