શિયાળે સૂપ ભૂલો🍵
ઊનાળે ભલી છાશ🍸
ચોમાસે સોડા ભલી🍷
મારી ચા બારેમાસ ☕
શિયાળે સાયકલ ભલી 🚵
ઊનાળે ભલી કાર🚗
ચોમાસે એસટી ભલી 🚌
મારા ટાંટિયા બારેમાસ 🏃
શિયાળે ઉંધીયુ ભલું 🍲
ઊનાળે ભલો આઈસ્ક્રીમ 🍧
ચોમાસે દાળવડા ભલા🍟
મારો ‘માવો ‘બારેમાસ 🍬
શિયાળે પ્રેયસી ભલી👸
ઊનાળે ભલી પ્રિયતમા 💏
ચોમાસે ગર્લફ્રેંડ ભલી 💑
તો પત્ની?
ઈ બલા બારેમાસ! 👫
એક નાનુ એવુ રૂડું રૂપાળું પંખી બગીચામાં ખિલેલા એક સફેદ ફુલ પર જ ઉડ્યા કરતું હતું. ફુલે પંખીને પુછ્યુ કે તું કેમ મારી આસપાસ જ ઉડ્યા કરે છે . પંખીએ હસતા હસતા કહ્યુ કે ખબર નહી કેમ પણ તારાથી દુર જવાની મને ઇચ્છા જ નથી થતી મને બસ એમ જ થાય છે કે હુ તને એક ક્ષણ પણ મારી નજરથી દુર ન કરું.
ફુલને થયુ કે આ તો સાલું માથે પડ્યુ છે અને મારો પીછો મુકે તેમ લાગતું નથી. મારે કોઇ ઉપાય કરીને આને મારાથી દુર કરવું જ પડશે. એણે પંખીને કહ્યુ કે તું કાયમ મારી સાથે રહેવા ઇચ્છે છે ? પંખી આ સાંભળીને એકદમ આનંદમાં આવી ગયુ એવું લાગ્યુ જાણે કે આખી પૃથ્વી પરનું સુખ ભગવાને એને આપી દીધુ. એણે તો તુરંત જ કહ્યુ કે હા હુ કાયમ તારી સાથે જ રહેવા માંગું છું.
ફુલે કહ્યુ કે જો હું અત્યારે સફેદ છુ જ્યારે હું લાલ થઇ જઇશ ત્યારે આપણે બંને કાયમ માટે એક થઇ જઇશું. આ સાંભળીને પેલું પંખી નાચવા લાગ્યુ અને ગાવા લાગ્યુ. ફુલ વિચારમાં પડી ગયુ કે હુ તો સફેદ છુ લાલ તો થવાનું જ નથી આ તો આનો પીછો છોડાવવા માટે મે આમ કહ્યુ પણ આતો એવું માની બેઠુ લાગે છે કે હું લાલ થઇ જઇશ એની બુધ્ધિ કામ કરતી બંધ થઇ ગઇ લાગે છે.
પેલા ફુલની આસપાસ ખુબ કાંટા હતા પંખીએ ગાતા-ગાતા અને નાચતા નાચતા પોતાના શરિરને કાંટા સાથે અથડાવવાનું શરુ કર્યુ પંખીના શરિરમાંથી લોહીના છાંટા ઉડીને ફુલ પર પડવા માંડયા અને ફુલ ધીમે ધીમે લાલ થવા લાગ્યું.
થોડી વારમાં પંખીનું આખુ શરિર વિંધાય ગયુ અને પેલુ સફેદ ફુલ લાલ થઇ ગયુ. ફુલને હવે સમજાયુ કે પંખી એને કેટલો પ્રેમ કરે છે !!!!!!! એ ઘાયલ પંખી પાસે પોતાના પ્રેમનો એકરાર કરવા નીચુ નમ્યુ અને કહ્યુ કે દોસ્ત મને માફ કરજે હું તો તારા પ્રેમને મજાક સમજતો હતો પણ મને હવે તારો પ્રેમ સમજાય છે અને અનુભવાય પણ છે. હુ પણ તને પ્રેમ કરું છું દોસ્ત ……..ફુલ સતત બોલતું જ રહ્યુ પણ સામે કોઇ જ જવાબ ન મળ્યો ત્યારે ફુલને સમજાયુ કે હવે ઘણું મોડું થઇ ગયુ છે.
આપણા જીવનમાં પણ આવું બનતું હોય છે કોઇ આપણને ખરા દીલથી ચાહતું હોય છે અને આપણે માત્ર એને મજાક સમજીએ છીએ …..જાળવજો …..સંભાળજો ………ક્યાંક પ્રેમનો સ્વિકાર કરવામાં મોડું ન થઇ જાય !!!!!!!!!!!!!!!!!!
📞हैलो माँ … में👮 रवि बोल रहा हूँ….,कैसी हो 👵माँ….?
👵मैं…. मैं…ठीक हूँ बेटे…..,ये बताओ तुम और 👸बहू दोनों कैसे हो?
