” માણસ” કેવું જીવી ગયો

​શીર્ષક : શીર્ષક : ” માણસ” કેવું જીવી ગયો ..
જે દી હતો પારણામાં તે દી ,

રમાડે એમ રમતો ગયો ;

ઝાલી આંગળી માવતરની ,

સીડી જીવનની ચડતો ગયો …(૧)
જ્ઞાન માટે નિશાળે ગયો ,

માસ્તર ભણાવે એમ ભણતો ગયો ;

ભણી ગણી પારંગત બની ,

યુવાનીમાં પગ મેલતો ગયો …(૨)
મૂછે વળ દેતા દેતા ,

છલાંગ ઈ ભરતો ગયો ;

મળે મોકો ગમે ન્યા,

મીઠો ઘા મારતો ગયો …(૩)
નોકરી કરી ધંધા ઘણા ,

પાર બધું પાડતો ગયો ;

ચાખી સ્વાદ સફળતાનો ,

નશા માં એ ડૂબતો ગયો …(૪)
સમાજનો એક ભાગ માની ,

કામ બધા ને આવતો ગયો ;

જેવા સાથે તેવા માની ,

વ્યવહાર કુશળ કરતો ગયો …(૫)
સમય ના વહેણમાં તણાતો તણાતો ,

સમય સાથે બદલાઈ ગયો ;

કોઈ કોઈનું નથી ઈ વાત ને વળગી ,

સ્વાર્થ ના રંગે રંગાઈ ગયો …(૬)
ખીસું નથી કફનમાં છતાં ,

એજ ખીસાને ખોળતો ગયો ;

ખાલી હાથ જવાનું છતાં ,

બેલેન્સ બધાનું કરતો ગયો …(૭)
અંતે જડી વેળા એ ઘડપણ ની ,

લાકડીના ટેકે ચાલતો ગયો ;

ઝાલી લીધી હાથમાં માળા ,

પ્રભુનું નામ જપતો ગયો …(૮)
મળ્યું એકાંત જે દી એને ,

સ્મરણ જીવન નું કરતો ગયો ;

લમણે હાથ દઈ બેસી ખૂણા માં ,

ચોધાર આંસુ એ રડતો ગયો …(૯)
ભોગવ્યા સુખ જીવન માં બધા ,

ફરજ એક ચુકી ગયો ;

ભગવાન હતા ઘરમાં છતાં ,

સેવા નો અવસર વિસરી ગયો …(૧૦)
ખોળિયું છોડવા મથે પ્રભુ ને ,

હાથ જોડી કરગરતો ગયો ;

વિચારે છે કવિ આજે ,

“માણસ ” કેવું જીવન જીવી ગયો …(૧૧)

જે દી હતો પારણામાં તે દી ,

રમાડે એમ રમતો ગયો ;

ઝાલી આંગળી માવતરની ,

સીડી જીવનની ચડતો ગયો …(૧)
જ્ઞાન માટે નિશાળે ગયો ,

માસ્તર ભણાવે એમ ભણતો ગયો ;

ભણી ગણી પારંગત બની ,

યુવાનીમાં પગ મેલતો ગયો …(૨)
મૂછે વળ દેતા દેતા ,

છલાંગ ઈ ભરતો ગયો ;

મળે મોકો ગમે ન્યા,

મીઠો ઘા મારતો ગયો …(૩)
નોકરી કરી ધંધા ઘણા ,

પાર બધું પાડતો ગયો ;

ચાખી સ્વાદ સફળતાનો ,

નશા માં એ ડૂબતો ગયો …(૪)
સમાજનો એક ભાગ માની ,

કામ બધા ને આવતો ગયો ;

જેવા સાથે તેવા માની ,

વ્યવહાર કુશળ કરતો ગયો …(૫)
સમય ના વહેણમાં તણાતો તણાતો ,

સમય સાથે બદલાઈ ગયો ;

કોઈ કોઈનું નથી ઈ વાત ને વળગી ,

સ્વાર્થ ના રંગે રંગાઈ ગયો …(૬)
ખીસું નથી કફનમાં છતાં ,

એજ ખીસાને ખોળતો ગયો ;

