Geeta maa

—
—
Sent by WhatsApp

Posted from WordPress for Android

101 ગુજરાતી કહેવતો..

101 ગુજરાતી કહેવતો..
તમને કેટલી કેહવત યાદ છે?

૧, બોલે તેના બોર વહેચાય
૨. ના બોલવામાં નવ ગુણ
૩. ઉજ્જડ ગામમાં ઍરંડો પ્રધાન
૪. ડાહ્યી સાસરે ન જાય અને ગાંડીને શીખામણ આપે
૫. સંપ ત્યાં જંપ
૬. બકરું કઢતા ઉંટ પેઠું
૭.રાજા, વાજા અને વાંદરાં ત્રણેય સરખાં
૮. સિધ્ધિ તેને જઈ વરે જે પરસેવે ન્હાય
૯. બગલમાં છરી અને ગામમાં ઢંઢેરો
૧૦. લૂલી વાસીદુ વાળે અને સાત જણને કામે લગાડે
૧૧. અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો
૧૨. ખાલી ચણો વાગે ઘણો
૧૩. પારકી મા જ કાન વિંધે
૧૪. જ્યાં ન પહોચે રવિ, ત્યાં પહોંચે કવિ અને જ્યાં ન પહોંચે કવિ ત્યાં પહોંચે અનુભવી
૧૫. ટીંપે ટીંપે સરોવર ભરાય
૧૬. દૂરથી ડુંગર રળિયામણાં
૧૭. લોભી હોય ત્યાં ધૂતારા ભૂખે ન મરે
૧૮. શેરને માથે સવાશેર
૧૯. શેઠની શીખામણ જાંપા સુધી
૨૦. હિરો ગોગે જઈને આવ્યો અને ડેલીએ હાથ દઈને પાછો આવ્યો
૨૧. વડ જેવા ટેટા ને બાપ જેવા બેટાં
૨૨. પાડાનાં વાંકે પખાલીને ડામ
૨૩. રામ રાખે તેને કોણ ચાખે
૨૪. ઊંટના અઢાર વાંકા
૨૫. ઝાઝા હાથ રળીયામણાં
૨૬. કીડીને કણ ને હાથીને મણ
૨૭. સંગર્યો સાપ પણ કામનો
૨૮. ખોદ્યો ડુંગર, નીકળ્યો ઉંદર
૨૯. નાચ ન જાને આંગન ટેઢા
૩૦. ઝાઝી કીડીઓ સાપને તાણે
૩૧. ચેતતા નર સદા સુખી
૩૨. સો દાહ્ડાં સાસુના એક દા‘હ્ડો વહુનો
૩૩. વાડ થઈને ચીભડાં ગળે
૩૪. ઉતાવળે આંબા ન પાકે
૩૫. સાપ ગયા અને લીસોટા રહી ગયા
૩૬. મોરનાં ઈંડા ચીતરવા ન પડે
૩૭. પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે
૩૮. કાશીમાં પણ કાગડા તો કાળા જ
૩૯. કૂતરાની પૂંછડી જમીનમાં દટો તો પણ વાંકી ને વાંકી જ
૪૦. પુત્રનાં લક્ષણ પારણાં માં અને વહુનાં લક્ષણ બારણાં માં
૪૧. દુકાળમાં અધિક માસ
૪૨. એક સાંધતા તેર તૂટે
૪૩. કામ કરે તે કાલા, વાત કરે તે વ્હાલાં
૪૪. મા તે મા, બીજા વગડાનાં વા
૪૫. ધીરજનાં ફળ મીઠાં
૪૬. માણ્યુ તેનું સ્મરણ પણ લહાણું
૪૭. કૂવામાં હોય તો હવાડામાં આવે
૪૮. સો સોનાર કી એક લૂહાર કી