हम दोनों ठीक है
👵माँ…आपकी बहुत याद आती है…, ..अच्छा सुनो माँ,में अगले महीने इंडिया आ रहा हूँ…..तुम्हें लेने।
क्या…? हाँ माँ….,अब हम सब साथ ही रहेंगे….,
👸नीतू कह रही थी 👵माज़ी को ✈अमेरिका ले आओ वहाँ अकेली बहुत परेशान हो रही होंगी।
हैलो ….सुनरही हो 👵माँ…?“हाँ…ह ाँ 👮बेटे…“,बूढ़ी आंखो से खुशी की अश्रुधारा बह निकली,बेटे और बहू का प्यार नस नस में दौड़ने लगा।
जीवन के सत्तर साल गुजार चुकी सावित्री ने जल्दी से अपने पल्लू से आँसू पोंछे और बेटे से बात करने लगी।
पूरे दो साल बाद बेटा घर आ रहा था।
👵बूढ़ी सावित्री ने मोहल्ले भरमे दौड़ दौड़ कर ये खबर सबको सुना दी।
सभी खुश थे की चलो बुढ़ापा चैनसे बेटे और बहू के साथ गुजर जाएगा।
👮रवि अकेला आया था,उसने कहा की माँ हमे जल्दी ही वापिस जाना है इसलिए जो भी💴💰💵💷 रुपया पैसा किसी से लेना है वो लेकर रखलों और तब तक मे किसी प्रोपेर्टी डीलर स💒े मकान की बात करता हूँ।
💒“मकान…?”👵, माँ ने पूछा। हाँ माँ,अब ये मकान बेचना पड़ेगा वरना कौन इसकी देखभाल करेगा।
हम सबतो अब अमेरिका मे ही रहेंगे।👵बूढ़ी आंखो न💒े मकान के कोने कोने को ऐसे निहारा जैसे किसी अबोध बच्चे को सहला रही हो।
आनन फानन और औने-पौने दाम मे रवि ने 💒मकान बेच दिया।
सावित्री देवी ने वो जरूरी सामान समेटा जिस से उनको बहुत ज्यादा लगाव था।
👮रवि 🚕टैक्सी मँगवा चुका था। एयरपोर्ट पहुँचकर रवि ने कहा,”माँ तुम यहाँ बैठो मे अंदर जाकर सामान की जांच और बोर्डिंग और विजा का काम निपटा लेता हूँ।
““ठीक है बेटे।“,सावित्री देवी वही पास की बेंच पर बैठ गई।
काफी समय बीत चुका था। बाहर बैठी👵 सावित्री देवी बार बार उस दरवाजे की तरफ देख रही थी जिसमे रवि गया था लेकिन अभी तक बाहर नहीं आया।‘
शायद अंदर बहुत भीड़ होगी…’,सोचकर👵 बूढ़ी आंखे फिर से टकट की लगाए देखने लगती।
अंधेरा हो चुका था। एयरपोर्ट के बाहरगहमागहमी कम हो चुकी थी।
“👵माजी…,किस से मिलना है?”,एक💂 कर्मचारी नेवृद्धा से
पूछा ।
“मेरा 👮बेटा अंदर गया था…..📧टिकिट लेने,वो मुझे ✈अमेरिका लेकर जा रहा है ….”,👵सावित्री देबी ने घबराकर कहा।
“लेकिन अंदर तो कोई पैसेंजर नहीं है,अमेरिका जाने वाली ✈फ्लाइट तो ☀दोपहर मे ही चली गई। क्या नाम था आपके बेटे
का?” ,💂कर्मचारी ने सवाल किया।
👮“र….रवि. …”, 👵सावित्री के चेहरे पे चिंता की लकीरें उभर आई।
💂कर्मचारी अंदर गया और कुछ देर बाद बाहर आकर बोला,“माजी….
आपका बेटा 👮रवि तो अमेरिका जाने वाली✈ फ्लाइट से कब का जा चुका…।”“क्या. ? ”
👵वृद्धा कि आखो से💦 आँसुओं का सैलाब फुट पड़ा।
बूढ़ी👵 माँ का रोम रोम कांप उठा। किसी तरह वापिस 💒घर पहुंची जो अब बिक चुका था।
रात में 💒घर के बाहर चबूतरे पर ही ⛺सो गई।🌄सुबह हुई तो 👳दयालु मकान मालिक ने एक कमरा रहने को दे दिया।
👴पति की💴 पेंशन से 💒घर का किराया और खाने का काम चलने
लगा।
समय गुजरने लगा। एक दिन 👳मकान मालिक न👵े वृद्धा से पूछा।
“माजी… क्यों नही आप अपने किसी रिश्तेदार के यहाँ चली जाए,अब आपकी उम्र भी बहुत हो गई,अकेली कब तक रह पाएँगी।“
“हाँ,चली तो जाऊँ,लेकिन कल को मेरा👮 बेटा आया तो..?,
यहाँ फिर कौन उसका ख्याल रखेगा?“……
😪😪आखँ से आसू आने लग गए दोस्तों ….!!!
Free Hindi eBooks 