મિત્ર સહેલી Jocks

‘ચાલો સારું થયું તમારી દીકરી આખરે પરણી રહી છે. એ જીવનનો જંગ ખેલવા તૈયાર તો છે ને !’ ‘હશે જ ને, ચાર ચાર સગાઈનો એને અનુભવ છે !’

‘તારે તારી પત્ની સાથે મતભેદ થતા નથી ?’ ‘થાય છે ને ! ઘણી વાર તો મોટા મતભેદ થાય છે. પણ તે બધા ઉકલી જાય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ?’ મિત્રે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું. ‘મારો મત હું ખાનગી રાખું છું – મારી પત્નીને જણાવતો નથી.’

‘યાર ! હું એક બહુ મોટી મુશ્કેલીમાં ફસાઈ ગયો છું.’ ‘એવું તે શું થયું ?’ ‘મારી પત્નીના મેક-અપનો ખર્ચ હું બરદાસ્ત નથી કરી શકતો અને મેક-અપ ન કરે તો પત્નીને બરદાસ્ત નથી કરી શકતો !’

एक मित्र – अरे तुम तो बहुत कमज़ोर हो गए हो क्या हुआ? दूसरा मित्र – क्या बताऊ यार, मेरी पत्नी इतना ख़राब खाना बनती हैं कि मेरा कुता भी पडोसी के घर खाना खाता हैं।

एक साहब ने गुस्से में कहा – आपको मालूम हैं गधे के सर पर सींग नहीं होते। जी हाँ आपको देख कर तो ऐसा ही लगता हैं, दुसरे ने बड़े शांत स्वभाव से कहां।

चिंटू गोपी से – गोपी क्या तुम्हारें पिताजी का नाम कमाल हैं? गोपी – नहीं तो, तुम्हे किसने बताया। चिंटू – कल अध्यापक जी कह रहे थे की चिंटू तो कमाल का लड़का हैं।

तीन आलसी कामचोर एक साथ खाना खा रहे थे। खाने में नमक कम था तो सवाल यह उठा कि नमक कौन लाएगा..?? एक आलसी बोला -जो पहले बोलेगा वह नमक लाएगा। सब बैठे रहे। न कोई बोला और न ही किसी ने खाना खाया। तीन दिन गुजर गए और तीनों बेहोश हो गए। लोगों ने सोचा तीनों मर चुके हैं। अंतिम संस्कार की तैयारी हुई और पहले को जलाया जाने लगा तो वह बोल पड़ा – अरे मैं जिंदा हूं। तभी बाकी दो आलसी चिल्लाए – चल बेटा अब नमक ला..!!

तीन दोस्त एक कमरे में बैठे दारू पी रहे थे। पहला- भाई मोटरसाईकिल से लेह-लद्दाक चलते है। दूसरा- हां भाई चलते है, बड़ा मजा आएगा, मस्ती करेंगे। तीसरा दोस्त- पर यार अपने पास तो साइकिल भी नहीं ? पहला फिर बोला- कमीने, हमे पता था कि तू दारू नहीं पी रहा है सिर्फ नमकीन खा रहा है।

दो बचपन के दोस्त बहुत सालों बाद मिले। पहला दोस्त – कितने बच्चे हैं? दूसरा दोस्त – मेरे 4 लड़के हैं। पहला दोस्त – क्या करते हैं? दूसरा दोस्त – पहला MBA, दूसरा MCA, तीसरा M.TECH.. और चौथा चोर है पहला दोस्त – तो फिर चोर को घर से निकालते क्यों नही? दूसरा दोस्त – वही तो कमाता है, बाकी सब तो ‘बेरोजगार’ हैं।

मगन – तेरी बीवी कल क्यों जोर– जोर से चिल्ला रही थी। आवाज मेरे घर तक आ रही थी। छगन – अरे यार कोई ऐसी बात नहीं थी, उसकी फोटो फेसबुक पे अपलोड करने की जगह OLX पर अपलोड हो गई। और हद तो तब हो गई जब एक लड़के ने यह कहा, ऐ भाई ये 1960 का कबाड़ किसने डाला हैं।

राजू – आज मैंने दुनिया का सबसे बाद बेवकूफ देख लिया। सोनू – आईने के सामने खड़े थे क्या?

शादीशुदा मर्द उदास होता है तो यार दोस्त पूछते ही है ,क्या हुआ , जवाब होता है, यार कुछ नहीं तेरी भाभी से “कहासुनी” हो गई …. जबकि “कहा” कुछ नही होता, सिर्फ “सुनी” होती है …

संता- मैंने पिछले 20 सालों में एक बात नोट की है। बंता- वह क्या? संता- साला जब भी फाटक बंद होता है तब ट्रेन जरूर आती है।

અનીલ ; હું તને એક એવી ભયાનક વાર્તા સંભળાવવા માંગું છું, જે સાંભળી તારા માથાના વાળ ઊભા થઇ જશે. દિનેશ : આ વાર્તા તું મને નહિ પરંતુ કોઈ ટાલીયાને સંભળાવજે.

અલ્યા ઢીચણે અત્તર કેમ લગાડે છે? ઠંડીના લીધે અડધી રાતે ઢીંચણ જ નાક પાસે આવશે.. સમજ્યા?

એક કબર પર અનિકેત પોક મૂકીને રડતો હતો. એ જોરજોરથી બૂમો પાડી રહ્યો હતો : ‘અરેરે… તું હોત તો મારી આવી દશા ન હોત ! તું….હોત…. તો….’ મગને પૂછ્યું : ‘પણ આ કબર કોની છે ?’ અનિકેત : ‘મારી પત્નીના પહેલા પતિની !!’

એક કવિ તેના મિત્રને કહેતો હતો : ‘મેં જાતે મારો કાવ્યસંગ્રહ પ્રકાશિત કર્યો છે.’‘સારી વાત છે. કાંઈ વેચાણ થયું ?’‘હા, બધી જ ઘરવખરી વેચી દેવી પડી. હવે મકાન વેચવા કાઢ્યું છે !’

એક દોસ્તારે બીજાને પૂછયું : યાર, આ ખુશી એટલે શું ? બીજો દોસ્ત : યાર મને તો નથી ખબર. મારા તો નાનપણમાં જ લગન થઈ ગયેલા.

એક વ્યક્તિ – ચાલ ભાઇ, આપણે અહીંથી રફુચક્કર થઇ જઇએ. સામેથી પેલો જે જાડિયો આવે છે તે મારી પાસે 50 રૂ.માંગે છે. મને જોઇને હમણાં ઉઘરાણી કરશે. બીજો વ્યક્તિ – કંઇ ગભરાવવાની જરૂર નથી. હું તેની પાસે 200રૂ. માંગું છું. તે મને જોઇને ભાગી જશે.

એક વ્યક્તિને કાનમાં ચળ આવી એટલે એણે કાનમાં ચાવી ફેરવવાનું શરૂ કર્યું. થોડો સમય વીત્યા પછી એક વ્યક્તિએ કહ્યું,’ભાઈસાબ ! જો સ્ટાર્ટ ન થાય તો ધક્કો મારી દઉં ?’

એક શેઠનો છોકરો ઘણાં વર્ષોથી એમ.એ.માં નાપાસ થયા કરતો હતો.શેઠનો મિત્ર : ‘એમ.એ પાસ કરીને તમારો પુત્ર શું બનશે ?’શેઠ : ‘દાદા’મિત્ર : ‘એટલે ?’શેઠ : ‘જ્યારે તે એમ.એ પાસ કરશે ત્યાં સુધીમાં તેના છોકરાનાંય છોકરાં થઈ જશે !’

ચંગુ અને મંગુ જંગલમાંવિહાર કરી રહ્યા હતા. અચાનક સામે સિંહ આવી ગયો. ચંગુએ સિંહની આંખમાં માટી નાંખી અને દોડવા લાગ્યો.. દોડતા દોડતા તેણે મંગુને કહ્યું કે ભાગ…. મંગુ બોલ્યો હું શા માટે ભાગુ માટી તો તે નાંખી છે

ચંદુ: મારી પત્ની મારું કહેવું માનતી જ નથી. મગન: હું કહું કે “પાણી આપ.”એટલે મારી પત્ની પાણી આપે.બ્રશ કહું તો બ્રશ આપે.સાબુ કહું તો સાબુ આપે. ચંદુ: ક્યારે? મગન: કપડા ધોવા બેસું ત્યારે.

ચાર મિત્રો ફરવા જવાની તેયારી કરી રહ્યા હોય છે. પહેલો મિત્ર : હું મીઠાઈ લાવીશ. બીજો મિત્ર : હું પૂરી લાવીશ. ત્રીજો મિત્ર : હું શાક અને કચુંબર લાવીશ. ચોથો મિત્ર : હું ખાવા માટે મારા ભાઈઓને લાવીશ.

છગન : ‘જીવનમાં માત્ર બે શબ્દો જો યાદ રાખીશ તો અનેક દરવાજા ખૂલી જશે.’ મગન : ‘એ વળી ક્યા બે શબ્દો ?’ છગન : ‘PUSH’ અને ‘PULL’

છગન : ‘આજે તો અમિતાભ બચ્ચન ના ઘરે ફોન લાગી ગયો.’ મગન : ‘હોય કાંઈ તમેય શું ફેંકાફેંક કરો છો !’ છગન : ‘ના, ના ઐશ્વર્યાએ જ કહ્યું- “તમારો ફોન પ્રતિક્ષામાં છે, કૃપા કરી ચાલુ રાખો !’

છગન : ‘મારે લગ્ન નથી કરવા.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘કારણ કે મને તમામ સ્ત્રીઓથી ડર લાગે છે.’ મગન : ‘તો તો તારે લગ્ન કરી જ લેવા જોઈએ.’ છગન : ‘કેમ ?’ મગન : ‘કારણ કે પછી તને એક જ સ્ત્રીનો ડર લાગશે… ! અને બાકીની બધી ગમવા લાગશે !’

છગન નો એક ચાઈનીઝ મિત્ર I.C.U માં એડમીટ હતો તો…છગન એને મળવા ગયો  ..! ચાઈનીઝ મિત્ર ”chin wong hev cho yo chi” આટલું બોલી મરી ગયો ….. આ શું બોલીને મરી ગયો તે જાણવા છગન ચાઈના જાય છે ….. ત્યારે તેનો અર્થ જાણવા મલ્યો કે, ”ગધેડા,  તુ મારા ઓક્શીજન ની પાઈપ પર ઉભો છે…….હેઠો ઉતર …!!

છગન બીડી પિતા હતા, મગને પૂછયું : છગન, ધુમાડા કાં નો નીકળે ? છગન : અલ્યા, આ અસ્સલ CNG બીડી છે, ડફોળ !…

છગનબાપુને મગને પૂછ્યું : ‘બાપુ, તમે પરણ્યા તો ખરા. પણ ઘરવાળાનું નામ તો કહો.’ છગનબાપુ : ‘ગૂગલબા.’ મગન : ‘બાપુ, આવું નામ કાં ?’ છગનબાપુ : ‘તમે એક સવાલ પૂછો તો દસ જવાબ આપે છે, એટલે…’

ટીનીયો : ‘મારો ભાઈ એટલો મોટો ચિત્રકાર છે કે એણે એક વખત બરફનું એવું સરસ આબેહુબ ચિત્ર બનાવ્યું કે દરરોજ બપોરે એમાંથી પાણી ટપકતું હતું.’ મનિયો : ‘બસ ? અલ્યા મારા પિતાજીએ તો એક માણસનું એવું આબેહુબ ચિત્ર બનાવ્યું કે દર ત્રીજા દિવસે અમારે એ માણસની દાઢી કરવી પડતી હતી.’

ટીનીયો : ‘યાર મનિયા ! જયારે આજે આપણાં સાહેબે વર્ગમાં બધાને હસવું આવે તેવો જોક્સ કહ્યો છતા તું હસ્યો નહિ ? તને જોક્સ ના ગમ્યો ?’ મનિયો : ‘ના એવું નથી, જોક્સ તો ગમ્યો હતો, પણ મને એ સાહેબ ગમતા નથી, એટલે.’

ટીનીયો : ‘યાર મનુ ! તું દર અઠવાડિયે નવા નવા બૂટ લઇ આવે છે. શું તારા પપ્પાની બૂટની દુકાન છે ?’ મનિયો : ‘ના, બૂટની દુકાન તો નથી પણ મારા પપ્પા દર અઠવાડિયે મને મંદિરે દર્શન કરવા લઇ જાય છે, ત્યાંથી લાવું છું.’

તમે કામની શોધમાં છો ?’ ‘ના, નોકરીની શોધમાં છું.

દોસ્ત : પત્ની સાથેન ઝઘડો પૂરો થઈ ગયો. પતિ : ઘૂંટણીયે પડીને આવી હતી મારી પાસે…ઘૂંટણીયે!! દોસ્ત : શું વાત કરે છે? પતિ : તો શું? દોસ્ત : પછી એ શું બોલી? પતિ : બોલી કે પલંગ નીચેથી બહાર આવી જાઓ હવે નહીં મારું….!!!

દોસ્તીની પરાકાષ્ઠા કઈ ? (Height of friendship) સંતા આપઘાત કરી રહ્યા હતા. કોઈએ કારણ પૂછયું. એમને કહ્યું : યાર મેરી બીવી મેરે દોસ્ત કે સાથ ચલી ગઈ ઔર મેં મેરે યાર કે બગૈર જી નહી સકતા.

નેતા એના પી.એ.ને : આટલા બધા ખેલાડી ફૂટબોલને કેમ લાત મારે છે ? પી. એ : ગોલ કરવા. નેતા : ધત્ત તેરે કી, બોલ તો પહલે સે હી ગોલ હૈ ઔર કિતના ગોલ કરેંગે ?

પ્રથમ સૈનિક : ‘તું કેમ આર્મીમાં જોડાયો ?’બીજો સૈનિક : ‘મારી પત્ની નથી અને મને યુદ્ધ ગમે છે. પણ તારું શું ?’પ્રથમ સૈનિક : ‘મારે પત્ની છે પણ મને શાંતિ ગમે છે.’

બંટી : ‘અરે મનિયા ! આ દિવાલમાં આવી ખીલી કેમ લગાવી ? માથાની જગ્યાએ અણી અને અણીની જગ્યાએ માથું છે ?’ મનિયો : ‘અરે મૂરખ ! એ ખીલી તો સામેની દિવાલમાં લગાડવાની છે, સમજ્યો ?’

બંતા : હવે બધા મને ભગવાન માને છે. સંતા : તને કેવી રીતે ખબર પડી ? બંતા : કાલે હુ બગીચામાં ગયો ત્યારે ત્યાં બેઠેલા બધા બોલી ઉઠયા : ઓ ભગવાન તું પાછો આવ્યો ?

બોસ : તમારો જન્મદિવસ ક્યારે ? સંતા : ૧૩ ઓક્ટોબર. બોસ : કયું વર્ષ ? સંતા : અજીબ હૈ યારા…. અરે હર સાલ…

મગન : છગન, બાકી તમારો કૂતરો એટલે કહેવું પડે હો… સિંહ જેવો લાગે છે. છગન : તારો ડોહો, ઈ સિંહ જ છે, પણ ખાધાપીધા વગરનો કુતર્યા જેવો થઈ ગયો છે.

મગન : મારા દાદા ૯૬ વર્ષ જીવ્યા પણ એમણે કદી ગ્લાસીસ નોતા વાપર્યા. સંતા : હા… મૈનું પતા હૈ… કુછ લોગના હંમેશા ડાયરેક્ટ બોતલ સે હી પીતે હૈ.

મગન અને છગન પાનાં રમતા હતા. છગને રાડય નાખી : હું જીતી ગયો, મગન હું જીતી ગયો…. મગન : કેમનો જીત્યો તું ? છગન : જોઈ લ્યો આ ત્રણ એક્કા… મગન : તે તું ય જોઈ લે, આ દુડી, તીડી, બાદશાહ અને આ ભરેલી બંદૂક…. છગન : મગન, હું તો બે ઘડી ગમ્મત કરતો’તો…. ઈ તો તમે જ

મગન: રાજુ તમારી બીડી માંથી ધુમાડા કેમ નથી નીકળતા? રાજુ: તે ના નીકળે આ તો CNG બીડી છે

મનિયાના મિત્ર રાજુએ આવીને કહ્યું : ‘મનિયા ! મને અત્યારે દસ રૂપિયાની જરૂર છે.’ આ સાંભળી મનિયાએ કહ્યું : ‘મને અત્યારે ૨૦ રૂપિયાની જરૂર છે.’ રાજુએ પૂછ્યું : ‘પણ તણે આમ ૨૦ રૂપિયા શી જરૂર છે ?’ મનિયાએ કહ્યું : ‘એમાંથી મારે દસ રૂપિયા તને આપવા છે.’

મનિયો : ‘આપણે બધા બસમાં અડઘો કલાકથી બેઠા છીએ છતાં સ્ટેશન આવ્યું નથી.’ પિંકી : ‘તે ક્યાંથી આવે ? આપણે ભલે અડઘા કલાકથી બસમાં બેઠા, પણ બસ ચાલુ તો થવી જોઈએ ને ?’

મનિયો : ‘બંટી ! આ નાનકડો મેડલ શેનો છે ?’ બંટી : ‘આ મેડલ મારા પપ્પાએ જયારે ગીત ગાવાનું શરુ કર્યું ત્યારે મળ્યો હતો.’ મનિયો : ‘આ મોટો મેડલ શેના માટે મળ્યો ?’ બંટી : ‘મારા પપ્પાએ ગીત ગાવાનું બંધ કર્યું એના માટે મળ્યો હતો.’

મનિયો : ‘શું તારા પિતાજી ખરેખર ખૂબ પૈસાદાર છે ?’ ટીનીયો : ‘હા, મારા પિતાજી એટલા બધા પૈસાદાર છે કે એમના બધા દાંત સોનાના છે.’ મનિયો : ‘તો તો પછી તારા પિતાજી એમનું માથું દરરોજ રાતે તિજોરીમાં મૂકીને ઊંઘતા હશે, કેમ ?’

મનુ : ‘અલ્યા બંટી ! મારા પપ્પાએ મને તારા ઘરમાં ટી. વી. અને ફ્રીજ છે કે નહિ, તેવું પૂછી જોવાનું કહ્યું છે.’ બંટી : ‘શું તારા પપ્પા ઈન્કમટેક્ષના ઓફિસર છે ?’ મનુ : ‘ના… ના… આ તો અમારે તમારી બાજુમાં ખાલી પડેલું મકાન ભાડે રાખવાનું છે એટલે.

મનુ અને કનુ ખાસ મિત્રો હતા. પણ ઝઘડો થવાના કારણે એમની દોસ્તી તૂટી ગઈ હતી. જ્યારે મનુનો જન્મ દિવસ આવ્યો ત્યારે તેની મમ્મીએ બધા મિત્રો સાથે તેને પણ બોલાવવાનું કહ્યું.એ વખતે મનુ કનુના ઘરે ગયો અને કહ્યું : ‘આવતી કાલે મારો જન્મ દિવસ છે. તારામાં હિંમત હોય તો આવી જજે.’

મમ્મી : ‘બેટા મનિયા ! તું હંમેશા તોફાની અને મસ્તીખોર છોકરાઓ સાથે જ શા માટે રમે છે ? તને ખબર નથી કે એમની સાથે રમવાથી તું બગડી જઈશ ? માટે તારે તો સારા છોકરાઓ સાથે જ રમવું જોઈએ.’ મનિયો : ‘મમ્મી ! મને એ બધી ખબર છે. પણ એવા સારા છોકરાઓના માં-બાપે એમને મારી સાથે રમવાની ના પડી છે.’

મુન્નાભાઈ : અરે સર્કીટ, અગર, બસ પે તું ચડે ય ફિર બસ તુજ પે ચડ જાએ તો ક્યાં હોગા ? સર્કીટ : બોલે તો ભાઈ, દોનો બાર ટિકટ તો અપની હી કટેગી નાં ભાઈ !

મુન્નાભાઈ: અરે યાર સર્કીટ, હું મારી ગર્લફ્રેન્ડ ને કઈક ગીફ્ટ આપવા માંગું છું. શું આપું? સર્કીટ: ભાઈ, સોના ની રીંગ આપી દો.. મુન્નાભાઈ: કઈક મોટી વસ્તુ બતાવ.. સર્કીટ: ભાઈ તો એમ.આર.એફ. નું ટાયર આપી દો..

મોહન : ‘મગન ! તું તો કહેતો હતો કે સ્ટેશન થી મારું ઘર દસ જ મીનીટના રસ્તાનું છે, પણ મને તો ચાલીને આવતા પોણો કલાક લાગ્યો.’ મગન : ‘હા, પણ હું એ કહેવાનું ભૂલી ગયો હતો કે દોડીને આવતા દસ મિનીટ લાગે છે.’

રોહિત : તે હેલ્થકલબના નવેમ્બર મહિનાનો અંક વાંચ્યો ? એમાં મારી પત્નીનો લેખ નામ સાથે છપાયો છે. વિકાસ : એમ તો મારું નામ પણ એક જાડા પુસ્તકમાં છપાયું છે. રોહિત : કયા પુસ્તકમાં ? વિકાસ : ટેલિફોન ડિરેક્ટરીમાં.

લાઈટ જતી રહી. સંતાએ બૂમ પાડી : અરે યાર કોઈ ફેન તો ચલાવો. બંતા : અરે યારા કિ ના બિલકુલ સરદારોવાલી બાત… ફેન ચલેગા તો યે કેન્ડલ બુઝ નહી જાયેગી ?

સંતા : ‘મત આપવા માટે સરકારે ૧૮ વર્ષની ઉમર નક્કી કરી છે. પણ લગ્ન કરવા માટે ૨૧ વર્ષની ઉમર કેમ નક્કી કરી છે ?’ બંતા : ‘જો ભાઇ, સરકારને ખબર છે કે દેશ સંભાળવો સહેલો છે પણ પત્ની સંભાળવી બહુ અઘરી છે.’

સંતા : ‘યાર ! મેં એક બાબતની ખાસ નોંધ લીધી છે.’ બંતા : ‘કઈ બાબતની ?’ સંતા : ‘રેલવે ફાટક જ્યારે બંધ હોય છે ત્યારે અચૂક ટ્રેન આવે જ છે.’

સંતા : ATMમાંથી પૈસા કાઢતો હતો. બંતાએ પાછળથી ડોકું કાઢીને કહ્યું, મૈને તેરા PIN NO દેખ લિયા **** હૈના ? સંતા : ગલત, બિલકુલ ગલત, તુને ક્યાં ખાક દેખા, મેરા નંબર તો ૬૫૪૮ હૈ,

સંતા : ATMમાંથી પૈસા કાઢતો હતો. બંતાએ પાછળથી ડોકું કાઢીને કહ્યું, મૈને તેરા PIN NO દેખ લિયા **** હૈના ? સંતા : ગલત, બિલકુલ ગલત, તુને ક્યાં ખાક દેખા, મેરા નંબર તો ૬૫૪૮ હૈ, બોલો તારારારમ….

સંતા : અબે યારા, યે કૈસી માચીસ લે કે આ ગયા તૂ ? એક ભી નહીં જલ રહી હૈ… બંતા : ક્યાં બાત કર રહા હૈ યારા… મૈ તો સબકી સબ ચેક કરકે લાયા હૂં…

સંતા : અરે ભગવાન, ગદ્દી મેં પેટ્રોલ ખતમ હો ગયા…. અબ યે આગે નહી જાયેગી… બંતા : તું ભી નાં યાર. જરા પેટ્રોલ ચેક કરકે નિકાલના ચાહિયે ના… સારા મૂડ ચોપટ કર દિયા… ચલ અબ પીછે લે લે… ઓર ક્યાં, વાપસ ચલેંગે…

સંતા : આ મૈંને પાની કો ઉલ્લુ બનાયા. બંતા : કૈસે ? સંતા : મૈંને પાની ગરમ કિયા લેકિન નહાયા ઠંડે પાનીસે !