૪૯. રાજા ને ગમે તે રાણી
૫૦. કાગનું બેસવુ અને ડાળનું પડવું
૫૧. આમદની અટ્ટની ખર્ચા રૂપૈયા
૫૨. ગાંડાના ગામ ન હોય
૫૩. સુકા ભેગુ લીલુ બળે
૫૪. બાવાનાં બેવુ બગડે
૫૫. લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે કપાળ ધોવા ન જવાય
૫૬. વાવો તેવું લણો
૫૭. શેતાનું નામ લીધુ શેતાન હાજર
૫૮. વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગી
૫૯. દશેરાનાં દિવસે ઘોડા ન દોડે
૬૦. સંગ તેવો રંગ
૬૧. બાંધી મુઠી લાખની
૬૨. લાખ મળ્યાં નહિ અને લખેશ્રી થયા નહિ
૬૩. નાણાં વગરનો નાથીયો ,નાણે નાથા લાલ
૬૪. લાલો લાભ વિના ન લૂટે
૬૫. હિમ્મતે મર્દા તો મદદે ખુદા
૬૬. પૈ ની પેદાશ નહી અને ઘડીની નવરાશ નહી
૬૭. છાશ લેવા જવુ અને દોહણી સંતાડવી
૬૮. ધોબીનો કૂતરો ન ઘર નો , ન ઘાટનો
૬૯. ધરમની ગાયનાં દાંત ન જોવાય
૭૦. હાથી જીવતો લાખનો , મરે તો સવા લાખનો
૭૧. સીધુ જાય અને યજમાન રીસાય
૭૨. વર મરો, કન્યા મરો પણ ગોરનું તરભાણું ભરો
૭૩. હસે તેનું ઘર વસે
૭૪. બેગાની શાદીમેં અબ્દુલ્લા દિવાના
૭૫. ફરે તે ચરે, બાંધ્યા ભૂખ્યા મરે
૭૬. ભેંસ આગળ ભાગવત
૭૭. ઘરનાં છોકરાં ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આંટો
૭૮. રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા
૭૯. ના મામા કરતાં કાણો મામો સારો
૮૦. ભેંસ ભાગોળે અને છાશ છાગોળે
૮૧. મન હોય તો માંડવે જવાય
૮૨. અણી ચૂક્યો સો વર્ષ જીવે
૮૩. પારકી આશ સદા નીરાશ
૮૪. ઘરકી મૂર્ઘી દાલ બરાબર
૮૫. બાર વર્ષે બાવો બાલ્યો
૮૬. પહેલુ સુખ તે જાતે નર્યા
૮૭. ભાવતુ હતુ ને વૈદે કીધુ
૮૮. જેને કોઇ ન પહોંચે તેને તેનુ પેટ પહોંચે
૮૯. નામ મોટા દર્શન ખોટા
૯૦. લાતો ના ભૂત વાતોથી ન માને
૯૧. ગા વાળે તે ગોવાળ
૯૨. બાંધે એની તલવાર
૯૩. ઘેર ઘેર માટીનાં ચૂલા
૯૪. ઝાઝા ગુમડે ઝાઝી વ્યથા
૯૫. મારુ મારુ આગવુ ને તારુ મારુ સહીયારુ
૯૬. આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય
૯૭. આંધળામાં કાણો રાજા
૯૮. ઈદ પછી રોજા
૯૯. ખાડો ખોદે તે પડે
૧૦૦. ક્યાં રાજા ભોજ , ક્યાં ગંગુ તલી
૧૦૧. નમે તે સૌને ગમ