ખાલી હાથ જવાનું છતાં ,

બેલેન્સ બધાનું કરતો ગયો …(૭)
અંતે જડી વેળા એ ઘડપણ ની ,

લાકડીના ટેકે ચાલતો ગયો ;

ઝાલી લીધી હાથમાં માળા ,

પ્રભુનું નામ જપતો ગયો …(૮)
મળ્યું એકાંત જે દી એને ,

સ્મરણ જીવન નું કરતો ગયો ;

લમણે હાથ દઈ બેસી ખૂણા માં ,

ચોધાર આંસુ એ રડતો ગયો …(૯)
ભોગવ્યા સુખ જીવન માં બધા ,

ફરજ એક ચુકી ગયો ;

ભગવાન હતા ઘરમાં છતાં ,

સેવા નો અવસર વિસરી ગયો …(૧૦)
ખોળિયું છોડવા મથે પ્રભુ ને ,

હાથ જોડી કરગરતો ગયો ;

વિચારે છે કવિ આજે ,

“માણસ ” કેવું જીવન જીવી ગયો …(૧૧)

આને ખરો પતિકહેવાય.

આને ખરો પતિકહેવાય.

ક્લબમાં બાવન પાનાંની રમત જોરદાર જામી છે ત્યાં ટેબલ પર પડેલા એક મોબાઈલની રીંગ વાગે છે.
રમતમાં મશગુલ એવો એક અઠંગ ખેલાડી ફોન લેવા માટે સ્પિકર ફોન ચાલુ કરીને હાથમાં પત્તાં રમાડતાં વાત શરુ કરેછે…
ખેલાડી – “એલાવ…”
સામે છેડે – “વ્હાલા, તું ક્લબમાં છો?”
ખેલાડી – “હા”
સામે છેડે – “હું અહીં મૉલમાં ખરીદી કરવા આવી છું અને મને જરી ભરતથી ભરેલી સાડી ગમી ગઈ છે,
રૂ. ૫,૦૦૦ કહે છે લઈ લઉં?”
ખેલાડી – “લઈ લે ને, વહાલી, એમાં પુછવાનું હોય કાંઈ?”
સામે છેડે – “ઝવેરીનો ફોન આવ્યો તો, તેની પાસે નવી ડિઝાઈનના ડાયમંડસેટ આવ્યા છે, પસંદ પડે
તો એકાદ લઈ લઉં?”
ખેલાડી -”શું રેંજમાં છે?”
સામે છેડે – “લાખ સવા લાખ સુધી થઈ જશે…”
ખેલાડી – “તારી ખુશી માટે સવા લાખ મંજુર છે..”
સામે છેડે – “ગાડીની ડિસ્કાઉન્ટ ઓફરનો આજે છેલ્લો દિવસ છે મારા માટે…”

ખેલાડી – ‘વ્હાલી આજે હું બહુ ખુશ છું, તેને જોઇતો મોડલ આજે જ નોંધાવી દેજે, કિંમતની ચિંતા ન
કરતી”
સામે છેડે – સારું, રાતે વહેલા ઘરે આવજો, આઈ લવ યુ.”
ખેલાડી – “આઈ લવ યુ ટુ!”
ફોન મૂકાઈ ગયો, બધા ખેલાડી રમત છોડી તેની સામે જોઈ રહ્યા હતા અને વિચારતા હતા કે વાહ ! આને ખરો પતિકહેવાય !
– ત્યાં તેણે સ્મિત સાથે બધાને પૂછ્યું – “આ કોનો મોબાઈલ છે?”

આને કેવાય લગ્નજીવન

એક પરણેલી સ્ત્રીને લગ્ન પછી ઘણા વર્ષો પછી અચાનક મનમાં ખયાલ આવ્યો કે જો હું મારા પતીને છોડી ને જતી રહું તો મારા પતી ના ઉપર શું ગુજરે… જોવ તો ખરા…
આવો વિચાર આવતાજ તેણે
એક કોરો કાગળ લીધો અને તેની
ઉપર લખ્યું.

“” હવે હું તમારી સાથે એક મિનીટ પણ નહિ રહી સકતી,
બહુજ કંટાળી ગઈ છું, માટે હું હવે ઘર છોડીને જાવ છુ અને તેપણ હંમેશ માટે.””