સંતા : ઉડતી રકાબી જોવાનો સૌથી સરસ રસ્તો કયો ? બંતા : કઈ નહીં… સાવ સહેલું છે… છોકરીઓ વેઈટ્રેસ હોય એવી હોટલમાં જવાનું, એને એક ચિંતીયો ભરવાનો… રકાબી શું ભલભલું ઊડતું જોવા મળશે.

સંતા : ઘર મેં આગ લગ ગઈ, આગ લગ ગઈ… બંતા : તો ઇસમેં મુઝે ક્યાં ? સંતા : બેવકૂફ, તેરે હી ઘરમે આગ લગી હૈ બંતા : તો ફિર ઉસમેં તુઝે ક્યાં ?

સંતા : ઘર મેં આગ લગ ગઈ, આગ લગ ગઈ… બંતા : તો ઇસમેં મુઝે ક્યાં ? સંતા : બેવકૂફ, તેરે હી ઘરમે આગ લગી હૈ. બંતા : તો ફિર ઉસમેં તુઝે ક્યાં ?

સંતા : જબ મેં મર જાઉં તો સામનેવાલી ફેમિલી કો જરૂર બુલાના. બંતા : કયો ? સંતા : યાર ઉનકે ઘરકી લેઇઝ મુર્દે કો લિપટ કે રોતી હૈ !

સંતા : નયે ડિટરજન્ટ સે શર્ટ ધોઈ તો છોટી હો ગઈ. અબ કિ કરું યારા ? બડી મહેંગી શર્ટ હૈ… બંતા : ઇસમેં ક્યા હૈ ? વહી ડિટરજન્ટ સે અબ તું ખુદ ભી નહા લે… ઝંઝટ ખતમ હો જાયેગી…!!!

સંતા : મરતે હુએ આદમી કે મુંહ મેં ક્યાં ડાલના ચાહિએ ? બંતા : બિરલા સિમેન્ટ. સંતા : કયો ? બંતા : ક્યોકિ ઇસમેં જાન હૈ…

સંતા : યાર, આ ઠંડીનો ફાયદો શો ? બંતા : સીધી સી બાત હૈ યાર, ગરમી જો નહી લગતી !!

સંતા : યારા લગતા હૈ મૈનુ બર્ડ ફ્લ્યુ હો ગયા હૈ… બંતા : તેનું કૈસે પતા ચલા ? સંતા : યારા, મેરા ના કલસે ઉડને કો જી કરતા હૈ…

સંતા : હું કાલે ટ્રેનમાં આખી રાત સુઈ ના શક્યો. બંતા : કેમ ? સંતા : ઉપલી સીટ મળેલી ને એટલે. બંતા : પણ કોઈને વિનંતી કરીને બદલી લેવી હતી ને ? સંતા : એ જ તો કઠણાઈ હતી ને… કોની સાથે બદલું ? નીચેની સીટ પર કોઈ હોય તો બદલું ને ?

સંતા : હું જન્મ્યો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો પૂનામાં. બંતા : યાર, તને નિશાળે જવા-આવવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?

સંતા અને બંતા જંગલમાં ભૂલા પડયા. સામેથી સિંહ આવ્યો. સંતાએ સિંહની આંખમાં ધૂળ ઉડાડી અને ભાગવા લાગ્યા. બંતાસિંહ ત્યાં ને ત્યાં જ ઊભા રહ્યા. ભાગતા સંતાએ પાછળ જોયું બૂમ પાડી : અબે ભાગ… બંતા : મેં કયું ભાગું ? મીટ્ટી તો તૂને ડાલી હૈ…

સંતા અને બંતાને ત્રણ ટાઈમબોમ્બ મળ્યા. બેઉ એને લઈને પોલિસ સ્ટેશન ચાલ્યા. સંતાએ કહ્યું : ધારો કે આમાંથી એકાદ બોમ્બ રસ્તામાં ફાટી જાય તો ? બંતા : તો શું ? ખોટું બોલીશું કે બે જ બોમ્બ મળ્યા હતા !

સંતા એક દિવસ એક ટાવર પેર ચડી ગયો . અને દરેક આવતા જતા ને બુમ પડી ને કહેવા લાગ્યો કે હું પડીશ લોકો પૂછવા લાગ્યા પણ સંતા કોઈ જવાબ આપેજ નહિ બધાજ બહુ સમજવા લાગ્યા પણ મને એ બીજા હવે લોકો વિચાર તા હતા કે આ સંતા ને કેમ કરી ઉતારવો પણ કોઈ વાતે મનેજ નહિ યેટલા માં ત્યાંથી બંતા પસાર થયો તેને ઉપર જોયું અને બધા કઈ વિચારે એ પહેલા બંતા ઉપર વાળા સંતા ને કહયું કે નીચે ઉતરે છે કે આ બ્લેડ થી ટાવર કાપી નાખું ,સંતા તરતજ નીચે ઉતારી ગયો…

સંતા એની રીક્ષામાંથી મહામહેનતે પૈડું કાઢતા હતા તે જોઇને કોઈએ પૂછયું : અરે સરદારજી, આ શું કરો છો ? સંતા : દેખતા નહી ક્યાં ? વહાં પે લિખા હૈ Only for two wheelers.

સંતા પાછળ એક કૂતરો દોડતો હતો. સંતા હસતો જતો હતો. એની પાસેથી પસાર થનારે પૂછયું : તમે આમ હસો છો કેમ ? સંતા : મારી પાસે હવે એરટેલ નેટવર્ક છે તોય આ હચવાળા પીછો નથી છોડતા એટલે હસું નહીં તો શું કરું ?

સંતા માત્ર શર્ટ પહેરીને આંટા મારતો હતો. બંતાએ પૂછયું : કયો સિર્ફ શર્ટ પહના હૈ ? સંતા : કોઈ આ જાએ તો ? હા પર પેન્ટ કયું નહી પહના ? સંતા : અગર કોઈ ના આયે તો ? ખામખા પેન્ટ ખરાબ કયું કરને કા…

સંતા- યાર કાલે રાતના હું ઘરે મોડો પહોંચ્યો. કેટલી બેલ વગાડી વાઇફે દરવાજો જ ના ખોલ્યો. આખી રાત મેં બહાર સૂઇને નીકાળી. બંતા- તો સવારે વાઇફની ખબર લીધી કે નહીં? સંતા- ના યાર, સવારે યાદ આવ્યું કે તે તો માયકે ગઇ છે અને ચાવી તો મારા ખિસ્સામાં જ હતી.

સંતા, બંતા નેઃ તને એવું ક્યારે લાગે છે, કે તમને ભગવાન પણ નહીં બચાવી શકે….. બંતાઃ જ્યારે મને ઝાડા થયા હોય અને પાયજામાની નાડી ના ખુલે ત્યારે…..

સંતા: જો તારો બેસ્ટ ફ્રેન્ડ અને તારી ગર્લફ્રેન્ડ બન્ને એક સાથે ડૂબી રહ્યા હોય તો તુ પહેલા કોને બચાવે? બંતા: ડૂબી જવા દો સાલાઓને..બન્ને જણા એક સાથે કરતા તા શું?

સંતાએ ૧લી એપ્રિલે બંતાને જમવા બોલાવ્યો. બંતા પહોચ્યો તો બારણે તાળું ને ચિઠ્ઠી : હેય, કૈસે ઉલ્લુ બનાયા ? બંતાએ બારણે ચિઠ્ઠી મૂકી : હેય ! મેં તો આયા હી નહી થા !

સંતાના માથામાંથી ધડધડ લોહી વહેતું જોઇને કોઈએ પૂછયું : અરે ભાઈ, આ વાગ્યું કેવી રીતે ? સંતા : હું હાથથી પત્થર તોડતો હતો ત્યાં પેલા મૂરખ નવજોતે કહ્યું : પાજી કભી તો અપના સર ઇસ્તેમાલ કરો… તો મૈને કિયા…

સંતાસિંહ : યાર, તુમ ઇતને બડે હો ગયે ફિર ભી દાઢી-મૂછ નહી હૈ, બાત ક્યાં હૈ યાર… બંતા : કુછ નહી યાર, મેં ઇસ બાત મેં અપની માં પર ગયા હું.

સંતાસિંહ ક્યારના સૂર્યપ્રકાશમાં આઈસ ક્યુબ સામે તાકી રહ્યા હતા. બંતાએ પૂછયું : તું ક્યા દેખ રહા હૈ કબ સે ? સંતા : મેં ચેક કર રહા હૂં કિ આખિર યે કહાં સે લીક હો રહા હૈ ?

સંતાસિંહ ફાઈલ, એટેચી બધું લઈને ઝાડની ડાળ પર ચડી રહ્યા હતા. કોઈએ પૂછયું : અબે ઓયે, ત્યાં શું દાટયું છે ? જવાબ : ઓયે, યાર, હું બ્રાંચ મેનેજર છું !

સંતાસિંહ લગ્નમાં જતી વખતે બાયનોક્યુંલર લઈને નીકળ્યા. એક દોસ્તારે એનું કારણ પૂછયું તો જવાબ આપતા સંતાએ કહ્યું : “To See my distant relatives !!!”

સંતાસિંહના ઘરે દીકરીનો જન્મ થયો. બંતાએ ચિંતાથી કહ્યું ‘યાર, યે બડી હોગી, લડકે છેડેંગે… કિ કરેગા યાર !’ સંતા : મૈંને પહેલે સે ઈન્તઝામ કર રખા હૈ. મેં ઈસકા નામ રખૂંગા, દીદી.

સંતાસિંહના મા મરી ગયા. કોઈ વાતે રડતા બંધ જ ન થાય. મિત્રે માંડ માંડ શાંત પાડયા ત્યાં એક ફોન આવ્યો. સંતાસિંહ ફરી રડવા માંડયા. મિત્ર હવે અકળાઈને બોલ્યો : વળી શું થયું ? ફરીથી કાં રડવા માંડયો ? સંતા : મારી બહેનનો ફોન હતો… યાર… એની મા પણ મરી ગઈ…!!

સંન્તા બંન્તા ને ફોન પર….. સંન્તાઃ તેરે ઘર મે ફ્રિઝ હે ? બંન્તાઃ હાં. સંન્તાઃ ચલતા હે ? બંન્તાઃ હાં. સંન્તાઃ તો પકડ કે રખ… કહિ ભાગ જાયેગા……

મનિયો : ‘ટીનીયા ! જો મને અત્યારે જ રસ્તામાં પૈસા ભરેલું પાકિટ મળી જાય તો મારે શું કરવું જોઈએ ?’ ટીનીયો : ‘સહુથી પહેલા એમાંથી તારે મને અડધો ભાગ આપી દેવાનો અને અડધો તારે રાખી લેવો.’

પપ્પા : ‘મનિયા ! તને આજ – કાલ કેવી ખરાબ ટેવ પાડી ગઈ છે, તેની તને ખબર છે ? મેં પૂછેલા સવાલનો જવાબ આપવાને બદલે તને સમો સવાલ પૂછવાની ટેવ પાડી ગઈ છે ?’ મનિયો : ‘ના પપ્પા ! તમને વળી આવું કોણે કહ્યું ?’

મમ્મી : ‘બેટા મનિયા ! એવું કોઈ કામ કરવું ન જોઈએ કે જેથી માર ખાવો પડે, સમજ્યો ?’ મનિયો : ‘મમ્મી ! તો પછી કાલથી હું નિશાળે જવાનું બંધ કરી દઈશ.’ મમ્મી : ‘કેમ ?’ મનિયો : ‘કારણ કે નિશાળે જવાથી માસ્તરના હાથનો માર ખાવો પડે છે.’

પિંકી : ‘અરે મનિયા ! તને આ રીતે કોરો પોસ્ટકાર્ડ કોણે લખ્યો છે ?’ મનિયો : ‘મારા મિત્ર બંટીએ.’ પિંકી : ‘પણ એ કોરો કેમ છે ?’ મનિયો : ‘કારણકે હમણાં અમારી વચ્ચે બોલ-ચાલ બંધ છે.’

સંતાને બંતાએ પૂછયું : તું આજે ડોક્ટર પાસે જવાનો હતો, તેનું શું થયું ? સંતા : જવા દેને યાર… આજે નહી, આજે મારી તબિયત બરાબર નથી, કાલે ઠીક લાગશે તો જઈશ.

સંતાસિંહ બંતાને કહે : યાર ગઈકાલે ઇન્ડિયાની મેચ પર ૪૦૦૦ રૂપિયા લગાવ્યા હતા પણ હારી ગયો. બંતા : યાર, હું તો ૮૦૦૦ હારી ગયો. સંતા : એવું કંઈ રીતે થયું ? શરત તો તેય ૪૦૦૦ ની જ મારેલીને ? બંતા : હા યાર, પણ હું ફરી રાતે હાઈલાઈટમાં ૪૦૦૦ હારી ગયો…

સંતાસિંહ લગ્નમાં જતી વખતે બાયનોક્યુંલર લઈને નીકળ્યા. એક દોસ્તારે એનું કારણ પૂછયું તો જવાબ આપતા સંતાએ કહ્યું : “To See my distant relatives !!!”

લાંબા સમય બાદ સુરેશની મુલાકાત રમેશ સાથે થઇ. સુરેશ : “અરે રમેશ, આજકાલ શું કરી રહ્યો છે ?” રમેશ : “બેકારીથી તંગ આવીને છેવટે સરકારી હોસ્પીટલ સામે કફનની દુકાન ખોલી અને હું ન્યાલ થઇ ગયો.”

નવા પરણેલા દંપતીએ પોતાના મિત્રને નવું ઘર બતાવ્યું. પતિ : “આ અમારો મ્યુઝીક રૂમ.” મિત્ર : “અરે ! આ રૂમમાં નથી રેડિયો કે નથી રેકોર્ડ પ્લેયર કે પિયાનો, તો પછી તમે આને મ્યુઝીક રૂમ કેવી રીતે કહો છો ?” પત્ની : “આ રૂમમાંથી અમને પડોશીનો રેડિયો સોંથી સરસ સંભળાય છે.

એક પતિ : “મને હંમેશા મારી વર્ષગાંઠને દિવસે ચિંતા થાય છે ? બીજો પતિ : “શા માટે ?” પહેલો પતિ : “મને હંમેશા ડર રહે છે કે મારી પત્ની મને એવી ભેટ ન આપે જે મારા ખિસ્સાને ન પરવડે.”

રાજુ : યાર શામુ, હું શું કરું કઈ સમજ જ નથી પડતી. મારી પત્ની કોઈ વાતમાં મારું માનતી નથી અને પોતાની જ જીદ કર્યા કરે છે. શામુ : એ વાતમાં તો હું નસીબદાર છું. મારી પત્ની બહુ જ કહ્યાગરી છે. હું જયારે ગરમ પાણી માંગું ત્યારે તે તાબડતોડ ગરમ પાણી કરી આપે છે.

એક સરદારજીની પત્ની મરી ગઈ. એનો પતિ તો શાંત બેઠો હતો પણ એનો પ્રેમી રડ્યે જ જતો હતો. શાંત થવાનું નામ જ નહોતો લેતો. આખરે થાકીને સરદાર ઊભા થયા. પેલા પાસે બેસીને એને આશ્વાસન આપતા કહ્યું : ‘ઓયે યાર, રબકે વાસ્તે અબ બસ કરા, મેં દુસરી બાર શાદી કરુંગા, બસ…!

સરદાર : ઓયે, મેં કાલે સચિન તેંડુલકરને ફોન કર્યો અને એની સાથે વાત પણ કરી. બીજો સરદાર : એણે શું કહ્યું ? પહેલો સરદાર : એણે કહ્યું, રોંગ નંબર.

ભાઈ ! મને ભૂલી ન જતો.’ કરસને પોતાના દોસ્ત મનોજથી છુટા પડતાં કહ્યું. ના, કઈ રીતે ભૂલી શકું છું ? તૂટેલો રેડીયો, ફાટેલું પેન્ટ અને તૂટેલી ઘડિયાળ ઘણા સમય સુધી તારી યાદ અપાવતી રહેશે.’ મનોજ કહ્યું.

વિક્કી અને મોન્ટી બે મિત્રો ઝઘડી રહ્યા હતા. વિકીએ ઉગ્ર થઈને મોન્ટીને કહ્યું : ‘તું મારી વાત સમજતો કેમ નથી ?’મને લાગે છે કે તારા મગજમાં ભૂસું બરેલું છે. મોન્ટીએ શાંતિથી વિકીને કહ્યું : ‘તારી વાત સાચી છે, મારા મગજમાં ભૂસું ભરાયેલું છે એટલે જ તો તું ક્યારનો ગધેડાની જેમ ચરી રહ્યો છે.’

કનુએ તેની લગ્નતિથિ નીમિર્તે તેની પત્ની માટે સોનાની વીંટી ખરીદી. આ જોઈને તેના મિત્ર મનુએ તેને પૂછ્યું : ‘તારી પત્નીને તો કાર જોઈતી હતી તો તે વીંટી શા માટે ખરીદી ?’ કનુએ જવાબ આપ્યો : ‘દોસ્ત,તારી વાત સાચી છે કે મારી પત્નીને કાર જોઈએ છે, પરંતુ નકલી કાર મને ક્યાં મળે ?

નરેશ : તું કેવી દોસ્ત છે, મને માર ખાતો જોઈને નાસી ગયો. પરેશ : ના, યાર ! એવું નથી, પણ હું તને માર ખાતો જોઈ શકતો નથી.

લીનાએ રીટાને પૂછયું : લાયન્સ કઈ રીતે લડે છે તને ખબર છે ? રીટાએ કહ્યું : ના, મારા પિતા તથા પતિના બધા જ મિત્રો ‘રોટેરિયન’ છે.

એક બેન એ બીજી બેન ને પૂછે કે તારો પતિ તો પહેલા કાળો હતો હવે સફેદ કેમ થઇ ગયો તો પહેલા બેન બોલ્યા મારા પતિ પહેલા કોલશા ની ખાણ માં કામ કર તો હતો હવે તેની લોટ ની ઘંટી છે

એક છોકરી ના ત્રીજી વાર લગ્ન થયા તો બીજી એ કહ્યું કે તારો પહેલો પતિ ક્યાં ગયો.તો તે છોકરી એ કહ્યું કે મારો પહેલો પતિ અલ્લા ને પ્યારો થયી ગયો.અને બીજો પતિ ”’પાડોશી”’ ને પ્યારો થયી ગયો.

રીમા (રીનાને) : લગ્નજીવનનાં 15 વર્ષમાં પ્રથમ વાર મારા પતિએ મારી સુંદરતાના વખાણ કર્યા. રીના : શું કહ્યું એમણે ? રીમા : એમણે કહ્યું મૂર્ખ પતિઓને જ હંમેશાં સુંદર પત્ની મળે છે !

રિદ્ધિ: રસોઈયણ કરતા આપના હાથની રસોઈથી ઘણો ફાયદો તેમજ કરકસર પણ થાય છે ખરું ને? રીમા: હા.. જો ને, મારા પતિ પહેલા જેટલું ખાતા હતા તેના કરતા અરધું પણ હવે ખાતા નથી.

લગ્નના ઘણા સમય બાદ શીલા અને રીનાની અચાનક મુલાકાત થઈ. બંનેએ એકબીજાના ખબરઅંતર પૂછ્યા. શીલા : મારા પતિ ટાઈપિસ્ટ કમ ક્લાર્ક છે અને તારા પતિ શું કરે છે ? રીના : એ હસબન્ડ કમ સર્વન્ટ છે.

મોના : ટીવી અને સમાચાર પત્ર વચ્ચેનો તફાવત ખબર છે ? સોના : ના, પરંતુ મારે જાણવો છે. આ નાતાલ દરમિયાન મારો ખરીદવાનો વિચાર છે. મોના : ટીવી સેટમાં કચરો એકઠો કરી શકાય નહી.

વિકી : અમારા ઘરમાં એવી વસ્તુ છે કે જે તારા ઘરમાં નથી ! મિલી : શું ? વિકી : મારા ઘરમાં મારી નવી નાની બહેન છે. મિલી : એમાં તે શું મોટી ઘાડ મારી. અમારા ઘરમાં તો નવા પપ્પા છે.

લીના : કોણ વધારે ખુશ હોય ? જેની પાસે પાંચ લાખ રૂપિયા હોય એ કે પછી જેને પાંચ બાળકો હોય એ વ્યક્તિ ? રીના : સીધી વાત છે. જેને પાંચ બાળકો હોય એ ખુશ હોય, કારણ કે એ છઠ્ઠું બાળક નથી ઇચ્છતું. જયારે પૈસાની ભૂખ તો જતી જ નથી !

મનું : કેમ, યાર તું પરીક્ષામાં નાપાસ થયો ? કનું : અમેરિકાને કારણે. મનું : કેમ, અમેરિકા ને લિધે ? કનું : યાર, અમેરિકા ઉપર પુછેલા બધા જ પ્રશ્નોના જવાબ મેં ખોટા લખ્યા હતા માટે.

કનું : ‘પેલા ગંભીર અને ભારેખમ મો વાળા ભાઈ કોણ છે ? ક્યારના એ કે અક્ષર ય બોલતા નથી.’ મનુ : ‘એ કઈ ગંભીર કે ભારેખમ માણસ નથી. એ તો માત્ર નોકર થુંક્દાની લઈને પાછો આવે એની વાટ જોઈ રહ્યા છે.’

રાકેશ : અરે તમે પતિ-પત્ની આટલા ખુશ કેવી રીતે રહી શકો ? રમેશ : અમે ‘મારો, બચાવો અને ખુશ રહો’ની રમત રમીએ છીએ. રાકેશ : એ કઈ રીતે ? રમેશ : પત્ની રસોડામાંથી વાસણ ફેંકીને મારે ત્યારે હું બચવાનો પ્રયત્નો કરું છું. વાગે તો એ ખુશ અને નાં વાગે તો હું ખુશ.

લગ્નના ઘણા સમય બાદ શીલા અને રીનાની અચાનક મુલાકાત થઈ. બંનેએ એકબીજાના ખબરઅંતર પૂછ્યા. શીલા : મારા પતિ ટાઈપિસ્ટ કમ ક્લાર્ક છે અને તારા પતિ શું કરે છે ? રીના : એ હસબન્ડ કમ સર્વન્ટ છે.

ભાઈ ! મને ભૂલી ન જતો.’ કરસને પોતાના દોસ્ત મનોજથી છુટા પડતાં કહ્યું. ના, કઈ રીતે ભૂલી શકું છું ? તૂટેલો રેડીયો, ફાટેલું પેન્ટ અને તૂટેલી ઘડિયાળ ઘણા સમય સુધી તારી યાદ અપાવતી રહેશે.’ મનોજ કહ્યું.

એક જુગારીએ બીજા જુગારીને કહ્યું : ‘મારી સમાજમાં એ નથી આવતું કે મારી સાથે જુગાર રમવામાં તું દર વખતે જીતી જાય છે. પરંતુ રેસ માં કેમ હારી જાય છે ?’ બીજા જુગારીએ ચોખવટ કરી : ‘વાત એમ છે કે હું રેસમાં ઘોડાને બેવકૂફ નથી બનાવી શકતો એટલે.’

એક માણસે પોતાના દોસ્તને કહ્યું : ‘આજે મારે મારી છત્રી ગુમાવવી પડી.’ કેમ ? કયા ખોવાઈ ગઈ ? ખોવાઈ નથી ગઈ. પેલા માણસે કહ્યું : ‘એના મૂળ માલિકે એ છત્રી ઓળખી લીધી અને મને બે તમાચા મારીને મારી પાસેથી ઝૂંટવી લીધી.