💝💝💝💝💝

વિસરાઇ ગયેલા બાળગીતો :
~~~~~~~~~~~~~~~~
મામાનું ઘર કેટલે
દીવા બળે એટલે
દીવા મેં તો દીઠા
મામા લાગે મીઠા
મામી મારી ભોળી
મીઠાઈ લાવે મોળી
મોળી મીઠાઈ ભાવે નહિ
રમકડાં તો લાવે નહિ
—————————————-
અડકો દડકો
દહીંનો દડકો
દહીં દૂજે, દરબાર દૂજે
વાડી માંહીનો વેલો દૂજે
ઉલ મુલ ધતુરાનું ફુલ
ખાઈ જા શેરડી ખજૂર
—————————————-
હાથીભાઈ તો જાડા
લાગે મોટા પાડા
આગળ ઝૂલે લાંબી સૂંઢ
પાછળ ઝૂલે ટૂંકી પૂંછ
—————————————-
વારતા રે વારતા
ભાભો ઢોર ચારતા
ચપટી બોરા લાવતા
છોકરાઓને સમજવતા
એક છોકરો રિસાણો
કોઠી પાછળ ભિંસાણો
કોઠી પડી આડી
છોકરે રાડ પાડી
અરરર માડી
—————————————-
મેં એક બિલાડી પાળી છે
તે રંગે બહુ રુપાળી છે
તે હળવે હળવે ચાલે છે
ને અંધારામાં ભાળે છે
તે દૂધ ખાય, દહીં ખાય
ઘી તો ચપ ચપ ચાટી જાય
તે ઉંદરને ઝટપટ ઝાલે
પણ કૂતરાથી બીતી ચાલે
તેના ડીલ પર ડાઘ છે
તે મારા ઘરનો વાઘ છે
—————————————-
એક બિલાડી જાડી
તેણે પહેરી સાડી
સાડી પહેરી ફરવા ગઈ
તળાવમાં તે તરવા ગઈ
તળાવમાં તો મગર
બિલ્લીને આવ્યા ચક્કર
સાડીનો છેડો છૂટી ગયો
મગરના મોઢામાં આવી ગયો
મગર બિલ્લીને ખાઈ ગયો

મિત્રોમાં શેર કરીને તેમને પણ બાળપણ યાદ અપાવો!

💝💝💝💝💝

Posted from WordPress for Android

💐स्वामी विवेकानंद जन्मदिवस💐

💐स्वामी विवेकानंद जन्मदिवस💐

12 जनवरी 1863 — कलकत्ता में जन्म
1879 — प्रेसीडेंसी कॉलेज में प्रवेश
1880 — जनरल असेम्बली इंस्टीट्यूशन में प्रवेश
नवंबर 1881 — रामकृष्ण परमहंस से प्रथम भेंट
1882-86 — रामकृष्ण परमहंस से सम्बद्ध
1884 — स्नातक परीक्षा उत्तीर्ण; पिता का स्वर्गवास
1885 — रामकृष्ण परमहंस की अन्तिम बीमारी
16 अगस्त 1886 — रामकृष्ण परमहंस का निधन
1886 — वराहनगर मठ की स्थापना
जनवरी 1887 — वराह नगर मठ में संन्यास की औपचारिक
प्रतिज्ञा
1890-93 — परिव्राजक के रूप में भारत-भ्रमण
25 दिसम्बर 1892 — कन्याकुमारी में
13 फ़रवरी 1893 — प्रथम सार्वजनिक व्याख्यान
सिकन्दराबाद में
31 मई 1893 — मुम्बई से अमरीका रवाना
25 जुलाई 1893 — वैंकूवर, कनाडा पहुँचे
30 जुलाई 1893 — शिकागो आगमन
अगस्त 1893 — हार्वर्ड विश्वविद्यालय के प्रो॰ जॉन राइट
से भेंट
11 सितम्बर 1893 — विश्व धर्म सम्मेलन, शिकागो में प्रथम
व्याख्यान
27 सितम्बर 1893 — विश्व धर्म सम्मेलन, शिकागो में
अन्तिम व्याख्यान
16 मई 1894 — हार्वर्ड विश्वविद्यालय में संभाषण
नवंबर 1894 — न्यूयॉर्क में वेदान्त समिति की स्थापना
जनवरी 1895 — न्यूयॉर्क में धार्मिक कक्षाओं का संचालन
आरम्भ
अगस्त 1895 — पेरिस में
अक्टूबर 1895 — लन्दन में व्याख्यान
6 दिसम्बर 1895 — वापस न्यूयॉर्क
22-25 मार्च 1896 — फिर लन्दन
मई-जुलाई 1896 — हार्वर्ड विश्वविद्यालय में व्याख्यान
15 अप्रैल 1896 — वापस लन्दन
मई-जुलाई 1896 — लंदन में धार्मिक कक्षाएँ
28 मई 1896 — ऑक्सफोर्ड में मैक्समूलर से भेंट
30 दिसम्बर 1896 — नेपल्स से भारत की ओर रवाना
15 जनवरी 1897 — कोलम्बो, श्रीलंका आगमन
जनवरी, 1897 — रामनाथपुरम् (रामेश्वरम) में जोरदार स्वागत
एवं भाषण
6-15 फ़रवरी 1897 — मद्रास में
19 फ़रवरी 1897 — कलकत्ता आगमन
1 मई 1897 — रामकृष्ण मिशन की स्थापना
मई-दिसम्बर 1897 — उत्तर भारत की यात्रा
जनवरी 1898 — कलकत्ता वापसी
19 मार्च 1899 — मायावती में अद्वैत आश्रम की स्थापना
20 जून 1899 — पश्चिमी देशों की दूसरी यात्रा
31 जुलाई 1899 — न्यूयॉर्क  आगमन
22 फ़रवरी 1900 — सैन फ्रांसिस्को में वेदान्त
समिति की स्थापना
जून 1900 — न्यूयॉर्क में अन्तिम कक्षा
26 जुलाई 1900 — योरोप रवाना
24 अक्टूबर 1900 — विएना, हंगरी, कुस्तुनतुनिया, ग्रीस,
मिस्र आदि देशों की यात्रा
26 नवम्बर 1900 — भारत रवाना
9 दिसम्बर 1900 — बेलूर मठ आगमन
10 जनवरी 1901 — मायावती की यात्रा
मार्च-मई 1901 — पूर्वी बंगाल और असम की तीर्थयात्रा
जनवरी-फरवरी 1902 — बोध गया और
वाराणसी की यात्रा
मार्च 1902 — बेलूर मठ में वापसी
4 जुलाई 1902 — महासमाधी

आवडल तरच लाईक करा

Posted from WordPress for Android

The world’s earliest Dockyard / Shipyard @ Lothal,Gujarat-India.

http://mylifeatsea.blogspot.com/2008/06/worlds-earliest-shipyard-lothalgujarat.html?view=classic

 

The world’s earliest dockyards were built in the Harappan port city of Lothal circa 2400 BC in Gujarat, India. Lothal’s dockyards connected to an ancient course of the Sabarmati river on the trade route between Harappan cities in Sindh and the peninsula of Saurashtra when the surrounding Kutch desert was a part of the Arabian Sea.