તે લખેલો પત્ર તેને ટેબલ ઉપર રાખી પતી નો ઘરે આવવાના સમયે તેની પ્રતિક્રિયા શું થાય? ??
તે જોવા પલંગ નીચે છુપાય ગઈ.
પતી આવ્યો તેને ટેબલ ઉપર મુકેલો
પત્ર વાંચ્યો. થોડી વાર ચુપ્પી રહ્યા
બાદ તેજ પત્ર નીચે તેને કઈક લખ્યું.

પછી તે ખુશીથી સીટી વગાડવા લાગ્યો,ગીતો ગાવા લાગ્યો,ડાંસ કરવા લાગ્યો અને કપડાં બદલવા લાગ્યો

અને અચાનક એને પોતાના ફોનથી કોઈને ફોન લગાવ્યો અને કહ્યું
” આજ હું એકદમ મુકત થઇ ગયો
છું, કદાચ મારી મુર્ખ પત્ની ને સમજાય ગયું કે તે પોતે મારા લાયક નાં હતી,
એટલીવાર માં તેણે પોતાના ફોન થી કોઈને ફોન લગાવ્યો અને કીધું
મારી સુતરફેણી ડાર્લિંગ,
આજથી મારું બૈરું હંમેશ ની
માટે ઘર છોડીને ચાલી ગઈ છે.
આજથી હું આઝાદ થઇ ગયો છું,
અને બસ કપડા બદલીને હમણાં જ તને મળવા આવી રહ્યો છું,
તું તૈયાર થઈને મારા ઘરની સામે વાળા પાર્ક માં હમણાજ આવીજા,

તરતજ કપડા પહેરીને પતિ ઘરની બહાર નીકળી ગયો.
આંસુ ભરી આંખોથી પત્ની બેડના નીચેથી નીકળી, થર-થર કાંપતા હાથે થી પત્ર ઉપાડી પત્રના નીચે લખેલી લાઈન વાચી, જેમાં લખ્યું હતું….,

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

” અરે ગાંડી……, પલંગ નીચેથી તારા પગ દેખાય છે.😁😁😁
સામેથી નાસ્તો બંધાવીને આવું છું, ત્યાં સુધી તું ચા મુક….!!!

આને કેવાય લગ્નજીવન

એક ના એક દીકરો

એક ના એક દીકરો… પોતાની મા ની તમામ મરણવિધિ પતાવીને થોડાક દિવસો બાદ…. બાપાને અનાથાશ્રમમાં મૂકી દીકરો ઘરે જવા નીકળ્યો અને ઘરે પત્નીને ફોન કર્યો કે : ” બાપાને તેના મુકામે મૂકી દીધા છે અને હવે સીધો જ ઘરે આવું છું…”

પત્નીએ પૂછ્યું કે : ” દિવાળીની રજામાં બાપા ઘરે તો નહિ આવી જાયને… એ પૂછી લીધું હોત તો ?? ”

દીકરાને પણ વાતમાં વજન લાગ્યું…. ” ઓકે..હજી તો બહાર જ નીકળ્યો છું…ચાલ એ પણ પૂછી લેતો જ આવું…જો આવવાના હોય તો કોઈ બહાનું બતાવીને નહીં આવે એવું કહેતો જ આવું….”

દીકરો પાછો અનાથાશ્રમ તરફ આવ્યો.

તેણે જોયું કે વૃઘ્ધાશ્રમ ના સંચાલક સાથે જાણે જૂનો પરિચય હોય તેમ બાપા ખુબ હળીમળીને વાતો કરતા જોયા… અને થોડું વિસ્મય પામ્યો…

ત્યાં પહોંચતા પહેલા…બાપા કોઈ કામ અંગે પોતાના રુમ તરફ ગયા…એટલે સંચાલકને પૂછવાનો લાગ મળ્યો…

તેણે સંચાલકને પૂછ્યું કે : ” શું તમે બાપાને આ પહેલા મળ્યા હતા ? કે બાપા ને કેવી રીતે ઓળખો છો…? ”