સંતાએ બંતાને કહ્યું : ‘ઓયે, મુઝે મેરે બેટે પે બડા ગરુર હૈ ! વો મેડિકલ કોલેજ મેં હૈ !’ ‘અચ્છા ? વો ક્યાં સ્ટડી કર રહા હૈ ?’ ‘વો નહીં ! સારે ડોક્ટર લોગ ઉસ કો સ્ટડી કર રહે હૈ !’

એક ભાઈએ બંને પગમાં બે જુદા જુદા રંગના મોજા પહેર્યા હતા. એ જોઈને તેના ઓંળખીતાએ પૂછ્યું : ‘એ ભાઈ….આ ….શું છે ?’ જવાબમાં પેલા ભાઈ બોલ્યા : ‘દુકાનદારે મને છેતરી લીધો. હરામખોર દુકાનદારે આવી એક નહિ પણ બે જોડી મોજાની મને આપી છે, આવી જ એક બીજી જોડ ઘેર પડી છે.

પિંકી : ‘અરે મનિયા ! તને આ રીતે કોરો પોસ્ટકાર્ડ કોણે લખ્યો છે ?’ મનિયો : ‘મારા મિત્ર બંટીએ.’ પિંકી : ‘પણ એ કોરો કેમ છે ?’ મનિયો : ‘કારણકે હમણાં અમારી વચ્ચે બોલ-ચાલ બંધ છે.’

સરલા : ‘કેમ તરલા ! મેં તારા ઘરે ગઈકાલે રાતે મોકલેલો મુરબ્બો કેવો લાગ્યો ?’ સરલા : ‘મુરબ્બો ? હા મારો મનિયો એની ચોપડીનું પાનું સાંધ્યા પછી કહેતો હતો કે આ ગુંદર સરસ છે મમ્મી ! ક્યાંથી લાવી ?’

મનિયો : ‘ટીનીયા ! જો મને અત્યારે જ રસ્તામાં પૈસા ભરેલું પાકિટ મળી જાય તો મારે શું કરવું જોઈએ ?’ ટીનીયો : ‘સહુથી પહેલા એમાંથી તારે મને અડધો ભાગ આપી દેવાનો અને અડધો તારે રાખી લેવો.’

દિલીપ : દુનિયામાં મારા સાળા જેટલો આળસુમાં આળસુ માણસ કોઈ નહિ હોય. તમે એને કોઈવાર જોયો છે. રમણલાલ : હું ચોક્કસપણે કઈ શકતો નથી. પણ એ કેટલી ઊંચાઈનો છે ? દિલીપ : હું એની ઉંચાઈ પણ જાણતો નથી. મેં એને કોઈ દિવસ ઊભો થતો જોયો જ નથી.

લાલુ યાદવ : ‘ઇતના સારા લોગ મિલકર ફૂટબોલ કો લાત કાહે માર રહે હૈ ?’ ફૂટબોલ પ્લેયર : ‘વો સબ ગોલ કરના ચાહતે હૈ’ લાલુ યાદવ : ‘સસુરા ફૂટબોલ તો ઓલરેડી ગોલ હી હૈ, ઔર કિતના ગોલ કરોંગે ?’

બંતાએ સંતાને કહ્યું, ‘યાર, મૈને મેરી બીવી કો બારવી પાસ કરવાયા. ફિર બી.એ. પાસ કરવાયા. ફિર એમ.એ. પાસ કરવાયા અરે, ઉસકો ગવર્મેન્ટ મેં નોકરી ભી દિલા દી. અબ ઔર ક્યાં કરું ?’ સંતાએ સલાહ આપી, ‘અબ એક અચ્છા સા લાડકા દેખકર ઉસકી શાદી કરા દે !’

એક માણસે પોતાના દોસ્તને કહ્યું : ‘આજે મારે મારી છત્રી ગુમાવવી પડી.’ કેમ ? કયા ખોવાઈ ગઈ ? ખોવાઈ નથી ગઈ. પેલા માણસે કહ્યું : ‘એના મૂળ માલિકે એ છત્રી ઓળખી લીધી અને મને બે તમાચા મારીને મારી પાસેથી ઝૂંટવી લીધી.

હમારી દોનો આંખે સબ સે અચ્છી દોસ્તી કી મિસાલ હૈ. દોનો સાથ ઉઠતી હૈ, દોનો સાથ સોતી હૈ, દોનો સાથ ખુલતી હૈ, દોનો સાથ બંધ હોતી હૈ, દોનો સાથ રોતી હૈ, દોનો સાથ હસતી હૈ, દોનો કિ પલકે ભી સાથ ઝપકતી હૈ, કુછ દેખને પર દોનો હી સાથ ચમકતી હૈ. મગર… જહાં કોઈ લડકી દેખી, એક આંખ બંધ હો જાતી હૈ…

એક જુગારીએ બીજા જુગારીને કહ્યું : ‘મારી સમાજમાં એ નથી આવતું કે મારી સાથે જુગાર રમવામાં તું દર વખતે જીતી જાય છે. પરંતુ રેસ માં કેમ હારી જાય છે ?’ બીજા જુગારીએ ચોખવટ કરી : ‘વાત એમ છે કે હું રેસમાં ઘોડાને બેવકૂફ નથી બનાવી શકતો એટલે.’

કડકાસિંહ સિગારેટ પિતા હતા. કોઈકે પૂછ્યું, ‘કઈ સિગારેટ પીવો છો ?’ કડકાસિંહ કહે, ‘વન સ્ક્વેર.’ ‘વન સ્ક્વેર ? ઈ વળી કેવી સિગારેટ ?’ ‘અલ્યા, એટલું નો હમજાણું ? ફોર સ્ક્વેરનું ઠુંઠું પીઉ છું !’

સંતા : આજ મેરે મોબાઈલ મેં અજીબ સા મેસેજ આયા…… ફિર મેરા ફોન બંધ હો ગયા ! બંતા : ઐસા કૌન સા મેસેજ થા ? સંતા : બેટરી લો. બંતા : તું ફટાફટ મુઝે ફોરવર્ડ કર, હમ સબ કો ભેજ કર ડરાયેંગે !

બંતા ટેક્સીમાં જતો હતો. અચાનક ટેક્સીવાળો બોલ્યો, ‘અપની ટેક્સી કા બ્રેક ફેઈલ હો ગયા હૈ !’ બંતા કહે, ‘ઓયે ફિકર મત કર, અગલી બાર પાસ હો જાયેગા !’

ટારા હસવા પર આખી જવાની લૂંટાવી ડેવા…. (એલા, પાછું બોલની) ટારા હસવા પર આખી જવાની લૂંટાવી ડેવા…. એસીપી બોઈલો : તાં જ ઊભો રે’જે, ની તો ગોલી ચલાવી ડેવા !

સંતા એક રાત્રે પથારીમાંથી ઊઠીને હવામાં તલવાર ઘુમાવવા લાગ્યો. બંતાએ પૂછ્યું, ‘અબે તલવાર કિસ કે સામને ઘુમા રહા હૈ ?’ સંતા : ભૂત કે સામને.’ બંતા : ‘ભૂત ને તેરા ક્યાં બિગાડા ?’ સંતા : ‘પતલૂન !’

સંતા : યાર, મુઝે સુબહ સુબહ સાંસ લેને મેં બડી તકલીફ હોતી હૈ ! બંતા : વો તો હોગી હી. બાબા રામદેવ ઔર ઉસકે ચેલે સુબહ સુબહ સારા ઓક્સીજન ખીંચ લેતે હૈ !

સંતા : જો બનતા, તેરી બીવી કો સાપ ડસ રહા હૈ ! બંતા : ફિકર મત કર યાર ! ઉસકા ઝહર ખતમ હો ગયા હોગા તો રિ-ચાર્જ કરવાને આયા હૈ !’

ફિઝાઓ મેં આપ… હવાઓ મેં આપ…. બહારો મે આપ….. લહરો મેં આપ…. ગાવો મેં આપ…. શહરો મે આપ….. ગલિયો મેં આપ…. ઘરો મેં આપ…. સચ સુના થા, આપ જૈસે વાઈરસ હર જગહ પર ફેલતે હૈ

એક ભાઈએ સંતાસિન્ગને પૂછ્યું, ‘યાર સંતા, તમારી પાસે મોબાઈલ છે, છતાં તમે મને લેટર કેમ મોકલ્યો ?’ સંતા કહે છે, ‘યાહ ક્યાં કરું ? મૈને આપ કો ફોન લગાયા તો અંદર સે કિસીને બોલા, પ્લીઝ ટ્રાય લેટર !’

સંતા રાતના ઊઠ્યો, માચીસ સળગાવી, આમતેમ જોયું અને પાછો સુઈ ગયો. બંતાએ પૂછ્યું ‘ક્યાં દેખ રહા થા ?’ સંતા : ‘યહી કી તુને લાઈટ બુઝાઈ થી યા નહીં.’

સંતા : કલ મૈ નયા કલર ટીવી લય…. બંતા : અચ્છા ? કૌન સે કલર કા ?

ચંદુ : ‘તને ખબર્ય છે ? મારી વાઈફ દેવી છે.’ ચીમન : ‘દેવી તો મારેય છે. પણ લ્યે કોણ ?

ગામડામાં નવી નવી કોલેજ ખુલી. બાજુના ગામડેથી રણછોડલાલ રોજ ઘોડા પર બેસીને કોલેજ આવે. એમનો બહુ વટ પડે. પણ એક દિવસ રણછોડલાલ ચાલતા આવ્યા. ‘ઘોડો ક્યાં ?’ રણછોડે કીધું, ‘ઈ ગ્રેજ્યુએટ થઇ ગ્યો !’

બંતાના માથામાંથી લોહી વહી રહ્યું હતું. કોઈએ પૂછ્યું, ‘યે ક્યાં હુઆ ?’ બંતાએ કહ્યું ‘મેં હાથો સે દીવાર તોડ રહા થા, કીસીને મુજ સે કહા, બંતા, કભી કભી સર કા ભી ઇસ્તેમાલ કિયા કરો….’

ચિંકી : અરે પીન્કી, મેં સાંભળ્યું છે કે તે સિગારેટ પીવાની ચાલુ કરી છે ? પીન્કી : હા, સાચી વાત છે. ચિંકી : ક્યારથી પીવા માંડી ? પીન્કી : જે દિવસે મારા પતિ અચાનક ઘરે પાછા આવ્યા અને એમને ટિપાઈ પર સિગારેટનું ઠુંઠું દેખાઈ ગયું ત્યારથી !

કરોડપતિ સાથે મુલાકાત….. મુલાકાત લેનાર: તમે કરોડપતિ બન્યા તેનો શ્રેય તમે કોને આપો છો? કરોડપતિ: હું તેની પાછળનો બધો શ્રેય મારી પત્નીને આપું છું…. મુલાકાત લેનાર: Wow, તેની સાથે લગ્ન કર્યા પહેલા તમે શું કરતા હતા? કરોડપતિ: હું અબજોપતિ હતો……

ચીકુ અને ચીમન એક બિસ્તર પર બેઠાં હતા. થોડીકવારમાં ચીકુ શાયરાના અંદાજમાં બોલ્યોઃ ભીગા સા લગતા હે આલમ મુઝે ભીગી સી લગતી હે સુબહ મુઝે ચીમન બોલ્યોઃ ઉભો થા સાલા, બિસ્તર પર સુસુ કર દીયા તુને…

કરોડીમલ – આજ પહેલીવાર એલાર્મ ઘડીયારથી મારી આંખ ઉઘડી. નાનુંમલ – કઈ રીતે ? કરોડીમલ – મારી પત્નીએ મારા માથા પર મારી હતી.

એકવાર કરોડીમલ કાપડવાળાની દુકાને ગયો – ‘ભાઈ આ કાપડનો શું ભાવ છે ?’ ‘પાંચ રૂપિયે મીટર.’ દુકાનદાર બોલ્યો. ‘સાડા ચાર રૂપિયે આપવું છે ?’ ‘શેઠ એ ભાવે તો અમારા ઘરમાં પડે છે.’ ‘સારું તો હું ઘેર આવીને લઇ જઈશ.’

એક બેન એ બીજી બેન ને પૂછે કે તારો પતિ તો પહેલા કાળો હતો હવે સફેદ કેમ થઇ ગયો તો પહેલા બેન બોલ્યા મારા પતિ પહેલા કોલશા ની ખાણ માં કામ કર તો હતો હવે તેની લોટ ની ઘંટી છે

મનુ :”આજે સવારે મારો દાંત સખત દુખતો હતો…માટે મારે ડોક્ટર ને ત્યાં જવું પડયું. નનીયો : વ્’ દાતમાં હજુ દુખાવો થાય છે? મનુગ્ખબર નહીં…કપ્રણ કે એ દાંત તો ડોકટરે રાખી લીધો.

સંતા દોઢ કલાકથી એક ઝાડ નીચે કશુય કર્યા વિના બેસી રહ્યો હતો. બંતાએ પૂછ્યું : ‘યાર તું ક્યાં કર રહ્યા હૈ? સંતા કહે છે : ‘મેં બદલા લે રહા હું.’ ‘કિસ સે ?’ ‘વક્ત સે.’ ‘કૈસે ?’ ‘એક જમાને મેં મુઝે વક્ત ને બરબાદ કર ડાલા થા. આજ મૈ વક્ત કો બરબાદ કર રહા હું !’

યાર બંતા, તને જિંદગીમાં કોઈની જોડે પ્રેમ થયો જ નથી ?’ ‘થયો છે. પણ એ છોકરી ખતરનાક છે.’ ‘કેમ ?’ ‘એ મને કહે છે : આઈ લવ યૂ ટૂ…. હવે યાર, મને હજી ખબર નથી કે આ બીજો કોણ છે ?’

તુમ્હારે સાહેબ રાત કો ખુલે મેં હી સો જાતે હૈ, ઉનકો મચ્છર નહીં કાટતે ?’ ‘કાટતે હૈના! મગર સાબ ઇતની પી કર આતે હૈ કિ આધી રાત તક ઉન્હેં પતા હી નહીં ચાલતા કે મચ્છર કાટ રહે હૈ.’ ‘ઔર આધી રાત કે બાદ ?’ ‘બાદ મેં મચ્છરો કો ઇતની ચડ જાતી હૈ કિ તુંડ હો કર વો ભી સો જાત

ફ્રેન્ડશીપ ડે નાં દિવસે મેં તો મિત્રોને ફક્ત એટલું જ પુછયુ‘તુ કે ‘ભાભી સાચવે તો છે ને? હીંબકા ભરી-ભરીને રોયા મારા ભાઇબંધ…

સંતા બંતાને ઘરે ગયો અને બંતાની પત્નીને જોઇને બોલ્યો, “વાહ, તારી અને ભાભીની જોડી તો રામ-સીતાની”  જોડી છે. બંતા : જવા દે ને યાર, નથી એ ધરતીમાં સમાતી  કે નથી એને કોઈ રાવણ લઇ જતો

અપ્પુ : ‘અમે ૨૫ ભાઈ-બહેન છીએ ! ગપ્પું : ‘તો તમારે ઘેર કોઈ દિવસ કુટુંબ નિયોજનવાળા આવતા નથી ?’ અપ્પુ : ‘આવે છે પણ બાળમંદિર સમજીને પાછા જતા રહે છે !’

સંતા : તુને યે કછુઆ કયું પાલા હૈ ? બંતા : સુના હૈ કછુએ કી ઉમ્ર ૨૦૦ સાલ કી હોતી હૈ… મૈને સોચા ચેક કર કે દેખતે હૈ !

સંતા : યાર, મુઝે સુબહ સુબહ સાંસ લેને મેં બડી તકલીફ હોતી હૈ ! બંતા : વો તો હોગી હી. બાબા રામદેવ ઔર ઉસકે ચેલે સુબહ સુબહ સારા ઓક્સીજન ખીંચ લેતે હૈ !

હાય ! કેમ છો ? મારું એક કામ કરશો ? કાલ સાંજ સુધીમાં તમારો ફૂલ-સાઈઝ ફોટો મળશે ? મને જોઈએ છે. કેમ કે હું એક ફોટો એક્ઝીબીશન કરવા માંગું છું, જેનું નામ છે ‘ભગવાનની ભૂલ’!

મેં તો રીટાયર હો ગાય હું… પરંતુ…. ઈચ્છા હોતી હૈ એક શાદી કર લુ…’ ‘કર લો.’ ‘કિસી વિધવા સે કર લુ ?’ ‘કુંવારી સે હી કર લો. વિધવા તો અપને આપ હો જાયેગી !’

સંતા અને બંતા ચેસ રમતા હતા. સંતા : અબ બહોત હુઆ. હમ ખેલ બંધ કરતે હૈ. બંતા : ઠીક હૈ. વૈસે ભી તુમ્હારા ઘોડા ઔર મેરા હાથી હી બચા હૈ.

એક માણસને વિચાર આવ્યો કે બળદના શીંગડામાં માથું નાખ્યું હોય તો! તરત જ અમલ કર્યો. શિંગડામાં માથું નાખ્યું ને બળદ દોડ્યો. કેટલાક સજ્જનોએ પેલા માણસને બળદ પાસેથી માંડ છોડાવ્યો. પેલા સજ્જનો બોલ્યા,”ભલા માણસ બળદના શિંગડામાં માથું નાંખતાં વિચાર તો કરવો હતો” પેલો માણસ:-ભાઇ વિચાર તો મહિનાથી કરતો હતો.આજે અમર કર્યો.

સરકિટ : ‘મુન્નાભાઈ, અપુન કિસ દેશ મૈ હૈ ?’ મુન્નાભાઈ : ‘ઇન્ડિયા મૈ હૈ, કયું ?’ સરકિટ : ‘નઈ ભાઈ, યે ટેલિફોન કે ડબલે મેં સે બોલ રેલી હૈ કી આપ ‘કતાર’ મૈ હો !’

સંતાએ પોતાના ઘરનો આખો દરવાજો જોરથી ખેંચીને ભીંતમાંથી ઉખાડી નાખ્યો. પછી પીઠ પર દરવાજો ઉપાડીને તે જતો હતો ત્યાં બંતાએ તેને પૂછ્યું, ‘ઓય, કિધર જા રહ હૈ ?’ ‘સંતાએ કહ્યું મેરે દરવાજે કા તાલા બિગડ ગયા હૈ, વો ખૂલવાને જ રહા હું !’

સંતા : મૈને એક ખાસ ચીજ માર્ક કી હૈ… બનતા : ક્યાં ? સંતા : જબ જબ રેલ્વે ફાટક બંધ હોતા હૈ તબ તબ ટ્રેન જરૂર ગુજરાતી હૈ !

અલ્યા જીજ્ઞેશ ? તું એક્ઝામ આપવા કેમ ના ગયો ?’ યાર, પેપર બહુ અઘરું હતું ! ‘પણ તને કેવી રીતે ખબર ? તું તો સાલા, અહી જ બેઠો છે !’ ‘હા, પણ પેપર તો બે દહાડા પહેલા ‘લીક’ થઇ ગયેલું !’

સંતા ક્યારનો અરીસા સામે ઊભો હતો. બંતાએ પૂછ્યું : ‘યહા કયું ખાડા હૈ ?’ સંતા : ‘મેં સોચ રહ હું.’ બંતા : ક્યાં ?’ સંતા : ‘યે સામને આઈને મે જો આદમી હૈ ઉસે મૈને કહી દેખા હૈ !’ બંતાએ સંતાને ખસેડીને જાતે આઇનામાં જોઇને કીધું, ‘અબે ઘોચું, યે તો મેં હું !’

કિશોરી – શરત લગાડવી એ પણ એક જાતનો જુગાર છે. તમે શરત મારવાનું છોડી દો. કરોડીમલ – અવશ્ય, હું શરત મારીને કહું છું કે હું કડી શરત નહિ લગાવું. લાગી શરત ?

નાનુંમલ – તું તારા ભવિષ્ય વિશે જાણે છે ? કરોડીમલ – જી હા નાનુંમલ – એનો પુરાવો ? કરોડીમલ – એ જ કે હું ભવિષ્યમાં મારીશ પહેલા નહિ.

નાનુંમલ – તું ફાનસ દિવસે પણ કેમ સળગતું રાખે છે ? કરોડીમલ – રોજ રોજ દીવાસળીનો ખર્ચ ન થાય એટલે.

નાનુંમલ – યાર તું તો ભગવાનનો ભક્ત છે. તો પછી તું મંદિર કેમ નથી જતો. કરોડીમલ – યાર ડર લાગે છે ક્યાંક કોઈ નવા બુટ ન લઇ જાય.

એક મિત્રએ બીજા મિત્રને પ્રશ્ન કર્યો – શું તારી પત્ની સાથે હમેશા મતભેદ થાય છે. મિત્રએ જવાબ આપ્યો હા…. પરંતુ એક વખત નહોતો થયો. ક્યારે ? જયારે અમારા ઘરમાં આગ લાગી હતી અને અમે બન્નેએ સાથે બુમ પડી હતી.

યુવક – ડાર્લિંગ, અત્યારે આપણે આપણા વિવાહની વાત ઓફિસમાં કોઈને કરવી નહિ, તું પણ કોઈને ના કહીશ. યુવતી – આમ તો ખાનગી જ રાખીશ, પરંતુ હું વીણાને જરૂર કહીશ કારણકે એ મને કહેતી હતી કે કોઈ મુર્ખ જ તારી સાથે લગ્ન કરશે.

નાનુંમલ – તારી પત્ની ચાય તો ઘણી સરસ બનાવે છે. પીવાની ઘણી મજા આવી. કરોડીમલ- દોસ્ત.. જો બિલાડી દુધ બોટી ન ગઈ હોત તો હજુ વધુ મજા આવત.

નાનુંમલ- હું તો પરદેશ જઈ રહ્યો છું. મને તારી વીટી નિશાની તરીકે આપ જેથી જયારે પણ હું વીટી જોઉં ત્યારે તારી યાદ આવી જાય. કરોડીમલ- અરે યાર, વીટી આપવાની જરૂર નથી. જયારે જયારે તને તારી ખાલી આંગળી દેખાશે ત્યારે તને મારી યાદ આવી જશે કે મિત્ર પાસેથી વીટી માંગી હતી

કરોડીમલે પોતાના મિત્રને કહ્યું – ‘હું મારી પત્નીથી તંગ આવી ગયો છું.’ ‘પણ કેમ ?’ મિત્રે પૂછ્યું. ‘એ જયારે પુરા કપડા પહેરે છે ત્યારે કાપડનું બીલ ચુકવવા માટે મારી પાસે પૈસા નથી હોતા અને જયારે ઓછા કપડા પહેરે છે ત્યારે દુકાને જવાની ઈચ્છા નથી થતી.’ કરોડીમલે જવા

નરેશ : ‘તને ખબર છે, મહેશ ! હું મારા વાળ હંમેશા બીયરથી જ ધોઉં છું.’ ‘એનાથી શું ફરક પડે છે ?’ મહેશ બોલ્યો. ‘કેમ નહિ ?’ નરેશ બોલ્યો : ‘આથી મારા માથાની જૂ અને લીખો હંમેશા નશામાં રહે છે.’

એક : ‘ ચાલ, ભાઈ ! આપણે અહીંથી રફુચક્કર થઇ જઈએ. જો સામેથી પેલો જાડિયો માણસ આવે છે. એ મારી પાસે પચ્ચાસ રૂપિયા માંગે છે. તે ઉઘરાણી કરશે.’ બીજો : ‘કંઈ ગભરાવાની જરૂર નથી, મિત્ર. મને જોઇને તે પોતે જ છટકી જશે. કારણ કે હું એની પાસે બસો રૂપિયા માંગું છું.’

એક છોકરી પોતાની સુંદરતા અંગે અન્ય છોકરીને જણાવી રહી હતી પહેલી છોકરીઃ હું અરિસા આગળ એક કલાક ગાળું છુ અને મારી સુંદરતાને નિહાળું છું. શું તને આ આંડબર લાગે છે? બીજી છોકરીઃ ના, મને એ મનની કલ્પના લાગે છે.