To the northwest of Lothal lies the Kutch { see also Dholavira}peninsula, which was a part of the Arabian Sea until very recently in history. Owing to this, and the proximity of the Gulf of Khambhat, Lothal’s river provided direct access to sea routes. Although now sealed off from the sea, Lothal’s topography and geology reflects its maritime past.

Lothal engineers accorded high priority to the creation of a dockyard and a warehouse to serve the purposes of naval trade. The dock was built on the eastern flank of the town, and is regarded by archaeologists as an engineering feat of the highest order. It was located away from the main current of the river to avoid silting, but provided access to ships in high tide as well.

Ancient Lothal Dock

Ships were the first items to be manufactured in a factory, several hundred years before the Industrial Revolution, in the Venice Arsenal, Venice, Italy. The Arsenal apparently mass produced nearly one ship every day using pre-manufactured parts, and assembly lines and, at its height, employed 16,000 people.

Ancient Sea Anchor At Lothal

The dock was located away from the main current to avoid deposition of silt. Modern oceanographers have observed that the Harappans must have possessed great knowledge relating to tides in order to build such a dock on the ever-shifting course of the Sabarmati, as well as exemplary hydrography and maritime engineering. This was the earliest known dock found in the world, equipped to berth and service ships. It is speculated that Lothal engineers studied tidal movements, and their effects on brick-built structures, since the walls are of kiln-burnt bricks. This knowledge also enabled them to select Lothal’s location in the first place, as the Gulf of Khambhat has the highest tidal amplitude and ships can be sluiced through flow tides in the river estuary. The engineers built a trapezoidal structure, with north-south arms of average 21.8 metres (71.5 ft), and east-west arms of 37 metres (121 ft). Another assessment is that the basin could have served as an irrigation tank, for the estimated original dimensions of the “dock” are not large enough, by modern standards, to house ships and conduct much traffic.

The original height of the embankments was 4.26 metres (13.98 ft). (Now it is 3.35 metres (10.99 ft).) The main inlet is 12.8 metres (42.0 ft) wide, and another is provided on the opposite side. To counter the thrust of water, offsets were provided on the outer wall faces. When the river changed its course in 2000 BCE, a smaller inlet, 7 metres (23 ft) wide was made in the longer arm, connected to the river by a 2 kilometre (3.2 mi) channel. At high tide a flow of 2.1–2.4 metres (6.9–7.9 ft) of water would have allowed ships to enter. Provision was made for the escape of excess water through the outlet channel, 96.5 metres (317 ft) wide and 1.7 metres (5.6 ft) high in the southern arm. The dock also possessed a lock-gate system—a wooden door could be lowered at the mouth of the outlet to retain a minimum column of water in the basin so as to ensure floatation at low tides. Central to the city’s economy, the warehouse was originally built on sixty-four cubical blocks, 3.6 metres (11.8 ft) square, with 1.2-metre (3.9-ft) passages, and based on a 3.5-metre-high (11.5 ft) mud-brick podium. The pedestal was very high to provide maximum protection from floods. Brick-paved passages between blocks served as vents, and a direct ramp led to the dock to facilitate loading. The warehouse was located close to the acropolis, to allow tight supervision by ruling authorities. Despite elaborate precautions, the major floods that brought the city’s decline destroyed all but twelve blocks, which became the make-shift storehouse.