જવાબ સાંભળી દીકરાના તો હોશ જ ઉડી ગયા…

સંચાલકે જણાવ્યું કે ” હું આ સજ્જનને 30 વર્ષથી ઓળખુ છું… આજથી 30 વર્ષ પહેલા
તેઓ આ અનાથાશ્રમમાં એક અનાથ છોકરાને દત્તક લેવા આવ્યા હતા ત્યારથી તેના પરિચયમાં છું…”

દીકરો ચોધાર આંસુ એ રડવા લાગેલો…

એક વાર એક નવદંપતી કોઈ ભાડાના મકાનમાં રહેવા ગયાં.

એક વાર એક નવદંપતી કોઈ ભાડાના મકાનમાં રહેવા ગયાં.
બીજા દિવસે સવારે જયારે બંને ચા-નાસ્તો કરતા હતા ત્યારે
પત્નીએ બારીમાંથી જોયું કે સામેના ઘરની અગાશી પર કપડા સુકવેલા હતા.
“લાગે છે આ લોકોને કપડા ધોતા પણ નથી આવડતું જુઓ તો કેટલા મેલા લાગે છે?” પત્ની બોલી.
પતિએ એની વાત સાંભળી પણ ખાસ ધ્યાન ના આપ્યું.
એક બે દિવસ પછી ફરી એજ જગ્યાએ કપડા સુકવેલા જોઈને
પત્નીએ ફરી એજ કહ્યું,
“ક્યારે શીખશે આ લોકો કે કપડા કેવી રીતે ધોવાય….!!”
પતિ સંભાળતો રહ્યો પણ આ વખતે પણ કંઈ બોલ્યો નહિ.
હવે તો રોજ જ આમ થવા લાગ્યું, જયારે પણ પત્ની કપડા સુકાતા જોતી, જેમતેમ બોલવા લાગતી.
લગભગ એક મહિના પછી એક સવારે પતિ-પત્ની રોજની જેમ જ
ચા- નાસ્તો કરી રહ્યા હતા.
પત્નીએ હંમેશની જેમજ નજર ઉઠાવીને સામેની અગાશી તરફ જોયું ,
“અરે વાહ લાગે છે એ લોકોને સમજણ પડી ગઈ….
આજે તો કપડા બિલકુલ સાફ દેખાય છે, જરૂર કોઈ કે ટોક્યા હશે!”

પતિ બોલ્યો, “ના એમને કોઈએ નથી ટોક્યા.”
“તમને કેવી રીતે ખબર? “,
પત્નીએ આશ્ચર્યથી પૂછ્યું.
“આજે હું વહેલો ઉઠી ગયો હતો અને મેં બારીના કાચને બહારથી સાફ
કરી નાંખ્યો,એટલા માટે તને કપડા સાફ દેખાય છે.”
પતિએ વાત પૂરી કરી.

​शहद के प्रकार :

​शहद के प्रकार :

.

.

मधुमक्खियों द्वारा 8 तरह का शहद तैयार किया जाता है। उनके नाम बनाने वाली मधुमक्खियों के आधार पर ही पड़े हैं।
पीले रंग की बड़ी मक्खियों द्वारा बनाया गया तेल जैसे रंग का शहद- माक्षिक शहद कहलाता है। यह शहद आंखों के रोगों को दूर करने वाला, हल्का एवं पीलिया, बवासीर, क्षत , श्वास, क्षय और खांसी को दूर करता है।

.

भौंरों के द्वारा बनाया गया और स्फटिक मणि जैसे निर्मल शहद भ्रामर शहद कहलाता है। यह शहद खून की गन्दगी को खत्म करता है, मूत्र में शीतलता लाने वाला, भारी, पाक में मीठा, रसवाही, नाड़ियों को रोकने वाला, अधिक चिकना और शीतल होता है।

.

छोटी पिंगला मक्खियों द्वारा बनाया हुआ शहद क्षौद्र शहद कहलाता है। यह शहद पिंगल वर्ण का माक्षिक शहद के समान गुणों वाला और विशेषकर मधुमेह का नाश करने वाला है।

.