નાનુંમાલ – તારો કુતરો કમાલ છે. ગઈ કાલે મારી પત્ની સંગીતનો અભ્યાસ કરવા બેઠી ત્યારે તે સતત ભસતો રહ્યો. કરોડીમલ – વાંક કૂતરાનો નથી શરૂઆત તારી પત્નીએ કરી હતી.

ધનુંમલ – કરોડીમલ તારા કેટલા સંતાન છે ? કરોડીમલ – નવ ધનુંમલ – તારે ત્યાં કુટુંબ નિયોજનવાળા નથી આવ્યા ? કરોડીમલ – આવ્યા હતા પણ ખો ખો ની ટીમ સમજીને તરત ચાલ્યા ગયા.

કેમ ભાઈ આ બે હાજર નો ચેક કોને મોકલી રહ્યો છે ? દાનુંમલે કરોડીમલને પૂછ્યું ‘ મારા એક વિપતીગ્રસ્ત મિત્રની મદદ માટે.કરોડીમલે જવાબ આપ્યું. પણ ભાઈ તે ચેક પર તારી સહી તો કરી જ નથી…દાનુંમલે ચોકી ઉઠતા કહ્યું. ‘ હા મને ખબર છે. હું મારું નામ ગુપ્ત રાખવા ઈચ્છું

કરોડીમલ – આ મારા મિત્ર સાદિકની કબર છે. એ પોતાનું સર્વસ્વ અનાથ આશ્રમને આપી ગયો. નાનુંમલ – ધન્ય છે તારા મિત્રને, એણે અનાથ આશ્રમને શું આપ્યું ? કરોડીમલ – ચાર પુત્ર અને એક પુત્રી.

એક મિત્ર (બીજાને) છોકરાઓનું મગજ માત્ર 15 ટકા જ આરામ કરે છે. બાકીના મગજમાં શું હોય છે? બીજો મિત્ર- ગર્લફ્રેંડ

ટીનુ – સારુ થયુ હું મહારાષ્ટ્રમાં ન જન્મયો મીનુ – કેમ ? ટીનુ – કારણ કે મને તો મરાઠીનો એક શબ્દ પણ નથી આવડતો.

મનુએ પોતાના મિત્ર રાહુલને કહ્યું : રાહુલ, મારા મામા મોટા ચિત્રકાર છે. એ ફક્ત પોતાના બ્રશને એક ઈશારો કરે તો હસતા માણસનું ચિત્ર રડતા માણસમાં ફેરવાઈ જાય છે. રાહુલે કહ્યું : એ કંઈ ખાસ ખૂબી ન કહેવાય ! મારી મમ્મી આવું કામ એક ઝાડુ વડે પણ કરી શકે છે.

રમેશ – તારા પપ્પા આ કૂતરાની કીમંત વધુ બતાવી રહ્યા છે, કોણ જાણે કે આ વફાદાર છે કે નહી. પરેશ – એના વફાદારી પર તો શક કરીશ જ નહી મિત્ર, પપ્પા આને અત્યાર સુધી 10 વખત વેચી ચૂક્યા છે પણ આ દરેક વખતે અમારા જ ઘરે પરત આવી જાય છે.

સંતા – કેમ મિત્ર તમારા દાંત કેવી રીતે તૂટી ગયા ? બંતા – હસવાને કારણે.. સંતા – હસવાને કારણે કેવી રીતે ? બંતા – હા, યાર, ગઈકાલે મેં એક પહેલવાનને જોઈને હસી પડ્યો હતો.

ગટુ : ‘મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે.’ નટુ : ‘કેમ ? એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ?’ ગટુ : ‘ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે.’

એક બહેનપણી – કાલે એક છોકરો મને જોવા આવ્યો હતો તેણે મારું ખૂબ અપમાન કર્યુ. બીજી બોલી – કેમ ? પહેલીએ જણાવ્યુ – તે મને પૂછવા લાગ્યો કે તમને ગીત ગાતા આવડે છે ? બીજીએ પૂછ્યુ – એમાં અપમાન ક્યા થયુ ? તેણે તો તને સીધો એક સવાલ જ પૂછ્યો પણ તેણે ખાસ્સીવાર સુધી આ ગીત સાંભળ્યા પછી કીધું.

કવિ – (મિત્રને) અરે યાર, મારા 5 વર્ષના પુત્રએ મારી બધી કવિતાઓ ફાડી નાખી. મિત્ર – અરે વાહ, તારો પુત્ર તો ખૂબ જ સમજદાર નીકળ્યો. કલાને પારખવાની સમજ છે તેનામાં.

નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’ ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’

લગ્નનાં ત્રણ-ચાર મહિના પછી રાજેશ થોડો ચીડાયેલો લાગવા માંડ્યો. એક દિવસ તેના મિત્ર મનીષે તેને પૂછ્યું – દોસ્ત લગ્ન પછી તારી જીંદગીમાં શુ બદલાવ આવ્યો. રાજેશે દુ:ખી થઈને કહ્યુ – કોઈ ખાસ નહી, પહેલા એકલતા કોરી ખાતી હતી, હવે પત્ની બચકાં ભરે છે.

સંતા : જ્‌યારે હું જંગલમાંથી એકલો પસાર થઈ રહ્યો હતો. ત્યાદરે મને ડાકૂ મળ્યાં . તેઓ મારી ઘડિયાળ, કાર અને રૂપિયા બધું લઈ ગયાં. બંતા : પણ તારી પાસે પિસ્તોંલ હતી ને? સંતા : હા, હતી ને. પણ પિસ્તોહલ પર તેઓની નજર જ ન પડી.

અમેરિકન : અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે. ‘નેશનલ અને ઈન્ટરનેશનલ’. બન્તા : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ છે. ‘અન્ડર કન્સ્ટક્શન’ અને ‘ટેક ડાઈવર્ઝન !’

સન્તા : મેરે પાસ ટ્વીટર હૈ, ફેસબુક હૈ, ઓરકુટ હૈ, ગુગલટોક હૈ, બીબીએન હૈ, એમએસએન હૈ… તુમ્હારે પાસ ક્યાં હૈ ? બન્તા : મેરે પાસ કામ હૈ !

ગબ્બર : અરે ઓ સામ્બા ! એ કૌન લોગ હૈ જો એસએમએસ ક જવાબ નહીં દેતે હૈ ? સામ્બા : યે વહી લોગ હૈ જો મિસ-કોલ કરને કે બાદ ભી અપના બેલેન્સ ચેક કર લેતે હૈ !

સન્તા : યાર બન્તા, મુઝે ઉસ લડકી સે બચાઓ ! બન્તા : ક્યાં હુઆ ? સન્તા : જબ સે મૈને ઉસે કહા કિ, ‘ચીર કે મેરે દિલ કો દેખો… અપના હી નામ લિખા રખ્ખા હૈ…’ તબ સે વો ચાકુ લે કે મેરે પીછે હી પડ ગઈ હૈ !’

અરે મારા દોસ્ત રાજુ ઉપર જબરદસ્ત મુસીબત આવી પડી છે, તને ખબર છે કે નહીં ?’ ‘નાં, શું થયું ?’ ‘મારી બૈરી એની જોડે ભાગી ગઈ !’

એક કોલેજિયન છોકરી લટકો કરતા બોલી, ‘મેરી તો હર સાંસ પે દસ લડકે મારતે હૈ.’ એની બહેનપણી બોલી, ‘તો તુમ કોઈ અચ્છા સા ટુથપેસ્ટ કયું ઇસ્તેમાલ નહીં કરતી ?’

એક સુંદર પાતળા સરખા મહિલાને કોઈએ પૂછ્યું કે, ‘મેડમ, તમારી તંદુરસ્તીનું રહસ્ય શું છે ?’ મહિલા સ્મિત કરીને બોલ્યા, ‘કારણ કે હું બહુ “ચાલુ” છું !’

કરોડીમલ- જયારે હું જંગલમાં એકલો જઈ રહ્યો હતો ત્યારે મને ડાકુ મળ્યા.એ મારી ઘડિયાળ કાર અને પૈસા બધું લઇ ગયા. નાનુંમલ- પણ તારી પાસે પિસ્તોલ તો હતી. કરોડીમલ- હા હતી પણ પિસ્તોલ પર એમની નજર ન પડી.

બેચારા સંતા… વો અબ સોતા નહીં. બેચારા સંતા… ઉસે નીંદ હી નહીં આતી. બેચારા સંતા… વો બિસ્તર સે દુર ભાગતા હૈ. બેચારા સંતા… સોને સે ડરતા હૈ… કયું ? કયું કી પિછલે મહીને ઉસને સપને મેં લોન લી થી. ઔર, અબ ઉસકે પાસ હફ્તે ચુકાને કે પૈસે નહીં હૈ!

સંતા : આ ગુનેગારો ગુનાની જગા પર પોતાના આંગળાની છાપ કેમ છોડી જતા હોય છે ? બંતા : ભણેલા નહીં હોય એટલે. બાકી, ભણેલા હોય તો સિગ્નેચર ના છોડી જાય ?

દોસ્તીમાં ‘આઈ એમ સોરી’ ના કહેવાનું હોય. – પણ ‘નાલાયક, તારો જ વાંક છે !’ એમ કહેવાનું હોય. દોસ્તીમાં ‘આઈ એમ હિયર ફોર યૂ’ ના કહેવાનું હોય. – પણ ‘સાલા, ક્યાં રખડે છે ?’ એમ કહેવાનું હોય. દોસ્તીમાં ‘આઈ અન્ડરસ્ટેન્ડ’ ના કહેવાનું હોય. – પણ ‘ગધેડા, સમજતો કેમ નથી ?

સંતા એક ઝાડ પર ચઢી રહ્યો હતો. એ જોઇને બંતાએ પૂછ્યું, ‘અબે પેડ પે કયું ચડ રહા હૈ ?’ સંતા : એપલ ખાને. બંતા : મગર એ તો આમ કા પેડ હૈ. સંતા : તો ક્યાં હુઆ ? એપલ તો મેરી જેબ મેં હૈ !

કરોડીમલ- શું એ સાચું છે કે દરેક વ્યક્તિને મરવાનું છે ? નાનુંમલ – હા. કરોડીમલ- હું વિચારું છું કે જે વ્યક્તિ સૌથી છેલ્લે મરશે એને સ્મશાન કોણ લઇ જશે ?

નાનુંમલ- ભાઈ કરોડીમલ તે તારું મકાન જે વકીલ ને આપ્યું હતું એ કેવો માણશ છે. કરોડીમલ- ઘણોજ સારો… ગયા વર્ષે મારી મિલકતના બધા કેસ એ જ લડ્યો. નાનુંમલ- પછી એ સફળ થયો ? કરોડીમલ- ઘણોજ …. હવે એ મારી બધી મિલકતનો માલિક છે અને હું એનો ભાડુઆત છું.

નાનુંમલે એના દોસ્ત કરોડીમલને ઈર્ષાભર્યા અવાજે પૂછ્યું – ભાઈ તે એ પૈસાવાળી વિધાવાનને મોહબ્બત્તના જાળમાં કઈ રીતે ફસાવી લીધી ? કરોડીમલે જવાબ આપ્યો – ઘણી સરળતાથી, મેં એના જન્મ દિવસ પર દશ ગુલાબ મોકલી દીધા હતા.

નાનુંમલ- યાર હું મારો રેડિયો અહી મૂકી ગયો હતો. કરોડીમલ- ખોટું શા માટે બોલે છે ? નાનુંમલ- તારા સોગંધ કરોડીમલ- જો તું સાબિત કરી દે કે રેડિયો અહીં મૂકી ગયો હતો તો રેડિયો તો શું એના બદલામાં હું તને આખું આકાશવાણી ભવન ખરીદી દઈશ.

નાનુંમલ- સપ્તાહના છ દિવસ તું શું કરે છે? કરોડીમલ- કોઈ ખાસ કામ નથી કરતો. નાનુંમલ- અને રવિવારે શું કરે છે ? કરોડીમલ- એ દિવસે રજા હોય છે.

મારી પત્ની ‘વાસ્તુ શાસ્ત્ર’માં બહુ માને છે. અમારી વચ્ચે જ્યારે ઝઘડો થાય ત્યારે એ… કોઈ ‘વસ્તુ’ ઉઠાવે છે અને એનો ‘શસ્ત્ર’ તરીકે ઉપયોગ કરે છે.

કરોડીમલ – ઘણું મોડું થઇ ગયું. મને ઘેર જવાદે . મારી પત્ની ભૂખી બેઠી હશે. નાનુંમલ – ઘણો ભાગ્યશાળી છે તું કે આવી પતિવ્રતા પત્ની મળી. જે તારા વગર જમતી પણ નથી. કરોડીમલ – શું ધૂળ ખાય ? રસોઈ તો હું જઈને બનાવુ છું.

કરોડપતિ સાથે મુલાકાત….. મુલાકાત લેનાર: તમે કરોડપતિ બન્યા તેનો શ્રેય તમે કોને આપો છો? કરોડપતિ: હું તેની પાછળનો બધો શ્રેય મારી પત્નીને આપું છું…. મુલાકાત લેનાર: Wow, તેની સાથે લગ્ન કર્યા પહેલા તમે શું કરતા હતા? કરોડપતિ: હું અબજોપતિ હતો……

એક સ્ત્રી – જ્યારે પણ હું મારી પુત્રી સાથે જઉ છુ તો લોકો મને પૂછે છે કે શુ આ તમારી બહેન છે ? બીજી સ્ત્રી – તો શુ તારી પુત્રી અત્યારથી વૃધ્ધ દેખાવા માંડી ?

નરેશ : ‘મારે પત્નીની આંખો ખૂબ મારકણી છે.’ પરેશ : ‘મારી પત્નીની રસોઈ એવી છે ! બોલ, શું કરું !’

કરોડીમલ- મારી પત્નીની લગ્નની વર્ષગાઠ એક એક નવા જીવનની જન્મતિથીના રૂપમાં ઉજવે છે. નાનુંમલ- અને તું ? કરોડીમલ- મારા જીવનની પુણ્યતિથીના રૂપમાં.

નાનુંમલ – તારો છોકરો ઘણો ખરાબ છે. ગંદીગંદી ગાળો બોલે છે. કરોડીમલ – હજુ એની ઉમર શું છે ? જરા મોટો થવા દો પછી સારી સારી ગાળો બોલશે.

એક કિશોરીએ ખુબ ઉંચે ઉડતા બગલાનું નિશાન લઇ ગોળી છોડી અને બગલો જમીન પર પડ્યો. કરોડીમલ આ બધું જોઈ રહ્યો હતો એણે શિકારીને કહ્યો – તમે નાહક એક ગોળી બગાડી. કેમ….. અરે આટલી ઉંચાઈએથી પડીને તો બગલો આપ મેળે મરી જાત.

શું કરું, ટિનિયો પચાસ પૈસાનો સિક્કો ગલી ગયો છે.’ ‘તો ગળવા દે ને. આજકાલ પચાસ પૈસામાં આવે છે શું?’

નાનુંમાલ – યાર માની લે કે તારા લગ્ન શ્રીદેવી જેવી માલદાર અભિનેત્રી સાથે થઇ જાય તો તું શું કરે ? કરોડીમલ – તો મારે કશું કરવાની જરૂર જ ન પડે.

નાનુંમલ – હું તારી પાસે પાંચ છ વાર તકાજો કરી ચુક્યો છું. પણ તે જે પૈસા ઉછીના લીધા હતા એ હજુ સુધી પાછા નથી આપ્યા. કરોડીમલ – તે પણ દસ-બાર વાર માંગ્યા પછી જ ઉછીના આપ્યા હતા ને…

નાનુંમલ – આટલી ઝડપથી ક્યાં જઈ રહ્યો છે ? કરોડીમલ – પોલીસ સ્ટેશન, મારા ઘરમાં ચોર ઘુસી ગયો છે. નાનુંમલ – પત્નીને એકલી છોડી દીધી ? કરોડીમલ – ના, એણે ચોરને બાહોમાં જકડી રાખ્યો છે.

બે મિત્રો પરીક્ષામાં નપાસ થઈને વાત કરી રહ્યા હતા. એક મિત્ર : ‘કંટાળી ગયા યાર, ચાલ આત્મહત્યા કરી લઈએ….’ બીજો મિત્ર : ‘ચસકી ગયું છે ? આ બધું બાલમંદિરથી ફરી ભણવું પડશે… રહેવા દે !’

એક માણસે પોતાના ખંડમાં ચારે તરફ પ્રાર્થનાઓ ચોંટાડી હતી. એ જોઈ એના મિત્રએ પૂછ્યું : ‘તું દરરોજ આટલી બધી પ્રાર્થનાઓ કરે છે ?’ ‘ના, ના. ભગવાનને પ્રાર્થના કરું છું કે આ બધી વાંચી લે. મને પ્રાર્થના કરવાનો બહુ કંટાળો આવે છે.’

એક કોલેજિયન : ‘હું નારિયેળના ઝાડ ઉપર ચઢી જાઉં તો એન્જિનિયરીંગ કૉલેજની છોકરીઓને જોઈ શકીશ.’ બીજો કોલેજિયન : ‘હા, પણ ઉપર જઈને હાથ છોડી દઈશ તો મેડિકલ કૉલેજની છોકરીઓને પણ જોઈ શકીશ !!’

સતીશ : ‘કાલે દસ જણાએ ભેગા મળીને મને એકલાને માર્યો.’ મનીષ : ‘પછી તેં શું કર્યું ?’ સતીશ : ‘મેં કહ્યું એક એક કરીને આવો.’ મનીષ : ‘પછી ?’ સતીશ : ‘પછી શું બધાએ એક એક કરીને ફરી મને માર્યો.’

સંતાની રોટલી પરથી ઉંદર દોડી ગયો. સંતા : ‘હવે હું આ રોટલી નહીં ખાઉં.’ બંતા : ‘અરે ખાઈ લે યાર, ઉંદરે વળી ક્યાં ચંપલ પહેર્યા હતા !’

છગન : ‘હું જન્મયો મુંબઈમાં પણ ભણ્યો અમદાવાદમાં.’ મગન : ‘તો તો તારે નિશાળે આવવા-જવામાં કેટલી બધી વાર લાગતી હશે નહીં ?’

સાંભળ્યું ? આપણા ડૉક્ટરને અકસ્માત થયો છે !’ ‘ભારે કરી ! કેમ કરતાં થયો ?’ ‘હૉસ્પિટલમાંથી ઘરે આવતાં, એમ્બ્યુલન્સની અડફેટમાં આવી ગયા !’

સાંભળ્યુ છે કે તારા પપ્પાના એક ઈશારે ટ્રેફિક ચાલે છે ? સાચી વાત છે. તારા પપ્પા શુ કરે છે ? ટ્રાફિક પોલીસ છે.

ધીરુભાઈ : હેલો હું ધીરું બોલું છું…ધીરું… કાકા : કોણ બોલે છે ? કાંઈ સંભળાતું નથી… ધીરુભાઈ : હું ધીરું બોલું છું…ધીરુ…ધીરુ…. કાકા : જખ મારવાને ધીરુ બોલે છે. જરા જોરથી બોલને….

દિપક: ‘મારા હાથમાં બેટ આવે એટલે ખલાસ ! સી….ધો છગ્ગો જ જાય.’ અનિલ: ‘બસ! અને મારા હાથમાં બેટ આવે તો બોલ મળે જ નહિ. ખોવાઈ જાય.’

છગન : ‘માણસ મહેનત કરે તો તળેટીથી શિખર સુધી પહોંચી શકે છે એ મારો જાત અનુભવ છે.’ મગન : ‘એમ, કેવી રીતે ?’ છગન : ‘પહેલાં હું બૂટપૉલિશ કરતો હતો, આજે હજામત કરું છું !’

છગન : મગન કેમ આટલો બધો મુન્ઝએલો દેખાય છે? મગન : ઘેર તારી ભાભી સાથે ઝગડો થઇ ગયો હતો એણે અઠવાડિયા સુધી નહીં બોલવાની ધમકી આપી છે ! છગન : અરે એ તો આનંદની વાત છે ! અઠવાડિયું જલસા કર! મગન : શેના જલસા ! આજે અઠવાડિયાનો છેલ્લો દિવસ છે !

20 વર્ષની વયે હુ સમજતો હતો કે હું દુનિયાને બચાવી લઈશ હવે તો તમે 30 વર્ષના થઈ ગયા હશો. હા, હવે હુ માનુ છુ કે જો મારા વેતનમાંથી હુ થોડુ બચાવી શકુ તો હુ મારી જાતને ભાગ્યશાળી સમજીશ.

શિરીષ : ‘રમેશ, તું અને તારી પત્ની હંમેશાં રાત્રે જ કેમ ફરવા જાઓ છો ?’ રમેશ : ‘એને તૈયાર થતાં જ સાંજ પડી જાય છે !’

કરોડીમલે પોતાના પાડોશી નાનુંમલને ફરિયાદ કરી ‘ જમાનો ઘણો ખરાબ આવી ગયો છે. આજકાલ દોસ્ત પણ સાથ નથી આપતા. મારો દોસ્ત મરી પત્નીને લઈને ભાગી શકે છે,પણ નથી ભાગતો.

નાનુંમલ – તે તારી સુંદર પત્નીને ચુતાચેડા કેમ આપી દીધા ? કરોડીમલ – તાર-દિવસ ઘરકામ ના રોદણાં જ રડ્યા કરતી. નાનુંમલ – એટલે ? કરોડીમલ – બચતના ખ્યાલથી ઘરમાં નોકરાણી રાખતી ન હતી અને મારા મારા હાથનું કામ એને પસંદ ન હતું.

કરોડીમલ – તું આટલી બધી પરેશાન કેમ છે ? કિશોરી – મુન્નો પાંચ પૈસાનો સિક્કો ગળી ગયો છે. કરોડીમલ – ગળી જવા દે. આજકાલ પાંચ પૈસાનું આવે છે શું ?

નાનુંમલ – આજ મેં ફૂટબોલને એટલા જોરથી કિક મારી કે છ કલાક પછી નીચે આવ્યો. કરોડીમલ – આજ મેં ક્રિકેટમાં બોલને એવા જોરથી ફટકાર્યો કે છ કલાક પછી નીચે આવ્યો અને એના પર લખ્યું હતું – ‘ બીજી વાર આ દડો ચંદ્ર પર ના ફેકતા.

નાનુંમલ – કાલે રાતે તું ઘેર મોડો ગયો ત્યારે તારી પત્નીએ કાઈ કહ્યું ? કરોડીમલ – એક શબ્દ પણ ન બોલી. આમ પણ મારે આગલા બે દાંત પડાવવાના જ હતા….

નાનુંમલ – લગ્ન પહેલા લોકો શું કરે છે ? કરોડીમલ – ભવિષ્ય વિશે વિચારીને ખુશ થાય છે. નાનુંમલ – અને લગ્ન પછી / કરોડીમલ – અતીતને યાદ કરીને રડે છે.

કરોડીમલ – યાર, તે મુસીબતના સમયે મને સાથ ન આપ્યો. નાનુંમલ – એ કઈ રીતે યાર. કરોડીમલ – મારા લગ્નમાં તું સામેલ ન થયો.

કવિ : ‘કાલે રાતે મારા ઘરમાં ચોર ઘૂસેલા.’ મિત્ર : ‘શું ચોરાયું ?’ કવિ : ‘તે બધા ઓરડા ખૂંદી વળ્યા ને આખરે ટેબલ પર પાંચ રૂપિયાની નોટ મૂકીને જતા રહ્યા.’

ગટ્ટુ : ‘મારા દાદા 90 વર્ષે પણ અઠવાડિયાના છ દિવસ કસરત કરે છે !’ ચિંટુ : ‘એક દિવસનો આરામ કરે છે ?’ ગટ્ટુ : ‘ના, તે દિવસે કસરત કરાવનાર ભાઈ આરામ કરે છે.’

સંતા : જબ મેં છોટા થા તબ કુતુબમિનાર સે ગીર ગયા થા ! બંતા : બાપરે ! ફિર તું જિન્દા રહ થા, યા મર ગયા ? સંતા : યાદ નહીં, મૈ બહોત છોટા થા ના !

સંતા : ‘યાર મેરી બીવી મુઝે ઘર કા નોકર સમજાતી હૈ. મેં ક્યાં કરું ?’ બંતા : ‘કરના ક્યાં હૈ, ઔર દો-ચાર ઘર કે કામ લે લે !’

યજમાને વાતચીત દરમિયાન પોતાના ઘેર મહેમાન બનીને આવેલા કરોડીમલ ને કહ્યું – સદા પ્રસન્ન રહેવું સૌભાગ્યની વાત છે. જે લોકો પોતાનું કામ કરતા ગણગણતા રહે છે એ લોકોને જોઇને મને ઘણો આનંદ થાય છે. કરોડીમલ – કદાચ એટલે જ તમારા ઘરમાં મચ્છર ઘણા છે.

રમેશ કરોડીમલનો વિરોધી હતો. એક દિવસ એણે કરોડીમલને પૂછીયું – શું તમે દુર્ઘટના અને દુર્ભાગ્યની વ્યાખ્યા ઉદાહરણ સહીત જણાવી શકશો ? કરોડીમલ – જી હા, જરૂર જો તમે નદી માં પડી જાવ તો એ દુર્ઘટના કહેવાય અને જો કોઈ તમને બહાર કાઢે તો એ દુર્ભાગ્ય કહેવાય.

એક સરદારે બંને પગમાં બે જુદા – જુદા રંગના મોજા પહેર્યા હતા. એ જોઇને તેના ઓળખીતાએ પુછુયું: ‘સરદારજી…….આ…….શું ?’ જવાબમાં સરદારજી બોલ્યા: ‘દુકાનદારે મને છેતરી લીધો છે. હરામખોર દુકાનદારે આવી એક નહિ પણ બે જોડી મોજાની મને આપી છે, આવી જ એક બીજી જોડ હજી ઘેર પડી છે.

નરેશ : ‘તને ખબર છે, મહેશ ! હું મારા વાળ હંમેશા બીયરથી જ ધોઉં છું.’ ‘એનાથી શું ફરક પડે છે ?’ મહેશ બોલ્યો. ‘કેમ નહિ ?’ નરેશ બોલ્યો : ‘આથી મારા માથાની જૂ અને લીખો હંમેશા નશામાં રહે છે.’

કરોડીમલ – પ્રિયે મેં એક બસ પાછળ દોડીને એક રૂપિયો બચાવી લીધો. કિશોરી – સાવ મુર્ખ છો ! ટેક્ષી પાછળ દોડ્યા હોત તો પાંચની નોટ બચી જાત.

કરોડીમલ – કિશોરી રોજ મારી પાસે પચાસ રૂપિયા માંગે છે. છેલ્લા ત્રણ મહિનાથી એને આ ટેવ પડી છે. નાનુંમલ – પણ તે એ પચાસ રૂપિયાનું કરે છે શું ? કરોડીમલ – ખબર નથી. મેં આજ સુધી એને પૈસા આપ્યા જ નથી.

કિશોરી – મને પૈસા આપ. સખ્ત જરૂર છે. માં બીમાર છે. કરોડીમલ – પૈસાની તો મારેય સખત જરૂર છે. કિશોરી – તારે પૈસાની શું જરૂર પડી ? કરોડીમલ – તને આપવા માટે.

છગન: વરસાદમાં ચુડેલ, ભૂત, ડાકણ એવું નહિ આવે મગન: કેમ? છગન: કેમ કે સડકપર ઠેર ઠેર “ભૂવા” હોય છે

‘દોસ્ત, હવે તારા માથાનો દુઃખાવો કેમ છે ?’ ‘હમણાં તો શોપંિગ કરવા ગયો છે !’

જયારે કરોડીમલે કોઈ રીતે જવાનું નામ ન લીધું ત્યારે એના મિત્રે એને તેના ઘરની યાદ અપાવતા કહ્યું. ‘તને ભાભીનો પણ કોઈ ખ્યાલ નથી. એકલી કેટલી પરેશાન થતી હશે.’ કરોડીમલે આત્મીયતા ભર્યા અવાજે કહ્યું – ‘તું એની ચિંતા ન કર. મેં એને લખી નાખ્યું છે કે એ પણ આવી જાય. મજા આવશે

નાનુંમલ – તારી પ્રેમિકા પ્યારની ભૂખી છે કે પૈસાની ? કરોડીમલ – પ્યારની, પૈસાવાળાના પ્યારની…

બંતા લેખક એક દિવસ એક સભામાં ભાષણ આપી રહ્યા હતા – કેવો સંજોગ છે કે જે દિવસે પ્રેમચંદજીનું અવસાન થયુ તે દિવસે મારો જન્મ થયો. જોવામાં આવે તો તે દિવસ હિન્દી સાહિત્યને માટે…. ‘બહુ દુર્ભાગ્યનો દિવસ હતો’ સંતા સભાની વચ્ચે જ બોલી ઉઠ્યો.

મહેશ – રમેશ, તુ ખૂબ પરેશાન લાગી રહ્યો છે ? શુ થયુ ? રમેશ – હુ બાપ બનવાનો છુ. મહેશ – અરે આ તો ખુશખબર છે. રમેશ – આમા સારુ શુ છે ? આ વાત મારી પત્નીને હજુ સુધી નથી ખબર.

સંતા – જ્યારે હું દિલ્લીમાં આવ્યો ત્યારે મારા શરીર પર એક પણ કપડાં નહોતા. બંતા – એવુ કેમ બને ? સંતા – કારણ કે મારો જન્મ જ દિલ્લીમાં થયો હતો

નાનુંમલ – હું તને બે દિવસથી સતત સિગારેટ પીતો જોઈ રહ્યો છું. શું વાત છે સિગારેટ સસ્તી થઇ ગઈ છે ? કરોડીમલ – ના… મેં વિચારી લીધું છે કે બચત શરુ કરી દઉં એટલે જયારે એક સિગારેટ ખતમ થવા લાગે છે તો હું એનાથી જ બીજી સિગારેટ સળગાવી માચીસના પૈસા બચાવી લઉં છું.

બનાર્ડ શોને કોઈએ પૂછ્યું, ‘કોઈ વિષયમાં આપ જાણતા ન હોય તો શું કરો?’ ‘તો તે વિષયમાં હું પુસ્તક લખી નાખું.’

એક નિર્માતા – મેં સાંભળ્યુ છે કે તમે રંગીન ચિત્ર બનાવી રહ્યા છો બીજો નિર્માતા – સાચુ સાંભળ્યુ છે. પહેલો નિર્માતા – તો તેના માટે હાલ શુ કરી રહ્યા છો ? બીજો – રંગ ખરીદવા બજાર જઈ રહ્યો છુ.

કવિ (ફોન પર) : ભાઇ સાહેબ, રવિવારે સમાચારપત્રમાં તમારી કવિતા વાંચી. ખૂબ ગમી. તમારી ભાભીને પણ કવિતા ખૂબ પસંદ પડી. કવિ : ભાઇ, ભાભીજીને ધન્યવાદ કહેજો અને મારી તરફથી ચરણસ્પર્શ કરી લેજો.

નરેશ : ‘મારે પત્નીની આંખો ખૂબ મારકણી છે.’ પરેશ : ‘મારી પત્નીની રસોઈ એવી છે ! બોલ, શું કરું !’

પોપટ- હું મારી પત્નીથી હેરાન થઈ ગયો છું, તેને ઉઠાવીને પાંચમાં માળેથી નીચે ફેંકવાનું મન થાય છે. ચોપટ- તે બહું જાડી છે ? પોપટ – નહી, હું એ વિચાર કરીને રોકાયો છું કે જો તે બચી જશે તો મને કોણ બચાવશે ?

મારા વિવાહ તૂટવાની અણી પર છે. પ્રિયાએ મારી સાથે લગ્ન કરવાની ના પાડી.’ ‘પેલા તારા કરોડપતિકાકા વિશે તેં એને જણાવ્યું નહોતું કે તું એકલો એનો વારસદાર છું ?’ ‘જણાવ્યું હતું ને ! એટલે જ તો એ હવે મારી કાકી બનાવા જઈ રહી છે !’

એક યુવકે બડાશ હાંકતાં કહ્યું : ‘હું બહુ મહેનત કરીને નીચેથી ઉપર પહોંચ્યો છું.’ બીજાએ કહ્યું : ‘ખબર છે, પહેલાં તું બૂટપૉલિશ કરતો હતો અને હવે માથા પર તેલમાલિશ કરે છે !’

એક પતિએ પોતાના પડોશીને કહ્યુ કે – મોટા નિશાનેબાજ બનો છો. ખબર છે, મારી પત્ની બચી ગઈ. નહિ તો તમારી બંદૂકથી તેને ગોળી વાગી જાત. હુ હમણા પોલીસ પાસે જઉ છુ… પડોશીએ તેમને રોકતા કહ્યુ કે – આવુ ન કરતા, પણ તમે ચાહો તો મારી પત્નીને ગોળી મારીને બદલો વાળી શકો છો.

રામ : શુ તમે જ ગઈકાલે મારા પુત્રને ડૂબતા બચાવ્યો હતો ? શ્યામ : હા, પણ હવે એ વિશે મારા વખાણ કરીને મને શરમાવો નહી. રામ : કેમ ન કરુ ? બતાવો એ છોકરાની ટોપી ક્યા છે.

સંતા- જાણો છો, જેટલી વારમાં હું શ્વાસ લઉં છું તેટલી વારમાં એક નવા બાળકનો જન્મ થાય છે. બંતા- હે ભગવાન! તું પોતાની આ ટેવ છોડી કેમ નથી દેતો. પહેલાંજ દેશની વસ્તી આટલી વધી ગઈ છે.

સંતા- યાર બંતા, પચાર રૂપિયા આપ. બંતા- અરે મારી હેસિયત તો જો! પચાસ રૂપિયા માંગી રહ્યો છે! સંતા- તો મને સો રૂપિયા આપી દે. બંતા- ઓયે, તારી હેસિયત તો જો ! સો રૂપિયા માંગી રહ્યો છે!

નટુ : મારો દીકરો કૉલેજ ગયા પછી એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એ કાગળો લખે તો મારે શબ્દકોષ જોવો પડે છે. ગટુ : અરે, મારો દીકરો પણ એવો હોંશિયાર થઈ ગયો છે કે એનો કાગળ આવે એટલે મારે બૅન્કની પાસબુક જોવી પડે છે !

કોઈએ છગનને પૂછ્યું : ‘અગર આપકી બીવી કો ભૂત ઉઠા કે લે જાય તો આપ ક્યા કરોગે ?’ છગન : મૈંને ક્યા કરના હૈ ભાઈ, ગલતી ભૂત કી હૈ તો વો ખુદ ભુગતેગા ના !’

ચિન્ટુ ગાલિબના ઘરે ગયો. બારણું ખખડાવ્યું, ગાલિબે પૂછ્યું : ‘કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘મેં !’ ગાલિબ : ‘મૈં કૌન ?’ ચિન્ટુ : ‘અરે યાર તૂ તો ગાલિબ હૈ ! પૂછતા ક્યું હૈ ?’

એક સુંદર યુવતીએ વૃદ્ધઆદમી સાથે લગ્ન કરી લીધા. તે યુવતીની પાડોસીએ પુછ્યું: તે આ આદમીમાં શું જોયું? યુવતી એ કહ્યું : એક તો તેની ઈનકમ અને બીજુ તેના દિન-કમ.

જો કોઈ વાઘ તારી સાસુ અને તારી પત્ની પર હુમલો કરે તો પહેલાં તું કોને બચાવે?’ ‘સિમ્પલ યાર, વાઘને!’

જો જો પેલો સાપ તારી સૂતેલી પત્નીને ડંખ મારવા આવી રહ્યો છે!’ ‘જા જા, એ તો ઝેરનું રિચાર્જ કરવા આવ્યો છે!’

સંતા- યાર, મને ખાસી બહું થઈ રહી છે, શું કરુ ? બંતા – આજથી તું તળેલી વસ્તુ ખાવાની બંધ કરી દે અને ફક્ત દૂધ બ્રેડ જ ખા. સંતા – આજથી નહી યાર, કાલથી. બંતા – એક કેમ ? સંતા – આજે તો તારી ઘેર જમણવાર છે ને.

સંતા પ્લેટફોર્મ પર ઉભો હતો અને અચાનક જ ટ્રેનના પાટા પર કૂદી જાય છે. બંતા – અરે, તુ મરી જઈશ. સંતા – અરે, તુ મરી જઈશ, તે સાંભળ્યું નહી કે ટ્રેન પ્લેટફોર્મ પર આવી રહી છે.

નરેશ : ઇન્ટરનેટમાં ‘ગૂગલ’ પર કોઇ નામ સર્ચમાં લખવાથી તે મળી જાય છે….! રમેશ : તો કાંતામાસી લખને જરા ..! નરેશ: એ કોણ છે? રમેશ : એ અમારી કામવાળી છે. સુરતમાં પૂર આવ્યું ત્યાર પછી નથી આવી, કદાચ ગૂગલમાં મળી જાય તો જો..ને..!

એકવાર સંતાએ રોડ પર બહુ બધાને દોડતા જોયાં. એ જોઈને તેમને બાજુ પર ઉભેલા બંતાને પૂછ્યુ – આ બધા કેમ દોડી રહ્યા છે ? બંતા – મેરેથોન દોડ યોજાઈ રહી છે. સંતા – તેનાથી તેમને શુ ફાયદો થવાનો છે ? બંતા – જે જીતશે તેને ઈનામ મળશે. સંતા – તો પછી બીજા કેમ દોડી રહ્યા છે ?

એક દિવસ સંતાએ બંતાને પૂછ્ય – તે આજ સુધી લગ્ન કેમ ન કર્યા ? તેણે હસતા- હસતા જવાબ આપ્યો – જેણે રામ રાખે તેણે કોણ ચાખે ?

સંતા- તે ભાખડા ડેમ વિશે સાંભળ્યું છે ? બંતા- હા, સાંભળ્યું છે. સંતા- તે મારા રાજુજીએ ખોદયો હતો. બંતા – તે મૃત સાગર વિશે સાંભળ્યું છે. સંતા- હા, સાંભળ્યું છે. બંતા- તેને તો મારા રાજુજીએ માર્યો હતો.

કોઈએ રાજુને કહ્યું : ‘રાજુ, તમારો કૂતરો બાકી કેવું પડે. સિંહ જેવો લાગે છે.’ રાજુ : ‘અરે ડફોળ, તારો સગો ઈ સિંહ જ છે. પણ ખાધાપીધા વગર્યનો કૂતરા જેવો થઈ ગયો છે.’

સંતા – એ.કે 47 સૌથી શક્તિશાળી છે. બંતા – તે મારી વાઈફને નથી જોઈ તેથી આવુ બોલે છે,

બંતા – આ ચપ્પુ કેમ ઉકાળી રહ્યો છે ? સંતા – સુસાઈડ કરવા માટે બંતા – તો ઉકાળવાની શી જરૂર છે ? સંતા – ઈંફેક્શન ન થઈ જાય માટે.

સંતા – કાચમાં પોતાનો ચહેરો જોઈને – યાર બંતા, આ કાચમાં જે માણસ છે, તેને મેં ક્યાંક જોયો છે. બંતા – (કાચમાં ચહેરો જોઈને) અરે, મૂર્ખ આ હુ જ છુ.

છગન અને મગન ભાડાની હોડીમાં બેસીને ફરવા ગયા, ત્યારે જ દરિયામાં તોફાન આવ્યું, છગન-મગનની નાવડી પાણીમાં ડૂબી જવાની તૈયારીમાં હતી. છગન બૂમો પાડવા માંડ્યો મગન – અરે યાર, તૂ આમાં આટલી ચીસો કેમ પાડે છે, નાવડી આપણી થોડી છે, એ તો ભાડાની છે.

નટુ : ‘મારી યાદશક્તિ ઘણી સારી છે, પરંતુ ત્રણ બાબત એવી છે જેને હું ક્યારેય યાદ રાખી શકતો નથી.’ ગટુ : ‘તને કઈ ત્રણ બાબતો યાદ રહેતી નથી ?’ નટુ : ‘એક, મને લોકોના નામ યાદ રહેતા નથી. બે, લોકોનાં ચહેરાં પણ યાદ રહેતા નથી. અને ત્રણ, મને એ ત્રીજી બાબત જ યાદ રહેતી નથી

મીના – મારા પતિને છોડીને આજ સુધી કોઈએ મને કિસ નથી કર્યુ. ટીના – આ બદલ તને ગર્વ છે કે અફસોસ ?

સંતા – મારી પત્ની તો ઝધડો થતાં જ પિયર જતી રહે છે. બંતા – તુ તો બહું નસીબદાર છે. મારી પત્ની તો ઝધડો થતાં જ પિયરવાળાને અહીં બોલાવી લે છે.

સોહન- શું તુ તારી મમ્મીનું કહેવું માને છે ? મોહન – હા, બિલકુલ માનું છું, અરે હું તો એ જેટલું કહે છે એનાથી વધુ માનું છું. સોહન–કેવી રીતે ? મોહન – જ્યારે મમ્મી કહે છે કે ફ્રિઝમાં મૂકેલી અડધી મિઠાઈ ખાઈ લે તો આખી ખાઈ જાઉં છું.

કમળા : ‘બહેન, રસોઈયણ કરતાં આપણા હાથની રસોઈથી ઘણો ફાયદો તેમજ કરકસર પણ થાય છે. ખરું ને ?’ રંજન : ‘હા… જો ને, મારા પતિ પહેલાં જેટલું ખાતા હતા તેના કરતાં અર્ધુ પણ હવે ખાતા નથી !’

છગન : ‘મારો કૂતરો મારા જેટલો જ સમજદાર છે !’ મગન : ‘કોઈને કહેતા નહિ ક્યાંક તમારે કૂતરો વેચવાનો થાય તો તકલીફ પડશે.’

મુન્નાભાઈ – અરે યાર સર્કિટ હુ મારી ગર્લફ્રેંડને કોઈ ગિફ્ટ આપવા માંગુ છુ, બોલ શુ આપુ ? સર્કિટ – યાર એવુ કર તુ એને ગોલ્ડ રિંગ આપી દે. મુન્નાભાઈ – કોઈ મોટી વસ્તુ બતાવ. સર્કિટ – તો ગોલ્ડ રિંગ રહેવા દે, એમઆરએફનુ ટાયર આપી દે.

મગન – હું આજે દસ ઈ-મેલ મોકલવાનો છે. છગન – હું તે પોસ્ટબોકસમાં નાખી આવીશ

રાજુ એ બેંક લોંન પર કાર લીધી હપ્તા ના ભર્યા તો બેંક વાળા કાર પછી લઇ ગયા. રાજુ :- પહેલા ખબર હોત તો લગન પણ લોન લઈને કરત.

બંતા – અરે સંતા, તારા ઘરમાં તો નોકરાણી હતી તો પછી તુ કેમ વાસણ ઘોઈ રહ્યો છે ? સંતા – બંતા ભાઈ, થોડા દિવસો પહેલા જ મે એ નોકરાણી સાથે લગ્ન કરી લીધા છે.

“આ કોફી ખાસ દાર્જિલિન્ગ થી આવી છે.” “એમ? તો ય હજી ગરમ છે.”

ચિંટૂ – આ ગાય ગળામાં ઘંટડી શા માટે બાંધે છે ? પિંટૂ – તેમના હોર્ન કામ નથી કરતાં એટલે

નટુ : ‘દોસ્ત ગટુ, મારે અને મારી પત્નીએ છ મહિનાની અંદર તમિલ ભાષા શીખવી પડશે, નહીંતર અમે અમારા બાળક સાથે વાત કરી શકીશું નહીં.’ ગટુ : ‘એવું કેમ ?’ નટુ : ‘અમે તમિલ બાળકને દત્તક લીધું છે અને છ મહિના પછી બોલવા માંડશે.’

સંતા : યાર, પાણી માટે આજે આટલી ખેંચાતાણી થઈ રહી છે, તો ખબર નહિ દસ વર્ષ પછી શું થશે. બંતા : અરે મિત્ર તારે ચિંતા કરવાની શું જરૂર છે, તારા તો ચાર-ચાર દિકરા છે, દહેજમાં એક ટેંકર જ માંગી લે જે.

સંતા – તમારી છત્રીમાં તો કાણું છે. બંતા – ખબર છે, મેં જ કર્યુ છે. સંતા- પણ કેમ? બંતા – અરે યાર, જ્યારે વરસાદ બંધ થઈ જશે ત્યારે મને ખબર પડી જાયને એટલા માટે.

મોનૂ – સોનુ, કરોળિયો તારા કમ્પ્યુટર પર શુ કરી રહ્યો છે ? સોનુ- ખબર નહી… તું જ બતાવી દે. મોનુ – મને લાગે છે કે કોઈ વેબસાઈટ બનાવી રહ્યો હશે.

બંતા- અરે જો સંતા, આ કોલ્ડ્રિંકની બોટલમાં વંદો તરી રહ્યો છે સંતા- અરે વાહ, શુ સીન છે. માણસોની સાથે સાથે આ જીવોને પણ ફેવરેટ ડ્રિંક છે.

બંતા – મને તારા ઘરની માખીઓ સતાવી રહી છે. જ્યારથી આવ્યો છુ ત્યારથી મારી પર જ બેસી રહી છે. ઉડાવુ છુ તો ફરી બેસે છે સંતા – હું પણ આમની આદતથી કંટાળી ગયો છુ જ્યાં ગંદી વસ્તુ દેખાય છે ત્યાંજ બેસવાનું શરૂ થઈ જાય છે.

સંતા (બંતાને) – દોસ્ત જો હું પાંચ કિલો ખાંડ ખાઈ જવું તો તુ મને શુ આપે ? બંતા – હોસ્પિટલ જવાનું ભાડુ.

મહિલા(બહેનપણીને) – તે તારા માટે લાંબો પતિ કેમ પસંદ કર્યો ? બહેનપણી – કારણકે જ્યારે હું વાત કરું તો માથું ઉચકીને કરું અને એ વાત કરે તો માથુ નમાવીને.

કવિરાજ નિરાશવદને બેઠેલા. ત્યાં એક મિત્રે આવીને પૂછયું: ‘શું થયું?’ ‘શું થયું શું? હમણાં જ લખેલી મારી કવિતાઓની નવી ડાયરી મારા બે વરસના બાબાએ સગડીમાં નાખી દીધી.’ મિત્રે કહ્યું: ‘અભિનંદન, તું ઘણો જ નસીબદાર છે કે આટલી નાની ઉંમરે પણ તારા બાબાને વાંચતા આવડી ગયુ

વૃધ્ધ પત્નીએ પોતાની બહેનપણીને કહ્યુ – મેં મારા પતિની દાંતથી નખ તોડવાની આદત છોડાવી નાખી. બહેનપણી બોલી – કેવી રીતે ? પત્ની – મેં તેમના દાંત સંતાડીને મુકી દીધા.

તારે તારી પત્ની સાથે મતભેદ થતા નથી ?’ ‘થાય છે ને ! ઘણી વાર તો મોટા મતભેદ થાય છે. પણ તે બધા ઉકલી જાય છે.’ ‘એ કેવી રીતે ?’ મિત્રે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું. ‘મારો મત હું ખાનગી રાખું છું – મારી પત્નીને જણાવતો નથી.’

લીલા : કાલે તમારા કુતરાએ મારી સાસુને પગે બચકું ભર્યું. શીલા : માફ કરજો બહેન, એવું હોય તો હું તેના બદલે પૈસા આપવા તૈયાર છું. લીલા : પૈસાની વાત નથી કરતી પણ હું એમ ઈચ્છું છું કે તમારો કુતરો જો મને વેચો તો કેટલા રૂપિયા મારે આપવાના ?