मच्छर जैसी अत्यंत सूक्ष्म काली और दंश से अतिशय पीड़ा करने वाली मक्खियों द्वारा निर्मित घी जैसे रंग का शहद पौतिक शहद कहलाता है। यह शहद सूखा और गरम होता है। जलन, पित्त, रक्तविकार और वायुकारक, मूत्रकृच्छ और मधुमेह नाशक, गांठ एवं क्षत का नाशक है।

.

पीले रंग की वरता नामक मक्खियां हिमालय के जंगलों में शहद के छत्राकर छत्ते बनाती हैं। यह शहद छात्र शहद कहलाता है। यह शहद पिंगल, चिकना, शीतल और भारी है एवं चर्म रोग, कीड़े, रक्तपित, मधुमेह, शंका, प्यास, मोह और जहर को दूर करने वाला होता है।

.

भ्रमर के जैसी और तेज मुख वाली पीली मक्खियों का नाम अर्ध्य है। उनके द्वारा बनाया गया शहद आर्ध्यमधु कहलाता है। यह शहद आंखों के लिए लाभकारी, कफ तथा पित्त को नष्ट करने वाला, कषैला, तीखा, कटु और बल में पुष्टिदायक है।

.

बाबी में रहने पिंगल वर्ण बारीक कीड़े पीले रंग का शहद बनाते हैं। वह शहद औद्दोलिक शहद कहलाता है। यह मीठा-रुचिकर, स्वर सुधारक, कोढ़ और जहर को मिटाने वाला कषैला, गरम खट्टा, पाक में तीखा और पित्तकारक है। यह शहद बहुत कठिनाई से मिलता है।

.

फूलों से झड़कर पत्तों पर जमा हुआ मीठा, कषैला, और खट्टा, मकरन्द (फूल का रस) दाल शहद कहलाता है। यह शहद हल्का, जलन, कफ को तोड़ने वाला, रुचिकारक, कषैला, रूक्ष, उल्टी और मधुमेहनाशक, अत्यंत मीठा स्निग्ध, पुष्टिदायक और वजन में भारी है। यह शहद वृक्षोद्रव माना जाता है।

शहद पर प्रदेश, व काल का भी असर पड़ता है।

.

जैसे- हर्र, नीम तथा अन्य वृक्षों पर बने हुए शहद के छत्ते के शहद सम्बन्धित वृक्षों के गुण आते हैं। जिस समय शहद एकत्रित किया जाता है उस समय का असर भी शहद पर पड़ता है।

.

शीतकाल या बसंतऋतु में विकसित वनस्पति के रस में से बना हुआ शहद उत्तम होता है और गरमी या बरसात में एकत्रित किया हुआ शहद इतना अच्छा नही होता है। गांव या नगर में मुहल्लों में बने हुए शहद के छत्तों की तुलना में वनों में बनें हुए छत्तों का शहद अधिक उत्तम माना जाता है।

शहद दो तरह का माना जाता है।

पहला- मक्खिया शहद

दूसरा- कृतिया शहद।

जिस शहद की मक्खियों को उड़ाने की कोशिश करने पर वे चिढ़ कर डंक मारती हो वह `मक्खिया शहद´ कहलाता है।

जिस छते पर पत्थर फेंकने पर मक्खियां उड़कर डंक नही मारती उसे `कृतिया शहद´ कहते हैं।

दोनों तरह के शहद के गुणों और स्वाद में भी थोड़ा-सा अंतर होता है। कृतिया शहद की मक्खियां बहुत छोटी होती हैं और वे यथाशक्ति पेड़ के पोले(खाली जगह) हिस्से में शहद का छत्ता बनाती है।

भौरों की मादाओं के शहद की तुलना मक्खियों का शहद उत्तम माना जाता है। शहद के छतों में से वर्ष में दो बार शहद लेने का उचित समय एक चैत-बैसाख और दुसरा कार्तिक मास के शुक्लपक्ष में हैं।

बरसात के मौसम शीतल होने के कारण शहद पतला और खट्टा होता है। शहद में मौजूद लौह आदि क्षार रक्त को प्रतिअम्ल बनाते हैं। वह खून के लाल कणों को बढ़ाता है।