મધુ – તમારા શરીર પર આ શાના નિશાન છે.? શ્રીમતી પોપટ – કાલે મારા પતિએ મને માર્યુ હતું. મધુ – પણ તમારા પતિ તો ગઈકાલે બહાર ગયા હતા ને ? શ્રીમતી પોપટ- હુ પણ એવું જ સમજતી હતી.

સંતા – મારી પત્ની રોજ ફરિયાદ કરતી હતી કે મારી પાસે પહેરવા માટે વ્યવસ્થિત કપડાં નથી. બતા – તો શુ તે એણે કપડાં સીવડાવી આપ્યા. સંતા – નહી યાર, મેં મારા ધરની બારીઓમાં પરદા લગાવડાવી દીધા.

બાબુ : ‘મારા કાકાની પાસે સાયકલથી માંડીને હવાઈ જહાજ સુધી બધું જ છે.’ કનુ : ‘તારા કાકા શેનો વેપાર કરે છે ?’ બાબુ : ‘તેમની રમકડાંની દુકાન છે.’

સંજય – તારો હાલ જન્મેલો ભાઈ આટલો રડે છે કેમ ? અજય – જો તારા મોઢામાં એક પણ દાંત ન હોય, માથા પર વાળ ન હોય, પગ એટલા કમજોર હોય કે તમે ઉભા પણ ન રહી શકો. આવી સ્થિતિમાં મારો ખ્યાલ છે કે તમને રડુ જ આવશે.

મૂરખલાલ : ક્યાં સુધી ભણ્યા છો ? મગનલાલ : બી.એ. મૂરખલાલ : કમાલ કરો છો યાર ! માત્ર બે અક્ષર જ ભણ્યા છો ! અને એ પણ ઊંધા !

લાલી – મારો ભાઈ દિવસમાં દસ વખત કપડાં બદલે છે. ટોની – શુ એ ફિલ્મોમાં કામ કરે છે ? લાલી – ના, એ તો છ મહિનાનો જ છે.

પરેશ નિશાળે જઈ રહ્યો હતો. રસ્તામાં એક માણસે તેને પૂછ્યું : ‘બેટા ! હું આ ફુટપાથ પર સીધો ચાલતો રહીશ તો હૉસ્પિટલે પહોંચી જઈશ ?’ પરેશે કહ્યું : ‘ના. ત્યાં પહોંચવા માટે તમારે રસ્તાની વચ્ચોવચ્ચ ચાલવું પડશે.

સંતા – ઘરમાં શાસન કેવી રીતે ચલાવવુ નામના પુસ્તકથી તમને કોઈ ફાયદો થયો ? બંતા – નહી. સંતા – કેમ ? બંતા – પત્નીએ મને પુસ્તક વાંચવાને તક જ ન આપી.

બંતા- અરે સંતા તે કાન પર કેળુ કેમ મુક્યુ છે ? સંતા- ઓ ભગવાન, તો શુ હું લંચમાં પેંસિલ ખાઈ ગયો શુ ?

આપને હું દર મહિને ડૉક્ટર પાસે જતા જોઉં છું. દવાઓ પણ ખાસ્સી લાવો છો. આપને શી તકલીફ છે ?’ ‘તકલીફ તો કશી જ નથી. પણ વાત જાણે એમ છે કે એ ડૉકટર મારો ભાડવાત છે. એ ભાડું ચૂકવતો નથી, એટલે મારી રીતે હું વસૂલ કરું છું.’

પત્ની- (બહેનપણીને) : આજકાલ મારા પતિ ખૂબ મોડા ઘરેઆવે છે. બહેનપણી : તો તું તેને ધમકાવીને રાખ, એટલે સીધાં થઈ જશે. પત્ની : પણ, ક્‌યારે ધમકાવું? જ્‌યારે હું ઘરે પહોંચું છું ત્યાુરે તે સુતા હોય છે.

છગન : ત્રણ અઠવાડિયાથી મેં મારી પત્ની સાથે વાત જ નથી કરી. મગન : અરે ! પણ એવું કેમ ?’ છગન : મને વચમાં બોલવું પસંદ નથી.

મૂર્ખ કાનજી : ‘જો તું મને કહી આપે કે મારી આ થેલીમાં શું છે તો એમાંના અડધાં ટામેટાં તારા, અડધાં મારા.’ મહામૂર્ખ મનજી : ‘પણ યાર, કંઈક હિન્ટ તો આપ !’

સંતા – ચાલ, વગર વિચાર્યે ખોટુ બોલી બતાવ તો, હુ તને સો રૂપિયા આપીશ. બંતા – હમણા તો તુ એક હજાર રૂપિયા આપવાની વાત કરતો હતો ને ?

મગન : ‘હું નોકરી બદલવા ઈચ્છું છું, યાર.’ છગન : ‘તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ ?’ છગન : ‘પરણેલો પુરુષ કેટલી નોકરીઓ બદલે છે તે મહત્વનું નથી. આખરે તો એનો બૉસ એક જ રહે છે !’

અંકલ – રાહુલ બેટા, મારી આંખ સખત દુ:ખી રહી છે હુ શુ કરુ ? રાહુલ – ગયા રવિવાર મારો એક દાંત પણ બહુ જ દુ”ખતો હતો, તો મેં તેણે કઢાવી નાખ્યો હતો તમે પણ…..

સંતા – મને તો મારા મિત્રએ કહ્યું હતુ કે તમારું અવસાન થઈ ગયુ છે. બંતા- કેવી વાત કરી રહ્યા છો, હું તો તમારી સામે જ જીવતો ઉભો છુ. સંતા- હું તમારી વાતથી વધારે મારા મિત્રની વાત પર વિશ્વાસ કરું છું.

સંતા – ક્યાં જઈ રહ્યાં છો ? બંતા – હુ મારે ગામ જઈ રહ્યો છું ? સંતા – પણ હાથમાં આ દૂરબીન કેમ છે ? બંતા – અસલમાં, હું મારા એક દૂરનાં સગાંને જોવા જઈ રહ્યો છુ.

શર્માજી લગ્નની 21મી વર્ષગાંઠ ઉજવી રહ્યા હતા. તેમના ઘેર આવેલા એક મિત્રએ પૂછ્યુ – શુ આ વીસ વર્ષોમાં તમે તમારા દામ્પત્ય જીવનમાં કોઈ બદલાવ આવ્યાનો અનુભવ કર્યો ? શર્માજી બોલ્યા – હા મામૂલી, પહેલા પત્નીને જોઈને દિલ ઘડકતુ હતુ હવે હંમેશા ઘડકે છે.

સંતા – બતાવ બંતા, લોકો અક્કલથી કામ લે તો શુ થાય ? બંતા – તો તેમણે તલાક નહી આપવી પડે. સંતા – અને વધુ બુધ્ધિથી કામ કરે તો ? બંતા – તો લગ્ન કરવાનો વારો જ ન આવે.

એના કહેવાથી તેં સિગારેટ છોડી ?’ ‘હા’ ‘અને દારૂ પણ ?’ ‘હા’ ‘જુગારની કલબમાં જવાનું પણ એના કહેવાથી જ બંધ કર્યું ને ?’ ‘હા. હા.’ ‘તો પછી એની સાથે પરણ્યો કેમ નહીં ?’ ‘સુધરી ગયા પછી લાગ્યું કે મને એના કરતાં વધારે સારી છોકરી મળી શકે એમ છે !’

દિનેશે રમેશને – તુ લવ મેરેજ કરીશ કે એરેંજ મેરેજ ? રમેશ – મને તો આ પ્રશ્ન પર જ હસુ આવે છે. આ તો એ જ રીતે છે કે કોઈ પૂછે કે તુ આત્મહત્યા કરીશ કે તને ફાંસીએ લટકાવી દેવામાં આવે.

નટુ : ‘સોરી યાર, મારે મોડું થઈ ગયું. વીજળી ગુલ થઈ જતાં હું ચાર કલાક એલિવેટરમાં ફસાઈ ગયો હતો.’ ગટુ : ‘મારે પણ એવું જ થયું. હું ત્રણ કલાક એસ્કેલેટર પર ફસાઈ ગયો હતો.’

બંતા -(સંતાને) ચાલ, 5 રૂપિયા ફાળો આપ, એક નેતાનું અવસાન થઈ ગયુ છે, આપણે બધાએ મળીને તેનો અંતિમ સંસ્કાર કરવાનો છે. સંતા – આ લે 15 રૂપિયા, અને ચાલ એક સાથે ત્રણના અંતિમ સંસ્કાર કરી નાખીએ.

ટિંકૂને તેના મમ્મી-પપ્પાએ એક ઘડિયાળ ખરીદી આપી હતી. ઘડિયાળ બંધ જોઈને દુ:ખી થયેલા ટિંકૂએ ઘડિયાળ ખોલી. જોયુ તો પટ્ટા પર મરેલો મચ્છર ચોટ્યો હતો. તે રડવા લાગ્યો. મમ્મી બોલી – શુ થયુ ટિંકૂ ? ટિંકૂ – મમ્મી, મારી ઘડિયાળનો ડ્રાઈવર મરી ગયો. હવે ઘડિયાળ કેવી રીતે ચાલ

રમણ – અરે યાર, હુ જ્યારે પણ એટીએમમાં પૈસા કાઢવા જઉ છુ તો ત્યાં એટીએમમાં પાસવર્ડ નાખુ છુ તો એટીએમમાં ફીગરને બદલે સ્ટાર-સ્ટાર આવે છે છગન – અરે એ તો તારો પાસવર્ડ પાછળવાળો માણસ ન જોઈ જાય માટે રમણ – પણ જ્યારે હું એકલો હોવુ ત્યારે પણ સ્ટાર જ આવે છે.

અરે આ તમારા માથા ઉપર શેનો સોજો આવી ગયો છે?’ ‘મારા પગનું ઑપરેશન હતું ને!’ ‘અરે પણ, એમાં માથામાં કઈ રીતે વાગે?’ ‘એ લોકો મને કલોરોફોર્મ સુંઘાડવાનું ભૂલી ગયા હતા!’

મોન્ટુ (ચિંટુને) : તને ખબર છે મારા પપ્પા એક આંગળીથી આઠ માણસોને જમીનથી અદ્ધર કરી શકે છે. ચિંટુ : હેં, કેવી રીતે? મોન્ટુ : મારા પપ્પા લિફ્ટમેન છે.

સંતા-(બંતાને) યાર, મારી ઘડિયાળ ચાલતી નથી, શુ કરુ ? બંતા- એ ચાલશે તો ત્યારે જ્યારે તેને હાથના બદલે પગમાં બાંધીશ.

રીંકુ : તને ખબર છે પીંકુ, ‘આઈ એમ ગોંઈગ’નો અર્થ શું થાય? પીંકુ : હું જાઉ છું. રીંકુ : અરે, પહેલાં આનો અર્થ તો કહેતો જા.

આપણે સાથે જમીએ તો કેવું ?’ ‘ઘણું જ સરસ. આવતી કાલે હું તમારે ત્યાં જમવા આવીશ !’

કનુ- લે મેં બિપાશા સાથે ફોન પર વાત કરી. મનુ- અરે વાહ! શુ બોલી બિપ્સ ? કનુ- રોંગ નંબર

લાલી : તું ઘરે વાસણ ધોવા માટે શું વાપરે છે? ડોલી : આમ તો હું પહેલાં ઘણું વાપરી ચૂકી છું પણ પતિ કરતા સારું કશું જ ન લાગ્યું..!

સંતા – કાલે મે જોયું તો એક પુરૂષ સ્ત્રી સાથે લડી રહ્યો હતો. મેં તેને કહ્યું કે તું સાચો બહાદુર હોય તો પુરુષ જોડે લડને. બંતા – પછી શું થયુ ? સંતા – થવાનું શું હતુ ? જ્યારે મને ભાન થયું ત્યારે હું હોસ્પિટલમાં હતો.

છગન : ‘મારી કંપની એક એકાઉન્ટન્ટને શોધી રહી છે.’ મગન : ‘પણ હજુ ગયે અઠવાડિયે જ તમારી કંપનીએ એકાઉન્ટન્ટની નિમણૂક કરી હતી ને ?’ છગન : ‘એ એકાઉન્ટન્ટની જ શોધખોળ ચાલે છે !’

નટુ : મારી પત્નીની યાદશક્તિ ભયંકર ખરાબ છે. ગટુ : કેમ, એમને કશું યાદ નથી રહેતું કે શું ? નટુ : ના યાર, એને બધું જ યાદ રહે છે, એ જ મોટો પ્રોબલેમ છે !!

લગ્નપ્રસંગમાં વહુની સેંથીમાં સિંદૂર પુરતા વરરાજાને જોઈને એકે કહ્યું : ‘યાર, આ રિવાજ ઊલટો હોવો જોઈએ. ખરેખર, વહુએ વરના માથામાં સિંદૂર પૂરવું જોઈએ.’ બીજો બોલ્યો : ‘ચૂપ બેસ ને અવે, જો એવું થાય તો દુનિયામાં કેટલાય ટાલિયા માણસો કુંવારા જ રહી જાય !’

છગન : ‘હું તો ભાઈ સોમથી શનિ કંઈ જ કામ કરતો નથી.’ મગન : ‘એમ ? તો રવિવારે શું કરો છો ?’ છગન : ‘ભલા માણસ ! રવિવારે તો એક રજા જોઈએ ને !’

એક વાર સલમાન ખાન રડતો હતો ત્યારે બાપુએ પુછ્યું કેમ રડે છે ત્યારે સલમાન ખાને કહ્યું કે મારા હાથમાં Ketrina લખ્યું પણ હાથમાં E ની જગ્યાએ U લખાઈ ગયો

ચંપા: ચંપક, ચાલને આજે ઈંગ્લીશ પિક્ચર જોવા જઈએ. ખુબ જ મસ્ત પિક્ચર છે. ચંપક: કયું? ચંપા: જીવરાજ પાર્ક ચંપક: ડોબી, એનું નામ જીવરાજ પાર્ક નહિ પણ “જુરાસીપાર્ક” છે.

એક વાર સંતા અડધો કલાકમાં દસ વાર ટોયલેટ ગયો, ત્યારે બંતાએ પૂછ્યુ – કેમ સંતા સાહેબ, આજે તમને ચેન નથી ? સંતા – છે પણ ખુલતી નથી.

ગપ્પુ : આજે તો બગીચામાંથી મને પાંચ રૂપિયાનો સિક્કો મળ્યો. પપ્પુ : એ મારો જ છે. કાલે હુ જ્યારે અહી રમતો હતો ત્યારે ખિસ્સામાંથી પડી ગયો હતો. ગપ્પુ : પણ મારી પાસે અઢી-અઢી રૂપિયાના બે સિક્કા હતા. પપ્પુ : લાગે છે કે નીચે પડવાથી તેના બે કટકા થઈ ગયા હશે.

સતા-(બંતાને) તને જ્યારે ઠંડી લાગે છે ત્યારે તુ શુ કરે છે ? બંતા- હું હિટરની પાસે બેસી જઉં છું સંતા- તો પણ તારી ઠંડી ન ભાગે તો ? બંતા- પછી હું હિટર ચાલુ કરી દઉં છું

સંતા અને બંતા રસ્તામાં ઉભા રહીને વાતો કરતા હતા. એકદમ સામે બે યુવતીઓ આવતી દેખાઈ. સંતાએ કહ્યુ – ગજબ થઈ ગયો મારી પત્ની અને પ્રેમિકા બંને એકસાથે આવી રહી છે. બંતા બોલ્યો – કેટલી વિચિત્ર વાત છે, હું પણ એવુ જ કહેવાનો હતો.

મનુ: યાર તારી બૈરી બરેલી રોટલી બનાવે છે તને કોઈ વાંધો નથી? ગનું: ના રે બિલકુલ નહિ , મારી પાસે બર્નોલ છે.

લલ્લુ અને રાજુને ત્રણ ટાઈમ બોમ્બ મળ્યા. બેઉ એને લઈને પોલીસસ્ટેશન ચાલ્યા. લલ્લુએ કહ્યું : ‘ધાર કે આમાંથી એકાદ બોમ્બ રસ્તામાં ફાટી જાય તો ?’ રાજુ : ‘તો શું ? ખોટું બોલીશું કે બે જ બોમ્બ મળ્યા હતા !

એક ભાઈએ સંતાસિંગને પૂછ્યું: ‘યાર સંતા, તમારી પાસે મોબાઈલ છે, છતાં તમે મને લેટર કેમ મોકલ્યો ?’ સંતા કહે છે: ‘યાર ક્યા કરું ? મૈંને આપ કો ફોન લગાયા તો અંદર સે કીસીને બોલા, પ્લીઝ ટ્રાય લેટર !’

સંતા- શુ તારો ક્યારેક ભૂતથી પાલો પડ્યો છે ? બંતા – નહી, મેં ધણા પ્રયત્નો કર્યા કે ભૂતથી પાલો પડે, પણ આજે હું તારાથી બચી જ ન શક્યો.

લગ્ન પછી બે બહેનપણીઓ ભેગી મળી. એકબીજાના હાલચાલ પૂછ્યા પછી એક-બીજાના પતિ વિશે પૂછવા માંડી. પહેલી બહેનપણી બોલી – મારો પતિ તો ટાઈપીસ્ટ કમ કલર્ક છે. અને તારો પતિ ? બીજી બોલી – મારો પતિ હસબંડ કમ સર્વન્ટ છે.

શીલા – (મીનાને) અરે વાહ, તારો હાર તો ખૂબ જ સરસ છે, શુ કોઈ સારી નોકરી મળી ગઈ છે ? મીના – નહી સારો પતિ મળી ગયો છે.

આ કાગડો કેમ ઠોલા મારે છે , રસ્તે થી આવતા જતા લોકોને? વાત એમ છે, બાજુ વાળા દેવજી ભાઈએ આંબા નો સરબત પી ખાલી કાગળ નો ગ્લાસ રસ્તા પર ફેકી દીધો…ટે મનીયો રસ્તે જતા જતાં તેના ઉપર ફડાક કરતો સર્દી નો સેડો ફેકી દીધો ને પેલો કાગડો આંબા નો સરબત સમજો પીવા ગયો…ને…પાછડ થી ખબર પડી તે બધાને હવે ઠોલા મારે છે… તો કાગડો એની માટે બધાને ઠોલા કા મારે? આજે ભગા ભાઈ નું શ્રાદ્ધ હતું …ટે એમને આંબા ખુબ ભાવતા …તે કાગડો ભગો જ હતો.

કનુ(મનુ કવિને ફોન પર) – અરે મનુ, રવિવારે છાપામાં તારી કવિતા વાંચી ખૂબ સરસ છે. તારી ભાભીને પણ ખૂબ ગમી છે. મનુ – ભાભીને મારા તરફથી ધન્યવાદ કહેજો, અને મારા તરફથી તેમના ચરણસ્પર્શ કરી લેજો.

બે બહેનપણીઓ વાતો કરી રહી હતી. પહેલી બોલી – મેં નિર્ણય કર્યો છે કે જ્યા સુધી 25 વર્ષની ન થવુ ત્યાં સુધી લગ્ન નહી કરુ. બીજી બોલી – અને મેં નિર્ણય લીધો છે કે જ્યાં સુધી લગ્ન ન થાય ત્યાં સુધી 25 વર્ષની થવુ જ નહી.

ચિંટુ : (બિટ્ટુ ને) આ હિંદી પણ અજબ ભાષા છે. બિટ્ટુ : તે કેવી રીતે? ચિંટુ : ઘડીયાળ બંધ હોય તો ‘બંધ છે’ તેમ કહેવાય છે અને છોકરી ખરાબ હોય તો ‘ચાલુ છે’ તેમ કહે છે…!

છગન અને મગનની ગાડીનો એક્સિડેન્ટ થયો. છગન મેં હેડ-લાઇટ બતાવીને તને સાઇડમાં જાવાનું તો કીધું’તુ… મગન: નવરીના, મેં વાઇપર ચાલુ કરીને ના તો પાડી’તી

છગન- અરે વાહ તેતો લગ્ન પણ કરી લીધા ને , ભાભીનું નામ શું છે? મગન- ‘ગુગલ બા’ છગન- કેમ લ્યા આવું નામ? મગન- પ્રશ્ન એક કરો તો જવાબ દસ આપે છે.

રાજુએ ખેતર ખેડ્યું, વાણીયો: “રાજુ શું વાવશો?” રાજુ: “ખેતર મારું, હળ મારું, ખેડવાનું મારે, તો તું કોણ પૂછવા વાળો?” વાણીયો: “સારું ના કહો, ઉગે ત્યારે જોઈ લઈશ” રાજુ: “તો હવે વાવે એ બીજા”

એક સર્જકને કોઈએ પૂછ્યું : ‘તમે નસીબમાં માનો છો ?’ ‘હાસ્તો. મારા દુશ્મનોની સફળતાને હું બીજા કયા શબ્દથી વર્ણવી શકું ?’

एक आदमी कर्जदार से – तुम मेरे पैसे का तक लौटा दोगे। कर्जदार – मुझसे क्या पूछते हो, मैं क्या ज्योतिषी हूँ।

एक बार ननकू मेला देखने गया वह रात को किसी ने उसका कम्बल चुरा लिया। जब वह घर लौटा, तो उससे पूछा गया, क्यों भाई कैसा रहा मेला? उसने झट से कहा- अजी मेला-वेला कुछ नहीं, वहां तो लोग मेरा कम्बल चुराने के लिए इकठ्ठा हुए थे।

મારા વિવાહ તૂટવાની અણી પર છે. પ્રિયાએ મારી સાથે લગ્ન કરવાની ના પાડી.’ ‘પેલા તારા કરોડપતિકાકા વિશે તેં એને જણાવ્યું નહોતું કે તું એકલો એનો વારસદાર છું ?’ ‘જણાવ્યું હતું ને ! એટલે જ તો એ હવે મારી કાકી બનાવા જઈ રહી છે !’

એક માણસે પોતાના ખંડમાં ચારે તરફ પ્રાર્થનાઓ ચોંટાડી હતી. એ જોઈ એના મિત્રએ પૂછ્યું : ‘તું દરરોજ આટલી બધી પ્રાર્થનાઓ કરે છે ?’ ‘ના, ના. ભગવાનને પ્રાર્થના કરું છું કે આ બધી વાંચી લે. મને પ્રાર્થના કરવાનો બહુ કંટાળો આવે છે.’

સતીશ : ‘કાલે દસ જણાએ ભેગા મળીને મને એકલાને માર્યો.’ મનીષ : ‘પછી તેં શું કર્યું ?’ સતીશ : ‘મેં કહ્યું એક એક કરીને આવો.’ મનીષ : ‘પછી ?’ સતીશ : ‘પછી શું બધાએ એક એક કરીને ફરી મને માર્યો.’

સંતાની રોટલી પરથી ઉંદર દોડી ગયો. સંતા : ‘હવે હું આ રોટલી નહીં ખાઉં.’ બંતા : ‘અરે ખાઈ લે યાર, ઉંદરે વળી ક્યાં ચંપલ પહેર્યા હતા !’

સન્તા અને બન્તા ચેસ રમતા હતા. સન્તા : ‘અબ બહોત હુઆ. હમ ખેલ બંધ કરતે હૈ.’ બન્તા : ‘ઠીક હૈ. વૈસે ભી તુમ્હારા ઘોડા ઔર મેરા હાથી હી બચા હૈ.’

અમેરિકન : ‘અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે : નેશનલ અને ઈન્ટરનેશનલ’ બન્તાસિંગ : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ હોય છે : અન્ડર કન્સ્ટ્રક્શન અને ટેક ડાઈવરઝન !’

પિન્ટુ : ‘યાર, બધા ગુનેગારો ગુનો કર્યા પછી તેમની આંગળીઓનાં નિશાન કેમ છોડી જાય છે ?’ મોન્ટુ : ‘મને લાગે છે કે તે બધા અભણ હશે, નહિતર સહી છોડીને જાય ને ?!’

રમેશ : ‘યાર, તું તારી કંપનીનો સૌથી સફળ સેલ્સમેન છે. તારી સફળતાનો રાઝ શું છે દોસ્ત ?’ નિલેશ : ‘સાવ સિમ્પલ છે. હું જે ઘરનો દરવાજો ખખડાવું અને સામે થોડી આધેડ વયની સ્ત્રી દેખાય એટલે હું એને પૂછું : ‘મિસ, તમારાં મમ્મી ઘરમાં છે ?’

‘ગુનાશોધક યંત્ર વિશે તમે શું જાણો છો ?’ ‘ઘણું જાણું છું.’ ‘કઈ રીતે ?’ ‘એકની સાથે હું પરણ્યો છું.’

એક રિપોર્ટર નિશાનેબાજ નંદુનો ઇન્ટરવ્યું કરવા ગયા. ઘરમાં જતાંની સાથે જ તે અચંબામાં પડી ગયા. દીવાલો પર પેન્સીલના નાના-નાના નિશાન હતા અને તેની વચ્ચે ગોળીઓથી નિશાન કરેલા હતા, આ જોઇને રિપોર્ટર કહેવા લાગ્યો: તમે મહાન છો. તમારુ નિશાન અચૂક છે. મને કહો આ બધું કઇ રીતે શકય બન્યું? નંદુએ કહ્યું: ખૂબજ સરળતાથી બન્યુ, સાહેબ પહેલા હું દીવાલ ઉપર ગોળી ચલાઉ છું. એના પછી નિશાનની આજુ બાજુ પેન્સિલથી આકાર કરી દઉ છું.

નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’ ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’

વૃધ્ધ પતિ પત્ની પોતાના લગ્નની પચાસમી વર્ષગાંઠ ઉજવી રહ્યા હતા. એક પત્રનો રિપોર્ટર તેમનો ઈંટરવ્યુ લેવા આવ્યો – મેં સાંભળ્યુ છે કે રંગનાથન જી, તમે ફક્ત 1575 રૂપિયાના માસિક વેતન પર તમારા સાત છોકરાઓ અને ચાર છોકરીઓનુ પાલન કર્યુ છે. વૃધ્ધ તરત જ ગભરાઈને બોલ્યો – શ….શ… ચૂપ.. આટલા જોરથી ન બોલતા. શુ તમે અમારી આ અવસ્થામાં ફજેતી કરવા માંગો છો. મારી પત્નીનો તો એ વિચાર છે કે મને ફક્ત 1250 રૂપિયાજ મળે છે.

એક જણે પોતાના મિત્ર પાસે કબૂલાત કરી, ‘ધોબી પાસે કપડાં ધોવરાવીને, હૉટલનું ખાઈને અને કાણાંવાળાં મોજા પહેરીને હું કંટાળેલો, એટલે પછી પરણી ગયો.’ ‘માળું, એ તો અચરજ કહેવાય !’ મિત્રે જવાબ વાળ્યો, ‘કેમ કે એ જ કારણોસર મેં તો છૂટાછેડા લીધા !’

બંટી : ‘હું નાનો હતો ત્યારે એક વખત ટ્રક નીચે આવી ગયો હતો.’ રાજુ : ‘તો પછી બચી ગયો ?’ બંટી : ‘મને બરાબર યાદ નથી. આ તો વરસો પહેલાની વાત છે ને…’

संता और बंता आपस में बहस कर रहे थे… संता – यदि में काफी पीता हूँ तो में सो नहीं सकता। बंता – मेरे साथ तो इसका ठीक उल्टा होता हैं। यदि में सोता हूँ तो में काफी नहीं पी सकता।

મનુ ને માનવ પાન-માવો ખાવા ગ્યા’તાં એવામાં રાવણ સાયકલ લઇને નમન નું અપહરણ કરવાં આવ્યો…નમન બી ને જલ્દી-જલ્દી cell માં થી મનુને misscall માર્યો (મનુ RIM to RIM free કરાવેલું હતું…) મનુ હામો માર્યો (call) … “Hey Sweet friends wts up??” નમન: “Sweet friend ની તો ………. કવ ઈ ન્યાં ………. આંય તારો કાકો ગુડાણો છે મને લૈ જાવા…….” મનુ: “હુ વાત કરેસ? પાછો??? પાછું ઓલું પીલેન લૈને…….?” નમન: “ના રે હુ તમેય તે… પેટ્રોલ પોહાય ??? આ ફેરી તો સાયકલ લૈ આયો સે…” મનુ: “લે ગાંડી તો હુ ચીંતા કરેસ .. ?? એને ડબલમાં નથી આવડતી … !!!

રામ: યાર, મને લાગતું હતું કે આ દુનિયામાં હું જ મૂર્ખ છું. શ્યામ: કેમ શું થયું? રામ: કાલે મેં મારી પત્નીને કાશ્મીરી સફરજન લાવવાનું કહ્યું હતું. શ્યામ: તો શું થયું? રામ: આજે કાશ્મીરથી ફોન આવ્યો કે તેણે સફરજન ખરીદી લીધાં છે.

અનિકેત નવું નવું ગુજરાતી શીખ્યો હતો, તેથી તે ‘ળ’ની જગ્યાએ ‘ર’ બોલી નાંખતો. એકવાર રસ્તામાં જતાં એને એનો એક મિત્ર મળ્યો. અનિકેતે એને કહ્યું : ‘અરે ! ગઈકાલે હું તારે ત્યાં જ મરવા આવતો હતો; સારું થયું કે તું અહીંયા જ મરી ગયો…. નહીં તો ક્યારે મરતો ?’

રાજુ અંકલ:ઓ ભાઈ,જરા ઉભા રહો,ટાઈમ શું થયો છે? મુસાફર:સાડા સાત. રાજુ અંકલ:વાત શુ છે!મેં સવારથી જેટ્લા લોકોને ટાઈમ પુછ્યો એ બધા જુદો જુદો ટાઈમ બતાવે છે.

મગન : ‘યાર છગન, તેં સવા લાખ રૂપિયાની જીવનવીમાની પોલિસી રદ કેમ કરાવી દીધી ?’ છગન : ‘તો શું કરું ? જ્યારથી વીમો લીધો ત્યારથી મારી પત્ની બધાને કહેતી ફરતી હતી કે મારા પતિનું તો હાથી જેવું છે….. જીવતો લાખનો અને મરે તો સવાલાખનો !’

એક અભિનેત્રીએ બીજીને કહ્યું : ‘યાર, ગઈકાલે મારું નાટક એવું જામ્યું કે આખા ઑડિયન્સનાં મોં ફાટેલાં જ રહી ગયાં.’ એ અશક્ય છે. બીજી અભિનેત્રી બોલી : ‘રોગ ચેપી છે એ ખરું, પરંતુ એટલા બધા લોકોને બગાસું સાથે આવે એ શક્ય નથી.’

એક દોસ્ત : ‘હું એટલો મોટો થઈ ગયો. પણ મને યાદ નથી કે હું ક્યારેય જૂઠું બોલ્યો હૌં.’ બીજો દોસ્ત : ‘હા, તું સાચું કહે છે, મોટી ઉંમરમાં યાદશક્તિ પણ કમજોર થઈ જાય છે !’

અમિત : ‘હમણાં છેલ્લાં પાંચ દિવસથી અમારી આખી ઓફિસ પિકનિક મનાવી રહી છે.’ કૃણાલ : ‘એમ ? એ કેવી રીતે ?’ અમિત : ‘બોસ વેકેશન ઉપર ગયા છે.’

ધોરાજીના બે રહેવાસી રાજકોટમાં ભેગા થઈ ગયા. ‘કાં, કેમ છે ધંધાપાણી ?’ ‘ઠીકઠીક છે, ભલા.’ ‘તો મને એક દસ રૂપિયા રૂપિયા ઉછીના દેશો ?’ ‘હું કેવી રીતે દઉં ? હું તો તમને ઓળખતોય નથી !’ ‘ઈ જ મોંકાણ છે ને ! અહીં રાજકોટમાં કોઈ ધીરે નહિ કારણકે મને કોઈ ઓળખતું નથી. અને ધોરાજીમાં કોઈ ધીરે નહિ, કેમ કે ત્યાં સહુ મને ઓળખે.’

નટુ : કેમ આટલો બધો મૂંઝાયેલો દેખાય છે ? ગટુ : ઘેર તારી ભાભી સાથે ઝઘડો થઈ ગયો હતો. એણે અઠવાડિયા સુધી નહિ બોલવાની ધમકી આપી છે. નટુ : અરે એ તો આનંદની વાત છે ! અઠવાડિયું જલસા કર ! ગટુ : શેના જલસા ! આજે અઠવાડિયાનો છેલ્લો દિવસ છે !

નથુભા એક બુક વાંચતા-વાંચતા રોવા લાગ્યા બા- કેમ રુઓ છો? નથુભા- આ બુકનો અંત બહુ ખરાબ છે બા- કઇ બુક? નથુભા- પાસબુક

‘તું સવારે કેટલા વાગ્યે ઊઠી જાય છે?’ ‘મિત્ર, હું તો છે ને સૂર્યનાં કિરણો બારીમાંથી મારી પથારી ઉપર પડે કે તરત જ ઊઠી જાઉં છું….’ ‘ઓહો ! આ હિસાબે તો તું જબરો વહેલો ઊઠી જતો કહેવાય.’ ‘ના… મારા બેડરૂમની બારી પશ્ચિમ દિશામાં પડે છે….’

સોહમ : તું જમ્યા પછી મોઢું કેમ ધોતી નથી, તારું મો જોઇને ખબર પડી જાય છે કે તે શું ખાધું છે. ભૂમિ : તો પછી બતાવો મેં અત્યારે સુ ખાધું છે? સોહમ : દહીવડા ભૂમિ : ખોટું, એ તો મેં ગયી કાલે ખાધા હતા.

મિત્ર: કાર્તિક તને ખબર છે કે દુનિયા ના ૨૦% માણસો જ એની જિંદગી થી ખુશ છે કાર્તિક : અને બાકી ના ૮૦% શું કરે છે ???? મિત્ર :એ બધા ના લગ્ન થી ગયા છે……:

મગન : ‘બોલ છગન, તને બે મિનિટ માટે વડાપ્રધાન બનાવે તો શું કરે ?’ છગન : ‘મેગી બનાવું. બીજું તો શું કરું બે મિનિટમાં ?’ મગન : ‘ધારો કે પાંચ વર્ષ માટે બનાવે તો શું ધાડ મારે ?’ છગન : ‘ના રે બાપ, હું ના બનું પાંચ વર્ષ માટે.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘અરે, એટલી બધી મેગી ખાય કોણ ?’

રીના : ‘હું એક એવા ખુશ મિજાજ વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવા માગું છું કે જે સારું ગાતો હોય, સારો નૃત્યકાર હોય, મને રોજ નવી જની જગ્યાઓ દેખાડે, દર અઠવાડીયે ફિલ્મ બતાવે, દુનિયાભરની વાતો કરે, હું બોલવાનું કહું તો જ બોલેઅને હું ચૂપ રહેવાનું કહું તો તે ચૂપ થઇ જાય.’ રીટા : ‘મારા માનવા મૂજબ તને પતિ નહી પણ ટીવીની જરૂર છે.’

સંતાસિંહ ખતરનાક વાઘણ ખરીદી લાવ્યો. લોકોએ તેને આ પ્રકારની ખરીદી વિશે પુછ્યું. સંતા કહે : ‘મારી પત્નીનો બે મહિના પહેલા દેહવિલય થયો. તેના જવાથી મને ઘરમાં બહુ સુનું સુનું લાગતું હતું.’

પપ્પુ એક વખત પેપ્સી સામે રાખીને ઉતરેલી કઢી જેવું મોં કરીને બેઠો હતો. એટલામાં ત્યાં ગપ્પુ આવી ચઢ્યો. ગપ્પુ પેપ્સી ગટગટાવી ગયો અને બોલ્યો : ‘કેમ પપ્પુ ઉદાસ દેખાય છે ?’ પપ્પુ રડતાં મોંએ બોલ્યો, ‘આજે દિવસ જ સાવ ખરાબ છે. સવારે ઘરવાળી જોડે ઝઘડો થયો, રસ્તામાં કાર પંચર થઈ ગઈ, ઑફિસ મોડે પહોંચ્યો તો શેઠ્યાએ બે-ચાર સંભળાવી અને નોકરીમાંથી નીકાળી દીધો અને હવે મરવા માટે જે પેપ્સીમાં ઝેર નાખીને બેઠો તો એ પણ તું પી ગયો….’

एक बार  एडमिन  चमचमाती अंगूठी पहना था। मैंने पूछा भाई सगाई हो गयी क्या एडमिन बोला नहीं मैंने पूछा अंगूठी तो चमक रही हे पर इसका नग कैसा हे बिल्कुल बेकार एडमिन : 23090 की हे भाई मैं: भाई इतनी महंगी कैसी एडमिन : अंगूठी तो 90 rs की हे इसमे पत्थर 23000 का हे मैं: कौन सा पथ्थर हे भाई एडमिन : कुछ नहीं यार मुझे पथरी हो गयी थी ऑपरेशन में 23000 खर्च हो गए थे । अब इतना महंगा पथ्थर कौन फेके तो अंगूठी खरीद के इसमें लगा ली । बहुत खतरनाक खोपड़ी हे एडमिन की मान गए रे बावा 🙏

पहला दोस्त – और क्या चल रहा ह लाइफ में ☺ दूसरा दोस्त – गककञफदजकबकह । पहला – कुछ समझ नहीं आ रहा?? दूसरा – हां बस यही चल रहा है

એક સ્ત્રી(બીજીને)- જ્યારે તમારુ બાળક રડે છે ત્યારે શુ તમે તેને લોરી ગાઈને સૂવડાવો છો ? બીજી – બહેન, શુ કહુ ? જ્યારે પણ હું લોરી ગાઈને સૂવડાવવાની કોશિશ કરુ છુ ત્યારે પડોશીઓ કહે છે કે રહેવા દો, એનુ રડવુ વધુ સારુ લાગે છે.

એક દોસ્ત – યાર, મારે જો કોઈ વાતનો જવાબ આપવો હોય તો દિલથી આપવો કે દિમાગથી ? બીજો દોસ્ત – તારી પાસે જે હોય તેનાથી આપજે.

મોનૂ – સોનુ, આપણે 15મી ઓગસ્ટવાળા દિવસે શું કરવું જોઈએ. સોનૂ – વધુ કશું નહી, અમારા મમ્મી પપ્પાને અમારી સ્વતંત્રતા વિશે વાત કરવી જોઈએ.

Santa:Mere padosi ka bacha gum ho gya, Banta:Fir tumne kya kaha? Santa:Maine kaha Google pe search krlo, mil jaye to download kr lena.

રમેશ : અમારાં લગનને દોઢ વર્ષ થઇ ગયાં પરંતુ અત્યાર સુધી મેં મારી પત્નીને એક પણ શબ્દ કહ્યો નથી .મદન : બહુ સારું, પણ એવું કેમ? રમેશ : તેને પસંદ નથી કે જયારે તે બોલતી હોય ત્યારે કોઇ તેની વાત વચમાંથી કાપી નાખે

સન્તા વિદેશ પ્રવાસે ગયાં. બન્તાને કહેતો ગયો. મારી બૈરી પર ધ્યાન રાખજે અને કંઈ અજુકતી ઘટના લાગે તો મને મેસેજ કરજે. બન્તાએ ૧૫ દિવસ પછી મેસેજ કર્યો, ‘તેરી બીબી કો મિલને જો જવાન રોજ આતા થા, વો આજ નહીં આયા!’

બંતાની તબિયત ખુબ જ ખરાબ હતી. તે મરણ પથારીએ હતો. તેણે સંતાને પોતાની પાસે બોલાવ્યો અને કહ્યું સંતા, આ લે એક લાખ રૂપિયા. મારા મર્યા બાદ રોજ એક પેગ વ્હીસ્કી મારી કબર પર રોજ છાંટ તો રહેજે. સંતા: જો તને ખરાબ નહિ લાગે તો એક વાત કહું? બંતા: બોલને જે બોલવું હોય તે બોલ સંતા: વ્હીસ્કીને છાંટતા પહેલા એને મારી કીડનીમાં ફિલ્ટર કરી દઉં તો ચાલશે ને?

છગન: લખુભા, આ મારા મિત્ર ગીરીશ છે લખુભા: આ એજ ભાઈ છેને જેણે હમણા જ દેવાળું ફૂંક્યું, મેં છાપામાં સમાચાર વાંચ્યા હતા છગન: બાપુ એ તો ગ્રીસ છે જે એક દેશ છે અને આતો મારા મિત્ર ગીરીશભાઈ છે

એક દિવસ મનિયાના પપ્પા મગનલાલને તેમના મિત્ર છગનલાલ એમના ઘરે મળવા આવ્યા. છગનલાલે વાત-વાતમાં કહ્યું : ‘યાર મગન ! મારી પુત્રીના લગ્ન કરવા છે, તે માટે હું યોગ્ય મૂરતિયો શોધી રહ્યો છું, લગભગ બાવીસ વરસની ઉંમરનો કોઈ સારો યુવાન જોઈએ, પણ કોઈ મળતું જ નથી તમે…’ હજી છગનલાલ પોતાની વાત આગળ વધારે ત્યાં જ મનિયો વચ્ચે ટપકી પડતા બોલી ઊઠયો : ‘અંકલ ! અગિયાર-અગિયાર વરસના બે ન ચાલે ?’

दुनिया में सिर्फ वही लोग शरीफ हैं, जिनके मोबाइल में पासवर्ड नहीं है।

એક વાર છગન અને મગન વાતો કરતા હતા. છગનઃ લ્યા, તારી પાછળ વાઘ પડે તો તું શું કરે? મગનઃ તો હું દોડવા માંડું. છગનઃ અને જો વાઘ પણ તારી પાછળ દોડવા માંડે તો તું શું કરે? મગનઃ તો હું જલ્દી થી દોડવા માંડું. છગનઃ જો વાઘ પણ તારી પાછળ જલ્દી થી દોડવા માંડે તો? મગનઃ તો હું એનાથી પણ વધુ ઝડપ થી દોડવા માંડું. છગનઃ પછી વાઘ પણ વધુ ઝડપ થી દોડવા માંડે તો તું શું કરે? મગનઃ તો પછી હું ઝાડ પર ચડી જાઉ… છગનઃ અને જો વાઘ પણ તારી પાછળ ઝાડ પર ચડી જાય તો તું શું કરે? મગનઃ પછી મારે ક્યાં કાંઇ કરવાનું હોય? જે કરવાનું હોય તે તો વાઘે હોય ને.

મગન – ગૈ કાલે મારે શન્તા નો ફોન આવ્યો . ઘરે આવોને કોઇ નથી. છગન – આલ્લેલે પછી !. મગન – હું મારતે સ્કુતરે પોંચી ગ્યો. મગન – આલ્લેલે પછી ! છગન – ઈ સાચા બોલી છે ઘરે કોઇ નોતુ – તાળુ હતું

એક માણસને વિચાર આવ્યો કે બળદના શીંગડામાં માથું નાખ્યું હોય તો! તરત જ અમલ કર્યો. શિંગડામાં માથું નાખ્યું ને બળદ દોડ્યો. કેટલાક સજ્જનોએ પેલા માણસને બળદ પાસેથી માંડ છોડાવ્યો. પેલા સજ્જનો બોલ્યા,”ભલા માણસ બળદના શિંગડામાં માથું નાંખતાં વિચાર તો કરવો હતો” પેલો માણસ:-ભાઇ વિચાર તો મહિનાથી કરતો હતો.આજે અમર કર્યો.

નથુભા એક બુક વાંચતા-વાંચતા રોવા લાગ્યા બા- કેમ રુઓ છો? નથુભા- આ બુકનો અંત બહુ ખરાબ છે બા- કઇ બુક? નથુભા- પાસબુક

બાપુ- અરે વાહ તેતો લગ્ન પણ કરી લીધા ને , ભાભીનું નામ શું છે? બીજા બાપુ- ‘ગુગલ બા’ બાપુ- કેમ લ્યા આવું નામ? બીજા બાપુ- પ્રશ્ન એક કરો તો જવાબ દસ આપે છે.

બાપુ બીડી પીતા હતા. કોઈકે પૂછ્યું : બાપુ, ધુમાડા કાં નો નીકળે ? બાપુ : આ અસ્સલ CNG બીડી છે એટલે….!!

એક વાર ધીરુભાઈ અંબાની ને મુકેશભાઈ અંબાની નું કામ પડ્યું. તો ધીરુભાઈ એ મુકેશભાઈ અંબાની ને ફોન કર્યો. ધીરુભાઈ : હેલ્લો! હું ધીરુ બોલું છુ. મુકેશભાઈ : તો ફાસ્ટ બોલ ને .

મનુ ને માનવ પાન-માવો ખાવા ગ્યા’તાં એવામાં રાવણ સાયકલ લઇને નમન નું અપહરણ કરવાં આવ્યો… નમન બી ને જલ્દી-જલ્દી cell માં થી મનુને misscall માર્યો (મનુ RIM to RIM free કરાવેલું હતું…) મનુ હામો માર્યો (call) … “Hey Sweet friends wts up??” નમન: “Sweet friend ની તો ………. કવ ઈ ન્યાં ………. આંય તારો કાકો ગુડાણો છે મને લૈ જાવા…….” મનુ: “હુ વાત કરેસ? પાછો??? પાછું ઓલું પીલેન લૈને…….?” નમન: “ના રે હુ તમેય તે… પેટ્રોલ પોહાય ??? આ ફેરી તો સાયકલ લૈ આયો સે…” મનુ: “લે ગાંડી તો હુ ચીંતા કરેસ .. ?? એને ડબલમાં નથી આવડતી … !!!

कोर्ट के बाहर पप्पू को पुलिस हथकड़ी बांध कर ले जा रही थी। यह देख कर बबलू बोला: “क्या हुआ दोस्त?’ पप्पू ने जबाव दिया: ” बीबी का खून किया था।” बबलू बोला: “अरे तो कितनी सज़ा मिली?’ पप्पू बोला: ” छह हफ्ते…..” यह सुन कर बबलू ने झटके से साथ चल रहे पुलिस इन्स्पेक्टर की पिस्तौल छिनी और अपनी पत्नी को गोली मार दी….. फिर पुलिस वालों से बोला: ” चलो मुझे भी ले चलो छह हफ़्तों की ही तो बात है! पप्पू माथा ठोक कर बोला: ” अरे यार पूरी बात तो सुन लेता,……. मुझे छह हफ़्तों बाद फांसी लगने वाली है!”

Sunny leone :- मेरी अगली मूवी हॉरर है सबको डरा दूंगी.. . . . . . . . Boy :- डर तो आपकी पहले की मूवीज में भी लगता था की पीछे से मम्मी पापा ना आ जाये.

लडकों से निवेदन है कि मेहरबानी कर के लड़कियों जैसे बाल ना रखें ……! अभी अभी मैं एक activa के पीछे 5 किलोमीटर फालतू घूम के आया हुँ …!!

दो छात्र रात में पढ़ते हुए पहला – कितने बजे हैं यार.??? दूसरा छात्र उठा और एक पत्थर सामने वाले ग‌र्ल्स होस्टल में दे मारा..उधर से एक लड़की बाहर आई और बोली -कमीनो ! अब तो सो जाओ, रात के दो बज रहे है… दुसरा छात्र – दो बज गए भाई,, चल सो जाते हैं II

सलमान खान – कितने प्रतिशत लोग समझते है की, मेरी शादी कैटरीना से होगी? पप्पू – सिर्फ 10% सलमान – क्यों? पप्पू – क्युकी 90% लोग खुद कैटरीना से शादी करना चाहते है!