शहद शरीर को गर्मी व ताकत प्रदान करता है। गरम चीजों के साथ शहद का सेवन नहीं करना चाहिए।

शहद सेवन करने के बाद गरम पानी भी नहीं पीना चाहिए। गरमी से पीड़ित व्यक्ति को गरम ऋतु में दिया हुआ शहद जहर की तरह कार्य करता है।

शहद मात्रा से ज्यादा नहीं खाना चाहिए। बच्चे बीस से पच्चीस ग्राम और बड़े चालीस से पचास ग्राम से अधिक शहद एक बार में न सेवन करें।

लम्बे समय तक अधिक मात्रा में शहद का सेवन न करें। चढ़ते हुए बुखार में दूध, घी, शहद का सेवन जहर के तरह है।

यदि किसी व्यक्ति ने जहर या विषाक्त पदार्थ का सेवन कर लिया हो उसे शहद खिलाने से जहर का प्रकोप एक-दम बढ़कर मौत तक हो सकती है।

शहद की विकृति या उसका कुप्रभाव कच्चा धनिया और अनार खाने से दूर होता है।

वंदे मातरम्aa

​॥ राष्ट्रगीत ‘ वंदे मातरम् ‘ के स्थान पर टागोर रचित जन गण मन क्यू बना ? ॥ 

******* केंद्र सरकार प्रकाशन विभाग द्वारा प्रकाशित Indian Broadcasting पुस्तक अनुसार ———-

स्वतन्त्रता प्राप्ति के पश्चात राज्य संविधान का निर्माण नहीं हुआ था , उस समय जवाहर ने एक All India आकाशवाणी पर अंगत / निजी पत्र लिखा कि जब जब आवश्यकता हो तो राष्ट्रगीत ‘जन गण मन ‘ ही रेडियो पर प्रसारित करे । आकाशवाणी ने पाखंडी जवाहर कि सूचना का पालन करते हुए जन गण मन प्रसारित किया । 

उल्लेखनीय है कि राष्ट्रगीत विषयक कोई निर्णय नहीं हुआ था –मान्यता भी नहीं मिली थी । मात्र स्वमुखी जवाहर के आदेश से बजाया जा रहा था । 

जन गण मन को स्वरबद्ध करने के लिए BBC ने तीन विदेशी संगीतकारो को यह कान दिया , तीन प्रकार कि धुन बनी , जवाहर को एक धुन रुचिकर लगी एवं स्वीकृति भी दी । 

……………. Herbed Mirrill नामक एक ब्रिटिश संगीतकार कि यह धुन है , ब्रिटिश संगीतकार को जवाहर ने अन्य साथियों को विश्वास मे लिए बिना आभार पत्र एवं 500 पाउंड का पुरस्कार दिया । जो कि वंदे मातरम् के समर्थक समग्र प्रजा , सांसद , क्रांतिवीर आदि भी थे एवं यह गीत कि धुन लोकहृदय पर छाई हुई थी तथापि अङ्ग्रेज़ी संस्कृति से प्रभावित जवाहर ने बलपूर्वक जन गण मन हम पर ठोंक दिया । 

सर्वप्रथम जवाहर के ;’प्रियमित्र ‘ जिनहा को दुर्गा एवं मंदिर पर आपत्ति थी किन्तु वह तो पाकिस्तान चला गया था , जवाहर कि हिन्दू विरुद्ध मानसिकता उसके मृत्यु पर्यंत चलती रही । 

[][][] आज हमे अर्थहीन , विदेशी धुन आधारित राष्ट्रगीत बलपूर्वक गाना पड़ता है । जवाहर के आने से देश कि दुर्दशा का प्रारम्भ हुआ उत्तरोत्तर उसके वंशजो ने भी दुर्दशा चालू राखी 2014 मे अंत हुआ । 

——————————–praveen kawa————————-

ब्राह्मण

​मनु जी मनुस्मृति के श्लोक १२/१०८ में कहते है –

” अनाम्नातेषु धर्मेषु कथ स्यादिति चेभ्दवेत् |

य शिष्टा ब्राह्मणा ब्रूयु: स धर्म: स्यादशन्कित : ||

अर्थात जिन विषयों पर हमने उपदेश नही किया उन पर

यदि संदेह हो जाए कि इसे किस प्रकार करे , तो शिष्ट ब्राह्मण

जिसको धर्म कहे ,निस्संदेह वो धर्म है |

यहा ब्राह्मण -विद्वान ,धर्म प्रवक्ता ,मार्गदर्शक इत्यादि अर्थ

में लक्षित होता है |

अम्बेडकरवादी लोग इसे जन्मना ब्राह्मण के वर्चस्व

के अर्थ में लगा अर्थ का अनर्थ करते है | उस ब्राह्मण के क्या

लक्षण है वो भी देखना चाहिए जिससे जन्मना

जातिवादी ब्राह्मण का स्पष्ट निषेध हो गुण कर्म से

ब्राह्मण का विधान होता है –

तैतरीय शिक्षा-११ और कुछ भेद के साथ

तैतरीय उपनिषद में निम्न श्लोक आता है – ” अथ यदि

ते कर्मविचिकित्सा वा वृत्तविचिकित्सा वा स्यात् ,ये तत्र ब्राह्मणा:

समर्शिन: युक्ता आयुक्ता अलूक्षा धर्मकामा: स्यु: | यथा ते तत्र

वर्तेरन तथा तत्र वर्तेथा: || ”

अर्थ – यदि तुम्हे किसी कर्म या आचार के विषय में

कुछ संदेह हो जाए तो तुम वैसा करो जैसा धर्मात्मा ब्राह्मण करता

है उस ब्राह्मण की पहचान है – ” सब कुछ

सहन करने वाला (अर्थात गाली देने ,पत्थर मारने पर

भी बुरा न माने नाराज न हो क्षमा करने वाला ) धर्म

कार्य में तत्पर ,निठल्ला न बैठने वाला , धर्मकार्यो में लगा रहने वाला

जैसा वो व्यवहार करे वैसा ही तुम भी करो

अर्थात उसका अनुसरण करो |

यहा ब्राह्मण के लक्षण बता दिए है उससे स्पष्ट है कि मनु

का उद्देश्य व्यक्ति को उचित मार्गदर्शक खोज अपने कर्म और

आचार के निर्वाह का उपदेश है न कि जन्मना ब्राह्मण के

वर्चस्व स्थापित करने का |

दो जिगरी दोस्त

दो जिगरी दोस्त 
1k पास एक BMW कार होती है और दूसरे के पास TATA NANO.
एक बार रात को नैनो वाला दोस्त BMW वाले दोस्त को फ़ोन करता है और कहता है कि यार मेरी गाड़ी का पेट्रोल खत्म हो गया है.
तू आ जा और मेरी कार को अपनी कार से बाँध करके पेट्रोल पंप तक मुझे पहुँचा दे. ……..
BMW वाला दोस्त आता है और NANO कार को बाँध कर  कहता है “अगर तुझे लगे मैं तेज़ चल रहा हूँ तो पीछे से डिपर दे देना, ताकि में धीमे हो जाऊँ …..” 
चलते-चलते थोड़ी देर बाद BMW की साइड से तेज रफ़्तार में Audi निकलती है,
तो BMW वाला चिढ़ जाता है व भूल जाता है कि वो NANO को बाँध कर चल रहा है …….
बस फिर क्या था, 
BMW और Audi दोनों में जबर्दस्त रेस लग जाती है.
स्पीड २००+ चली जाती है और दोनों पुलिस बेरिकेट्स तोड़ कर निकल जाते हैं……..
तो पुलिस का सिपाही अपने ऑफ़िसर को फ़ोन करता है और घटना की जानकारी देता है.
तो ऑफिसर पूछता है- गाड़ी कौन कौन सी है?
सिपाही कहता है- “सर, गाड़ियाँ तो दो रेस कर रही हैं,
BMW और Audi,
पर वो छोड़ो सर,

हैरान तो मैं इस बात से हूँ कि रेस BMW और Audi की हो रही है,
पर एक नैनो वाला पीछे से दोनों को ओवर टेकिंग के लिए डिपर पे डिपर मारे जा रहा है …….!!!!!” 

:D:D😆😆😜😜😝😝😂😂