Big B- Mere Pas Rocket Hai, SurSuri Hai, Chakri Hai, Murga Bumb Hai, Tumhare  Pas Kya Hai? Shashi- Mere Pas MAA…chis Hai. Happy Diwali

Kya Bharosa hai “Mobile Kaa” “Battery kaa” “Charger Kaa” “Network Kaa” “Balance Kaa” “Life kaa” “Time kaa” “Esi Liye Abhi Advance Me “Happy Diwali”.

एक बच्चे ने दोस्त से कहा – नरेश ! जरा अपनी साइकिल मुझे दे दो | नरेश ने कहा – नहीं | बच्चे ने कहा – अगर मुझे साइकिल नहीं दी तो मेरा दिल खट्टा हो जाएगा | नरेश झट से बोला – थोड़ी चीनी खा लेना |

चार दोस्त होटल में खाना खाने के बाद आपस में बिल देने पर उलझ पड़े सब बोल रहे थे में बिल दूंगा आखिर में तय हुआ जो होटल का चक्कर लगाकर पहले आएगा वो बिल देगा… उन्होंने मेनेजर को सिटी बजाने को कहा मैनेजर ने सीटी बजाई चारों भाग पड़े।  मैनेजर आज भी उनके आने का इन्तजार कर रहा है…ये होती है दोस्ती

संता बंता से – 20 सालों में, आज पहली बार अलार्म से सुबह सुबह मेरी नींद खुल गई। बंता – क्यों, क्या तुम्हें अलार्म सुनाई नहीं देता था? संता – नहीं आज सुबह मुझे जगाने के लिए मेरी बीवी ने अलार्म घड़ी फेंक कर सिर पर मारी।

संता – ” देख तेरी बीवी को सांप काट रहा है… ” बंता – ” अबे वो काट नहीं रहा, उसका जहर खतम हो गया है तो वह रीचार्ज करवाने आया है…. “

अनीता: यार तू कल कॉकटेल देखकर आई है ना तो बता उससे तूने क्या सीखा? सुनीता: देख बहन, फिल्म देखकर जो चीज मैंने अपने दिमाग में गांठ बांध ली है वह है कि चाहे कुछ भी हो जाए अपने बॉयफ्रेंड को अपनी सहेली से नहीं मिलवाना चाहिए.

मोहन अपने दोस्त राकेश से कहता है, देखो दोस्त चुंकि हम लोकतंत्र प्रणाली पर विशवास रखते हैं इसलिए हम ने आपने घर मे सुख शान्ति बनाए रखने के लिए एक सिस्टम बनाया है । मेरे पत्‍नी वित मंत्री है। मेरे सास रक्षा मंत्री है। मेरे ससुर विदेश मंत्री है और साली लोक सम्पर्क मंत्री है। राकेश: और आप शायद प्रधान मंत्री होगे? मोहन: नही यार, मै बेचारा तो जनता हूँ ।

दोस्त ने पूछा के तुम अपने घर के बाहर खड़े ट्रक को देखकर इतना घबरा क्यों राहे हो। उसने जवाब दिया, एक बार ऐसे ही ट्रक के ड्राइवर ने मेरी बीबी को किड्नेप किया था, मुझे डर हैं कि वो उसे वापस छोड़ने तो नहीं आ गया।

पंकज :- यार, शादी मे जाना हैं , कैसा “कोट” पहन के जाऊँ , कि सब मुझे ही देखे .! 😍😍 संदीप : – पेटी’कोट’ पहन के चला जा..! पक्का सब तुझे ही देखेंगे .!

રવિ (તરુણને) : શું તને ખબર છે કે મારા પપ્પા ચાલતી કારને અટકાવી દે છે ? તરુણ : મારા પપ્પા તો ૧૦ કાર એકસાથે અટકાવે છે. રવિ : સારું, તો તારા પપ્પા પહેલવાન છે. તરુણ : ના, તેઓ એક ટ્રાફિક પોલીસ છે.

એક બેટસમેને બીજી બેટસમેનને પૂછ્યું, ‘યાર, લગ્ન કરવામાં કેટલો ખરચ થાય છે ?’ ‘ખબર નથી યાર ! મેં તો જ્યારથી લગ્ન કર્યા છે, ત્યારથી સતત ખરચો કરતો આવ્યો છું.’ બેટસમેને છગ્ગો માર્યો.

સંતા : તું ક્યારનો બેઠો બેઠો ઈંટો કેમ ફેંકી રહ્યો છે ? બંતા : હું એક રહસ્ય ઉકેલવા માટે આવું કરી રહ્યો છું. તું જો… આ ઈંટ લંબચોરસ છે ને ? તો પછી આ પાણીમાં વમળ કેમ વર્તુળાકાર પેદા થાય છે ?

મગન પાછળ એક કૂતરો દોડતો હતો. મગન હસતો જતો હતો. એની પાસેથી પસાર થનારે પૂછ્યું : તમે આમ હસો છો કેમ ? મગન : મારી પાસે હવે એરટેલનું નેટવર્ક છે તોય આ હચવાળા પીછો નથી છોડતા એટલે હસું નહીં તો શું કરું ?

અભિષેક (મિતેષને) : શું તને ખબર છે, આપણા ટીચરે કહ્યું છે કે દરરોજ એક સરફજન ખાવથી ડૉક્ટર દૂર રહે છે ? મિતેષ : અરે, આ વાત છે. ત્યારે તો હું સફરજન નહીં ખાઉં. અભિષેક : કેમ ? મિતેષ : કારણ કે મારાં મમ્મીપપ્પા ડૉક્ટર છે.

શ્યામુ (રામુને) : રામુ, કાલે તેં જે દીવાસળીનું બૉક્સ ખરીદ્યું હતું, તેમાંથી એક પણ ન સળગી. રામુ : આ તો ખૂબ આશ્ચર્યકારક વાત છે, પરંતુ મેં તો એક એક સળી સળગાવીને જોઈ હતી.

પરેશ એના મિત્ર નરેશને કહેતો હતો, ‘યાર, મારી પત્ની બહુ ગુસ્સો કરે છે.’ નરેશ : પહેલા મારી પત્ની પણ કરતી હતી, પરંતુ હવે નથી કરતી. પરેશ : એવું તેં શું કર્યું કે ગુસ્સો કરતી બંધ થઈ ગઈ. નરેશ : એક દિવસ મેં એને કહ્યું કે વૃદ્ધાવસ્થામાં ગુસ્સો આવે એ સ્વાભાવિક છે. બસ, ત્યારથી એણે ગુસ્સો કરવાનું જ બંધ કરી દીધું.

પાડોશી : અલ્યા પિન્ટુ, આ પરીક્ષામાં તારા આટલા ઓછા માર્ક કઈ રીતે આવ્યા ? પિન્ટુ : ગેરહાજર રહેવાના કારણે. પાડોશી : કેમ, તું પરીક્ષા આપવા નહોતો ગયો ? પિન્ટુ : હું નહીં, મારી બાજુમાં બેસતો છોકરો ગેરહાજર રહ્યો હતો !

મોન્ટુ : લગ્ન પછી હું લાખોપતિ બને ગયો. પિન્ટુ : અચ્છા, તો એમાં ચિંતા કરવા જેવું શું છે ? મોન્ટુ : અરે યાર, લગ્ન પહેલાં હું કરોડપતિ હતો.

એક દોસ્ત : ‘હું એટલો મોટો થઈ ગયો. પણ મને યાદ નથી કે હું ક્યારેય જૂઠું બોલ્યો હૌં.’ બીજો દોસ્ત : ‘હા, તું સાચું કહે છે, મોટી ઉંમરમાં યાદશક્તિ પણ કમજોર થઈ જાય છે !’

એક પત્રકારે એક બેટસમેનને પૂછ્યું, ‘તમારો જન્મદિવસ ક્યારે આવે છે ?’ બેટસમેન : ‘મારો જન્મદિવસ નથી આવતો.’ પત્રકાર : ‘એવું કઈ રીતે બની શકે ? જન્મદિવસ તો બધાનો આવે છે ?’ ‘એમાં એવું છે ને કે હું રાતના જન્મયો હતો. એટલે મારો જન્મદિવસ નથી આવતો !’

અમિત : ‘હમણાં છેલ્લાં પાંચ દિવસથી અમારી આખી ઓફિસ પિકનિક મનાવી રહી છે.’ કૃણાલ : ‘એમ ? એ કેવી રીતે ?’ અમિત : ‘બોસ વેકેશન ઉપર ગયા છે.’

બે મિત્રો સંગીતનો કાર્યક્રમ માણવા ગયેલા, થોડીવાર પછી એક મિત્રે બીજાને કોણી મારીને કહ્યું, ‘જો ને ! પેલો પહેલી હરોળમાં બેઠો છે તે કેવો ઊંઘે છે ! એને સંગીતમાં સમજણ ન પડતી હોય તો અહીં શું કામ આવ્યો હશે ?’ બીજા મિત્રે કહ્યું, ‘અરે ! બુદ્ધુ ! આટલી વાત કરવા માટે તે મારી ઊંઘ બગાડી !’

એક અભિનેતાના વખાણ કરતાં એક પત્રકારે એને પૂછ્યું, ‘આ ફિલ્મમાં એક ડરપોક પતિની તમે જે ભૂમિકા નિભાવી છે, એ ખરેખર દાદને પાત્ર છે. તમે આટલી મુશ્કેલભરી ભૂમિકાને આટલી સરળતાથી કઈ રીતે કરી શકો છો ?’ ‘જી, એનો શ્રેય મારી પત્નીને જાય છે !’ અભિનેતાએ ટૂંકો જવાબ આપ્યો.

‘હું તને પાંચ છ વાર કહી ચૂક્યો છું, પરંતુ તે જે રકમ ઉધાર લીધી છે, તે હજી સુધી પાછી નથી આપી.’ ‘તે પણ દસ-બાર વાર માગ્યા પછી જ ઉધાર આપ્યા હતા ને.’

મગન : ‘બોલ છગન, તને બે મિનિટ માટે વડાપ્રધાન બનાવે તો શું કરે ?’ છગન : ‘મેગી બનાવું. બીજું તો શું કરું બે મિનિટમાં ?’ મગન : ‘ધારો કે પાંચ વર્ષ માટે બનાવે તો શું ધાડ મારે ?’ છગન : ‘ના રે બાપ, હું ના બનું પાંચ વર્ષ માટે.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘અરે, એટલી બધી મેગી ખાય કોણ ?’

મગન : ‘બોલ છગન, તને બે મિનિટ માટે વડાપ્રધાન બનાવે તો શું કરે ?’ છગન : ‘મેગી બનાવું. બીજું તો શું કરું બે મિનિટમાં ?’ મગન : ‘ધારો કે પાંચ વર્ષ માટે બનાવે તો શું ધાડ મારે ?’ છગન : ‘ના રે બાપ, હું ના બનું પાંચ વર્ષ માટે.’ મગન : ‘કેમ ?’ છગન : ‘અરે, એટલી બધી મેગી ખાય કોણ ?’

એક વ્યક્તિને કાનમાં ચળ આવી એટલે એણે કાનમાં ચાવી ફેરવવાનું શરૂ કર્યું. થોડો સમય વીત્યા પછી એક વ્યક્તિએ કહ્યું,’ભાઈસાબ ! જો સ્ટાર્ટ ન થાય તો ધક્કો મારી દઉં ?’

જીવલો : બાપુ , વિશ્ર્વાસ અને અંધ વિશ્વાસ વચ્ચે સુ ફરક..? અન્કુભા : જો જીવલા, દાંત દીધા છે ઇ ચવાણુ પણ આપશે ઇ વિશ્વાસ. .. પણ,….ચવાણુ આપ્યુ છે ઇ બાટલી પણ આપશે ઇ અંધ વિશ્વાસ. ….! જીવલો : ઓહોહો ઘણી ખમ્મા બાપુને. ..હો..!!!

અમેરીકન, રશિયન અને ભારતીય એક એવા દેશમાં ગયા જ્યાં ડોલરનો વરસાદ થતો હતો. અમેરીકને એક સ્ટેડીયમ જેટલું વર્તુળ દોરીને કહ્યું કે આમાં પડે એટલા બધા મારા. રશિયને મોટા ગામ જેટલું વર્તુળ દોરીને કહ્યું કે આમાં જેટલા પડે એટલા મારા. ભારતીય શાંતિથી બેઠો હતો. ધીમે રહીને તે ઊભો થયો. ખિસ્સામાંથી પેન કાઢીને જમીન પર એક ટપકું કર્યું અને બોલ્યો : ‘આની બહાર જેટલા પડે એટલા બધા મારા !’

રીના : ‘હું એક એવા ખુશ મિજાજ વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવા માગું છું કે જે સારું ગાતો હોય, સારો નૃત્યકાર હોય, મને રોજ નવી જની જગ્યાઓ દેખાડે, દર અઠવાડીયે ફિલ્મ બતાવે, દુનિયાભરની વાતો કરે, હું બોલવાનું કહું તો જ બોલે અને હું ચૂપ રહેવાનું કહું તો તે ચૂપ થઇ જાય.’ રીટા : ‘મારા માનવા મૂજબ તને પતિ નહી પણ ટીવીની જરૂર છે.’

સંતાસિંહ ખતરનાક વાઘણ ખરીદી લાવ્યો. લોકોએ તેને આ પ્રકારની ખરીદી વિશે પુછ્યું. સંતા કહે : ‘મારી પત્નીનો બે મહિના પહેલા દેહવિલય થયો. તેના જવાથી મને ઘરમાં બહુ સુનું સુનું લાગતું હતું.’

સંતાના તાજેતરમાં લગ્ન થયાં હતાં તો પણ તે મોડે સુધી ઓફિસમાં રોકાતો. આથી તેના અધિકારીએ તેના મોડે સુધી રોકાવાના કારણ વિશે પુછ્યું. સંતા : ‘મારી પત્ની પણ નોકરી કરે છે. અમારા બંને વચ્ચે એવું નક્કી થયું છે કે જે ઘરે વહેલું પહોંચે તે રાતનું જમવાનું બનાવે.’

કાઉન્સેલર : ‘દરેક લગ્ન એક “વર્કશોપ” હોય છે !’ પતિ : ‘હા, પતિ ‘વર્ક’માં વ્યસ્ત રહે છે, ‘શૉપ’માં.’

છગન : ‘આજે તો અમિતાભ બચ્ચના ઘરે ફોન લાગી ગયો.’ મગન : ‘હોય કાંઈ તમેય શું ફેંકાફેંક કરો છો !’ છગન : ‘ના, ના ઐશ્વર્યાએ જ કહ્યું- “તમારો ફોન પ્રતિક્ષામાં છે, કૃપા કરી ચાલુ રાખો !’

પિન્ટુ : ‘યાર, બધા ગુનેગારો ગુનો કર્યા પછી તેમની આંગળીઓનાં નિશાન કેમ છોડી જાય છે ?’ મોન્ટુ : ‘મને લાગે છે કે તે બધા અભણ હશે, નહિતર સહી છોડીને જાય ને ?!’

સન્તા : ‘જો હું કોફી પીઉં તો મને ઊંઘ જ ના આવે.’ બન્તા : ‘મારું ઊંધું છે, હું ઊંઘી જાઉં તો પછી મારાથી કોફી જ ના પીવાય.’

રામુ ઝાડ પર ઊંધો લટકતો હતો. શ્યામુએ આ જોયું. એટલે પૂછ્યું : ‘તું ઝાડ પર ઊંધો થઈને કેમ લટકી રહ્યો છે ?’ શ્યામુ : ‘માથાના દુઃખાવાની ગોળી ખાધી છે, તે ક્યાંક પેટમાં ન જતી રહે એટલે….’

અબજોપતિ જય પોતાના શ્રીમંત મિત્ર વીરુને કહી રહ્યો હતો કે ‘હું સવારે મારી કારમાં બેસીને નીકળું તો સાંજ સુધીમાં મારી અડધી મિલકત પણ ન જોઈ શકું.’ વીરુ : ‘એમાં કઈ મોટી વાત છે. મારી પાસે પણ એવી ખટારા કાર છે.’

મોન્ટુ : ‘જો હું બસમાં ચઢું કે બસ મારી પર ચઢે, એમાં ફેર શું ?’ પિન્ટુ : ‘કોઈ ફેર નહીં. બંનેમાં ટિકિટ તો તારી જ કપાશે.’

મોન્ટુના માથામાંથી લોહી નીકળી રહ્યું હતું. પિન્ટુ : ‘આવું કેવી રીતે થયું ?’ મોન્ટુ : ‘મોટો હથોડો લઈ દીવાલ તોડી રહ્યો હતો ત્યારે બાપુએ કહ્યું ક્યારેક ખોપરીનો ઉપયોગ કર…’

ટીના : ‘અચાનક તું બહુ બચત કરવા માંડી છે ને કંઈ….!’ મીના : ‘હા, મારા પતિની છેલ્લી ઈચ્છા એ જ હતી. ડૂબતી વખતે તેઓ એમ જ કહેતા રહ્યા, “બચાવો…બચાવો….”’

‘તું તો બહુ સરસ સ્વિમિંગ કરે છે…. ક્યાં શીખ્યો ?’ ‘પાણીમાં… બીજે ક્યાં ?’

પપ્પુ એક વખત પેપ્સી સામે રાખીને ઉતરેલી કઢી જેવું મોં કરીને બેઠો હતો. એટલામાં ત્યાં ગપ્પુ આવી ચઢ્યો. ગપ્પુ પેપ્સી ગટગટાવી ગયો અને બોલ્યો : ‘કેમ પપ્પુ ઉદાસ દેખાય છે ?’ પપ્પુ રડતાં મોંએ બોલ્યો, ‘આજે દિવસ જ સાવ ખરાબ છે. સવારે ઘરવાળી જોડે ઝઘડો થયો, રસ્તામાં કાર પંચર થઈ ગઈ, ઑફિસ મોડે પહોંચ્યો તો શેઠ્યાએ બે-ચાર સંભળાવી અને નોકરીમાંથી નીકાળી દીધો અને હવે મરવા માટે જે પેપ્સીમાં ઝેર નાખીને બેઠો તો એ પણ તું પી ગયો….’

છગન : ‘જીવનમાં માત્ર બે શબ્દો જો યાદ રાખીશ તો અનેક દરવાજા ખૂલી જશે.’ મગન : ‘એ વળી ક્યા બે શબ્દો ?’ છગન : ‘PUSH’ અને ‘PULL’

‘યાર ! હું એક બહુ મોટી મુશ્કેલીમાં ફસાઈ ગયો છું.’ ‘એવું તે શું થયું ?’ ‘મારી પત્નીના મેક-અપનો ખર્ચ હું બરદાસ્ત નથી કરી શકતો અને મેક-અપ ન કરે તો પત્નીને બરદાસ્ત નથી કરી શકતો !’

સંતા : ‘યાર ! મેં એક બાબતની ખાસ નોંધ લીધી છે.’ બંતા : ‘કઈ બાબતની ?’ સંતા : ‘રેલવે ફાટક જ્યારે બંધ હોય છે ત્યારે અચૂક ટ્રેન આવે જ છે.’

છગન : ‘તમારા મોટાભાઈ શું કરે છે.’ મગન : ‘એક દુકાન ખોલી’તી. પણ આજકાલ જેલમાં છે.’ છગન : ‘કાં ?’ મગન : ‘દુકાન હથોડાથી ખોલી’તી !’

શિકારી : ‘મેં તો આફ્રિકાના જંગલોમાં ખૂબ વાઘ માર્યા છે.’ મિત્ર : ‘પણ અમારી ભૂગોળમાં લખ્યું છે કે આફ્રિકામાં મુદ્દલે વાઘ નથી.’ શિકારી : ‘ક્યાંથી હોય ? જેટલા હતા તે તો બધા મેં વીણી વીણીને સાફ કરી નાખ્યા.’

‘હા, જ્યારે હું ઘોડા પર ચડી દૂર જંગલમાં પહોંચ્યો તો કેટલાક ડાકુઓએ મને ઘેરી લીધો અને મારી પાસેથી બધા પૈસા, ઘડિયાળ, વીંટી અને ઘોડો સુદ્ધાં લૂંટી ગયા !’ ‘પણ ! હું માનું છું કે તમારી પાસે પિસ્તોલ પણ હતી.’ ‘હતી તો ખરી પણ તેની ઉપર તે લોકોનું ધ્યાન જ ન ગયું !’

એક છોકરી : ‘મને તો ભણેલોગણેલો પતિ મળે એટલે બસ. તને કેવો પતિ જોઈએ છે ?’ બીજી છોકરી : ‘મને તો આમ ખાસ કોઈ ઈચ્છા નથી. મને કરોડપતિ, પ્રેમાળ અને મને ખુશ રાખી શકે તેવો પતિ મળે તેટલું જ પૂરતું !’

નટુ : ‘ભારતીય નારીઓ શા માટે વ્રત કરીને આવતા જન્મમાં એ જ પતિ મળે એવી પ્રાર્થના કરે છે ?’ ગટુ : ‘અરે, આટલી મહેનત કરીને ટ્રેનિંગ આપી હોય, એ કંઈ નકામી થોડી જવા દેવાય ?’

કવિ : ‘આ દુનિયામાં અંધેર ચાલે છે !’ મિત્ર : ‘કેમ ?’ કવિ : ‘જો બેંકર બોગસ કવિતા લખે તો કોઈ ગુનો બનતો નથી પણ કવિ ખોટો ચેક લખે તો ગુનો બને છે…!’

‘તારી પાસે ઈન્ટરનેટ કનેકશન છે ?’ ‘ના… એ શું વળી ? એમ કર, મને એ પેન ડ્રાઈવમાં કોપી કરીને આપી દે…’

અમેરિકન : ‘અમારા દેશમાં બે જાતના રોડ હોય છે : નેશનલ અને ઈન્ટરનેશનલ’ બન્તાસિંગ : ‘અમારા દેશમાં પણ બે જાતના રોડ હોય છે : અન્ડર કન્સ્ટ્રક્શન અને ટેક ડાઈવરઝન !’

મગન : ‘હું નોકરી બદલવા ઈચ્છું છું, યાર.’ છગન : ‘તને એક વાત ખબર છે ?’ મગન : ‘કઈ ?’ છગન : ‘પરણેલો પુરુષ કેટલી નોકરીઓ બદલે છે તે મહત્વનું નથી. આખરે તો એનો બૉસ એક જ રહે છે !’

સન્તા અને બન્તા ચેસ રમતા હતા. સન્તા : ‘અબ બહોત હુઆ. હમ ખેલ બંધ કરતે હૈ.’ બન્તા : ‘ઠીક હૈ. વૈસે ભી તુમ્હારા ઘોડા ઔર મેરા હાથી હી બચા હૈ.’

મૈંને પૂછા ઉનસે… આપ કો ખાના બનાના આતા હૈ ક્યા ? તો ઉન્હોંને કહા…. (ગૉર ફરમાઈયેગા) તો ઉન્હોંને કહા મુઝે બનાના ખાના આતા હૈ !

કડકાસિંહ સિગારેટ પીતા હતા. કોઈએ પૂછ્યું : ‘કઈ સિગારેટ પીવો છો ?’ કડકાસિંહ કહે : ‘વન સ્કવેર.’ ‘વન સ્ક્વેર ? ઈ વળી કેવી સિગારેટ ?’ ‘અલ્યા, એટલું નો હમજાણું ? ફૉર સ્કવેરનું ઠૂંઠું પીઉં છું !’

સન્તા : ‘યાર બન્તા, યે શાદી કે જોડે કૌન બનાતા હૈ ?’ બન્તા : ‘ઓયે, વો તો આસમાન સે ભગવાન બનાતે હૈં.’ સન્તા : ‘તબ તો બડી ગલતી હો ગઈ.’ બન્તા : ‘ક્યા હુઆ ?’ સન્તા : ‘મૈં તો ટેલર કો દે આયા !’